1.6.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 140/49

(1)

Organizacje i stowarzyszenia hodowców prowadzących lub zakładających księgi zwierząt zarodowych dla zwierząt hodowlanych czystorasowych z gatunku bydła mogą być urzędowo uznane, wyłącznie jeżeli spełniają wymogi decyzji Komisji 84/247/EWG (2).

(2)

Zwierzęta z gatunku bydła mogą być wpisywane do księgi zwierząt zarodowych, wyłącznie jeśli spełniają wymogi decyzji Komisji 84/419/EWG (3).

(3)

Decyzja 84/419/EWG nie zawiera szczegółowych postanowień dotyczących zakładania ksiąg zwierząt zarodowych dla nowych ras i zezwala jedynie na wpisywanie do głównej sekcji księgi zwierząt zarodowych danej rasy zwierząt czystorasowych tej samej rasy.

(4)

Kryteria wpisywania zwierząt z gatunku bydła do ksiąg zwierząt zarodowych powinny jednakże uwzględniać szczególną sytuację tworzenia nowych ras. Tworzenie nowej rasy może oznaczać wpisanie zwierząt innych ras do głównej sekcji księgi zwierząt zarodowych.

(5)

Jest zatem konieczne, w okresie zakładania nowej księgi zwierząt zarodowych, ustanowienie odstępstwa od zasady, według której do sekcji głównej księgi zwierząt zarodowych danej rasy mogą być wpisane jedynie zwierzęta czystorasowe tej samej rasy. Okres zakładania księgi powinien zostać określony w programie hodowlanym organizacji lub stowarzyszenia hodowców. W celu uniknięcia możliwości pomyłki z nazwą już istniejącej rasy nowej rasie należy nadać odróżniającą się nazwę.

(6)

W celu stopniowego udoskonalania istniejących ras decyzja 84/419/EWG zezwala na wprowadzanie do dodatkowej sekcji księgi zwierząt zarodowych wyłącznie samic innych ras lub niebędących czystej rasy. Ich geny mogą zostać wprowadzone do głównej sekcji jedynie poprzez ich potomstwo płci żeńskiej.

(7)

W celu umożliwienia większej elastyczności zatwierdzonym organizacjom hodowców powinno być również dozwolone wpisywanie do sekcji dodatkowej samców. W celu uniknięcia niekontrolowanych zmian genetycznych w danej rasie ich geny powinny być wprowadzone do głównej sekcji wyłącznie poprzez ich potomstwo płci żeńskiej.

(8)

W celu zadbania o wzajemne uznawanie ksiąg zarodowych tej samej rasy i aby poinformować nabywców o zwierzętach hodowlanych i ich materiale genetycznym, wewnętrzne zasady uznanych urzędowo organizacji i stowarzyszeń hodowców powinny jasno określać nazwę rasy, a w przypadku nowej rasy – określać okres jej tworzenia.

(9)

Jest ponadto konieczne, by włączyć do kryteriów uznawania organizacji i stowarzyszeń oraz do kryteriów wpisywania bydła do ksiąg zarodowych stosowne odniesienia do rozporządzenia (WE) nr 1760/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 lipca 2000 r. ustanawiającego system identyfikacji i rejestracji bydła rogatego i dotyczącego etykietowania wołowiny i produktów z wołowiny oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 829/97 (4).

(10)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Zootechniki,

1)

artykuł 1 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 1

1.   W celu zakwalifikowania do głównej sekcji księgi zwierząt zarodowych danej rasy zwierzę musi:

2.   W drodze odstępstwa od ust. 1 lit. a) zwierzęta czystorasowe lub pochodzące od zwierząt czystorasowych różnych ras mogą być wpisane bezpośrednio do głównej sekcji nowej księgi zwierząt zarodowych w okresie zakładania księgi zwierząt zarodowych dla nowej rasy.

Okres zakładania nowej rasy powinien zostać określony w programie hodowlanym danej organizacji lub stowarzyszenia hodowców pod nadzorem i za zgodą właściwych organów, zgodnie z decyzją 84/247/EWG. Nowej rasie nadaje się nazwę, której nie można pomylić z nazwą już istniejącej rasy.

3.   W przypadku gdy zwierzę wpisywane jest do głównej sekcji nowej księgi zwierząt zarodowych, a jest ono lub jedno z jego rodziców już zarejestrowane w innej istniejącej księdze zwierząt zarodowych, pod warunkiem że zwierzę to lub jego rodzic zostali zidentyfikowani przy porodzie, należy zrobić odniesienie do nazwy istniejącej już księgi zwierząt zarodowych wraz z oryginalnym numerem wpisu do księgi.

2)

w art. 3 ust. 1 i 2 słowo „samica” zastępuje się słowem „zwierzę”.