Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32004R1864

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1864/2004 z dnia 26 października 2004 r. otwierające i ustalające zarządzanie kontyngentami taryfowymi na grzyby zakonserwowane przywożone z państw trzecich

Dz.U. L 325 z 28.10.2004, p. 30–38 (ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)

Legal status of the document No longer in force, Date of end of validity: 31/12/2006; Uchylony przez 32006R1979

ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2004/1864/oj

28.10.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 325/30


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1864/2004

z dnia 26 października 2004 r.

otwierające i ustalające zarządzanie kontyngentami taryfowymi na grzyby zakonserwowane przywożone z państw trzecich

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając Traktat o Przystąpieniu Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji,

uwzględniając Akt Przystąpienia Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji, w szczególności jego art. 41 akapit pierwszy,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2201/96 z dnia 28 października 1996 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków przetworów owocowych i warzywnych (1), w szczególności jego art. 15 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W wyniku Porozumienia w sprawie rolnictwa (2), zawartego podczas Rundy Urugwajskiej o wielostronnych negocjacjach handlowych, Wspólnota zobowiązała się do otwarcia z dniem 1 lipca 1995 r., na określonych warunkach, kontyngentów taryfowych Wspólnoty na grzyby zakonserwowane z rodzaju Agaricus, objęte kodami CN 0711 90 40, 2003 10 20 i 2003 10 30.

(2)

Warunki zarządzania tymi kontyngentami zostały ustanowione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2125/95 z dnia 6 września 1995 r. otwierającym i ustalającym zarządzanie kontyngentami taryfowymi na grzyby zakonserwowane z rodzaju Agaricus  (3); doświadczenia zebrane w trakcie stosowania tego rozporządzenia wykazują, że niezbędna jest zmiana niektórych obowiązujących warunków w celu uproszczenia systemu i zapewnienia jego większej przejrzystości; dla celów jasności należy uchylić rozporządzenie (WE) nr 2125/95 i zastąpić je nowym rozporządzeniem, które będzie obowiązywać od 1 stycznia 2005 r.

(3)

Należy zapewnić możliwie jak najbardziej harmonijne przejście pomiędzy dwoma systemami; w tym celu należy przenieść niektóre szczegółowe przepisy dotyczące stosowania rozporządzenia Komisji (WE) nr 2125/95, a także zachować tradycyjne terminarze przywozowe.

(4)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2031/2001 z dnia 6 sierpnia 2001 r. zmieniające załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (4) wprowadziło zmiany w Nomenklaturze Scalonej dotyczące niektórych owoców i warzyw oraz przetworów owocowo-warzywnych, a zwłaszcza niektórych zakonserwowanych grzybów z rodzaju Agaricus.

(5)

Protokół dostosowujący aspekty handlowe Układu Europejskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Rumunią, z drugiej strony, w sposób uwzględniający wyniki negocjacji między Stronami w sprawie nowych wzajemnych koncesji rolnych, zatwierdzonych decyzją Rady 2003/18/WE (5), zawiera uzgodnienia dotyczące przywozu do Wspólnoty niektórych zakonserwowanych grzybów rodzaju Agaricus pochodzących z Rumunii.

(6)

Protokół dostosowujący aspekty handlowe Układu Europejskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Bułgarii, z drugiej strony, w sposób uwzględniający wyniki negocjacji między Stronami w sprawie nowych wzajemnych koncesji rolnych, zatwierdzonych decyzją Rady 2003/286/WE (6), zawiera uzgodnienia dotyczące przywozu do Wspólnoty niektórych zakonserwowanych grzybów rodzaju Agaricus pochodzących z Bułgarii.

(7)

Bez uszczerbku dla wyniku negocjacji zgodnie z art. XXIV.6 GATT (1994), a także w celu utrzymania tradycyjnych przepływów handlowych przy zapewnieniu dalszej otwartości wspólnotowego rynku na nowe państwa trzecie dostawców ilość zakonserwowanych grzybów rodzaju Agaricus przewidziana do przywozu do Wspólnoty w ramach systemu kontyngentów taryfowych winna uwzględniać preferencje przewidziane w Układach Europejskich z Bułgarią i Rumunią; w związku z tym należy wyraźnie odróżnić ilości przyznane Bułgarii i Rumunii od ilości przyznanych innym państwom trzecim; biorąc pod uwagę wykorzystanie rezerwy przewidzianej w rozporządzeniu (WE) nr 2125/95 w ciągu ostatnich lat, przy ustalaniu ilości przyznawanej Chinom należy uwzględnić ilość wykorzystaną, aby uniknąć zakłóceń w handlu z tym konkretnym krajem dostawcą.

