1.   W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się plan wieloletni („plan”) dotyczący ochrony i zrównoważonej eksploatacji stad dennych w zachodniej części Morza Śródziemnego.

2.   Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do następujących stad:

3.   Niniejsze rozporządzenie ma również zastosowanie do stad stanowiących przyłów złowionych w zachodniej części Morza Śródziemnego podczas poławiania stad wymienionych w ust. 2. Rozporządzenie ma również zastosowanie do wszelkich pozostałych stad dennych, które zostały złowione w zachodniej części Morza Śródziemnego i w odniesieniu do których nie ma wystarczających danych.

4.   Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do komercyjnych połowów stad dennych, o których mowa w ust. 2 i 3, w przypadku gdy połowy te są prowadzone na wodach Unii lub przez unijne statki rybackie poza wodami Unii w zachodniej części Morza Śródziemnego.

5.   W niniejszym rozporządzeniu określono również szczegóły dotyczące wdrożenia obowiązku wyładunku na wodach Unii w zachodniej części Morza Śródziemnego w stosunku do wszystkich stad gatunków, do których ma zastosowanie obowiązek wyładunku zgodnie z art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, poławianych w ramach połowów dennych.

6.   W niniejszym rozporządzeniu przewidziano możliwość ustanowienia – w odniesieniu do każdego stada – środków technicznych określonych w art. 13 i mających zastosowanie w zachodniej części Morza Śródziemnego.

1.   Plan opiera się na systemie nakładu połowowego i ma na celu przyczynienie się do osiągnięcia celów WPRyb wymienionych w art. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 – w szczególności poprzez stosowanie podejścia ostrożnościowego do zarządzania rybołówstwem – jak również zapewnienie, aby eksploatacja żywych zasobów morskich doprowadziła do odtworzenia i utrzymania populacji poławianych gatunków powyżej poziomów, które mogą zapewnić MSY.

2.   Plan ma się przyczynić do wyeliminowania odrzutów poprzez unikanie i ograniczanie w jak największym stopniu niechcianych połowów, a także do wdrożenia obowiązku wyładunku ustanowionego w art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 w odniesieniu do stad, które są objęte minimalnymi rozmiarami odniesienia do celów ochrony na mocy prawa unijnego i do których niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie.

3.   W ramach planu wdraża się podejście ekosystemowe do zarządzania rybołówstwem, aby zapewnić minimalizowanie negatywnego wpływu działalności połowowej na ekosystem morski. Plan jest spójny z unijnym prawodawstwem dotyczącym środowiska, w szczególności z celem, jakim jest osiągnięcie do 2020 r. dobrego stanu środowiska, jak określono w art. 1 ust. 1 dyrektywy 2008/56/WE.

4.   W szczególności cele planu są następujące:

5.   Środki przewidziane w planie wprowadza się na podstawie najlepszych dostępnych opinii naukowych.

1.   Wartości docelowe śmiertelności połowowej przedmiotowych stad – zgodne z przedziałami FMSY określonymi w art. 2 – należy osiągnąć w sposób progresywny i stopniowy w miarę możliwości do 2020 r. i najpóźniej do dnia 1 stycznia 2025 r., a następnie należy je utrzymywać w przedziałach FMSY.

2.   O ustalenie przedziałów FMSY na podstawie planu występuje się w szczególności do STECF lub do podobnego niezależnego organu naukowego uznanego na poziomach unijnym lub międzynarodowym.

3.   Zgodnie z art. 16 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, wyznaczając maksymalne dopuszczalne nakłady połowowe, Rada ustala te nakłady połowowe w odniesieniu do każdej grupy nakładu połowowego w przedziale FMSY dostępnym w danym czasie dla najwrażliwszego stada.

4.   Niezależnie od ust. 1 i 3 maksymalny dopuszczalny nakład połowowy może zostać ustalony na poziomach niższych niż przedziały FMSY.

5.   Niezależnie od ust. 1 i 3 maksymalny dopuszczalny nakład połowowy może zostać ustalony powyżej przedziału FMSY dostępnego w danym czasie dla najwrażliwszego stada, pod warunkiem że wszystkie przedmiotowe stada będą powyżej BPA:

6.   W przypadku gdy z powodu braku odpowiednich informacji naukowych nie można określić przedziałów FMSY dla jednego ze stad wymienionych w art. 1 ust. 2, stadem tym zarządza się zgodnie z art. 12 do czasu, gdy dostępne będą przedziały FMSY zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu.

