EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32014D0687

2014/687/UE: Decyzja wykonawcza Komisji z dnia 26 września 2014 r. ustanawiająca konkluzje dotyczące najlepszych dostępnych technik (BAT) zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE w odniesieniu do produkcji masy włóknistej, papieru i tektury (notyfikowana jako dokument nr C(2014) 6750) Tekst mający znaczenie dla EOG

Dz.U. L 284 z 30.9.2014, p. 76–126 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

Legal status of the document In force: This act has been changed. Current consolidated version: 30/09/2014

ELI: http://data.europa.eu/eli/dec_impl/2014/687/oj

30.9.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 284/76


DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI

z dnia 26 września 2014 r.

ustanawiająca konkluzje dotyczące najlepszych dostępnych technik (BAT) zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE w odniesieniu do produkcji masy włóknistej, papieru i tektury

(notyfikowana jako dokument nr C(2014) 6750)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2014/687/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie emisji przemysłowych (zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola) (1), w szczególności jej art. 13 ust. 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W art. 13 ust. 1 dyrektywy 2010/75/UE nakłada się na Komisję obowiązek organizacji wymiany informacji dotyczących emisji przemysłowych między Komisją a państwami członkowskimi, zainteresowanymi branżami i organizacjami pozarządowymi promującymi ochronę środowiska w celu ułatwienia sporządzenia dokumentów referencyjnych dla najlepszych dostępnych technik (BAT), których definicję podano w art. 3 pkt 11 przedmiotowej dyrektywy.

(2)

Zgodnie z art. 13 ust. 2 dyrektywy 2010/75/UE wymiana informacji ma dotyczyć wyników funkcjonowania instalacji i technik w odniesieniu do emisji wyrażanych — w stosownych przypadkach — jako średnie krótko- i długoterminowe oraz w odniesieniu do związanych z nimi warunków odniesienia, zużycia i charakteru surowców, zużycia wody, wykorzystania energii i wytwarzania odpadów; stosowanych technik, związanego z nimi monitorowania, wzajemnych powiązań pomiędzy różnymi komponentami środowiska („cross-media effects”), wykonalności ekonomicznej i technicznej oraz rozwoju tych elementów; a także najlepszych dostępnych technik i nowych technik zidentyfikowanych po rozważeniu kwestii, o których mowa w art. 13 ust. 2 lit. a) i b) przedmiotowej dyrektywy.

(3)

„Konkluzje dotyczące BAT” zdefiniowane w art. 3 pkt 12 dyrektywy 2010/75/UE stanowią kluczowy element dokumentów referencyjnych BAT, w którym podaje się wnioski dotyczące najlepszych dostępnych technik, ich opis, informacje służące ocenie ich przydatności, poziomy emisji powiązanych z najlepszymi dostępnymi technikami, powiązany monitoring, powiązane poziomy zużycia oraz, w stosownych przypadkach, odpowiednie środki rekultywacji terenu.

(4)

Zgodnie z art. 14 ust. 3 dyrektywy 2010/75/UE konkluzje dotyczące BAT stanowią odniesienie dla określenia warunków pozwolenia dla instalacji objętych rozdziałem II przedmiotowej dyrektywy.

(5)

W art. 15 ust. 3 dyrektywy 2010/75/UE nałożono na właściwy organ obowiązek określenia dopuszczalnych wielkości emisji, zapewniających w normalnych warunkach eksploatacji nieprzekraczanie poziomów emisji powiązanych z najlepszymi dostępnymi technikami określonymi w decyzjach w sprawie konkluzji dotyczących BAT, o których mowa w art. 13 ust. 5 dyrektywy 2010/75/UE.

(6)

W art. 15 ust. 4 dyrektywy 2010/75/UE przewidziano odstępstwa od wymogu określonego w art. 15 ust. 3 tylko wówczas, jeżeli osiągnięcie poziomów emisji powiązanych z BAT prowadziłoby do nieproporcjonalnie wysokich kosztów w stosunku do korzyści dla środowiska ze względu na położenie geograficzne danej instalacji, lokalne warunki środowiskowe lub charakterystykę techniczną danej instalacji.

(7)

Artykuł 16 ust. 1 dyrektywy 2010/75/UE stanowi, że określone w pozwoleniu wymogi dotyczące monitorowania, o których mowa w art. 14 ust. 1 lit. c) przedmiotowej dyrektywy, opierają się na wnioskach dotyczących monitorowania opisanych w konkluzjach dotyczących BAT.

(8)

Zgodnie z art. 21 ust. 3 dyrektywy 2010/75/UE w terminie czterech lat od publikacji decyzji w sprawie konkluzji dotyczących BAT właściwy organ musi ponownie rozpatrzeć i, w razie potrzeby, zaktualizować wszystkie warunki pozwolenia oraz zapewnić zgodność instalacji z tymi warunkami.

(9)

W decyzji Komisji z dnia 16 maja 2011 r. (2) ustanowiono forum na potrzeby wymiany informacji zgodnie z art. 13 dyrektywy 2010/75/UE w sprawie emisji przemysłowych, które składa się z przedstawicieli państw członkowskich, zainteresowanych branż i organizacji pozarządowych promujących ochronę środowiska.

(10)

Zgodnie z art. 13 ust. 4 dyrektywy 2010/75/UE w dniu 20 września 2013 r. Komisja otrzymała opinię przedmiotowego forum w sprawie proponowanej treści dokumentu referencyjnego BAT dotyczącego produkcji masy włóknistej, papieru i tektury oraz udostępniła ją publicznie (3).

(11)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 75 ust. 1 dyrektywy 2010/75/UE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W załączniku do niniejszej decyzji ustanawia się konkluzje dotyczące BAT w odniesieniu do produkcji masy włóknistej, papieru i tektury.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 26 września 2014 r.

W imieniu Komisji

Janez POTOČNIK

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 334 z 17.12.2010, s. 17.

(2)  Dz.U. C 146 z 17.5.2011, s. 3.

(3)  https://circabc.europa.eu/w/browse/6516b21a-7f84-4532-b0e1-52d411bd0309


ZAŁĄCZNIK

KONKLUZJE DOTYCZĄCE BAT W ZAKRESIE PRODUKCJI MASY WŁÓKNISTEJ, PAPIERU I TEKTURY

ZAKRES STOSOWANIA 79
INFORMACJE OGÓLNE 80
POZIOMY EMISJI POWIĄZANE Z BAT 80
OKRESY UŚREDNIENIA DLA EMISJI DO WODY 80
WARUNKI REFERENCYJNE DLA EMISJI DO POWIETRZA 80
OKRESY UŚREDNIENIA DLA EMISJI DO POWIETRZA 81
DEFINICJE 81

1.1.

Ogólne konkluzje dotyczące BAT w odniesieniu do przemysłu wyrobu masy włóknistej i przemysłu papierniczego

84

1.1.1.

System zarządzania środowiskiem

84

1.1.2.

Zarządzanie materiałami i dobre gospodarowanie

85

1.1.3.

Gospodarka wodna i ściekowa

86

1.1.4.

Zużycie energii i efektywność energetyczna

87

1.1.5.

Emisje zapachu

88

1.1.6.

Monitorowanie kluczowych parametrów procesów oraz emisji do wody i powietrza

89

1.1.7.

Gospodarowanie odpadami

91

1.1.8.

Emisje do wody

92

1.1.9.

Emisje hałasu

93

1.1.10.

Wycofanie z eksploatacji

94

1.2.

Konkluzje dotyczące BAT w odniesieniu do procesu roztwarzania siarczanowej masy celulozowej

94

1.2.1.

Ścieki i emisje do wody

94

1.2.2.

Emisje do powietrza

96

1.2.3.

Wytwarzanie odpadów

102

1.2.4.

Zużycie energii i efektywność energetyczna

103

1.3.

Konkluzje dotyczące BAT w odniesieniu do procesu roztwarzania siarczynowego

104

1.3.1.

Ścieki i emisje do wody

104

1.3.2.

Emisje do powietrza

106

1.3.3.

Zużycie energii i efektywność energetyczna

108

1.4.

Konkluzje dotyczące BAT w odniesieniu do roztwarzania mechanicznego i chemiczno-mechanicznego

109

1.4.1.

Ścieki i emisje do wody

109

1.4.2.

Zużycie energii i efektywność energetyczna

110

1.5.

Konkluzje dotyczące BAT w odniesieniu do przerobu makulatury

111

1.5.1.

Gospodarowanie materiałami

111

1.5.2.

Ścieki i emisje do wody

112

1.5.3.

Zużycie energii i efektywność energetyczna

114

1.6.

Konkluzje dotyczące BAT w odniesieniu do produkcji papieru i powiązanych procesów

114

1.6.1.

Ścieki i emisje do wody

114

1.6.2.

Emisje do powietrza

117

1.6.3.

Wytwarzanie odpadów

117

1.6.4.

Zużycie energii i efektywność energetyczna

117

1.7.

Opis technik

118

1.7.1.

Opis technik służących zapobieganiu emisjom do powietrza i ich kontroli

118

1.7.2.

Opis technik służących ograniczeniu zużycia słodkiej wody/przepływu ścieków i ładunku zanieczyszczeń w ściekach

121

1.7.3.

Opis technik dotyczących zapobiegania wytwarzaniu odpadów i gospodarowania odpadami

126

ZAKRES STOSOWANIA

Niniejsze konkluzje dotyczą rodzajów działalności określonych w sekcji 6.1 lit. a) i b) załącznika I do dyrektywy 2010/75/UE, tj. zintegrowanej i niezintegrowanej produkcji w instalacjach przemysłowych:

a)

masy drzewnej lub z innych materiałów włóknistych;

b)

papieru lub tektury, o wydajności przekraczającej 20 ton dziennie.

W szczególności niniejsze konkluzje obejmują następujące procesy i rodzaje działalności:

(i)

roztwarzanie chemiczne:

a.

proces roztwarzania siarczanowego;

b.

proces roztwarzania siarczynowego;

(ii)

roztwarzanie mechaniczne i chemiczno-mechaniczne;

(iii)

przerób makulatury z odbarwianiem lub bez odbarwiania;

(iv)

produkcja papieru i związane z nią procesy;

(v)

wszystkie kotły regeneracyjne i piece do wypalania wapna używane w celulozowniach i papierniach.

Niniejsze konkluzje nie obejmują następujących rodzajów działalności:

(i)

produkcji masy włóknistej z surowca włóknistego innego niż drewno (np. masa włóknista z roślin jednorocznych);

(ii)

stacjonarnych silników spalinowych wewnętrznego spalania;

(iii)

obiektów energetycznego spalania wytwarzających parę technologiczną lub energię elektryczną innych niż kotły regeneracyjne;

(iv)

suszarek z wewnętrznymi palnikami do maszyn papierniczych i powlekarek.

Inne dokumenty referencyjne istotne dla rodzajów działalności objętych niniejszymi konkluzjami:

Dokumenty referencyjne

Rodzaj działalności

Przemysłowe systemy chłodzenia (ICS)

Przemysłowe systemy chłodzenia, np. wieże chłodnicze, płytowe wymienniki ciepła

Gospodarka i wzajemne powiązania pomiędzy różnymi komponentami środowiska (ECM)

Gospodarka i wzajemne powiązania pomiędzy różnymi komponentami środowiska w odniesieniu do technik

Emisje ze składowania (EFS)

Emisje z zbiorników, rurociągów i składowanych chemikaliów

Efektywność energetyczna (ENE)

Ogólna efektywność energetyczna

Duże obiekty energetycznego spalania

Wytwarzanie pary technologicznej i energii elektrycznej w celulozowniach i papierniach przez obiekty energetycznego spalania

Ogólne zasady monitorowania (MON)

Monitorowanie emisji

Spalanie odpadów (WI)

Spalanie i współspalanie odpadów na miejscu

Sektor przetwarzania odpadów (WT)

Przygotowanie odpadów na paliwo

INFORMACJE OGÓLNE

Techniki wymienione i opisane w niniejszych konkluzjach nie mają ani nakazowego, ani wyczerpującego charakteru. Dopuszcza się stosowanie innych technik, o ile zapewniają co najmniej równoważny poziom ochrony środowiska.

O ile nie stwierdzono inaczej, konkluzje dotyczące BAT mają ogólne zastosowanie.

POZIOMY EMISJI POWIĄZANE Z BAT

Jeżeli poziomy emisji powiązane z najlepszymi dostępnymi technikami (BAT-AEL) dla tego samego okresu uśrednienia zostały podane w różnych jednostkach (np. jako wartości stężenia i szczególne wartości ładunków (tj. na tonę produkcji netto)), takie różne sposoby wyrażenia wartości BAT-AEL uznaje się za równoważne rozwiązania alternatywne.

W przypadku zintegrowanych i wieloproduktowych celulozowni i papierni wartości BAT-AEL określone dla poszczególnych procesów (roztwarzanie, produkcja papieru) lub produktów należy łączyć zgodnie z regułą mieszania na podstawie ich dodanego udziału w zrzutach.

OKRESY UŚREDNIENIA DLA EMISJI DO WODY

O ile nie stwierdzono inaczej, okresy uśrednienia powiązane z wartościami BAT-AEL dla emisji do wody określa się następująco:

Średnia dzienna

Średnia z 24-godzinnego okresu pobierania próbek jako próbka zbiorcza proporcjonalna do przepływu (1) lub, jeżeli wykaże się wystarczającą stabilność przepływu, próbka proporcjonalna do czasu (1)

Średnia roczna

Średnia wszystkich średnich dziennych uzyskanych w ciągu roku, ważona według produkcji dziennej i wyrażona jako masa wyemitowanych substancji na jednostkę masy wytworzonych lub przetworzonych produktów lub materiałów

WARUNKI REFERENCYJNE DLA EMISJI DO POWIETRZA

Wartości BAT-AEL dla emisji do powietrza odnoszą się do warunków standardowych: gaz suchy, temperatura 273,15 K i ciśnienie 101,3 kPa. Jeżeli wartości BAT-AEL podano jako wartości stężenia, podaje się referencyjny poziom O2 (% objętościowo).

Konwersja na referencyjne stężenie tlenu

Poniżej podano wzór do obliczania stężenia emisji przy referencyjnym poziomie tlenu.

gdzie:

ER (mg/Nm3)

:

stężenie emisji odnoszące się do referencyjnego poziomu tlenu OR

OR (vol %)

:

referencyjny poziom tlenu

EM (mg/Nm3)

:

zmierzone stężenie emisji odnoszące się do zmierzonego poziomu tlenu OM

OM (vol %)

:

zmierzony poziom tlenu.

OKRESY UŚREDNIENIA DLA EMISJI DO POWIETRZA

O ile nie stwierdzono inaczej, okresy uśrednienia powiązane z poziomami BAT-AEL dla emisji do powietrza określa się następująco:

Średnia dzienna

Średnia z 24-godzinnego okresu na podstawie ważnych średnich godzinnych z pomiarów ciągłych

Średnia z okresu pobierania próbek

Średnia wartość uzyskana na podstawie trzech kolejnych pomiarów, z których każdy trwa co najmniej 30 minut

Średnia roczna

W przypadku pomiaru ciągłego: średnia ze wszystkich ważnych średnich godzinnych. W przypadku pomiarów okresowych: średnia ze wszystkich „średnich z okresu pobierania próbek” uzyskanych w ciągu jednego roku

DEFINICJE

Do celów niniejszych konkluzji zastosowanie mają następujące definicje:

Zastosowany termin

Definicja

Nowy zespół urządzeń

Zespół urządzeń na terenie instalacji, dla którego pozwolenie jest wydawane po raz pierwszy po publikacji niniejszych konkluzji lub całkowita wymiana zespołu urządzeń z wykorzystaniem istniejącego posadowienia instalacji, która nastąpiła po publikacji niniejszych konkluzji

Istniejący zespół urządzeń

Zespół urządzeń, który nie jest nowym zespołem urządzeń

Szeroko zakrojona renowacja

Istotna zmiana w projekcie lub technologii zespołu urządzeń/systemu redukcji emisji połączona z wprowadzeniem istotnych zmian w jednostkach technologicznych i powiązanych urządzeniach lub z ich wymianą

Nowy system redukcji emisji pyłów

System redukcji emisji pyłów wprowadzony do eksploatacji na terenie instalacji po raz pierwszy po publikacji niniejszych konkluzji

Istniejący system redukcji emisji pyłów

System redukcji emisji pyłów, który nie jest nowym systemem redukcji emisji pyłów

Niekondensujące gazy złowonne (NCG)

Niekondensujące gazy złowonne odnoszące się do charakteryzujących się przykrym zapachem gazów złowonnych roztwarzania siarczanowego masy celulozowej

Stężone niekondensujące gazy złowonne (CNCG)

Stężone niekondensujące gazy złowonne (lub „silne gazy złowonne”): gazy zawierające TRS pochodzące z obróbki cieplnej, parowania i usuwania kondensatów

Silne gazy złowonne

Stężone niekondensujące gazy złowonne (CNCG)

Słabe gazy złowonne

Rozcieńczone niekondensujące gazy złowonne: gazy zawierające TRS, inne niż silne gazy złowonne (np. gazy pochodzące ze zbiorników, filtrów do płukania masy, zasobników zrębków, filtrów szlamu pokaustyzacyjnego, maszyn do suszenia)

Słabe gazy resztkowe

Słabe gazy, których źródłem emisji nie jest kocioł regeneracyjny, piec do wypalania wapna ani palnik do spalania TRS

Pomiar ciągły

Pomiary dokonywane przy zastosowaniu automatycznych systemów pomiarowych zainstalowanych na stałe na miejscu

Pomiar okresowy

Określenie wielkości mierzonej (określona wielkość, której wartość należy określić poprzez pomiar) w określonych odstępach czasu z zastosowaniem metod ręcznych lub automatycznych

Emisje niezorganizowane

Emisje wynikające z bezpośredniego (nieskanalizowanego) kontaktu substancji lotnych lub pyłu ze środowiskiem naturalnym w normalnych warunkach eksploatacji

Integrowana produkcja

Produkcja masy włóknistej i papieru/tektury w jednym miejscu. Masy włóknistej zazwyczaj nie suszy się przed produkcją papieru/tektury

Produkcja niezintegrowana

a) Produkcja towarowej masy włóknistej (na sprzedaż) w zakładach produkcyjnych, w których nie stosuje się maszyn papierniczych, albo b) produkcja papieru/tektury z zastosowaniem wyłącznie masy włóknistej wyprodukowanej w innych zakładach (towarowa masa włóknista)

Produkcja netto

(i)

W odniesieniu do papierni: sprzedawana produkcja bez pakowania po ostatniej krajarko-zwijarce, tj. przed konwertowaniem.

(ii)

W odniesieniu do powlekarki pracującej w trybie off-line: produkcja po powlekaniu.

(iii)

W odniesieniu do zakładów produkcji bibuły: produkcja sprzedawana po maszynie do produkcji bibuły, przed wszelkimi procesami odwijania i z wyłączeniem każdej gilzy nawojowej.

(iv)

W odniesieniu do zakładów produkujących towarową masę włóknistą: produkcja po pakowaniu (ADt).

