21.9.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 247/1

(1)

Dyrektywa Rady 92/49/EWG z dnia 18 czerwca 1992 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do ubezpieczeń bezpośrednich innych niż ubezpieczenia na życie (trzecia dyrektywa w sprawie ubezpieczeń innych niż ubezpieczenia na życie) (4), dyrektywa 2002/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 listopada 2002 r. dotycząca ubezpieczeń na życie (5), dyrektywa 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych (6), dyrektywa 2005/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 listopada 2005 r. w sprawie reasekuracji (7) oraz dyrektywa 2006/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe (przekształcenie) (8) regulują sytuacje, w których osoba fizyczna lub prawna postanowiła nabyć lub zwiększyć znaczny udział w instytucji kredytowej lub przedsiębiorstwie asekuracyjnym, ubezpieczeniowym, reasekuracyjnym lub inwestycyjnym.

(2)

Ramy prawne nie zawierają jak dotąd ani szczegółowych kryteriów ostrożnościowej oceny planowanych transakcji nabycia, ani procedury stosowania takich kryteriów. Konieczne jest sprecyzowanie kryteriów i procesu oceny ostrożnościowej w celu zapewnienia niezbędnej pewności prawnej, jasności i przewidywalności procesu oceny i jego rezultatów.

(3)

Rola właściwych organów, zarówno w przypadku transakcji krajowych, jak i transgranicznych, powinna polegać na przeprowadzaniu oceny ostrożnościowej na podstawie jasnej i przejrzystej procedury oraz ograniczonego zbioru kryteriów oceny o charakterze ściśle ostrożnościowym. Niezbędne jest zatem określenie kryteriów oceny nadzorczej udziałowców i zarządu w związku z planowanymi transakcjami nabycia oraz jasnej procedury stosowania tych kryteriów. Niniejsza dyrektywa zapobiega wszelkiemu omijaniu wstępnych warunków zezwolenia przez nabycie znacznego pakietu akcji w jednostce docelowej, której akcje mają zostać nabyte. Niniejsza dyrektywa nie powinna uniemożliwiać właściwym organom uwzględniania poczynionych przez potencjalnego nabywcę zobowiązań dotyczących spełnienia wymogów wynikających z kryteriów oceny ostrożnościowej określonych w niniejszej dyrektywie, pod warunkiem że prawa potencjalnego nabywcy wynikające z niniejszej dyrektywy nie zostaną naruszone.

(4)

Ocena ostrożnościowa planowanego nabycia pod żadnym względem nie powinna zawieszać ani zastępować wymogów ciągłego nadzoru ostrożnościowego oraz innych właściwych przepisów, którym jednostka docelowa podlega od chwili uzyskania swojego początkowego zezwolenia.

(5)

Niniejsza dyrektywa nie powinna uniemożliwiać uczestnikom rynku skutecznego funkcjonowania na rynku instrumentów finansowych. Informacje wymagane w celu dokonania oceny planowanego nabycia, a także ocena zgodności z różnymi kryteriami, powinny zatem być proporcjonalne m.in. w stosunku do stopnia zaangażowania potencjalnego nabywcy w zarządzanie jednostką, której akcje mają zostać nabyte. W zgodzie z dobrą praktyką administracyjną właściwe orany powinny niezwłocznie dokonać oceny i poinformować potencjalnego nabywcę również o pozytywnym wyniku oceny w każdym przypadku, gdy potencjalny nabywca o to wnioskował.

(6)

Wobec postępującej integracji rynków i w sytuacji, w której struktury grupy mogą obejmować swym zasięgiem różne państwa członkowskie, nabycie znacznego udziału podlega weryfikacji w kilku państwach członkowskich. Maksymalne zharmonizowanie w całej Wspólnocie procedury i oceny ostrożnościowej bez wprowadzania przez przez państwa członkowskie bardziej rygorystycznych zasad ma zatem zasadnicze znaczenie. Progi, przy osiągnięciu których wymagane jest powiadamianie o planowanym nabyciu lub zbyciu znacznego pakietu akcji, procedura oceny, wykaz kryteriów oceny i inne przepisy niniejszej dyrektywy, które będą stosowane do celów oceny ostrożnościowej planowanych transakcji nabycia, powinny zatem zostać maksymalnie zharmonizowane. Niniejsza dyrektywa nie powinna uniemożliwiać państwom członkowskim wymagania, by właściwe organy były informowane o transakcjach nabycia akcji poniżej progów określonych w niniejszej dyrektywie, o ile państwo członkowskie wprowadzi do tego celu nie więcej niż jeden dodatkowy próg poniżej 10 %. Nie powinna ona również uniemożliwiać właściwym organom wydania ogólnych wytycznych dotyczących tego, w jakich przypadkach takie udziały powinny być uznawane za wywierające znaczący wpływ.

(7)

W celu zapewnienia jasności i przewidywalności procedury oceny należy określić ograniczony maksymalny okres, w którym ocena ostrożnościowa musi zostać ukończona. W czasie procedury oceny właściwe organy powinny móc wstrzymać bieg tego okresu tylko jeden raz i wyłącznie do celów uzyskania dodatkowych informacji, po czym organy te powinny w każdym razie ukończyć ocenę przed upływem maksymalnego okresu oceny. Nie powinno to uniemożliwiać właściwym organom zwracania się o dodatkowe wyjaśnienia nawet po okresie przewidzianym na zgromadzenie wymaganych informacji lub zezwolenia potencjalnemu nabywcy na przedstawienie dodatkowych informacji w dowolnym czasie przed zakończeniem maksymalnego okresu oceny, pod warunkiem że termin ten nie zostanie przekroczony. Nie powinno to także uniemożliwiać właściwym organom sprzeciwienia się planowanemu nabyciu, w stosownych przypadkach, w dowolnej chwili w czasie trwania maksymalnego okresu oceny. Współpraca między potencjalnym nabywcą a właściwymi organami powinna zatem trwać przez cały okres oceny. Regularne kontakty między potencjalnym nabywcą i właściwym organem instytucji regulowanej, której akcji dotyczy planowane nabycie, mogą rozpocząć się także przed oficjalnym powiadomieniem. Taka współpraca powinna wiązać się z rzeczywistym dążeniem do wzajemnej pomocy, przy którym należy unikać np. nieoczekiwanych wniosków o udzielenie informacji lub przedstawiania informacji krótko przed zakończeniem okresu oceny.

(8)

W odniesieniu do oceny ostrożnościowej kryterium „reputacji potencjalnego nabywcy” dotyczy ustalenia, czy istnieją jakiekolwiek wątpliwości co do rzetelności i kompetencji zawodowych potencjalnego nabywcy i czy wątpliwości te są uzasadnione; wątpliwości takie mogą wynikać na przykład z jego postępowania w dotychczasowej działalności. Ocena reputacji jest szczególne ważna, jeśli potencjalny nabywca jest podmiotem nieregulowanym, jednak jej przeprowadzenie powinno być ułatwione, jeżeli nabywca otrzymał zgodę na prowadzenie działalności i podlega nadzorowi na terenie UE.

