31979R2173

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2173/79

z dnia 4 października 1979 r.

w sprawie szczegółowych zasad sprzedaży wołowiny skupionej przez agencje interwencyjne i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 216/69

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 805/68 z dnia 27 czerwca 1968 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny1, ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 425/772, w szczególności jego art. 7 ust. 3 i art. 25,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 878/77 z dnia 26 kwietnia 1977 r. w sprawie kursów walutowych stosowanych w rolnictwie3, ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 2139/794,

a także mając na uwadze, co następuje:

produkty skupowane przez agencje interwencyjne zgodnie z art. 5 i 6 rozporządzenia (EWG) nr 805/68 muszą być rozdysponowane w taki sposób, aby uniknąć zakłóceń rynku oraz zapewnić równy dostęp do produktów i równe traktowanie nabywców;

artykuł 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 98/695 stanowi, że ceny sprzedaży mogą być ustalane z góry lub wyznaczane w drodze przetargu;

równy dostęp do produktów i równość traktowania nabywców mogą być zapewnione, o ile w przypadku gdy cena sprzedaży jest ustalona z góry, agencje interwencyjne przyjmują zgłoszenia w kolejności ich otrzymywania, do wyczerpania zapasów, przy czym wszystkie zgłoszenia otrzymane jednego dnia uznaje się za zgłoszenia otrzymane równocześnie;

w przypadku gdy cena sprzedaży jest ustalona w drodze przetargu, podane zasady można zachować, publikując we właściwym czasie dane zaproszenie w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich, niezależnie od możliwości umieszczenia zawiadomienia w biurach agencji interwencyjnej i skorzystania z wszelkich innych form krajowych kampanii reklamowych;

z uwagi na to, że celem procedury przetargowej jest uzyskanie najlepszej ceny, wybrana musi być oferta zawierająca najwyższą cenę; należy również wprowadzić przepis dotyczący przypadków złożenia więcej niż jednej oferty na zakup tej samej ilości produktu po tej samej cenie; jednakże najwyższą cenę można zaakceptować tylko wtedy, gdy odpowiada ona rzeczywistej sytuacji rynkowej; w związku z tym należy ustalić minimalne ceny sprzedaży, zgodnie z procedurą wspólnotową, przy należytym podejściu do otrzymanych ofert przetargowych;

w celu zapewnienia sprawnego przebiegu zbywania składowanych produktów należy określić minimalne wielkości partii oferowanych do sprzedaży, odmienne dla każdego produktu w zależności od warunków występujących w obrocie poszczególnymi produktami;

zaproszenia do przetargu i zgłoszenia muszą zawierać wystarczające informacje, aby umożliwić właściwą identyfikację odnośnych produktów;

składanie zgłoszenia lub oferty przetargowej przebiega sprawniej, jeżeli potencjalnym nabywcom zezwala się na dokonanie oględzin oferowanych produktów; w konsekwencji należy wprowadzić wymóg zrezygnowania z góry przez zainteresowane strony z przysługujących im praw do składania jakichkolwiek zażaleń dotyczących jakości i cech produktu, który może być im przydzielony;

wypełnienie zobowiązań umownych musi być gwarantowane przez wnoszenie zabezpieczeń ulegających przepadkowi w części lub w całości w zależności od stopnia naruszenia warunków umowy; poniesienie dodatkowych kosztów, wynikających z wykonania danej umowy w niepełnym zakresie, uzasadnia przepadek zabezpieczenia w całości, gdy przejęta ilość produktu jest mniejsza niż 60 % ilości pierwotnie zamówionej;

należy pozostawić Państwom Członkowskim swobodę kształtowania ich stanowisk w odniesieniu do stopnia naruszenia niektórych zobowiązań dodatkowych zawartych w umowach sprzedaży, z uwzględnieniem dużej różnorodności tych zobowiązań;

aby wymienione działania można było przeprowadzać sprawnie, należy ustanowić wymóg wykonywania praw i obowiązków wynikających z danej umowy sprzedaży lub oferty przetargowej w wyznaczonych terminach;