(v)

W odniesieniu do zakładów zintegrowanych: produkcja masy włóknistej netto oznacza produkcję po pakowaniu (ADt) wraz z przekazaniem masy włóknistej do papierni (masa włóknista obliczana przy wysuszeniu na poziomie 90 %, tj. suszona powietrzem). Produkcja papieru netto: podobnie jak w ppkt (i)

Zakład produkujący papiery specjalne

Zakład produkujący wiele klas papieru i tektury przeznaczonych do specjalnych celów (przemysłowych lub nieprzemysłowych), charakteryzujących się szczególnymi właściwościami, stosunkowo małym rynkiem zastosowań końcowych lub niszowych, które często są specjalnie przeznaczone dla konkretnego klienta lub grupy użytkowników końcowych. Przykładowo papierami specjalnymi są bibułki papierosowe, bibuły filtracyjne, papier metalizowany, papier termoczuły, papier samokopiujący, etykiety samoprzylepne, papier powlekany metodą odlewu, a także tektura do płyt gipsowo-kartonowych i papiery specjalne do woskowania, izolacji, pokrywania dachu, asfaltowania i innych specjalnych zastosowań lub obróbki. Wszystkie takie klasy nie należą do standardowych kategorii papieru

Drewno liściaste

Grupa gatunków drewna, w tym na przykład osina, buk czerwony, brzoza i eukaliptus. Pojęcie „drewno liściaste” stosuje się jako przeciwstawne do pojęcia „drewno iglaste”

Drewno iglaste

Drewno pochodzące z drzew iglastych, w tym na przykład z sosny i świerku. Pojęcie „drewno iglaste” stosuje się jako przeciwstawne do pojęcia „drewno liściaste”

Kaustyzacja

Proces w obiegu wapna, w którym dochodzi od regeneracji wodorotlenku (ług biały) w reakcji Ca(OH)2 + CO3 2- → CaCO3 (s) + 2 OH-

AKRONIMY

Zastosowany termin

Definicja

ADt

Tona powietrznie suchej masy włóknistej wyrażona jako stan wysuszenia w 90 %

AOX

Adsorbowalne związki halogenoorganiczne mierzone zgodnie z metodą podaną w normie EN ISO: 9562 w odniesieniu do ścieków

BZT

Biochemiczne zapotrzebowanie na tlen. Ilość rozpuszczonego tlenu niezbędna do rozkładu tlenowego materii organicznej w ściekach przez mikroorganizmy

CMP

Masa chemomechaniczna

CTMP

Masa chemo-termomechaniczna

ChZT

Chemiczne zapotrzebowanie na tlen. Ilość chemicznie utlenialnej materii organicznej w ściekach (zazwyczaj odnosi się do analizy z zastosowaniem utleniania za pomocą dichromianu)

DS

Sucha substancja wyrażona jako wartość procentowa masy

DTPA

Kwas dietylenotriaminopentaoctowy (czynnik kompleksujący/chelatujący stosowany w bieleniu nadtlenkami)

ECF

Bielenie bez użycia chloru pierwiastkowego

EDTA

Kwas etylenodiaminotetraoctowy (czynnik kompleksujący/chelatujący)

H2S

Siarkowodór

LWC

Papier powlekany o niskiej gramaturze

NOx

Suma tlenku azotu (NO) i dwutlenku azotu (NO2) wyrażona jako NO2

NSSC

Metoda półchemiczna obojętnosiarczynowa

RCF

Włókna regenerowane

SO2

Dwutlenek siarki

TCF

Bielenie bez udziału związków chloru

Azot całkowity (Tot-N)

Azot całkowity (Tot-N) wyrażony jako N, obejmuje azot organiczny, amoniak wolny i amon (NH4+-N), azotyny (NO2 --N) i azotany (NO3 --N)

Fosfor całkowity (Tot-P)

Fosfor całkowity (Tot-P) wyrażony jako P, obejmuje rozpuszczony fosfor wraz z każdym nierozpuszczalnym fosforem przeniesionym do ścieków w postaci osadów lub w mikroorganizmach

TMP

Masa termomechaniczna

TOC

Całkowity węgiel organiczny

TRS

Całkowita siarka zredukowana. Suma następujących zredukowanych złowonnych związków siarki wytworzonych w procesie roztwarzania: siarkowodór, merkaptan metylu, siarczek dimetylu i disiarczek dimetylu, wyrażone jako siarka

TSS

Zawiesina ogólna (w ściekach). Zawiesina składa się z małych fragmentów włókien, wypełniaczy, drobno zmielonego materiału, nieustabilizowanej biomasy (skupisko mikroorganizmów) i innych małych cząstek

LZO

Lotne związki organiczne zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 45 dyrektywy 2010/75/UE

1.1.   OGÓLNE KONKLUZJE DOTYCZĄCE BAT W ODNIESIENIU DO PRZEMYSŁU WYROBU MASY WŁÓKNISTEJ I PRZEMYSŁU PAPIERNICZEGO

Poza ogólnymi konkluzjami dotyczącymi BAT, o których mowa w niniejszej sekcji, zastosowanie mają ponadto konkluzje dotyczące BAT w odniesieniu do określonego procesu technologicznego zawarte w sekcjach 1.2–1.6.

1.1.1.   System zarządzania środowiskiem

BAT 1.

Aby poprawić ogólną efektywność środowiskową zespołów urządzeń do produkcji masy włóknistej, papieru i tektury, w ramach BAT należy wdrażać i przestrzegać systemu zarządzania środowiskiem (EMS) obejmującego wszystkie następujące elementy:

a)

zaangażowanie kierownictwa, w tym kadry kierowniczej wyższego szczebla;

b)

określenie polityki ochrony środowiska, która obejmuje ciągłe doskonalenie instalacji przez kierownictwo;

c)

planowanie i ustalenie niezbędnych procedur, celów i zadań w powiązaniu z planami finansowymi i inwestycjami;

d)

wdrożenie procedur ze szczególnym uwzględnieniem:

(i)

struktury i odpowiedzialności;

(ii)

szkoleń, świadomości i kompetencji;

(iii)

komunikacji;

(iv)

zaangażowania pracowników;

(v)

dokumentacji;

(vi)

wydajnej kontroli procesu;

(vii)

programów konserwacji;

(viii)

gotowości na sytuacje awaryjne i reagowania na nie;

(ix)

zapewnienia zgodności z przepisami dotyczącymi środowiska;

e)

sprawdzanie efektywności i podejmowanie działań naprawczych, ze szczególnym uwzględnieniem:

(i)

monitorowania i pomiarów (zob. też dokument referencyjny dotyczący ogólnych zasad monitorowania);

(ii)

działań naprawczych i zapobiegawczych;

(iii)

prowadzenia rejestrów;

(iv)

niezależnego (jeżeli jest to możliwe) audytu wewnętrznego i zewnętrznego w celu określenia, czy system zarządzania środowiskiem jest zgodny z zaplanowanymi ustaleniami oraz czy jest właściwie wdrażany i utrzymywany;

f)

przegląd systemu zarządzania środowiskiem przeprowadzony przez kadrę kierowniczą wyższego szczebla pod kątem stałej przydatności systemu, jego adekwatności i skuteczności;

g)

podążanie za rozwojem czystszych technologii;

h)

uwzględnienie — na etapie projektowania nowego zespołu urządzeń i przez cały okres jego eksploatacji — skutków dla środowiska wynikających z ostatecznego wycofania instalacji z eksploatacji;

i)

regularne stosowanie sektorowej analizy porównawczej.

Możliwość zastosowania

Zakres (np. poziom szczegółowości) oraz charakter systemu zarządzania środowiskiem (np. standaryzowany lub nie) będzie zasadniczo odnosić się do charakteru, skali i złożoności instalacji oraz do zasięgu oddziaływania takiej instalacji na środowisko.

1.1.2.   Zarządzanie materiałami i dobre gospodarowanie

BAT 2.

Aby minimalizować wpływ procesu produkcji na środowisko, w ramach BAT należy stosować zasady dobrego gospodarowania poprzez łączne zastosowanie następujących technik.

 

Technika

a

Staranny dobór i skrupulatna kontrola chemikaliów i dodatków

b

Analiza substancji wchodzących i wychodzących wraz z wykazem chemikaliów, uwzględniającym ilości i właściwości toksykologiczne

c

Wykorzystanie chemikaliów na jak najmniejszym poziomie wymaganym w specyfikacjach produktu końcowego

d

Unikanie stosowania substancji szkodliwych (np. środków dyspergujących lub czyszczących albo środków powierzchniowo czynnych zawierających etoksylan nonylofenolu) i zastępowanie ich alternatywnymi substancjami o mniejszym stopniu szkodliwości

e

Ograniczenie do minimum przenikania substancji do gleby spowodowanego wyciekami, depozycją atmosferyczną oraz niewłaściwym składowaniem surowców, produktów lub pozostałości

f

Ustanowienie programu zarządzania wyciekami i poszerzenie obszaru zabezpieczenia istotnych źródeł, zapobiegając w ten sposób skażeniu gleby i wód podziemnych

g

Prawidłowo wykonany projekt rurociągów i systemu składowania, aby utrzymywać powierzchnie w czystości i ograniczyć konieczność płukania i czyszczenia

BAT 3.

Aby ograniczyć uwalnianie organicznych czynników chelatujących, które nie ulegają łatwo biodegradacji, takich jak EDTA lub DTPA, pochodzących z bielenia nadtlenkami, w ramach BAT należy stosować kombinację następujących technik.

 

Technika

Możliwość zastosowania

a

Określenie ilości czynników chelatujących uwalnianych do środowiska, dokonywane za pomocą pomiarów okresowych

Nie dotyczy zakładów, w których nie wykorzystuje się czynników chelatujących

b

Zoptymalizowanie procesów w celu ograniczenia zużycia i emisji czynników chelatujących, które nie ulegają łatwo biodegradacji

Nie dotyczy zespołów urządzeń, które eliminują co najmniej 70 % EDTA/DTPA w swoich oczyszczalniach ścieków lub w procesie oczyszczania ścieków

c

Stosowanie w pierwszej kolejności czynników chelatujących ulegających biodegradacji lub możliwych do wyeliminowania, stopniowo wycofując produkty nieulegające biodegradacji

Możliwość zastosowania zależy od dostępności odpowiednich zamienników (czynników ulegających biodegradacji spełniających np. wymogi dotyczące białości masy włóknistej)

1.1.3.   Gospodarka wodna i ściekowa

BAT 4.

Aby ograniczyć powstawanie i ładunek zanieczyszczeń ścieków w wyniku składowania i przygotowywania drewna, w ramach BAT należy stosować kombinację następujących technik.

 

Technika

Możliwość zastosowania

a

Korowanie suche (opis znajduje się w sekcji 1.7.2.1)

Ograniczona możliwość stosowania, jeżeli w przypadku bielenia bez udziału związków chloru wymagany jest wysoki poziom czystości i białości

b

Postępowanie z kłodami drewna w taki sposób, aby uniknąć zanieczyszczenia kory i drewna piaskiem i kamieniami

Ogólna możliwość zastosowania

c

Utwardzenie placu składowania drewna, a zwłaszcza powierzchni stosowanych do składowania zrębków

Możliwość zastosowania może być ograniczona ze względu na wielkość placu składowania i obszaru składowania drewna

d

Kontrola przepływu wody zraszającej i ograniczenie do minimum spływu wody z powierzchni placu składowania drewna

Ogólna możliwość zastosowania

e

Gromadzenie zanieczyszczonej wody spływającej z placu składowania drewna i oddzielenie zawiesiny w odpływie przed oczyszczaniem biologicznym

Możliwość zastosowania może być ograniczona ze względu na stopień zanieczyszczenia spływającej wody (niskie stężenie) lub wielkość oczyszczalni ścieków (duże ilości)

Powiązany z BAT przepływ ścieków, do którego dochodzi przy korowaniu suchym, wynosi 0,5 — 2,5 m3/ADt.

BAT 5.

Aby ograniczyć zużycie świeżej wody i powstawanie ścieków, celem BAT jest stosowanie układu zamkniętego obiegu wody w stopniu możliwym z technicznego punktu widzenia, zgodnie z klasą produkowanej masy włóknistej i produkowanego papieru, przy zastosowaniu kombinacji poniższych technik.

 

Technika

Możliwość zastosowania

a

Monitorowanie i optymalizacja zużycia wody

Ogólna możliwość zastosowania

b

Ocena możliwości recyrkulacji wody

c

Zbilansowanie stopnia zamknięcia obiegów wody z potencjalnymi wadami tego rozwiązania; w razie potrzeby dodawanie dodatkowych urządzeń

d

Oddzielenie mniej zanieczyszczonej wody uszczelniającej z pomp do wytwarzania próżni i jej ponowne wykorzystanie

e

Oddzielenie czystej wody chłodzącej od zanieczyszczonej wody przemysłowej i jej ponowne wykorzystanie

f

Ponowne wykorzystanie wody przemysłowej w celu zastąpienia nią wody świeżej (recyrkulacja wody i zamknięcie obiegów wody)

Dotyczy nowych zespołów urządzeń i istotnych renowacji.

Możliwość zastosowania może być ograniczona ze względu na jakość wody lub wymogi w zakresie jakości produktu lub ze względu na ograniczenia techniczne (takie jak wytrącanie/inkrustacja w układzie obiegu wody) lub zwiększenie przykrych zapachów

g

Uzdatnianie (części) wody przemysłowej wewnątrz obiegu w celu poprawy jakości wody, tak aby nadawała się do recyrkulacji lub ponownego wykorzystania

Ogólna możliwość zastosowania

Powiązany z BAT przepływ ścieków w punkcie zrzutu po oczyszczeniu ścieków, wyrażony jako średnie roczne:

Sektor

Przepływ ścieków powiązany z BAT

Bielona siarczanowa masa celulozowa

25 — 50 m3/ADt

Niebielona siarczanowa masa celulozowa

15 — 40 m3/ADt

Bielona siarczynowa masa papiernicza

25 — 50 m3/ADt

Masa celulozowa wytworzona metodą Magnefite

45 — 70 m3/ADt

Masa celulozowa do przerobu chemicznego

40 — 60 m3/ADt

Masa celulozowa wytworzona metodą NSSC

11 — 20 m3/ADt

Masa mechaniczna

9 — 16 m3/t

CTMP i CMP

9 — 16 m3/ADt

Zakłady produkujące papier z włókien regenerowanych bez odbarwiania

1,5 — 10 m3/t (wyższe wartości tego zakresu związane są głównie z produkcją kartonu na opakowania)

Zakłady produkujące papier z włókien regenerowanych z odbarwianiem

8 — 15 m3/t

Zakłady produkujące bibułę na bazie włókien regenerowanych z odbarwianiem

10 — 25 m3/t

Papiernie niezintegrowane

3,5 — 20 m3/t

1.1.4.   Zużycie energii i efektywność energetyczna

BAT 6.

Aby ograniczyć zużycie paliwa i energii w celulozowniach i papierniach, w ramach BAT należy stosować technikę a) i kombinację pozostałych poniższych technik.

 

Technika

Możliwość zastosowania

a

Stosowanie systemu zarządzania energią obejmującego wszystkie poniższe elementy:

(i)

ocena ogólnego zużycia i wytwarzania energii w zakładzie

(ii)

zlokalizowanie, ilościowe określenie i optymalizacja możliwości odzysku energii

(iii)

monitorowanie i zabezpieczenie optymalnych warunków zużycia energii

Ogólna możliwość zastosowania

b

Odzysk energii poprzez spalanie tych odpadów i pozostałości z produkcji masy włóknistej i papieru, które charakteryzują się wysoką zawartością związków organicznych i wartością opałową, biorąc pod uwagę BAT 12

Dotyczy wyłącznie sytuacji, w których nie ma możliwości recyklingu ani ponownego wykorzystania tych odpadów i pozostałości z produkcji masy włóknistej i papieru, które charakteryzują się wysoką zawartością związków organicznych i wysoką wartością opałową

c

Zapewnienie pary technologicznej i energii w ilości niezbędnej do procesów produkcji w miarę możliwości w ramach skojarzonej gospodarki energetycznej (CHP)

Dotyczy wszystkich nowych zespołów urządzeń i istotnych renowacji elektrowni. Możliwość zastosowania w istniejących zespołach urządzeń może być ograniczona ze względu na rozplanowanie zakładu i dostępność miejsca

d

Wykorzystanie nadwyżki ciepła do suszenia biomasy i osadów ściekowych, do podgrzewania wody zasilającej kocioł i wody przemysłowej, do ogrzewania budynków itp.

Możliwość zastosowania tej techniki może być ograniczona w przypadkach, w których źródła ciepła i urządzenia są od siebie znacznie oddalone

e

Stosowanie sprężarek termicznych

Dotyczy zarówno nowych, jak i istniejących zespołów urządzeń w odniesieniu do wszystkich klas papieru i do powlekarek, o ile dostępna jest para średnioprężna

f

Izolacja łączników przewodów pary i kondensatów

Ogólna możliwość zastosowania

g

Stosowanie energooszczędnych układów próżniowych do odwadniania

h

Stosowanie wysokowydajnych silników elektrycznych, pomp i mieszadeł

i

Stosowanie falowników do wentylatorów, sprężarek i pomp

j

Dopasowanie poziomów ciśnienia pary do faktycznego zapotrzebowania na parę

Opis

Technika c): Jednoczesne wytwarzanie ciepła i energii elektrycznej lub mechanicznej w ramach jednego procesu, określane jako skojarzona gospodarka energetyczna (CHP). W ramach CHP w przemyśle wyrobu masy włóknistej i w przemyśle papierniczym zazwyczaj stosuje się turbiny parowe lub turbiny gazowe. Rentowność (osiągalne oszczędności i okres zwrotu) będzie zależeć głównie od kosztów elektryczności i paliw.

1.1.5.   Emisje zapachu

Jeżeli chodzi o emisje złowonnych gazów zawierających siarkę, pochodzących z zakładów produkujących celulozową masę siarczanową i siarczynową, zob. BAT w odniesieniu do określonego procesu technologicznego podane w 1.2.2 i 1.3.2.

BAT 7.

Aby zapobiec emisji związków złowonnych pochodzących z układu ściekowego i ograniczyć taką emisję, w ramach BAT należy stosować kombinację poniższych technik.