(9)

W wykazie sporządzonym przez państwo członkowskie powinny być wyszczególnione informacje, o których przedstawienie można wnioskować do celów oceny, w ścisłej zgodności z warunkami określonymi w niniejszej dyrektywie. Informacje powinny być proporcjonalne i dostosowane do charakteru planowanego nabycia, w szczególności jeżeli proponowany nabywca jest podmiotem nieregulowanym lub mającym siedzibę w państwie trzecim. Należy również przewidzieć możliwość zwrócenia się o mniej obszerne informacje w uzasadnionych przypadkach.

(10)

Istotne jest, by właściwe organy ściśle ze sobą współpracowały przy ocenie odpowiedniości potencjalnego nabywcy, który jest jednostką regulowaną posiadającą zezwolenie w innym państwie członkowskim lub w innym sektorze. Uważa się za stosowne, by odpowiedzialność za ostateczną decyzję dotyczącą oceny ostrożnościowej spoczywała na organie właściwym odpowiedzialnym za nadzór nad jednostką, której akcje mają zostać nabyte, jednak ten właściwy organ powinien w pełni uwzględniać opinię właściwego organu odpowiedzialnego za nadzór nad potencjalnym nabywcą, szczególnie w odniesieniu do kryteriów oceny bezpośrednio związanych z potencjalnym nabywcą.

(11)

Zgodnie z prawami i obowiązkami określonymi w traktacie Komisja powinna być w stanie monitorować stosowanie przepisów dotyczących oceny ostrożnościowej transakcji nabycia w celu wypełnienia zadań powierzonych jej w związku z wdrażaniem prawa wspólnotowego. Uwzględniając art. 296 Traktatu, państwa członkowskie powinny współpracować z Komisją, dostarczając jej informacje – po ukończeniu procedury oceny – dotyczące oceny ostrożnościowej przeprowadzonej przez ich właściwe organy, jeżeli o takie informacje wnioskowano wyłącznie w celu stwierdzenia, czy państwa członkowskie nie wywiązały się ze swoich obowiązków wynikających z niniejszej dyrektywy.

(12)

Kryteria oceny mogą w przyszłości wymagać korekt w celu uwzględnienia zmian zachodzących na rynku oraz konieczności jednolitego stosowania ich w całej Wspólnocie. Takie techniczne korekty powinny być przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (9).

(13)

Ze względu na to, iż cel niniejszej dyrektywy, mianowicie ustanowienie zharmonizowanych zasad proceduralnych i kryteriów oceny na całym obszarze Wspólnoty, nie może być w wystarczającym stopniu osiągnięty przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na jej rozmiar i skutki może zostać lepiej osiągnięty na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości, określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.

(14)

Intencją Wspólnoty jest zagwarantowanie otwartości europejskich rynków finansowych na resztę świata, a przez to osiągnięcie większego stopnia liberalizacji globalnych rynków finansowych w państwach trzecich. Byłoby z korzyścią dla wszystkich uczestników rynku, gdyby osiągnięto jednakowy dostęp do inwestycji na całym świecie. Państwa członkowskie powinny informować Komisję o przypadkach, w których wspólnotowe instytucje kredytowe, przedsiębiorstwa inwestycyjne, inne instytucje finansowe lub zakłady ubezpieczeń nabywające instytucje kredytowe, przedsiębiorstwa inwestycyjne, inne instytucje finansowe lub zakłady ubezpieczeń z siedzibą w państwie trzecim nie są traktowane na równi z nabywcami wspólnotowymi i napotykają poważne utrudnienia. Komisja powinna w takich przypadkach zaproponować środki naprawcze lub zająć się taką kwestią na odpowiednim forum.

(15)

Zgodnie z pkt 34 międzyinstytucjonalnego porozumienia dotyczącego lepszego stanowienia prawa (10) zachęca się państwa członkowskie do sporządzenia, dla nich samych oraz w interesie Wspólnoty, własnych tabel ilustrujących, w możliwie najszerszym zakresie, korelacje pomiędzy niniejszą dyrektywą a środkami jej transpozycji oraz podania ich do publicznej wiadomości.

(16)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywy 92/49/EWG, 2002/83/WE, 2004/39/WE, 2005/68/WE oraz 2006/48/WE,

1)

artykuł 1 lit. g) akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Do celów niniejszej definicji, w kontekście art. 8 i 15 oraz w odniesieniu do innych wielkości pakietów akcji określonych w art. 15, uwzględnia się prawa głosu określone w art. 9 i 10 dyrektywy 2004/109/WE (11), a także warunki dotyczące ich konsolidacji, określone w art. 12 ust. 4 i art. 12 ust. 5 tej dyrektywy.

Do celów tej definicji, w kontekście art. 8 i 15 oraz innych wielkości pakietów akcji, o których mowa w art. 15, państwa członkowskie nie uwzględniają praw głosu lub udziałów, które przedsiębiorstwa inwestycyjne lub instytucje kredytowe mogą posiadać w wyniku zobowiązania do emisji instrumentów finansowych i/lub wprowadzania instrumentów finansowych na zasadzie zaangażowania przedsiębiorstwa, zgodnie z pkt 6 sekcji A załącznika I do dyrektywy 2004/39/WE (12), pod warunkiem że te prawa, z jednej strony, nie są wykonywane lub w inny sposób wykorzystywane w celu ingerencji w zarządzanie przez emitenta oraz, o ile, z drugiej strony, zostają zbyte w ciągu jednego roku po nabyciu.

2)

w art. 15 wprowadza się następujące zmiany:

3)

dodaje się następujące artykuły:

„Artykuł 15a

1.   Bezzwłocznie po otrzymaniu powiadomienia, a w żadnym razie nie później niż w ciągu dwóch dni roboczych od otrzymania powiadomienia wymaganego na podstawie art. 15 ust. 1, a także po ewentualnym późniejszym otrzymaniu informacji, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, właściwe organy potwierdzają odbiór tych dokumentów proponowanemu nabywcy na piśmie.

Właściwe organy mają maksymalnie sześćdziesiąt dni roboczych od dnia pisemnego potwierdzenia odbioru powiadomienia i wszystkich dokumentów, których załączenia do powiadomienia wymaga państwo członkowskie na podstawie wykazu, o którym mowa w art. 15b ust. 4 (dalej zwane »okresem oceny«), na przeprowadzenie oceny przewidzianej w art. 15b ust. 1 (dalej zwanej »oceną«).

W momencie potwierdzenia odbioru właściwe organy informują potencjalnego nabywcę o terminie zakończenia okresu oceny.

