31991R3925

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3925/91

z dnia 19 grudnia 1991 r.

dotyczące zniesienia kontroli i formalności stosowanych wobec bagażu podręcznego i w ładowni osób odbywających lot wewnątrzwspólnotowy oraz bagażu osób przekraczających morze wewnątrz Wspólnoty

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100a,

uwzględniając wniosek Komisji [1],

we współpracy z Parlamentem Europejskim [2],

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego [3],

a także mając na uwadze, co następuje:

artykuł 8a Traktatu przewiduje, że rynek wewnętrzny obejmuje obszar bez granic wewnętrznych, w którym zapewniony jest swobodny przepływ, w szczególności towarów; w tym kontekście wyróżniają się porty morskie i lotnicze, jako że każdy z nich może stanowić, w tym samym czasie, granicę zewnętrzną oraz granicę wewnętrzną; stosowanie zasady swobodnego przepływu powinno, niemniej jednak, powodować zniesienie kontroli bagażu podręcznego oraz w ładowni osób odbywających lot wewnątrzwspólnotowy oraz bagażu osób przekraczających morze wewnątrz Wspólnoty;

podróż drogą powietrzną może obejmować kilka kolejnych etapów, jednych wewnątrz terytorium Wspólnoty i innych poza nim; odbywanie niektórych lotów musi uwzględniać praktyki organizowania kontroli i międzynarodowej konkurencji; należy ustanowić szczególne przepisy w celu objęcia takich specjalnych przypadków;

transport morski może obejmować różne rodzaje podróży; należy ustanowić szczególne przepisy w celu objęcia niektórych specjalnych przypadków transportu morskiego;

takie przepisy szczególne muszą być stosowane bez uszczerbku dla kontroli bezpieczeństwa;

jednakże Państwa Członkowskie muszą mieć swobodę w podejmowaniu szczególnych środków zgodnych z prawem wspólnotowym do celów przeprowadzania specjalnych kontroli, między innymi, w celu zapobiegania działalności przestępczej, powiązanej w szczególności z terroryzmem, narkotykami oraz handlem dziełami sztuki,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Z zastrzeżeniem art. 3, 4 i 5 nie przeprowadza się kontroli lub formalności w odniesieniu do:

- bagażu podręcznego i w ładowni, osób odbywających lot wewnątrzwspólnotowy,

- bagażu osób przekraczających morze wewnątrz Wspólnoty.

2. Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez uszczerbku dla:

- kontroli bezpieczeństwa bagażu przeprowadzanych przez władze Państw Członkowskich, władze portów morskich i lotniczych oraz przewoźników,

- kontroli związanych z zakazami i ograniczeniami ustanowionymi przez Państwa Członkowskie, pod warunkiem że są one zgodne z trzema Traktatami ustanawiającymi Wspólnoty Europejskie.

Artykuł 2

Do celów niniejszego rozporządzenia:

1) "Port lotniczy Wspólnoty" oznacza każdy port lotniczy położony w obszarze celnym Wspólnoty;

2) "międzynarodowy port lotniczy Wspólnoty" oznacza każdy port lotniczy Wspólnoty, który na podstawie zezwolenia właściwych władz, jest dopuszczony do ruchu powietrznego z państwami trzecimi;

3) "lot wewnątrzwspólnotowy" oznacza ruch statku powietrznego między dwoma portami lotniczymi Wspólnoty, bez żadnych przerw w podróży oraz który nie zaczyna się lub kończy w porcie lotniczym poza Wspólnotą;

4) "port morski Wspólnoty" oznacza każdy port morski położony w obszarze celnym Wspólnoty;

5) "przekroczenie morza wewnątrz Wspólnoty" oznacza ruch między dwoma portami Wspólnoty, bez żadnych pośrednich zawinięć do portów, statku kursującego regularnie między dwoma lub więcej określonymi portami Wspólnoty;

6) "statki rekreacyjne" oznaczają prywatne łodzie przeznaczone do podróży, których trasa zależy od woli ich użytkownika;

7) "turystyczny lub służbowy statek powietrzny" oznacza prywatny statek powietrzny przeznaczony do podróży, których trasa zależy od woli użytkownika.

Artykuł 3

Żadne kontrole i formalności stosowane:

1) wobec bagażu podręcznego i w ładowni osób odbywających lot statkiem powietrznym, który przybywa z portu lotniczego poza Wspólnotą i który po przerwie w podróży w porcie lotniczym Wspólnoty kontynuuje lot do innego portu lotniczego Wspólnoty, nie są przeprowadzane w tym ostatnim porcie lotniczym pod warunkiem że jest on międzynarodowym portem lotniczym Wspólnoty;

2) wobec bagażu podręcznego i w ładowni osób odbywających lot statkiem powietrznym, który zatrzymuje się w porcie lotniczym Wspólnoty przed kontynuowaniem lotu do portu lotniczego poza Wspólnotą, nie są przeprowadzane w porcie lotniczym odlotu pod warunkiem że jest on międzynarodowym portem lotniczym Wspólnoty;

3) wobec bagażu podręcznego i w ładowni osób korzystających z usług morskich świadczonych przez ten sam statek i obejmujących kolejne etapy odpływania, zawijania do portów lub kończenia rejsu w porcie morskim poza Wspólnotą, nie są przeprowadzane w porcie, w którym przedmiotowy bagaż, został załadowany lub rozładowany, w zależności od przypadku.

