31999D0311

Decyzja Rady

z dnia 29 kwietnia 1999 r.

przyjmująca trzeci etap programu współpracy transeuropejskiej w dziedzinie szkolnictwa wyższego (program Tempus III) (2000–2006)

(1999/311/WE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 235,

uwzględniając wniosek Komisji [1],

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego [2],

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego [3],

uwzględniając opinię Komitetu Regionów [4],

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rada Europejska w Strasburgu w dniach 8 i 9 grudnia 1989 r. wezwała Radę do przyjęcia, na podstawie wniosku Komisji, środków mających na celu umożliwienie krajom Europy Środkowej i Wschodniej udział w programach w dziedzinie edukacji i/lub kształcenia, podobnych do dotychczasowych programów wspólnotowych.

(2) Dnia 18 grudnia 1989 r. Rada przyjęła rozporządzenie (EWG) nr 3906/89 w sprawie pomocy gospodarczej dla Republiki Węgierskiej i Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej [5] (program Phare), przewidujące udzielanie pomocy w zakresie wspierania procesu reform gospodarczo-społecznych w krajach Europy Środkowej i Wschodniej w dziedzinach obejmujących kształcenie; dnia 25 czerwca 1996 r. Rada przyjęła rozporządzenie (Euratom, WE) nr 1279/96 dotyczące udzielania pomocy we wprowadzaniu reformy gospodarczej i poprawy sytuacji gospodarczej w nowych państwach niepodległych i Mongolii [6] (program Tacis).

(3) Dnia 29 kwietnia 1993 r. decyzją 93/246/EWG Rada przyjęła drugi etap programu współpracy transeuropejskiej w dziedzinie szkolnictwa wyższego (program Tempus II) na okres czterech lat, poczynając od dnia 1 lipca 1994 r. [7]; ta decyzja została zmieniona dnia 21 listopada 1996 r. decyzją 96/663/WE [8], na mocy której okres programu przedłużono na sześć lat (1994–2000).

(4) Państwa Europy Środkowej i Wschodniej, nowe państwa niepodległe – dawne republiki byłego Związku Radzieckiego i Mongolia, będące beneficjentami programów Phare i Tacis, uważają szkolnictwo wyższe i kształcenie za obszary o kluczowym znaczeniu dla procesu reformy gospodarczo-społecznej.

(5) Współpraca w zakresie szkolnictwa wyższego umacnia i pogłębia całą sieć stosunków między narodami Europy, podkreśla wspólne kulturalne wartości, umożliwia prowadzenie owocnej wymiany poglądów i ułatwia wielonarodowe działania w sferze nauki, kultury, sztuki i w sferze społecznej.

(6) Wobec niedawnego uruchomienia programu Tempus w niestowarzyszonych państwach Europy Środkowej i Wschodniej, w nowych państwach niepodległych – dawnych republikach byłego Związku Radzieckiego i w Mongolii, to jest w krajach o większych potrzebach i bardziej rozległych terytoriach, kontynuacja podjętych środków jest w pełni uzasadniona.

(7) Program Tempus może skutecznie przyczynić się do strukturalnego rozwoju szkolnictwa wyższego, włącznie z doskonaleniem zasobów ludzkich i podnoszeniem kwalifikacji zawodowych dostosowanych do reformy gospodarczej; nie istnieje inne narzędzie służące osiągnięciu tego celu.

(8) Program Tempus może także skutecznie przyczynić się, przez uniwersytety i kadrę uniwersytecką, do rozwoju administracji publicznej i struktur oświatowych w uprawnionych krajach.

(9) Program Tempus może przyczynić się do przywrócenia przerwanej przez ostatnie wydarzenia współpracy między sąsiadującymi regionami Wspólnoty; ta współpraca jest czynnikiem pokoju i stabilności w Europie.

(10) Państwa stowarzyszone będące w fazie przedakcesyjnej, które uczestniczyły w programach Tempus I i Tempus II, mogły obecnie, dzięki zdobytemu doświadczeniu, wnieść wraz z Państwami Członkowskimi pożyteczny wkład w udzielanie krajom partnerskim, które dołączyły do programu na znacznie późniejszym etapie, pomocy w restrukturyzacji ich systemów szkolnictwa wyższego.