(8)

Należy ustanowić przepisy umożliwiające skuteczny przydział wspólnotowych kontyngentów taryfowych na zakonserwowane grzyby w poszczególnych latach; podstawą tych przepisów powinny być dane dostępne po upływie pierwszych sześciu miesięcy danego roku, aby zapobiec przerwom we wspólnotowym handlu z państwami trzecimi.

(9)

Należy dokonać szczegółowych ustaleń w celu zapewnienia, że nadwyżki ilościowe kontyngentów taryfowych będą podlegały pełnym opłatom celnym przewidzianym we Wspólnej Taryfie Celnej; ustalenia takie muszą być związane z wydawaniem pozwoleń na koniec okresu, w którym dokonuje się sprawdzenia ilości oraz w którym Państwa Członkowskie dokonują niezbędnych powiadomień; przepisy te stanowią uzupełnienie albo odstępstwo od przepisów rozporządzenia Komisji (WE) nr 1291/2000 z dnia 9 czerwca 2000 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (7).

(10)

Należy zapewnić ciągłość podaży rozpatrywanych produktów, w odpowiedniej ilości, na rynku wspólnotowym po stałych cenach, przy uniknięciu niepotrzebnych zakłóceń na rynku w postaci poważnych wahań cen oraz negatywnych skutków dla producentów wspólnotowych; w związku z tym należy w coraz większym stopniu wspierać konkurencję pomiędzy importerami i zmniejszyć ciężar nałożonych na nich obowiązków administracyjnych.

(11)

W interesie dotychczasowych importerów, którzy zwykle przywożą znaczne ilości rozpatrywanych produktów, a także w interesie nowych importerów, którzy dopiero wchodzą na rynek i którym powinno się w sposób sprawiedliwy umożliwić składanie wniosków o wydanie pozwoleń dotyczących ilości zakonserwowanych grzybów objętych kontyngentami taryfowymi, należy w sposób jasny zdefiniować te dwie kategorie importerów, a także ustanowić określone kryteria odnoszące się do statusu wnioskodawców i wykorzystania przydzielonych pozwoleń.

(12)

Stosowne jest ustalanie przydziału dla każdej kategorii importerów na podstawie przywożonych ilości, a nie wydawanych pozwoleń; niemniej jednak kilkunastoletnie doświadczenie we wdrażaniu obecnego systemu wykazuje bezużyteczność utrzymywania podziału kontyngentów pomiędzy tradycyjnych i nowych importerów w przypadku Bułgarii i Rumunii, ponieważ popyt Wspólnoty na zakonserwowane grzyby z tych krajów utrzymuje się na znacznie niższym poziomie niż ilości objęte kontyngentem.

(13)

Wnioski o wydanie pozwoleń na przywóz zakonserwowanych grzybów z państw trzecich poza Bułgarią i Rumunią, złożone przez poszczególne kategorie importerów, podlegają pewnym ograniczeniom; ograniczenia takie są niezbędne nie tylko dla utrzymania konkurencji pomiędzy importerami, ale także po to, by umożliwić każdemu z importerów prowadzących własną działalność handlową na rynku owoców i warzyw obronę swojej usankcjonowanej prawnie pozycji handlowej wobec innych importerów oraz uniemożliwić przejęcie kontroli nad rynkiem przez pojedynczego importera.

(14)

W celu usprawnienia i uproszczenia zarządzania kontyngentami taryfowymi na zakonserwowane grzyby należy ustanowić jasne przepisy dotyczące terminów i procedur składania wniosków o wydanie pozwolenia oraz wydawania pozwoleń przez właściwe władze Państw Członkowskich.

(15)

Mając na względzie zmniejszenie ciężaru obowiązków administracyjnych nałożonych na importerów, wnioski o wydanie pozwolenia należy składać jedynie w tym Państwie Członkowskim, w którym importer został wpisany do rejestru handlowego.

