(1)

Ocena dokonywana przez właściwy organ, o której mowa w art. 21 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) 2016/1011, dotyczy tego, w jaki sposób kluczowy wskaźnik referencyjny ma zostać powierzony nowemu administratorowi, lub tego, w jaki sposób zaprzestaje się opracowywania kluczowego wskaźnika referencyjnego. Należy zatem określić dwa zestawy kryteriów, które właściwe organy powinny rozważyć w zależności od scenariusza, według którego dokonują oceny.

(2)

W przypadku gdy kluczowy wskaźnik referencyjny ma zostać powierzony nowemu administratorowi, nowy administrator powinien mieć możliwość zapewnienia ciągłości opracowywania kluczowego wskaźnika referencyjnego w taki sposób, aby podmioty nadzorowane mogły go nadal stosować nieprzerwanie i zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/1011. Konieczne jest zatem określenie kryteriów, które właściwy organ powinien uwzględnić przy ocenie, czy nowy administrator może zapewnić taką ciągłość.

(3)

Nadzór nad kluczowym wskaźnikiem referencyjnym powinien być zapewniony podczas całego procesu powierzania wskaźnika nowemu administratorowi. Większe ryzyko przerwania ciągłości nadzoru nad takim wskaźnikiem istnieje w przypadku, gdy nowy administrator ma siedzibę w innym państwie członkowskim niż właściwy organ dokonujący oceny tego, w jaki sposób kluczowy wskaźnik referencyjny ma zostać powierzony temu nowemu administratorowi. Zainteresowane właściwe organy powinny współpracować w celu zapewnienia, aby właściwy organ dokonujący oceny otrzymał wszystkie informacje niezbędne do ustalenia, czy w trakcie takiego procesu powierzenia zapewniony zostanie dalszy nadzór nad wskaźnikiem, w tym analizę dotyczącą lokalizacji nowego administratora i statusu jego zezwolenia.

(4)

Oceniając to, w jaki sposób kluczowy wskaźnik referencyjny ma zostać powierzony nowemu administratorowi, właściwy organ powinien przeanalizować z operacyjnego punktu widzenia, w jaki sposób opracowywanie kluczowego wskaźnika referencyjnego zostanie przekazane przez dotychczasowego administratora nowemu administratorowi. Zainteresowany właściwy organ powinien w szczególności mieć na uwadze nieprzerwane publikowanie wskaźnika referencyjnego, dostępność danych wejściowych, metodę obliczania wskaźnika referencyjnego oraz wszelkie niezbędne kontakty z podmiotami przekazującymi dane, użytkownikami i innymi zainteresowanymi stronami.

(5)

Właściwy organ, który ocenia to, w jaki sposób zaprzestaje się opracowywania kluczowego wskaźnika referencyjnego, powinien mieć pewność, że można zaprzestać opracowywania wskaźnika referencyjnego w sposób uporządkowany, uwzględniając między innymi procedurę zaprzestania opracowywania wskaźnika referencyjnego ustanowioną przez jego administratora zgodnie z art. 28 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1011. Konieczne jest zatem określenie kryteriów, które właściwy organ powinien uwzględnić przy ocenie, czy tak istotnie jest.

(6)

Właściwy organ, który ocenia to, w jaki sposób zaprzestaje się opracowywania kluczowego wskaźnika referencyjnego, powinien również brać pod uwagę pisemne plany na wypadek zaprzestania opracowywania wskaźnika referencyjnego, o których mowa w art. 28 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/1011. Te pisemne plany różnych użytkowników kluczowego wskaźnika referencyjnego nie zawsze są do siebie dostosowane i mogą się okazać niespójne w przypadku ich zastosowania w tym samym czasie. Ważne jest zatem, aby właściwe organy wzięły pod uwagę, w jakim stopniu te pisemne plany różnych użytkowników wskaźnika referencyjnego są ze sobą zgodne, w tym w odniesieniu do zdarzeń inicjujących zaprzestanie opracowywania wskaźnika przewidzianych w tych pisemnych planach, oraz w jaki sposób plany te można wykorzystać do zapewnienia uporządkowanego zaprzestania opracowywania kluczowego wskaźnika referencyjnego.

(7)

Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA).

(8)

ESMA przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy ewentualnych kosztów i korzyści, które mogą się z nim wiązać, oraz zwrócił się o opinię do Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych powołanej zgodnie z art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 (2).

(9)

W celu zapewnienia spójności z datą rozpoczęcia stosowania art. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2175 (3), na mocy którego do rozporządzenia (UE) 2016/1011 wprowadzono art. 21 ust. 5 tego rozporządzenia, niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie od dnia 1 stycznia 2022 r.,

a)

czy nowy administrator zaproponowany w ocenie przedłożonej przez obecnego administratora zgodnie z art. 21 ust. 1 lit. b) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2016/1011:

b)

czy dotychczasowy administrator kluczowego wskaźnika referencyjnego poinformował podmioty przekazujące dane, użytkowników i inne zainteresowane strony, czy też przeprowadził konsultacje publiczne na temat ewentualnego powierzenia kluczowego wskaźnika nowemu administratorowi;

c)

sposób, w jaki nowy administrator zamierza obliczać kluczowy wskaźnik referencyjny, oraz to, czy zamierza on zmienić którykolwiek z poniższych elementów związanych z kluczowym wskaźnikiem referencyjnym, a jeżeli tak – w jaki sposób administrator zapewni zgodność tych elementów z rozporządzeniem (UE) 2016/1011:

d)

czy nowy administrator będzie miał dostęp do tych samych danych wejściowych co obecny administrator, w tym historycznych danych wejściowych będących w posiadaniu obecnego administratora;

e)

czy infrastruktura informatyczna nowego administratora została odpowiednio przetestowana pod kątem opracowywania kluczowego wskaźnika referencyjnego;

f)

w przypadku gdy kluczowy wskaźnik referencyjny opiera się na danych wejściowych przekazywanych przez panel podmiotów przekazujących dane – w jaki sposób nowy administrator zamierza spełnić wymóg określony w art. 11 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) 2016/1011 oraz czy obecne podmioty przekazujące dane będą nadal uczestniczyć w panelu po powierzeniu wskaźnika referencyjnego nowemu administratorowi;

g)

sposób, w jaki nowy administrator zamierza publikować kluczowy wskaźnik referencyjny, w tym standardowe uzgodnienia dotyczące codziennej publikacji, częstotliwość publikacji, adres strony internetowej oraz to, czy kluczowy wskaźnik referencyjny będzie dostępny za opłatą lub bezpłatnie;

h)

czy istnieje szczegółowy plan dotyczący terminu powierzenia wskaźnika, a jeżeli tak, to czy plan ten dotyczy wszystkich możliwych kwestii, w tym kwestii umownych wynikających z powierzenia kluczowego wskaźnika referencyjnego nowemu administratorowi;

i)

ryzyko prawne związane z przekazaniem wskaźnika, w tym ryzyko niemożności wywiązania się z umowy;

j)

rachunkowe i podatkowe implikacje opracowywania kluczowego wskaźnika referencyjnego przez nowego administratora;

k)

wpływ przekazania wskaźnika na infrastrukturę rynków finansowych, w tym izby rozliczeniowe.