Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32008R0294

    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 294/2008 z dnia 11 marca 2008 r. ustanawiające Europejski Instytut Innowacji i Technologii

    Dz.U. L 97 z 9.4.2008, p. 1–12 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, GA, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    Ten dokument został opublikowany w wydaniu(-iach) specjalnym(-ych) (HR)

    Legal status of the document No longer in force, Date of end of validity: 27/05/2021; Uchylony przez 32021R0819

    ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2008/294/oj

    9.4.2008   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    L 97/1


    ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (WE) NR 294/2008

    z dnia 11 marca 2008 r.

    ustanawiające Europejski Instytut Innowacji i Technologii

    PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

    uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 157 ust. 3,

    uwzględniając wniosek Komisji,

    uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),

    uwzględniając opinię Komitetu Regionów (2),

    stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (3),

    a także mając na uwadze, co następuje:

    (1)

    W agendzie lizbońskiej na rzecz wzrostu i zatrudnienia podkreślono potrzebę stworzenia atrakcyjnych warunków dla inwestowania w wiedzę i innowacje w Europie, w celu zwiększenia konkurencyjności, tempa wzrostu gospodarczego i poziomu zatrudnienia w Unii Europejskiej.

    (2)

    Państwa członkowskie ponoszą główną odpowiedzialność za utrzymanie silnej, konkurencyjnej i innowacyjnej europejskiej bazy przemysłowej. Jednak charakter i skala wyzwania związanego z innowacyjnością w Unii Europejskiej wymagają również podjęcia działań na szczeblu wspólnotowym.

    (3)

    Wspólnota powinna zapewniać wsparcie na rzecz promowania innowacji, w szczególności poprzez siódmy program ramowy w zakresie badań, rozwoju technologicznego i demonstracji, program ramowy na rzecz konkurencyjności i innowacji, program na rzecz uczenia się przez całe życie oraz poprzez fundusze strukturalne.

    (4)

    Należy ustanowić nową inicjatywę na szczeblu Wspólnoty — Europejski Instytut Innowacji i Technologii (zwany dalej „EIT”), która będzie stanowiła uzupełnienie dotychczasowych polityk i inicjatyw wspólnotowych i krajowych poprzez wspieranie w całej Unii Europejskiej integracji trójkąta wiedzy, tj. szkolnictwa wyższego, badań i innowacji.

    (5)

    Na posiedzeniu w dniach 15 i 16 czerwca 2006 r. Rada Europejska zwróciła się do Komisji o przygotowanie formalnego wniosku w sprawie ustanowienia EIT i o przedłożenie go jesienią 2006 r.

    (6)

    EIT powinien mieć na celu przede wszystkim przyczynianie się do rozwoju potencjału innowacyjnego Wspólnoty i państw członkowskich przez zintegrowanie szkolnictwa wyższego oraz działalności badawczej i innowacyjnej przy zachowaniu najwyższych standardów. Przez prowadzenie tych działań EIT powinien ułatwiać i usprawniać tworzenie sieci i współpracę oraz powinien tworzyć synergię między środowiskami innowacyjnymi w Europie.

    (7)

    Działania EIT powinny być odpowiedzią na strategiczne długoterminowe wyzwania w zakresie innowacji w Europie, zwłaszcza w dziedzinach trans- lub interdyscyplinarnych, wraz z tymi, które zostały już określone na szczeblu europejskim. W ten sposób EIT powinien promować okresowy dialog ze społeczeństwem obywatelskim.

    (8)

    EIT powinien traktować jako priorytet transfer działalności edukacyjnej na poziomie szkół wyższych, badawczej oraz innowacyjnej do kręgów gospodarczych i zastosowań komercyjnych, a także wspieranie tworzenia nowych podmiotów gospodarczych, firm funkcjonujących w formule spinn-off oraz małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP).

    (9)

    EIT powinien działać przede wszystkim na zasadzie niezależnych, opartych na kryterium doskonałości partnerstw instytucji szkolnictwa wyższego, instytucji badawczych, przedsiębiorstw i innych zainteresowanych stron w postaci trwałych, zdolnych do samodzielnego utrzymania się w długiej perspektywie strategicznych sieci współpracy w zakresie innowacji. Partnerstwa te powinny być wybierane przez Radę Zarządzającą EIT w wyniku przejrzystej, opartej na kryterium doskonałości procedury i wyznaczane jako wspólnoty wiedzy i innowacji (zwane dalej „WWiI”). Rada Zarządzająca powinna również kierować działaniami EIT i oceniać działania WWiI. Skład członkowski Rady Zarządzającej powinien w wyważony sposób odzwierciedlać doświadczenia przedsiębiorców, środowiska akademickiego, badawczego i sektora innowacji.

    (10)

    Aby przyczynić się do wzrostu konkurencyjności i zwiększyć międzynarodową atrakcyjność gospodarki europejskiej oraz jej potencjał innowacyjny, EIT i WWiI powinny mieć możliwość pozyskiwania podmiotów partnerskich, badaczy i studentów z całego świata, w tym również przez ułatwianie im mobilności; EIT i WWiI powinny mieć też możliwość współpracy z podmiotami z państw trzecich.

    (11)

    Stosunki między EIT a WWiI powinny się opierać na umowach, które okreśają prawa i obowiązki WWiI, zapewnią koordynację na odpowiednim poziomie oraz określą w zarysie mechanizm monitorowania oraz oceny działalności WWiI i jej wyników.

    (12)

    Istnieje potrzeba wspierania szkolnictwa wyższego, będącego nieodłącznym, lecz często brakującym elementem kompleksowej strategii innowacji. Umowa między EIT a WWiI powinna stanowić, że stopnie naukowe i dyplomy nadane w ramach WWiI będą nadawane przez uczestniczące instytucje szkolnictwa wyższego, które należy zachęcać do oznaczania ich również jako stopni naukowych i dyplomów EIT. W swoich działaniach i pracach EIT powinien dążyć do promowania mobilności w ramach europejskiej przestrzeni badawczej i europejskiej przestrzeni szkolnictwa wyższego oraz ułatwiać przenoszenie dotacji przyznanych badaczom i studentom w powiązaniu z WWiI. Wszystkie te działania należy realizować bez uszczerbku dla dyrektywy 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych (4).

    (13)

    EIT powinien opracować jasne i przejrzyste wytyczne dotyczące zarządzania własnością intelektualną, które powinny wspierać wykorzystywanie własności intelektualnej na właściwych warunkach. Wytyczne te powinny przewidywać należyte uwzględnienie wkładów wniesionych przez różne podmioty partnerskie WWiI, niezależnie od ich wielkości. W przypadku działań finansowanych przez wspólnotowe programy ramowe na rzecz badań i rozwoju technologicznego będą miały do nich zastosowanie zasady przewidziane w tych programach.

    (14)

    Należy stworzyć odpowiednie uregulowania gwarantujące odpowiedzialność i przejrzystość działania EIT. Odpowiednie zasady dotyczące jego funkcjonowania powinny zostać określone w statucie EIT.

    (15)

    EIT powinien mieć osobowość prawną oraz, aby zapewnić sobie autonomię i niezależność działania, powinien zarządzać swoim własnym budżetem, którego przychody powinny obejmować wkład wspólnotowy.

