(1)

Rozporządzenie (WE) nr 273/2004 określa środki w zakresie monitorowania handlu prekursorami narkotykowymi w Unii, natomiast rozporządzenie (WE) nr 111/2005 reguluje handel prekursorami narkotyków między Unią a państwami trzecimi. Załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 273/2004 i załącznik do rozporządzenia (WE) nr 111/2005 zawierają wykaz substancji sklasyfikowanych, które są przedmiotem szeregu zharmonizowanych środków kontroli i monitorowania przewidzianych w tych rozporządzeniach.

(2)

Decyzjami 65/4, 65/5 i 65/6 Komisji ds. Środków Odurzających Organizacji Narodów Zjednoczonych, podjętymi podczas sześćdziesiątej piątej sesji w dniach 14–18 marca 2022 r., substancje N-fenylopiperydyno-4-amina (4-AP), 4-anilinopiperydyno-1-karboksylan tert-butylu (1-boc-4-AP) i N-fenylo-N-(piperydyn-4-ylo)propanamid (norfentanyl) zostały dodane do tabeli I Konwencji Narodów Zjednoczonych o zwalczaniu nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi sporządzonej w Wiedniu dnia 19 grudnia 1988 r. i zatwierdzonej decyzją Rady 90/611/EWG (3) (zwanej dalej „konwencją ONZ z 1988 r.”).

(3)

4-AP jest zastępczą substancją chemiczną N-fenetylo-4-piperydonu (NPP) do syntezy 4-anilino-N fenetylopiperydyny (ANPP), która z kolei jest bezpośrednim prekursorem do produkcji fentanylu i niektórych jego analogów.

(4)

1-boc-4-AP jest chemicznie chronioną pochodną 4-AP, którą można przekształcić w 4-AP, norfentanyl lub szereg analogów norfentanylu.

(5)

Norfentanyl jest bezpośrednim prekursorem fentanylu i szeregu analogów fentanylu.

(6)

NPP i ANPP są substancjami już sklasyfikowanymi w rozporządzeniach (WE) nr 273/2004 i (WE) nr 111/2005. Fentanyl i analogi fentanylu są bardzo silnymi środkami odurzającymi, zwykle 10 do 100 razy silniejszymi niż heroina. Ich wysoka siła działania wciąż powoduje wśród użytkowników śmierć z przedawkowania.

(7)

Właściwe organy krajowe zaleciły konfiskowanie propanodionianu dietylu (fenyloacetylu) (DEPAPD) i 3-(2H-1,3-benzodioksol-5-ilo)-2-metylooksirano-2-karboksylanu etylu (glicydan etylu PMK).

(8)

DEPAPD wykorzystuje się do produkcji 1-fenylo-2-propanonu (P-2-P), znanego również jako benzylometyloketon (BMK). BMK jest prekursorem amfetaminy i metamfetaminy, dwóch z najpowszechniejszych narkotyków nielegalnie produkowanych w Unii. Obie te substancje mają poważne konsekwencje dla zdrowia ludzkiego.

(9)

Glicydan etylu PMK jest prekursorem 3,4-metylenodioksyfenylopropan-2-onu (PMK), który z kolei jest wykorzystywany do produkcji 3,4-metylenodioksymetamfetaminy (MDMA), powszechnie znanej jako „ekstazy”.

(10)

BMK, a także niektóre z jego innych preprekursorów, które są bardzo podobne do DEPAPD (takie jak alfa-fenyloacetylooctan metylu (MAPA) lub alfa-fenyloacetoacetamid (APAA)), oraz PMK są substancjami już sklasyfikowanymi w rozporządzeniach (WE) nr 273/2004 i (WE) nr 111/2005.

(11)

Amfetamina, metamfetamina oraz MDMA należą do najpowszechniejszych narkotyków nielegalnie produkowanych w Unii. Mają one groźne skutki dla zdrowia ludzkiego i stwarzają poważne problemy społeczne i problemy w zakresie zdrowia publicznego w niektórych regionach Unii.

(12)

Organizacje przestępcze opracowały substancje 4-AP, 1-boc-4-AP, norfentanyl, DEPAPD i glicydan etylu PMK, aby uniknąć ścisłej kontroli substancji sklasyfikowanych przewidzianej w rozporządzeniach (WE) nr 273/2004 i (WE) nr 111/2005. W związku z tym należy na poziomie Unii sklasyfikować również 4-AP, 1-boc-4-AP, norfentanyl, DEPAPD i glicydan etylu PMK, aby wzmocnić kontrolę nad tymi substancjami oraz ich monitorowanie.

(13)

Substancje sklasyfikowane wymienione w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 273/2004 i w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 111/2005 zostały podzielone na kategorie, do których zastosowanie mają różne środki w celu osiągnięcia odpowiedniej równowagi między poziomem zagrożenia ze strony danej substancji a obciążeniem dla legalnego handlu. Najbardziej rygorystyczne środki kontroli i monitorowania mają zastosowanie do kategorii 1.

(14)

4-AP, 1-boc-4-AP i norfentanyl należy sklasyfikować jako substancje kategorii 1, ponieważ mogą one być łatwo przekształcane i wykorzystywane do produkcji fentanylu i jego analogów i mogą stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia społecznego i publicznego w Unii.

(15)

DEPAPD i glicydan etylu PMK należy sklasyfikować jako substancje kategorii 1, ponieważ mogą one być łatwo przekształcane i wykorzystywane do produkcji metamfetaminy, amfetaminy i MDMA i mogą stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia społecznego i publicznego w Unii.

(16)

4-AP, 1-boc-4-AP, norfentanyl, DEPAPD i glicydan etylu PMK nie mają znanych legalnych zastosowań, produkcji ani handlu, z wyjątkiem do celów badawczych. Włączenie tych substancji do kategorii 1 w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 273/2004 oraz do kategorii 1 w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 111/2005 byłoby zatem adekwatnym działaniem zapobiegającym ich stosowaniu do nielegalnego wytwarzania środków odurzających, a równocześnie nie wiązałoby się ze znacznym dodatkowym obciążeniem administracyjnym dla podmiotów gospodarczych i właściwych organów w Unii.

(17)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenia (WE) nr 273/2004 i (WE) nr 111/2005.

(18)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2021/1832 z dnia 12 października 2021 r. zmieniającym załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (4) zmieniono klasyfikację ANPP i NPP w Nomenklaturze scalonej. Należy zatem odpowiednio zmienić i sprostować rozporządzenia (WE) nr 273/2004 i (WE) nr 111/2005.

(19)

Rozporządzenia (WE) nr 273/2004 i (WE) nr 111/2005 wspólnie wdrażają postanowienia konwencji ONZ z 1988 r. dotyczące prekursorów narkotyków. Ze względu na ścisły materialny związek między uprawnieniami zawartymi w tych rozporządzeniach należy przyjąć zmiany w drodze jednego aktu delegowanego,