2.   Właściwe organy mogą w czasie trwania okresu oceny w razie konieczności i nie później niż do pięćdziesiątego roboczego dnia okresu oceny zwrócić się o dalsze informacje niezbędne do ukończenia oceny. Prośbę tę przekazuje się na piśmie z wyszczególnieniem dodatkowych niezbędnych informacji.

Bieg okresu oceny zostaje wstrzymany na czas od dnia przekazania prośby o informacje przez właściwy organ do dnia otrzymania odpowiedzi od potencjalnego nabywcy. Czas wstrzymania nie może przekroczyć dwudziestu dni roboczych. Jakiekolwiek kolejne prośby przekazywane przez właściwy organ, dotyczące uzupełnienia lub uściślenia informacji, mogą być kierowane według uznania właściwego organu, ale nie mogą powodować wstrzymania biegu okresu oceny.

3.   Właściwy organ może przedłużyć wstrzymanie biegu, o którym mowa w ust. 2 akapit drugi, do trzydziestu dni roboczych:

4.   Jeśli po zakończeniu oceny właściwy organ postanowi zgłosić sprzeciw wobec planowanego nabycia, informuje o tym potencjalnego nabywcę na piśmie w ciągu dwóch dni roboczych, ale przed upływem okresu oceny, podając powody takiej decyzji. Z zastrzeżeniem prawa krajowego odpowiednie uzasadnienie decyzji może być opublikowane na wniosek potencjalnego nabywcy. Nie uniemożliwia to państwu członkowskiemu zezwolenia właściwemu organowi na ujawnienie informacji mimo braku wniosku ze strony potencjalnego nabywcy.

5.   Jeśli przed upływem okresu oceny właściwy organ nie wyrazi na piśmie sprzeciwu wobec planowanego nabycia, uznaje się, że planowane nabycie zostało zatwierdzone.

6.   Właściwy organ może ustalić maksymalny termin na sfinalizowanie planowanego nabycia i przedłużyć go w odpowiednich przypadkach.

7.   Państwa członkowskie nie mogą ustanowić wymogów dotyczących powiadamiania właściwych organów i zatwierdzania przez nie bezpośredniego lub pośredniego nabycia praw głosu lub kapitału bardziej restrykcyjnych niż wymogi określone w niniejszej dyrektywie.

Artykuł 15b

1.   W ramach oceny powiadomienia przewidzianego w art. 15 ust. 1 oraz informacji, o których mowa w art. 15a ust. 2, właściwy organ, w celu zapewnienia prawidłowego i ostrożnego zarządzania zakładem ubezpieczeń, którego akcje mają zostać nabyte, oraz mając na względzie prawdopodobny wpływ potencjalnego nabywcy na zakład ubezpieczeń, ocenia potencjalnego nabywcę oraz bezpieczeństwo finansowe planowanego nabycia na podstawie wszystkich poniższych kryteriów:

2.   Właściwy organ może wyrazić sprzeciw wobec planowanego nabycia jedynie, jeśli istnieją ku temu powody uzasadnione na podstawie kryteriów określonych w ust. 1 lub gdy informacje dostarczone przez potencjalnego nabywcę są niekompletne.

3.   Państwa członkowskie nie narzucają żadnych wstępnych warunków dotyczących wielkości pakietów, jakie muszą być nabywane, ani nie pozwalają swoim właściwym organom na dokonywanie oceny planowanego nabycia pod kątem potrzeb ekonomicznych rynku.

4.   Państwa członkowskie publicznie udostępniają wykaz informacji, które są niezbędne do przeprowadzenia oceny i które muszą być przekazane właściwym organom w momencie powiadomienia, o którym mowa w art. 15 ust. 1. Wymagane informacje są proporcjonalne i dostosowane do charakteru potencjalnego nabywcy i planowanego nabycia. Państwa członkowskie nie wymagają informacji, które nie są istotne dla przeprowadzenia oceny ostrożnościowej.

5.   Niezależnie od art. 15a ust. 1, 2 i 3, w przypadku gdy właściwy organ otrzyma powiadomienia o dwóch lub więcej propozycjach nabycia lub zwiększenia znacznych pakietów akcji w tym samym zakładzie ubezpieczeń, traktuje on równo wszystkich potencjalnych nabywców.

Artykuł 15c

1.   Właściwe organy, pracując, w pełni konsultują się ze sobą podczas dokonywania oceny, w przypadku gdy proponowany nabywca jest:

2.   Właściwe organy niezwłocznie dostarczają sobie nawzajem wszelkich informacji niezbędnych lub istotnych dla przeprowadzenia oceny. W tym zakresie właściwe władze przekazują sobie na żądanie wszelkie wymagane informacje, a także przekazują istotne informacje z własnej inicjatywy. Decyzja właściwego organu, który wydał zezwolenie zakładowi ubezpieczeń, którego akcje mają zostać nabyte, zawiera wszelkie opinie lub zastrzeżenia wyrażone przez właściwy organ odpowiedzialny za potencjalnego nabywcę.

4)

w art. 51 dodaje się tiret w brzmieniu:

1)

w art. 1 lit. j) akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Do celów niniejszej definicji, w kontekście art. 8 i 15 oraz w odniesieniu do innych wielkości pakietów akcji określonych w art. 15, uwzględnia się prawa głosu określone w art. 9 i 10 dyrektywy 2004/109/WE (21), a także warunki dotyczące ich konsolidacji, określone w art. 12 ust. 4 i ust. 5 tej dyrektywy.

Państwa członkowskie nie uwzględniają praw głosu lub udziałów, które przedsiębiorstwa inwestycyjne lub instytucje kredytowe mogą posiadać w wyniku zobowiązania do emisji instrumentów finansowych i/lub wprowadzania instrumentów finansowych na zasadzie zaangażowania przedsiębiorstwa, zgodnie z pkt 6 sekcji A załącznika I do dyrektywy 2004/39/WE (22), pod warunkiem że te prawa nie są, z jednej strony, wykonywane lub w inny sposób wykorzystywane w celu ingerencji w zarządzanie przez emitenta oraz o ile, z drugiej strony, zostają zbyte w ciągu jednego roku po nabyciu.

2)

w art. 15 wprowadza się następujące zmiany:

3)

dodaje się następujące artykuły:

„Artykuł 15a

Okres oceny

1.   Bezzwłocznie po otrzymaniu powiadomienia, a w żadnym razie nie później niż w ciągu dwóch dni roboczych od otrzymania powiadomienia wymaganego na podstawie art. 15 ust. 1, a także po ewentualnym późniejszym otrzymaniu informacji, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, właściwe organy potwierdzają odbiór tych dokumentów potencjalnemu nabywcy na piśmie.

Właściwe organy mają maksymalnie sześćdziesiąt dni roboczych od dnia pisemnego potwierdzenia odbioru powiadomienia i wszystkich dokumentów, których załączenia do powiadomienia wymaga państwo członkowskie na podstawie wykazu, o którym mowa w art. 15b ust. 4 (zwane dalej »okresem oceny«), na przeprowadzenie oceny przewidzianej w art. 15b ust. 1 (zwanej dalej »oceną«).