1.   W przypadku gdy opinia naukowa wskazuje, że biomasa stada tarłowego któregokolwiek z przedmiotowych stad spadła poniżej BPA, wprowadza się wszelkie odpowiednie środki zaradcze w celu zapewnienia szybkiego przywrócenia przedmiotowych stad do poziomów wyższych niż poziom umożliwiający osiągnięcie MSY. W szczególności, niezależnie od art. 4 ust. 3, maksymalny dopuszczalny nakład połowowy ustala się na poziomach spójnych ze śmiertelnością połowową obniżoną do poziomu znajdującego się w przedziale FMSY w odniesieniu do najwrażliwszego stada, z uwzględnieniem spadku biomasy.

2.   W przypadku gdy opinia naukowa wskazuje, że biomasa stada tarłowego któregokolwiek z przedmiotowych stad spadła poniżej BLIM, wprowadza się dalsze środki zaradcze w celu zapewnienia szybkiego przywrócenia przedmiotowych stad do poziomów wyższych niż poziom umożliwiający osiągnięcie MSY. W szczególności, niezależnie od art. 4 ust. 3, takie środki naprawcze mogą obejmować zawieszenie połowów ukierunkowanych na przedmiotowe stada i odpowiednie zmniejszenie maksymalnego dopuszczalnego nakładu połowowego.

3.   Środki zaradcze, o których mowa w niniejszym artykule, mogą obejmować:

4.   Wyboru środków, o których mowa w niniejszym artykule, dokonuje się w zależności od charakteru, wagi, czasu trwania i powtarzalności sytuacji, w której biomasa stada tarłowego spada poniżej poziomów, o których mowa w art. 5.

1.   System nakładu połowowego stosuje się do wszystkich statków prowadzących połowy za pomocą włoków na obszarach, w ramach grup stad i w kategoriach długości określonych w załączniku I.

2.   Co roku na podstawie opinii naukowej i zgodnie z art. 4 Rada ustala maksymalny dopuszczalny nakład połowowy dla każdej grupy nakładu połowowego w poszczególnych państwach członkowskich.

3.   Na zasadzie odstępstwa od art. 3 ust. 1 i niezależnie od ust. 2 niniejszego artykułu w ciągu pierwszych pięciu lat wdrażania planu:

4.   Poziom odniesienia, o którym mowa w ust. 3, jest obliczany przez każde państwo członkowskie dla każdej grupy nakładu połowowego lub każdego podobszaru geograficznego jako średni nakład połowowy wyrażony liczbą dni połowowych w okresie od dnia 1 stycznia 2015 r. do dnia 31 grudnia 2017 r. i uwzględnia tylko statki aktywne w tym okresie.

5.   W przypadku gdy najlepsze dostępne opinie naukowe wskazują, że prowadzone są znaczące połowy danego stada za pomocą narzędzia połowowego innego niż włoki, w stosunku do tego konkretnego narzędzia maksymalny dopuszczalny nakład połowowy można ustalać w oparciu o te opinie naukowe.

1.   W przypadku gdy opinia naukowa wskazuje, że połowy rekreacyjne mają znaczący wpływ na śmiertelność połowową stada wymienionego w art. 1 ust. 2, Rada może ustalić niedyskryminujące limity dla rybaków rekreacyjnych.

2.   Przy ustalaniu limitów, o których mowa w ust. 1, Rada odnosi się do przejrzystych i obiektywnych kryteriów, w tym kryteriów o charakterze środowiskowym, społecznym i gospodarczym. Zastosowane kryteria mogą w szczególności obejmować wpływ połowów rekreacyjnych na środowisko, społeczne znaczenie tej działalności i jej wkład w gospodarkę w obszarach przybrzeżnych.

3.   W stosownych przypadkach państwa członkowskie przyjmują niezbędne i proporcjonalne środki w celu monitorowania i gromadzenia danych z myślą o wiarygodnym oszacowaniu rzeczywistych poziomów połowów rekreacyjnych.

1.   Państwa członkowskie zarządzają maksymalnym dopuszczalnym nakładem połowowym zgodnie z warunkami ustanowionymi w art. 26–34 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

2.   Każde państwo członkowskie podejmuje decyzję w sprawie metody przydzielania maksymalnego dopuszczalnego nakładu połowowego poszczególnym statkom lub grupom statków pływającym pod jego banderą zgodnie z kryteriami określonymi w art. 17 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

3.   Państwo członkowskie może zmieniać swoje przydziały nakładu połowowego, przenosząc dni połowowe pomiędzy grupami nakładu połowowego w tym samym obszarze geograficznym, pod warunkiem że będzie stosowało współczynnik konwersji oparty na najlepszych dostępnych opiniach naukowych. Informacje na temat dokonanej wymiany dni połowowych i na temat współczynnika konwersji udostępnia się Komisji i innym państwom członkowskim natychmiast i nie później niż w terminie 10 dni roboczych.