(16)

Ponadto potrzebne są środki ograniczające do minimum spekulacje przy składaniu wniosków o wydanie pozwolenia, które mogą powodować niepełne wykorzystanie kontyngentów taryfowych; z uwagi na specyfikę i wartość rozpatrywanego produktu dla każdej tony (waga netto po odsączeniu) objętej wnioskiem o wydanie pozwolenia na przywóz należy wnieść zabezpieczenie, określone w art. 15 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000; zabezpieczenie powinno mieć wartość wystarczająco wysoką, aby zniechęcić do składania wniosków o charakterze spekulacyjnym, ale nie aż tak wysoką, by odwieść importerów handlujących owocami i warzywami od prowadzenia własnej działalności. Najwłaściwszym obiektywnym kryterium ustalenia poziomu zabezpieczenia jest ustalony na poziomie 2 % limit średniego dodatkowego cła stosowanego wobec przywozu do Wspólnoty zakonserwowanych grzybów rodzaju Agaricus objętych kodami CN 0711 51 00, 2003 10 20 i 2003 10 30.

(17)

Aby importerzy mogli nadążyć za popytem na rynku zakonserwowanych grzybów i szybko reagować na zmieniające się warunki rynkowe, należy dać im możliwość zwrócenia się do właściwych władz Państw Członkowskich o wycofanie złożonego wniosku o wydanie pozwolenia, w przypadku gdy ilość, na którą wydano pozwolenie, jest mniejsza niż ilość pierwotnie wnioskowana.

(18)

W celu zapewnienia prawidłowego wykorzystania kontyngentów Państwa Członkowskie regularnie powiadamiają Komisję o niewykorzystanych ilościach, w odniesieniu do których właściwe władze Państw Członkowskich wydały pozwolenia; ilości objęte wydanymi pozwoleniami powinny uwzględniać wnioski o wydanie pozwolenia, o których wycofanie zwrócili się importerzy.

(19)

Dla celów zarządzania kontyngentami taryfowymi na zakonserwowane grzyby importerzy składający właściwym władzom Państw Członkowskich wnioski o wydanie pozwolenia powinni dołączać do nich oświadczenie stwierdzające, że akceptują i zastosują ograniczenia ustanowione w niniejszym rozporządzeniu; aby zapobiec nadużyciom w stosowaniu systemu, Państwom Członkowskim należy pozostawić pewien margines swobody w nakładaniu kar na importerów składających fałszywe, wprowadzające w błąd lub nieprawidłowe wnioski oraz/lub oświadczenia swoim właściwym władzom.

(20)

Należy ustanowić środki przejściowe umożliwiające importerom z Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji (dalej zwanych „nowymi Państwami Członkowskimi”) osiągnięcie korzyści z niniejszego rozporządzenia.

(21)

Należy poczynić uzgodnienia na lata 2005 i 2006 wprowadzające rozróżnienie między tradycyjnymi importerami a nowymi importerami we Wspólnocie w składzie na 30 kwietnia 2004 r., z jednej strony, i między tradycyjnymi importerami a nowymi importerami z nowych Państw Członkowskich, z drugiej strony.

(22)

Rozporządzenie (WE) nr 359/2004 z dnia 27 lutego 2004 r. ustanawiające stosowane do rozporządzenia (WE) nr 2125/95 środki przejściowe związane z przystąpieniem Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji (8) przewiduje pewne środki i porozumienia przejściowe mające zastosowanie do 2004 r.; po 31 grudnia 2004 r. owe środki przejściowe staną się nieaktualne. A zatem należy uchylić to rozporządzenie z 1 stycznia 2005 r.

(23)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Przetworów Owocowych i Warzywnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Otwarcie kontyngentów taryfowych i stosowane stawki celne

1.   Otwiera się system kontyngentów taryfowych w odniesieniu do przywozów wspólnotowych grzybów zakonserwowanych z rodzaju Agaricus, objętych kodami CN 0711 51 00, 2003 10 20 i 2003 10 30 (zwanych dalej „grzybami zakonserwowanymi”), na warunkach ustanowionych niniejszym rozporządzeniem. Wielkości poszczególnych kontyngentów i okresy ich obowiązywania określa załącznik I.