W momencie potwierdzenia odbioru właściwe organy informują potencjalnego nabywcę o terminie zakończenia okresu oceny.

2.   Właściwe organy mogą w czasie trwania okresu oceny w razie konieczności i nie później niż do pięćdziesiątego roboczego dnia okresu oceny zwrócić się o dalsze informacje niezbędne do ukończenia oceny. Prośbę tę przekazuje się na piśmie z wyszczególnieniem dodatkowych niezbędnych informacji.

Bieg okresu oceny zostaje wstrzymany na czas od dnia przekazania prośby o informacje przez właściwy organ do dnia otrzymania odpowiedzi od potencjalnego nabywcy. Czas wstrzymania nie może przekroczyć dwudziestu dni roboczych. Jakiekolwiek kolejne prośby przekazywane przez właściwy organ, dotyczące uzupełnienia lub uściślenia informacji, mogą być kierowane według uznania właściwego organu, ale nie mogą powodować wstrzymania biegu okresu oceny.

3.   Właściwy organ może przedłużyć wstrzymanie biegu, o którym mowa w ust. 2 akapit drugi, do trzydziestu dni roboczych:

4.   Jeśli po zakończeniu oceny właściwy organ postanowi wyrazić sprzeciw wobec planowanego nabycia, informuje o tym potencjalnego nabywcę na piśmie w ciągu dwóch dni roboczych, ale przed upływem okresu oceny, podając powody takiej decyzji. Z zastrzeżeniem prawa krajowego odpowiednie uzasadnienie decyzji może być opublikowane na wniosek potencjalnego nabywcy. Nie uniemożliwia to państwu członkowskiemu zezwolenia właściwemu organowi na ujawnienie informacji mimo braku wniosku ze strony potencjalnego nabywcy.

5.   Jeśli przed upływem okresu oceny właściwy organ nie wyrazi na piśmie sprzeciwu wobec planowanego nabycia, uznaje się, że planowane nabycie zostało zatwierdzone.

6.   Właściwy organ może ustalić maksymalny termin na sfinalizowanie planowanego nabycia i przedłużyć go w odpowiednich przypadkach.

7.   Państwa członkowskie nie mogą ustanowić wymogów dotyczących powiadamiania właściwych organów i zatwierdzania przez nie bezpośredniego lub pośredniego nabycia praw głosu lub kapitału bardziej restrykcyjnych niż wymogi określone w niniejszej dyrektywie.

Artykuł 15b

Ocena

1.   W ramach oceny powiadomienia przewidzianego w art. 15 ust. 1 oraz informacji, o których mowa w art. 15a ust. 2, właściwy organ, w celu zapewnienia prawidłowego i ostrożnego zarządzania zakładem ubezpieczeń, którego akcje mają zostać nabyte, oraz mając na względzie prawdopodobny wpływ potencjalnego nabywcy na zakład ubezpieczeń, ocenia potencjalnego nabywcę oraz bezpieczeństwo finansowe planowanego nabycia na podstawie wszystkich poniższych kryteriów:

2.   Właściwy organ może wyrazić sprzeciw wobec planowanego nabycia jedynie, jeżeli istnieją ku temu powody uzasadnione na podstawie kryteriów określonych w ust. 1 lub gdy informacje dostarczone przez potencjalnego nabywcę są niekompletne.

3.   Państwa członkowskie nie narzucają żadnych wstępnych warunków dotyczących wielkości pakietów, jakie muszą być nabywane, ani nie pozwalają swoim właściwym organom na dokonywanie oceny planowanego nabycia pod kątem potrzeb ekonomicznych rynku.

4.   Państwa członkowskie publicznie udostępniają wykaz informacji, które są niezbędne do przeprowadzenia oceny i które muszą być przekazane właściwym organom w momencie powiadomienia, o którym mowa w art. 15 ust. 1. Wymagane informacje są proporcjonalne i dostosowane do charakteru potencjalnego nabywcy i planowanego nabycia. Państwa członkowskie nie wymagają informacji, które nie są istotne dla przeprowadzenia oceny ostrożnościowej.

5.   Niezależnie od art. 15a ust. 1, 2 i 3, w przypadku gdy właściwy organ otrzyma powiadomienia o dwóch lub więcej propozycjach nabycia lub zwiększenia znacznych pakietów akcji w tym samym zakładzie ubezpieczeń, traktuje on równo wszystkich potencjalnych nabywców.

Artykuł 15c

Nabycia przez regulowane instytucje finansowe

1.   Właściwe organy pracują w pełni konsultując się ze sobą podczas dokonywania oceny, w przypadku gdy potencjalny nabywca jest:

2.   Właściwe organy niezwłocznie dostarczają sobie nawzajem wszelkich informacji niezbędnych lub istotnych dla przeprowadzeni oceny. W tym zakresie właściwe władze przekazują sobie na żądanie wszelkie wymagane informacje, a także przekazują istotne informacje z własnej inicjatywy. Decyzja właściwego organu, który wydał zezwolenie zakładowi ubezpieczeń, którego akcje mają zostać nabyte, zawiera wszelkie opinie lub zastrzeżenia wyrażone przez właściwy organ odpowiedzialny za potencjalnego nabywcę.

4)

w art. 64 dodaje się tiret w brzmieniu:

1)

w art. 4 w ust. 1 pkt 27 otrzymuje brzmienie:

2)

w art. 10 ustępy 3 i 4 otrzymują brzmienie:

„3.   Państwa członkowskie wymagają, by każda osoba fizyczna lub prawna bądź kilka takich osób działających w porozumieniu (zwana (zwane) dalej »potencjalnym nabywcą«), która postanowiła (które postanowiły) nabyć, bezpośrednio lub pośrednio, znaczny pakiet akcji w przedsiębiorstwie inwestycyjnym lub zwiększyć, bezpośrednio lub pośrednio, taki posiadany znaczny pakiet akcji w przedsiębiorstwie inwestycyjnym, w wyniku czego proporcja posiadanych praw głosu lub posiadanego kapitału osiągnie bądź przekroczy 20 %, 30 % lub 50 % albo przedsiębiorstwo inwestycyjne stanie się przedsiębiorstwem zależnym takiej osoby (takich osób), (co zwane jest dalej »planowanym nabyciem«), uprzednio poinformowała (poinformowały) na piśmie właściwy organ dla przedsiębiorstwa inwestycyjnego, w którym zamierza ona (zamierzają one) nabyć lub zwiększyć znaczny pakiet akcji, o wielkości tego pakietu oraz przekazała (przekazały) istotne informacje, o których mowa w art. 10b ust. 4.

