—

Stwierdzenie, że Komisja zaniechała działania w sprawie SA.33828 – grecki system podatku tonażowego, ze względu na niewszczęcie przez nią formalnego postępowania wyjaśniającego przeciwko Grecji, a w każdym razie niezajęcie jasnego stanowiska zgodnie z art. 23 rozporządzenia (UE) 2015/1589 (1) i art. 108 TFUE;

—

obciążenie Komisji kosztami postępowania.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący tego, że nie wszczynając formalnego postępowania wyjaśniającego przeciwko Grecji, Komisja nie zastosowała się do swoich wniosków w sprawie SA.33828 – grecki system podatku tonażowego i wytycznych z 2003 r. w sprawie pomocy państwa dla transportu morskiego (zwanych dalej „wytycznymi w sprawie transportu morskiego”).

2.

Zarzut drugi dotyczący tego, że Komisja uchybiła zobowiązaniom wynikającym z rozporządzenia Rady (UE) 2015/1589 z dnia 13 lipca 2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (rozporządzenie 2015/1589, art. 23) i art. 108 TFUE, nie wszczynając formalnego postępowania wyjaśniającego przez siedem lat po wydaniu decyzji na podstawie art. 23 oraz, że odmawiając zajęcia jasnego stanowiska w tym względzie, Komisja naruszyła prawa zainteresowanych stron, co stanowi naruszenie rozporządzenia 2015/1589 (art. 24), Karty praw podstawowych [Unii Europejskiej (zwanej dalej „kartą”)] (art. 41 i 47) oraz zasad Unii Europejskiej (takich jak zasada uzasadnionych oczekiwań).

3.

Zarzut trzeci dotyczący tego, że Komisja naruszyła zasadę równego traktowania chronioną w karcie (art. 20 i 21) oraz uchybiła ciążącemu na niej obowiązkowi lojalnej współpracy (art. 4 ust. 3 TUE) ze względu na to, że odmówiła bez ograniczenia w czasie podjęcia działań na podstawie art. 107 TFUE względem greckiego systemu podatku tonażowego, podczas gdy zniosła podobne systemy pomocy państwa w odniesieniu do portów w innych państwach członkowskich w ograniczonym terminie.

4.

Zarzut czwarty dotyczący tego, że Komisja nie przestrzegała międzynarodowych norm podatkowych oraz unijnego prawa podatkowego i zobowiązań podatkowych w odniesieniu do minimalnych zasad opodatkowania, które mają zostać wdrożone przez wszystkie państwa członkowskie od dnia 1 stycznia 2024 r. na podstawie porozumienia OECD w sprawie drugiego filaru (grudzień 2021 r.) oraz wniosku Komisji dotyczącego dyrektywy Rady w sprawie zapewnienia globalnego minimalnego poziomu opodatkowania grup wielonarodowych w Unii (grudzień 2021 r.), przyjętego przez Radę Ecofin w grudniu 2022 r.