2.   Stosowana stawka celna wynosi 12 % ad valorem dla produktów objętych kodem CN 0711 51 00 (zarządzenie nr 09.4062) oraz 23 % w przypadku produktów objętych kodami CN 2003 10 20 i 2003 10 30 (zarządzenie nr 09.4063).

Niemniej jednak w przypadku produktów pochodzących z Rumunii obowiązuje jedna stawka celna w wysokości 8,4 % (zarządzenie nr 09.4726), w przypadku zaś produktów pochodzących z Bułgarii cło nie obowiązuje (zarządzenie nr 09.4725).

Artykuł 2

Definicje

Dla celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1)

„nowe Państwa Członkowskie” oznaczają Republikę Czeską, Estonię, Cypr, Łotwę, Litwę, Węgry, Maltę, Polskę, Słowenię i Słowację;

2)

„inne państwa” oznaczają państwa trzecie poza Chinami, Bułgarią i Rumunią;

3)

„właściwe władze” oznaczają organ lub organy wyznaczone przez Państwo Członkowskie do wykonania niniejszego rozporządzenia;

4)

„ilość referencyjna” oznacza maksymalną ilość (wagę netto po odsączeniu) zakonserwowanych grzybów pochodzących z Chin i/lub innych krajów, przywiezioną na rok kalendarzowy przez tradycyjnego importera w ciągu jednego z ostatnich trzech lat kalendarzowych. Przy obliczaniu ilości referencyjnej nie zostaną uwzględnione przywozy zakonserwowanych grzybów pochodzących z nowych Państw Członkowskich lub Wspólnoty w składzie na 30 kwietnia 2004 r.

Artykuł 3

Kategorie importerów

1.   „Tradycyjni importerzy” oznaczają importerów, którzy mogą udowodnić, że:

a)

otrzymali pozwolenia na mocy rozporządzenia (WE) nr 2125/95 lub niniejszego rozporządzenia na każdy rok w czasie ostatnich trzech lat kalendarzowych;

b)

przywozili do Wspólnoty zakonserwowane grzyby co najmniej przez dwa lata z trzech ostatnich lat kalendarzowych;

c)

w roku poprzedzającym ich wniosek przywieźli do Wspólnoty i/lub wywieźli ze Wspólnoty co najmniej 100 ton przetworów owocowych i warzywnych określonych w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2201/96.

2.   „Nowi importerzy” oznaczają importerów nieokreślonych w ust. 1, będących osobami fizycznymi lub prawnymi, pojedynczymi osobami lub grupami, którzy przywieźli do Wspólnoty i/lub wywieźli ze Wspólnoty co najmniej 50 ton przetworów owocowych i warzywnych, określonych w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2201/96, w każdym z dwóch poprzednich lat kalendarzowych. Spełnienie niniejszego warunku poświadczane jest wpisem w rejestrze handlowym Państwa Członkowskiego albo jakimkolwiek innym dowodem uznanym w danym Państwie Członkowskim oraz dowodem przywozu lub wywozu.

Artykuł 4

Przedstawianie pozwoleń na przywóz

Wszystkie przywozy do Wspólnoty w ramach kontyngentów taryfowych określonych w art. 1 podlegają obowiązkowi przedstawienia pozwolenia na przywóz, zwanego dalej „pozwoleniem”, wydanego zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 5

Wnioski o wydanie pozwolenia i pozwolenia

1.   Rozporządzenie (WE) nr 1291/2000 stosuje się w odniesieniu do pozwoleń, jeśli niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej.

2.   Pozwolenia zachowują ważność przez okres dziewięciu miesięcy od dnia ich faktycznego wydania w rozumieniu art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, lecz ich okres ważności wygasa 31 grudnia.

3.   Kwota zabezpieczenia, o którym mowa w art. 15 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, wynosi 40 EUR za tonę (waga netto po odsączeniu).

4.   Kraj pochodzenia należy wpisać w rubryce 8 wniosku o wydanie pozwolenia, a słowo „tak” zaznaczyć krzyżykiem. Pozwolenia są ważne wyłącznie dla przywozów pochodzących z krajów w nich wskazanych.