Państwa członkowskie wymagają, by każda osoba fizyczna lub prawna, która postanowiła zbyć, bezpośrednio lub pośrednio, znaczny pakiet akcji w przedsiębiorstwie inwestycyjnym, uprzednio pisemnie powiadomiła właściwe organy, informując je o wielkości tego pakietu. Osoba taka powiadamia również właściwe organy o podjęciu decyzji o zmniejszeniu posiadanego znacznego pakietu akcji w taki sposób, że udział praw głosu lub posiadanego przez nią kapitału spadnie wówczas poniżej 20 %, 30 % bądź 50 % lub przedsiębiorstwo inwestycyjne przestanie być jej przedsiębiorstwem zależnym.

Państwa członkowskie nie muszą stosować progu 30 %, jeżeli w związku z art. 9 ust. 3 lit. a) dyrektywy 2004/109/WE stosują próg w wysokości jednej trzeciej.

Decydując, czy kryteria dotyczące znacznego pakietu akcji, o którym mowa w niniejszym artykule, są spełnione, państwa członkowskie nie biorą pod uwagę praw głosu ani akcji, które przedsiębiorstwa inwestycyjne lub instytucje kredytowe mogą posiadać w wyniku gwarantowania emisji instrumentów finansowych i/lub subemisji instrumentów finansowych z gwarancją przejęcia emisji uwzględnionych w punkcie 6 sekcji A załącznika I do niniejszej dyrektywy, pod warunkiem że prawa nie są wykonywane ani używane w inny sposób w celu ingerencji w zarządzanie przez emitenta oraz że prawa głosu lub akcje zostaną zbyte w ciągu roku od daty nabycia.

4.   Właściwe organy współpracują ze sobą w zakresie pełnej konsultacji podczas dokonywania oceny nabycia zgodnie z art. 10b ust. 1 (zwanej dalej »oceną«), jeśli potencjalny nabywca jest:

Właściwe organy bez nieuzasadnionej zwłoki dostarczają sobie nawzajem wszelkich informacji niezbędnych lub istotnych dla oceny. W tym zakresie właściwe władze przekazują sobie na żądanie wszelkie wymagane informacje, a także przekazują istotne informacje z własnej inicjatywy. Decyzja właściwego organu, który wydał zezwolenie przedsiębiorstwu inwestycyjnemu, którego akcje mają zostać nabyte, zawiera wszelkie opinie lub zastrzeżenia wyrażone przez właściwy organ odpowiedzialny za nadzór nad potencjalnym nabywcą.”;

3)

dodaje się następujące artykuły:

„Artykuł 10a

Okres oceny

1.   Właściwe organy na piśmie potwierdzają potencjalnemu nabywcy odbiór powiadomienia wymaganego zgodnie z art. 10 ust. 3 akapit pierwszy niezwłocznie po otrzymaniu tego powiadomienia, jak również od możliwego późniejszego otrzymania informacji określonych w ust. 2 niniejszego artykułu, a w żadnym razie nie później niż w ciągu dwóch dni roboczych od otrzymania go.

Właściwe organy mają maksymalnie sześćdziesiąt dni roboczych od dnia pisemnego potwierdzenia odbioru powiadomienia i wszystkich dokumentów, których załączenie do powiadomienia jest wymagane przez państwo członkowskie na podstawie wykazu określonego w art. 10b ust. 4 (zwanych dalej »okresem oceny«) na przeprowadzenie oceny.

Właściwe organy powiadamiają potencjalnego nabywcę o terminie, w którym upływa okres oceny, w chwili potwierdzenia odbioru.

2.   Podczas okresu oceny i nie później niż pięćdziesiątego roboczego dnia okresu oceny właściwe organy mogą w razie konieczności zwrócić się o dalsze informacje potrzebne do ukończenia oceny. Prośbę tę przekazuje się na piśmie z wyszczególnieniem dodatkowych niezbędnych informacji.

Bieg okresu oceny zostaje wstrzymany na czas od dnia przekazania prośby o informacje przez właściwy organ do dnia otrzymania odpowiedzi od potencjalnego nabywcy. Czas wstrzymania nie może przekroczyć dwudziestu dni roboczych. Jakiekolwiek kolejne prośby o uzupełnienie lub wyjaśnienie informacji są przekazywane przez właściwy organ według uznania, jednak nie mogą powodować wstrzymania biegu okresu oceny.

3.   Właściwe organy mogą przedłużyć czas wstrzymania, o którym mowa w ust. 2 akapit drugi, do trzydziestu dni roboczych:

4.   Jeśli po zakończeniu oceny właściwy organ postanowi wyrazić sprzeciw wobec planowanego nabycia, informuje o tym potencjalnego nabywcę na piśmie w ciągu dwóch dni roboczych, ale przed upływem okresu oceny, podając powody takiej decyzji. Zgodnie z prawym krajowym odpowiednie uzasadnienie takiej decyzji może zostać upublicznione na żądanie potencjalnego nabywcy. Nie uniemożliwia to państwu członkowskiemu, aby zezwoliło właściwemu organowi na jego ujawnienie bez żądania potencjalnego nabywcy.

5.   Jeśli przed upływem okresu oceny właściwy organ nie wyrazi na piśmie sprzeciwu wobec planowanego nabycia, uznaje się, że planowane nabycie zostało zatwierdzone.

6.   Właściwy organ może ustalić maksymalny termin na sfinalizowanie planowanego nabycia i przedłużyć go w odpowiednich przypadkach.

7.   Państwa członkowskie nie mogą ustanowić bardziej restrykcyjnych wymogów w odniesieniu do powiadomienia właściwych organów i zatwierdzenia przez nie bezpośredniego lub pośredniego nabycia praw głosu lub kapitału niż wymogi określone w niniejszej dyrektywie.

Artykuł 10b

Ocena

1.   W ramach oceny powiadomienia przewidzianego w art. 10 ust. 3 oraz informacji, o których mowa w art. 10a ust. 2, właściwy organ, dla zapewnienia należytego i ostrożnego zarządzania przedsiębiorstwem inwestycyjnym, którego akcje mają zostać nabyte, oraz mając na względzie prawdopodobny wpływ potencjalnego nabywcy na przedsiębiorstwo inwestycyjne, ocenia potencjalnego nabywcę oraz bezpieczeństwo finansowe planowanego nabycia na podstawie wszystkich poniższych kryteriów:

W celu uwzględnienia przyszłych zmian i zapewnienia jednolitego stosowania niniejszej dyrektywy Komisja może przyjąć środki wykonawcze służące dostosowaniu kryteriów oceny określonych w pierwszym akapicie niniejszego ustępu, działając zgodnie z procedurą, o które mowa w art. 64 ust. 2.

2.   Właściwy organ może wyrazić sprzeciw wobec planowanego nabycia jedynie wówczas, gdy na podstawie kryteriów określonych w ust. 1 istnieją ku temu uzasadnione powody lub jeżeli informacje dostarczone przez potencjalnego nabywcę są niekompletne.

