24.6.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 164/52

(1)

Decyzja 90/424/EWG ustanawia wkład finansowy Wspólnoty przeznaczony na podejmowanie środków technicznych i naukowych niezbędnych do udoskonalenia prawodawstwa wspólnotowego w dziedzinie weterynarii, a także do rozwoju edukacji i szkolenia w dziedzinie weterynarii.

(2)

W sprawozdaniu z dnia 27 czerwca 2000 r. Komitet Naukowy ds. Zdrowia i Dobrostanu Zwierząt zalecił przeprowadzenie badań na obecność ptasiej grypy w stadach drobiu oraz u dzikiego ptactwa, w szczególności w celu określenia występowania zakażeń wirusem ptasiej grypy podtypu H5 i H7.

(3)

Dyrektywa Rady 92/40/EWG z dnia 19 maja 1992 r. wprowadzająca wspólnotowe środki zwalczania influenzy drobiu (2) określa wspólnotowe środki kontroli stosowane w przypadku wystąpienia ptasiej grypy u drobiu. Jednakże nie ustanawia ona systematycznych badań tej choroby u drobiu i dzikiego ptactwa.

(4)

Decyzje Komisji 2002/649/WE (3) i 2004/111/WE (4) zobowiązują zatem Państwa Członkowskie do przedłożenia Komisji programów nadzoru dotyczących ptasiej grypy.

(5)

Decyzje Komisji 2002/673/WE (5) i 2004/630/WE (6) zatwierdziły przedłożone przez Państwa Członkowskie programy badań ptasiej grypy u drobiu i dzikiego ptactwa dla określonych w tych programach okresów.

(6)

Podczas tych badań wykryto obecność różnych podtypów wirusów H5 i H7 ptasiej grypy w kilku Państwach Członkowskich. Mimo że powszechne występowanie wirusów ptasiej grypy można uznać za raczej niskie, istotne kontynuowanie i udoskonalanie jej nadzoru, co pozwoli lepiej zrozumieć epidemiologię wirusów grypy ptaków o niskiej zjadliwości i zapobiec niekontrolowanej cyrkulacji wirusów w populacji drobiu. Wyniki badań przeprowadzonych w Państwach Członkowskich okazały się bardzo przydatne w monitorowaniu obecności podtypów wirusa ptasiej grypy, które mogłyby stanowić znaczące ryzyko, jeżeli mutowałyby w bardziej zjadliwą odmianę. Biorąc pod uwagę uzyskane wyniki oraz obecną sytuację związaną z chorobą we Wspólnocie, właściwe jest zwiększenie całkowitej kwoty wkładu Wspólnoty w celu zapewnienia zwiększonego nadzoru.

(7)

Państwa Członkowskie powinny zatem przedłożyć Komisji do zatwierdzenia programy badań na obecność ptasiej grypy, tak aby przyznana mogła zostać pomoc finansowa Wspólnoty.

(8)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

a)

:

test ELISA

:

1 euro za każdy test;

b)

:

test immunodyfuzji w żelu agarowym

:

0,6 euro za każdy test;

c)

:

test zahamowania hemaglutynacji (HI) na obecność H5/H7

:

4 euro za każdy test;

d)

:

test izolacji wirusa

:

30 euro za każdy test.

1.

Ocena występowania zakażeń wirusem ptasiej grypy podtypu H5 i H7 u różnych gatunków drobiu poprzez powtórzenie poprzednich regularnych badań kontrolnych ustanowionych w decyzjach 2004/111/WE i 2004/630/WE w zmodyfikowanej i bardziej ukierunkowanej formie.

2.

Kontynuacja nadzoru dotyczącego obecności ptasiej grypy u ptactwa dzikiego na zasadzie dobrowolności. Wyniki takiego nadzoru powinny dodatkowo dostarczyć cennych informacji dla systemu wczesnego ostrzegania o szczepach, które mogłyby przejść z dzikiego ptactwa na stada drobiu.

3.

Wzbogacenie wiedzy na temat zagrożenia ptasią grypą, jakie stanowią dzikie gatunki dla zdrowia zwierząt.

4.

Wspieranie łączenia i integracji sieci osób oraz sieci weterynaryjnych na rzecz nadzoru dotyczącego grypy.

1.

Pobieranie próbek dla każdej kategorii drobiu obejmuje okres odpowiadający odnośnym okresom produkcyjnym. Na przykład w wielu Państwach Członkowskich masowy ubój drobiu (w szczególności indyków i gęsi) ma miejsce w okresie świąt Bożego Narodzenia. Pobieranie próbek nie trwa dłużej niż do dnia 31 stycznia 2006 r.