    (16)

    EIT powinien dążyć do pozyskiwania coraz większych wkładów finansowych pochodzących z sektora prywatnego oraz z przychodów generowanych przez własne działania. W związku z tym oczekuje się, że sektory przemysłu, finansów i usług będą wnosiły istotne wkłady do budżetu EIT, w szczególności do budżetu WWiI. WWiI powinny dążyć do maksymalizowania udziału sektora prywatnego we wkładach. WWiI i ich podmioty partnerskie powinny podawać do wiadomości publicznej, że ich działania są podejmowane w ramach EIT i że otrzymują wkład finansowy z budżetu ogólnego Unii Europejskiej.

    (17)

    Wkład Wspólnoty do EIT powinien służyć finansowaniu kosztów związanych z założeniem oraz działaniami administracyjnymi i koordynacyjnymi EIT i WWiI. Aby uniknąć podwójnego finansowania, działania te nie powinny korzystać jednocześnie ze środków pochodzących z innych programów wspólnotowych takich jak program ramowy w zakresie badań, rozwoju technologicznego i działań demonstracyjnych, program ramowy na rzecz konkurencyjności i innowacji, zintegrowany program na rzecz uczenia się przez całe życie ani z funduszy strukturalnych. Ponadto w przypadku gdy WWiI lub jej podmioty partnerskie występują bezpośrednio o pomoc z tych programów lub funduszy, ich wnioski należy traktować bez żadnych preferencji w stosunku do innych wniosków.

    (18)

    W zakresie dotyczącym wkładu Wspólnoty i innych dotacji, którymi obciążany jest budżet ogólny Unii Europejskiej, powinna mieć zastosowanie procedura budżetowa Wspólnoty. Kontrolę ksiąg rachunkowych przeprowadzać powinien Trybunał Obrachunkowy zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (5).

    (19)

    Niniejsze rozporządzenie ustanawia kopertę finansową na lata 2008–2013, która ma stanowić podstawowy punkt odniesienia dla władzy budżetowej, w rozumieniu pkt 37 porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. między Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami (6).

    (20)

    EIT jest organem powołanym przez Wspólnoty w rozumieniu art. 185 ust. 1 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002, w związku z czym powinien odpowiednio stosować wynikające z niego zasady finansowe. Do EIT powinno zatem mieć zastosowanie rozporządzenie Komisji (WE, Euratom) nr 2343/2002 z dnia 19 listopada 2002 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów określonych w art. 185 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (7).

    (21)

    EIT powinien opracowywać coroczne sprawozdanie opisujące w zarysie działania przeprowadzone w poprzedzającym roku kalendarzowym i odnawialny trzyletni program prac opisujący w zarysie zaplanowane przez niego działania i umożliwiający EIT reakcję na wydarzenia wewnętrzne i zewnętrzne w dziedzinach nauki, techniki, szkolnictwa wyższego, innowacji i w innych odnośnych obszarach. Dokumenty te powinny być przekazane do wiadomości Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komisji, Trybunałowi Obrachunkowemu, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu i Komitetowi Regionów. Parlament Europejski, Rada i Komisja powinny być uprawnione do wydania opinii na temat pierwszego trzyletniego programu prac EIT.

    (22)

    W strategicznym planie innowacji (zwanym dalej „SPI”) powinny zostać określone strategiczne długoterminowe dziedziny priorytetowe i potrzeby finansowe EIT na okres siedmiu lat. Zważywszy na znaczenie SPI dla wspólnotowej polityki w zakresie innowacji, a także polityczne znaczenie społeczno-gospodarczego oddziaływania na Wspólnotę, SPI powinien zostać przyjęty przez Parlament Europejski i Radę na podstawie wniosku Komisji przygotowanego na podstawie projektu opracowanego przez EIT.

    (23)

    Wskazane jest, by Komisja zainicjowała niezależną, zewnętrzną ocenę działania EIT w szczególności z myślą o przygotowaniu SPI. W odpowiednich przypadkach Komisja powinna przedstawić propozycje zmiany niniejszego rozporządzenia.

    (24)

    Wskazane jest stopniowe, podzielone na etapy wprowadzanie w życie EIT z myślą o jego długofalowym rozwoju. Potrzebna jest faza początkowa, z ograniczoną liczbą WWiI, tak aby odpowiednio ocenić funkcjonowanie EIT i WWiI, a także — gdy będzie to konieczne — wprowadzić usprawnienia. W terminie osiemnastu miesięcy od utworzenia Rady Zarządzającej powinna ona wybrać dwie lub trzy WWiI w dziedzinach, które mogą pomóc Unii Europejskiej sprostać jej obecnym i przyszłym wyzwaniom, a które mogą obejmować takie dziedziny, jak zmiany klimatu, energia ze źródeł odnawialnych i następna generacja technologii informacyjnych i komunikacyjnych. Wybór i wyznaczenie następnych WWiI powinien być możliwy dopiero po przyjęciu pierwszego SPI; należy przy tym uwzględnić szczegółowe ustalenia dotyczące trybu działania i finansowania EIT, dostosowane do jego długofalowej perspektywy.

    (25)

    Ponieważ cel działań, które należy podjąć, to jest ustanowienie EIT, nie może zostać w dostatecznym stopniu osiągnięty przez państwa członkowskie, a z uwagi na jego skalę i ponadnarodowy charakter można go lepiej osiągnąć na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest niezbędne do osiągnięcia tego celu,

    PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

    Artykuł 1

    Przedmiot

    Niniejszym ustanawia się Europejski Instytut Innowacji i Technologii (dalej zwany „EIT”).

    Artykuł 2

    Definicje

    Na użytek niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

    1)

    „innowacja” oznacza proces, łącznie z jego efektami, dzięki któremu nowe idee odpowiadają na zapotrzebowanie społeczne lub gospodarcze i prowadzą do powstawania nowych produktów, usług lub modeli działalności gospodarczej i modeli organizacyjnych z powodzeniem wprowadzanych na istniejący rynek lub mających zdolność tworzenia nowych rynków;

    2)

    „wspólnota wiedzy i innowacji” (WWiI) oznacza niezależne partnerstwo instytucji szkolnictwa wyższego, instytucji badawczych, przedsiębiorstw i innych zainteresowanych stron w procesie innowacji istniejące w postaci strategicznej sieci współpracy opartej na wspólnym średnio- i długookresowym planowaniu innowacji dla osiągnięcia celów EIT, niezależnie od swojej formy prawnej;

    3)

    „państwo uczestniczące” oznacza państwo członkowskie Unii Europejskiej lub inny kraj, który zawarł ze Wspólnotą umowę w sprawie EIT;

    4)

    „państwo trzecie” oznacza jakiekolwiek państwo niebędące państwem uczestniczącym;

    5)

    „podmiot partnerski” oznacza każdy podmiot, który jest członkiem WWiI; mogą to być w szczególności: instytucje szkolnictwa wyższego, instytucje badawcze, przedsiębiorstwa publiczne lub prywatne, instytucje finansowe, władze regionalne i lokalne, fundacje;

    6)

    „instytucja badawcza” oznacza każdą publiczną lub prywatną osobę prawną, do której głównych celów należą badania naukowe lub rozwój techniczny;

    7)

    „instytucja szkolnictwa wyższego” oznacza uniwersytet lub dowolnego rodzaju instytucję szkolnictwa wyższego, która zgodnie z ustawodawstwem lub praktyką danego kraju oferuje stopnie naukowe i dyplomy na poziomie magistra i doktora, bez względu na jej nazwę w danym kraju;

    8)

    „stopnie naukowe i dyplomy” oznaczają kwalifikacje prowadzące do uzyskania dyplomu magistra lub doktora nadawanego przez uczestniczące instytucje szkolnictwa wyższego w związku z działaniami w zakresie szkolnictwa wyższego prowadzonymi w danej WWiI;

    9)

    „strategiczny plan innowacji” (SPI) oznacza dokument strategiczny określający dziedziny priorytetowe EIT dotyczące przyszłych inicjatyw, zawierający przegląd planowanych działań z zakresu szkolnictwa wyższego, badań i innowacji na okres siedmiu lat.

