23.12.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 336/36

(1)

Rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 ma na celu stopniowe wyeliminowanie odrzutów we wszystkich rodzajach połowów w Unii poprzez wprowadzenie obowiązku wyładunku w odniesieniu do połowów gatunków podlegających limitom połowowym.

(2)

Artykuł 15 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 upoważnia Komisję do przyjęcia planów w zakresie odrzutów w drodze aktu delegowanego na okres nie dłuższy niż trzy lata na podstawie wspólnych rekomendacji opracowanych przez państwa członkowskie w porozumieniu z odpowiednimi komitetami doradczymi.

(3)

Belgia, Hiszpania, Francja, Niderlandy i Portugalia mają bezpośredni interes w zarządzaniu rybołówstwem w wodach południowo-zachodnich. Te państwa członkowskie przedstawiły Komisji wspólną rekomendację po zasięgnięciu opinii Regionalnego Komitetu Doradczego ds. Wód Południowo-Zachodnich. Wkład naukowy pozyskano od odpowiednich podmiotów naukowych. Został on zweryfikowany przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF). Środki zawarte we wspólnej rekomendacji są zgodne z art. 15 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 i dlatego zgodnie z art. 18 ust. 3 tego rozporządzenia należy je zawrzeć w niniejszym rozporządzeniu.

(4)

W odniesieniu do wód południowo-zachodnich, zgodnie z art. 15 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, obowiązek wyładunku ma zastosowanie do gatunków określających połowy najpóźniej od dnia 1 stycznia 2016 r. Zgodnie ze wspólną rekomendacją plan w zakresie odrzutów powinien obejmować połowy soli, morszczuka i homarca (tylko wewnątrz obszarów występowania stad określonych jako „jednostki funkcjonalne”) w rejonach ICES VIIIa, b, d, e, homarca w rejonach ICES VIIIc i IXa (tylko w jednostkach funkcjonalnych), soli i gładzicy w rejonie ICES IXa oraz morszczuka w rejonach ICES VIIIc i IXa.

(5)

We wspólnej rekomendacji zaproponowano zastosowanie wyłączenia z obowiązku wyładunku w odniesieniu do homarca poławianego włokami w podobszarach ICES VIII i IX, ponieważ istniejące dowody naukowe wykazują możliwe wysokie wskaźniki przeżycia, uwzględniając cechy charakterystyczne narzędzi przeznaczonych do połowu tego gatunku, praktyki połowowe i ekosystem. W swojej ocenie STECF stwierdził, że konieczne są dodatkowe badania w celu potwierdzenia istniejących ustaleń, i odnotował, że takie badania są prowadzone i planowane. Dlatego też wyłączenie to należy uwzględnić w rozporządzeniu na rok 2016 w postaci przepisu, zgodnie z którym zainteresowane państwa członkowskie przedkładają Komisji dalsze dane, dzięki którym STECF będzie mógł w pełni ocenić uzasadnienie wyłączenia.

(6)

Wspólna rekomendacja obejmuje trzy wyłączenia de minimis z obowiązku wyładunku w odniesieniu do niektórych połowów i do pewnego poziomu. Dowody dostarczone przez państwa członkowskie zostały zweryfikowane przez STECF. STECF stwierdził, że wspólna rekomendacja zawierała uzasadnione argumenty dotyczące trudności zwiększenia selektywności w połączeniu z nieproporcjonalnymi kosztami postępowania z przypadkowymi połowami. W świetle powyższego należy ustanowić wyłączenia de minimis zgodnie z udziałami procentowymi zaproponowanymi we wspólnej rekomendacji i na poziomie nieprzekraczającym wielkości dozwolonych na podstawie art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

(7)

Wyłączenie de minimis w odniesieniu do soli, maksymalnie do 5 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku ze statków dokonujących połowów tego gatunku w rejonach ICES VIIIa i VIIIb przy pomocy włoków rozprzowych i włoków dennych, opiera się na fakcie, że realne zwiększenie selektywności jest bardzo trudne do osiągnięcia. STECF stwierdził, że informacje uzupełniające są wystarczające do uzasadnienia wnioskowanego wyłączenia. Dlatego też wyłączenie to należy uwzględnić w niniejszym rozporządzeniu.

(8)

Wyłączenie de minimis w odniesieniu do soli, maksymalnie do 3 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku ze statków dokonujących połowów tego gatunku w rejonach ICES VIIIa i VIIIb przy pomocy drygawic i sieci skrzelowych, opiera się na fakcie, że realne zwiększenie selektywności jest bardzo trudne do osiągnięcia. STECF stwierdził, że informacje uzupełniające są wystarczające do uzasadnienia wnioskowanego wyłączenia. Dlatego też wyłączenie to należy uwzględnić w niniejszym rozporządzeniu.

(9)

Wyłączenie de minimis w odniesieniu do morszczuka, maksymalnie do 7 % w 2016 i 2017 r. oraz 6 % w 2018 r. całkowitych rocznych połowów tego gatunku ze statków dokonujących połowów tego gatunku w podobszarach ICES VIII i IX włokami, opiera się na fakcie, że realne zwiększenie selektywności jest bardzo trudne do osiągnięcia. Przedstawione istniejące informacje uzupełniające pokazują, że zwiększenie selektywności na tych łowiskach prowadziłoby do utraty ryb nadających się do sprzedaży, co spowodowałyby, że łowiska stałyby się potencjalnie nierentowne. Ponadto STECF stwierdził, że informacje te powinny zostać uzupełnione o dalsze badania dotyczące selektywności na odnośnych łowiskach. Dlatego też wyłączenie to należy uwzględnić w rozporządzeniu w postaci przepisu, zgodnie z którym zainteresowane państwa członkowskie przedkładają Komisji dalsze dane, dzięki którym STECF będzie mógł w pełni ocenić uzasadnienie wyłączenia.

(10)

W związku z tym, że środki określone w niniejszym rozporządzeniu mają bezpośredni wpływ na działalność gospodarczą oraz planowanie okresu połowu dla statków Unii, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu. Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2016 r. w celu zapewnienia zgodności z ramami czasowymi określonymi w art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. Zgodnie z art. 15 ust. 6 tego rozporządzenia niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie przez okres nie dłuższy niż trzy lata,

a)

w odniesieniu do soli (Solea solea), maksymalnie do 5 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku ze statków wykorzystujących włoki rozprzowe (kod narzędzia połowowego: TBB) i włoki denne (kody narzędzi połowowych: OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TB, OT, PT oraz TX), dokonujących połowów tego gatunku w rejonach ICES VIIIa i VIIIb;

b)

w odniesieniu do soli (Solea solea), maksymalnie do 3 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku ze statków wykorzystujących drygawice i sieci skrzelowe (kody narzędzi połowowych: GNS, GN, GND, GNC, GTN, GTR oraz GEN), dokonujących połowów tego gatunku w rejonach ICES VIIIa i VIIIb;

c)

w odniesieniu do morszczuka (Merluccius merluccius), maksymalnie do 7 % w 2016 i 2017 r. oraz 6 % w 2018 r. całkowitych rocznych połowów tego gatunku ze statków wykorzystujących włoki (kody narzędzi połowowych: OTT, OTB, PTB, OT, PT, TBN, TBS, TX, SSC, SPR, TB, SDN, SX and SV), dokonujących połowów tego gatunku w obszarach ICES VIII i IX.