4.   W przypadku gdy państwo członkowskie zezwala statkom pływającym pod jego banderą na prowadzenie połowów za pomocą włoków, zapewnia ono, aby takie połowy były ograniczone do maksymalnie 15 godzin w dniu połowowym, pięciu dni połowowych w tygodniu lub ich równowartości.

Państwa członkowskie mogą przyznać odstępstwo wynoszące do 18 godzin w dniu połowowym, aby uwzględnić czas tranzytu między portem a łowiskiem. O takich odstępstwach należy bezzwłocznie poinformować Komisję i inne zainteresowane państwa członkowskie.

5.   Niezależnie od ust. 3, w przypadku gdy statek dokonuje połowów dwu różnych grup stad podczas jednego dnia połowowego, od maksymalnego dopuszczalnego nakładu połowowego przydzielonego temu statkowi dla każdej grupy stad odejmuje się pół dnia połowowego.

6.   Każde państwo członkowskie wydaje statkom pływającym pod jego banderą i poławiającym przedmiotowe stada upoważnienia do połowów dotyczące obszarów, o których mowa w załączniku I, zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

7.   Państwa członkowskie zapewniają, aby całkowita zdolność połowowa wyrażona jako pojemność brutto oraz w kW odpowiadająca upoważnieniom do połowów wydanym zgodnie z ust. 6 nie zwiększyła się w okresie stosowania planu.

8.   Każde państwo członkowskie ustanawia i utrzymuje wykaz statków posiadających upoważnienia do połowów wydane zgodnie z ust. 6, i udostępnia ten wykaz Komisji oraz innym państwom członkowskim. Państwa członkowskie po raz pierwszy przekazują swoje wykazy w terminie trzech miesięcy od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, a następnie nie później niż w dniu 30 listopada każdego roku.

9.   Państwa członkowskie monitorują swoje systemy nakładu połowowego i zapewniają, aby maksymalny dopuszczalny nakład połowowy, o którym mowa w art. 7, nie przekroczył ustalonych limitów.

10.   Zgodnie z zasadami dobrych rządów ustanowionymi w art. 3 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 państwa członkowskie mogą w celu osiągnięcia celów planu promować systemy zarządzania partycypacyjnego na poziomie lokalnym.

1.   Państwa członkowskie rejestrują i przekazują Komisji dane dotyczące nakładu połowowego zgodnie z art. 33 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 i art. 146c, 146d i 146e rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 404/2011 (13).

2.   Dane dotyczące nakładu połowowego agreguje się w ujęciu miesięcznym i uwzględnia się w nich informacje określone w załączniku II. Formatem zagregowanych danych jest standard definicji schematu XML oparty na normie UN/CEFACT P1000-12.

3.   Państwa członkowskie przekazują Komisji dane dotyczące nakładu połowowego, o których mowa w ust. 1, przed 15. dniem każdego miesiąca.

1.   W uzupełnieniu przepisów art. 13 rozporządzenia (WE) nr 1967/2006 zabrania się przez trzy – w stosownych przypadkach kolejne – miesiące każdego roku, na podstawie najlepszych dostępnych opinii naukowych, stosowania włoków w zachodniej części Morza Śródziemnego w obrębie sześciu mil morskich od wybrzeża z wyjątkiem obszarów o głębokości większej niż wyznaczona izobatą 100 m. Te trzy miesiące rocznego zamknięcia określane są przez każde państwo członkowskie i mają zastosowanie w najodpowiedniejszym okresie ustalonym na podstawie najlepszych dostępnych opinii naukowych. O okresie tym należy bezzwłocznie poinformować Komisję i inne zainteresowane państwa członkowskie.

2.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 i pod warunkiem że jest to uzasadnione szczególnymi ograniczeniami geograficznymi, takimi jak ograniczona wielkość szelfu kontynentalnego lub duże odległości do łowisk, państwa członkowskie mogą na podstawie najlepszych dostępnych opinii naukowych ustanowić inne obszary zamknięte, pod warunkiem że w każdym podobszarze geograficznym uzyskuje się zmniejszenie połowów młodych osobników morszczuka o co najmniej 20 %. O takim odstępstwie należy bezzwłocznie poinformować Komisję i inne zainteresowane państwa członkowskie.