    Artykuł 3

    Cel

    Celem EIT jest przyczynienie się do zrównoważonego wzrostu gospodarczego w Europie i zwiększenia konkurencyjności przez wzmocnienie potencjału innowacyjnego państw członkowskich i Wspólnoty. EIT realizuje ten cel, propagując i łącząc ze sobą szkolnictwo wyższe, innowacje i badania na najwyższym poziomie.

    Artykuł 4

    Organy EIT

    1.   Organami EIT są:

    a)

    Rada Zarządzająca złożona z członków wysokiego szczebla, mających doświadczenie w dziedzinie szkolnictwa wyższego, badań, innowacji i przedsiębiorczości. Odpowiada za kierowanie działalnością EIT, za wybór, wyznaczenie i ocenę WWiI oraz za wszelkie inne decyzje strategiczne;

    b)

    Komitet Wykonawczy, który nadzoruje działalność EIT i podejmuje niezbędne decyzje między posiedzeniami Rady Zarządzającej;

    c)

    dyrektor, który odpowiada przed Radą Zarządzającą za zarządzanie administracją i finansami EIT oraz jest prawnym przedstawicielem EIT;

    d)

    komórka audytu wewnętrznego, która doradza Radzie Zarządzającej i dyrektorowi w zakresie struktur zarządzania i kontroli finansowo-administracyjnej w EIT, organizacji powiązań finansowych z poszczególnymi WWiI oraz wszelkich innych spraw powierzonych jej przez Radę Zarządzającą.

    2.   Komisja może wyznaczyć obserwatorów w celu uczestniczenia w posiedzeniach Rady Zarządzającej.

    3.   Szczegółowe postanowienia dotyczące organów EIT zawarte są w statucie EIT, załączonym do niniejszego rozporządzenia.

    Artykuł 5

    Zadania

    1.   Aby osiągnąć swój cel, EIT:

    a)

    ustala swoje dziedziny priorytetowe;

    b)

    podnosi świadomość wśród potencjalnych podmiotów partnerskich i zachęca je do udziału w swojej działalności;

    c)

    wybiera i wyznacza WWiI w priorytetowych dziedzinach zgodnie z art. 7 oraz określa ich prawa i obowiązki w drodze umowy, zapewnia im odpowiednie wsparcie, stosuje odpowiednie środki kontroli jakości, stale monitoruje i okresowo ocenia ich działalność, zapewnia koordynację pomiędzy poszczególnymi WWiI na odpowiednim poziomie;

    d)

    gromadzi fundusze ze źródeł publicznych i prywatnych oraz wykorzystuje swoje zasoby zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. W szczególności stara się pozyskiwać znaczną i coraz większą część swojego budżetu ze źródeł prywatnych i z dochodu generowanego przez własne działania;

    e)

    zachęca do uznawania w państwach członkowskich nadanych przez instytucje szkolnictwa wyższego będące podmiotami partnerskimi stopni naukowych i dyplomów, które mogą być oznaczone jako stopnie naukowe i dyplomy EIT;

    f)

    wspiera upowszechnianie dobrych praktyk służących integracji trójkąta wiedzy w celu wypracowania wspólnej kultury innowacji i transferu wiedzy;

    g)

    dąży do osiągnięcia pozycji światowej klasy podmiotu doskonałości w zakresie szkolnictwa wyższego, badań i innowacji;

    h)

    zapewnia komplementarność i synergię między działalnością EIT a innymi programami wspólnotowymi.

    2.   EIT jest upoważniony do powołania Fundacji (zwanej dalej „Fundacją EIT”), której szczególnym celem będzie propagowanie i wspieranie działalności EIT.

    Artykuł 6

    Wspólnoty wiedzy i innowacji

    1.   WWiI podejmują się w szczególności:

    a)

    innowacyjnej działalności i inwestycji oferujących wartość dodaną z europejskiego punktu widzenia, w pełni integrujących ze sobą płaszczyzny szkolnictwa wyższego i badań, w celu uzyskania masy krytycznej, stymulując rozpowszechnianie i wykorzystywanie otrzymanych wyników;

    b)

    najbardziej zaawansowanych, opartych na innowacjach badań w dziedzinach kluczowych z gospodarczego i społecznego punktu widzenia, czerpiących z efektów badań na poziomie krajowym i europejskim i mających potencjał wzmocnienia konkurencyjności Europy na szczeblu międzynarodowym;

    c)

    działalności edukacyjno-szkoleniowej na poziomie magisterskim i doktoranckim, w dyscyplinach mających potencjał zaspokojenia przyszłych potrzeb społeczno-gospodarczych Europy oraz promujących rozwój umiejętności związanych z innowacją, poprawę umiejętności kierowniczych i w zakresie przedsiębiorczości oraz mobilność naukowców i studentów;

    d)

    upowszechniania najlepszych praktyk w sektorze innowacji z akcentem na rozwijanie współpracy szkolnictwa wyższego, instytucji badawczych i przedsiębiorstw, w tym z sektora usług i finansów.

    2.   WWiI dysponują znaczną ogólną niezależnością w zakresie definiowania swojej organizacji wewnętrznej, a także dokładnego harmonogramu i metod działania. W szczególności WWiI dążą do otwartości na przyjmowanie nowych członków, o ile wnoszą oni do partnerstwa nowe wartości.

    3.   Stosunki między EIT a każdą WWiI są regulowane umowami.

    Artykuł 7

    Wybór WWiI

    1.   Dane partnerstwo jest wybierane i wyznaczane jako WWiI przez EIT na podstawie konkurencyjnej, otwartej i przejrzystej procedury. Szczegółowe kryteria wyboru WWiI, oparte na zasadach doskonałości i innowacyjności, są przyjmowane i publikowane przez EIT, a w procesie wyboru uczestniczą niezależni, zewnętrzni eksperci.