 

Technika

I.   Mająca zastosowanie do zapachów związanych z układami zamkniętego obiegu wody

a

Zaprojektowanie procesów produkcji papieru, zbiorników do składowania zapasów i wody, rur i kadzi w taki sposób, aby uniknąć przedłużającego się czasu retencji, martwych stref i obszarów o słabym mieszaniu w obiegach wody i powiązanych jednostkach, w celu uniknięcia niekontrolowanych osadów oraz rozpadu i rozkładu materii organicznej i biologicznej

b

Wykorzystanie produktów biobójczych, środków dyspergujących lub środków utleniających (np. dezynfekcja katalityczna za pomocą nadtlenku wodoru) w celu kontrolowania zapachu i wzrostu bakterii gnilnych

c

Wprowadzenie wewnętrznych procesów uzdatniania w celu zmniejszenia koncentracji materii organicznej i ograniczenia w ten sposób ewentualnych problemów związanych z zapachami w układzie wody podsitowej

II.   Mająca zastosowanie do zapachów związanych z oczyszczaniem ścieków i obróbką osadów ściekowych, aby zapobiec wystąpieniu warunków beztlenowych w ściekach lub osadach ściekowych

a

Wdrożenie zamkniętych układów kanalizacyjnych z regulowanymi otworami wentylacyjnymi, w których w niektórych przypadkach stosuje się chemikalia do ograniczenia tworzenia się siarkowodoru i w celu jego utlenienia w układach kanalizacyjnych

b

Unikanie nadmiernego napowietrzania zbiorników wyrównawczych przy jednoczesnym utrzymaniu wystarczającego mieszania

c

Zapewnienie wystarczającej zdolności napowietrzania i właściwości mieszania w komorach napowietrzania, regularne korygowanie układu napowietrzania

d

Zagwarantowanie prawidłowego działania układu odbioru osadów z osadnika wtórnego i pompowania osadów powrotnych

e

Ograniczenie czasu zatrzymywania osadu ściekowego w miejscach składowania osadów ściekowych poprzez ich ciągłe przesyłanie do jednostek odwadniających

f

Unikanie przechowywania ścieków w zbiornikach na wycieki dłużej niż jest to potrzebne, utrzymywanie pustego zbiornika na wycieki

g

W przypadku stosowania urządzeń do suszenia osadów, przemywanie lub biofiltracja (na przykład filtry do kompostu) gazów odlotowych z urządzenia do termicznego suszenia osadów

h

Uniknie wież chłodniczych w odniesieniu do nieoczyszczonych ścieków poprzez stosowanie płytowych wymienników ciepła

1.1.6.   Monitorowanie kluczowych parametrów procesów oraz emisji do wody i powietrza

BAT 8.

W ramach BAT należy monitorować kluczowe parametry procesów zgodnie z poniższą tabelą.

I.   Monitorowanie kluczowych parametrów procesów, istotnych w przypadku emisji do powietrza

Parametr

Częstotliwość monitorowania

Ciśnienie, temperatura, zawartość tlenu, CO i pary wodnej w spalinach w przypadku procesów spalania

W trybie ciągłym

II.   Monitorowanie kluczowych parametrów procesów, istotnych w przypadku emisji do wody

Parametr

Częstotliwość monitorowania

Przepływ wody, temperatura i pH

W trybie ciągłym

Zawartość P i N w biomasie, indeks objętościowy osadu, nadmiar amoniaku i ortofosforanu w ściekach oraz badania mikroskopowe biomasy

Okresowo

Objętościowe natężenie przepływu i zawartość CH4 w biogazie wytworzonym podczas beztlenowego oczyszczania ścieków

W trybie ciągłym

Zawartość H2S and CO2 w biogazie wytworzonym podczas beztlenowego oczyszczania ścieków

Okresowo

BAT 9.

W ramach BAT należy regularnie monitorować i dokonywać pomiaru emisji do powietrza, jak podano poniżej, z uwzględnieniem podanej częstotliwości oraz zgodnie z normami EN. Jeżeli normy EN nie są dostępne, w ramach BAT należy stosować normy ISO, normy krajowe lub inne międzynarodowe normy zapewniające uzyskiwanie danych o równorzędnej jakości naukowej.

 

Parametr

Częstotliwość monitorowania

Źródło emisji

Monitorowanie związane z

a

NOx i SO2

W trybie ciągłym

Kocioł regeneracyjny

BAT 21

BAT 22

BAT 36

BAT 37

Okresowo lub w trybie ciągłym

Piec do wypalania wapna

BAT 24

BAT 26

Okresowo lub w trybie ciągłym

Specjalny palnik TRS

BAT 28

BAT 29

b

Pył

Okresowo lub w trybie ciągłym

Kocioł regeneracyjny (siarczanowa masa celulozowa) i piec do wypalania wapna

BAT 23

BAT 27

Okresowo

Kocioł regeneracyjny (siarczyny)

BAT 37

c

TRS (w tym H2S)

W trybie ciągłym

Kocioł regeneracyjny

BAT 21

Okresowo lub w trybie ciągłym

Piec do wypalania wapna i specjalny palnik TRS

BAT 24

BAT 25

BAT 28

Okresowo

Emisje niezorganizowane z różnych źródeł (np. linia włókien, zbiorniki, zasobniki zrębków itp.) oraz słabe gazy resztkowe

BAT 11

BAT 20

d

NH3

Okresowo

Kocioł regeneracyjny wyposażony w SNCR

BAT 36

BAT 10.

W ramach BAT należy monitorować emisje do wody, jak podano poniżej, z uwzględnieniem podanej częstotliwości oraz zgodnie z normami EN. Jeżeli normy EN nie są dostępne, w ramach BAT należy stosować normy ISO, normy krajowe lub inne międzynarodowe normy zapewniające uzyskiwanie danych o równorzędnej jakości naukowej.

 

Parametr

Częstotliwość monitorowania

Monitorowanie związane z

a

Chemiczne zapotrzebowanie na tlen (ChZT) lub

Całkowity węgiel organiczny (TOC) (2)

Codziennie (3)  (4)

BAT 19

BAT 33

BAT 40

BAT 45

BAT 50

b

BOD5 lub BOD7

Cotygodniowo (raz w tygodniu)

c

Zawiesina ogólna (TSS)

Codziennie (3)  (4)

d

Azot całkowity

Cotygodniowo (raz w tygodniu) (3)

e

Fosfor całkowity

Cotygodniowo (raz w tygodniu) (3)

f

EDTA, DTPA (5)

Co miesiąc (raz w miesiącu)

g

AOX (zgodnie z EN ISO 9562:2004) (6)

Co miesiąc (raz w miesiącu)

BAT 19: bielona siarczanowa masa celulozowa

Raz na dwa miesiące

BAT 33: z wyjątkiem zakładów TCF i NSSC

BAT 40: z wyjątkiem zakładów CTMP i CMP

BAT 45

BAT 50

h

Istotne metale (np. Zn, Cu, Cd, Pb, Ni)

Raz w roku

 

BAT 11.

W ramach BAT należy regularnie monitorować i oceniać niezorganizowane emisje całkowitej siarki zredukowanej pochodzące z odpowiednich źródeł.

Opis

Dokonanie oceny niezorganizowanych emisji całkowitej siarki zredukowanej może odbywać się w drodze pomiaru okresowego, a oceny emisji niezorganizowanych pochodzących z różnych źródeł (linia włókien, zbiorniki, zasobniki zrębków itp.) — w drodze pomiarów bezpośrednich.

1.1.7.   Gospodarowanie odpadami

BAT 12.

Aby ograniczyć ilość odpadów przesyłanych do unieszkodliwienia, w ramach BAT należy wdrożyć system oceny odpadów (w tym zestawienia odpadów) i gospodarowania odpadami, którego celem jest ułatwienie wtórnego wykorzystania odpadów lub, jeżeli to niemożliwe, recyklingu odpadów lub, jeżeli to niemożliwe, „innych sposobów odzyskiwania”, w tym kombinację poniższych technik.

 

Technika

Opis

Możliwość zastosowania

a

Oddzielne gromadzenie różnych frakcji odpadów (w tym oddzielenie i klasyfikacja odpadów niebezpiecznych)

Zob. sekcja 1.7.3.

Ogólna możliwość zastosowania

b

Łączenie odpowiednich frakcji pozostałości w celu uzyskania mieszanin, które możne lepiej wykorzystać

Ogólna możliwość zastosowania

c

Wstępne oczyszczenie pozostałości poprocesowych przed ich ponownym wykorzystaniem lub recyklingiem

Ogólna możliwość zastosowania

d

Odzysk materiałów i recykling pozostałości poprocesowych na miejscu

Ogólna możliwość zastosowania

e

Odzysk energii na miejscu lub poza terenem zakładu z odpadów o dużej zawartości związków organicznych

W przypadku wykorzystania poza terenem zakładu możliwość zastosowania zależy od dostępności strony trzeciej

f

Zewnętrzne wykorzystanie materiałów

W zależności od dostępności strony trzeciej

g

Wstępne oczyszczenie odpadów przed ich unieszkodliwieniem

Ogólna możliwość zastosowania

1.1.8.   Emisje do wody

Dalsze informacje dotyczące oczyszczania ścieków w celulozowniach i papierniach oraz wartości BAT-AEL w odniesieniu do określonego procesu technologicznego podano w sekcjach 1.2–1.6.

BAT 13.

Aby ograniczyć emisje składników odżywczych (azot i fosfor) do odbiornika wodnego, w ramach BAT należy zastępować dodatki chemiczne o wysokiej zawartości azotu i fosforu dodatkami o niskiej zawartości azotu i fosforu.

Możliwość zastosowania

Ma to zastosowanie do przypadków, w których azot zawarty w dodatkach chemicznych nie jest biologiczne przyswajalny (tj. nie może funkcjonować jako środek odżywczy w oczyszczaniu biologicznym), lub przypadków, w których istnieje nadwyżka środków odżywczych.

BAT 14.

Aby ograniczyć emisje zanieczyszczeń do odbiornika wodnego, w ramach BAT należy stosować wszystkie poniższe techniki.

 

Technika

Opis

a

Wstępne oczyszczanie (fizyko-chemiczne)

Zob. sekcja 1.7.2.2.

b

Wtórne oczyszczanie (biologiczne) (7)

BAT 15.

Jeżeli konieczne jest dalsze usunięcie substancji organicznych, azotu lub fosforu, w ramach BAT należy stosować trzeci stopień oczyszczania zgodnie z opisem w sekcji 1.7.2.2.

BAT 16.

Aby ograniczyć emisje zanieczyszczeń do odbiornika wodnego z biologicznych oczyszczalni ścieków, w ramach BAT należy stosować wszystkie poniższe techniki.

 

Technika

a

Właściwe opracowanie i funkcjonowanie oczyszczalni biologicznej

b

Regularne kontrolowanie aktywnej biomasy

c

Dostosowanie dostaw środków odżywczych (azotu i fosforu) do faktycznego zapotrzebowania na aktywną biomasę

1.1.9.   Emisje hałasu

BAT 17.

Aby ograniczyć emisje hałasu przy produkcji masy włóknistej i papieru, w ramach BAT należy stosować kombinację następujących technik.

 

Technika

Opis

Możliwość zastosowania

a

Program redukcji hałasu

Program redukcji hałasu obejmuje określenie źródeł i obszarów hałasu, obliczenia i pomiary poziomów hałasu w celu stworzenia rankingu źródeł według poziomów hałasu, a także określenie najbardziej opłacalnej kombinacji technik, ich wdrożenie i monitorowanie

Ogólna możliwość zastosowania

b

Strategiczne planowanie umiejscowienia urządzeń, jednostek i budynków

Poziomy hałasu można ograniczyć, zwiększając odległość między źródłem emisji a odbiornikiem oraz wykorzystując budynki jako ekrany chroniące przed hałasem

Ogólne zastosowanie do nowych zespołów urządzeń. W przypadku istniejących zespołów urządzeń zmiana położenia urządzeń i jednostek produkcyjnych może być ograniczona ze względu na brak miejsca lub nadmierne koszty

c

Techniki operacyjne i techniki zarządzania w budynkach, w których znajdują się urządzenia emitujące hałas

Obejmuje to:

udoskonaloną kontrolę i lepsze utrzymanie urządzeń w celu zapobiegania awariom,

zamykanie drzwi i okien na terenie budynków,

obsługę urządzeń przez doświadczony personel,

unikanie przeprowadzania hałaśliwych działań w nocy,

zapewnienie kontroli hałasu podczas czynności konserwacyjnych

Ogólna możliwość zastosowania

d

Osłonięcie urządzeń i jednostek emitujących hałas

Umieszczenie hałaśliwych urządzeń, takich jak jednostki obróbki drewna, jednostki hydrauliczne i sprężarki, w oddzielnych konstrukcjach, takich jak budynki lub dźwiękoszczelne obudowy, w których zastosowano wewnętrzne i zewnętrzne wykładziny z materiałów pochłaniających energię uderzeń

e

Stosowanie urządzeń o niskim poziomie hałasu i tłumików w sprzęcie i kanałach

f

Izolacja wibracyjna

Izolacja wibracyjna maszyn i stosowanie takiego układu źródeł hałasu i potencjalnie rezonujących elementów, aby były one od siebie oddzielone

g

Izolacja dźwiękoszczelna budynków

Może to obejmować stosowanie:

materiałów pochłaniających dźwięki w ścianach i sufitach,

drzwi dźwiękoszczelnych,

okien z podwójnymi szybami

h

Redukcja hałasu

Rozchodzenie się hałasu można ograniczyć, umieszczając bariery między źródłami emisji a odbiornikami. Odpowiednimi barierami są na przykład chroniące przed hałasem ściany, wały i budynki. Odpowiednie techniki redukcji hałasu obejmują montowanie tłumików w hałaśliwych urządzeniach, takich jak upusty pary i wyciągi suszarni

Ogólne zastosowanie do nowych zespołów urządzeń. W przypadku istniejących zespołów urządzeń wstawienie barier może być ograniczone ze względu brak miejsca

i

Stosowanie większych maszyn do przenoszenia drewna w celu ograniczenia czasu podnoszenia i transportu oraz hałasu powodowanego zrzucaniem kłód na stertę lub podajnik kłód

Ogólna możliwość zastosowania

j

Udoskonalone metody pracy, na przykład opuszczanie kłód na stertę lub podajnik kłód z mniejszej wysokości, udzielanie pracownikom bezpośredniej informacji zwrotnej na temat poziomu hałasu

1.1.10.   Wycofanie z eksploatacji

BAT 18.

Aby uniknąć ryzyka zanieczyszczenia w związku z wycofaniem zespołu urządzeń z eksploatacji, w ramach BAT należy stosować poniższe ogólne techniki.

 

Technika

a

Unikanie stosowania podziemnych zbiorników i rurociągów na etapie projektu albo zapewnienie dobrej znajomości i udokumentowania ich lokalizacji

b

Ustanowienie instrukcji dotyczących opróżniania urządzeń, zbiorników i rurociągów

c

Zapewnienie czystego zamknięcia w momencie wstrzymania produkcji, na przykład sprzątnięcie terenu zakładu i jego rekultywacja. Jeżeli jest to możliwe, należy zabezpieczyć naturalne funkcje gleby

d

Stosowanie programu monitorowania, zwłaszcza w odniesieniu do wód podziemnych, w celu wykrycia ewentualnych przyszłych oddziaływań na terenie zakładu lub na okolicznych terenach

e

Opracowanie i utrzymanie — w oparciu o analizę ryzyka — schematu zakończenia lub zaprzestania działalności, który obejmuje przejrzystą organizację prac związanych z zaprzestaniem produkcji, z uwzględnieniem odpowiednich warunków lokalnych

1.2.   KONKLUZJE DOTYCZĄCE BAT W ODNIESIENIU DO PROCESU ROZTWARZANIA SIARCZANOWEJ MASY CELULOZOWEJ

Poza ogólnymi konkluzjami dotyczącymi BAT, o których mowa w niniejszej sekcji, w przypadku zintegrowanych zakładów produkujących siarczanową masę celulozową i papier zastosowanie mają konkluzje dotyczące BAT w odniesieniu do określonego procesu technologicznego zawarte w sekcji 1.6.

1.2.1.   Ścieki i emisje do wody

BAT 19.

Aby ograniczyć emisje zanieczyszczeń do odbiornika wodnego z całego zakładu, w ramach BAT należy stosować bielenie bez udziału związków chloru lub nowoczesne bielenie bez użycia chloru pierwiastkowego (zob. opis w sekcji 1.7.2.1) oraz odpowiednią kombinację technik określonych w BAT 13, BAT 14, BAT 15 i BAT 16 oraz poniższych technik.

 

Technika

Opis

Możliwość zastosowania

a

Zmodyfikowana obróbka cieplna przed bieleniem

Zob. sekcja 1.7.2.1

Ogólna możliwość zastosowania

b

Delignifikacja tlenowa przed bieleniem

c

Wysoce skuteczne sortowanie i płukanie masy niebielonej w obiegu zamkniętym.

d

Częściowy recykling wody przemysłowej w bielarni

Recykling wody może być ograniczony ze względu na inkrustację podczas bielenia

e

Skuteczne monitorowanie i ograniczenie wycieków za pomocą odpowiedniego systemu odzysku

Ogólna możliwość zastosowania

f

Utrzymanie wydajności kotła do odparowywania i regeneracji ługu czarnego wystarczającej do sprostania obciążeniu szczytowemu

Ogólna możliwość zastosowania

g

Usuwanie zanieczyszczonych (skażonych) kondensatów i ponowne ich wykorzystanie w procesie

Poziomy emisji powiązane z BAT

Zob. tabele 1 i 2. Poziomy emisji powiązane z BAT nie mają zastosowania do zakładów produkujących siarczanową masę celulozową do przerobu chemicznego.

Referencyjny przepływ ścieków dla zakładów produkujących siarczanową masę celulozową określono w BAT 5.

Tabela 1

Poziomy emisji powiązane z BAT dla bezpośredniego zrzutu ścieków do odbiornika wodnego z zakładu produkującego bieloną siarczanową masę celulozową

Parametr

Średnia roczna

kg/ADt (8)

Chemiczne zapotrzebowanie na tlen (ChZT)

7 — 20

Zawiesina ogólna (TSS)

0,3 — 1,5

Azot całkowity

0,05 — 0,25 (9)

Fosfor całkowity

0,01 — 0,03 (9)

Eukaliptus: 0,02 — 0,11 kg/ADt (10)

Adsorbowalne związki halogenoorganiczne (AOX) (11)  (12)

0 — 0,2


Tabela 2

Poziomy emisji powiązane z BAT dla bezpośredniego zrzutu ścieków do odbiornika wodnego z zakładu produkującego niebieloną siarczanową masę celulozową

Parametr

Średnia roczna

kg/ADt (13)

Chemiczne zapotrzebowanie na tlen (ChZT)

2,5 — 8

Zawiesina ogólna (TSS)

0,3 — 1,0

Azot całkowity

0,1 — 0,2 (14)

Fosfor całkowity

0,01 — 0,02 (14)

Oczekuje się niskiego stężenia BZT w oczyszczanych ściekach (około 25 mg/l jako 24-godzinna próbka zbiorcza).

1.2.2.   Emisje do powietrza

1.2.2.1.   Redukcja emisji w silnych i słabych gazach złowonnych

BAT 20.

Aby ograniczyć emisje zapachów i całkowitej siarki zredukowanej pochodzące z silnych i słabych gazów złowonnych, w ramach BAT należy zapobiegać emisjom niezorganizowanym, wychwytując wszystkie technologiczne gazy odlotowe zawierające siarkę, w tym wszystkie źródła emisji zawierających siarkę, poprzez stosowanie wszystkich poniższych technik.

 

Technika

Opis

a

Systemy zbierania silnych i słabych gazów złowonnych o następujących cechach:

pokrywy, okapy odciągowe, kanały i układ ekstrakcji o wystarczającej mocy,

układ stałego wykrywania nieszczelności,

środki i urządzenia bezpieczeństwa

b

Spalanie silnych i słabych gazów niekondensujących

Spalanie można przeprowadzić, wykorzystując w tym celu:

kocioł regeneracyjny,

piec do wypalania wapna (15),

specjalny palnik TRS wyposażony w mokre skrubery do usuwania SOX, albo

kocioł energetyczny (16).