w regularnych odstępach czasu Państwa Członkowskie powinny powiadamiać Komisję o ilości sprzedanych produktów, tak aby Komisja mogła dokonywać oceny postępów sprzedaży;

w celu uproszczenia wyżej wymienionych procedur sprzedaży muszą zostać ustalone terminy określania kursów walutowych stosowanych przy przeliczaniu cen ustalanych z góry na walutę krajową oraz przy wyznaczaniu minimalnej ceny sprzedaży i przeliczaniu jej na walutę krajową;

zgodnie z art. 4 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1134/686 kwoty w nim określone wpłaca się na podstawie kursu przeliczeniowego obowiązującego w czasie przeprowadzania danej transakcji lub jej części; w art. 6 wymienionego rozporządzenia określono czas realizacji transakcji jako datę wystąpienia zdarzenia, którego definicja jest przedstawiona w przepisach wspólnotowych, a w przypadku braku takich przepisów i do czasu ich przyjęcia w przepisach odnośnego Państwa Członkowskiego, przy czym wskutek wystąpienia tego zdarzenia kwota związana z odnośną transakcją staje się wymagalna i płatna; jednakże na podstawie art. 4 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 878/77 można wyrazić zgodę na odstępstwa od wymienionych przepisów;

środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wołowiny i Cielęciny,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Agencje interwencyjne wyznaczone przez Państwa Członkowskie oferują do sprzedaży produkty skupowane na podstawie art. 5 i 6 rozporządzenia (EWG) nr 805/68 zgodnie z przepisami art. 7 ust. 1 wymienionego rozporządzenia, rozporządzenia (EWG) nr 98/69 i niniejszego rozporządzenia.

TYTUŁ I

Sprzedaż po cenie ustalonej z góry

Artykuł 2

1. Zgłoszenie zamiaru zakupu przedkłada się agencjom interwencyjnym w formie pisemnej. Zgłoszenie uznaje się za podlegające rozpatrzeniu w dniu, w którym otrzymano zabezpieczenie określone w ust. 2.

2. Aby dane zgłoszenie było ważne i podlegało rozpatrzeniu, musi:

a) wskazywać nazwę i adres nabywcy;

b) zawierać dokładny opis produktu;

c) określać wnioskowaną ilość i ustaloną cenę;

d) zawierać oświadczenie o zrzeczeniu się przez zgłaszającego wszelkich roszczeń dotyczących jakości i cech produktu, który może być mu przydzielony.

Zgłoszenie może również wskazywać, według preferencji zgłaszającego, chłodnię lub skład, w których przechowywane są produkty stanowiące przedmiot tego zgłoszenia. Zgłoszenie musi być poparte zabezpieczeniem złożonym na rzecz odnośnej agencji interwencyjnej.

3. Zgłoszenie zamiaru kupna odrzuca się, jeżeli zabezpieczenie nie zostało wniesione na rzecz agencji interwencyjnej lub nie zostało zapewnione zgodnie z oczekiwaniami agencji interwencyjnej, w terminie pięciu dni roboczych od daty złożenia danego zgłoszenia zgodnie z ust. 1.

Artykuł 3

1. Agencja interwencyjna uznaje za ważne i podlegające rozpatrzeniu każdego dnia wszystkie zgłoszenia zamiaru kupna, przedłożone zgodnie z art. 4. Zgłoszenia uznane za podlegające rozpatrzeniu w konkretnym dniu uważa się za przedłożone równocześnie.

2. Z zastrzeżeniem wyjątkowych okoliczności zgłoszenia akceptuje się w ciągu pięciu dni roboczych po ich przedłożeniu, do wyczerpania zapasów. W przypadkach, w których łączne ilości wskazane w zgłoszeniach otrzymanych w tym samym czasie przekraczają ilość dostępną, agencja interwencyjna może rozdzielić dostępną ilość, stosownie do przypadku, w porozumieniu z zainteresowanymi nabywcami lub poprzez losowanie.