    2.   Zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1 przy wyborze WWiI szczególnie uwzględnia się następujące kwestie:

    a)

    obecna i potencjalna zdolność innowacyjna danego partnerstwa oraz jego osiągnięcia w zakresie szkolnictwa wyższego, badań i innowacji;

    b)

    zdolność partnerstwa do osiągnięcia celów SPI;

    c)

    zdolność partnerstwa do zapewnienia trwałego, długoterminowego, niezależnego finansowania, w tym znacznego i rosnącego wkładu ze strony sektora prywatnego, przemysłu i usług;

    d)

    udział w partnerstwie organizacji działających we wszystkich trzech obszarach wiedzy: szkolnictwie wyższym, badaniach i innowacji;

    e)

    przedstawienie planu zarządzania własnością intelektualną odpowiedniego dla danego sektora i spójnego z zasadami i wytycznymi EIT dotyczącymi zarządzania własnością intelektualną, obejmującego zasady uwzględniania wkładów pochodzących od różnych podmiotów partnerskich;

    f)

    środki wspierające nawiązywanie i utrzymywanie współpracy z sektorem prywatnym, w tym z sektorem finansowym, a w szczególności MŚP, a także wspierające tworzenie podmiotów rozpoczynających działalność gospodarczą, przedsiębiorstw funkcjonujących na zasadzie spinn-off oraz MŚP, z myślą o komercyjnym wykorzystaniu wyników działalności WWiI;

    g)

    gotowość do współdziałania z innymi podmiotami i sieciami poza WWiI w celu wymiany dobrych praktyk i doskonałości.

    3.   Warunkiem minimalnym utworzenia WWiI jest uczestnictwo co najmniej trzech podmiotów partnerskich z siedzibami w co najmniej dwu państwach członkowskich. Wszystkie te podmioty partnerskie muszą być od siebie niezależne w rozumieniu art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1906/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. ustanawiającego zasady uczestnictwa przedsiębiorstw, ośrodków badawczych i uczelni wyższych w działaniach prowadzonych w ramach siódmego programu ramowego oraz zasady upowszechniania wyników badań (2007–2013) (8).

    4.   W skład WWiI mogą wchodzić podmioty partnerskie z państw trzecich, pod warunkiem zatwierdzenia przez Radę Zarządzającą. Większość podmiotów partnerskich wchodzących w skład WWiI musi mieć siedzibę w państwach członkowskich. W skład każdej WWiI wchodzi co najmniej jedna instytucja szkolnictwa wyższego i jedna spółka prywatna.

    Artykuł 8

    Stopnie naukowe i dyplomy

    1.   Stopnie naukowe i dyplomy związane z działalnością w zakresie szkolnictwa wyższego, o której mowa w art. 6 ust. 1 lit. c), nadawane są przez uczestniczące instytucje szkolnictwa wyższego zgodnie z krajowymi zasadami i procedurami akredytacyjnymi. Porozumienie między EIT a WWiI przewiduje, że te stopnie i dyplomy będą również mogły być oznaczone jako stopnie naukowe i dyplomy EIT.

    2.   EIT zachęca uczestniczące instytucje szkolnictwa wyższego do:

    a)

    nadawania wspólnych lub wielokrotnych stopni naukowych i dyplomów odzwierciedlających zintegrowany charakter WWiI. Mogą one jednak być również nadawane przez jedną instytucję szkolnictwa wyższego;

    b)

    uwzględniania:

    (i)

    działania wspólnotowego podjętego zgodnie z art. 149 i 150 Traktatu;

    (ii)

    działania podjętego w kontekście europejskiego obszaru szkolnictwa wyższego.

    Artykuł 9

    Niezależność EIT oraz spójność z działaniami Wspólnoty, państw członkowskich lub działaniami międzyrządowymi

    1.   EIT prowadzi swoją działalność niezależnie od władz krajowych i nacisków zewnętrznych.

    2.   Działalność EIT jest spójna z innymi działaniami i instrumentami, które mają zostać wdrożone na szczeblu wspólnotowym, w szczególności w dziedzinie szkolnictwa wyższego, badań i innowacji.

    3.   EIT uwzględnia również w należyty sposób strategie polityczne i inicjatywy realizowane na szczeblu regionalnym, krajowym i międzyrządowym, tak by korzystać z najlepszych wzorców, ustalonych koncepcji i istniejących zasobów.

    Artykuł 10

    Zarządzanie własnością intelektualną

    1.   EIT przyjmuje wytyczne dotyczące zarządzania własnością intelektualną na podstawie, między innymi, rozporządzenia (WE) nr 1906/2006.

    2.   Na podstawie tych wytycznych podmioty partnerskie każdej WWiI zawierają między sobą porozumienie o zarządzaniu własnością intelektualną i korzystaniu z niej, które w szczególności reguluje sposób uwzględniania wkładów pochodzących od różnych podmiotów partnerskich, w tym od MŚP.

    Artykuł 11

    Status prawny

    1.   EIT jest organem Wspólnoty i ma osobowość prawną. W każdym z państw członkowskich korzysta z najszerszej zdolności prawnej przyznawanej osobom prawnym przez ustawodawstwo krajowe. Może zwłaszcza nabywać lub zbywać mienie ruchome i nieruchome oraz być stroną postępowania sądowego.

    2.   Do EIT stosuje się Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich.

    Artykuł 12

    Odpowiedzialność

    1.   EIT ponosi wyłączną odpowiedzialność za swoje zobowiązania.

    2.   Odpowiedzialność umowna EIT jest regulowana odpowiednimi postanowieniami umowy i prawem właściwym dla danej umowy. Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich jest właściwy do orzekania na podstawie dowolnej klauzuli arbitrażowej zawartej w umowie, której stroną jest EIT.

    3.   W zakresie odpowiedzialności pozaumownej, zgodnie z ogólnymi zasadami wspólnymi dla systemów prawnych państw członkowskich, EIT odpowiada za wszelkie szkody wyrządzone przez siebie lub swoich pracowników przy wykonywaniu ich obowiązków.

    Trybunał Sprawiedliwości jest właściwy do orzekania we wszelkich sporach dotyczących odpowiedzialności za takie szkody.

    4.   Wszelkie płatności EIT wynikające z odpowiedzialności, o której mowa w ust. 2 i 3, oraz koszty i wydatki poniesione w związku z nią uznawane są za wydatki EIT i pokrywane z jego zasobów.

    5.   Trybunał Sprawiedliwości jest właściwy do orzekania w sprawach wniesionych przeciwko EIT na warunkach określonych w art. 230 i 232 Traktatu.

    Artykuł 13

    Przejrzystość i dostęp do dokumentów

    1.   EIT zapewnia wysoki poziom przejrzystości prowadzonej przez siebie działalności. W szczególności EIT utworzy dostępny i bezpłatny serwis internetowy, dostarczający informacji na temat działalności EIT oraz poszczególnych WWiI.

    2.   EIT podaje do publicznej wiadomości swój regulamin, szczegółowe przepisy finansowe, o których mowa w art. 21 ust. 1, oraz szczegółowe kryteria wyboru WWiI, o których mowa w art. 7, przed pierwszym zaproszeniem do składania wniosków w sprawie wyboru pierwszych WWiI.

    3.   EIT podaje niezwłocznie do publicznej wiadomości odnawialny trzyletni program prac oraz roczne sprawozdanie z działalności, o którym mowa w art. 15.

    4.   Bez uszczerbku dla ust. 5 i 6 EIT nie udostępnia osobom trzecim otrzymywanych informacji poufnych, w stosunku do których złożono wniosek o traktowanie poufne i traktowanie takie jest uzasadnione.

