22.8.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 305/12

1)

Czy art. 7 pkt 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1215/2012 z dnia 12 grudnia 2012 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych (1) (zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1215/2012”) należy interpretować w ten sposób, że roszczenie o zwrot (roszczenie kompensacyjne/regresowe) dłużnika wynikające ze (wspólnej) umowy kredytowej z bankiem, który sam zapłacił raty kredytu, przeciwko innemu dłużnikowi z tej umowy kredytu, stanowi pochodne (wtórne) umowne roszczenie z umowy kredytu?

2)

W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze:

Czy miejsce zaspokojenia wynikającego z umowy kredytu roszczenia o zwrot (roszczenia kompensacyjnego/regresowego), przysługującego dłużnikowi wobec innego dłużnika, określa się

3)

W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie 2.a):

Czy przyznanie kredytu przez bank jest świadczeniem charakterystycznym z umowy kredytu i z tego względu miejsce wykonania tej usługi określa się zgodnie z art. 7 pkt 1 lit. b) tiret drugie rozporządzenia nr 1215/2012 na podstawie siedziby banku, jeżeli udzielenie tego kredytu nastąpiło wyłącznie tam?

4)

W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie 2.b):

Czy dla określenia miejsca wykonania świadczenia umownego w świetle art. 7 pkt 1 lit. a) rozporządzenia nr 1215/2012, które nie zostało spełnione, istotna jest