2.

Termin składania ostatecznych wyników badań upływa dnia 31 marca 2006 r.

3.

Badanie próbek odbywa się w krajowych laboratoriach ds. ptasiej grypy (KL) w Państwach Członkowskich bądź w innych laboratoriach upoważnionych przez właściwe władze i pozostających pod kontrolą KL.

4.

Wszelkie wyniki badań (zarówno serologicznych, jak i wirusologicznych) przesyłane są do laboratorium referencyjnego Wspólnoty (LRW) w celu sporządzenia zestawień. Należy zapewnić należyty przepływ informacji. LRW zapewnia wsparcie techniczne i przechowuje zwiększone zapasy odczynników diagnostycznych. W celu zapewnienia jednolitości, LRW dostarcza do KL antygeny do wykorzystania w badaniach.

5.

Wszystkie izolaty wirusa ptasiej grypy są przekazywane do LRW zgodnie z prawodawstwem wspólnotowym. Wirusy podtypu H5/H7 zostają niezwłocznie przesłane i poddane standardowym badaniom charakterystyk (sekwencjonowanie nukleotydów/IVPI) zgodnie z dyrektywą 92/40/EWG. Ponadto LRW wymaga przesyłania próbek o nieznanym stężeniu analitu pobranych od ptaków z rzędu blaszkodziobych z wynikiem pozytywnym na obecność H5 lub H7 w celu stworzenia banku danych i ułatwienia rozwoju badań w przyszłości.

6.

Wszystkie wyniki pozytywne są wstecznie poddane badaniu w gospodarstwie, a wnioski z badania są przedstawiane Komisji i LRW.

7.

LRW dostarcza szczegółowe protokoły, które należy załączyć do materiałów przesyłanych do LRW, jak również tabele zgłoszeniowe do gromadzenia danych z badań. W tabelach tych są wskazane metody badań stosowane przez laboratorium. Dostarczone tabele służą do przedkładania wyników w formie pojedynczego dokumentu.

8.

Próbki krwi do badań serologicznych pobierane są od wszystkich gatunków drobiu, łącznie z tymi hodowanymi na wolnym wybiegu, przynajmniej od 5 do 10 ptaków (oprócz kaczek, gęsi i przepiórek) z każdego gospodarstwa, oraz z różnych kurników, jeżeli jest ich więcej niż jeden w danym gospodarstwie.

9.

Pobieranie próbek jest rozłożone na obszarze całego Państwa Członkowskiego tak, by próbki można było uznać za reprezentatywne dla całego Państwa Członkowskiego, biorąc pod uwagę:

10.

System pobierania próbek uwzględnia również:

1.

Próbki krwi do badań serologicznych są w miarę możliwości pobierane od ptaków trzymanych na zewnątrz na polach.

2.

Z każdego wybranego gospodarstwa do badań serologicznych pobieranych jest 40–50 próbek krwi.

1.

Niezbędna jest współpraca z instytucjami zajmującymi się ochroną/obserwacją ptaków i stacjami obrączkowania. Pobieranie próbek jest w stosownych przypadkach przeprowadzane przez personel tych grup/stacji lub przez myśliwych.

2.

Doświadczenia związane z poprzednimi badaniami wykazały, że wskaźnik wyizolowania wirusa jest niezwykle niski, dlatego pobieranie próbek jest ukierunkowane na ptaki odlatujące jesienią i wczesną zimą na południe.

1.

Do badań wirusologicznych pobiera się wymazy ze steków. Oprócz pierwszorocznych ptaków na jesieni, największe szanse powodzenia mogą stwarzać gatunki nosicieli o wysokiej podatności i zwiększonym kontakcie z drobiem (takie jak kaczki krzyżówki).

2.

Próbki pobiera się od różnyh gatunków ptaków żyjących na wolności. Próbki pobiera się głównie od ptactwa wodnego i brzegowego.

3.

Wymazy zawierające odchody lub starannie zebrane świeże odchody pobiera się od dzikich ptaków usidlonych, złowionych lub znalezionych wkrótce po upadku.

4.

Możliwe jest połączenie do pięciu próbek z tego samego gatunku. Należy zwrócić szczególną uwagę na przechowywanie i transport próbek. Jeżeli niemożliwe jest zagwarantowanie szybkiego przewiezienia do laboratorium w ciągu 48 godzin (środkiem transportu zapewniającym temperaturę 4 °C), próbki przechowuje się, a następnie przewozi w suchym lodzie w temperaturze – 70 °C.

H5

H7