    5.   Członkowie organów EIT podlegają obowiązkowi zachowania tajemnicy zawodowej, o którym mowa w art. 287 Traktatu.

    Informacje zgromadzone zgodnie z niniejszym rozporządzeniem przez EIT podlegają przepisom rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (9).

    6.   Do dokumentów znajdujących się w posiadaniu EIT stosuje się rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (10). W terminie sześciu miesięcy od momentu utworzenia EIT Rada Zarządzająca przyjmuje ustalenia praktyczne dotyczące stosowania tego rozporządzenia.

    7.   Oficjalne dokumenty i publikacje EIT są tłumaczone zgodnie z rozporządzeniem nr 1 z dnia 15 kwietnia 1958 r. w sprawie określenia systemu językowego Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (11). Wymagane tłumaczenia zapewnia Centrum Tłumaczeń Organów Unii Europejskiej ustanowione na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 2965/1994 (12).

    Artykuł 14

    Zasoby finansowe

    1.   EIT jest finansowany z wkładu z budżetu ogólnego Unii Europejskiej w ramach koperty finansowej określonej w art. 19 i z innych źródeł prywatnych i publicznych.

    2.   WWiI są finansowane w szczególności z następujących źródeł:

    a)

    wkładów przedsiębiorstw lub podmiotów prywatnych, tworzących znaczące źródło finansowania;

    b)

    wkładów z budżetu ogólnego Unii Europejskiej;

    c)

    ustawowych lub dobrowolnych wkładów państw uczestniczących, państw trzecich lub ich organów publicznych;

    d)

    zapisów, darowizn i wkładów od osób fizycznych, instytucji, fundacji lub wszelkich innych podmiotów krajowych;

    e)

    przychodów uzyskanych z działalności własnej WWiI oraz z tytułu praw własności intelektualnej;

    f)

    przychodów uzyskanych z wyników działalności EIT lub z wkładów kapitałowych, łącznie z tymi, którymi zarządza Fundacja EIT;

    g)

    wkładów organów lub instytucji międzynarodowych;

    h)

    pożyczek i wkładów Europejskiego Banku Inwestycyjnego, z uwzględnieniem możliwości korzystania z mechanizmu finansowego polegającego na podziale ryzyka zgodnie z kryteriami kwalifikowalności i procedurą wyboru.

    Wkłady te mogą mieć formę wkładów rzeczowych.

    3.   Sposoby uzyskiwania środków finansowych z EIT są określone w zasadach finansowych EIT, o których mowa w art. 21 ust. 1.

    4.   Wkład z budżetu ogólnego Unii Europejskiej przeznaczony na pokrycie kosztów założenia oraz działalności administracyjnej i koordynacyjnej WWiI pochodzi z koperty finansowej określonej w art. 19.

    5.   WWiI lub ich podmioty partnerskie mogą się ubiegać o pomoc wspólnotową, w szczególności w ramach programów i funduszy wspólnotowych, zgodnie z obowiązującymi je zasadami i na równych warunkach z innymi wnioskodawcami. W takim przypadku nie udziela się pomocy na działalność już finansowaną z budżetu ogólnego Unii Europejskiej.

    Artykuł 15

    Programowanie i sprawozdawczość

    EIT przyjmuje:

    a)

    trzyletni odnawialny program prac, oparty na przyjętym uprzednio SPI, zawierający deklarację jego głównych priorytetów oraz planowanych inicjatyw, w tym preliminarz potrzeb finansowych i źródeł finansowania. EIT przekazuje program prac do wiadomości Komisji, Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów;

    b)

    sprawozdanie roczne do dnia 30 czerwca każdego roku. Sprawozdanie zawiera opis działań prowadzonych przez EIT w poprzednim roku kalendarzowym i ocenę wyników w odniesieniu do ustalonych celów i terminarza, ocenę ryzyka związanego z podjętymi działaniami, jak również ocenę wykorzystania zasobów i ogólnego funkcjonowania EIT.

    Artykuł 16

    Monitorowanie i ocena EIT

    1.   EIT zapewnia stałe monitorowanie i okresową niezależną ocenę swojej działalności, w tym działań prowadzonych przez WWiI, aby zapewnić najwyższą jakość wyników, najwyższy poziom naukowy oraz jak najefektywniejsze wykorzystanie zasobów. Wyniki ocen są podawane do publicznej wiadomości.

    2.   Komisja zapewnia przeprowadzenie oceny EIT do czerwca 2011 r. i co pięć lat po wejściu w życie nowych ram finansowych. Ocena ta jest oparta na niezależnej ocenie zewnętrznej i określa, w jaki sposób EIT wypełnia swoją misję. Obejmuje ona pełen zakres działalności EIT i WWiI, a jej przedmiotem jest wartość dodana wnoszona przez EIT, oddziaływanie, efektywność, trwałość, wydajność i adekwatność podejmowanych działań oraz ich związek lub wzajemne uzupełnianie z istniejącymi krajowymi i wspólnotowymi strategiami politycznymi w zakresie wspierania szkolnictwa wyższego, badań i innowacji. Uwzględnia ona także opinie zainteresowanych stron, zarówno na szczeblu europejskim, jak i krajowym.

    3.   Komisja przekazuje wyniki tej oceny, wraz ze swoją opinią oraz — w odpowiednich przypadkach — wszelkimi wnioskami dotyczącymi zmiany niniejszego rozporządzenia, Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu i Komitetowi Regionów. Rada Zarządzająca uwzględnia w należyty sposób wyniki tej oceny w programach i działaniach realizowanych przez EIT.

    Artykuł 17

    Strategiczny plan innowacji

    1.   W terminie do 30 czerwca 2011 r., a następnie co siedem lat EIT opracowuje projekt siedmioletniego SPI i przedkłada go Komisji.

    2.   SPI określa długoterminowe dziedziny priorytetowe EIT i zawiera ocenę jego skutków społeczno-gospodarczych oraz jego zdolności do wygenerowania najlepszej wartości dodanej w zakresie innowacji. SPI uwzględnia wyniki monitorowania i oceny EIT, o których mowa w art. 16.

    3.   SPI zawiera ocenę potrzeb i źródeł finansowych wymaganych do przyszłego funkcjonowania, długoterminowego rozwoju i finansowania EIT. Zawiera również orientacyjny plan finansowy obejmujący okres ram finansowych.

    4.   SPI jest przyjmowany na podstawie wniosku Komisji przez Parlament Europejski i Radę zgodnie z art. 157 ust. 3 Traktatu.

    Artykuł 18

    Etap początkowy

    1.   W terminie dwunastu miesięcy od jej utworzenia Rada Zarządzająca przedstawia Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji projekt pierwszego trzyletniego odnawialnego programu prac, o którym mowa w art. 15 lit. a). Zarówno Parlament Europejski, jak i Rada oraz Komisja mogą przedstawiać Radzie Zarządzającej opinie w dowolnej sprawie objętej zakresem projektu prac w terminie trzech miesięcy od daty jego otrzymania. Po otrzymaniu takiej opinii przez EIT Rada Zarządzająca odpowiada na nią w terminie trzech miesięcy, wskazując na wszelkie dostosowania priorytetów i zaplanowanych działań.