3. W terminie przewidzianym w ust. 2 agencja interwencyjna zawiadamia każdego ubiegającego się o decyzji wydanej w odniesieniu do jego zgłoszenia.

Artykuł 4

1. Datą przedłożenia kompletnego zgłoszenia zamiaru kupna jest data jego otrzymania przez agencję interwencyjną, pod warunkiem że następuje ono nie później niż o godzinie 14:00 czasu lokalnego.

2. Kompletne zgłoszenia zamiaru kupna doręczone do agencji interwencyjnej w dniu niebędącym dla niej dniem roboczym lub w jej dniu roboczym, ale po godzinie określonej w ust. 1, uważa się za przedłożone pierwszego dnia roboczego następującego po dniu ich otrzymania.

Artykuł 5

Kurs walutowy mający zastosowanie do cen sprzedaży ustalonych z góry w ECU, jest reprezentatywnym kursem przeliczeniowym obowiązującym w dniu, w którym dane zgłoszenie zamiaru kupna uważa się za podlegające rozpatrzeniu na mocy art. 3 ust. 1.

TYTUŁ II

Sprzedaż po cenie wyznaczonej w drodze przetargu

Artykuł 6

1. Każdy przetarg dotyczy określonych ilości.

2. Zaproszenia do składania ofert są publikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Dodatkowo agencje interwencyjne mogą umieszczać zawiadomienia o takich zaproszeniach w siedzibach swoich central, jak również ogłaszać je w inny sposób.

3. Zaproszenia do przetargu są publikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich na co najmniej 14 dni przed upływem terminu składania ofert przetargowych.

Artykuł 7

Każde zaproszenie do przetargu zawiera następujące informacje:

a) opis produktów i datę, przed którą dokonano ich skupu;

b) nazwę i adres chłodni lub składu, w których przechowywane są dane produkty;

c) ilości poszczególnych produktów oferowanych w przetargu, w poszczególnych chłodniach;

d) ostateczny termin oraz adres składania ofert przetargowych;

e) tam gdzie jest to właściwe, oświadczenie dopuszczające składanie ofert przetargowych faksem.

Artykuł 8

1. Pisemne oferty przetargowe składa się w agencji interwencyjnej za potwierdzeniem odbioru lub pocztą na adres agencji. Agencja interwencyjna może dopuścić składanie ofert przetargowych faksem.

2. Aby była uznana za ważną i podlegała rozpatrzeniu, oferta przetargowa musi wskazywać:

a) nazwę i adres oferenta;

b) opis produktów oraz ilość, której dotyczy dana oferta, ze wskazaniem chłodni lub składów, w których przechowywane są dane produkty;

c) cenę oferowaną za tonę, wyrażoną w walucie krajowej tego Państwa Członkowskiego, którego agencja interwencyjna ogłosiła zaproszenie do składania ofert;

d) oświadczenie oferenta o zrzeczeniu się wszelkich roszczeń dotyczących jakości i cech przydzielonego mu produktu;

e) wszelkie dodatkowe informacje wymagane w danym zaproszeniu do składania ofert.

Oferta przetargowa musi być połączona z zabezpieczeniem złożonym w agencji interwencyjnej lub zapewnionym zgodnie z oczekiwaniami agencji interwencyjnej.

Artykuł 9

W świetle otrzymanych ofert przetargowych minimalne ceny sprzedaży odnośnych produktów wyznacza się na podstawie otrzymanych ofert przetargowych, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 27 rozporządzenia (EWG) nr 805/68.

Artykuł 10

1. Oferty przetargowe zawierające cenę niższą niż minimalna cena sprzedaży odrzuca się.

2. Z zastrzeżeniem warunków określonych w ust. 1 dokonuje się wyboru oferty przetargowej zawierającej najwyższą cenę. W przypadkach, w których otrzymano więcej niż jedną ofertę przetargową na zakup tej samej ilości po tej samej cenie, jak i w przypadkach, w których wnioskowane ilości przekraczają ilości dostępne, agencja interwencyjna może rozdzielić dostępną ilość, stosownie do przypadku, w porozumieniu z oferentami lub poprzez losowanie.