(11) Artykuł 11 decyzji 93/246/EWG zobowiązuje Komisję do dokonania oceny realizacji programu Tempus i przedłożenia, w terminie do dnia 30 kwietnia 1998 r., wniosku o przedłużenie lub dostosowanie programu w okresie rozpoczynającym się dnia 1 lipca 2000 r.

(12) Właściwe władze w państwach Europy Środkowej i Wschodniej, w nowych państwach niepodległych – dawnych republikach byłego Związku Radzieckiego i w Mongolii, użytkownicy programu, struktury odpowiedzialne za organizację programu w uprawnionych krajach i we Wspólnocie Europejskiej, oraz eksperci i posiadający odpowiednie kwalifikacje przedstawiciele poglądów europejskiej uniwersyteckiej społeczności podzielają ustalenia sprawozdania oceniającego, potwierdzające, że w uprawnionych krajach program Tempus może skutecznie przyczyniać się do dywersyfikacji możliwości kształcenia i do współpracy między uniwersytetami, torując w ten sposób drogę rozwojowi współpracy naukowej, kulturalnej oraz gospodarczo-społecznej.

(13) Należy stworzyć możliwości ustanowienia skutecznej koordynacji między programem Tempus III i innymi wspólnotowymi programami lub działaniami o wymiarze edukacyjnym i/lub szkoleniowym, pobudzając w ten sposób synergię i zwiększając wartość dodaną poszczególnych rodzajów działalności wspólnotowej.

(14) Traktat nie przewiduje dla przyjęcia niniejszej decyzji kompetencji innych niż wynikające z art. 235; warunki powołania się na ten artykuł zostały spełnione,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Czas trwania programu Tempus III

Niniejszym przyjmuje się trzeci etap programu współpracy transeuropejskiej w dziedzinie szkolnictwa wyższego (zwany dalej "programem Tempus III") na okres sześciu lat, poczynając od dnia 1 lipca 2000 r.

Artykuł 2

Uprawnione kraje

Program Tempus III jest przeznaczony dla niestowarzyszonych państw Europy Środkowej i Wschodniej, które mogą się ubiegać o pomoc gospodarczą na mocy rozporządzenia (EWG) nr 3906/89 (program Phare) [9], a także dla nowych państw niepodległych – dawnych republik byłego Związku Radzieckiego i dla Mongolii, wymienionych w rozporządzeniu (Euratom, WE) nr 1279/96 (program Tacis), pod warunkiem przedłużenia tych programów pomocy na okres, o którym mowa. Kraje te są zwane dalej "uprawnionymi krajami".

Na podstawie oceny konkretnej sytuacji poszczególnych krajów Komisja, zgodnie z procedurami określonymi w przywołanych rozporządzeniach, uzgadnia z zainteresowanymi uprawnionymi krajami, czy powinny uczestniczyć w programie Tempus III, oraz charakter i warunki ich uczestnictwa w planowaniu na szczeblu krajowym wspólnotowej pomocy dla reformy gospodarczo-społecznej.

Artykuł 3

Zaangażowanie państw stowarzyszonych

Działania w ramach programu Tempus III są także otwarte dla państw stowarzyszonych Europy Środkowej i Wschodniej, aby umożliwić dzielenie się z sąsiadującymi państwami zdobyczami programu Tempus i w celu rozwijania współpracy regionalnej i transgranicznej. Mając na uwadze odnośne zasady finansowe i przepisy, należy popierać współpracę miedzy programami Tempus i Erasmus.

Artykuł 4

Definicje

Do celów programu Tempus III:

a) wyrażenie "uniwersytet" obejmuje wszystkie rodzaje szkół policealnych i placówek kształcenia zawodowego, które, w ramach zaawansowanej edukacji i kształcenia, umożliwiają zdobycie kwalifikacji lub uzyskanie dyplomu tego szczebla, niezależnie od nazwy uczelni;

b) wyrażenia "przemysł" i "spółka" obejmują wszelkie rodzaje działalności gospodarczej, bez względu na status prawny, niezależne organizacje przedsiębiorców, izby handlowe i przemysłowe i/lub ich odpowiedniki, stowarzyszenia zawodowe, a także organy szkoleniowe wyżej wymienionych instytucji i organizacji;

c) "instytucja" oznacza władze samorządowe i publiczne oraz partnerów społecznych i ich organy szkoleniowe.