5.   Rubryka 24 pozwolenia zawiera jeden z zapisów zawartych w załączniku II.

6.   W drodze odstępstwa od art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, uprawnień wynikających z pozwoleń na przywóz nie przenosi się.

7.   Stosuje się art. 35 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000.

8.   W drodze odstępstwa od art. 8 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 ilość dopuszczona do swobodnego obrotu nie może przekroczyć ilości wskazanej w rubrykach 17 i 18 pozwolenia na przywóz. W związku z tym w rubryce 19 pozwolenia należy wpisać „0”.

Artykuł 6

Podział całkowitych ilości pomiędzy tradycyjnych i nowych importerów

1.   Całkowitą ilość przydzieloną Chinom i innym krajom, zgodnie z załącznikiem I, dzieli się, jak następuje:

a)

95 % dla tradycyjnych importerów;

b)

5 % dla nowych importerów.

2.   W przypadku przywozów pochodzących z Chin i innych krajów, jeżeli ilość przyznana jednej z kategorii importerów nie została w całości przez nią wykorzystana w drugim sześciomiesięcznym okresie roku kalendarzowego, pozostała część może zostać przyznana drugiej kategorii.

3.   Całkowite ilości przyznane Bułgarii i Rumunii zgodnie z załącznikiem I zostaną sprawiedliwie podzielone między tradycyjnych i nowych importerów.

4.   W przypadku przywozów pochodzących z Chin i innych krajów w rubryce 20 wniosku o wydanie pozwolenia należy wpisać odpowiednio „tradycyjny importer” lub „nowy importer”.

Artykuł 7

Ograniczenia mające zastosowanie do wniosków składanych przez różnych importerów

1.   Całkowita ilość (waga netto po odsączeniu) objęta złożonym przez tradycyjnego importera wnioskiem o wydanie pozwolenia na przywóz do Wspólnoty zakonserwowanych grzybów pochodzących z Chin i/lub innych krajów nie może odnosić się, w żadnym sześciomiesięcznym okresie, do ilości przekraczającej 75 % ilości referencyjnej.

2.   Całkowita ilość (waga netto po odsączeniu) objęta złożonym przez nowego importera wnioskiem o wydanie pozwolenia na przywóz do Wspólnoty zakonserwowanych grzybów pochodzących z Chin i/lub innych krajów nie może odnosić się, w żadnym sześciomiesięcznym okresie, do ilości przekraczającej 1 % sumy kontyngentów taryfowych przyznanych Chinom i innym krajom zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzania.

Artykuł 8

Składanie wniosków o wydanie pozwolenia przez importerów

1.   Wnioski o wydanie pozwolenia mogą składać wyłącznie importerzy. Wnioski o wydanie pozwolenia należy składać wyłącznie do właściwych władz Państwa Członkowskiego, w którym zarejestrowany jest wnioskodawca.

W celu pozytywnego rozpatrzenia wniosków importerzy, w szczególności tradycyjni importerzy, dostarczają wymaganą informację umożliwiającą właściwym władzom zainteresowanych Państw Członkowskich sprawdzenie w stopniu dla nich zadowalającym, czy zostały spełnione warunki określone w art. 3.

W przypadku gdy nowi importerzy uzyskali pozwolenia na przywóz na mocy rozporządzenia (WE) nr 2125/95 lub zgodnie z niniejszym rozporządzeniem w poprzednim roku kalendarzowym, muszą także przedstawić dowód wprowadzenia do swobodnego obrotu we Wspólnocie co najmniej 50 % przydzielonych im ilości.

2.   Importerzy składają wnioski o wydanie pozwolenia w ciągu pierwszych pięciu dni roboczych stycznia oraz/lub w ciągu pierwszych pięciu dni roboczych lipca.

3.   Importerzy dołączają do wniosków o wydanie pozwolenia oświadczenie stwierdzające, że akceptują i zastosują przepisy ustanowione w art. 7.

Oświadczenia muszą być podpisane przez importera, który w ten sposób poświadcza ich zgodność z prawdą.

Artykuł 9

Powiadamianie o wnioskach o wydanie pozwolenia

Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o ilościach, na które zostały złożone wnioski o wydanie pozwolenia:

a)

w przypadku wniosków złożonych w styczniu – siódmego dnia roboczego stycznia;

b)

w przypadku wniosków złożonych w lipcu – siódmego dnia roboczego lipca.

