Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62009TN0285

Sprawa T-285/09: Skarga wniesiona w dniu 17 lipca 2009 r. — CEVA przeciwko Komisji

Dz.U. C 220 z 12.9.2009, p. 40–41 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

12.9.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 220/40


Skarga wniesiona w dniu 17 lipca 2009 r. — CEVA przeciwko Komisji

(Sprawa T-285/09)

2009/C 220/85

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Centre d’Étude et de Valorisation des Algues SA (CEVA) (Pleubian, Francja) (przedstawiciel: J.-M. Peyrical, adwokat)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

po pierwsze, stwierdzenie braku uzasadnienia tytułów wykonawczych z dnia 11 maja 2009 r. wynikających z czterech not obciążeniowych Komisji Europejskiej nr 3230901933, nr 3230901935, nr 323090136 i nr 3230901937 z dnia 11 maja 2009 r.;

po drugie, stwierdzenie ryzyka bezpodstawnego wzbogacenia się przez Komisję w razie zwrotu przez CEVA kwoty w wysokości 173 435 EUR powiększonej o odsetki za zwłokę;

w związku z tym stwierdzenie nieważności tytułów wykonawczych wynikających z czterech not obciążeniowych nr 3230901933, nr 3230901935, nr 323090136 i nr 3230901937 z dnia 11 maja 2009 r.;

wreszcie stwierdzenie naruszenia przez Komisję postanowień umownych umowy nr Q5RS-2000-31334 zwanej SEAPURA;

w szczególności stwierdzenie naruszenia postanowień art. 22 5o § 3 załącznika II, art. 3.5 załącznika II do umowy nr Q5RS-2000-31334;

w konsekwencji stwierdzenie nieważności tytułów wykonawczych wynikających z czterech not obciążeniowych nr 3230901933, nr 3230901935, nr 323090136 i nr 3230901937 z dnia 11 maja 2009 r.

Zarzuty i główne argumenty

W ramach niniejszej skargi skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności tytułów wykonawczych, w których Komisja żąda zwrotu pełnej kwoty zaliczek wypłaconych skarżącej w ramach umowy SEAPURA nr Q5RS-2000-31334 dotyczącej projektu w dziedzinie badań i rozwoju technologicznego.

Na poparcie swej skargi skarżąca podnosi trzy zarzuty oparte na:

braku wystarczającego uzasadnienia, w zakresie w jakim Komisja oparła się na domniemywanym naruszeniu zobowiązań umownych przez skarżącą, przy czym nie przedstawiła okoliczności prawnych i faktycznych na poparcie tego twierdzenia;

naruszeniu zasady zakazującej bezpodstawnego wzbogacenia, ponieważ wskutek zwrotu pełnej kwoty, której dochodzi Komisja, instytucja ta wzbogaci się bezpodstawnie, zważywszy że dysponuje ona efektami prac i badań przeprowadzonych przez skarżącą, chociaż nie zapłaciła za nie;

naruszeniu przez Komisję jej uprawnień kontrolnych w trakcie wykonywania umowy.


Top