Aby zapewnić stałą dostępność spalania w odniesieniu do silnych gazów złowonnych, instaluje się systemy rezerwowe. Piece do wypalania wapna mogą służyć jako system rezerwowy w stosunku do kotłów regeneracyjnych. Innymi urządzeniami rezerwowymi są pochodnie i kocioł kompaktowy

c

Zapisywanie braku dostępności systemu spalania i wszystkich wynikłych emisji (17)

Możliwość zastosowania

Ogólne zastosowanie do nowych zespołów urządzeń i istotnych renowacji istniejących zespołów urządzeń. Zastosowanie niezbędnych urządzeń może być trudne w przypadku istniejących zespołów urządzeń ze względu na ich rozmieszczenie i ograniczenia przestrzenne. Możliwość zastosowania spalania może być ograniczona ze względów bezpieczeństwa. W tym przypadku można zastosować mokre skrubery.

Powiązany z BAT poziom emisji całkowitej siarki zredukowanej (TRS) w emitowanych słabych gazach resztkowych wynosi 0,05 kg S/ADt — 0,2 kg S/ADt.

1.2.2.2.   Redukcja emisji z kotła regeneracyjnego

Emisje SO2 i TRS

BAT 21.

Aby ograniczyć emisje SO2 i TRS z kotła regeneracyjnego, w ramach BAT należy stosować kombinację następujących technik.

 

Technika

Opis

a

Zwiększenie zawartości suchej substancji (DS) w ługu czarnym

Ług czarny można zagęścić w procesie odparowywania przed spaleniem

b

Optymalne opalanie

Warunki opalania można poprawić na przykład poprzez odpowiednie mieszanie powietrza z paliwem, kontrolę załadowania pieca itp.

c

Mokry skruber

Zob. sekcja 1.7.1.3

Poziomy emisji powiązane z BAT

Zob. tabela 3.

Tabela 3

Poziomy emisji powiązane z BAT dla emisji SO2 i TRS z kotła regeneracyjnego

Parametr

Średnia dzienna (18)  (19)

mg/Nm3 przy 6 % O2

Średnia roczna (18)

mg/Nm3 przy 6 % O2

Średnia roczna (18)

kg S/ADt

SO2

DS < 75 %

10 — 70

5 — 50

DS 75 — 83 % (20)

10 — 50

5 — 25

Całkowita siarka zredukowana (TRS)

1 — 10 (21)

1 — 5

Siarka gazowa (TRS-S + SO2-S)

DS < 75 %

0,03 — 0,17

DS 75 — 83 % (20)

0,03 — 0,13

Emisje NOx

BAT 22.

Aby ograniczyć emisje NOx z kotła regeneracyjnego, w ramach BAT należy stosować optymalny system opalania posiadający wszystkie poniższe cechy.

 

Technika

a

Komputerowa kontrola spalania

b

Odpowiednie mieszanie paliwa z powietrzem

c

Systemy stopniowego dozowania powietrza, na przykład poprzez stosowanie różnych zaworów regulacyjnych powietrza i portów wlotu powietrza

Możliwość zastosowania

Technika c) ma zastosowanie do nowych kotłów regeneracyjnych oraz w przypadku istotnej renowacji kotłów regeneracyjnych, ponieważ wymaga znacznych zmian w układach dopływu powietrza i w piecu.

Poziomy emisji powiązane z BAT

Zob. tabela 4.

Tabela 4

Poziomy emisji powiązane z BAT dla emisji NOx z kotła regeneracyjnego

Parametr

Średnia roczna (22)

mg/Nm3 przy 6 % O2

Średnia roczna (22)

kg NOx/ADt

NOx

Drewno iglaste

120 — 200 (23)

DS < 75 %: 0,8 — 1,4

DS 75 — 83 % (24): 1,0 — 1,6

Drewno liściaste

120 — 200 (23)

DS < 75 %: 0,8 — 1,4

DS 75 — 83 % (24): 1,0 — 1,7

Emisje pyłów

BAT 23.

Aby ograniczyć emisje pyłów z kotła regeneracyjnego, w ramach BAT należy stosować elektrofiltr (ESP) lub połączenie elektrofiltra i mokrego skrubera.

Opis

Zob. sekcja 1.7.1.1.

Poziomy emisji powiązane z BAT

Zob. tabela 5.

Tabela 5

Poziomy emisji powiązane z BAT dla emisji pyłów z kotła regeneracyjnego

Parametr

System redukcji emisji pyłów

Średnia roczna

mg/Nm3 przy 6 % O2

Średnia roczna

kg pyłu/ADt

Pył

Nowa instalacja lub istotna renowacja

10 — 25

0,02 — 0,20

Istniejąca instalacja

10 — 40 (25)

0,02 — 0,3 (25)

1.2.2.3.   Redukcja emisji z pieca do wypalania wapna

Emisje SO2

BAT 24.

Aby ograniczyć emisje SO2 z pieca do wypalania wapna, w ramach BAT należy stosować jedną z poniższych technik lub ich kombinację.

 

Technika

Opis

a

Wybór paliwa/paliwo o niskiej zawartości siarki

Zob. sekcja 1.7.1.3

b

Ograniczenie spalania silnych gazów złowonnych zawierających siarkę w piecu do wypalania wapna

c

Kontrola zawartości w Na2S w dopływie szlamu pokaustyzacyjnego

d

Skruber alkaliczny

Poziomy emisji powiązane z BAT

Zob. tabela 6.

Tabela 6

Poziomy emisji powiązane z BAT dla emisji SO2 i siarki z pieca do wypalania wapna

Parametr (26)

Średnia roczna

mg SO2/Nm3 przy 6 % O2

Średnia roczna

kg S/ADt

SO2, jeżeli w piecu do wypalania wapna nie są spalane silne gazy

5 — 70

SO2, jeżeli w piecu do wypalania wapna są spalane silne gazy

55 — 120

Siarka gazowa (TRS-S + SO2-S), jeżeli w piecu do wypalania wapna nie są spalane silne gazy

0,005 — 0,07

Siarka gazowa (TRS-S + SO2-S), jeżeli w piecu do wypalania wapna są spalane silne gazy

0,055 — 0,12

Emisje TRS

BAT 25.

Aby ograniczyć emisje TRS z pieca do wypalania wapna, w ramach BAT należy stosować jedną z poniższych technik lub ich kombinację.

 

Technika

Opis

a

Kontrola nadmiaru tlenu

Zob. sekcja 1.7.1.3

b

Kontrola zawartości w Na2S w dopływie szlamu pokaustyzacyjnego

c

Połączenie elektrofiltru i skrubera alkalicznego

Zob. sekcja 1.7.1.1

Poziomy emisji powiązane z BAT

Zob. tabela 7.

Tabela 7

Poziomy emisji powiązane z BAT dla emisji TRS z pieca do wypalania wapna

Parametr

Średnia roczna

mg S/Nm3 przy 6 % O2

Całkowita siarka zredukowana (TRS)

< 1 — 10 (27)

Emisje NOx

BAT 26.

Aby ograniczyć emisje NOx z pieca do wypalania wapna, w ramach BAT należy stosować jedną z poniższych technik lub ich kombinację.

 

Technika

Opis

a

Optymalne spalanie i kontrola spalania

Zob. sekcja 1.7.1.2

b

Odpowiednie mieszanie paliwa z powietrzem

c

Palnik z niskim poziomem NOx

d

Wybór paliwa/paliwo o niskiej zawartości azotu

Poziomy emisji powiązane z BAT

Zob. tabela 8.

Tabela 8

Poziomy emisji powiązane z BAT dla emisji NOx z pieca do wypalania wapna

Parametr

Średnia roczna

mg/Nm3 przy 6 % O2

Średnia roczna

kg NOx/ADt

NOx

Paliwa ciekłe

100 — 200 (28)

0,1 — 0,2 (28)

Paliwa gazowe

100 — 350 (29)

0,1 — 0,3 (29)

Emisje pyłów

BAT 27.

Aby ograniczyć emisje pyłów z pieca do wypalania wapna, w ramach BAT należy stosować elektrofiltr (ESP) lub połączenie elektrofiltra i mokrego skrubera.

Opis

Zob. sekcja 1.7.1.1.

Poziomy emisji powiązane z BAT

Zob. tabela 9.

Tabela 9

Poziomy emisji powiązane z BAT dla emisji TRS z pieca do wypalania wapna

Parametr

System redukcji emisji pyłów

Średnia roczna

mg/Nm3 przy 6 % O2

Średnia roczna

kg pyłu/ADt

Pył

Nowa instalacja lub istotne renowacje

10 — 25

0,005 — 0,02

Istniejąca instalacja

10 — 30 (30)

0,005 — 0,03 (30)

1.2.2.4.   Redukcja emisji z palnika silnych gazów złowonnych (specjalny palnik TRS)

BAT 28.

Aby ograniczyć emisje SO2 ze spalania silnych gazów złowonnych w specjalnym palniku TRS, w ramach BAT należy stosować skruber alkaliczny SO2.

Poziomy emisji powiązane z BAT

Zob. tabela 10.

Tabela 10

Poziomy emisji powiązane z BAT dla emisji SO2 i TRS ze spalania silnych gazów w specjalnym palniku TRS

Parametr

Średnia roczna

mg/Nm3 przy 9 % O2

Średnia roczna

kg S/ADt

SO2

20 — 120

TRS

1 — 5

 

Siarka gazowa (TRS-S + SO2-S)

0,002 — 0,05 (31)

BAT 29.

Aby ograniczyć emisje NOx ze spalania silnych gazów złowonnych w specjalnym palniku TRS, w ramach BAT należy stosować jedną z poniższych technik lub ich kombinację.

 

Technika

Opis

Możliwość zastosowania

a

Optymalizacja palnika/opalania

Zob. sekcja 1.7.1.2

Ogólna możliwość zastosowania

b

Spalanie stopniowe

Zob. sekcja 1.7.1.2

Ogólne zastosowanie do nowych zespołów urządzeń i istotnych renowacji. W przypadku istniejących zakładów, możliwość zastosowania wyłącznie w przypadku dostępności miejsca na umieszczenie urządzeń

Poziomy emisji powiązane z BAT

Zob. tabela 11.

Tabela 11

Poziomy emisji powiązane z BAT dla emisji NOx ze spalania silnych gazów w specjalnym palniku TRS

Parametr

Średnia roczna

mg/Nm3 przy 9 % O2

Średnia roczna

kg NOx/ADt

NOx

50 — 400 (32)

0,01 — 0,1 (32)

1.2.3.   Wytwarzanie odpadów

BAT 30.

Aby zapobiec wytwarzaniu odpadów i ograniczyć do minimum ilość odpadów stałych, które należy unieszkodliwić, w ramach BAT należy ponownie wprowadzić do procesu pył z elektrofiltrów zainstalowanych w kotle regeneracyjnym zasilanym ługiem czarnym.

Możliwość zastosowania

Ponowne wprowadzenie do obiegu pyłu może być ograniczone ze względu na składniki pyłu inne niż składniki procesowe.

1.2.4.   Zużycie energii i efektywność energetyczna

BAT 31.

Aby ograniczyć zużycie energii cieplnej (pary), uzyskać największe korzyści ze stosowanych nośników energii i ograniczyć zużycie energii elektrycznej, w ramach BAT należy stosować kombinację poniższych technik.

 

Technika

a

Wysoka zawartość suchej substancji w korze poprzez zastosowanie wydajnych pras lub suszenia

b

Wysoka sprawność kotłów parowych, np. niskie temperatury spalin

c

Efektywny system ogrzewania wtórnego

d

Utworzenie zamkniętego obiegu, w tym w bielarniach

e

Wysokie stężenie masy celulozowej (technika średniego lub wysokiego stężenia)

f

Wysoka wydajność urządzeń do odparowywania

g

Odzysk ciepła ze zbiorników do rozczyniania, np. za pomocą skruberów gazów odlotowych

h

Odzysk i wykorzystanie strumieni o niskiej temperaturze uzyskiwanych ze ścieków i innych źródeł ciepła z odpadów do celów ogrzewania budynków, wody zasilającej kocioł i wody przemysłowej

i

Odpowiednie zastosowanie ciepła wtórnego i kondensatu wtórnego

j

Monitorowanie i kontrola procesów z zastosowaniem zaawansowanych systemów kontroli

k

Optymalizacja zintegrowanej sieci wymienników ciepła

l

Odzysk ciepła ze spalin z kotła regeneracyjnego między elektrofiltrem a wentylatorem

m

Zapewnienie jak najwyższej konsystencji masy celulozowej przy sortowaniu i oczyszczaniu

n

Regulacja prędkości różnych dużych silników

o

Stosowanie wydajnych pomp próżniowych

p

Właściwe wymiarowanie rurociągów, pomp i wentylatorów

q

Optymalne poziomy w zbiornikach

BAT 32.

Aby zwiększyć wydajność wytwarzania energii elektrycznej, w ramach BAT należy stosować kombinację poniższych technik.

 

Technika

a

Wysoka zawartość suchej substancji w ługu czarnym (zwiększa sprawność kotła, wytwarzanie pary, a w konsekwencji wytwarzanie energii elektrycznej)

b

Wysokie ciśnienie i temperatura w kotle regeneracyjny; w nowych kotłach regeneracyjnych ciśnienie może wynosić co najmniej 100 barów, a temperatura — 510 °C

c

Ciśnienie pary wylotowej w turbinie przeciwprężnej tak niskie jak to technicznie wykonalne

d

Turbina kondensacyjna do produkcji mocy z nadmiaru pary

e

Wysoka efektywność turbiny

f

Wstępne podgrzewanie wody zasilającej do temperatury bliskiej temperaturze wrzenia

g

Wstępne podgrzewanie powietrza spalania i paliwa wprowadzanego do kotłów

1.3.   KONKLUZJE DOTYCZĄCE BAT W ODNIESIENIU DO PROCESU ROZTWARZANIA SIARCZYNOWEGO

Poza BAT, o których mowa w niniejszej sekcji, w przypadku zintegrowanych zakładów produkujących siarczynową masę celulozową i papier zastosowanie mają konkluzje dotyczące BAT w odniesieniu do określonego procesu technologicznego zawarte w sekcji 1.6.

1.3.1.   Ścieki i emisje do wody

BAT 33.

Aby zapobiec emisjom zanieczyszczeń do odbiornika wodnego z całego zakładu i ograniczyć takie emisje, w ramach BAT należy stosować odpowiednią kombinację technik określonych w BAT 13, BAT 14, BAT 15 i BAT 16 oraz poniższych technik.

 

Technika

Opis

Możliwość zastosowania

a

Rozszerzona zmodyfikowana obróbka cieplna przed bieleniem

Zob. sekcja 1.7.2.1

Możliwość zastosowania może być ograniczona ze względu na wymogi dotyczące jakości masy celulozowej (jeżeli wymagana jest duża wytrzymałość)

b

Delignifikacja tlenowa przed bieleniem

c

Wysoce skuteczne sortowanie i płukanie masy niebielonej w obiegu zamkniętym

Ogólna możliwość zastosowania

d

Odparowanie ścieków z etapu ekstrakcji alkalicznej na gorąco i spalanie koncentratów w kotle sodowym

Ograniczona możliwość zastosowania w przypadku zakładów produkujących masę celulozową do przerobu chemicznego, jeżeli korzystniejszą ogólną sytuację ekologiczną osiąga się, stosując wieloetapowe oczyszczanie biologiczne ścieków

e

Bielenie bez udziału związków chloru

Ograniczona możliwość zastosowania w przypadku zakładów produkujących towarową masę papierniczą o dużej białości oraz zakładów produkujących specjalną masę celulozową do zastosowań chemicznych

f

Bielenie w układzie zamkniętym

Ma zastosowanie wyłącznie do zespołów urządzeń, w których wykorzystuje się tę samą zasadę do obróbki cieplnej i korekty pH przy bieleniu

g

Bielenie wstępne z wykorzystaniem MgO i zawracanie popłuczyn z bielenia wstępnego do płukania masy niebielonej

Możliwość zastosowania może być ograniczona ze względu na takie czynniki jak jakość produktu (np. czystość, brak zanieczyszczeń i białość), liczba kappa po obróbce cieplnej, przepustowość hydrauliczna instalacji i pojemność zbiorników, wyparek, kotłów regeneracyjnych oraz możliwość czyszczenia urządzeń do płukania

h

Korekta pH słabego ługu przed urządzeniami do odparowywania/wewnątrz urządzeń do odparowywania

Ogólne zastosowanie do zespołów urządzeń, w których stosowany jest magnez. Potrzebna jest rezerwowa pojemność kotła regeneracyjnego i obiegu popiołu

i

Beztlenowe oczyszczanie kondensatów z wyparek

Ogólna możliwość zastosowania

j

Usuwanie i odzysk SO2 z kondensatów z wyparek

Technika ma zastosowanie, jeżeli zachodzi konieczność ochrony procesu beztlenowego oczyszczania ścieków

k

Skuteczne monitorowanie i ograniczenie wycieków, także za pomocą systemu chemikaliów i energii

Ogólna możliwość zastosowania

Poziomy emisji powiązane z BAT

Zob. tabele 12 i 13. Przedmiotowe poziomy emisji powiązane z BAT nie mają zastosowania do zakładów produkujących masę celulozową do przerobu chemicznego ani do produkcji specjalnej masy celulozowej do zastosowań chemicznych.

Referencyjny przepływy ścieków dla celulozowni siarczynowych określono w BAT 5.

Tabela 12

Poziomy emisji powiązane z BAT dla bezpośredniego zrzutu ścieków do odbiornika wodnego z zakładu produkującego bieloną siarczynową masę papierniczą i masę papierniczą wytwarzaną w procesie Magnefite

Parametr

Bielona siarczynowa masa papiernicza (33)

Masa papiernicza wytwarzana w procesie Magnefite (33)

 

Średnia roczna

kg/ADt (34)

Średnia roczna

kg/ADt

Chemiczne zapotrzebowanie na tlen (ChZT)

10 — 30 (35)

20 — 35

Zawiesina ogólna (TSS)

0,4 — 1,5

0,5 — 2,0

Azot całkowity

0,15 — 0,3

0,1 — 0,25

Fosfor całkowity

0,01 — 0,05 (35)

0,01 — 0,07

 

Średnia roczna

mg/l

 

Adsorbowalne związki halogenoorganiczne (AOX)

0,5 — 1,5 (36)  (37)

 


Tabela 13

Poziomy emisji powiązane z BAT dla bezpośredniego zrzutu ścieków do odbiornika wodnego z zakładu produkującego masę siarczynową metodą NSSC

Parametr

Średnia roczna

kg/ADt (38)

Chemiczne zapotrzebowanie na tlen (ChZT)

3,2 — 11

Zawiesina ogólna (TSS)

0,5 — 1,3

Azot całkowity

0,1 — 0,2 (39)

Fosfor całkowity

0,01 — 0,02

Oczekuje się niskiego stężenia BZT w oczyszczanych ściekach (około 25 mg/l jako 24-godzinna próbka zbiorcza).

1.3.2.   Emisje do powietrza

BAT 34.

Aby zapobiec emisjom SO2 i je ograniczyć, w ramach BAT należy gromadzić wszystkie strumienie gazów o dużym stężeniu SO2 pochodzące z produkcji kwaśnych cieczy, z warników, dyfuzorów lub ze zbiorników nadmuchowych, a także należy odzyskiwać komponenty zawierające siarkę.