    2.   W terminie osiemnastu miesięcy od daty utworzenia Rady Zarządzającej EIT wybiera i wyznacza dwie do trzech WWiI zgodnie z kryteriami i procedurami określonymi w art. 7.

    3.   Na podstawie projektu dostarczonego przez EIT Komisja przed końcem roku 2011 przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wniosek w sprawie pierwszego SPI.

    Oprócz elementów określonych w art. 17 pierwszy SPI zawiera:

    a)

    specyfikacje i zakres zadań dotyczące funkcjonowania EIT;

    b)

    sposoby realizacji współpracy Rady Zarządzającej z WWiI;

    c)

    warunki finansowania WWiI.

    4.   Po przyjęciu pierwszego SPI zgodnie z art. 17 ust. 4 Rada Zarządzająca może wybrać i wyznaczyć dodatkowe WWiI zgodnie z art. 6 i 7.

    Artykuł 19

    Zobowiązania budżetowe

    Koperta finansowa na wdrożenie niniejszego rozporządzenia na okres od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. wynosi 308,7 mln EUR. Roczne środki są przyznawane przez władzę budżetową w granicach ram finansowych.

    Artykuł 20

    Przygotowanie i przyjęcie budżetu rocznego

    1.   Wydatki EIT obejmują wydatki pracownicze, administracyjne, infrastrukturalne i operacyjne. Wydatki administracyjne utrzymywane są na jak najniższym poziomie.

    2.   Rok finansowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym.

    3.   Dyrektor sporządza preliminarz przychodów i wydatków EIT na następny rok finansowy i przedstawia go Radzie Zarządzającej.

    4.   Przychody i wydatki EIT równoważą się.

    5.   Rada Zarządzająca przyjmuje preliminarz wraz z towarzyszącym mu projektem planu zatrudnienia i wstępnym odnawialnym trzyletnim programem prac oraz projektem planu zatrudnienia i przedstawia go Komisji do dnia 31 marca.

    6.   Na podstawie preliminarza Komisja wprowadza do wstępnego projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej oszacowanie niezbędnej jej zdaniem kwoty dotacji z budżetu ogólnego.

    7.   Władza budżetowa zatwierdza środki na dotację dla EIT.

    8.   Rada Zarządzająca przyjmuje budżet EIT, który otrzymuje swój ostateczny kształt po ostatecznym przyjęciu budżetu ogólnego Unii Europejskiej. W stosowanych przypadkach może on zostać odpowiednio dostosowany.

    9.   Rada Zarządzająca, w możliwie krótkim terminie, powiadamia organ budżetowy o swoim zamiarze realizacji każdego przedsięwzięcia, które może powodować znaczące następstwa finansowe dla budżetu EIT, w szczególności wszelkich przedsięwzięć związanych z nieruchomościami, takich jak najem lub nabycie budynków. Rada Zarządzająca informuje o tym Komisję.

    10.   Wszelkie istotne zmiany w budżecie wymagają zastosowania tej samej procedury.

    Artykuł 21

    Wykonanie i kontrola budżetu

    1.   EIT przyjmuje swoje przepisy finansowe zgodnie z art. 185 ust. 1 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002. Mogą one odbiegać od rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2343/2002 wyłącznie ze względu na szczególne wymagania dotyczące funkcjonowania EIT oraz po uzyskaniu uprzedniej zgody Komisji. W sposób należyty uwzględnia się potrzebę odpowiedniej elastyczności działania, w celu umożliwienia EIT realizacji jego celów oraz pozyskiwania i zatrzymania partnerów z sektora prywatnego.

    2.   Dyrektor wykonuje budżet EIT.

    3.   Konta EIT są skonsolidowane z kontami Komisji.

    4.   Na podstawie zalecenia Rady Parlament Europejski, w terminie do dnia 30 kwietnia roku n + 2, udziela dyrektorowi absolutorium z wykonania budżetu EIT za rok n, a Radzie Zarządzającej absolutorium w odniesieniu do Fundacji EIT.

    Artykuł 22

    Ochrona interesów finansowych Wspólnoty

    1.   W celu zwalczania nadużyć finansowych, korupcji i innych sprzecznych z prawem działań do EIT stosuje się w całości przepisy rozporządzenia (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 maja 1999 r. dotyczącego dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) (13).

    2.   EIT przystępuje do Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 25 maja 1999 r. między Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej i Komisją Wspólnot Europejskich, dotyczącego dochodzeń wewnętrznych prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) (14). Rada Zarządzająca formalnie potwierdza to przystąpienie i przyjmuje niezbędne środki mające na celu ułatwianie przeprowadzania przez OLAF dochodzeń wewnętrznych.

    3.   Wszystkie decyzje przyjmowane przez EIT i zawierane przez niego umowy muszą stanowić wyraźnie, że OLAF i Trybunał Obrachunkowy mogą przeprowadzać na miejscu kontrolę dokumentów wszystkich wykonawców i podwykonawców, którzy otrzymali środki wspólnotowe, w tym kontrolę dokumentów w siedzibie ostatecznego beneficjenta.

    4.   Przepisy ust. 1, 2 i 3 stosuje się odpowiednio do Fundacji EIT.

    Artykuł 23

    Statut

    Przyjmuje się statut EIT w brzmieniu przedstawionym w załączniku.

    Artykuł 24

    Wejście w życie

    Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

    Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

    Sporządzono w Strasburgu dnia 11 marca 2008 r.

    W imieniu Parlamentu Europejskiego

    H.-G. PÖTTERING

    Przewodniczący

    W imieniu Rady

    J. LENARČIČ

    Przewodniczący


    (1)  Dz.U. C 161 z 13.7.2007, s. 28.

    (2)  Dz.U. C 146 z 30.6.2007, s. 27.

    (3)  Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 26 września 2007 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym), wspólne stanowisko Rady z dnia 21 stycznia 2008 r. (Dz.U. C 52 E z 26.2.2008, s. 7) i stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 11 marca 2008 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym).

    (4)  Dz.U. L 255 z 30.9.2005, s. 22. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1430/2007 (Dz.U. L 320 z 6.12.2007, s. 3).

    (5)  Dz.U. L 248 z 16.9.2002, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1525/2007 (Dz.U. L 343 z 27.12.2007, s. 9).

    (6)  Dz.U. C 139 z 14.6.2006, s. 1. Porozumienie międzyinstytucjonalne zmienione decyzją  Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/29/WE (Dz.U. L 6 z 10.1.2008, s. 7).

    (7)  Dz.U. L 357 z 31.12.2002, s. 72.

    (8)  Dz.U. L 391 z 30.12.2006, s. 1.

    (9)  Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.

    (10)  Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43.

    (11)  Dz.U. 17 z 6.10.1958, s. 385/58. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1791/2006 (Dz.U. L 363 z 20.12.2006, s. 1).

    (12)  Dz.U. L 314 z 7.12.1994, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1645/2003 (Dz.U. L 245 z 29.9.2003, s. 13).

    (13)  Dz.U. L 136 z 31.5.1999, s. 1.

    (14)  Dz.U. L 136 z 31.5.1999, s. 15.


    ZAŁĄCZNIK

    Statut Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii

    Artykuł 1

    Skład Rady Zarządzającej

    1.   W skład Rady Zarządzającej wchodzą zarówno członkowie mianowani, przy zapewnieniu równowagi pomiędzy członkami mającymi doświadczenie w zakresie działalności gospodarczej, szkolnictwa wyższego i badań (zwani dalej „członkami mianowanymi”), jak i członkowie wybierani z własnego grona przez pracowników sektora szkolnictwa wyższego, badań i innowacji, personelu technicznego i administracyjnego, studentów i doktorantów EIT i WWiI (zwani dalej „członkami przedstawicielami”).

    Tymczasowo pierwsza Rada Zarządzająca składa się wyłącznie z członków mianowanych, do czasu wyborów członków przedstawicieli, które mogą odbyć się po ustanowieniu pierwszej WWiI.

    2.   Rada liczy osiemnastu członków mianowanych. Ich kadencja trwa sześć lat i nie jest odnawialna. Są oni mianowani przez Komisję zgodnie z przejrzystą procedurą. Komisja informuje Parlament Europejski i Radę o przebiegu procesu wyboru i ostatecznym mianowaniu członków Rady Zarządzającej.

    Mianowani członkowie pierwszej Rady Zarządzającej są mianowani na podstawie wykazu potencjalnych kandydatów zaproponowanych przez komitet identyfikacyjny ad hoc, który składa się z czterech niezależnych ekspertów wysokiego szczebla mianowanych przez Komisję. Następni członkowie mianowani są mianowani na podstawie wykazu potencjalnych kandydatów zaproponowanych przez Radę Zarządzającą.

    3.   Komisja uwzględnia równowagę między doświadczeniem w dziedzinie szkolnictwa wyższego, badań i innowacji oraz działalności gospodarczej, a także równowagę płci oraz uznanie środowisk akademickich, badawczych i innowacyjnych w całej Unii.

    4.   Co dwa lata wymieniana jest jedna trzecia członków mianowanych. Członek mianowany, który sprawował swoje funkcje krócej niż cztery lata, kwalifikuje się do ponownego mianowania, przy czym łączny czas trwania mandatu nie może przekraczać sześciu lat.

    W okresie przejściowym dwunastu członków mianowanych pierwszej Rady Zarządzającej jest wybieranych losowo na czteroletnią kadencję. Na końcu pierwszego okresu czterech lat sześciu z dwunastu nowo mianowanych członków jest wybieranych losowo na czteroletnią kadencję. To uregulowanie przejściowe nie dotyczy przewodniczącego Rady Zarządzającej.

    5.   Rada liczy czterech członków przedstawicieli. Ich kadencja trwa trzy lata i może być odnawiana jednokrotnie. Ich kadencja wygasa w razie ich wystąpienia z EIT lub WWiI. Zostają wówczas zastąpieni przez inną osobę z zastosowaniem tej samej procedury wyboru na czas pozostały do końca kadencji.

    6.   Warunki i zasady wybierania i zastępowania członków przedstawicieli zatwierdza Rada Zarządzająca na wniosek dyrektora przed rozpoczęciem działalności przez pierwszą WWiI. Mechanizm ten zapewnia odpowiednie odzwierciedlenie różnorodności i uwzględnia ewolucję EIT i WWiI.

    7.   W przypadku gdyby członek Rady Zarządzającej nie mógł sprawować swojej funkcji do końca kadencji, mianowany lub wybrany zostaje jego zastępca z zastosowaniem tej samej procedury, co w przypadku członka niezdolnego do sprawowania funkcji, i obejmuje jego funkcję do końca jego kadencji.

    Artykuł 2

    Obowiązki Rady Zarządzającej

    1.   Członkowie Rady Zarządzającej działają w sposób niezależny w interesie EIT, chroniąc jego cele i misję, tożsamość i spójność.

    2.   Rada Zarządzająca w szczególności:

    a)

    określa na wniosek dyrektora strategię EIT zawartą w strategicznym planie innowacji (SPI), trzyletni odnawialny program prac, jego budżet, sprawozdanie roczne i zestawienie bilansowe, a także roczne sprawozdanie z działalności;

    b)

    określa dziedziny priorytetowe, w których powołane zostaną WWiI;

    c)

    wnosi wkład w przygotowywanie SPI;

    d)

    sporządza specyfikacje i zakres zadań dotyczące funkcjonowania EIT w ramach SPI, wraz z kryteriami i procedurami finansowania, monitorowania i oceny działalności WWiI;

    e)

    wybiera i wyznacza partnerstwa jako WWiI lub w razie potrzeby wycofuje swoje wyznaczenie;

    f)

    zapewnia ciągłą ocenę działalności WWiI;

    g)

    przyjmuje swój regulamin, w tym regulamin dotyczący wyboru WWiI, oraz regulamin Komitetu Wykonawczego, a także szczegółowe zasady finansowe EIT;

    h)

    ustala, za zgodą Komisji, odpowiednie wynagrodzenia członków Rady Zarządzającej oraz Komitetu Wykonawczego; wynagrodzenia są ustalane na podstawie porównania z podobnymi uregulowaniami w państwach członkowskich;

    i)

    przyjmuje procedurę wyboru Komitetu Wykonawczego i dyrektora;

    j)

    mianuje i w razie potrzeby odwołuje dyrektora, a także wykonuje w odniesieniu do niego uprawnienia dyscyplinarne;

    k)

    mianuje głównego księgowego, członków Komitetu Wykonawczego i komórkę audytu wewnętrznego;

    l)

    w odpowiednich przypadkach powołuje grupy doradcze, których czas działania może być określony z góry;

    m)

    promuje EIT na całym świecie, aby zwiększyć jego atrakcyjność i uczynić z niego światowej klasy podmiot doskonałości w zakresie szkolnictwa wyższego, badań i innowacji;

    n)

    przyjmuje kodeks dobrego postępowania w zakresie konfliktu interesów;

    o)

    określa zasady i wytyczne dotyczące zarządzania prawami własności intelektualnej;

    p)

    ustanawia komórkę audytu wewnętrznego zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE, Euratom) nr 2343/2002;

    q)

    jest upoważniony do powołania fundacji (zwanej dalej „Fundacją EIT”), której szczególnym celem będzie promowanie i wspieranie działalności EIT;

    r)

    zapewnia komplementarność i synergię między działalnością EIT a innymi programami wspólnotowymi;

    s)

    podejmuje decyzję o systemie językowym obowiązującym w EIT, uwzględniając obowiązujące zasady wielojęzyczności oraz praktyczne wymogi dotyczące działań EIT.

    3.   Rada Zarządzająca może powierzać określone zadania Komitetowi Wykonawczemu.

    4.   Rada Zarządzająca wybiera swojego przewodniczącego spośród członków mianowanych. Kadencja przewodniczącego trwa trzy lata z możliwością jednokrotnego odnowienia.

    Artykuł 3

    Funkcjonowanie Rady Zarządzającej

    1.   Bez uszczerbku dla ust. 2 Rada Zarządzająca podejmuje decyzje zwykłą większością głosów wszystkich członków.

    Decyzje podejmowane na podstawie art. 2 ust. 2 lit. a)–d), i) oraz s), a także na podstawie ust. 4 wymagają większości dwóch trzecich głosów wszystkich członków Rady.