Artykuł 11

Każdy oferent jest powiadamiany przez agencję interwencyjną o wyniku swojego udziału w danym zaproszeniu do składania ofert.

Powyższa informacja jest przesyłana w terminie pięciu dni roboczych od daty zawiadomienia faksem Państw Członkowskich o decyzji ustalającej ceny minimalne.

Artykuł 12

Kurs walutowy stosowany przy przeliczaniu:

- ofert przetargowych na ECU, i

- minimalnych cen sprzedaży na walutę krajową,

jest kursem reprezentatywnym obowiązującym w ostatnim dniu składania ofert przetargowych.

TYTUŁ III

Przepisy ogólne

Artykuł 13

Agencje interwencyjne podejmują wszelkie niezbędne ustalenia umożliwiające potencjalnym oferentom dokonanie oględzin produktów przeznaczonych do sprzedaży przed złożeniem przez nich zgłoszenia lub ofert przetargowych.

Artykuł 14

Zgłoszenia i oferty przetargowe sporządza się w jednym z języków urzędowych Wspólnoty.

Jednakże agencje interwencyjne mogą wymagać, aby zgłoszenia lub oferty przetargowe, sporządzone w języku niebędącym językiem danego Państwa Członkowskiego, były przedkładane z tłumaczeniem.

W przypadku gdy agencja interwencyjna korzysta z tego prawa, z wyprzedzeniem co najmniej dziesięciu dni powiadamia o tym Komisję i inne agencje interwencyjne. Specjalne warunki omawianego wymogu przekazuje się podmiotom gospodarczym normalną drogą.

Artykuł 15

1. Zabezpieczenie, o którym mowa w art. 2 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wynosi 50 ECU za tonę.

Zabezpieczenie jest wnoszone, według uznania ubiegającego się lub oferenta, w gotówce lub w formie gwarancji udzielonej przez instytucję spełniającą kryteria ustalone przez Państwo Członkowskie, na którego terenie znajduje się dana agencja interwencyjna. Agencja interwencyjna może przyjąć czek bankowy jako zabezpieczenie.

2. Zabezpieczenie jest zwracane niezwłocznie:

a) w przypadku sprzedaży po cenie ustalonej z góry:

- jeżeli zgłoszenie zamiaru kupna nie zostało przyjęte,

- gdy nabywca wypełnił zobowiązania określone w niniejszym rozporządzeniu i w warunkach umowy sprzedaży;

b) w przypadku sprzedaży w drodze przetargu:

- jeżeli oferta przetargowa nie została przyjęta,

- gdy wybrany oferent wypełnił zobowiązania określone w niniejszym rozporządzeniu i warunki umowy sprzedaży.

3. Zabezpieczenie, z zastrzeżeniem przepisów art. 16, podlega zwrotowi, gdy ilość przejęta stanowi więcej niż 95 % ilości objętej umową sprzedaży.

Artykuł 16

1. Jeżeli nabywca nie płaci za produkt w terminie określonym w art. 18 ust. 1, umowa, z zastrzeżeniem przepisów ust. 2 i 3, jest unieważniana przez agencję interwencyjną w odniesieniu do nieopłaconej ilości.

2. Z wyjątkiem przypadków wystąpienia siły wyższej zabezpieczenie ulega przepadkowi:

a) proporcjonalnie do ilości nieopłaconej w wyznaczonym terminie, jeżeli opłacona ilość stanowi nie mniej niż 60 % i nie więcej niż 95 % ilości objętej umową;

b) w całości, jeżeli opłacona ilość stanowi mniej niż 60 % ilości objętej umową.