BAT 35.

Aby zapobiec niezorganizowanym emisjom zawierającym siarkę i gazy złowonne z płukania, sortowania i odparowywania oraz aby ograniczać takie emisje, w ramach BAT należy gromadzić takie słabe gazy i stosować jedną z poniższych technik.

 

Technika

Opis

Możliwość zastosowania

a

Spalanie w kotle regeneracyjnym

Zob. sekcja 1.7.1.3

Nie ma zastosowania do zakładów produkujących masę siarczynową, w których wykorzystuje się obróbkę cieplną w oparciu o wapń. W takich zakładach nie korzysta się z kotła regeneracyjnego

b

Mokry skruber

Zob. sekcja 1.7.1.3

Ogólna możliwość zastosowania

BAT 36.

Aby ograniczyć emisje NOx z kotła regeneracyjnego, w ramach BAT należy stosować optymalny system opalania, w tym jedną z poniższych technik lub ich kombinację.

 

Technika

Opis

Możliwość zastosowania

a

Optymalizacja pracy kotła regeneracyjnego dzięki kontrolowaniu warunków opalania

Zob. sekcja 1.7.1.2

Ogólna możliwość zastosowania

b

Stopniowany wtrysk ługu powarzelnego

Zastosowanie w nowych dużych kotłach regeneracyjnych i po istotnych renowacjach kotłów regeneracyjnych

c

Selektywna niekatalityczna redukcja (SNCR)

Modernizacja istniejących kotłów regeneracyjnych może być ograniczona ze względu na tworzenie się kamienia kotłowego i związane z tym wymogi w zakresie czyszczenia i konserwacji. W przypadku celulozowni prowadzących roztwarzanie siarczynowe z zasadą amonową nie zgłoszono żadnego zastosowania, ze względu jednak na szczególne warunki gazu odlotowego, oczekuje się braku oddziaływania SNCR. Nie ma zastosowania do celulozowni prowadzących roztwarzanie siarczynowe z zasadą sodową ze względu na ryzyko eksplozji

Poziomy emisji powiązane z BAT

Zob. tabela 14.

Tabela 14

Poziomy emisji powiązane z BAT dla emisji NOx i NH3 z kotła regeneracyjnego

Parametr

Średnia dzienna

mg/Nm3 przy 5 % O2

Średnia roczna

mg/Nm3 przy 5 % O2

NOx

100 — 350 (40)

100 — 270 (40)

NH3 (wyciek amoniaku dla SNCR)

< 5

BAT 37.

Aby ograniczyć emisje pyłu i SO2 z kotła regeneracyjnego, w ramach BAT należy stosować jedną z poniższych technik oraz ograniczyć „operacje w środowisku kwaśnym” skruberów do minimum wymaganego do zapewnienia ich właściwego funkcjonowania.

 

Technika

Opis

a

Elektrofiltr lub multicyklony z wielostopniowymi płuczkami Venturiego

Zob. sekcja 1.7.1.3

b

Elektrofiltr lub multicyklony z wielostopniowym, współprądowo-przeciwprądowym zespołem skruberów

Poziomy emisji powiązane z BAT

Zob. tabela 15.

Tabela 15

Poziomy emisji powiązane z BAT dla emisji pyłów i SO2 z kotła regeneracyjnego

Parametr

Średnia z okresu pobierania próbek

mg/Nm3 przy 5 % O2

Pył

5 — 20 (41)  (42)

 

Średnia dzienna

mg/Nm3 przy 5 % O2

Średnia roczna

mg/Nm3 przy 5 % O2

SO2

100 — 300 (43)  (44)  (45)

50 — 250 (43)  (44)

Poziom efektywności środowiskowej powiązanej BAT to okres oddziaływania środowiska kwaśnego, wynoszący około 240 godzin rocznie w przypadku skruberów oraz mniej niż 24 godziny miesięcznie w przypadku ostatniego skrubera do pochłaniania monosiarczanu.

1.3.3.   Zużycie energii i efektywność energetyczna

BAT 38.

Aby ograniczyć zużycie energii cieplnej (pary), uzyskać największe korzyści ze stosowanych nośników energii i ograniczyć zużycie energii elektrycznej, w ramach BAT należy stosować kombinację poniższych technik.

 

Technika

a

Wysoka zawartość suchej substancji w korze dzięki zastosowaniu wydajnych pras lub suszenia

b

Wysoka sprawność kotłów parowych, np. niskie temperatury spalin

c

Efektywny system ogrzewania wtórnego

d

Utworzenie zamkniętego obiegu, w tym w bielarniach

e

Wysokie stężenie masy celulozowej (techniki średniego lub wysokiego stężenia)

f

Odzysk i wykorzystanie strumieni o niskiej temperaturze uzyskiwanych ze ścieków i innych źródeł ciepła z odpadów do celów ogrzewania budynków, wody zasilającej kocioł i wody przemysłowej

g

Odpowiednie zastosowanie ciepła wtórnego i kondensatu wtórnego

h

Monitorowanie i kontrola procesów z zastosowaniem zaawansowanych systemów kontroli

i

Optymalizacja zintegrowanej sieci wymienników ciepła

j

Zapewnienie jak najgęstszej konsystencji masy celulozowej przy sortowaniu i oczyszczaniu

k

Optymalne poziomy w zbiornikach

BAT 39.

Aby zwiększyć wydajność wytwarzania energii elektrycznej, w ramach BAT należy stosować kombinację poniższych technik.

 

Technika

a

Wysokie ciśnienie i temperatura w kotle regeneracyjnym

b

Ciśnienie pary wylotowej w turbinie przeciwprężnej tak niskie jak to technicznie wykonalne

c

Turbina kondensacyjna do produkcji mocy z nadmiaru pary

d

Wysoka efektywność turbiny

e

Wstępne podgrzewanie wody zasilającej do temperatury bliskiej temperaturze wrzenia

f

Wstępne podgrzewanie powietrza spalania i paliwa wprowadzanego do kotłów

1.4.   KONKLUZJE DOTYCZĄCE BAT W ODNIESIENIU DO ROZTWARZANIA MECHANICZNEGO I CHEMICZNO-MECHANICZNEGO

Konkluzje dotyczące BAT zawarte w niniejszej sekcji mają zastosowanie do wszystkich zintegrowanych zakładów produkujących masę mechaniczną, papier i tekturę oraz do zakładów produkujących masy mechaniczne, chemo-termomechaniczne i chemomechaniczne. Poza konkluzjami dotyczącymi BAT, o których mowa w niniejszej sekcji, w odniesieniu do produkcji papieru w zintegrowanych zakładach produkujących masę mechaniczną, papier i tekturę mają również zastosowanie BAT 49, BAT 51, BAT 52c i BAT 53.

1.4.1.   Ścieki i emisje do wody

BAT 40.

Aby ograniczyć zużycie wody świeżej, przepływ ścieków i ładunek zanieczyszczeń, w ramach BAT należy stosować odpowiednią kombinację technik określonych w BAT 13, BAT 14, BAT 15 i BAT 16 oraz poniższe techniki.

 

Technika

Opis

Możliwość zastosowania

a

Przeciwprądowy przepływ wody przemysłowej i rozdzielenie układów obiegu wody

Zob. sekcja 1.7.2.1

Ogólna możliwość zastosowania

b

Bielenie przy wysokim stężeniu masy

c

Etap płukania przed rafinowaniem masy mechanicznej z drewna iglastego w drodze wstępnej obróbki zrębków

d

Stosowanie Ca(OH)2 lub Mg(OH)2 zamiast NaOH jako zasad w procesie bielenia nadtlenkami

Możliwość zastosowania w przypadku najwyższych poziomów białości może być ograniczona

e

Odzysk włókna i wypełniacza oraz oczyszczanie wody podsitowej (produkcja papieru)

Ogólna możliwość zastosowania

f

Optymalny projekt i konstrukcja zbiorników i kadzi (produkcja papieru)

Poziomy emisji powiązane z BAT

Zob. tabela 16. Przedmiotowe wartości BAT-AEL mają również zastosowanie do zakładów wytwarzającym masy mechaniczne. Referencyjny przepływ ścieków dla zakładów wytwarzających masy mechaniczne, chemo-termomechaniczne i chemomechaniczne określono w BAT 5.

Tabela 16

Poziomy emisji powiązane z BAT dla bezpośredniego zrzutu ścieków do odbiornika wodnego w ramach zintegrowanej produkcji papieru i tektury z mas mechanicznych produkowanych na terenie zakładu

Parametr

Średnia roczna

kg/t

Chemiczne zapotrzebowanie na tlen (ChZT)

0,9 — 4,5 (46)

Zawiesina ogólna (TSS)

0,06 — 0,45

Azot całkowity

0,03 — 0,1 (47)

Fosfor całkowity

0,001 — 0,01


Tabela 17

Poziomy emisji powiązane z BAT dla bezpośredniego zrzutu ścieków do odbiornika wodnego z zakładu produkującego masy chemo-termomechaniczne lub chemomechaniczne

Parametr

Średnia roczna

kg/ADt

Chemiczne zapotrzebowanie na tlen (ChZT)

12 — 20

Zawiesina ogólna (TSS)

0,5 — 0,9

Azot całkowity

0,15 — 0,18 (48)

Fosfor całkowity

0,001 — 0,01

Oczekuje się niskiego stężenia BZT w oczyszczanych ściekach (około 25 mg/l jako 24-godzinna próbka zbiorcza).

1.4.2.   Zużycie energii i efektywność energetyczna

BAT 41.

Aby ograniczyć zużycie energii cieplnej i elektrycznej, w ramach BAT należy stosować kombinację poniższych technik.

 

Technika

Możliwość zastosowania

a

Stosowanie energooszczędnych rafinerów

Zastosowanie w przypadku zastępowania, przebudowy lub modernizacji urządzeń technologicznych

b

Znaczny odzysk ciepła wtórnego z rafinerów TMP i CTMP oraz ponowne użycie odzyskanej pary do suszenia papieru lub masy celulozowej

Ogólna możliwość zastosowania

c

Zminimalizowanie strat włókna poprzez stosowanie efektywnych systemów rafinowania odrzutu (rafinery wtórne)

d

Zastosowanie energooszczędnych urządzeń, w tym automatycznych systemów sterowania procesami zamiast systemów ręcznych

e

Ograniczenie zużycia słodkiej wody dzięki zastosowaniu wewnętrznych układów oczyszczania i recyrkulacji wody przemysłowej

f

Ograniczenie bezpośredniego zużycia pary dzięki starannej integracji procesów, np. w wyniku zastosowania optymalizacji gospodarki energią cieplną (analiza punktów zbliżenia)

1.5.   KONKLUZJE DOTYCZĄCE BAT W ODNIESIENIU DO PRZEROBU MAKULATURY

Konkluzje dotyczące BAT zawarte w niniejszej sekcji mają zastosowanie do wszystkich zintegrowanych zakładów wykorzystujących włókna regenerowane oraz do celulozowni wykorzystujących włókna regenerowane. Poza konkluzjami dotyczącymi BAT, o których mowa w niniejszej sekcji, w odniesieniu do produkcji papieru w zintegrowanych zakładach produkujących masę włóknistą, papier i tekturę z wykorzystaniem włókien regenerowanych mają również zastosowanie BAT 49, BAT 51, BAT 52c i BAT 53.

1.5.1.   Gospodarowanie materiałami

BAT 42.

Aby zapobiec skażeniu gleby i wód podziemnych lub ograniczyć ryzyko takiego skażenia oraz aby ograniczyć unoszenie przez wiatr makulatury oraz niezorganizowane emisje pyłów z obszaru składowania makulatury, w ramach BAT należy stosować jedną z poniższych technik lub ich kombinację.

 

Technika

Możliwość zastosowania

a

Utwardzenie powierzchni, na której składowana jest makulatura

Ogólna możliwość zastosowania

b

Gromadzenie zanieczyszczonej wody spływającej z obszaru składowania makulatury i oczyszczanie w oczyszczalni ścieków (niezanieczyszczone wody opadowe, np. z dachów, mogą być odprowadzane oddzielnie)

Możliwość zastosowania może być ograniczona ze względu na stopień zanieczyszczenia wody spływającej z obszaru składowania makulatury (niskie stężenie) lub wielkość oczyszczalni ścieków (duże ilości)

c

Otoczenie obszaru składowania makulatury ogrodzeniem chroniącym przed unoszeniem jej przez wiatr

Ogólna możliwość zastosowania

d

Regularne czyszczenie obszaru składowania i zamiatanie dróg usytuowanych w pobliżu oraz opróżnianie osadników wpustów ulicznych w celu redukcji niezorganizowanych emisji pyłów. Ogranicza to ilość porwanych przez wiatr papierowych odpadów, włókien oraz rozjeżdżanie papieru przez pojazdy na terenie zakładu, co może powodować dodatkową emisję pyłów, szczególnie w suchym sezonie

Ogólna możliwość zastosowania

e

Składowanie bel lub papieru luzem pod dachem, aby chronić materiał przed oddziaływaniem pogody (wilgocią, procesami degradacji mikrobiologicznej itp.)

Możliwość zastosowania może być ograniczona ze względu na wielkość obszaru

1.5.2.   Ścieki i emisje do wody

BAT 43.

Aby ograniczyć zużycie słodkiej wody, przepływ ścieków i ładunek zanieczyszczeń, w ramach BAT należy stosować kombinację poniższych technik.

 

Technika

Opis

a

Rozdzielenie układów obiegu wody

Zob. sekcja 1.7.2.1

b

Przeciwprądowy przepływ wody przemysłowej i recyrkulacja wody

c

Częściowy recykling oczyszczonych ścieków po oczyszczaniu biologicznym

W wielu zakładach produkujących papier z włókien regenerowanych część strumienia ścieków poddanych oczyszczaniu biologicznemu zostaje zawrócona do obiegu wody, szczególnie w zakładach produkujących faliste warstwy tektury lub Testliner

d

Klarowanie wody podsitowej

Zob. sekcja 1.7.2.1

BAT 44.

Aby utrzymać zaawansowane technologicznie zamknięcie obiegu wody w zakładach przetwarzających makulaturę oraz aby uniknąć ewentualnych negatywnych skutków zwiększonego recyklingu wody przemysłowej, w ramach BAT należy stosować jedną z poniższych technik lub ich kombinację.

 

Technika

Opis

a

Monitorowanie i stała kontrola jakości wody przemysłowej

Zob. sekcja 1.7.2.1

b

Zapobieganie powstawaniu biofilmów i ich usuwanie przy pomocy metod minimalizujących emisje produktów biobójczych

c

Usuwanie wapnia z wody przemysłowej dzięki kontrolowanemu wytrącaniu węglanu wapnia

Możliwość zastosowania

Techniki a)–c) mają zastosowanie do zakładów produkujących papier z włókien regenerowanych posiadających zaawansowane technologicznie zamknięcie obiegu wody.

BAT 45.

Aby zapobiec zrzutom ładunku zanieczyszczeń w ściekach do odbiornika wodnego z całego zakładu i ograniczyć ten ładunek, w ramach BAT należy stosować odpowiednią kombinację technik określonych w BAT 13, BAT 14, BAT 15, BAT 16, BAT 43 i BAT 44.

W odniesieniu do zakładów produkujących papier z włókien regenerowanych wartości BAT-AEL obejmują emisje pochodzące z produkcji papieru, ponieważ obiegi wody podsitowej maszyny papierniczej są ściśle powiązane z obiegami wody z przygotowania masy papierniczej.

Poziomy emisji powiązane z BAT

Zob. tabele 18 i 19.

Poziomy emisji powiązane z BAT zawarte w tabeli 18 mają również zastosowanie do zakładów produkujących papier z włókien regenerowanych bez odbarwiania, natomiast poziomy emisji powiązane z BAT zawarte w tabeli 19 mają również zastosowanie do zakładów produkujących papier z włókien regenerowanych z odbarwianiem.

Referencyjny przepływ ścieków dla zakładów wykorzystujących włókna regenerowane określono w BAT 5.

Tabela 18

Poziomy emisji powiązane z BAT dla bezpośredniego zrzutu ścieków do odbiornika wodnego w ramach zintegrowanej produkcji papieru i tektury z mas wytworzonych z włókien regenerowanych, wyprodukowanych bez odbarwiania na terenie zakładu

Parametr

Średnia roczna

kg/t

Chemiczne zapotrzebowanie na tlen (ChZT)

0,4 (49) — 1,4

Zawiesina ogólna (TSS)

0,02 — 0,2 (50)

Azot całkowity

0,008 — 0,09

Fosfor całkowity

0,001 — 0,005 (51)

Adsorbowalne związki halogenoorganiczne (AOX)

0,05 dla papieru wodotrwałego


Tabela 19

Poziomy emisji powiązane z BAT dla bezpośredniego zrzutu ścieków do odbiornika wodnego w ramach zintegrowanej produkcji papieru i tektury z mas wytworzonych z włókien regenerowanych, wyprodukowanych z odbarwianiem na terenie zakładu

Parametr

Średnia roczna

kg/t

Chemiczne zapotrzebowanie na tlen (ChZT)

0,9 — 3,0

0,9 — 4,0 dla bibuły

Zawiesina ogólna (TSS)

0,08 — 0,3

0,1 — 0,4 dla bibuły

Azot całkowity

0,01 — 0,1

0,01 — 0,15 dla bibuły

Fosfor całkowity

0,002 — 0,01

0,002 — 0,015 dla bibuły

Adsorbowalne związki halogenoorganiczne (AOX)

0,05 dla papieru wodotrwałego

Oczekuje się niskiego stężenia BZT w oczyszczanych ściekach (około 25 mg/l jako 24-godzinna próbka zbiorcza).

1.5.3.   Zużycie energii i efektywność energetyczna

BAT 46.

W ramach BAT należy ograniczyć zużycie energii elektrycznej w zakładach produkujących papier z włókien regenerowanych, stosując kombinację poniższych technik.

 

Technika

Możliwość zastosowania

a

Roztwarzanie masy o gęstej konsystencji w celu rozdrobnienia makulatury na oddzielne włókna

Ogólne zastosowanie do nowych zespołów urządzeń i istniejących zespołów urządzeń w przypadku istotnej renowacji

b

Skuteczne sortowanie na sitach grubych i gęstych dzięki optymalizacji konstrukcji wirnika, sit i pracy sit, dzięki czemu można stosować mniejsze urządzenia o niższym jednostkowym zużyciu energii elektrycznej

c

Energooszczędne koncepcje przygotowania masy papierniczej z ekstrakcją zanieczyszczeń na jak najwcześniejszym etapie procesu ponownego roztwarzania z zastosowaniem mniejszej liczby zoptymalizowanych części maszyn, co prowadzi go ograniczenia energochłonnej obróbki włókien

1.6.   KONKLUZJE DOTYCZĄCE BAT W ODNIESIENIU DO PRODUKCJI PAPIERU I POWIĄZANYCH PROCESÓW

Konkluzje dotyczące BAT zawarte w niniejszej sekcji mają zastosowanie do wszystkich niezintegrowanych zakładów produkujących papier i zakładów produkujących tekturę oraz do produkcji papieru i tektury w zintegrowanych zakładach wytwarzających celulozowe masy siarczanowe, siarczynowe, chemo-termomechaniczne i chemomechaniczne.

