(1)

Konwencja o handlu zbożem z 1995 r. (zwana dalej „Konwencją”) została zawarta przez Unię decyzją Rady 96/88/WE (1) i weszła w życie w dniu 1 lipca 1995 r. Konwencja została zawarta na okres trzech lat.

(2)

Zgodnie z art. 33 Konwencji Międzynarodowa Rada Zbożowa może każdorazowo przedłużyć okres obowiązywania Konwencji o kolejne okresy nieprzekraczające dwóch lat. Od czasu zawarcia Konwencji okres jej obowiązywania był regularnie przedłużany o kolejne dwa lata. Okres obowiązywania Konwencji przedłużono ostatnio do dnia 30 czerwca 2023 r. decyzją Międzynarodowej Rady Zbożowej z dnia 7 czerwca 2021 r.

(3)

Na 58. posiedzeniu, które ma odbyć się w dniu 14 czerwca 2023 r., Międzynarodowa Rada Zbożowa ma podjąć decyzję o przedłużeniu obowiązywania Konwencji na kolejny okres maksymalnie dwóch lat, od dnia 1 lipca 2023 r.

(4)

Unia jest ważnym producentem zbóż. Jest także wiodącym eksporterem pszenicy i jęczmienia oraz największym importerem kukurydzy na świecie. Unia zawsze była aktywnym członkiem Międzynarodowej Rady Zbożowej, odgrywającym ważną rolę w stabilizowaniu międzynarodowych rynków zboża i zwiększaniu bezpieczeństwa żywnościowego. W związku z tym przedłużenie okresu obowiązywania Konwencji leżałoby w interesie Unii.

(5)

Należy określić stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii na 58. posiedzeniu Międzynarodowej Rady Zbożowej w odniesieniu do przedłużenia okresu obowiązywania Konwencji, ponieważ planowana decyzja będzie miała skutki prawne w stosunku do Unii,