    2.   Członkowie przedstawiciele mogą głosować nad decyzjami zgodnie z art. 2 ust. 2 lit. e), g), i), j), k), q) oraz s).

    3.   Rada Zarządzająca zbiera się na sesji zwyczajnej co najmniej trzy razy w roku oraz na sesjach nadzwyczajnych zwoływanych przez przewodniczącego lub na wniosek co najmniej jednej trzeciej jej członków.

    Artykuł 4

    Komitet Wykonawczy

    1.   Komitet Wykonawczy składa się z pięciu osób, w tym przewodniczącego Rady Zarządzającej, który jest również przewodniczącym Komitetu Wykonawczego.

    Czterej członkowie, z wyjątkiem przewodniczącego, są wybierani przez Radę Zarządzającą spośród mianowanych członków Rady Zarządzającej.

    2.   Komitet Wykonawczy odbywa regularne posiedzenia zwoływane przez przewodniczącego lub na wniosek dyrektora.

    3.   Komitet Wykonawczy podejmuje decyzje zwykłą większością głosów wszystkich członków.

    4.   Komitet Wykonawczy:

    a)

    przygotowuje posiedzenia Rady Zarządzającej;

    b)

    nadzoruje realizację SPI, po jego przyjęciu, oraz trzyletniego odnawialnego programu prac;

    c)

    nadzoruje procedurę wyboru WWiI;

    d)

    podejmuje wszelkie decyzje w sprawach powierzonych mu przez Radę Zarządzającą.

    Artykuł 5

    Dyrektor

    1.   Dyrektorem jest osoba posiadająca wiedzę i ciesząca się uznaniem w dziedzinach, w których EIT prowadzi działalność. Dyrektor powoływany jest przez Radę Zarządzającą na czteroletnią kadencję. Rada Zarządzająca może jednokrotnie przedłużyć tę kadencję o cztery lata, jeżeli uzna, że będzie to najlepiej służyło interesom EIT.

    2.   Dyrektor jest odpowiedzialny za bieżące zarządzanie EIT i jest jego przedstawicielem prawnym. Dyrektor odpowiada przed Radą Zarządzającą, której na bieżąco przekazuje informacje o działalności EIT.

    3.   Dyrektor w szczególności:

    a)

    wspiera prace Rady Zarządzającej i Komitetu Wykonawczego oraz zapewnia obsługę sekretariatu dla ich posiedzeń;

    b)

    opracowuje projekt SPI, projekt odnawialnego trzyletniego programu prac, sprawozdanie roczne i budżet roczny, które przedstawia Radzie Zarządzającej za pośrednictwem Komitetu Wykonawczego;

    c)

    administruje procesem wyboru WWiI i zapewnia, by poszczególne etapy tego procesu przebiegały w przejrzysty i obiektywny sposób;

    d)

    organizuje działalność EIT i zarządza nią;

    e)

    zapewnia wdrożenie efektywnych procedur monitorowania i oceny w zakresie wyników EIT, zgodnie z art. 16 rozporządzenia;

    f)

    jest odpowiedzialny za sprawy administracyjne i finansowe, w tym za wykonanie budżetu EIT. Dyrektor uwzględnia przy tym w należyty sposób wskazówki komórki audytu wewnętrznego;

    g)

    jest odpowiedzialny za wszelkie sprawy pracownicze;

    h)

    przedstawia komórce audytu wewnętrznego projekt rocznego sprawozdania oraz zestawienia bilansowego, a następnie, za pośrednictwem Komitetu Wykonawczego, Radzie Zarządzającej;

    i)

    dopilnowuje wypełniania obowiązków EIT związanych z zawieranymi przez niego umowami i porozumieniami;

    j)

    dostarcza Komitetowi Wykonawczemu oraz Radzie Zarządzającej wszelkie informacje niezbędne do wykonywania ich funkcji.

    Artykuł 6

    Przygotowanie do założenia struktury wsparcia

    Na okres przejściowy Komisja udziela niezbędnego wsparcia na potrzeby utworzenia struktury EIT. W tym celu do czasu mianowania pierwszych członków mianowanych Rady Zarządzającej urzędnik wyznaczony przez Komisję jest przedstawicielem prawnym EIT i jest odpowiedzialny za sprawy pracownicze, administracyjne i finansowe, łącznie z wykonywaniem budżetu EIT. Po tym czasie Rada Zarządzająca wyznacza, zgodnie z przejrzystą procedurą, osobę mającą pełnić te funkcje, lub przedłuża mandat urzędnika mianowanego przez Komisję do czasu objęcia obowiązków przez dyrektora po mianowaniu go przez Radę Zarządzającą zgodnie z art. 5. Rada Zarządzająca niezwłocznie inicjuje procedurę wyboru dyrektora EIT.

    Artykuł 7

    Personel EIT

    1.   Personel EIT składa się z pracowników zatrudnionych bezpośrednio przez EIT na podstawie umów na czas określony. W odniesieniu do dyrektora i personelu EIT zastosowanie mają warunki zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich.

    2.   Państwa uczestniczące lub inni pracodawcy mogą na ograniczony czas oddelegować ekspertów do EIT.

    Rada Zarządzająca przyjmuje ustalenia umożliwiające pracę w EIT ekspertom oddelegowanym przez państwa uczestniczące lub przez innych pracodawców oraz określające ich prawa i obowiązki.

    3.   W odniesieniu do swoich pracowników EIT wykonuje uprawnienia powierzone organowi upoważnionemu do zawierania umów z pracownikami.

    4.   Członek personelu może podlegać obowiązkowi naprawienia, w całości lub w części, szkody poniesionej przez EIT w wyniku poważnego uchybienia z jego strony w trakcie wykonywania przez niego swoich obowiązków lub w związku z ich wykonywaniem.

    Artykuł 8

    Zasady oceny i monitorowania działalności WWiI

    EIT organizuje ciągłe monitorowanie i okresowe niezależne oceny wyników i efektów działania każdej WWiI. Oceny te powstają w oparciu o dobrą praktykę administracyjną oraz parametry ukierunkowane na wyniki i nie obejmują zbędnych aspektów formalnych i proceduralnych.

    Artykuł 9

    Czas funkcjonowania, przedłużenie i zakończenie funkcjonowania poszczególnych WWiI

    1.   Z zastrzeżeniem wyników ocen okresowych oraz specyfiki poszczególnych dziedzin, okres funkcjonowania WWiI zazwyczaj wynosi 7–15 lat.

    2.   Rada Zarządzająca może podjąć decyzję o przedłużeniu czasu funkcjonowania WWiI poza początkowo ustalony okres, jeżeli jest to najwłaściwszy sposób, aby zrealizować cel EIT.

    3.   W przypadku gdy wyniki oceny WWiI są niezadowalające, Rada Zarządzająca przyjmuje odpowiednie środki, do których mogą należeć zmniejszenie, zmiana lub wycofanie jej wsparcia finansowego lub rozwiązanie umowy.

    Artykuł 10

    Likwidacja EIT

    Ewentualna likwidacja EIT przebiega pod nadzorem Komisji, zgodnie z obowiązującym prawem. Umowy zawarte z WWiI i akt powołania Fundacji EIT zawierają odpowiednie postanowienia mające zastosowanie w takiej sytuacji.


    Top