3. W przypadkach niewykonania pozostałych zobowiązań określonych w danej umowie właściwy organ odnośnego Państwa Członkowskiego może ogłosić przepadek zabezpieczenia w całości lub w części, w zależności od stopnia naruszenia zobowiązań.

Właściwe władze Państw Członkowskich powiadamiają Komisję o przypadkach zastosowania poprzedniego akapitu, określając zaistniałe okoliczności i podjęte działania.

Artykuł 17

1. Cena sprzedaży odnosi się do wagi brutto w przypadku mięsa z kością oraz wagi netto w przypadku mięsa bez kości i mięsa konserwowanego, bez uwzględniania podatków krajowych, franco punkt przeładunkowy chłodni, w której przechowywane są produkty. W przypadku mięsa bez kości za wagę netto uważa się różnicę między wagą brutto ustaloną w punkcie przeładunkowym chłodni a średnią wagą opakowania ustaloną przed jego użyciem.

2. W przypadkach sprzedaży, w których nie przewidziano szczególnego miejsca przeznaczenia lub wykorzystania danego produktu, minimalną ilością produktu przypadającego na pojedyncze zgłoszenie lub pojedynczą ofertę przetargową stanowi ilość:

- pięciu ton w przypadku mięsa z kością,

- dwóch ton w przypadku mięsa bez kości lub mięsa konserwowanego.

Jeżeli ilość dostępna w danym miejscu odbioru lub danej chłodni jest mniejsza niż odpowiednio pięć lub dwie tony, ilość dostępna stanowi ilość minimalną.

Artykuł 18

1. Nabywca odbiera produkt w ciągu jednego miesiąca od daty akceptacji, o której mowa w art. 3 ust. 2, lub daty zawiadomienia, o której mowa w art. 11. Koszty i ryzyko związane z dodatkowym okresem składowania całkowitej ilości, która nie została przejęta w wyznaczonym terminie, obciążają nabywcę.

2. Odbiór produktów następuje zgodnie z zasadami regulującymi wydawanie produktów ze składu, ustalonymi przez agencję interwencyjną; nie zezwala się na żadne żądania dotyczące poszczególnych partii. W przypadku przetargu lub gdy zgłoszenie zamiaru kupna, o którym mowa w art. 2 ust. 2, wskazuje preferowane chłodnie, produkty są udostępniane w granicach dostępnych ilości.

Artykuł 19

Płatność uiszcza się, w miarę jak produkty są przejmowane oraz proporcjonalnie do pobieranych ilości, najpóźniej w dniu poprzedzającym dzień każdego odbioru. Wszelkich koniecznych korekt dokonuje się w terminie pięciu dni roboczych od daty otrzymania ostatecznej faktury.

Artykuł 20

Na początku każdego dwutygodniowego okresu Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o ilości sprzedanej w czasie poprzednich dwóch tygodni.

Artykuł 21

1. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 216/697 traci moc.

2. Wszelkie odniesienia w aktach wspólnotowych do rozporządzenia uchylonego na mocy ust. 1 lub do artykułów uchylonego rozporządzenia interpretuje się jako odniesienia do niniejszego rozporządzenia lub do odpowiednich artykułów niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 22

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 listopada 1979 r.

Przepisy art. 16 ust. 3 mają również zastosowanie do umów zrealizowanych przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia w przypadkach, w których ostateczna decyzja dotycząca zwolnienia zabezpieczenia nie została jeszcze podjęta.

Sporządzono w Brukseli, dnia 4 października 1979 r.

W imieniu Komisji

Finn Gundelach

Wiceprzewodniczący

1 Dz.U. L 148 z 28.6.1968, str. 24.

2 Dz.U. L 61 z 5.3.1977, str. 1.

3 Dz.U. L 106 z 29.4.1977, str. 27.

4 Dz.U. L 246 z 29.9.1979, str. 76.

5 Dz.U. L 14 z 21.1.1969, str. 2.

6 Dz.U. L 188 z 1.8.1968, str. 1.

7 Dz.U. L 28 z 5.2.1969, str. 10.