3.   Państwa członkowskie nie narzucają żadnych wstępnych warunków dotyczących wielkości pakietów, jakie muszą być nabywane, ani nie umożliwiają swoim właściwym organom oceny planowanego nabycia pod kątem potrzeb ekonomicznych rynku.

4.   Państwa członkowskie publicznie udostępniają wykaz informacji, które są niezbędne do przeprowadzenia oceny oraz muszą być przekazane właściwym organom w chwili powiadomienia, o którym mowa w art. 10 ust. 3. Zakres wymaganych informacji musi być proporcjonalny i dostosowany do charakteru potencjalnego nabywcy i planowanego nabycia. Państwa członkowskie nie wymagają informacji, które nie są istotne dla przeprowadzenia oceny ostrożnościowej.

5.   Bez uszczerbku dla art. 10a ust. 1, 2 i 3, w przypadku gdy właściwy organ otrzyma powiadomienia o dwóch lub więcej propozycjach nabycia lub zwiększenia znacznych pakietów akcji w tym samym przedsiębiorstwie inwestycyjnym, traktuje on potencjalnych nabywców w sposób równy.

1)

artykuł 2 ust. 2 akapit trzeci otrzymuje brzmienie:

„Do celów ust. 1 lit. j), w kontekście art. 12 i 19–23 oraz w odniesieniu do innych wielkości pakietów akcji określonych w art. 19–23, pod uwagę bierze się prawa głosu określone w art. 9 i 10 dyrektywy 2004/109/WE (36) oraz warunki dotyczące ich konsolidacji określone w art. 12 ust. 4 i 5 tej dyrektywy.

Państwa członkowskie nie biorą pod uwagę praw głosu ani akcji, które przedsiębiorstwa inwestycyjne lub instytucje kredytowe mogą posiadać w wyniku gwarantowania emisji instrumentów finansowych lub subemisji instrumentów finansowych z gwarancją przejęcia emisji uwzględnionych w punkcie 6 sekcji A załącznika I do dyrektywy 2004/39/WE, zakładając, że prawa nie są wykonywane ani używane w inny sposób w celu ingerencji w zarządzanie przez emitenta oraz że prawa głosu lub akcje zostaną zbyte w ciągu roku od daty nabycia.

2)

artykuł 19 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 19

Nabycie

1.   Państwa członkowskie wymagają, by każda osoba fizyczna lub prawna bądź kilka takich osób działających w porozumieniu (zwana (zwane) dalej »potencjalnym nabywcą«), która postanowiła (które postanowiły) nabyć, bezpośrednio lub pośrednio, znaczny pakiet akcji w zakładzie reasekuracji lub zwiększyć, bezpośrednio lub pośrednio, taki znaczny pakiet akcji w przedsiębiorstwie reasekuracyjnym, w wyniku czego proporcja posiadanych praw głosu lub posiadanego kapitału osiągnie bądź przekroczy 20 %, 30 % lub 50 % albo zakład reasekuracji stanie się podmiotem zależnym takiej osoby (takich osób), (co jest zwane dalej »planowanym nabyciem«), uprzednio poinformowała (poinformowało) na piśmie właściwy organ zakładu reasekuracji, w którym zamierza ona (zamierzają one) nabyć lub zwiększyć znaczny pakiet akcji, o wielkości tego pakietu oraz przekazała (przekazało) istotne informacje, o których mowa w art. 19a ust. 4. Państwa członkowskie nie muszą stosować progu 30 %, jeżeli w związku z art. 9 ust. 3 lit. a) dyrektywy 2004/109/WE stosują próg w wysokości jednej trzeciej.

2.   Bezzwłocznie po otrzymaniu powiadomienia, a w żadnym razie nie później niż w ciągu dwóch dni roboczych od otrzymania tego powiadomienia, jak również od możliwego późniejszego otrzymania informacji określonych w ust. 3, właściwe organy potwierdzają jego odbiór potencjalnemu nabywcy na piśmie.

Właściwe organy mają maksymalnie sześćdziesiąt dni roboczych od dnia pisemnego potwierdzenia odbioru powiadomienia i wszystkich dokumentów, których załączenie do powiadomienia jest wymagane przez państwo członkowskie na podstawie wykazu określonego w art. 19a ust. 4 (dalej zwane »okresem oceny«) na przeprowadzenie oceny, przewidzianej w art. 19a ust. 1 (zwanej dalej »oceną«).

Właściwe organy powiadamiają potencjalnego nabywcę o terminie, w którym upływa okres oceny, w chwili potwierdzenia odbioru.

3.   Podczas okresu oceny i nie później niż pięćdziesiątego roboczego dnia okresu oceny właściwe organy mogą w razie konieczności zwrócić się o dalsze informacje potrzebne do ukończenia oceny. Prośbę tę przekazuje się na piśmie z wyszczególnieniem dodatkowych niezbędnych informacji.

Bieg okresu oceny zostaje wstrzymany na czas od dnia przekazania prośby o informacje przez właściwy organ do dnia otrzymania odpowiedzi od potencjalnego nabywcy. Czas wstrzymania nie może przekroczyć dwudziestu dni roboczych. Jakiekolwiek kolejne wnioski właściwych organów o uzupełnienie lub wyjaśnienie informacji są przedmiotem uznania właściwych organów, jednak nie mogą powodować wstrzymania biegu okresu oceny.

4.   Właściwy organ może przedłużyć czas wstrzymania, o którym mowa w ust. 3 akapit drugi, do trzydziestu dni roboczych:

5.   Jeśli po zakończeniu oceny właściwy organ postanowi wyrazić sprzeciw wobec planowanego nabycia, informuje o tym potencjalnego nabywcę na piśmie w ciągu dwóch dni roboczych, ale przed upływem okresu oceny, podając powody takiej decyzji. Zgodnie z prawym krajowym odpowiednie uzasadnienie takiej decyzji może zostać upublicznione na żądanie potencjalnego nabywcy. Nie uniemożliwia to państwu członkowskiemu, aby zezwoliło właściwemu organowi na jego ujawnienie bez żądania potencjalnego nabywcy.

6.   Jeśli przed upływem okresu oceny właściwy organ nie wyrazi na piśmie sprzeciwu wobec planowanego nabycia, uznaje się je za zatwierdzone.

7.   Właściwy organ może ustalić maksymalny termin na sfinalizowanie planowanego nabycia i przedłużyć go w odpowiednich przypadkach.

8.   Państwa członkowskie nie mogą ustanowić bardziej restrykcyjnych wymogów w odniesieniu do powiadomienia właściwych organów i zatwierdzenia przez nie bezpośredniego lub pośredniego nabycia praw głosu lub kapitału niż wymogi określone w niniejszej dyrektywie.