Artykuł 4

Żadne kontrole i formalności stosowane wobec bagażu osób na pokładzie:

1) statków rekreacyjnych, nie są przeprowadzane w żadnym porcie morskim Wspólnoty bez względu na pochodzenie lub cel podróży tych statków;

2) turystycznego lub służbowego statku powietrznego, nie są przeprowadzane:

- w pierwszym porcie lotniczym przylotu, który musi być międzynarodowym portem lotniczym Wspólnoty, dla lotów przybywających z portu lotniczego poza Wspólnotą, w przypadku gdy statek powietrzny, po przerwie w podróży, kontynuuje lot do innego portu lotniczego Wspólnoty,

- w ostatnim międzynarodowym porcie lotniczym Wspólnoty, dla lotów przybywających z portu lotniczego Wspólnoty, w przypadku gdy samolot, po przerwie w podróży, kontynuuje lot do portu lotniczego poza Wspólnotą.

Artykuł 5

Z wyjątkiem przypadków szczególnych, jakie zostaną ustalone zgodnie z procedurą określone w art. 8, żadne kontrole i formalności stosowane wobec:

1) bagażu w ładowni przybywającego do portu lotniczego Wspólnoty na pokładzie statku powietrznego przybywającego z portu lotniczego poza Wspólnotą i przekazywanego, w tym porcie lotniczym Wspólnoty, do innego statku powietrznego przystępującego do lotu wewnątrzwspólnotowego, nie są przeprowadzane w porcie lotniczym przylotu lotu wewnątrzwspólnotowego, pod warunkiem że końcowym portem lotniczym jest międzynarodowy port lotniczy Wspólnoty;

2) bagażu w ładowni załadowanego w porcie lotniczym Wspólnoty na pokład statku powietrznego przystępującego do lotu wewnątrzwspólnotowego, w celu przekazania, w innym porcie lotniczym Wspólnoty, do statku powietrznego, którego celem podróży jest port lotniczy poza Wspólnotą, nie są przeprowadzane w porcie lotniczym odlotu lotu wewnątrzwspólnotowego, pod warunkiem że ten port lotniczy jest międzynarodowym portem lotniczym Wspólnoty;

3) bagażu przybywającego do portu lotniczego Wspólnoty na pokładzie statku powietrznego odbywającego regularny lub czarterowy lot z portu lotniczego poza Wspólnotą, i przekazywanego, w tym porcie lotniczym Wspólnoty, do turystycznego lub służbowego statku powietrznego, przystępującego do lotu wewnątrzwspólnotowego, nie są przeprowadzane w porcie lotniczym przylotu statku powietrznego odbywającego regularny lub czarterowy lot;

4) bagażu załadowanego w porcie lotniczym Wspólnoty do turystycznego lub służbowego statku powietrznego przystępującego do lotu wewnątrzwspólnotowego w celu przekazania, w innym porcie lotniczym Wspólnoty, do statku powietrznego odbywającego regularny lub czarterowy lot, którego celem podróży jest port lotniczy poza Wspólnotą, nie są przeprowadzane w porcie odlotu statku powietrznego odbywającego regularny lub czarterowy lot.

Artykuł 6

1. Niniejszym powołuje się Komitet ds. Transportu Bagażu Pasażerskiego drogą lotniczą lub morską (dalej zwany "Komitetem"), złożony z przedstawicieli Państw Członkowskich, któremu przewodniczy przedstawiciel Komisji.

2. Komitet opracuje swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł 7

Komitet ma prawo do zbadania każdej sprawy dotyczącej wykonania niniejszego rozporządzenia, przedłożonej mu przez przewodniczącego, zarówno z jego własnej inicjatywy lub na prośbę przedstawiciela Państwa Członkowskiego.

Artykuł 8

1. Przepisy niezbędne do stosowania niniejszego rozporządzenia zostają przyjęte zgodnie z procedurą przewidzianą w ust. 2 i 3.

2. Przedstawiciel Komisji przedkłada Komitetowi projekt środków, które należy podjąć. Komitet wydaje opinię w sprawie projektu w terminie, który przewodniczący może ustanowić w zależności od pilności sprawy. Opinia zostaje przyjęta większością głosów ustanowioną w art. 148 ust. 2 Traktatu.

3. a) Komisja przyjmie przewidziane środki, jeżeli są one zgodne z opinią Komitetu;

b) jeżeli przewidziane środki nie są zgodne z opinią Komitetu lub w przypadku braku opinii, Komisja bezzwłocznie przedstawia Radzie wniosek w sprawie środków, jakie powinny zostać podjęte. Rada stanowi większością kwalifikowaną;

c) jeżeli po upływie trzech miesięcy od daty zwrócenia się do Rady Rada nie podejmie decyzji, zaproponowane środki zostają przyjęte przez Komisję.

Artykuł 9

1. Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 1993 r.

2. Przed dniem 1 października 1992 r. Rada dokonuje przeglądu niniejszego rozporządzenia w oparciu o sprawozdanie okresowe Komisji w sprawie harmonizacji przepisów dotyczących urzeczywistnienia rynku wewnętrznego, niezbędnych do prawidłowego stosowania niniejszego rozporządzenia, w szczególności tych odnoszących się do zniesienia ograniczeń dotyczących zwolnień podatkowych dla podróżnych w ruchu wewnątrzwspólnotowym. Sprawozdaniu towarzyszą wnioski, gdyby takie były, w sprawie których Rada decyduje większością kwalifikowaną.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 19 grudnia 1991 r.

W imieniu Rady

P. Dankert

Przewodniczący

[1] Dz.U. C 212 z 25.8.1990, str. 8.

[2] Dz.U. C 106 z 22.4.1991, str. 80; oraz Dz.U. C 326 z 16.12.1991.

[3] Dz.U. C 60 z 8.3.1991, str. 12.

--------------------------------------------------