W powiadomieniach należy podać informacje w rozbiciu na produkty, zgodnie z Nomenklaturą Scaloną, i pochodzenie. W przypadku przywozów pochodzących z Chin i/lub innych krajów należy podać odrębne liczby dla ilości każdego produktu, o który wnioskują odpowiednio tradycyjni i nowi importerzy.

Powiadomienia należy przekazywać środkami elektronicznymi w formie zgodnej ze wzorem przekazanym przez Komisję Państwom Członkowskim.

Artykuł 10

Wydawanie pozwoleń

1.   Pozwolenia są wydawane przez właściwe władze Państw Członkowskich siódmego dnia roboczego po przekazaniu powiadomienia przewidzianego w art. 9, zgodnie z ust. 2.

2.   Jeżeli w styczniu i/lub lipcu okaże się, że ilości określone we wniosku przekraczają dostępną ilość, Komisja ustala, w drodze rozporządzenia, zryczałtowaną obniżkę procentową dla danych wniosków oraz zawiesza wydawanie pozwolenia w odniesieniu do późniejszych wniosków.

W takim przypadku pozwolenia są wydawane przez właściwe władze Państw Członkowskich trzeciego dnia roboczego po wejściu w życie rozporządzenia, o którym mowa w akapicie pierwszym.

Artykuł 11

Wycofanie wniosków o wydanie pozwolenia

Jeżeli zgodnie z art. 10 ust. 2 ilość, w odniesieniu do której wydano pozwolenie, jest mniejsza niż ilość określona we wniosku, dany importer może zwrócić się do właściwych władz o wycofanie wniosku o wydanie pozwolenia w ciągu trzech dni roboczych po wejściu w życie rozporządzenia przyjętego na mocy art. 10 ust. 2. W przypadku takiego wycofania całkowita kwota zabezpieczenia zostanie bezzwłocznie zwolniona.

Artykuł 12

Informacja o stopniu wykorzystania kontyngentów

Komisja regularnie informuje Państwa Członkowskie, we właściwym czasie i trybie, o stopniu wykorzystania kontyngentów.

Artykuł 13

Powiadomienia o niewykorzystanych pozwoleniach

Natychmiast po otrzymaniu wiadomości Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o ilościach, w odniesieniu do których pozwolenia na przywóz zostały wydane przez ich właściwe władze, lecz niewykorzystane przez importerów. W ilościach, na które wydano pozwolenia, należy uwzględnić wnioski o wydanie pozwolenia wycofane zgodnie z art. 11.

Powiadomienia należy przekazywać środkami elektronicznymi w formie zgodnej ze wzorem przekazanym przez Komisję Państwom Członkowskim.

Artykuł 14

Mające zastosowanie zobowiązania międzynarodowe

1.   Zakonserwowane grzyby pochodzące z Bułgarii i Rumunii zostają dopuszczone do swobodnego obrotu we Wspólnocie zgodnie z protokołami dostosowującymi odpowiednie aspekty handlowe Układu Europejskiego z Bułgarią i Rumunią.

2.   Wywóz i dopuszczenie do swobodnego obrotu we Wspólnocie zakonserwowanych grzybów pochodzących z Chin podlega przepisom art. 55–65 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 (9).

3.   Właściwe władze wydające świadectwa pochodzenia zakonserwowanych grzybów pochodzących z Chin są wyszczególnione w załączniku III.

Artykuł 15

Zmiana pozwoleń

1.   Posiadacz pozwolenia może wnioskować o zmianę kodu CN, dla którego pozwolenie zostało wydane, pod warunkiem że:

a)

nowy kod CN, o który ubiega się wnioskodawca, jest jednym z kodów wymienionych w art. 1 ust. 1;

b)

wniosek zostanie złożony właściwym władzom, które wydały oryginalne pozwolenie, oraz zostanie do niego dołączony oryginał i wszelkie wydane wypisy.

2.   W przypadkach, o których mowa w ust. 1, właściwe władze, które wydały oryginalne pozwolenie, zatrzymują je i wszelkie wypisy oraz wydają pozwolenie zastępcze oraz, w odpowiednim przypadku, jeden bądź więcej wypisów z pozwolenia zastępczego.

3.   Pozwolenie zastępcze oraz, gdzie stosowne, wypis lub wypisy z niego sporządzone:

a)

są wydawane w ilości nieprzekraczającej maksymalnej ilości dostępnej zgodnie z zastąpionym pozwoleniem lub wypisem;

b)

rubryka 20 zawiera numer i datę zastąpionego pozwolenia lub wypisu;

c)

rubryki 13, 14 i 15 zawierają informacje dotyczące określonego nowego produktu;

d)

rubryka 16 zawiera nowy kod CN;

e)

pozostałe rubryki zawierają te same informacje co w zastąpionym pozwoleniu lub wypisie, w szczególności taką samą datę ważności.

4.   Państwa Członkowskie niezwłocznie informują Komisję, za pomocą środków elektronicznych, o wszelkich wydanych przez nie pozwoleniach zastępczych.

Artykuł 16

Kary stosowane wobec importerów

1.   Jeżeli wnioski i/lub oświadczenia złożone przez importera właściwym władzom Państwa Członkowskiego okażą się fałszywe, wprowadzające w błąd lub nieprawidłowe, o ile nie zostało to spowodowane autentyczną pomyłką, właściwe władze zainteresowanych Państw Członkowskich wykluczą danego importera z systemu wniosków o wydanie pozwoleń na okres sześciu miesięcy od wykrycia nieprawidłowości.

2.   Państwa Członkowskie mogą przyjąć dodatkowe przepisy krajowe dotyczące składania właściwym władzom wniosków o wydanie pozwolenia i przewidzieć kary współmierne do wagi nieprawidłowości, nakładane na importerów zarejestrowanych dla celów podatku VAT na terytorium ich kraju.

Artykuł 17

Współpraca administracyjna między Państwami Członkowskimi

Państwa Członkowskie podejmą środki wymagane w celu zapewnienia wzajemnej współpracy administracyjnej, mając na względzie zagwarantowanie prawidłowego stosowania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 18

Środki przejściowe na lata 2005 i 2006

W drodze odstępstwa od art. 3, dla roku 2005 i 2006 i jedynie w nowych Państwach Członkowskich stosuje się następujące definicje:

1)

„tradycyjni importerzy” oznaczają importerów, którzy mogą udowodnić, że:

a)

przywozili zakonserwowane grzyby pochodzące z miejsc pochodzenia innych niż nowe Państwa Członkowskie lub Wspólnota w składzie na dzień 30 kwietnia 2004 r. co najmniej przez dwa lata z trzech ostatnich lat kalendarzowych;

b)

przywieźli i/lub wywieźli w poprzednim roku co najmniej 100 ton przetworów owocowych i warzywnych, określonych w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2201/96;

c)

przywozy, o których mowa w lit. a) i b), miały miejsce w nowym Państwie Członkowskim, w którym dany importer ma siedzibę;

d)

wywozy, o których mowa w lit. b), zostały skierowane do innych miejsc przeznaczenia niż nowe Państwa Członkowskie lub Wspólnota w składzie na dzień 30 kwietnia 2004 r.;

2)

„nowi importerzy” oznaczają importerów nieobjętych kategorią „tradycyjni importerzy” w rozumieniu pkt 1, będących podmiotami gospodarczymi, osobami fizycznymi lub prawnymi, pojedynczymi osobami lub grupami, którzy mogą udowodnić, że:

a)

przywieźli, z miejsc pochodzenia innych niż nowe Państwa Członkowskie lub Wspólnota w składzie na dzień 30 kwietnia 2004 r., oraz/lub wywieźli co najmniej 50 ton przetworów owocowych i warzywnych, określonych w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2201/96, w każdym z dwóch poprzednich lat kalendarzowych;

b)

przywozy, o których mowa w lit. a), miały miejsce w nowym Państwie Członkowskim, w którym dany importer ma siedzibę;

c)

wywozy, o których mowa w lit. a), zostały skierowane do innych miejsc przeznaczenia niż nowe Państwa Członkowskie lub Wspólnota w składzie na dzień 30 kwietnia 2004 r.

Artykuł 19

Uchylenie

Rozporządzenia (WE) nr 2125/95 i (WE) nr 359/2004 uchyla się z dniem 1 stycznia 2005 r.