3.   Do dnia 17 lipca 2021 r. i na podstawie najlepszych dostępnych opinii naukowych, zainteresowane państwa członkowskie ustanawiają inne obszary zamknięte, w przypadku gdy istnieją dowody na obecność wysokiej koncentracji ryb młodych, poniżej minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony i tarlisk stad dennych, w szczególności w przedmiotowych stadach.

4.   Inne obszary zamknięte ustanowione na podstawie ust. 3 są oceniane w szczególności przez STECF lub podobny niezależny organ naukowy uznany na poziomach unijnym lub międzynarodowym. Jeżeli ocena ta wskaże, że te obszary zamknięte nie są zgodne z ich celami, państwa członkowskie dokonują przeglądu tych obszarów zamkniętych w świetle tych zaleceń.

5.   W przypadku gdy obszary zamknięte, o których mowa w ust. 3 niniejszego artykułu, wpływają na działalność statków rybackich kilku państw członkowskich, Komisja jest uprawniona do przyjmowania – zgodnie z art. 8 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 i art. 18 niniejszego rozporządzenia oraz na podstawie najlepszych dostępnych opinii naukowych – aktów delegowanych ustanawiających przedmiotowe obszary zamknięte.

1.   Stadami, o których mowa w art. 1 ust. 3 niniejszego rozporządzenia, zarządza się, stosując podejście ostrożnościowe do zarządzania rybołówstwem, zgodnie z definicją w art. 4 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

2.   Środki zarządzania stadami, o których mowa w art. 1 ust. 3, w szczególności techniczne środki ochronne, takie jak środki wymienione w art. 13, ustanawia się przy uwzględnieniu najlepszych dostępnych opinii naukowych.

1.   Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 18 niniejszego rozporządzenia i art. 18 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 aktów delegowanych w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez ustanowienie następujących technicznych środków ochronnych:

2.   Środki, o których mowa w ust. 1, przyczyniają się do osiągnięcia celów określonych w art. 3.

1.   Do środków, o których mowa w art. 11–14 niniejszego rozporządzenia, stosuje się art. 18 ust. 1–6 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

2.   Do celów ust. 1 niniejszego artykułu państwa członkowskie mające bezpośredni interes w zarządzaniu mogą przekazywać wspólne rekomendacje zgodnie z art. 18 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013:

3.   Uprawnienia przyznane na mocy art. 11–14 niniejszego rozporządzenia pozostają bez uszczerbku dla uprawnień przyznanych Komisji na podstawie innych przepisów prawa unijnego, w tym na podstawie rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

1.   W przypadku gdy opinia naukowa wskazuje na zmianę w geograficznym rozmieszczeniu przedmiotowych stad, Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 18 aktów delegowanych w celu zmiany niniejszego rozporządzenia poprzez dostosowanie obszarów określonych w art. 1 ust. 2 oraz w załączniku I w taki sposób, aby uwzględnić tę zmianę.

2.   W przypadku gdy na podstawie opinii naukowej Komisja uzna, że należy zmienić wykaz przedmiotowych stad, Komisja może przedłożyć wniosek dotyczący zmiany tego wykazu.

1.   Do celów sprawozdania rocznego przewidzianego w art. 50 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 wymierne wskaźniki obejmują roczne oszacowanie wartości aktualnej śmiertelności połowowej w stosunku do FMSY (F/FMSY), biomasy stada tarłowego (SSB - ang. spawning stock biomass) i społeczno-gospodarczych wskaźników w odniesieniu do przedmiotowych stad, i, w miarę możliwości, w odniesieniu do stad stanowiących przyłów. Na podstawie opinii naukowej mogą one zostać uzupełnione o inne wskaźniki.

2.   Do dnia 17 lipca 2024 r., a następnie co trzy lata, Komisja przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat wyników planu i jego wpływu na przedmiotowe stada oraz na połowy eksploatujące te stada, w szczególności pod kątem realizacji celów określonych w art. 3.

1.   Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2.   Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 11–14 i 16, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 16 lipca 2019 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem tego pięcioletniego okresu. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3.   Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 11–14 i 16, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w późniejszym terminie określonym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych.

4.   Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami ustanowionymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa.

5.   Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6.   Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 11–14 i 16 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.