BAT 49, BAT 51, BAT 52c i BAT 53 mają zastosowanie do wszystkich zintegrowanych zakładów celulozowo-papierniczych.

Poza BAT, o których mowa w niniejszej sekcji, w przypadku zintegrowanych zakładów wytwarzających celulozowe masy siarczanowe, siarczynowe, chemo-termomechaniczne i chemomechaniczne zastosowanie mają BAT dotyczące określonego procesu technologicznego roztwarzania.

1.6.1.   Ścieki i emisje do wody

BAT 47.

Aby ograniczyć powstawanie ścieków, w ramach BAT należy stosować kombinację poniższych technik.

 

Technika

Opis

Możliwość zastosowania

a

Optymalny projekt i konstrukcja zbiorników i kadzi

Zob. sekcja 1.7.2.1

Zastosowanie do nowych zespołów urządzeń i istniejących zespołów urządzeń w przypadku istotnej renowacji

b

Odzysk włókna i wypełniacza oraz oczyszczanie wody podsitowej

Ogólna możliwość zastosowania

c

Recyrkulacja wody

Ogólna możliwość zastosowania. Ponowne wykorzystanie wody w sekcji sitowej mogą ograniczać rozpuszczone w niej materiały organiczne, nieorganiczne i koloidalne

d

Optymalizacja natrysków w maszynie papierniczej

Ogólna możliwość zastosowania

BAT 48.

Aby ograniczyć zużycie słodkiej wody i emisje do wody z zakładów produkujących papiery specjalne, w ramach BAT należy stosować kombinację poniższych technik.

 

Technika

Opis

Możliwość zastosowania

a

Poprawa planowania produkcji papieru

Lepsze planowanie w celu optymalizacji kombinacji i długości serii produkcyjnych

Ogólna możliwość zastosowania

b

Zarządzanie obiegami wody w celu dostosowania ich do zmian

Dostosowanie obiegów wody, tak aby uwzględniały zmiany klas papieru, pigmentów i zastosowanych dodatków chemicznych

c

Oczyszczalnie ścieków przygotowane do uwzględnienia zmian

Dostosowanie oczyszczania ścieków, tak aby były w stanie przyjmować różne przepływy, niskie stężenia oraz różne rodzaje i ilości dodatków chemicznych

d

Dostosowanie układu braku maszynowego i pojemności kadzi

e

Ograniczenie do minimum emisji dodatków chemicznych (np. czynników tłuszczoodpornych/wodoodpornych) zawierających związki per- lub polifluorowe lub przyczyniające się do ich tworzenia

Zastosowanie wyłącznie do zespołów urządzeń, w których wytwarza się papier o właściwościach tłuszczo- i wodoodpornych

f

Przejście na wyroby pomocnicze o niskiej zawartości AOX (np. w celu zastąpienia stosowania środków zwiększających wytrzymałość w stanie mokrym na bazie żywic epichlorohydrynowych)

Zastosowanie wyłącznie do zespołów urządzeń, w których wytwarza się klasy papieru o dużej wytrzymałości w stanie mokrym

BAT 49.

Aby ograniczyć ładunki emisji pigmentów do powlekania i substancji wiążących powłoki, które mogą zakłócać pracę biologicznej oczyszczalni ścieków, w ramach BAT należy stosować poniższą technikę a) lub, jeżeli jest to technicznie niemożliwe, poniższą technikę b).

 

Technika

Opis

Możliwość zastosowania

a

Odzysk pigmentów do powlekania/recykling pigmentów

Ścieki zawierające pigmenty do powlekania są gromadzone oddzielnie. Chemikalia do powlekania są regenerowane poprzez np.:

(i)

ultrafiltrację;

(ii)

proces sortowania–flokulacji–odwadniania z zawracaniem pigmentów do procesu powlekania. Można tu ponownie wykorzystać sklarowaną wodę

W przypadku ultrafiltracji możliwość zastosowania może być ograniczona w przypadku:

bardzo małych ilości ścieków,

powstawania ścieków z pokrywania w różnych miejscach na terenie zakładu,

występowania wielu zmian przy powlekaniu; lub

braku kompatybilności różnych receptur pigmentów do powlekania

b

Wstępne oczyszczanie ścieków zawierających pigmenty do powlekania

Oczyszczanie ścieków zawierających pigmenty do powlekania odbywa się na przykład w procesie flokulacji, aby chronić następujący po nim proces biologicznego oczyszczania ścieków

Ogólna możliwość zastosowania

BAT 50.

Aby zapobiec zrzutom ładunku zanieczyszczeń w ściekach do odbiornika wodnego z całego zakładu i ograniczyć ten ładunek, w ramach BAT należy stosować odpowiednią kombinację technik określonych w BAT 13, BAT 14, BAT 15, BAT 47, BAT 48 i BAT 49.

Poziomy emisji powiązane z BAT

Zob. tabele 20 i 21.

Poziomy BAT-AEL zawarte w tabelach 20 i 21 mają także zastosowanie produkcji papieru i tektury w zintegrowanych zakładach wytwarzających celulozowe masy siarczanowe, siarczynowe, chemo-termomechaniczne i chemomechaniczne.

Referencyjny przepływ ścieków dla niezintegrowanych zakładów produkujących papier i tekturę określono w BAT 5.

Tabela 20

Poziomy emisji powiązane z BAT dla bezpośredniego zrzutu ścieków do odbiornika wodnego z niezintegrowanego zakładu produkującego papier i tekturę (wyłączając papiery specjalne)

Parametr

Średnia roczna

kg/t

Chemiczne zapotrzebowanie na tlen (ChZT)

0,15 — 1,5 (52)

Zawiesina ogólna (TSS)

0,02 — 0,35

Azot całkowity

0,01 — 0,1

0,01 — 0,15 dla bibuły

Fosfor całkowity

0,003 — 0,012

Adsorbowalne związki halogenoorganiczne (AOX)

0,05 dla papieru dekoracyjnego i wodotrwałego

Oczekuje się niskiego stężenia BZT w oczyszczanych ściekach (około 25 mg/l jako 24-godzinna próbka zbiorcza).

Tabela 21

Poziomy emisji powiązane z BAT dla bezpośredniego zrzutu ścieków do odbiornika wodnego z niezintegrowanego zakładu produkującego papiery specjalne

Parametr

Średnia roczna

kg/t (53)

Chemiczne zapotrzebowanie na tlen (ChZT)

0,3 — 5 (54)

Zawiesina ogólna (TSS)

0,10 — 1

Azot całkowity

0,015 — 0,4

Fosfor całkowity

0,002 — 0,04

Adsorbowalne związki halogenoorganiczne (AOX)

0,05 dla papieru dekoracyjnego i wodotrwałego

1.6.2.   Emisje do powietrza

BAT 51.

Aby ograniczyć emisje LZO z powlekarek pracujących w trybie off-line lub on-line, w ramach BAT należy dokonać wyboru (zestawów) receptur pigmentów do powlekania, które ograniczają emisje LZO.

1.6.3.   Wytwarzanie odpadów

BAT 52.

Aby ograniczyć do minimum ilość odpadów stałych, które należy unieszkodliwić, w ramach BAT należy zapobiegać wytwarzaniu odpadów i prowadzić działania w zakresie recyklingu, stosując kombinację poniższych technik (zob. ogólne BAT 20).

 

Technika

Opis

Możliwość zastosowania

a

Odzysk włókna i wypełniacza oraz oczyszczanie wody podsitowej

Zob. sekcja 1.7.2.1

Ogólna możliwość zastosowania

b

System recyrkulacji braku maszynowego

Brak maszynowy z różnych punktów/etapów procesu produkcji papieru jest gromadzony, ponownie roztwarzany i zawracany do włókien podawanych

Ogólna możliwość zastosowania

c

Odzysk pigmentów do powlekania/recykling pigmentów

Zob. sekcja 1.7.2.1

 

d

Ponowne wykorzystanie włóknistych osadów ściekowych pochodzących ze wstępnego oczyszczania ścieków

Osady ściekowe o dużej zawartości włókien ze wstępnego oczyszczania ścieków można ponownie wykorzystać w procesie produkcji

Możliwość zastosowania może być ograniczona ze względu na wymogi dotyczące jakości produktu

1.6.4.   Zużycie energii i efektywność energetyczna

BAT 53.

Aby ograniczyć zużycie energii cieplnej i elektrycznej, w ramach BAT należy stosować kombinację poniższych technik.

 

Technika

Możliwość zastosowania

a

Energooszczędne techniki sortowania (optymalizacja konstrukcji wirnika, sit i pracy sit)

Ma zastosowanie do nowych zakładów lub istotnych renowacji

b

Najlepsza praktyka polegająca na rafinowaniu z odzyskiem ciepła z rafinerów

c

Optymalizacja odwadniania w części prasowej maszyny papierniczej/prasie o szerokiej strefie docisku

Nie ma zastosowania do bibułki i wielu klas papierów specjalnych

d

Odzysk skroplonej pary i stosowanie układów odzysku ciepła z powietrza wylotowego

Ogólna możliwość zastosowania

e

Ograniczenie bezpośredniego zużycia pary dzięki starannej integracji procesów, np. w wyniku zastosowania optymalizacji gospodarki energią cieplną (analiza punktów zbliżenia)

f

Rafinery o dużej wydajności

Zastosowanie do nowych zespołów urządzeń

g

Optymalizacja trybów pracy w istniejących rafinerach (np. ograniczenie wymagań dotyczących zasilania przy braku obciążenia)

Ogólna możliwość zastosowania

h

Optymalizacja konstrukcji pomp, regulacja napędu bezstopniowego w pompach, napędy bezprzekładniowe

i

Nowatorskie techniki rafinowania

j

Ogrzewanie wstęgi papieru z zastosowaniem skrzyni parowej w celu poprawy właściwości odprowadzania cieczy/wydajności odwadniania

Nie ma zastosowania do bibułki i wielu klas papierów specjalnych

k

Optymalny układ próżniowy (np. turbowentylatory zamiast pomp o pierścieniu wodnym)

Ogólna możliwość zastosowania

l

Optymalizacja wytwarzania i konserwacja systemu dystrybucyjnego

m

Optymalizacja odzysku ciepła, układu napowietrzania, izolacji

n

Stosowanie silników o dużej sprawności (EFF1)

o

Wstępne ogrzewanie wody do natrysków za pomocą wymiennika ciepła

p

Wykorzystanie ciepła odpadowego do suszenia osadów ściekowych lub uszlachetniania odwodnionej biomasy

q

Odzysk ciepła z wentylatorów osiowych (jeżeli je zastosowano) na potrzeby powietrza nawiewanego w cylindrach suszących

r

Odzysk ciepła z powietrza wylotowego z cylindra Yankee z wieżą zraszającą

s

Odzysk ciepła z ciepłego powietrza wylotowego podgrzewanego promieniowaniem podczerwonym

1.7.   Opis technik

1.7.1.   Opis technik służących zapobieganiu emisjom do powietrza i ich kontroli

1.7.1.1.   Pył

Technika

Opis

Elektrofiltr (ESP)

Działanie elektrofiltrów polega na naelektryzowaniu i rozdzielaniu cząstek pod wpływem pola elektrycznego. Elektrofiltry mogą działać w szerokim zakresie warunków pracy

Skruber alkaliczny

Zob. sekcja 1.7.1.3 (mokry skruber)

1.7.1.2.   NOx

Technika

Opis

Redukcja stosunku powietrza do paliwa

Technika ta głównie polega na:

ścisłej kontroli powietrza potrzebnego do spalania (nieduży nadmiar tlenu),

zminimalizowaniu dopływów powietrza do pieca,

zmodyfikowanej konstrukcji komory spalania pieca

Optymalne spalanie i kontrola spalania

W technice tej wykorzystuje się technologię kontroli w celu osiągnięcia najlepszych warunków spalania w oparciu o stałe monitorowanie odpowiednich parametrów spalania (np. zawartość O2, CO, stosunek powietrza do paliwa, elementy niespalone).

Powstawanie i emisje NOx można ograniczyć, korygując parametry pracy, rozprowadzanie powietrza, nadmiar tlenu, formowanie płomienia i profil temperaturowy

Spalanie stopniowe

Spalanie stopniowe opiera się na wykorzystaniu dwóch stref spalania o kontrolowanych współczynnikach powietrza i temperaturach w pierwszej komorze. Praca w pierwszej strefie spalania przebiega w warunkach substechiometrycznych w celu rozłożenia związków amonu na azot pierwiastkowy w wysokich temperaturach. W drugiej strefie spalanie zostaje ukończone w niższej temperaturze dzięki doprowadzeniu dodatkowego dopływu powietrza. Po dwustopniowym spalaniu spaliny przepływają do drugiej komory, gdzie odzyskuje się z nich ciepło, wytwarzając parę na potrzeby procesu technologicznego

Wybór paliwa/paliwo o niskiej zawartości azotu

Stosując paliwa o niskiej zawartości azotu, ogranicza się ilość emisji NOx pochodzących z utleniania azotu zawartego w paliwie podczas spalania.

Spalanie CNCG lub paliw na bazie biomasy powoduje zwiększenie emisji NOx w porównaniu z gazem olejowym i ziemnym, ponieważ CNCG i wszystkie paliwa drzewne zawierają więcej azotu niż gaz olejowy i ziemny.

Ze względu na wyższe temperatury spalania opalanie gazem prowadzi do wyższych poziomów NOx niż opalanie paliwem olejowym

Palnik niskoemisyjny

Palniki niskoemisyjne opierają się na zasadzie ograniczania szczytowych temperatur płomienia, opóźniania i zarazem uzupełniania spalania oraz zwiększania przepływu ciepła (zwiększona zdolność emisyjna płomienia). Z zastosowaniem palnika niskoemisyjnego może wiązać się modyfikacja konstrukcji komory spalania pieca

Stopniowany wtrysk ługu powarzelnego

Wtrysk powarzelnego ługu siarczynowego do kotła na różnych poziomach w pionie zapobiega powstawaniu NOx i prowadzi do całkowitego spalenia

Selektywna niekatalityczna redukcja (SNCR)

Technika polega na redukcji NOx do azotu w wyniku reakcji z amoniakiem lub mocznikiem w wysokiej temperaturze. Technika obejmuje wtryskiwanie wody amoniakalnej (do 25 % NH3), prekursorów amoniaku lub roztworu mocznika do spalanych gazów w celu redukcji NO do N2. Reakcja ta daje najlepsze efekty w przybliżonym zakresie temperatur 830 °C — 1 050 °C; należy również zapewnić wystarczający czas retencji wtryskiwanych czynników, aby zaszła ich reakcja z NO. Należy kontrolować dozowanie amoniaku lub mocznika, aby utrzymać wtrysk NH3 na niskich poziomach

1.7.1.3.   Zapobieganie emisjom SO2/TRS i ich kontrola

Technika

Opis

Ług czarny o dużej zawartości suchej substancji

Temperatura spalania wzrasta wraz z wyższą zawartością suchej substancji w ługu czarnym. Powoduje to odparowanie większej ilości sodu (Na), który może wiązać się z SO2, tworząc Na2SO4, w ten sposób redukując emisje SO2 z kotła regeneracyjnego. Niekorzystnym skutkiem wyższej temperatury jest możliwość zwiększenia emisji NOx

Wybór paliwa/paliwo o niskiej zawartości siarki

Stosowanie paliw o niskiej zawartości siarki wynoszącej wagowo 0,02 % — 0,05 % (np. biomasa leśna, kora, olej o niskiej zawartości siarki, gaz) redukuje emisje SO2 pochodzące z utleniania siarki w paliwie podczas spalania

Optymalne opalanie

Techniki, takie jak efektywny system kontroli obciążenia cieplnego pieca (współczynnik nadmiaru powietrza, temperatura, czas przebywania), kontrola nadmiaru tlenu lub dobre mieszanie powietrza z paliwem

Kontrola zawartości w Na2S w dopływie szlamu pokaustyzacyjnego

Efektywne płukanie i filtrowanie szlamu pokaustyzacyjnego ogranicza stężenie Na2S, przez co podczas procesu ponownego spalania w piecu powstaje mniejsza ilość siarkowodoru

Gromadzenie i odzysk emisji SO2

Gromadzone są strumienie gazów o dużym stężeniu SO2 pochodzące z produkcji kwaśnych cieczy, z warników, dyfuzorów lub ze zbiorników nadmuchowych. Odzysk SO2 odbywa się w zbiornikach absorpcyjnych o różnych poziomach ciśnienia zarówno ze względów ekonomicznych, jak środowiskowych

Spalanie gazów złowonnych i TRS

Zgromadzone silne gazy można zniszczyć, spalając je w kotle regeneracyjnym, specjalnych palnikach TRS lub w piecu do wypalania wapna. Zgromadzone słabe gazy nadają się do spalenia w kotle regeneracyjnym, piecu do wypalania wapna, kotle energetycznym lub w palniku TRS. Gazy odlotowe w zbiorniku do rozczyniania można spalać w nowoczesnych kotłach regeneracyjnych

Gromadzenie i spalanie słabych gazów w kotle regeneracyjnym

Spalanie słabych gazów (duże ilości, niskie stężenia SO2) w połączeniu z systemami rezerwowymi.

Słabe gazy i inne złowonne elementy są jednocześnie gromadzone w celu ich spalenia w kotle regeneracyjnym. Następnie ze spalin z kotła regeneracyjnego za pomocą wielostopniowych przeciwprądowych skruberów zostaje odzyskany dwutlenek siarki i ponownie wykorzystany jako warzelna substancja chemiczna. Jako system rezerwowy stosuje się skrubery

Mokry skruber

Związki gazowe rozpuszcza się w odpowiednim płynie (woda lub roztwór zasadowy). Jednocześnie można usuwać związki stałe i gazowe. Po przejściu przez mokry skruber spaliny są nasycane wodą i konieczne jest rozdzielenie kropelek wody przed ich odprowadzeniem do atmosfery. Uzyskaną ciecz należy oczyszczać w procesie oczyszczania ścieków, a nierozpuszczalny materiał usuwa się w procesie osadzania lub filtracji

Elektrofiltr lub multicyklony z wielostopniowymi płuczkami Venturiego lub wielostopniowym, współprądowo-przeciwprądowym zespołem skruberów

Rozdzielenie pyłu przebiega w elektrofiltrze lub w wielostopniowym odpylaczu cyklonowym. W procesie z wykorzystaniem siarczynu magnezowego pył zatrzymany w elektrofiltrze składa się głównie MgO, lecz także w mniejszym stopniu ze związków K, Na lub Ca. Odzyskany popiół MgO tworzy zawiesinę w wodzie i zostaje oczyszczony przez płukanie i gaszenie w celu uzyskania Mg(OH)2, który zostaje następnie wykorzystany jako roztwór alkaliczny do oczyszczania chemikaliów warzelnych w wielostopniowych skruberach w celu odzyskania składników zawierających siarkę. W procesie z wykorzystaniem siarczynu amonowego zasada amonowa (NH3) nie zostaje odzyskana, ponieważ w procesie spalania ulega rozłożeniu na azot. Po usunięciu pyłu spaliny zostają schłodzone w wodnym skruberze chłodzącym. Następnie spaliny zostają wprowadzone do co najmniej trzystopniowego skrubera spalin, w którym emisje SO2 są oczyszczane za pomocą roztworu alkalicznego Mg(OH)2 w przypadku procesu z wykorzystaniem siarczynu magnezu, i za pomocą 100 % nowego roztworu NH3 w przypadku procesu z zastosowaniem siarczynu amonowego

1.7.2.   Opis technik służących ograniczeniu zużycia słodkiej wody/przepływu ścieków i ładunku zanieczyszczeń w ściekach

1.7.2.1.   Techniki zintegrowane z procesem

Technika

Opis

Korowanie suche

Korowanie suche bali drewnianych w bębnach korujących (wody używa się jedynie do płukania bali, po czym jest ona poddawana recyklingowi i jedynie minimalna ilość jest odprowadzana do oczyszczalni ścieków)

Bielenie bez udziału związków chloru (TCF)

W bieleniu TCF całkowicie unika się stosowania chemikaliów do bielenia zawierających chlor, przez co unika się także emisji substancji organicznych i substancji chlorowcoorganicznych z bielenia

Nowoczesne bielenie bez użycia chloru pierwiastkowego (ECF)

W nowoczesnym bieleniu ECF ogranicza się do minimum zużycie dwutlenku chloru, stosując jeden z następujących etapów bielenia lub ich kombinację: etap stosowania tlenu, gorącej hydrolizy kwasowej, etap ozonu o średnim i wysokim stężeniu, etapy wykorzystania nadtlenku wodoru pod ciśnieniem atmosferycznym i nadtlenku wodoru pod ciśnieniem wyższym od atmosferycznego lub stosowanie etapu z gorącym dwutlenkiem chloru

Rozszerzona delignifikacja

Rozszerzona delignifikacja, polegająca na a) zmodyfikowanej obróbce cieplnej; lub b) delignifikacji tlenowej, pozwala zwiększyć stopień delignifikacji masy celulozowej (obniżając liczbę kappa) przed bieleniem, w ten sposób ograniczając stosowanie chemikaliów do bielenia i ładunek ChZL w ściekach. Obniżenie liczby kappa o jedną jednostkę przed bieleniem może skutkować ograniczeniem ChZL emitowanego z bielarni o około 2 kg ChZL/ADt. Usuniętą ligninę można odzyskać i przesłać do systemu odzysku chemikaliów i energii

a)

Rozszerzona zmodyfikowana obróbka cieplna

Rozszerzona obróbka cieplna (systemy seryjne lub ciągłe) obejmuje dłuższe okresy obróbki cieplnej w optymalnych warunkach (np. stężenia związków alkalicznych w ługu warzelnym jest dostosowane tak, aby było niższe na początku i wyższe na końcu procesu obróbki) w celu uzyskania maksymalnej ilości ligniny przed bieleniem, bez zbędnego rozkładu węglowodanów lub nadmiernej straty wytrzymałości masy celulozowej. W związku z tym można ograniczyć stosowanie chemikaliów na późniejszym etapie bielenia oraz ładunek organiczny w ściekach z bielarni

b)

Delignifikacja tlenowa

Delignifikacja tlenowa jest stosowana w celu usunięcia znacznej części ligniny pozostałej po obróbce cieplnej, jeżeli urządzenie do obróbki cieplnej musi działać przy wyższych wartościach liczby kappa. W warunkach alkalicznych zachodzi reakcja między masą celulozową a tlenem, w której usunięciu ulega część pozostałości ligniny

Skuteczne sortowanie i płukanie masy niebielonej w obiegu zamkniętym

Do sortowania masy niebielonej stosuje się ciśnieniowe sito szczelinowe w wieloetapowym cyklu zamkniętym. W ten sposób na wczesnym etapie procesu usuwane są zanieczyszczenia i paździerze.

Podczas płukania masy niebielonej od włókien masy celulozowej zostają oddzielone rozpuszczone chemikalia organiczne i nieorganiczne. Masę niebieloną można najpierw płukać w warniku, następnie w płuczkach o dużej wydajności przed delignifikacją tlenową i po jej przeprowadzeniu, tj. przed bieleniem. Redukcji ulegają pozostałości, zużycie chemikaliów przy bieleniu i ładunek emisji ścieków. Dodatkowo w procesie tym możliwe jest odzyskanie chemikaliów warzelnych z wody zastosowanej do płukania. Efektywne płukanie oznacza wielostopniowe przeciwprądowe płukanie z zastosowaniem filtrów i pras. Układ obiegu wody w urządzeniu do sortowania masy niebielonej jest całkowicie zamknięty

Częściowy recykling wody przemysłowej w bielarni

Filtraty kwasowe i alkaliczne zostają ponownie wprowadzone do obiegu w bielarni w przeciwprądzie do przepływu masy celulozowej. Woda zostaje usunięta do oczyszczalni ścieków lub, w kilku przypadkach, do procesu płukania po bieleniu tlenem.

Warunkiem koniecznym do uzyskania niskich poziomów emisji są skuteczne płuczki na pośrednich etapach płukania. Przepływ ścieków z bielarni w wydajnych zakładach (produkujących siarczanową masę celulozową) mieści się w zakresie 12 — 25 m3/ADt.

Skuteczne monitorowanie i ograniczenie wycieków, także za pomocą systemu odzysku chemikaliów i energii.

Skuteczny system kontroli, gromadzenia i odzysku wycieków, który zapobiega przypadkowemu uwalnianiu dużych organicznych ładunków, które niekiedy bywają toksyczne lub mają wysokie pH (do wtórnej oczyszczalni ścieków) obejmuje:

monitorowanie przewodności lub pH w strategicznych miejscach w celu wykrywania strat i wycieków,

gromadzenie ługu, który zmienił kierunek lub wyciekł, w jak największym stężeniu substancji stałych w ługu,

ponowne zawracanie zebranego ługu i włókna do procesu w odpowiednich miejscach,

zapobieganie wydostawaniu się wycieków stężonych lub szkodliwych przepływów z krytycznych obszarów procesu (w tym oleju talowego i terpentyny) do biologicznej oczyszczalni ścieków,

zbiorniki buforowe o odpowiednich wymiarach do gromadzenia i składowania toksycznych lub gorących stężonych cieczy

Utrzymanie wydajności kotła do odparowywania i regeneracji ługu czarnego wystarczającej do sprostania obciążeniu szczytowemu

Wystarczająca wydajność urządzenia do odparowywania ługu czarnego oraz kotła regeneracyjnego umożliwia przyjmowanie dodatkowych ładunków cieczy i suchej substancji pochodzących z zebranych wycieków lub ścieków z bielarni. Dzięki temu ograniczone zostają straty słabego ługu czarnego, innych stężonych ścieków przemysłowych i ewentualnie filtratów z bielarni.

W wielofunkcyjnej wyparce gromadzony jest słaby ług czarny pochodzący z płukania masy niebielonej i, w niektórych przypadkach, również biologiczny osad ściekowy z oczyszczalni ścieków lub siarczan sodu techniczny z urządzeń ClO2. Dodatkowa zdolność odparowywania, przekraczająca potrzeby podczas normalnego działania, stanowi wystarczającą rezerwę do celów odzysku wycieków i oczyszczania potencjalnych zrzutów recyrkulowanego filtratu z bielenia

Usuwanie zanieczyszczonych (skażonych) kondensatów i ponowne ich wykorzystanie w procesie

Usuwanie zanieczyszczonych (skażonych) kondensatów i ponowne ich wykorzystanie w procesie ogranicza pobór wody świeżej w zakładzie oraz organiczny ładunek trafiający do oczyszczalni ścieków.

W wieży, w której zachodzi proces usuwania, para przepływa w przeciwprądzie przez wcześniej odfiltrowane kondensaty technologiczne, zawierające zredukowane związki siarki, terpeny, metanol i inne związki organiczne. Substancje lotne kondensatu gromadzą się w górnej części jako gazy niekondensujące i metanol i są usuwane z systemu. Oczyszczone kondensaty można ponownie wykorzystać w procesie, np. do płukania w bielarni, do płukania masy niebielonej, w obszarze kaustyzacji (płukanie i rozcieńczanie szlamu, płukanie filtrów szlamu pokaustyzacyjnego), jako odciek z płukania TRS do pieców do wypalania wapna lub jako obiegowa woda uzupełniająca.

Usunięte gazy niekondensujące z kondensatów o największym stężeniu zostają odprowadzone do systemu gromadzenia silnych gazów złowonnych, gdzie zostają spalone. Usunięte gazy z kondensatów o średnim stężeniu są gromadzone w układzie gazów małej objętości o wysokim stężeniu (LVHC) i spalane

Odparowanie i spalanie odcieków z etapu ekstrakcji alkalicznej na gorąco

Najpierw ścieki zostają stężone w drodze odparowania, a następnie spalone jako biopaliwo w kotle regeneracyjnym. Pyły i materiał roztopiony zawierające węglan sodu z trzonu pieca zostają rozpuszczone w celu uzyskania roztworu węglanu sodu

Ponowne włączenie cieczy warzelnych z bielenia wstępnego do płukania i odparowywania masy niebielonej w celu redukcji emisji z bielenia wstępnego na bazie MgO

Warunki konieczne do zastosowania tej techniki obejmują stosunkowo małą liczbę kappa po obróbce cieplnej (np. 14–16), wystarczającą pojemność zbiorników, wyparek i kotła regeneracyjnego do sprostania dodatkowym przepływom, możliwość oczyszczenia urządzeń do płukania z osadów oraz średni poziom białości masy celulozowej (≤ 87 % ISO), ponieważ w niektórych przypadkach technika ta może powodować nieznaczną utratę białości.

W przypadku producentów towarowej masy celulozowej papierniczej lub innych podmiotów, które muszą uzyskać bardzo wysoki poziom białości (> 87 % ISO), zastosowanie wstępnego bielenie MgO może okazać się trudne

Przeciwprądowy przepływ wody przemysłowej

W zakładach zintegrowanych słodka woda jest wprowadzana głównie przez natryski w maszynie papierniczej, z których jest odprowadzana przeciwprądowo w kierunku obszaru roztwarzania

Rozdzielenie układów obiegu wody

Układy obiegu wody poszczególnych jednostek przemysłowych (np. jednostki do roztwarzania, maszyny do bielenia i maszyny papierniczej) są rozdzielone na etapie płukania i odwadniania masy celulozowej (np. na prasach płuczących). Takie rozdzielnie zapobiega przenoszeniu zanieczyszczeń na kolejne etapy procesu i umożliwia usunięcie substancji zakłócających z mniejszych ilości wody

Bielenie (nadtlenkami) przy gęstej konsystencji masy

W przypadku bielenia przy gęstej konsystencji masy masa zostaje odwodniona na przykład na prasie dwutaśmowej lub innej prasie przed dodaniem chemikaliów do bielenia. W ten sposób możliwe jest bardziej wydajne stosowanie chemikaliów do bielenia i uzyskuje się czystszą masę celulozową, przenoszenie mniejszych ilości substancji szkodliwych do maszyny papierniczej oraz powstaje mniej ChZT. Pozostałość nadtlenku może zostać zawrócona do obiegu i wykorzystana

Odzysk włókna i wypełniacza oraz oczyszczanie wody podsitowej

Wodę podsitową z maszyny papierniczej można uzdatniać, stosując następujące techniki:

a)

wyławiacze włókien (zazwyczaj filtr bębnowy lub tarczowy, lub flotatory itp.), które rozdzielają substancje stałe (włókna i wypełniacz) od wody przemysłowej. Flotacja przez napowietrzanie w pętlach wody podsitowej pozwala przekształcić zawieszone substancje stałe, materiał drobno zmielony, drobny materiał koloidalny i substancje anionowe w kłaczki, które są następnie usuwane. Odzyskane włókna i wypełniacze zostają zawrócone do procesu. Czystą wodę podsitową można ponownie wykorzystać w natryskach o mniej rygorystycznych wymogach dotyczących jakości wody;

b)

dodatkowa ultrafiltracja wstępnie odfiltrowanej wody podsitowej prowadzi do uzyskania idealnie przejrzystego filtratu o jakości wystarczającej do wykorzystania go jako wody w natrysku wysokociśnieniowym, wody uszczelniającej oraz do rozcieńczania dodatków chemicznych

Klarowanie wody podsitowej

Systemy klarowania wody stosowane niemal wyłącznie w przemyśle papierniczym opierają się na sedymentacji, filtracji (filtr tarczowy) i flotacji. Najczęściej stosuje się flotację przez napowietrzanie. Anionowe odpadki i materiał drobno zmielony zostają połączone w płatki, które można poddać obróbce fizycznej przez zastosowanie dodatków. Jako flokulanty stosuje się wielocząstkowe rozpuszczalne w wodzie polimery lub elektrolity nieorganiczne. Powstałe aglomeraty (kłaczki) zostają następnie odprowadzone do odstojnika. W przypadku flotacji przez napowietrzanie (DAF) zawieszony materiał stały łączy się z pęcherzykami powietrza

Recyrkulacja wody

Wyklarowana woda zostaje zawrócona do obiegu jako woda przemysłowa w obrębie danej jednostki lub — w zintegrowanych zakładach — od maszyny papierniczej do celulozowni i z urządzenia do roztwarzania do urządzenia do korowania. Zrzutów ścieków dokonuje się z punktów o najwyższym ładunku zanieczyszczeń (np. czysty filtrat z filtra tarczowego przy roztwarzaniu, korowaniu)

Optymalny projekt i konstrukcja zbiorników i kadzi (produkcja papieru)

Zbiorniki bezodpływowe do przechowywania masy i wody podsitowej są projektowane w sposób uwzględniający zmiany w procesie technologicznym i różne przepływy również przy rozruchu i wyłączaniu

Etap płukania przed rafinowaniem masy mechanicznej z drewna iglastego

W niektórych zakładach prowadzi się wstępną obróbkę zrębków drewna iglastego, łącząc podgrzewanie pod ciśnieniem z wysokim zagęszczeniem i impregnacją w celu ulepszenia właściwości masy włóknistej. Etap płukania przed rafinowaniem i bieleniem powoduje wyraźne ograniczenie ChZT, usuwając niewielki strumień ścieków, które mają jednak duże stężenie i które można oczyszczać oddzielnie

Stosowanie Ca(OH)2 lub Mg (OH)2 zamiast NaOH jako zasad do bielenia nadtlenkami

Stosowanie Ca(OH)2 jako zasady skutkuje ładunkami emisji ChZT mniejszymi o około 30 % przy jednoczesnym zachowaniu wysokich poziomów białości. Zamiast NaOH także można stosować Mg(OH)2

Bielenie w obiegu zamkniętym

W zakładach produkujących siarczynową masę celulozową, w których jako podstawę do obróbki cieplnej stosuje się sód, ścieki z bielarni można oczyszczać na przykład w drodze ultrafiltracji, flotacji i rozdzielenia żywicy i kwasów tłuszczowych, co umożliwia bielenie w obiegu zamkniętym. Filtraty z bielenia i płukania są ponownie wykorzystywane na pierwszym etapie płukania po obróbce cieplnej, a na końcu zawracane do jednostek odzysku chemikaliów

Korekta pH słabego ługu przed urządzeniem do odparowywania/wewnątrz urządzenia do odparowywania

Zobojętnianie odbywa się przed odparowaniem lub po pierwszym etapie odparowania, tak aby kwasy organiczne pozostały rozpuszczone w koncentracie w celu ich odprowadzenia wraz z ługiem powarzelnym do kotła regeneracyjnego

Beztlenowe oczyszczanie kondensatów z wyparek

Zob. sekcja 1.7.2.2 (kombinowane oczyszczanie beztlenowe/tlenowe).

Usuwanie i odzysk SO2 z kondensatów w wyparkach

SO2 jest usuwany z kondensatów; koncentraty są oczyszczane biologicznie, natomiast usunięty SO2 zostaje odprowadzony do odzysku jako substancja chemiczna do obróbki cieplnej

Monitorowanie i stała kontrola jakości wody przemysłowej

Zaawansowane technologiczne układy zamkniętego obiegu wody wymagają optymalizacji całego „układu włókno-woda-dodatek chemiczny-energia”. Wymaga to stałego monitorowania jakości wody oraz motywacji, wiedzy i działań personelu związanych ze środkami koniecznymi do zapewnienia wymaganej jakości wody

Zapobieganie powstawaniu biofilmów i ich usuwanie przy pomocy metod minimalizujących emisje produktów biobójczych

Stałe wprowadzanie mikroorganizmów wraz z wodą i włóknami prowadzi do specyficznej równowagi mikrobiologicznej w każdym urządzeniu do produkcji papieru. Aby zapobiegać nadmiernemu wzrostowi mikroorganizmów, osadom nagromadzonej biomasy lub biofilmom w systemach obiegu wody i urządzeniach, często stosuje się biodyspergatory lub produkty biobójcze. W przypadku zastosowania dezynfekcji katalitycznej nadtlenkiem wodoru biofilmy i wolne drobnoustroje w wodzie przemysłowej i w szlamie papierowym zostają usunięte bez stosowania jakichkolwiek produktów biobójczych

Usuwanie wapnia z wody przemysłowej dzięki kontrolowanemu wytrącaniu węglanu wapnia

Wraz z obniżeniem stężenia wapnia w wyniku kontrolowanego usuwania węglanu wapnia (np. w ogniwie flotacji przez napowietrzanie) maleje ryzyko niepożądanego wytrącania się węglanu wapnia lub osadzania się kamienia kotłowego w układach obiegu wody i urządzeniach, np. w walcach bruzdowych, przewodach, filcach i dyszach natryskowych, rurach lub biologicznych oczyszczalniach ścieków

Optymalizacja natrysków w maszynie papierniczej

Optymalizacja natrysków obejmuje: a) ponowne wykorzystanie wody przemysłowej (np. wyklarowanej wody podsitowej) w celu ograniczenia zużycia słodkiej wody oraz b) stosowanie specjalnie zaprojektowanych dysz do natrysków

1.7.2.2.   Oczyszczanie ścieków

Technika

Opis

Oczyszczanie wstępne

Oczyszczanie fizykochemiczne jak wyrównywanie, zobojętnianie lub sedymentacja

Wyrównywanie (np. w zbiornikach wyrównawczych) stosuje się, aby zapobiec dużym różnicom natężenia przepływu, temperatury i stężeń zanieczyszczeń, a zatem w celu uniknięcia przeciążenia systemu oczyszczania ścieków

Wtórne oczyszczanie (biologiczne)

Procesy dostępne w zakresie oczyszczania ścieków za pomocą mikroorganizmów to oczyszczanie tlenowe i beztlenowe. Na etapie wtórnego klarowania substancje stałe i biomasa zostają oddzielone od ścieków w procesie sedymentacji, czasem w połączeniu z flokulacją

a)

Oczyszczanie tlenowe

W przypadku biologicznego oczyszczania ścieków ulegający biodegradacji, rozpuszczony i koloidalny materiał w wodzie jest przekształcany w obecności powietrza przez mikroorganizmy częściowo w stałą substancję komórkową (biomasę) a częściowo w dwutlenek węgla i wodę. Zastosowane procesy to:

jedno- lub dwustopniowy osad czynny,

procesy w reaktorze z biofilmem,

biofilm/osad czynny (kompaktowa oczyszczalnia biologiczna). Technika ta polega na łączeniu nośników na złożu ruchomym z osadem czynnym (BAS).

Powstała biomasa (osad nadmierny) zostaje oddzielona od ścieków przed zrzutem wody

b)

Kombinowane oczyszczanie beztlenowe/tlenowe

W warunkach braku powietrza w procesie beztlenowego oczyszczania ścieków zawartość organiczna ścieków zostaje przekształcona przez mikroorganizmy w metan, dwutlenek węgla, siarczek itp. Proces zachodzi w szczelnym reaktorze zbiornikowym. Mikroorganizmy pozostają w zbiorniku w formie biomasy (osadu). Biogaz powstały w przedmiotowym procesie biologicznym składa się z metanu, dwutlenku węgla i innych gazów, takich jak wodór i siarkowodór, i nadaje się do produkcji energii.

Oczyszczanie beztlenowe należy uznać za oczyszczanie wstępne przed oczyszczaniem tlenowym ze względu na pozostające ładunki ChZT. W ramach wstępnego oczyszczania beztlenowego zmniejsza się ilość osadu ściekowego powstającego podczas oczyszczania biologicznego

Trzeci stopień oczyszczania

Zaawansowane oczyszczanie obejmuje takie techniki, jak filtracja w celu dalszego usunięcia substancji stałych, nitryfikacja i denitryfikacja w celu usunięcia azotu lub flokulacja/wytrącanie a następnie filtracja w celu usunięcia fosforu. Zazwyczaj trzeci stopień oczyszczania stosuje się w przypadkach, w których oczyszczanie wstępne i biologiczne jest niewystarczające do osiągnięcia niskich poziomów TSS, azotu lub fosforu, co może być wymagane na przykład ze względu na lokalne warunki

Właściwie skonstruowana i funkcjonująca oczyszczalnia biologiczna

Właściwie skonstruowana i funkcjonująca oczyszczalnia biologiczna obejmuje odpowiednie zaprojektowanie i ustalenie wymiarów zbiorników (np. osadników) zgodnie z obciążeniem hydraulicznym i ładunkami zanieczyszczeń. Niskie emisje TSS uzyskuje się, zapewniając odpowiednie osadzanie się aktywnej biomasy. Okresowe przeglądy projektu, wymiarów i działania oczyszczalni ścieków ułatwiają osiągnięcie powyższych celów

1.7.3.   Opis technik dotyczących zapobiegania wytwarzaniu odpadów i gospodarowania odpadami

Technika

Opis

System oceny odpadów i gospodarki odpadami

Systemy oceny odpadów i gospodarki odpadami stosuje się w celu określenia realnych możliwości optymalizacji zapobiegania wytwarzaniu odpadów, ich ponownego wykorzystania, odzysku, recyklingu i ostatecznego unieszkodliwienia. Inwentaryzacje odpadów umożliwiają identyfikację i klasyfikację rodzaju, właściwości, ilości i pochodzenia każdej frakcji odpadów

Odrębne gromadzenie różnych frakcji odpadów

Odrębne gromadzenie różnych frakcji odpadów w miejscu ich powstawania i, w stosownych przypadkach, pośredniego składowania może zwiększyć możliwości ich ponownego wykorzystania lub recyrkulacji. Oddzielne gromadzenie obejmuje również segregację i klasyfikację frakcji odpadów niebezpiecznych (np. pozostałości olejów i natłustki, oleje hydrauliczne i transformatorowe, zużyte akumulatory, urządzenia elektryczne przeznaczone na złom, rozpuszczalniki, farby, produkty biobójcze lub pozostałości chemiczne)

Łączenie odpowiednich frakcji pozostałości

Łączenie odpowiednich frakcji pozostałości w zależności od preferowanych wariantów ponownego wykorzystania/recyklingu, dalszego oczyszczania i unieszkodliwienia

Wstępne oczyszczenie pozostałości poprocesowych przed ich ponownym wykorzystaniem lub recyklingiem

Wstępne oczyszczanie obejmuje takie techniki, jak:

odwodnienie na przykład osadów ściekowych, kory lub odrzutów, a w niektórych przypadkach osuszenie w celu zwiększenia możliwości ponownego użycia przed wykorzystaniem (zwiększenie wartości opałowej przez spaleniem),

odwodnienie w celu zmniejszenia masy i objętości przy przenoszeniu. Do odwadniania wykorzystuje się prasy taśmowe, prasy śrubowe, wirówki dekantacyjne lub komorowe prasy filtracyjne,

kruszenie/rozdrabnianie odrzutów na przykład z procesów RCF i usuwanie części metalowych w celu zwiększenia właściwości palnych przed spaleniem,

stabilizacja biologiczna przed odwodnieniem, jeżeli przewiduje się wykorzystanie rolnicze

Odzysk materiałów i recykling pozostałości poprocesowych na miejscu

Procesy odzysku materiałów obejmują takie techniki, jak:

oddzielenie włókien ze strumienia wody i zawrócenie do surowców,

odzysk dodatków chemicznych, pigmentów do powlekania itp.,

odzysk chemikaliów do obróbki cieplnej za pomocą kotłów regeneracyjnych, kaustyzacji itp.

Odzysk energii na miejscu lub poza terenem zakładu z odpadów o dużej zawartości związków organicznych

Pozostałości z korowania, ścinania, sortowania itp., takie jak kora, osad włóknisty lub inne, głównie organiczne pozostałości są spalanie ze względu na swoją wartość opałową w piecach do spopielania lub elektrowniach na biomasę w celu odzysku energii

Zewnętrzne wykorzystanie materiałów

Wykorzystanie materiałów odpowiednich odpadów z produkcji masy celulozowej i papieru można przeprowadzać w innych sektorach przemysłu, na przykład przez:

palenie w piecach lub mieszanie z surowcami przy produkcji cementu, ceramiki lub cegieł (w tym odzysk energii),

kompostowanie szlamu papierowego lub nawożenie ziemi odpowiednimi frakcjami odpadów w rolnictwie,

wykorzystanie nieorganicznych frakcji odpadów (piasku, kamieni, żwiru, popiołów, wapna) przy pracach budowlanych, takich jak układanie nawierzchni, budowa dróg, warstw powierzchni itp.

To, czy frakcje odpadów nadają się do wykorzystania poza terenem zakładu, zależy od składu odpadów (np. od zawartości związków nieorganicznych/mineralnych) oraz od dowodów świadczących o tym, że przewidziana operacja recyklingu nie jest szkodliwa dla środowiska ani dla zdrowia

Wstępne oczyszczenie frakcji odpadów przed ich unieszkodliwieniem

Wstępne oczyszczenie frakcji odpadów przed ich unieszkodliwieniem obejmuje środki (odwodnienie, osuszenie itp.) ograniczające masę i objętość do celów przeniesienia lub unieszkodliwienia


(1)  W szczególnych przypadkach może zajść potrzeba zastosowania innej procedury pobierania próbek (np. pobierania próbek za pomocą czerpaka).

(2)  Istnieje tendencja do zastępowania ChZT przez TOC z przyczyn ekonomicznych i środowiskowych. Jeżeli dokonuje się już pomiaru TOC jako kluczowego parametru procesu, nie ma potrzeby mierzenia ChZT. Należy jednak ustalić korelację między tymi dwoma parametrami w odniesieniu do konkretnego źródła emisji i etapu oczyszczania ścieków.

(3)  Można również stosować metody szybkich testów. Wyniki szybkich testów należy regularnie (np. co miesiąc) porównywać z normami EN lub, jeżeli normy EN nie są dostępne, z normami ISO, normami krajowymi lub innymi międzynarodowymi normami zapewniającymi uzyskiwanie danych o równorzędnej jakości naukowej.

(4)  W przypadku zakładów, które są eksploatowane krócej niż siedem dni w tygodniu, częstotliwość monitorowania ChZT i TSS może być mniejsza, tak by odpowiadała liczbie dni, w których dany zakład jest eksploatowany, lub okres pobierania próbek może zostać wydłużony do 48 lub 72 godzin.

(5)  Dotyczy przypadków, w których w procesie technologicznym stosuje się EDTA lub DTPA (czynniki chelatujące).

(6)  Nie dotyczy zespołów urządzeń, w odniesieniu do których przedstawiono dowody, że nie wytwarza się w nich ani nie dodaje żadnych AOX za pośrednictwem dodatków chemicznych i surowców.

(7)  Nie dotyczy zespołów urządzeń, w których ładunek biologiczny w ściekach po wstępnym oczyszczeniu jest bardzo niski, na przykład niektórych zakładów produkujących papier specjalny.

(8)  Zakresy wartości BAT-AEL dotyczą produkcji masy włóknistej na sprzedaż i części zintegrowanego zakładu obejmującej produkcję masy włóknistej (nie uwzględniono emisji z produkcji papieru).

(9)  Poziomy emisji w przypadku kompaktowej oczyszczalni biologicznej mogą być nieznacznie wyższe.

(10)  Górna granica zakresu odnosi się do zakładów, w których wykorzystuje się eukaliptus z regionów o wyższych poziomach fosforu (np. eukaliptus iberyjski).

(11)  Dotyczy zakładów, w których do bielenia stosuje się chemikalia zawierające chlor.

(12)  W przypadku zakładów produkujących masę włóknistą o dużej wytrzymałości, sztywności i czystości (na przykład karton do pakowania płynów i papier LWC), mogą wystąpić emisje AOX osiągające poziom do 0,25 kg/ADt.

(13)  Zakresy wartości BAT-AEL dotyczą produkcji masy włóknistej na sprzedaż i części zintegrowanego zakładu obejmującej produkcję masy włóknistej (nie uwzględniono emisji z produkcji papieru).

(14)  Poziomy emisji w przypadku kompaktowej oczyszczalni biologicznej mogą być nieznacznie wyższe.

(15)  Poziomy emisji SOX z pieca do wypalania wapna są znacznie wyższe w sytuacji, w której do pieca do wypalania wapna wprowadza się niekondensujące gazy złowonne (NCG), przy czym nie stosuje się skrubera alkalicznego.

(16)  Dotyczy oczyszczania słabych gazów złowonnych.

(17)  Dotyczy oczyszczania silnych gazów złowonnych.

(18)  Zwiększenie zawartości suchej substancji w ługu czarnym skutkuje niższymi poziomami emisji SO2 i wyższymi poziomami emisji NOx. W związku z powyższym kocioł regeneracyjny o niższych poziomach emisji SO2 może osiągać górną granicę zakresu dla NOx, i na odwrót.

(19)  Poziomy BAT-AEL nie obejmują okresów, podczas których zawartość suchej substancji w kotle regeneracyjnym jest znaczenie niższa w porównaniu z normalną zawartością suchej substancji ze względu na zamknięcie urządzenia do zagęszczania ługu czarnego lub ze względu na prace konserwacyjne przy takim urządzeniu.

(20)  Jeżeli w kotle regeneracyjnym miał być spalany ług czarny o DS > 83 %, w takim przypadku poziomy emisji SO2 i siarki gazowej należy ponownie rozważyć dla poszczególnych przypadków.

(21)  Zakres ma zastosowanie bez uwzględnienia spalania silnych gazów złowonnych.

DS = zawartość suchej substancji w ługu czarnym.

(22)  Zwiększenie zawartości suchej substancji w ługu czarnym skutkuje niższymi poziomami emisji SO2 i wyższymi poziomami emisji NOx. W związku z powyższym kocioł regeneracyjny o niższych poziomach emisji SO2 może osiągać górną granicę zakresu dla NOx i na odwrót.

(23)  Faktyczny poziom emisji z kotła regeneracyjnego zależy od zawartości suchej substancji i azotu w ługu czarnym oraz ilości i kombinacji NCG i innych przepływów zawierających azot (na przykład gaz odlotowy w zbiorniku do rozczyniania, metanol wydzielony z kondensatu, biologiczny osad ściekowy), które zostają spalone. Emisje zbliżają się do górnej granicy zakresu BAT-AEL wraz ze wzrostem zawartości suchej substancji, zawartości azotu w ługu czarnym i ilości NCG i innych spalanych przepływów zawierających azot.

(24)  Jeżeli w kotle regeneracyjnym miał być spalany ług czarny o DS > 83 %, poziomy emisji NOx należy ponownie rozważyć dla poszczególnych przypadków.

DS = zawartość suchej substancji w ługu czarnym.

(25)  W przypadku istniejącego kotła regeneracyjnego wyposażonego w elektrofiltr, którego okres eksploatacji zbliża się ku końcowi, poziomy emisji mogą z czasem wzrosnąć do 50 mg/Nm3 (co odpowiada 0,4 kg/ADt).

(26)  „Silne gazy” obejmują metanol i terpentynę.

(27)  W przypadku pieców do wypalania wapna, w których spala się silne gazy (w tym metanol i terpentynę), górna granica zakresu AEL może wynosić do 40 mg/Nm3.

(28)  W przypadku stosowania paliw ciekłych uzyskanych z substancji roślinnych (np. terpentyna, metanol, olej talowy), w tym paliw uzyskanych jako produkt uboczny w procesie roztwarzania, poziomy emisji mogą wynosić do 350 mg/Nm3 (co odpowiada 0,35 kg NOx/ADt).

(29)  W przypadku stosowania paliw gazowych uzyskanych z substancji roślinnych (np. gazy niekondensujące), w tym paliw uzyskanych jako produkt uboczny w procesie roztwarzania, poziomy emisji mogą wynosić do 450 mg/Nm3 (co odpowiada 0,45 kg NOx/ADt).

(30)  W przypadku istniejącego pieca do wypalania wapna wyposażonego w elektrofiltr, którego okres eksploatacji zbliża się ku końcowi, poziomy emisji mogą z czasem wzrosnąć maksymalnie do 50 mg/Nm3 (co odpowiada 0,05 kg/ADt).

(31)  Ten poziom BAT-AEL opiera się na przepływie gazu w zakresie 100 — 200 Nm3/ADt.

(32)  Jeżeli w przypadku istniejących zespołów urządzeń przejście na stopniowe spalanie nie jest wykonalne, poziomy emisji mogą wynosić do 1 000 mg/Nm3 (co odpowiada 0,2 kg/ADt).

(33)  Zakresy wartości BAT-AEL dotyczą produkcji masy włóknistej na sprzedaż i części zintegrowanego zakładu obejmującej produkcję masy włóknistej (nie uwzględniono emisji z produkcji papieru).

(34)  Wartości BAT-AEL nie mają zastosowania do celulozowni wytwarzających naturalną masę pergaminową.

(35)  BAT-AEL dla ChZT i całkowitego fosforu nie ma zastosowania do towarowej masy celulozowej na bazie eukaliptusa.

(36)  W zakładach produkujących towarową masę siarczynową można stosować etap łagodnego bielenia ClO2 w celu spełnienia wymogów dotyczących produktu, co skutkuje emisjami AOX.

(37)  Nie dotyczy zakładów TCF.

(38)  Zakresy wartości BAT-AEL dotyczą produkcji masy włóknistej na sprzedaż i części zintegrowanego zakładu obejmującej produkcję masy włóknistej (nie uwzględniono emisji z produkcji papieru).

(39)  Ze względu na wyższe emisje związane z konkretnym procesem BAT-AEL dla całkowitego azotu nie dotyczy roztwarzania metodą NSSC z zasadą amonową.

(40)  W przypadku celulozowni prowadzących roztwarzanie siarczynowe z zasadą amonową mogą wystąpić wyższe poziomy emisji NOx: do 580 mg/Nm3 w przypadku średniej dziennej w do 450 mg/Nm3 w przypadku średniej rocznej.

(41)  W przypadku kotłów regeneracyjnych eksploatowanych w zakładach, w których drewno liściaste (bogate w potas) stanowi ponad 25 % stosowanych surowców, mogą wystąpić wyższe poziomy emisji pyłów, sięgające 30 mg/Nm3.

(42)  BAT-AEL dla pyłu nie ma zastosowania do celulozowni prowadzących roztwarzanie siarczynowe z zasadą amonową.

(43)  Ze względu na wyższe emisje związane z konkretnym procesem BAT-AEL dla SO2 nie ma zastosowania do kotłów regeneracyjnych, które stale pracują w kwaśnych warunkach, tj. w których ług siarczynowy wykorzystuje się jako środek płuczący w mokrym skruberze w ramach procesu odzysku siarczynu.

(44)  W przypadku wielostopniowych płuczek Venturiego mogą wystąpić wyższe emisje SO2, których średnia dobowa może wynieść do 400 mg/Nm3, a średnia roczna — do 350 mg/Nm3.

(45)  Nie dotyczy operacji w środowisku kwaśnym, tj. okresów, w których odbywa się zapobiegawcze przepłukanie strumieniem cieczy i czyszczenie osadów w skruberach. W tym okresach emisje mogą wynieść do 300 — 500 mg SO2/Nm3 (przy 5 % O2) dla czyszczenia jednego ze skruberów oraz do 1 200 mg SO2/Nm3 (wartości średnie półgodzinne, przy 5 % O2) w przypadku czyszczenia ostatniej płuczki.

(46)  W przypadku wysoko bielonej masy mechanicznej (70 % — 100 % włókna w gotowym papierze) mogą wystąpić poziomy emisji dochodzące do 8 kg/t.

(47)  Jeżeli ze względu na wymogi dotyczące jakości masy celulozowej (np. wysoki poziom białości) nie jest możliwe zastosowanie czynników chelatujących ulegających biodegradacji lub możliwych do wyeliminowania, emisje azotu całkowitego mogą przewyższać przedmiotową wartość BAT-AEL i powinny być poddane ocenie dla poszczególnych przypadków.

(48)  Jeżeli ze względu na wymogi dotyczące jakości masy celulozowej (np. wysoki poziom białości) nie jest możliwe zastosowanie czynników chelatujących ulegających biodegradacji lub możliwych do wyeliminowania, emisje azotu całkowitego mogą przewyższać przedmiotową wartość BAT-AEL i powinny być poddane ocenie dla poszczególnych przypadków.

(49)  W przypadku zakładów o całkowicie zamkniętych obiegach wody nie występują żadne emisje ChZT.

(50)  W przypadku istniejących zespołów urządzeń mogą wystąpić poziomy wynoszące do 0,45 kg/t ze względu na stałe pogarszanie się jakości makulatury i trudność w ciągłej modernizacji oczyszczalni ścieków.

(51)  W przypadku zakładów o przepływie ścieków między 5 a 10 m3/t górna granica zakresu wynosi 0,008 kg/t.

(52)  W przypadku zakładów produkujących papier milimetrowy, górna granica zakresu odnosi się do papierni, w których w procesie powlekania wykorzystuje się skrobię.

(53)  W zakładach o specjalnych takich cechach charakterystycznych jak duża liczba zmian klas (np. średnia roczna wynosząca ≥ 5 dziennie) lub produkcja bardzo lekkich papierów specjalnych (średnia roczna wynosząca ≤ 30 g/m2), emisje mogą przekraczać górną granicę zakresu.

(54)  Górna granica zakresu wartości BAT-AEL odnosi się do zakładów produkujących papier rozdrobniony, który wymaga intensywnego rafinowania, oraz do zakładów, w których często zmienia się klasy papieru (np. średnia roczna wynosząca ≥ 1 — 2 zmiany/dziennie).


Top