Odniesienia do uchylonych rozporządzeń należy interpretować jako odniesienia do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 20

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2005 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 26 października 2004 r.

W imieniu Komisji

Franz FISCHLER

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 297 z 21.11.1996, str. 29. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 386/2004 (Dz.U. L 64 z 2.3.2004, str. 25).

(2)  Dz.U. L 336 z 23.12.1994, str. 22.

(3)  Dz.U. L 212 z 7.9.1995, str. 16. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 498/2004 (Dz.U. L 80 z 18.3.2004, str. 20).

(4)  Dz.U. L 279 z 23.10.2001, str. 1.

(5)  Dz.U. L 8 z 14.1.2003, str. 18.

(6)  Dz.U. L 102 z 24.4.2003, str. 60.

(7)  Dz.U. L 152 z 24.6.2000, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 636/2004 (Dz.U. L 100 z 6.4.2004, str. 25).

(8)  Dz.U. L 63 z 28.2.2004, str. 11.

(9)  Dz.U. L 253 z 11.10.1993, str. 1.


ZAŁĄCZNIK I

Wielkości i okres obowiązywania kontyngentów określonych w art. 1 ust. 1 w tonach (waga netto po odsączeniu)

Kraj dostawcy

Od 1 stycznia do 31 grudnia każdego roku

Bułgaria

2 875 (1)

Rumunia

500

Chiny

23 750

Inne kraje

3 290


(1)  Z dniem 1 stycznia 2006 r. przydział dla Bułgarii zostanie zwiększony o 250 ton rocznie.


ZAŁĄCZNIK II

Wpisy, o których mowa w art. 5 ust. 5

—   hiszpański: Derecho de aduana … % — Reglamento (CE) no 1864/2004,

—   czeski: Celní sazba … % – nařízení (ES) č. 1864/2004,

—   duński: Toldsats … % — forordning (EF) nr. 1864/2004,

—   niemiecki: Zollsatz … % — Verordnung (EG) Nr. 1864/2004,

—   estoński: Tollimaks … % – määrus (EÜ) nr 1864/2004,

—   grecki: Δασμός … % — Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1864/2004,

—   angielski: Customs duty … % — Regulation (EC) No 1864/2004,

—   francuski: Droit de douane: … % — Règlement (CE) no 1864/2004,

—   włoski: Dazio: … % — Regolamento (CE) n. 1864/2004,

—   łotewski: Muitas nodoklis … % – Regula (EK) Nr. 1864/2004,

—   litewski: Muito mokestis … % – Reglamentas (EB) Nr. 1864/2004,

—   węgierski: Vám: … % – 1864/2004/EK rendelet,

—   maltański: Dazju Doganali … % – Regolament (KE) Nru 1864/2004,

—   niderlandzki: Douanerecht: … % — Verordening (EG) nr. 1864/2004,

—   polski: Cło … % – Rozporządzenie (WE) nr 1864/2004,

—   portugalski: Direito aduaneiro: … % — Regulamento (CE) n.o 1864/2004,

—   słowacki: Clo … % – nariadenie (ES) č. 1864/2004,

—   słoweński: Carina: … % – Uredba (ES) št. 1864/2004,

—   fiński: Tulli … prosenttia – Asetus (EY) N:o 1864/2004,

—   szwedzki: Tull … % – Förordning (EG) nr 1864/2004.


ZAŁĄCZNIK III

Wykaz właściwych władz chińskich wydających świadectwa pochodzenia, o których mowa w art. 14 ust. 3:

Zarząd Generalny ds. Nadzoru nad Jakością (General Administration of Quality Supervision)

Biuro ds. Kontroli Wwozów i Wywozów oraz Kwarantanny Chińskiej Republiki Ludowej w:

Beijing

Jiangxi

Shenzhen

Shanxi

Zhuhai

Ningxia

Mongolia Wewnętrzna

Seczuan

Tianjin

Hebei

Chongqing

Shanghai

Liaoning

Yunnan

Ningbo

Jilin

Guizhou

Jiangsu

Shandong

Shaanxi

Guangxi

Zhejiang

Gansu

Heilongjiang

Anhui

Qinghai

Hainan

Hubei

Tybet

Henan

Guangdong

Fujian

Xinjiang

Xiamen

 

Hunan


Top