3)

dodaje się art. 19a w brzmieniu:

„Artykuł 19a

Ocena

1.   W ramach oceny powiadomienia przewidzianego w art. 19 ust. 1 oraz informacji, o których mowa w art. 19 ust. 3, właściwy organ, dla zapewnienia należytego i ostrożnego zarządzania zakładem reasekuracji, którego akcje mają zostać nabyte, oraz mając na względzie prawdopodobny wpływ potencjalnego nabywcy na zakład reasekuracji, ocenia potencjalnego nabywcę oraz bezpieczeństwo finansowe planowanego nabycia na podstawie wszystkich poniższych kryteriów:

2.   Właściwy organ może wyrazić sprzeciw wobec planowanego nabycia jedynie wówczas, gdy na podstawie kryteriów określonych w ust. 1 istnieją ku temu uzasadnione powody lub jeżeli informacje dostarczone przez potencjalnego nabywcę są niekompletne.

3.   Państwa członkowskie nie narzucają żadnych wstępnych warunków dotyczących wielkości pakietów, jakie muszą być nabywane, ani nie umożliwiają swoim właściwym organom oceny planowanego nabycia pod kątem potrzeb ekonomicznych rynku.

4.   Państwa członkowskie publicznie udostępniają wykaz informacji, które są niezbędne do przeprowadzenia oceny oraz muszą być przekazane właściwym organom w chwili powiadomienia, o którym mowa w art. 19 ust. 1. Zakres wymaganych informacji musi być proporcjonalny i dostosowany do charakteru potencjalnego nabywcy i planowanego nabycia. Państwa członkowskie nie wymagają informacji, które nie są istotne dla przeprowadzenia oceny ostrożnościowej.

5.   Bez uszczerbku dla art. 19 ust. 2, 3 i 4, w przypadku gdy właściwy organ otrzyma powiadomienia o dwóch lub więcej propozycjach nabycia lub zwiększenia znacznych pakietów akcji w tym samym zakładzie reasekuracji, traktuje on potencjalnych nabywców w sposób równy.

4)

artykuł 20 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 20

Nabycia przez regulowane instytucje finansowe

1.   Właściwe organy współpracują ze sobą w zakresie pełnej konsultacji podczas przeprowadzania oceny, w przypadku gdy proponowany nabywca jest:

2.   Właściwe organy bez nieuzasadnionej zwłoki dostarczają sobie nawzajem wszelkich informacji niezbędnych lub istotnych dla oceny. W tym zakresie właściwe władze przekazują sobie na żądanie wszelkie wymagane informacje, a także przekazują istotne informacje z własnej inicjatywy. Decyzja właściwego organu, który wydał zezwolenie zakładowi reasekuracji, którego akcje mają zostać nabyte, zawiera wszelkie opinie lub zastrzeżenia wyrażone przez właściwy organ odpowiedzialny za nadzór nad potencjalnym nabywcą.”;

5)

artykuł 21 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Osoba ta i również powiadamia właściwe organy w przypadku podjęcia decyzji o zmniejszeniu swojego znacznego pakietu akcji w stopniu powodującym, że posiadany przez nią pakiet pod względem liczby głosów lub wysokości kapitału spada poniżej 20, 30 lub 50 % lub powoduje, że zakład ubezpieczeń przestaje być jego oddziałem. Państwa członkowskie nie muszą stosować progu 30 %, jeżeli w związku z art. 9 ust. 3 lit. a) dyrektywy 2004/109/WE stosują próg w wysokości jednej trzeciej.”;

6)

w art. 56 dodaje się nastepującą literę:

1)

artykuł 12 ust. 1 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Decydując, czy kryteria dotyczące znacznego pakietu akcji są spełnione w kontekście niniejszego artykułu, uwzględnia się prawa głosu, o których mowa w art. 9 i 10 dyrektywy 2004/109/WE (40), a także warunki dotyczące ich zsumowania określone w art. 12 ust. 4 i 5 tej dyrektywy.

Państwa członkowskie nie biorą pod uwagę praw głosu ani akcji, które przedsiębiorstwa inwestycyjne lub instytucje kredytowe mogą posiadać w wyniku gwarantowania emisji instrumentów finansowych i/lub subemisji instrumentów finansowych z gwarancją przejęcia emisji uwzględnionych w punkcie 6 sekcji A załącznika I do dyrektywy 2004/39/WE (41), zakładając, że prawa nie są wykonywane ani używane w inny sposób w celu ingerencji w zarządzanie przez emitenta oraz że prawa głosu lub akcje zostaną zbyte w ciągu roku od daty nabycia.

2)

w art. 19 wprowadza się następujące zmiany:

„Artykuł 19

1.   Państwa członkowskie wymagają, by każda osoba fizyczna lub prawna bądź kilka takich osób działających w porozumieniu (zwana (zwane) dalej »potencjalnym nabywcą«), która postanowiła (które postanowiły) nabyć, bezpośrednio lub pośrednio, znaczny pakiet akcji w instytucji kredytowej lub zwiększyć, bezpośrednio lub pośrednio, taki znaczny pakiet akcji w instytucji kredytowej, w wyniku czego proporcja posiadanych praw głosu lub posiadanego kapitału osiągnie bądź przekroczy 20 %, 30 % lub 50 % albo instytucja kredytowa stanie się przedsiębiorstwem zależnym takiej osoby (takich osób), (co jest zwane dalej »planowanym nabyciem«), uprzednio poinformowała (poinformowało) na piśmie właściwy organ dla instytucji kredytowej, w której zamierza ona (zamierzają one) nabyć lub zwiększyć znaczny pakiet akcji, o wielkości tego pakietu oraz przekazała (przekazało) istotne informacje, o których mowa w art. 19a ust. 4. Państwa członkowskie nie muszą stosować progu 30 %, jeżeli w związku z art. 9 ust. 3 lit. a) dyrektywy 2004/109/WE stosują próg w wysokości jednej trzeciej.

2.   Bezzwłocznie po otrzymaniu powiadomienia, a w żadnym razie nie później niż w ciągu dwóch dni roboczych od otrzymania tego powiadomienia, jak również od możliwego późniejszego otrzymania informacji określonych w ust. 3, właściwe organy potwierdzają jego odbiór potencjalnemu nabywcy na piśmie.

Właściwe organy mają maksymalnie sześćdziesiąt dni roboczych od dnia pisemnego potwierdzenia odbioru powiadomienia i wszystkich dokumentów, których załączenie do powiadomienia jest wymagane przez państwo członkowskie na podstawie wykazu określonego w art. 19a ust. 4 (dalej zwane »okresem oceny«) na przeprowadzenie oceny, o której mowa w art. 19a ust. 1 (dalej zwanej »oceną«).

Właściwe organy powiadamiają potencjalnego nabywcę o terminie, w którym upływa okres oceny, w chwili potwierdzenia odbioru.

3.   Podczas okresu oceny i nie później niż pięćdziesiątego roboczego dnia okresu oceny właściwe organy mogą w razie konieczności zwrócić się o dalsze informacje potrzebne do ukończenia oceny. Prośbę tę przekazuje się na piśmie z wyszczególnieniem dodatkowych niezbędnych informacji.