Państwo Członkowskie lub uprawniony kraj może określić rodzaje podmiotów wymienionych w lit. a), które mogą uczestniczyć w programie Tempus III.

Artykuł 5

Cele

Celem programu Tempus III jest wspieranie, zgodnie z wytycznymi i ogólnymi celami programów Phare i Tacis w odniesieniu do reformy gospodarczo-społecznej, rozwoju systemów szkolnictwa wyższego w uprawnionych krajach, przez możliwie jak najbardziej zrównoważoną współpracę z partnerami ze wszystkich Państw Członkowskich Wspólnoty.

W szczególności, program Tempus III ma za zadanie ułatwiać dostosowanie szkolnictwa wyższego do nowych społeczno-gospodarczych i kulturalnych potrzeb uprawnionych krajów, poprzez podejmowanie kwestii:

a) dotyczących rozwoju i przekształcenia programów nauczania w priorytetowych obszarach;

b) reformy struktur szkolnictwa wyższego i szkół wyższych oraz zarządzania nimi;

c) rozwoju szkolenia, prowadzącego do zdobywania kwalifikacji, w celu uzupełnienia deficytu kadr o wysokich kwalifikacjach niezbędnych w kontekście reformy gospodarczej, w szczególności poprawy i wzmocnienia powiązań z przemysłem;

d) wkładu szkolnictwa wyższego i kształcenia w tworzenie społeczeństwa obywatelskiego i umacnianie demokracji.

Realizując cele programu Tempus III, Komisja dokłada starań, aby zapewnić przestrzeganie ogólnej wspólnotowej polityki równych szans dla mężczyzn i kobiet. Komisja dokłada także starań, aby zapewnić, że żadna grupa obywateli nie zostanie wyłączona lub pokrzywdzona.

Artykuł 6

Dialog z uprawnionymi krajami

Komisja określa, w porozumieniu z właściwymi organami poszczególnych krajów, szczegółowe priorytety i cele w zakresie roli programu Tempus III w krajowej strategii reformy gospodarczo-społecznej, na podstawie celów programu i przepisów Załącznika, w szczególności zgodnie z:

a) i) ogólnymi celami programu Phare;

ii) ogólnymi celami programu Tacis, w szczególności w odniesieniu do jego aspektów sektorowych;

b) polityką poszczególnych uprawnionych krajów w zakresie reform gospodarczych, społecznych i oświatowych;

c) potrzebą osiągnięcia właściwej równowagi między wybranymi priorytetowymi obszarami a środkami przyznanymi dla programu Tempus III.

Artykuł 7

Komitet

1. Komisja realizuje program Tempus III zgodnie z przepisami Załącznika, w oparciu o przyjmowane corocznie szczegółowe wytyczne i zgodnie z szczegółowymi celami i priorytetami, uzgodnionymi z właściwymi władzami uprawnionego kraju, w sposób przewidziany w art. 6.

2. Komisja realizuje to zadanie przy współpracy komitetu, w skład którego wchodzi po dwóch przedstawicieli mianowanych przez poszczególne Państwa Członkowskie i któremu przewodniczy przedstawiciel Komisji. Członkowie komitetu mogą korzystać z pomocy ekspertów i doradców.

Komitet w szczególności pomaga Komisji w realizacji programu, uwzględniając cele wymienione w art. 5 i koordynuje swe działania z działaniami innych komitetów ds. programów, powołanych w dziedzinie edukacji (Socrates) i szkolenia (Leonardo).

3. Przedstawiciel Komisji przedkłada Komitetowi projekty środków dotyczących:

a) ogólnych wytycznych rządzących programem Tempus III;

b) procedur wyboru i ogólnych wytycznych wspólnotowej pomocy finansowej (kwoty, okres, beneficjenci);

c) kwestii dotyczących ogólnej równowagi programu Tempus III, włącznie z rozbiciem na poszczególne działania;

d) szczegółowych priorytetów i celów podlegających uzgodnieniu z właściwymi władzami w poszczególnych uprawnionych krajach;

e) ustaleń dotyczących monitorowania i oceny programu Tempus III.

4. Komitet wydaje opinie w przedmiocie projektów środków w terminie wyznaczonym przez przewodniczącego stosownie do pilności sprawy. Opinie przyjmuje się większością głosów ustanowioną w art. 148 ust. 2 Traktatu dla decyzji, które Rada podejmuje na wniosek Komisji. Głosy przedstawicieli Państw Członkowskich w komitecie są ważone w sposób określony w przywołanym artykule. Przewodniczący nie bierze udziału w głosowaniu.

Komisja przyjmuje środki, które stosuje się niezwłocznie. Jednakże jeśli przyjęte środki nie są zgodne z opinią komitetu, Komisja niezwłocznie powiadamia o nich Radę.

W takim przypadku Komisja może odroczyć, na okres jednego miesiąca, stosowanie środków, które przyjęła w drodze decyzji.

Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, może podjąć inną decyzję w terminie określonym w poprzednim akapicie.

5. Ponadto Komisja może zasięgać opinii komitetu we wszelkich innych sprawach dotyczących realizacji programu Tempus III, włącznie ze sprawozdaniem rocznym.

Przedstawiciel Komisji przedkłada komitetowi projekt środków, które należy podjąć. Komitet wydaje opinię w przedmiocie projektu, w razie potrzeby w drodze głosowania, w terminie wyznaczonym przez przewodniczącego stosownie do pilności sprawy.

Opinię zapisuje się w protokole; ponadto każde Państwo Członkowskie ma prawo zażądać, by jego stanowisko odnotowano w Protokole.

Komisja uwzględnia w najwyższym stopniu opinię, wydaną przez komitet. Komisja informuje komitet o sposobie uwzględnienia jego opinii.

Artykuł 8

Współpraca z właściwymi organami

1. Komisja współpracuje z organami poszczególnych uprawnionych krajów, wyznaczonymi i utworzonymi w celu koordynowania stosunków i struktur niezbędnych dla realizacji programu Tempus III, włącznie z rozdziałem środków finansowych przyznanych przez uprawnione kraje.

2. Ponadto w celu realizacji programu Tempus III Komisja ściśle współpracuje z właściwymi krajowymi strukturami wyznaczonymi przez Państwa Członkowskie. Komisja należycie uwzględnia, w miarę możliwości, dwustronne środki przyjęte w tym kontekście przez Państwa Członkowskie.

Artykuł 9

Powiązania z innymi działaniami wspólnotowymi

Zgodnie z procedurą określoną w art. 7 ust. 3 niniejszej decyzji i odpowiednio procedurą określoną w art. 9 rozporządzenia (EWG) nr 3906/89 oraz w art. 8 rozporządzenia (Euratom, WE) nr 1279/96, Komisja zapewnia, w granicach wyznaczonych rocznymi decyzjami budżetowymi, spójność i, w miarę potrzeby, komplementarność programu Tempus III i innych wspólnotowych działań podjętych zarówno we Wspólnocie, jak i w ramach pomocy udzielanej uprawnionym krajom, w szczególności w zakresie działalności Europejskiej Fundacji Szkoleniowej.

Artykuł 10

Koordynacja z działaniami podejmowanymi w państwach trzecich

1. Komisja organizuje właściwą koordynację działań państw trzecich [10] albo działań uniwersytetów i sektora przedsiębiorstw w tych krajach, podejmowanych w tych samych obszarach, co program Tempus III, włącznie, jeśli ma to zastosowanie, z uczestnictwem w przedsięwzięciach programu Tempus III.

2. Możliwe jest uczestnictwo w rozmaitych formach, w szczególności w jednej lub kilku z wymienionych poniżej:

- uczestnictwo w przedsięwzięciach w ramach programu Tempus III na zasadzie współfinansowania,

- wykorzystywanie możliwości dostępnych w ramach programu Tempus III do ukierunkowania dwustronnie finansowanych działań w zakresie wymiany,

- koordynacja programu Tempus III i krajowych inicjatyw o tych samych celach, ale odrębnym finansowaniu i zarządzaniu,

- wymiana informacji o wszelkich istotnych inicjatywach w tej dziedzinie.

Artykuł 11

Roczne sprawozdanie

Komisja składa roczne sprawozdanie z działania programu Tempus III Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu i Komitetowi Regionów. Sprawozdanie przekazuje się także uprawnionym krajom do wiadomości.

Artykuł 12

Sprawozdania z monitoringu i oceny

Zgodnie z procedurą określoną w art. 7 ust. 3, Komisja nadzoruje ustalenia dotyczące stałego monitorowania i zewnętrznej oceny doświadczenia uzyskanego z programu Tempus III, należycie, uwzględniając szczególne cele określone w art. 5 i krajowe cele określone zgodnie z art. 6.

Komisja przedstawi, do dnia 30 kwietnia 2004 r., tymczasowe sprawozdanie z ustaleń oceny, wraz z ewentualnymi wnioskami o przedłużenie lub dostosowanie programu Tempus w okresie rozpoczynającym się dnia 1 lipca 2006 r.

Komisja przedstawi sprawozdanie końcowe do dnia 30 czerwca 2009 r.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 29 kwietnia 1999 r.

W imieniu Rady

W. Müller

Przewodniczący

[1] Dz.U. C 270 z 29.8.1998, str. 9 orazDz.U. C 87 z 29.3.1999, str. 102.

[2] Dz.U. C 98 z 9.4.1999.

[3] Dz.U. C 40 z 15.2.1999, str. 23.

[4] Dz.U. C 51 z 22.2.1999, str. 86.

[5] Dz.U. L 375 z 23.12.1989, str. 11. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 753/96 (Dz.U. L 103 z 26.4.1996, str. 5).

[6] Dz.U. L 165 z 4.7.1996, str. 1.

[7] Dz.U. L 112 z 6.5.1993, str. 34.

[8] Dz.U. L 306 z 28.11.1996, str. 36.

[9] Obecnie Albania, Bośnia i Hercegowina oraz Była Jugosłowiańska Republika Macedonii.

[10] Tymi krajami są członkowie Grupy 24, oprócz Państw Członkowskich Wspólnoty, Republiki Cypryjskiej i Malty, oraz państwa stowarzyszone Europy Środkowej i Wschodniej, a uczestnictwo dotyczy przedsięwzięć podejmowanych z państwami niestowarzyszonymi Europy Środkowej i Wschodniej uprawnionymi na podstawie programu Phare.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK

Wspólne europejskie przedsięwzięcia

1. Wspólnota Europejska będzie wspierać wspólne europejskie przedsięwzięcia (WEP) o okresie trwania nie dłuższym niż trzy lata.

W WEP będą uczestniczyć co najmniej: jeden uniwersytet uprawnionego kraju, jeden uniwersytet Państwa Członkowskiego i partnerska placówka (uniwersytet, spółka lub instytucja określona w art. 4) w innym Państwie Członkowskim.

2. Wsparcia dla WEP można udzielić z przeznaczeniem na działalność zgodną z konkretnymi potrzebami zainteresowanych placówek oraz zgodnie z ustanowionymi priorytetami, w szczególności:

i) na wspólną działalność edukacyjną i kształcenie, w szczególności działalność mającą na celu rozwijanie i aktualizację programu nauczania, podnoszenie zdolności uniwersytetu do zapewniania ustawicznej edukacji i przekwalifikowania, wprowadzanie krótkich, intensywnych kursów, oraz rozwijanie systemów kształcenia otwartego i na odległość, włącznie z technologią informatyczną i telekomunikacyjną;

ii) na środki służące reformie i rozwojowi szkolnictwa wyższego i jego potencjału, w szczególności w drodze restrukturyzacji zarządzania wyższymi uczelniami i systemami szkolnictwa wyższego, modernizacji istniejącej infrastruktury, nabywania wyposażenia koniecznego dla realizacji WEP oraz, odpowiednio, udzielania pomocy technicznej i finansowej właściwym organom;

iii) na popieranie, za pośrednictwem WEP, współpracy między uniwersytetami, przemysłem i instytucjami określonymi w art. 4;

iv) na rozwijanie w ramach WEP wymiany pracowników dydaktycznych, kadry administracyjnej uniwersytetów i studentów:

a) będą przyznawane stypendia dla pracowników dydaktycznych/administracyjnych uniwersytetów lub instruktorów w spółkach w Państwach Członkowskich na realizację zleconych zadań oświatowych/szkoleniowych przez okres do jednego roku w uprawnionych krajach i odwrotnie;

b) będą przyznawane stypendia dla pracowników dydaktycznych/administracyjnych uniwersytetów lub z uprawnionych krajów, na przekwalifikowanie i podnoszenie kwalifikacji we Wspólnocie Europejskiej;

c) zapewnione zostaną się stypendia dla studentów, włącznie z osobami odbywającymi podyplomowe studia doktoranckie, ukierunkowane zarówno na studentów w uprawnionych krajach na studia we Wspólnocie Europejskiej, jak i studentów z Wspólnoty Europejskiej na studia w uprawnionych krajach. Stypendia przyznaje się zwykle na okres od trzech miesięcy do jednego roku;

d) zapewnione zostaną stypendia dla studentów uczestniczących w WEP, w konkretnym celu wspierania wymiany z pierwszeństwem dla studentów uczestniczących w takich przedsięwzięciach, w związku z którymi macierzysty uniwersytet w pełni uznaje pod względem akademickim okres studiów za granicą;

e) wspierane będą praktyczne szkolenia bądź szkolenia w spółce trwające przez okres od jednego miesiąca do jednego roku, nauczycieli, instruktorów, studentów i absolwentów z uprawnionych krajów w okresie między ukończeniem studiów a podjęciem pierwszej pracy, w celu umożliwienia im odbycia praktycznego szkolenia w spółkach we Wspólnocie i odwrotnie;

v) działania zmierzające do zapewnienia powodzenia WEP, w którym uczestniczą dwa lub więcej niż dwa uprawnione kraje.

Środki strukturalne i/lub uzupełniające

Finansowe wsparcie będzie udzielane dla niektórych strukturalnych i/lub uzupełniających środków (w szczególności pomocy technicznej, seminariów, badań, publikacji, działalności informacyjnej) w celu wspierania celów programu, w szczególności rozwoju i restrukturyzacji systemów szkolnictwa wyższego w uprawnionych krajach. W ramach środków strukturalnych uprawnionym krajom będzie udzielana pomoc finansowa służąca wspieraniu ich działań w zakresie, między innymi:

- rozwijania i wzmacniania zdolności wyższych uczelni na poziomie uniwersytetu lub wydziału do strategicznego planowania i instytucjonalnego rozwoju,

- tworzenia dla uniwersytetów planu rozwoju, jako pomocy w nawiązywaniu i rozwijaniu przez nie stosunków międzynarodowych,

- wspierania rozszerzania zasięgu trwałych działań w zakresie współpracy, ukierunkowanych na cele programu Tempus,

- opracowania krajowej strategii rozwoju konkretnych aspektów szkolnictwa wyższego w danym uprawnionym kraju.

Indywidualne stypendia

Obok WEP i środków strukturalnych i/lub uzupełniających, Wspólnota Europejska będzie wspierać przyznawanie indywidualnych stypendiów nauczycielom, instruktorom, pracownikom administracyjnym uniwersytetów, wyższym urzędnikom ministerstw, planistom oświaty i innym specjalistom z dziedziny szkolenia z uprawnionych krajów lub ze Wspólnoty, z przeznaczeniem na wyjazdy mające na celu promocję jakości, rozwoju i restrukturyzacji szkolnictwa wyższego i kształcenia w uprawnionych krajach.

Takie wyjazdy mogą dotyczyć, między innymi:

- wprowadzania kursów i materiałów dydaktycznych,

- rozwoju kadry, w szczególności przez dokształcanie i staże w spółkach,

- zleceń w zakresie nauczania i szkolenia,

- działalności wspierającej rozwój szkolnictwa wyższego,

- uczestnictwa w działalności europejskich stowarzyszeń, w szczególności związków uniwersytetów.

Działania wspierające

1. Komisja otrzyma niezbędną pomoc techniczną jako bazę dla prowadzenia działania podjętego na mocy niniejszej decyzji, oraz dla monitorowania realizacji programu.

2. Zapewnione zostanie wsparcie dla odpowiedniej zewnętrznej oceny programu Tempus III. Ponadto zapewnione zostanie wsparcie dla upowszechniania, w odniesieniu do WEP, środków strukturalnych i uzupełniających i wyjazdów indywidualnych oraz upowszechniania pozytywnych wyników szczególnych projektów, podjętych na poprzednich etapach programu Tempus.

--------------------------------------------------