Bieg okresu oceny zostaje wstrzymany na czas od dnia przekazania prośby o informacje przez właściwy organ do dnia otrzymania odpowiedzi od potencjalnego nabywcy. Czas wstrzymania nie może przekroczyć dwudziestu dni roboczych. Jakiekolwiek kolejne wnioski właściwego organu o uzupełnienie lub wyjaśnienie informacji są przedmiotem uznania właściwego organu, jednak nie mogą powodować wstrzymania biegu okresu oceny.

4.   Właściwe organy mogą przedłużyć czas wstrzymania, o którym mowa w ust. 3 akapit drugi, do trzydziestu dni roboczych:

5.   Jeśli po zakończeniu oceny właściwy organ postanowi wyrazić sprzeciw wobec planowanego nabycia, informuje o tym potencjalnego nabywcę na piśmie w ciągu dwóch dni roboczych, ale przed upływem okresu oceny, podając powody takiej decyzji. Zgodnie z prawym krajowym odpowiednie uzasadnienie takiej decyzji może zostać upublicznione na żądanie potencjalnego nabywcy. Nie uniemożliwia to państwu członkowskiemu, aby zezwoliło właściwemu organowi na jego ujawnienie bez żądania potencjalnego nabywcy.

6.   Jeśli przed upływem okresu oceny właściwy organ nie wyrazi na piśmie sprzeciwu wobec planowanego nabycia, uznaje się, że planowane nabycie zostało zatwierdzone.

7.   Właściwy organ może ustalić maksymalny termin na sfinalizowanie planowanego nabycia i przedłużyć go w odpowiednich przypadkach.

8.   Państwa członkowskie nie mogą ustanowić bardziej restrykcyjnych wymogów w odniesieniu do powiadomienia właściwych organów i zatwierdzenia przez nie bezpośredniego lub pośredniego nabycia praw głosu lub kapitału niż wymogi określone w niniejszej dyrektywie.

3)

dodaje się następujące artykuły:

„Artykuł 19a

1.   W ramach oceny powiadomienia przewidzianego w art. 19 ust. 1 oraz informacji, o których mowa w art. 19 ust. 3, właściwy organ, dla zapewnienia należytego i ostrożnego zarządzania instytucją kredytową, której akcje mają zostać nabyte, oraz mając na względzie prawdopodobny wpływ potencjalnego nabywcy na instytucję kredytową, ocenia potencjalnego nabywcę oraz bezpieczeństwo finansowe planowanego nabycia na podstawie wszystkich poniższych kryteriów:

2.   Właściwy organ może wyrazić sprzeciw wobec planowanego nabycia jedynie wówczas, gdy na podstawie kryteriów określonych w ust. 1 istnieją ku temu uzasadnione powody lub jeżeli informacje dostarczone przez potencjalnego nabywcę są niekompletne.

3.   Państwa członkowskie nie narzucają żadnych wstępnych warunków dotyczących wielkości pakietów, jakie muszą być nabywane, ani nie umożliwiają swoim właściwym organom oceny planowanego nabycia pod kątem potrzeb ekonomicznych rynku.

4.   Państwa członkowskie publicznie udostępniają wykaz informacji, które są niezbędne do przeprowadzenia oceny przewidzianej w ust. 1 oraz muszą być przekazane właściwym organom w chwili powiadomienia, o którym mowa w art. 19 ust. 1. Zakres wymaganych informacji musi być proporcjonalny i dostosowany do charakteru potencjalnego nabywcy i planowanego nabycia. Państwa członkowskie nie wymagają informacji, które nie są istotne dla przeprowadzenia oceny ostrożnościowej.

5.   Bez uszczerbku dla art. 19 ust. 2, 3 i 4, w przypadku gdy właściwy organ otrzyma powiadomienia o dwóch lub więcej propozycjach nabycia lub zwiększenia znacznych pakietów akcji w tej samej instytucji kredytowej, traktuje on potencjalnych nabywców w sposób równy.

Artykuł 19b

1.   Właściwe organy współpracują ze sobą w zakresie pełnej konsultacji podczas przeprowadzania oceny, w przypadku gdy potencjalny nabywca jest:

2.   Właściwe organy bez nieuzasadnionej zwłoki dostarczają sobie nawzajem wszelkich informacji niezbędnych lub istotnych dla oceny transakcji nabycia. W tym zakresie właściwe władze przekazują sobie na żądanie wszelkie wymagane informacje, a także przekazują istotne informacje z własnej inicjatywy. Decyzja właściwego organu, który wydał zezwolenie instytucji kredytującej, której akcje mają zostać nabyte, zawiera wszelkie opinie lub zastrzeżenia wyrażone przez właściwy organ odpowiedzialny za nadzór nad potencjalnym nabywcą.

4)

artykuł 20 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 20

Państwa członkowskie wymagają od osoby fizycznej lub prawnej, która postanowiła zbyć bezpośrednio lub pośrednio znaczny pakiet akcji w instytucji kredytowej, aby osoba ta uprzednio pisemnie powiadomiła właściwe organy o wielkości pakietu akcji, który zamierza posiadać. Osoba taka powiadamia również właściwe organy w przypadku podjęcia decyzji o zmniejszeniu posiadanego znacznego pakietu akcji w taki sposób, że udział praw głosu lub posiadanego przez nią kapitału spadłby wówczas poniżej poziomu 20 %, 30 % bądź 50 % lub sprawiłby, że instytucja kredytowa przestanie być przedsiębiorstwem od niej zależnym. Państwa członkowskie nie muszą stosować progu 30 %, jeżeli w związku z art. 9 ust. 3 lit. a) dyrektywy 2004/109/WE stosują próg w wysokości jednej trzeciej.”;

5)

artykuł 21 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3.   Decydując, czy kryteria dotyczące znacznego pakietu akcji są spełnione w kontekście art. 19 i 20 oraz niniejszego artykułu, pod uwagę bierze się prawa głosu, o których mowa w art. 9 i 10 dyrektywy 2004/109/WE, oraz warunki dotyczące ich konsolidacji określone w art. 12 ust. 4 i 5 tej dyrektywy.

Decydując, czy kryteria dotyczące znacznego pakietu akcji, o którym mowa w niniejszym artykule, są spełnione, państwa członkowskie nie biorą pod uwagę praw głosu ani akcji, które przedsiębiorstwa inwestycyjne lub instytucje kredytowe mogą posiadać w wyniku gwarantowania emisji instrumentów finansowych i/lub subemisji instrumentów finansowych z gwarancją przejęcia emisji uwzględnionych w punkcie 6 sekcji A załącznika I do dyrektywy 2004/39/WE, zakładając, że prawa nie są wykonywane ani używane w inny sposób w celu ingerencji w zarządzanie przez emitenta oraz że prawa głosu lub akcje zostaną zbyte w ciągu roku od daty nabycia.”;

6)

w art. 150 ust. 2 dodaje się literę w brzmieniu: