Wtorek, 5 lipca 2011 r.
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, partnerów centralnych i repozytoriów transakcji

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 114,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom państw członkowskich,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),

uwzględniając opinię Europejskiego Banku Centralnego (2),

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W przygotowanym na wniosek Komisji i opublikowanym dnia 25 lutego 2009 r. raporcie grupy wysokiego szczebla pod przewodnictwem Jacques’a de Larosière’a stwierdzono, że należy wzmocnić ramy nadzorcze, aby zmniejszyć groźbę wystąpienia w przyszłości kryzysu finansowego i ograniczyć jego skutki. Zalecono w nim również daleko idące reformy struktury nadzoru sektora finansowego w UE, w tym utworzenie europejskiego systemu organów nadzoru finansowego, złożonego z trzech europejskich organów nadzoru odpowiedzialnych odpowiednio za sektor bankowości, sektor ubezpieczeń i pracowniczych programów emerytalnych oraz sektor papierów wartościowych i rynki, a także ustanowienie Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego.

(2)

W komunikacie Komisji z dnia 4 marca 2009 r. pt. „Realizacja europejskiego planu naprawy” zaproponowano wzmocnienie unijnych ram prawnych dotyczących usług finansowych. W komunikacie z dnia 3 lipca 2009 r. pt. „Działania na rzecz sprawnych, bezpiecznych oraz należycie działających rynków instrumentów pochodnych” Komisja oceniła rolę instrumentów pochodnych w kontekście kryzysu finansowego, natomiast w komunikacie z dnia 20 października 2009 r. pt. „Działania na rzecz sprawnych, bezpiecznych oraz należycie działających rynków instrumentów pochodnych – przyszłe działania polityczne” nakreśliła działania, jakie zamierza podjąć w celu ograniczenia ryzyka związanego z instrumentami pochodnymi.

(3)

W dniu 23 września 2009 r. Komisja przyjęła wnioski w sprawie trzech rozporządzeń ustanawiających Europejski System Nadzoru Finansowego, w tym powołanie trzech europejskich urzędów nadzoru, które mają się przyczyniać do jednolitego stosowania przepisów UE oraz do ustanowienia wysokiej jakości wspólnych standardów i praktyk w zakresie regulacji i nadzoru. Powołane organy to: europejski organ nadzoru (Europejski Organ Nadzoru Bankowego) (EBA) ustanowiony na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 (3), europejski organ nadzoru (Europejski Organ Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych) ustanowiony na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 1094/2010 (4) (EIOPA) oraz europejski organ nadzoru (Europejski Organ Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych) (ESMA) ustanowiony na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 (5). Organy te mają do odegrania zasadniczą rolę w utrzymaniu stabilności sektora finansowego. W związku z tym istotne jest stałe dbanie o to, by rozwijanie ich działalności było wysokim priorytetem politycznym oraz żeby dysponowały one należytymi zasobami.

(4)

Instrumentom pochodnym będącym przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym brakuje przejrzystości, gdyż są kontraktami negocjowanymi prywatnie i informacje ich dotyczące są zwykle dostępne wyłącznie stronom kontraktu. Tworzą one złożoną sieć współzależności, co może utrudniać określenie charakteru i poziomu ryzyka związanego z instrumentami pochodnymi. Kryzys finansowy ukazał, że takie właściwości zwiększają niepewność w okresach napięć rynkowych i w związku z tym stanowią ryzyko dla stabilności finansowej. Niniejsze rozporządzenie ustanawia warunki służące ograniczaniu tego ryzyka i zwiększaniu przejrzystości kontraktów na instrumenty pochodne.

(5)

W dniu 26 września 2009 r. na szczycie w Pittsburghu przywódcy państw grupy G-20 uzgodnili, że do końca 2012 r. wszystkie zestandaryzowane kontrakty dotyczące instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym powinny być rozliczane za pośrednictwem partnerów centralnych (CCP) oraz że kontrakty te należy zgłaszać repozytoriom transakcji. W czerwcu 2010 roku przywódcy państw grupy G-20 potwierdzili w Toronto swoje zobowiązanie i zobowiązali się również do przyspieszenia wdrażania zdecydowanych środków służących poprawie przejrzystości i nadzoru regulacyjnego nad instrumentami pochodnymi będącymi przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym w sposób spójny i niedyskryminujący w skali międzynarodowej, aby usprawnić funkcjonowanie rynku instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym i udostępnić lepsze narzędzia egzekwowania odpowiedzialności firm za podejmowane przez nie ryzyko . Komisja podejmie starania, by zapewnić wdrożenie powyższych zobowiązań przez partnerów międzynarodowych UE w podobny sposób.

(6)

W konkluzjach z dnia 2 grudnia 2009 r. Rada Europejska potwierdziła potrzebę dużo skuteczniejszego ograniczania ryzyka kredytowego kontrahenta oraz znaczenie zwiększania przejrzystości, skuteczności i integralności transakcji na instrumentach pochodnych. W rezolucji z dnia 15 czerwca 2010 r.„Rynki instrumentów pochodnych: przyszłe działania polityczne” Parlament Europejski wezwał do obowiązkowego rozliczania i zgłaszania instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym.

(7)

Działając w ramach niniejszego rozporządzenia, Europejski Organ Nadzoru nad Giełdami i Papierami Wartościowymi (ESMA) ma zabezpieczać stabilność rynków finansowych w sytuacjach nadzwyczajnych i zapewniać spójne stosowanie przepisów UE przez krajowe organy nadzoru, a także rozstrzygać spory między nimi. ESMA, który pełni główną rolę w udzielaniu zezwoleń partnerom centralnym i repozytoriom transakcji oraz ich monitorowaniu, powierza się również opracowanie prawnie wiążących, regulacyjnych standardów technicznych.

(8)	Niezbędne są jednolite przepisy dotyczące kontraktów na instrumenty pochodne, określonych w sekcji C pkt 4–10 załącznika I do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/39/WE z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych (6).

(8a)

W komunikacie z dnia 2 lutego 2011 r. pt. „Stawianie czoła wyzwaniom związanym z rynkami towarowymi i surowcami” Komisja odniosła się do kwestii coraz silniejszego powiązania aktywności na rynkach finansowych z międzynarodowymi rynkami surowców jako strategicznego wyzwania dla gospodarek UE. Komisja ponownie podkreśliła potrzebę większej przejrzystości w handlu surowcami, a także potencjalny pozytywny efekt w odniesieniu do limitów pozycji w spekulacyjnym handlu towarami. W celu skutecznego obniżenia nadmiernie wysokiego wolumenu obrotów na rynkach surowcowych Komisja powinna przede wszystkim ocenić skutki ograniczenia dostępu do handlu na giełdach surowcowych jedynie do podmiotów handlujących surowcami, a więc z wyłączeniem instytucji finansowych. W ramach przyszłych przeglądów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/39/WE oraz dyrektywy 2003/6/WE z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie wykorzystywania poufnych informacji i manipulacji na rynku (nadużyć na rynku) (7) Komisja powinna zająć się w szczególności problemem zmienności cen na rynkach żywnościowych i rolnych oraz wprowadzić odpowiednie wymogi, aby zapobiec wystąpieniu ryzyka systemowego i manipulacji, w tym również wymogi dotyczące depozytów zabezpieczających, limitów pozycji i karnego pozbawiania zysków.

(9)

Zachęty do promowania korzystania z CCP okazały się niewystarczające, by zapewnić faktyczne rozliczanie standardowych instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym. Niezbędne jest zatem wprowadzenie wymogu rozliczania za pośrednictwem CCP instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które mogą być rozliczane.

(10)

Poszczególne państwa członkowskie prawdopodobnie przyjmą różne środki krajowe, które mogłyby zakłócić sprawne funkcjonowanie rynku wewnętrznego, a także mieć niekorzystne skutki dla uczestników rynku i stabilności finansowej. Jednolite stosowanie obowiązku rozliczania w Unii jest również niezbędne do zapewnienia wysokiego poziomu ochrony inwestorów i równych szans wszystkim uczestnikom rynku.

(11)

Zagwarantowanie, że obowiązek rozliczania ogranicza ryzyko systemowe, wymaga przeprowadzenia procesu identyfikacji kwalifikujących się kategorii instrumentów pochodnych, które powinny podlegać temu obowiązkowi. W procesie tym należy uwzględnić, że nie wszystkie rozliczane za pośrednictwem CCP instrumenty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym można uznać za odpowiednie do obowiązkowego rozliczania za pośrednictwem CCP.

(12)

Niniejsze rozporządzenie ustala kryteria określania kwalifikowania się do obowiązku rozliczania. Ze względu na swoją kluczową rolę (ESMA) powinien – po skonsultowaniu się z Komisją i Europejską Radą ds. Ryzyka Systemowego (ESRB), utworzoną na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1092/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie unijnego nadzoru makroostrożnościowego nad systemem finansowym i ustanawiającego Europejską Radę ds. Ryzyka Systemowego (ESRB) (8) – zadecydować, czy dana kategoria instrumentów pochodnych spełnia kryteria kwalifikowania się, czy powinno się stosować obowiązek rozliczania i od kiedy zachodzi obowiązek rozliczania, z uwzględnieniem, w stosownych przypadkach, wszelkich norm stopniowego wdrażania. Wdrażanie obowiązku rozliczania może się odbywać stopniowo albo pod względem tego, jaka część klas zostanie poddana obowiązkowi rozliczenia, albo pod względem rodzajów uczestników rynku, którzy zostaną objęci obowiązkiem rozliczania. Rozliczenia dwustronne powinny być możliwe także wtedy, gdy dla określonych kontraktów na instrumenty pochodne w ramach ich klasy brakuje wymogów w zakresie rozliczania, co może mieć miejsce w przypadku zabezpieczonych instrumentów pochodnych.

(12a)

Podejmując decyzję o tym, czy dana kategoria instrumentów pochodnych powinna podlegać wymogom rozliczania, ESMA powinien dążyć do ograniczenia ryzyka systemowego i unikania zakłóceń systemowych. Oznacza to, że należy przy tym uwzględnić czynniki oceny, takie jak data wejścia w życia obowiązku rozliczania, wzajemne powiązania odpowiedniej kategorii kontraktów na instrumenty pochodne na rynku, poziom normalizacji warunków umownych i ekonomicznych kontraktów, wpływ na konkurencję i konkurencyjność przedsiębiorstw unijnych na rynkach światowych, zdolności operacyjne i zarządcze CCP w zakresie obsługi wolumenu i stosowania wymogów niniejszej dyrektywy, ryzyko rozliczenia i ryzyko kredytowe kontrahenta, a także wpływ kosztów na rzeczywistą gospodarkę, a zwłaszcza inwestycje.

(12b)

Specyfika rynku walutowego (dzienny wolumen transakcji, pary walutowe, znaczenie transakcji z państwami trzecimi, ryzyko rozrachunku uwzględnione przez solidne istniejące mechanizmy) powoduje konieczność wprowadzenia odpowiedniego systemu, który opierałby się zwłaszcza na wstępnej spójności na skalę międzynarodową oraz na wzajemnym uznawaniu odnośnej infrastruktury.

(12c)

W ramach sporządzania aktów delegowanych i technicznych standardów wykonawczych ze szczególną uwagą należy potraktować potrzeby długoterminowych instytucji oszczędnościowych dostarczających konsumentom długoterminowe produkty oszczędnościowe. W tym celu rozporządzenie nie powinno spowodować nadmiernych kosztów dla długoterminowych instytucji oszczędnościowych. Jednym ze sposobów osiągnięcia tego celu jest odpowiednie zastosowanie zasady proporcjonalności.

(12d)

Długoterminowe instytucje oszczędnościowe powinny być uprawnione do stosowania obligacji rządowych oraz wysokiej jakości obligacji korporacyjnych zamiast gotówki w charakterze pierwotnych i dodatkowych depozytów zabezpieczających.

(13)

Na rozliczenie kontraktu dotyczącego instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym muszą wyrazić zgodę obie strony tego kontraktu. Należy zatem ściśle ograniczyć wyłączenia od obowiązku rozliczania, gdyż ograniczyłyby one skuteczność tego obowiązku i korzyści wynikające z rozliczania za pośrednictwem CCP; mogą one także prowadzić do arbitrażu regulacyjnego pomiędzy grupami uczestników rynku. Niemniej jednak Komisja i ESMA powinny zadbać o to, aby obowiązujące sposoby rozliczenia chroniły również inwestorów.

(13a)

Ogólnie rzecz biorąc, obowiązki określone w niniejszym rozporządzeniu powinny ograniczać się do przyszłych transakcji, tak aby umożliwić płynne przejście, zwiększyć stabilność systemu i jednocześnie zmniejszyć późniejszą potrzebę dostosowania. Obowiązki rozliczania i zgłaszania należy przy tym oceniać odmiennie. Podczas gdy późniejszy obowiązek rozliczania wiąże się ze znacznymi trudnościami w związku z późniejszym zabezpieczeniem wymaganym ze względów prawnych, nie dotyczy to obowiązku zgłaszania z mocą wsteczną. W tym kontekście można by wprowadzić na podstawie wyników analizy skutków oraz w zależności od klasy instrumentów pochodnych, wymogów technicznych i pozostałych okresów ważności obowiązek zgłaszania z mocą wsteczną.

(14)

Z instrumentami pochodnymi będącymi przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, uznanymi za nieodpowiednie do rozliczania za pośrednictwem CCP, nadal wiąże się ryzyko kredytowe kontrahenta i w związku z tym należy ustanowić przepisy dotyczące zarządzania tym ryzykiem. Przepisy te powinny mieć zastosowanie jedynie w odniesieniu do uczestników rynku podlegających obowiązkowi rozliczania.

(14a)

Ważne jest zatem, aby odmienne z konieczności traktowanie kontrahentów niefinansowych obowiązywało nie tylko w niniejszym rozporządzeniu, ale również na mocy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/48/WE z dnia 14 czerwca 2006 r. odnoszącej się do podejmowania oraz prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe (9) oraz dyrektywy 2006/49/WE w sprawie adekwatności kapitałowej przedsiębiorstw inwestycyjnych i instytucji kredytowych (10). Kontrahentów, którzy nie są uprawnieni do centralnych rozliczeń, nie należy obciążać wyższymi wymogami kapitałowymi na podstawie trwających ustaleń dwustronnych.

(14b)

Narzut kapitałowy w przypadku kontrahentów finansowych zawierających transakcje na instrumentach pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które są rozliczane dwustronnie, a nie za pośrednictwem izb rozliczeniowych, powinien być obliczany na podstawie skali potencjalnych strat powiązanych z ryzykiem niewykonania zobowiązania szacowanym dla każdego kontrahenta.

(15)

Przepisy regulujące rozliczanie, sprawozdawczość oraz techniki ograniczania ryzyka w odniesieniu do kontraktów na instrumenty pochodne nierozliczanych przez CCP powinny mieć zastosowanie do kontrahentów finansowych, tj. firm inwestycyjnych, którym udzielono zezwolenia zgodnie z dyrektywą 2004/39/WE, instytucji kredytowych, którym udzielono zezwolenia zgodnie z dyrektywą 2006/48/WE, zakładów ubezpieczeń, którym udzielono zezwolenia zgodnie z pierwszą dyrektywą Rady 73/239/EWG z dnia 24 lipca 1973 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do podejmowania i prowadzenia działalności w dziedzinie ubezpieczeń bezpośrednich innych niż ubezpieczenia na życie (11), zakładów ubezpieczeń na życie, którym udzielono zezwolenia zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2002/83/WE z dnia 5 listopada 2002 r. dotyczącą ubezpieczeń na życie (12), zakładów reasekuracji, którym udzielono zezwolenia zgodnie z dyrektywą 2005/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 listopada 2005 r. w sprawie reasekuracji (13), przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS), którym udzielono zezwolenia zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (14) oraz alternatywnych funduszów inwestycyjnych zarządzanych przez zarządców alternatywnych funduszów inwestycyjnych, którym udzielono zezwolenia lub którzy zostali zarejestrowani zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządców alternatywnych funduszów inwestycyjnych (15).

(15a)

W odniesieniu do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS), które tylko w niewielkim zakresie prowadzą działalność związaną z instrumentami pochodnymi, należy sprawdzić, na jakich konkretnych warunkach należy je klasyfikować jako kontrahentów finansowych w rozumieniu niniejszego rozporządzenia. Należy przy tym nie dopuścić do zakłócenia konkurencji oraz należy zapobiegać nadużyciom. W związku z tym nie należy automatycznie stosować progu powodującego obowiązek rozliczania wobec kontrahentów niefinansowych w stosunku do UCITS. Zamiast tego należy rozważyć i wprowadzić wąsko zdefiniowane odstępstwo.

(15b)

UCITS powinny wchodzić w zakres niniejszego rozporządzenia, ponieważ zróżnicowane strategie inwestycyjne UCITS obejmują również transakcje na kontrakty dotyczące instrumentów pochodnych. W ostatnich latach nastąpił znaczący rozwój UCITS, których udział w PKB UE szacowany jest obecnie na 50 % i które mają również globalne znaczenie systemowe ze względu na duże możliwości inwestycyjne.

(15c)

Fundusze emerytalne o niskim profilu ryzyka, zdefiniowane w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2003/41/WE z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie działalności instytucji pracowniczych programów emerytalnych oraz nadzoru nad takimi instytucjami (16), które wykorzystują instrumenty pochodne do zabezpieczania ryzyka związanego ze zobowiązaniami emerytalnymi, powinny być objęte obowiązkiem sprawozdawczym, a techniki zmniejszania ryzyka dla kontraktów na instrumenty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym w myśl niniejszego rozporządzenia nie są rozliczane przez CCT. Takie świadczenia emerytalne nie powinny jednak podlegać obowiązkowi rozliczania, aby uniknąć nieproporcjonalnych kosztów dla emerytów.

(16)

Przepisy mające zastosowanie do kontrahentów finansowych powinny, w stosownych przypadkach, mieć również zastosowanie do kontrahentów niefinansowych. Jak wiadomo kontrahenci niefinansowi korzystają z kontraktów pozagiełdowych w celu zabezpieczenia się przed ryzykiem gospodarczym bezpośrednio związanym z prowadzoną przez nich działalnością gospodarczą. W rezultacie przy ustalaniu, czy dany kontrahent niefinansowy powinien podlegać obowiązkowi rozliczania, należy uwzględniać cel, w jakim ten kontrahent niefinansowy wykorzystuje instrumenty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym i poziom ekspozycji, które wiążą się dla niego z tymi instrumentami. Kontrahenci niefinansowi powinni wyjaśnić korzystanie z instrumentów pochodnych w sprawozdaniu rocznym lub w inny odpowiedni sposób. Przy ustalaniu progu na potrzeby obowiązku rozliczania ESMA powinien skonsultować się ze wszystkimi właściwymi organami, takimi jak organy regulacyjne odpowiedzialne za rynki towarowe, oraz kontrahentami niefinansowymi w celu pełnego uwzględnienia cech szczególnych tych sektorów. Ponadto do dnia 31 grudnia 2013 r. Komisja powinna ocenić znaczenie systemowe dokonywanych przez przedsiębiorstwa niefinansowe transakcji na instrumentach pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym w różnych sektorach, w tym również w sektorze energetycznym. W przypadku wejścia w życie porównywalnych przepisów UE, dostosowanych do poszczególnych sektorów, Komisja powinna niezwłocznie zbadać możliwość wykluczenia danego sektora i przedłożyć w tym celu odpowiednie wnioski legislacyjne.

(16a)

Próg powodujący obowiązek rozliczania dla kontrahentów niefinansowych jest bardzo ważną wielkością dla wszystkich uczestników rynku. Przy ustalaniu progu powodującego obowiązek rozliczania należy sprawdzić i ustalić podejścia zarówno jakościowe, jak i ilościowe. W miarę potrzeby należy przy tym dążyć do dalszej standaryzacji kontraktów dotyczących instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym oraz należy uznać znaczenie zmniejszenia ryzyka dla kontrahentów niefinansowych w ramach ich normalnej działalności. Wprowadzenie progów opierających się na znaczeniu przedsiębiorstwa na całym rynku lub w segmencie rynku pozagiełdowego można uzupełnić na przykład o współczynniki ryzyka związanego z działalnością przedsiębiorstwa.

(16b)

Aby móc wyłączyć z obowiązku rozliczania małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP), należy sprawdzić również specyficzne dla poszczególnych branż progi powodujące obowiązek rozliczania instrumentów pochodnych, które to progi opierają się na łącznej wartości kontraktów zawartych przez przedsiębiorstwo. Ponadto EMSA powinien sprawdzić, czy dla MŚP można by wprowadzić zasadę de minimis w odniesieniu do obowiązku zgłaszania.

(16c)

Komisja powinna zadbać o to, aby przyszłe wnioski ustawodawcze nie podważały pod względem wyceny lub dostępności niezbędnego i odpowiedniego wykorzystania instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym przez kontrahentów niefinansowych do zabezpieczenia ryzyka rynkowego wynikającego z działalności gospodarczej.

(17)	Kontrakty zawarte przez fundusze, niezależnie od tego, czy dany fundusz zarządzany jest przez zarządzającego funduszem, powinny wchodzić w zakres niniejszego rozporządzenia.

(18)

Banki centralne i inne organy krajowe pełniące podobne funkcje, a także inne podmioty publiczne, którym powierzono zarządzanie długiem publicznym lub które uczestniczą w takim zarządzaniu, oraz wielostronne banki rozwoju wymienione w części 1 sekcja 4.2 załącznika VI do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/48/WE, Bank Rozrachunków Międzynarodowych i niektóre podmioty sektora publicznego określone w art. 4 ust. 18 dyrektywy 2006/48/WE nie powinny być objęte zakresem niniejszego rozporządzenia, tak by uniknąć ograniczania ich uprawnień do interweniowania na rynku w celu jego stabilizacji, jeżeli byłoby to ewentualnie niezbędne. W odniesieniu do podmiotów sektora publicznego określonych w art. 4 pkt 18 dyrektywy 2006/48/WE, które podlegają rządom centralnym i dysponują odpowiednimi porozumieniami gwarancyjnymi z danym rządem centralnym, co jest równoznaczne z przejęciem odpowiedzialności, należy wcześniej sprawdzić, czy można by zastosować wobec nich odstępstwo od obowiązku rozliczania.

(19)

Ze względu na to, że nie wszyscy uczestnicy rynku podlegający obowiązkowi rozliczania mogą stać się członkami rozliczającymi CCP (lub klientami członków rozliczających) , powinni oni mieć dostęp do CCP w charakterze klientów lub za pośrednictwem firm inwestycyjnych lub instytucji kredytowych, które same są takimi klientami .

(20)

Wprowadzenie obowiązku rozliczania wraz z procesem mającym na celu ustalenie, z których CCP można korzystać w celu wywiązania się z tego obowiązku, może prowadzić do niezmierzonych zaburzeń konkurencji na nieregulowanego rynku obrotu instrumentami pochodnymi. Przykładowo, dany CCP może sprzeciwić się rozliczaniu transakcji zawartych w pewnych systemach obrotu, jeśli jest on własnością innego systemu obrotu. W celu uniknięcia tego rodzaju dyskryminujących praktyk CCP powinni rozliczać transakcje zawarte w różnych systemach obrotu, pod warunkiem że systemy te spełniają wymogi operacyjno-techniczne ustanowione przez CCP i są niezależne od dokumentacji kontraktowej, na podstawie której kontrahenci zawarli transakcję dotyczącą instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, o ile dokumentacja ta jest zgodna ze standardami rynkowymi . Zasadniczo Komisja powinna nadal ściśle monitorować rozwój nieregulowanego rynku obrotu instrumentami pochodnymi i w razie potrzeby powinna interweniować, by zapobiec zakłóceniom konkurencji na rynku wewnętrznym.

(21)

W celu zidentyfikowania odpowiednich kategorii instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które powinny podlegać obowiązkowi rozliczania, oraz progów i kontrahentów niefinansowych o znaczeniu systemowym, niezbędne są wiarygodne dane. W związku z tym ważne jest – w celach regulacyjnych – ustanowienie na szczeblu UE jednolitego wymogu przekazywania danych na temat instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym. Ponadto w celu dostarczenia ESMA danych porównawczych niezbędny jest działający wstecz obowiązek sprawozdawczy o jak najszerszym zakresie, obejmujący zarówno kontrahentów finansowych, jak i kontrahentów niefinansowych powyżej wyznaczonego progu. Jeżeli takiego działającego wstecz obowiązku sprawozdawczego nie da się wprowadzić dla pewnej kategorii instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, do odpowiedniego repozytorium transakcji należy przekazać niezbędne uzasadnienie.

(22)

Ważne jest, by uczestnicy rynku przekazywali repozytoriom transakcji wszystkie informacje dotyczące kontraktów dotyczących instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które zawarli. W konsekwencji informacje na temat zagrożeń związanych z funkcjonowaniem nieregulowanych rynków obrotu instrumentami pochodnymi będą przechowywane centralnie oraz łatwo dostępne dla ESMA, właściwych organów i odpowiednich banków centralnych Europejskiego Sytemu Banków Centralnych. Komisja lub ESMA powinny rozważyć objęcie obowiązkiem sprawozdawczym wbudowanych instrumentów pochodnych.

(22a)

Instytucje pracowniczych programów emerytalnych, określone w art. 6 lit. a) dyrektywy 2003/41/WE, lub uzgodnienia w podobny sposób ograniczające ryzyko i uznane na mocy prawa krajowego dla celów związanych z programami emerytalnymi przy wykorzystaniu kontraktów dotyczących instrumentów pochodnych, które są obiektywnie mierzalne jako zmniejszające ryzyko bezpośrednio związane z niewypłacalnością instytucji prowadzącej program emerytalny, powinny podlegać przepisom dotyczącym dwustronnego zabezpieczenia, zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, którego przegląd nastąpi w 2014 r.

(23)	W celu uzyskania kompleksowego obrazu sytuacji na rynku oraz oceny ryzyka systemowego , repozytoriom transakcji należy zgłaszać zarówno rozliczone, jak i nierozliczone kontrakty.

(23a)

ESMA, EIOPA oraz EBA zapewnia się odpowiednie zasoby w celu umożliwienia im skutecznego wykonywania zadań przydzielonych im na mocy niniejszego rozporządzenia.

(24)

Obowiązek zgłaszania wszelkich zmian w kontrakcie bądź jego rozwiązania powinien obejmować pierwotne strony tego kontraktu oraz wszelkie inne podmioty zgłaszające te informacje w imieniu pierwotnych stron kontraktu. Kontrahent bądź jego pracownicy przekazujący zgodnie z niniejszym rozporządzeniem repozytorium transakcji wszystkie informacje na temat kontraktu w imieniu drugiej strony kontraktu, nie powinni naruszać ograniczeń dotyczących ujawniania.

(25)

Kary za naruszenie obowiązku rozliczania i obowiązku zgłaszania powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Państwa członkowskie powinny stosować powyższe kary w sposób, który nie ogranicza skuteczności tych przepisów. Państwa członkowskie powinny zagwarantować, że nakładane kary będą podawane do wiadomości publicznej oraz że sprawozdania z oceny skuteczności obowiązujących przepisów będą publikowane regularnie.

(26)

Udzielenie CCP zezwolenia powinno być uzależnione od posiadania przez CCP minimalnej kwoty kapitału założycielskiego. Kapitał wraz z zyskami zatrzymanymi i rezerwami CCP powinny w każdym czasie być proporcjonalne do jego wielkości i działalności, tak aby zapewnić CCP odpowiednie zabezpieczenie kapitałowe przed ryzykiem operacyjnym lub ryzykiem resztkowym oraz umożliwić mu, w razie potrzeby, sprawne przeprowadzenie likwidacji bądź restrukturyzacji działalności.

(27)

W związku z tym, że niniejsze rozporządzenie wprowadza do celów regulacyjnych prawny obowiązek rozliczania za pośrednictwem określonych CCP, należy zatem zapewnić bezpieczeństwo i solidność tych CCP, a także nieustanne spełnianie przez nie rygorystycznych wymogów organizacyjnych, ostrożnościowych i w zakresie prowadzenia działalności ustanowionych niniejszym rozporządzeniem. Wymogi te powinny mieć zastosowanie do rozliczania wszystkich instrumentów finansowych obsługiwanych przez CCP, tak aby zapewnić jednolite stosowanie tego rozporządzenia.

(27a)

Odnośne właściwe władze powinny upewnić się, że CCP utrzymuje wystarczające dostępne środki finansowe (które powinny obejmować minimalny wkład środków własnych CCP), zgodnie z wytycznymi ESMA.

(28)	Do celów regulacyjnych i harmonizacyjnych należy zatem zadbać o to, by kontrahenci finansowi korzystali wyłącznie z CCP, którzy spełniają wymogi ustanowione w niniejszym rozporządzeniu.

(29)

Niezbędnym uzupełnieniem obowiązku rozliczania instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym są bezpośrednie przepisy dotyczące udzielania zezwoleń CCP i sprawowania nad nimi nadzoru. Ze względu na to, że właściwe organy krajowe są w stanie najlepiej zbadać bieżące prowadzenie działalności przez CCP, przeprowadzać regularne przeglądy i podejmować, w stosownych przypadkach, odpowiednie działania, powinny one nadal być odpowiedzialne za wszelkie aspekty udzielania zezwoleń CCP i sprawowanie nad nimi nadzoru, w tym sprawdzanie, czy CCP wnioskujący o udzielenie zezwolenia spełnia wymogi niniejszego rozporządzenia i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 98/26/WE z dnia 19 maja 1998 r. w sprawie zamknięcia rozliczeń w systemach płatności i rozrachunku papierów wartościowych (17).

(30)

W przypadku gdy CCP grozi niewypłacalność, odpowiedzialność budżetowa może – w głównej mierze – spoczywać na państwie członkowskim, w którym ma on siedzibę. Oznacza to, że udzielenie zezwolenia temu CCP i sprawowanie nad nim nadzoru powinno leżeć w gestii właściwego organu tego państwa członkowskiego. Jednakże ze względu na to, że członkowie rozliczający CCP mogą mieć siedzibę w różnych państwach członkowskich i to oni w pierwszej kolejności będą narażeni na konsekwencje niewykonania zobowiązania przez dany CCP, ESMA powinien być zaangażowany w proces udzielania zezwolenia i nadzorowania. Pozwoli to na uniknięcie rozbieżnych środków bądź praktyk krajowych, a także zakłóceń w funkcjonowaniu rynku wewnętrznego. ESMA powinien włączyć do przygotowywania zaleceń i decyzji dalsze właściwe organy zainteresowanych państw członkowskich .

(31)

Za właściwe uznaje się zaostrzenie przepisów w sprawie wymiany informacji między właściwymi organami oraz wzmocnienie zobowiązania do udzielania pomocy i współpracy pomiędzy nimi. ▐ Podczas wymiany informacji konieczne jest ścisłe zachowanie tajemnicy służbowej. Ze względu na szeroki zakres oddziaływania kontraktów dotyczących instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym niezbędne jest, by inne ▐ organy regulacyjne ▐ miały dostęp do informacji niezbędnych do pełnienia ich funkcji.

(31a)

Niniejsze rozporządzenie nie powinno w żaden sposób ograniczać lub wstrzymywać CCP w jednym systemie prawnym od rozliczania produktu denominowanego w walucie innego państwa członkowskiego lub w walucie państwa trzeciego lub nakładania na CCP obowiązku posiadania licencji bankowej gwarantującej dostęp do bieżącej płynności udostępnianej przez bank centralny.

(32)

Ze względu na globalny charakter rynków finansowych ▐, dla CCP mających siedzibę w państwach trzecich wymagane są uzgodnienia dotyczące świadczenia usług rozliczeniowych na terytorium Unii. Tego typu uzgodnienia powinny obejmować warunki udzielania zezwoleń na terytorium Unii CCP mającym siedzibę w państwie trzecim przez ESMA i właściwe organy państwa członkowskiego, w którym dany CCP zamierza świadczyć usługi rozliczeniowe, lub wyłączenie warunków i procedur udzielania zezwoleń wydawanych przez Komisję , pod warunkiem że Komisja uznała ramy prawne i nadzorcze danego państwa trzeciego za równoważne z ramami unijnymi oraz że spełnione zostały ▐ warunki konieczne . W tym kontekście szczególne znaczenie dla zapewnienia równych warunków prowadzenia działalności i stabilności finansowej będą miały umowy z głównymi partnerami międzynarodowymi Unii.

(32a)

W dniu 16 września 2010 r. Rada Europejska potwierdziła, że UE musi propagować własne interesy i wartości w bardziej zdecydowany sposób oraz w duchu wzajemności i obopólnych korzyści w kontekście stosunków zewnętrznych Unii, a także poczynić odpowiednie kroki m.in. w celu zapewnienia większego dostępu do rynku przedsiębiorstwom europejskim i zacieśnienia współpracy regulacyjnej z najważniejszymi partnerami handlowymi.

(33)

Niezależnie od swojej struktury własności CCP powinni dysponować skutecznymi zasadami zarządzania, kierownictwem wyższego szczebla o nieposzlakowanej opinii oraz niezależnymi członkami zarządu. Niezależni członkowie stanowią co najmniej jedną trzecią członków zarządu, lecz jest ich nie mniej niż dwóch. Owi niezależni członkowie nie mogą działać jako niezależni członkowie w więcej niż jednym innym CCP. Ich wynagrodzenie nie powinno być w żaden sposób powiązane z wynikami CCP. Różne zasady zarządzania oraz struktury własności CCP mogą mieć jednak wpływ na gotowość lub zdolność CCP do rozliczania pewnych produktów. Właściwe jest zatem, by niezależni członkowie zarządu oraz komisja ds. ryzyka, która ma zostać powołana przez CCP, rozwiązywali ewentualne konflikty interesów w CCP. Członkowie rozliczający i klienci muszą być odpowiednio reprezentowani, gdyż decyzje podejmowane przez CCP mogą mieć dla nich znaczenie.

(34)

CCP może zlecić na zasadzie outsourcingu funkcje inne niż zarządzanie ryzykiem, ale wyłącznie jeśli tak zlecone funkcje pozostają bez wpływu na prawidłowe funkcjonowanie CCP i jego zdolność do zarządzania ryzykiem. Funkcje zlecone na zasadzie outsourcingu powinny zostać zatwierdzone przez komisję ds. ryzyka w ramach CCP.

(35)	Wymogi dotyczące uczestnictwa w danym CCP powinny być zatem przejrzyste, proporcjonalne i niedyskryminujące; powinny także zezwalać na zdalny dostęp, pod warunkiem że nie naraża to tego CCP na dodatkowe ryzyko.

(36)

Klientom członków rozliczających, którzy rozliczają instrumenty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym za pośrednictwem CCP, należy zapewnić wysoki poziom ochrony. Rzeczywisty poziom ochrony jest uzależniony od stopnia rozdzielenia, który wybiorą wspomniani klienci. Pośrednicy powinni oddzielić swoje aktywa od aktywów klientów. W związku z tym CCP powinni prowadzić na bieżąco aktualizowany rejestr pozwalający na łatwą identyfikację danych. Ponadto w przypadku niewykonania zobowiązań przez członków powinna istnieć możliwość przekazania ich rachunków innym członkom.

(36a)

Każda niepewność prawna dotycząca skuteczności i egzekwowalności przepisów i procedur CCP odnośnie do rozgraniczenia aktywów i zobowiązań członków rozliczających i ich klientów oraz przenoszenia pozycji w przypadku wystąpienia określonych z góry zdarzeń osłabiłaby stabilność CCP. Zdarzenia, które mogą wystąpić, należy określić z góry, tak aby zapewnić konieczne zabezpieczenie zasięgu przyznanej ochrony.

(37)

CCP powinien dysponować solidnymi ramami zarządzania ryzykiem pozwalającymi mu na zarządzanie ryzykiem kredytowym, ryzykiem utraty płynności, ryzykiem operacyjnym i innymi rodzajami ryzyka, w tym ryzykiem, jakie ponosi lub jakie stanowi dla innych podmiotów w wyniku współzależności. CCP powinien dysponować odpowiednimi procedurami i mechanizmami dotyczącymi sposobu postępowania w przypadku niewykonania zobowiązania przez członka rozliczającego. W celu ograniczenia do minimum efektu domina, który może wywołać niewykonanie zobowiązania, CCP powinien dysponować rygorystycznymi wymogami dotyczącymi uczestnictwa, uzyskać odpowiednie depozyty początkowe, utrzymywać fundusz na wypadek niewykonania zobowiązań i inne zasoby finansowe na pokrycie ewentualnych strat. Najważniejszym celem CCP powinno pozostać rozwinięcie jak najbardziej skutecznego zarządzania ryzykiem. Możliwe jest jednak dostosowanie sposobu zarządzania ryzykiem do rodzaju działalności i profilu ryzyka klientów członków rozliczających, a także jeżeli zostanie uznane za właściwe, włączenie w zakres aktywów o wysokim stopniu płynności przyjmowanych jako zabezpieczenie, co najmniej gotówki i obligacji rządowych po odpowiednim zredukowaniu ich wartości.

(37a)

Zarządzanie ryzykiem CCP powinno być rzetelne i nie powinno wiązać się z przenoszeniem ryzyka na podatnika.

(37b)

Rada Stabilności Finansowej określiła CCP jako instytucje o znaczeniu systemowym. Nie istnieją wspólne praktyki międzynarodowe ani w ramach UE dotyczące warunków, na których CCP mogą korzystać z instrumentów dostępu do płynności banku centralnego lub uzyskiwać uprawnienia instytucji kredytowych. Wdrożenie obowiązku rozliczania wprowadzonego przez niniejsze rozporządzenie może zwiększyć znaczenie systemowe CCP oraz potrzebę płynności. Komisję należy zatem poprosić o uwzględnienie wszelkich wyników prac prowadzonych przez banki centralne w celu oceny, we współpracy z ESCB, ewentualnego zapotrzebowania na środki, które ułatwiłyby CCP dostęp do płynności banków centralnych w jednej walucie lub w większej liczbie walut oraz umożliwiłyby sprawozdawczość wobec Parlamentu Europejskiego i Rady.

(38)

Wezwanie do uzupełnienia zabezpieczenia i redukcja jego wartości mogą mieć skutki o charakterze cyklicznym. CCP, właściwe organy i ESMA powinny zatem przyjąć środki służące zapobieganiu ewentualnym skutkom o charakterze cyklicznym, wynikającym z praktyk dotyczących zarządzania ryzykiem przyjętych przez CCP, oraz kontroli tych skutków, pod warunkiem że nie wpływa to niekorzystnie na stabilność i zabezpieczenie finansowe CCP.

(39)

Zarządzanie ekspozycjami jest zasadniczą częścią procesu rozliczania. Na potrzeby ogólnego świadczenia usług rozliczeniowych należy udzielić dostępu do odpowiednich źródeł informacji o kształtowaniu się cen i zezwolić na korzystanie z nich. Takie źródła informacji o kształtowaniu się cen powinny obejmować źródła związane z indeksami stosowanymi jako wskaźniki referencyjne dla instrumentów pochodnych lub innych instrumentów finansowych.

(40)

Depozyty zabezpieczające są pierwszą linią obrony CCP. Mimo iż CCP powinni inwestować otrzymane depozyty w sposób bezpieczny i ostrożny, powinni jednak podjąć szczególne starania, by zapewnić odpowiednią ochronę depozytów zabezpieczających, aby zagwarantować, że zostaną terminowo zwrócone członkom rozliczającym wykonującym zobowiązania lub interoperacyjnemu CCP, w przypadku gdy CCP, który otrzymał te depozyty, nie wykonuje swojego zobowiązania.

(40a)

Dostęp do odpowiedniej płynności ma zasadnicze znaczenie dla CCP. Płynność taką może zapewniać dostęp do płynności banku centralnego, do płynności mającego zdolność kredytową, rzetelnego banku komercyjnego lub do płynności obu tych podmiotów.

(41)

W „Europejskim kodeksie postępowania w zakresie rozliczeń i rozrachunków” z dnia 7 listopada 2006 r. (18) ustanowiono dobrowolne ramy tworzenia powiązań pomiędzy CCP a repozytoriami transakcji. Utrzymuje się jednak rozdrobnienie sektora rozliczania i rozrachunku wzdłuż granic państwowych, co sprawia, że transakcje transgraniczne są droższe i harmonizacja jest utrudniona. Należy zatem określić warunki zawierania uzgodnień interoperacyjnych pomiędzy poszczególnymi CCP, tak aby uzgodnienia te nie narażały CCP na ryzyko, które nie jest właściwie zarządzane.

(42)

Uzgodnienia interoperacyjne na ogół mogą być instrumentami służącymi zwiększaniu integracji rynku rozliczania i rozrachunku transakcji w Unii i należy zapewnić ich regulację. Uzgodnienia interoperacyjne mogą jednak narażać CCP na dodatkowe ryzyko. Ze względu na większą złożoność wiążącą się z uzgodnieniem interoperacyjnym pomiędzy CCP rozliczającymi kontrakty dotyczące instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, na tym etapie konieczny jest trzyletni okres karencyjny między uzyskaniem zezwolenia na rozliczenie w odniesieniu do instrumentów pochodnych a kwalifikowalnością do ubiegania się o zezwolenie na interoperacyjność, a także późniejsze ograniczenie zakresu uzgodnień interoperacyjnych do zabezpieczeń pieniężnych. Do dnia 30 września 2014 r. ESMA powinien jednak przedstawić Komisji sprawozdanie na temat tego, czy i kiedy rozszerzenie zakresu na inne instrumenty finansowe byłoby wskazane.

(43)	Repozytoria transakcji gromadzą do celów regulacyjnych dane istotne dla organów we wszystkich państwach członkowskich. ESMA powinien przejąć odpowiedzialność za rejestrowanie repozytoriów transakcji, wycofywanie ich rejestracji i nadzór nad nimi.

(44)	Ze względu na to, że organy regulacyjne, CCP i inni uczestnicy rynku korzystają z danych przechowywanych przez repozytoria transakcji, należy zagwarantować, że podlegają one rygorystycznym wymogom dotyczącym rejestrowania danych i zarządzania nimi.

(45)	Przejrzystość cen i opłat związanych z usługami świadczonymi przez CCP, ich członków i repozytoria transakcji jest niezbędna, aby zapewnić uczestnikom rynku możliwość dokonania świadomego wyboru.

(45a)

W ramach usług finansowych oraz obrotu kontraktami na instrumenty pochodne istnieją obszary, na których występować mogą również prawa handlowe i prawa własności intelektualnej. Jeżeli odnoszą się one do produktów lub usług, które stają się normą w branży lub wywierają wpływ na takie normy, należy wymagać dostępności licencji na warunkach, które są sprawiedliwe, uzasadnione i niedyskryminacyjne.

(46)

ESMA powinien być uprawiony do zaproponowania Komisji nałożenia okresowych kar pieniężnych. Celem okresowych kar pieniężnych powinno być doprowadzenie do usunięcia naruszenia stwierdzonego przez ESMA, do uzyskania pełnych i prawdziwych informacji, o które wystąpił ten organ, a także do poddania się dochodzeniu przez repozytoria transakcji, CCP, ich członków i inne osoby. Ponadto w celu zniechęcenia do naruszania przepisów rozporządzenia i zmuszenia repozytoriów transakcji, CCP i ich członków do ich przestrzegania, Komisja powinna mieć również możliwość nakładania – na wniosek ESMA – grzywien w przypadku gdy umyślnie lub w wyniku zaniedbania naruszono określone przepisy niniejszego rozporządzenia. Grzywny powinny być odstraszające i proporcjonalne do charakteru i wagi naruszenia, jego czasu trwania oraz możliwości finansowych danego repozytorium transakcji, CCP lub jego członka .

(47)	W celu sprawowania skutecznego nadzoru nad repozytoriami transakcji, CCP i ich członkami ESMA powinien mieć prawo do prowadzenia dochodzeń i kontroli na miejscu.

(48)

Niezbędne jest, by zgodnie z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych państwa członkowskie i ESMA chronili prawo do prywatności osób fizycznych podczas przetwarzania danych osobowych (19).

(49)

Ważne jest zapewnienie spójności wymogów dotyczących partnerów centralnych i repozytoriów transakcji w skali międzynarodowej. Niniejsze rozporządzenie jest zgodne z zaleceniami opracowanymi przez CPSS-IOSCO oraz ESBC-CESR i tworzy ramy unijne, w których CCP mogą bezpiecznie funkcjonować. ESMA powinien uwzględnić te zalecenia podczas opracowywania regulacyjnych standardów technicznych, jak również wytyczne i zalecenia przewidziane w niniejszym rozporządzeniu.

(50)

Należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz uprawnienia do zatwierdzania regulacyjnych standardów technicznych zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 w odniesieniu do danych, które mają być zawarte w powiadomieniu dla ESMA i w rejestrze, oraz kryteriów dotyczących podejmowania przez ESMA decyzji w sprawie kwalifikowania się do obowiązku rozliczania, progów powodujących obowiązek informowania i rozliczania, maksymalnego opóźnienia czasowego dotyczącego kontraktu, płynności, minimalnych zasad zarządzania, szczegółów dotyczących prowadzenia dokumentacji, minimalnej treści planu ciągłości działania i gwarantowanych usług, wskaźników procentowych i horyzontów czasowych dla wymogów dotyczących depozytów zabezpieczających, skrajnych warunków rynkowych, wysoce płynnych zabezpieczeń i redukcji wartości, wysoce płynnych instrumentów finansowych i limitów koncentracji, szczegółów przeprowadzania testów, szczegółów dotyczących składania w ESMA wniosku o rejestrację przez repozytorium transakcji, grzywien oraz szczegółów dotyczących informacji, które ma udostępniać repozytorium transakcji, zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Podczas opracowywania aktów delegowanych Komisja powinna korzystać ze specjalistycznej wiedzy odpowiednich europejskich organów nadzoru (ESMA, EBA i EIOPA). W świetle wiedzy specjalistycznej, jaką dysponuje ESMA w odniesieniu do kwestii dotyczących papierów wartościowych i rynków papierów wartościowych, ESMA powinien odgrywać główną rolę w doradzaniu Komisji w opracowywaniu aktów delegowanych. Jednak w razie potrzeby ESMA powinien konsultować się z EBA i EIOPA. [Popr. 16]

(50a)

W ramach przygotowania do ustalenia technicznych wytycznych i regulacyjnych standardów technicznych, zwłaszcza przy określaniu dla kontrahentów niefinansowych progu powodującego obowiązek rozliczania zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, EMSA powinien skonsultować się z uczestnikami rynku.

(51)

W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia Komisji należy przyznać uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (20). [Popr. 17]

(52)

Ze względu na to, że cele niniejszego rozporządzenia, a mianowicie ustanowienie jednolitych wymogów w odniesieniu do kontraktów dotyczących instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu pora rynkiem regulowanym oraz ustanowienie jednolitych wymogów w odniesieniu do prowadzenia działalności przez partnerów centralnych i repozytoria transakcji, nie mogą zostać osiągnięte w dostateczny sposób przez państwa członkowskie, a ze względu na skalę działań możliwe jest lepsze ich osiągnięcie na szczeblu UE, Unia może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z określoną w wymienionym artykule zasadą proporcjonalności niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest niezbędne do osiągnięcia tych celów.

(53)

W świetle przepisów dotyczących systemów interoperacyjnych za właściwe uznano dokonanie zmiany dyrektywy 98/26/WE w celu ochrony praw operatora systemu, który dostarcza zabezpieczenie innemu operatorowi systemu, w wypadku wszczęcia postępowania upadłościowego wobec przyjmującego zabezpieczenie operatora systemu,

(53a)

W celu zapewnienia spójnego i skutecznego prawodawstwa oraz za względu na ścisłe powiązanie obrotu oraz rozliczania i rozrachunku transakcji, niniejsze rozporządzenie należy dostosować do dyrektywy 2004/39/WE, co umożliwi określenie odpowiednich wymogów związanych z systemem obrotu, które mają objąć systemy, w których dochodzi do wykonania instrumentów pochodnych, zgodnie z definicją w rozporządzeniu w sprawie infrastruktury rynku europejskiego. Wymogi te mogą obejmować przejrzystość, dostępność, wykonanie zlecenia, nadzór, rzetelność i bezpieczeństwo systemu, a także inne niezbędne wymogi.

(53b)

Na szczególną uwagę zasługuje sprzedaż złożonych produktów pochodnych lokalnym władzom publicznym. Aby rozwiązać ten problem, Komisja powinna przedstawić szczegółowe propozycje podczas najbliższego przeglądu dyrektywy 2004/39/WE. Wśród propozycji znajdzie się analiza due diligence, a także wymogi dotyczące informacji i ujawniania.

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Tytuł I

Przedmiot, zakres i definicje

Artykuł 1

Przedmiot i zakres

1.   Niniejsze rozporządzenie ustanawia jednolite wymogi dotyczące kontraktów na instrumenty pochodne, szczegółowe przepisy mające na celu poprawę przejrzystości i zarządzania ryzykiem na nieregulowanym rynku obrotu instrumentami pochodnymi, a także jednolite wymogi w odniesieniu do prowadzenia działalności przez partnerów centralnych i repozytoria transakcji.

W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego rozporządzenia ESMA opracowuje regulacyjne standardy techniczne zawierające wytyczne w zakresie interpretacji i stosowania – dla celów niniejszego rozporządzenia – pkt 4–10 w sekcji C załącznika I do dyrektywy 2004/39/WE.

ESMA przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 czerwca 2012 r.

Komisji powierza się uprawnienia do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie drugim, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. [Popr. 18]

2.   Niniejsze rozporządzenie stosuje się do partnerów centralnych oraz ich członków rozliczających , kontrahentów finansowych i repozytoriów transakcji. W odniesieniu do kontrahentów niefinansowych ma ono zastosowanie, jeśli tak przewidziano.

3.   Tytuł V ma zastosowanie wyłącznie do zbywalnych papierów wartościowych i instrumentów rynku pieniężnego zdefiniowanych w art. 4 ust. 1 pkt 18 lit. a–b) oraz w pkt 19 dyrektywy 2004/39/WE.

4.    Obowiązek rozliczania przewidziany w niniejszym rozporządzeniu nie ma zastosowania do:

a)	członków Europejskiego Systemu Banków Centralnych i innych organów krajowych pełniących podobne funkcje oraz innych urzędów publicznych, którym powierzono zarządzanie długiem publicznym lub które uczestniczą w takim zarządzaniu;

b)	wielostronnych banków rozwoju wymienionych w części 1 sekcja 4.2 załącznika VI do dyrektywy 2006/48/WE.

ba)	Banku Rozrachunków Międzynarodowych.

4a.     Dalsze wyjątki od zakresu stosowania niniejszego rozporządzenia wymagają przyjęcia oddzielnego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady sporządzonego na podstawie międzynarodowych standardów i równoważnych przepisów sektorowych UE.

Artykuł 2

Definicje

1.   Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

(1)

„partner centralny” (CCP) oznacza podmiot, który w sensie prawnym działa pomiędzy stronami kontraktów będących w obrocie na jednym rynku finansowym lub większej ich liczbie, stając się nabywcą dla każdego sprzedawcy i sprzedawcą dla każdego nabywcy, i który jest odpowiedzialny za prowadzenie systemu rozliczeniowego;

(2)	„repozytorium transakcji” oznacza podmiot zajmujący się gromadzeniem i przechowywaniem na szczeblu centralnym danych dotyczących instrumentów pochodnych;

(3)	„rozliczanie” oznacza proces, w którym strona trzecia działa bezpośrednio lub pośrednio pomiędzy kontrahentami zawierającymi transakcję w celu przejęcia ich praw i zobowiązań ;

(4)

„klasa instrumentów pochodnych” oznacza podzbiór instrumentów pochodnych o wspólnych zasadniczych cechach charakterystycznych obejmujących co najmniej stosunek z aktywami bazowymi, rodzaj aktywów bazowych, profil dochodu inwestora z inwestycji oraz walutę nominalną; instrumenty pochodne należące do tej samej kategorii mogą mieć różny termin zapadalności ;

(5)

„instrumenty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym” oznaczają kontrakty na instrumenty pochodne, które nie są zawierane na rynku regulowanym ani na rynku kraju trzeciego uważanym za odpowiednik rynku regulowanego, ani też w żadnym innym zorganizowanym systemie obrotu utworzonym na podstawie dyrektywy 2004/109/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie harmonizacji wymogów dotyczących przejrzystości informacji o emitentach, których papiery wartościowe dopuszczane są do obrotu na rynku regulowanym oraz zmieniającej dyrektywę (21), który rozlicza takie kontrakty za pośrednictwem CCP ;

(5a)	„rynek regulowany” oznacza system wielostronny w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 14 dyrektywy 2004/39/WE;

(5b)	„wielostronna platforma obrotu” lub „MTF” oznacza wielostronny system w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 15 dyrektywy 2004/39/WE;

(6)

„kontrahent finansowy” oznacza przedsiębiorstwo założone na terytorium Unii, które jest przedsiębiorstwem inwestycyjnym dopuszczonym zgodnie z dyrektywą 2004/39/WE, instytucją kredytową dopuszczoną zgodnie z dyrektywą 2006/48/WE, zakładem ubezpieczeń dopuszczonym zgodnie z dyrektywą 73/239/EWG, zakładem ubezpieczeń na życie dopuszczonym zgodnie z dyrektywą 2002/83/WE, zakładem reasekuracji dopuszczonym zgodnie z dyrektywą 2005/68/WE, przedsiębiorstwem zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) dopuszczonym zgodnie z dyrektywą 2009/65/WE, instytucją pracowniczych programów emerytalnych dopuszczoną zgodnie z dyrektywą 2003/41/WE lub alternatywnym funduszem inwestycyjnym dopuszczonym zgodnie z dyrektywą 2011/61/UE;

(7)	„kontrahent niefinansowy” oznacza przedsiębiorstwo mające siedzibę w Unii inne niż podmioty, o których mowa w pkt 1) oraz 6) ;

(7a)

„pracowniczy program emerytalny” oznacza program emerytalny ustanowiony na mocy dyrektywy 2003/41/WE, w tym również podmioty uprawnione odpowiedzialne za zarządzanie instytucjami pracowniczych programów emerytalnych (IORP) i działające w ich imieniu, o których mowa w art. 2 ust. 1 tej dyrektywy, lub mianowane osoby zarządzające inwestycjami zgodnie z art. 19 ust. 1 tej dyrektywy, albo też wszelkie inne rozwiązania uznane w prawie krajowym jako programy emerytalne;

(8)	„ryzyko kredytowe kontrahenta” oznacza ryzyko niewykonania zobowiązania przez stronę transakcji przed ostatecznym rozrachunkiem przepływów środków pieniężnych związanych z tą transakcją;

(9)	„uzgodnienie interoperacyjne” oznacza uzgodnienie pomiędzy dwoma partnerami centralnymi bądź większą ich liczbą dotyczące międzysystemowej realizacji transakcji;

(10)	„właściwy organ” oznacza organ wyznaczony przez każde państwo członkowskie zgodnie z art. 18 bądź jeden lub kilka europejskich organów nadzoru ; [Popr. 5]

(11)	„członek rozliczający” oznacza przedsiębiorstwo uczestniczące w CCP, odpowiedzialne za zobowiązania finansowe wynikające z tego uczestnictwa;

(12)	„klient” oznacza przedsiębiorstwo związane bezpośrednim lub pośrednim stosunkiem umownym z członkiem rozliczającym CCP lub jednym z jego podmiotów powiązanych , umożliwiającym temu przedsiębiorstwu rozliczanie jego transakcji za pośrednictwem wykorzystania CCP przez tego członka rozliczającego ;

(13)

„znaczny pakiet akcji” oznacza każdy posiadany bezpośrednio lub pośrednio pakiet akcji lub udział w CCP lub repozytorium transakcji stanowiący co najmniej10 % kapitału bądź praw głosu, zgodnie z art. 9 i 10 dyrektywy 2004/109/WE, uwzględniając warunki dotyczące ich agregacji przewidziane w art. 12 ust. 4 i 5 tej dyrektywy, bądź też taki, który umożliwia wywieranie znaczącego wpływu na kierownictwo danego CCP lub repozytorium transakcji, w którym ten pakiet akcji lub udział jest posiadany;

(14)	„jednostka dominująca” oznacza jednostkę dominującą zdefiniowaną w art. 1 i 2 siódmej dyrektywy Rady 83/349/EWG wydanej na podstawie art. 54 ust. 3 lit. g) Traktatu w sprawie skonsolidowanych sprawozdań finansowych (22);

(15)	„jednostka zależna” oznacza jednostkę zależną w rozumieniu art. 1 i 2 dyrektywy 83/349/EWG, w tym każdą jednostkę zależną jednostki zależnej jednostki dominującej najwyższego szczebla;

(16)	„kontrola” oznacza kontrolę zdefiniowaną w art. 1 dyrektywy 83/349/EWG;

(17)

„bliskie powiązania” oznaczają sytuację, w której dwie osoby fizyczne lub prawne bądź większa liczba tych osób jest powiązanych ze sobą: (a) udziałem, który oznacza posiadanie bezpośrednio lub za pomocą stosunku kontroli co najmniej 20 % praw głosu lub kapitału przedsiębiorstwa; (b) kontrolą, która oznacza związek zachodzący między przedsiębiorstwem dominującym i jego przedsiębiorstwem zależnym we wszystkich przypadkach określonych w art. 1 ust. 1 i 2 dyrektywy 83/349/EWG bądź też podobny związek między jakąkolwiek osobą fizyczną lub prawną a przedsiębiorstwem lub przedsiębiorstwem zależnym danego przedsiębiorstwa zależnego będą również uważane za podmioty zależne przedsiębiorstwa dominującego najwyższego szczebla; sytuacja, w której dwie osoby fizyczne lub prawne bądź większa liczba tych osób jest trwale związanych z jedną i tą samą osobą przez stosunek kontroli, jest również uznawana za bliskie powiązanie tych osób;

(18)

„kapitał” oznacza kapitał w rozumieniu art. 22 dyrektywy 86/635/EWG z dnia 8 grudnia 1986 r. w sprawie rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych banków i innych instytucji finansowych, w zakresie, w jakim został on wpłacony, łącznie z ażio emisyjnym, i w jakim w pełni pokrywa on straty w sytuacjach kontynuowania działalności, a w przypadku bankructwa lub likwidacji ma niższą pozycję niż wszystkie inne wierzytelności;

(19)	„rezerwy” oznaczają rezerwy określone w art. 9 dyrektywy Rady 78/660/EWG z dnia 25 lipca 1978 r. wydanej na podstawie art. 54 ust. 3 lit. g) Traktatu, w sprawie rocznych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek (23), oraz niepodzielone zyski i niepokryte straty z lat ubiegłych;

(20)	„zarząd” oznacza radę administracyjną bądź radę nadzorczą lub obydwa te organy, zgodnie z krajowym prawem spółek;

(21)

„niezależny członek zarządu” oznacza członka zarządu nieposiadającego obecnie lub w przeszłości stosunków gospodarczych, więzów rodzinnych bądź innych relacji prowadzących do konfliktu interesów z CCP, akcjonariuszem(-ami) posiadającym(-i) pakiet kontrolny, kierownictwem bądź członkami rozliczającymi lub ich kierownictwem;

(22)	„kierownictwo wyższego szczebla” oznacza osobę bądź osoby faktycznie kierujące działalnością CCP oraz członka zarządzającego bądź członków zarządzających zarządu;

(22a)

„Kontrahenci rozliczający z państw trzecich” oznaczają przedsiębiorstwa mające siedzibę w państwach trzecich, będące odpowiednikiem kontrahentów finansowych lub kontrahentów niefinansowych zdefiniowanych w art. 7 ust. 2; dotyczy to sytuacji, w której dane przedsiębiorstwo mające siedzibę w państwie trzecim zostałoby zaklasyfikowane jako kontrahent finansowy lub kontrahent niefinansowy zdefiniowany w art. 7 ust. 2, tak jakby miało siedzibę na terytorium Unii;

(22b)

„rozdzielenie” oznacza co najmniej, że aktywa i pozycje jednej osoby nie są wykorzystywane do wykonania zobowiązań jakiejkolwiek innej osoby lub roszczeń wobec niej, od której to osoby zamierza się dokonać rozdzielenia, a także aby nie były one dostępne w żadnym z tych celów, szczególnie w przypadku niewypłacalności członka rozliczającego.

(22c)

„kondensacja handlu” oznacza proces zgodnego z prawem zastępowania danego wykazu kontraktów na instrumenty pochodne innym wykazem kontraktów, których cechy charakterystyczne z punktu widzenia każdego uczestnika procesu stanowi: a) niższa liczba kontraktów i łączna wartość nominalna; oraz b) taki sam lub podobny profil ryzyka, jak w przypadku oryginalnego wykazu kontraktów na instrumenty pochodne;

(22d)

„działających w porozumieniu” oznacza działających w porozumieniu zgodnie z definicją wyrażoną w art. 10 lit. a) dyrektywy 2004/109/WE.

2.     W celu zapewnienia spójnego stosowania ust. 1 pkt 22a ESMA opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych uściślających kryteria klasyfikacji przedsiębiorstw z państw trzecich jako kontrahentów rozliczających z państw trzecich.

ESMA przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 czerwca 2012 r.

Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania technicznych standardów regulacyjnych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. [Popr. 19]

Tytuł II

Rozliczanie, zgłaszanie i ograniczanie ryzyka instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym

Artykuł 3

Obowiązek rozliczania

1.   Kontrahent finansowy lub kontrahent niefinansowy, o którym mowa w art. 7 ust. 2 rozlicza wszystkie kontrakty dotyczące instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym uznane za kwalifikujące się do rozliczenia zgodnie z art. 4, zawarte z innymi kontrahentami finansowymi lub kontrahentami niefinansowymi, o których mowa w art. 7 ust. 2 w odpowiednich CCP wymienionych w rejestrze, o którym mowa w art. 4 ust. 4.

Obowiązek rozliczania obejmuje również kontrahentów finansowych i kontrahentów niefinansowych, o których mowa w pierwszym akapicie , zawierających kwalifikujące się do rozliczania kontrakty dotyczące instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym z kontrahentami rozliczającymi z państw trzecich .

Kontrakty na instrumenty pochodne zawarte przed datą, z którą obowiązek rozliczania wchodzi w życie dla tej kategorii instrumentów pochodnych, są wyłączone z obowiązku rozliczania.

Przedmiotowy obowiązek rozliczania stosuje się do wszystkich kontraktów dotyczących instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, zawieranych po opublikowaniu decyzji ESMA zgodnie z art. 4 ust. 2 lit. a), na podstawie której wspomniane kategorie instrumentów pochodnych podlegają obowiązkowi rozliczania.

(1a)     Obowiązku rozliczania nie stosuje się do kontraktów dotyczących instrumentów pochodnych zawieranych pomiędzy jednostkami zależnymi tej samej jednostki dominującej lub pomiędzy jednostką dominującą i jednostką zależną. Dla celów niniejszego postanowienia „jednostki dominujące” i „jednostki zależne” oznaczają przedsiębiorstwa odpowiednio zdefiniowane w stosownych przepisach prawnych UE. Ten wyjątek nie dotyczy podległości służbowej, o której mowa w art. 6, oraz obowiązków w zakresie technik ograniczania ryzyka, o których mowa w art. 8.

Wyłączenia mają zastosowanie tylko wówczas, gdy dana jednostka dominująca wystosowała uprzednio do właściwego organu swojego rodzimego państwa członkowskiego pisemne powiadomienie o zamiarze skorzystania z wyłączenia. Powiadomienia tego należy dokonać nie później niż na trzydzieści dni kalendarzowych przed skorzystaniem z wyłączenia. Właściwy organ upewnia się, że wyłączenie jest wykorzystywane wyłącznie w odniesieniu do kontraktów na instrumenty pochodne, które wypełniają wszystkie poniższe warunki:

a)	kontrakty dotyczące instrumentów pochodnych pomiędzy jednostkami zależnymi tej samej jednostki dominującej lub pomiędzy jednostką dominującą a jednostką zależną uzasadnione ze względów gospodarczych;

b)	zastosowanie wyłączenia nie zwiększa ryzyka systemowego w systemie finansowym;

c)	nie występują ograniczenia prawne przepływu kapitału pomiędzy jednostkami zależnymi tej samej jednostki dominującej lub pomiędzy jednostką dominującą a jednostką zależną.

2.   Do celów spełnienia obowiązku rozliczania na mocy ust. 1 kontrahenci finansowi oraz kontrahenci niefinansowi, o których mowa w art. 7 ust. 2, uzyskują status członka rozliczającego lub rozliczają swoje transakcje w CCP za pośrednictwem firmy inwestycyjnej lub instytucji kredytowej podlegającej wymogom zawartym w dyrektywie 2004/39/WE.

Artykuł 4

Kwalifikowanie się do obowiązku rozliczania

1.   W przypadku gdy właściwy organ udzielił CCP zezwolenia na rozliczanie danej kategorii instrumentów pochodnych na mocy art. 10 lub 11, niezwłocznie informuje on o tym zezwoleniu ESMA i zwraca się do tego organu o wydanie decyzji w sprawie kwalifikowania się do obowiązku rozliczania, o którym mowa w art. 3.

1a.     Jeżeli CCP mający siedzibę w państwie trzecim został uznany zgodnie z art. 23, odpowiedni właściwy organ państwa trzeciego udostępnia ESMA, w oparciu o uzgodnienia o współpracy, o których mowa w art. 23 ust. 4, kategorie kontraktów dotyczących instrumentów pochodnych, na podstawie których CCP otrzymał prawo do świadczenia usług rozliczeniowych na rzecz członków rozliczających lub klientów mających siedziby w Unii.

2.   Po otrzymaniu powiadomienia i wniosku o wydanie decyzji, o których mowa w ust. 1, w ciągu sześciu miesięcy ESMA kieruje do składającego wniosek właściwego organu decyzję zawierającą:

a)	stwierdzenie, czy kategoria instrumentów pochodnych kwalifikuje się do obowiązku rozliczania na mocy art. 3;

b)	datę przyszłą , z którą obowiązek rozliczania wchodzi w życie, z uwzględnieniem ram czasowych, w których kontrahenci lub kategorie kontrahentów zaczynają podlegać obowiązkowi rozliczenia ; data ta nie jest wcześniejsza niż dzień, w którym zostaje nałożony wymóg rozliczania;

ba)	czy i na jakich warunkach obowiązek rozliczania stosuje się do kontraktów zawieranych z osobami w państwach trzecich.

Przed podjęciem decyzji ESMA przeprowadza konsultację społeczną z uczestnikami rynku i z podmiotami nierynkowymi posiadającymi wiedzę fachową na ten temat lub zainteresowanymi tym tematem oraz kontaktuje się z ESRB i właściwymi organami państw trzecich. Podsumowanie tych konsultacji jest publikowane w ciągu miesiąca, a na żądanie udostępnia się dodatkowe informacje dotyczące konsultacji publicznych oraz innych konsultacji.

2a.     ESMA – z własnej inicjatywy, zgodnie z kryteriami określonymi w ust. 3, po przeprowadzeniu konsultacji społecznych, konsultacji z Europejską Radą ds. Ryzyka Systemowego (ESRB) oraz, w stosownych przypadkach, z organami nadzoru państw trzecich – identyfikuje kategorie kontraktów dotyczących instrumentów pochodnych, które należy uznać za podlegające obowiązkowi rozliczania, ale na których rozliczanie żaden CCP nie otrzymał jeszcze zezwolenia, a następnie powiadamia o nich Komisję.

Po zidentyfikowaniu takiej kategorii kontraktów na instrumenty pochodne ESMA publikuje zaproszenie do sporządzenia wniosków w sprawie rozliczania tej kategorii kontraktów na instrumenty pochodne.

3.   Podstawą decyzji ESMA są następujące kryteria:

a)	ograniczanie ryzyka systemowego w systemie finansowym, w tym również ewentualna niezdolność ściśle powiązanych ze sobą kontrahentów do wypełnienia zobowiązań płatniczych oraz brak przejrzystości w odniesieniu do pozycji;

b)	płynność kontraktów;

c)	dostępność uczciwych, rzetelnych i ogólnie akceptowanych źródeł informacji na temat kształtowania się cen.

▐

Stosując powyższe kryteria, ESMA uwzględnia również międzynarodowy konsensus.

Przed podjęciem decyzji ESMA przeprowadza konsultację społeczną oraz, w stosownych przypadkach, konsultuje się z właściwymi organami państw trzecich.

4.   ESMA niezwłocznie publikuje w rejestrze decyzje przyjęte na mocy ust. 2. Rejestr ten zawiera kwalifikujące się do rozliczania kategorie instrumentów pochodnych i CCP posiadające zezwolenie do ich rozliczania. ESMA regularnie uaktualnia ten rejestr.

ESMA dokonuje regularnego przeglądu swoich decyzji i wprowadza do nich w razie potrzeby zmiany.

5.   Z własnej inicjatywy i po konsultacji z Europejską Radą ds. Ryzyka Systemowego (ERRS) ESMA identyfikuje kategorię kontraktów na instrumentach pochodnych, która powinna być uwzględniona w publicznym rejestrze i która kwalifikuje się do obowiązku rozliczenia , a na których rozliczanie żaden CCP nie otrzymał jeszcze zezwolenia, oraz powiadamia o nich Komisję. Po określeniu takiej klasy kategorii instrumentów pochodnych ESMA publikuje skierowane do CCP wezwanie do sporządzania propozycji rozliczeń i publikuje wykaz, którego wezwanie to dotyczy.

5a.     Kategoria instrumentów pochodnych przestaje być uznawana za kwalifikującą się do obowiązku rozliczenia, jeżeli nie ma CCP, któremu zezwolono przeprowadzenie rozliczenia lub który uznawany jest przez ESMA za posiadający takie zezwolenie na mocy niniejszego rozporządzenia lub jeżeli żaden CCP nie wyraża woli rozliczenia takiej kategorii instrumentów pochodnych.

6.    W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających:

a)	dane, jakie mają być zawarte w powiadomieniu, o którym mowa w ust. 1;

b)	kryteria, o których mowa w ust. 3;

c)	dane, jakie mają być zawarte w rejestrze, o którym mowa w ust. 4.

Informacje, o których mowa w ust. 4, zawierają co najmniej prawidłowe i jednoznaczne określenie kategorii instrumentów pochodnych podlegających obowiązkowi rozliczania.

ESMA przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 czerwca 2012 r.

Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania technicznych standardów regulacyjnych , o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Przed podjęciem decyzji zgodnie z ust. 1 ESMA przeprowadza konsultacje społeczne z uczestnikami rynku. [Popr. 20]

Artykuł 4a

Aby wspierać skuteczną i spójną globalną regulację kontraktów na instrumenty pochodne, Komisja może przedkładać Radzie wnioski dotyczące odpowiedniego mandatu negocjacyjnego w celu osiągnięcia porozumienia co do skutecznego równoważnego prawodawstwa mającego zastosowanie do transakcji zawieranych w kraju trzecim przez kontrahentów finansowych i niefinansowych, o których mowa w art. 7.

Artykuł 4b

Rejestr publiczny

1.     Do celów wywiązywania się z obowiązku rozliczenia ESMA tworzy i prowadzi rejestr publiczny. Rejestr będzie publicznie udostępniany na stronie internetowej ESMA.

2.     Rejestr odzwierciedla co najmniej:

a)	kategorie kontraktów na instrumenty pochodne, które podlegają obowiązkowi rozliczania na mocy art. 3;

b)	CCP, z których usług można korzystać do celów wywiązywania się z obowiązku rozliczenia;

c)	daty, z którymi obowiązek rozliczania wchodzi w życie, w tym w odniesieniu do stopniowego wdrażania;

d)	kategorie instrumentów pochodnych określone przez ESMA zgodnie z art. 4 ust. 5.

3.     W przypadku gdy właściwy organ lub odpowiedni właściwy organ w państwie trzecim cofnął zezwolenie na rozliczanie danej kategorii kontraktów na instrumenty pochodne, ESMA bezzwłocznie usuwa taki CCP z rejestru w odniesieniu do tej kategorii instrumentów pochodnych.

4.     Rejestr jest regularnie aktualizowany przez ESMA.

5.     W celu zapewnienia jednolitych warunków stosowania niniejszego artykułu ESMA może opracować projekt wdrażania standardów technicznych, aby określić szczegółowe informacje, które mają być zawarte w rejestrze publicznym, o którym mowa w ust. 1.

ESMA przedstawia Komisji wszelkie projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia 30 czerwca 2012 r.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. [Popr. 19]

Artykuł 5

Dostęp do CCP

1.    CCP, któremu udzielono zezwolenia na rozliczanie kwalifikujących się kontraktów dotyczących instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, przyjmuje takie kontrakty do rozliczenia w sposób przejrzysty, uczciwy i niedyskryminujący, niezależnie od systemu obrotu, w którym kontrakt jest zawierany, i w miarę możliwości w oparciu o międzynarodowe otwarte normy branżowe , o ile nie prowadzi to do zmniejszenia ograniczenia ryzyka. W celu uniknięcia dyskryminujących praktyk CCP akceptują rozliczanie transakcji zawartych w różnych systemach obrotu, pod warunkiem że systemy te spełniają wymogi operacyjne, techniczne i prawne ustanowione przez CCP lub mające zastosowanie do CCP, a także wymogi dotyczące dostępu i zarządzania ryzykiem, i to niezależnie od dokumentacji kontraktowej, na podstawie której kontrahenci zawarli transakcję dotyczącą instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym.

1a.     CCP przedstawia jednoznaczną negatywną lub pozytywną odpowiedź systemowi obrotu wnioskującemu o uzyskanie zezwolenia na rozliczenie kontraktu dotyczącego instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym w ciągu trzech miesięcy od daty otrzymania takiego wniosku.

W przypadku odmowy rozliczenia przez CCP kontraktu dotyczącego instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym pochodzącego z systemu obrotu, temu ostatniemu należy przedstawić w sposób przejrzysty pełne powody odmowy.

Po odrzuceniu wniosku dany system obrotu może skierować kolejny wniosek o udzielenie dostępu po upływie co najmniej trzech miesięcy.

Wszelkie spory między właściwymi organami są rozstrzygane przez ESMA zgodnie z art. 19 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

1b.     Dla celów sporządzania sprawozdań dla Komisji i Parlamentu Europejskiego, o których mowa w art. 68, ESMA monitoruje dostęp do CCP i wpływ konkretnych praktyk, w tym stosowania wyłącznych praktyk licencyjnych, na konkurencyjność.

Artykuł 6

Obowiązek zgłaszania

1.    Wszystkie kontrakty dotyczące instrumentów pochodnych zgłaszane są zarejestrowanemu zgodnie z art. 51 repozytorium transakcji. Kontrahenci przekazują dane dotyczące zawartych przez nich kontraktów dotyczących instrumentów pochodnych ▐ oraz informacje o wszelkich ich istotnych zmianach, odnowieniu bądź rozwiązaniu. Dane te przekazywane są najpóźniej w dniu roboczym następującym po zawarciu, zmianie, odnowieniu zobowiązań kontraktu bądź jego rozwiązaniu, chyba że określono inaczej w aktach przyjętych na mocy ust. 5 . Jednocześnie za zmianę nie uznaje się zgodnego z umową zakończenia kontraktu lub wygaśnięcia transakcji – w przeciwieństwie do jej przedwczesnego zakończenia. Informacje na temat transakcji dotyczącej instrumentów pochodnych przekazywane są najpóźniej w dniu operacyjnym następującym po przeprowadzeniu transakcji lub późniejszej zmianie. Za dni operacyjne uznaje się takie dni, które dla obydwu kontrahentów i w przypadku rozliczenia kontraktu za pośrednictwem CCP również dla CCP są dniami operacyjnymi. Przez pięć lat prowadzą oni również archiwum wszystkich informacji podlegających zgłoszeniu.

Osoby trzecie są uprawnione do przeprowadzania zgłoszeń, o których mowa w ust. 1, dla pierwotnych kontrahentów, pod warunkiem że dane dotyczące danego kontraktu nie są zgłaszane dwukrotnie.

CCP może spełnić obowiązki zgłaszania określone w akapicie pierwszym, gdy kontrakty dotyczące instrumentów pochodnych podlegające obowiązkowi rozliczenia zostaną rozliczone. Gdy kontrakty dotyczące instrumentów pochodnych podlegają procesowi kondensacji handlu, za spełnienie obowiązków zgłaszania określonych w akapicie pierwszym odpowiada operator usługi kondensacji handlu.

ESMA powierza się uprawnienia do sprawdzenia, czy dla kontraktów dotyczących instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym można wprowadzić z mocą wsteczną obowiązek zgłaszania, jeśli informacje te są dla organów nadzoru niezbędne. Podejmując decyzję, ESMA uwzględnia następujące kryteria:

a)	techniczne warunki zgłoszenia (w szczególności, czy transakcje są przyjmowane w formie elektronicznej);

b)	pozostały okres ważności transakcji otwartych.

Przed podjęciem decyzji ESMA przeprowadza konsultacje społeczne z uczestnikami rynku. ]Popr. 14 i 15]

2.    Całą sprawozdawczość prowadzi się w miarę możliwości zgodnie z międzynarodowymi otwartymi normami przemysłowymi.

3.   Kontrahent podlegający obowiązkowi zgłaszania może zlecić drugiemu kontrahentowi lub stronie trzeciej przekazanie danych na temat zawartego kontraktu dotyczącego instrumentów pochodnych.

Uznaje się, że kontrahent, który przekazuje repozytorium transakcji pełne informacje na temat kontraktu w imieniu innego kontrahenta, nie narusza jakiegokolwiek ograniczenia w zakresie ujawniania informacji przewidzianego w kontrakcie lub nałożonego na mocy przepisów ustawowych, wykonawczych bądź administracyjnych.

Ujawnienie informacji nie naraża podmiotu dokonującego zgłoszenia, jego dyrektorów lub pracowników ani innych osób działających w jego imieniu na jakikolwiek rodzaj odpowiedzialności wynikający z tego ujawnienia.

4.    W celu zapewnienia spójności harmonizacji niniejszego artykułu ESMA – we współpracy z EBA, ESBC i ESRB – opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających szczegóły i rodzaje zgłoszeń, o których mowa w ust. 1 i 2, dla poszczególnych klas, grup lub kategorii instrumentów pochodnych, a także skutków wstecznych, w tym również warunków opóźnień i zgłaszania elektronicznie zarejestrowanych transakcji wszystkich instrumentów pochodnych oraz kryteriów i warunków wstecznego zgłaszania zaległych kontraktów dotyczących instrumentów pochodnych zawartych przed wejściem niniejszego rozporządzenia w życie .

Zgłoszenia te zawierają co najmniej:

a)	tożsamość stron kontraktu, oraz, jeśli to inne podmioty, beneficjentów praw i obowiązków wynikających z tego kontraktu;

b)	zasadnicze elementy charakterystyczne tego kontraktu, w tym jego rodzaj, instrument podstawowy, zapadalność, wykonanie , termin dostawy, cenę i wartość nominalną ▐;

ba)	w przypadku instrumentów pochodnych, które nie są zgodne ze standardowym formatem, zastępczy format umożliwiający właściwym organom ustalenie zawarcia danej transakcji i podjęcie wszelkich niezbędnych działań regulacyjnych;

bb)	unikatowy numer identyfikacyjny kontraktu;

ESMA – we współpracy z EBA, EIOPA oraz ESRB – przekazuje te projekty Komisji do dnia 30 czerwca 2012 r.

W przypadku, gdy projekty regulacyjnych standardów technicznych odnoszą się do produktów energetycznych sprzedawanych w obrocie hurtowym w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr …/20011 [w sprawie integralności i przejrzystości rynku energii] (24)  (25), ESMA zasięga opinii Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (ACER).

Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania technicznych standardów regulacyjnych , o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. [Popr. 19]

4a.     Opracowując regulacyjne standardy techniczne, ESMA uwzględnia między innymi dane zgłoszeniowe zawarte w tabeli I załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1287/2006 wdrażającego dyrektywę 2004/39/WE.

5.   W celu zapewnienia jednolitych warunków stosowania przepisów ust. 1 i 2 ESMA – we współpracy z EBA, EIOPA oraz ESRB – opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych, aby określić format i częstotliwość przedkładania zgłoszeń, o których mowa w ust. 1 i 2, dla poszczególnych kategorii instrumentów pochodnych.

ESMA przedstawia projekty tych wykonawczych standardów technicznych Komisji do dnia 30 czerwca 2012 r.

W przypadku, gdy projekty regulacyjnych standardów technicznych odnoszą się do produktów energetycznych sprzedawanych w obrocie hurtowym w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr …/20011 [w sprawie integralności i przejrzystości rynku energii] (26), ESMA zasięga opinii Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (ACER).

Komisja jest uprawniona do przyjmowania projektów wykonawczych norm technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 .

Artykuł 7

Kontrahenci niefinansowi

1.   Kontrahent niefinansowy podlega obowiązkowi zgłaszania określonemu w art. 6 ust. 1.

2.   W przypadku gdy kontrahent niefinansowy zajmuje pozycje w kontraktach dotyczących instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, tak że średnia pozycja w ciągu 50 dni roboczych przekracza próg, który ma zostać ustalony zgodnie z ust. 3 lit. b), podlega obowiązkowi rozliczania określonemu w art. 3 ▐.

Obowiązek rozliczania istnieje tak długo, jak długo pozycje i ekspozycje netto kontrahenta niefinansowego w kontraktach dotyczących instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym przekraczają próg powodujący obowiązek rozliczania, i przestaje obowiązywać, gdy te pozycje i ekspozycje netto są poniżej tego progu powodującego obowiązek rozliczania przez określony czas.

Właściwy organ wyznaczony zgodnie z art. 48 dyrektywy 2004/39/WE zapewnia spełnianie obowiązku przewidzianego w akapicie pierwszym.

Obowiązek rozliczania, o którym mowa w akapicie pierwszym, zostaje wypełniony w ciągu sześciu miesięcy.

2a.     Przy obliczaniu pozycji, o których mowa w ust. 2, nie uwzględnia się kontraktów dotyczących instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, zawartych przez kontrahenta niefinansowego, które można obiektywnie określić jako bezpośrednio powiązane z zabezpieczeniem działalności handlowej lub samofinansowania tego kontrahenta.

3.    W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA – po konsultacji z EBA, ESRB i innymi właściwymi organami – opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających:

▐

b)	próg powodujący obowiązek rozliczania;

ba)	kryteria oceny, które kontrakty dotyczące instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym są obiektywnie bezpośrednio powiązane z działalnością lub finansowaniem przedsiębiorstwa.

Przy ustalaniu powyższych progów uwzględnia się znaczenie systemowe sumy pozycji i ekspozycji netto w podziale na kontrahentów i kategorie instrumentów pochodnych.

ESMA, po konsultacji z EBA i Europejską Radą ds. Ryzyka Systemowego i innymi odpowiednimi organami, przedkłada Komisji te projekty standardów regulacyjnych do dnia 30 czerwca 2012 r.

Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania technicznych standardów regulacyjnych , o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. [Popr. 19]

▐

ESMA przeprowadza wysłuchania publiczne w ramach przygotowania do ustalenia progu powodującego obowiązek rozliczania oraz kryteriów oceny, które kontrakty dotyczące instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym są obiektywnie bezpośrednio powiązane z działalnością lub finansowaniem przedsiębiorstwa i umożliwia kontrahentom niefinansowym zajęcie stanowiska.

▐

5.   Komisja, po przeprowadzeniu konsultacji z ESA i innymi właściwymi organami, dokonuje okresowego przeglądu progów ustalonych w ust. 3 i zmienia je w razie potrzeby.

Artykuł 8

Techniki ograniczania ryzyka kontraktów dotyczących instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym nierozliczanych przez CCP

1.   Kontrahenci finansowi bądź kontrahenci niefinansowi, o których mowa w art. 7 ust. 2, zawierający kontrakt dotyczący instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu na rynku nieregulowanym, nierozliczany przez CCP, z zachowaniem należytej staranności zapewniają istnienie odpowiednich procedur ostrożnościowych i uzgodnień mających na celu dokonywanie pomiaru, monitorowanie i ograniczenia ryzyka operacyjnego, rynkowego i kredytowego, obejmujących co najmniej:

a)	odpowiednie elektroniczne środki pozwalające na zatwierdzenie w odpowiednim czasie warunków kontraktu dotyczącego instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym;

b)	solidne, odporne i podlegające kontroli standardowe procesy służące uzgadnianiu portfeli, zarządzaniu ryzykiem powiązanym oraz wczesnemu wykrywaniu sporów pomiędzy stronami i ich rozstrzyganiu, a także monitorowaniu wartości pozostających do uregulowania kontraktów.

Do celów lit. b) wartość pozostających do uregulowania kontraktów jest codziennie wyceniana według wartości rynkowej, a procedury zarządzania ryzykiem wymagają terminowej, precyzyjnej i odpowiednio wydzielonej wymiany zabezpieczenia lub posiadania dostosowanych do ryzyka wymogów kapitałowych zgodnie z obowiązującymi regulacyjnymi wymogami kapitałowymi dla kontrahentów finansowych .

Kontrahenci finansowi i kontrahenci niefinansowi, o których mowa w art. 7 ust. 2, oferują kontrahentom możliwość rozdzielenia depozytu początkowego w momencie rozpoczęcia obowiązywania kontraktu.

ESMA regularnie monitoruje działalność w zakresie instrumentów pochodnych, które nie kwalifikują się do rozliczenia, w celu wskazania przypadków, w których określona kategoria kontraktów może powodować ryzyko systemowe. ESMA po zasięgnięciu opinii ESRB podejmuje działania mające na celu zapobieganie dalszemu gromadzeniu kontraktów w tej kategorii.

Właściwy organ i ESMA dopilnowują, aby celem procedur i ustaleń ostrożnościowych było zapobieganie arbitrażowi regulacyjnemu między rozliczonymi i nierozliczonymi transakcjami na instrumentach pochodnych oraz odzwierciedlenie przeniesienia ryzyka wynikającego z kontraktów dotyczących instrumentów pochodnych.

ESMA i właściwe organy dokonują przeglądu standardów dotyczących depozytu zabezpieczającego w celu zapobiegania arbitrażowi regulacyjnemu, zgodnie z art. 37.

1b.     W przypadku inwestycji systemów emerytalno-rentowych w ramach dyrektywy 2003/41/WE lub systemu, który na mocy prawa danego państwa członkowskiego jest uznawany za system przeznaczony do planowania emerytalnego, w ramach skutecznego dwustronnego zabezpieczenia instrumentów pochodnych wykorzystywanych do ograniczania ryzyka uwzględnia się zdolność kredytową kontrahentów. Wymogi kapitałowe w regulacjach ostrożnościowych są zbieżne z tymi, które stosuje się w kontraktach rozliczanych centralnie.

2.    W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających wytyczne dotyczące odpowiednich procedur ostrożnościowych, uzgodnień i standardów dotyczących depozytu zabezpieczającego, o których mowa w ust. 1, a także maksymalny okres pomiędzy zawarciem kontraktu dotyczącego instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym a zatwierdzeniem, o którym mowa w ust. 1 lit. a).

ESMA przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 czerwca 2012 r.

Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania technicznych standardów regulacyjnych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

3.    W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu europejskie urzędy nadzoru opracowują wspólne projekty regulacyjnych standardów technicznych określających ustalenia dotyczące zabezpieczenia i kapitału oraz ich poziomy, wymagane do spełnienia wymogów ust. 1 lit. b) oraz ust. 1 akapit drugi.

Europejskie urzędy nadzoru przedstawiają Komisji te wspólne projekty regulacyjnych norm technicznych do dnia 30 czerwca 2012 r.

W zależności od formy prawnej kontrahenta Komisji powierza się uprawnienia do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych , o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010, rozporządzenia (UE) nr 1094/2010 bądź rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. [Popr. 19]

▐

Artykuł 9

Kary

1.    Uwzględniając komunikat Komisji z dnia 8 grudnia 2010 r. w sprawie wzmocnienia systemów sankcji w branży usług finansowych oraz po przeprowadzeniu konsultacji z ESMA, państwa członkowskie określają zasady dotyczące kar za naruszanie przepisów niniejszego tytułu i podejmują wszystkie konieczne działania w celu zapewnienia ich wdrożenia. Kary te obejmują co najmniej grzywny administracyjne. Przewidziane kary są skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2.   Państwa członkowskie dopilnowują, by właściwe organy odpowiedzialne za nadzór nad kontrahentami finansowymi, bądź w stosownych przypadkach kontrahentami niefinansowymi, podawały do wiadomości publicznej każdą sankcję nałożoną za naruszenia przepisów art. 3-8, chyba że takie ujawnienie poważnie zagroziłoby rynkom finansowym lub zaszkodziłoby w niewspółmierny sposób zainteresowanym stronom. Państwa członkowskie regularnie publikują sprawozdania oceniające skuteczność stosowanych zasad dotyczących kar.

Państwa członkowskie informują Komisję o zasadach, o których mowa w ust. 1, do dnia 30 czerwca 2012 r. Powiadamiają one również niezwłocznie Komisję o wszelkich późniejszych zmianach tych zasad.

3.   Przy wsparciu ESMA Komisja sprawdza, czy kary administracyjne, o których mowa w ust. 1, oraz progi, o których mowa w art. 7 ust. 1 i 2, są stosowane skutecznie i jednolicie.

3a.     Naruszenie przepisów zawartych w niniejszym tytule nie wpływa na skuteczność kontraktu dotyczącego instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym ani na możliwość wykonania przez strony przepisów określonych w kontrakcie dotyczącym instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym. Naruszenie przepisów zawartych w niniejszym tytule nie uzasadnia żadnych roszczeń odszkodowawczych przeciwko stronie kontraktu dotyczącego instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym.

Tytuł III

Udzielanie zezwoleń CCP i nadzór nad nimi

Rozdział 1

Warunki i procedury udzielania zezwolenia CCP

Artykuł 10

Zezwolenie na prowadzenie działalności przez CCP

1.   W przypadku gdy CCP będący osobą prawną mającą siedzibę w Unii i posiadającą dostęp do odpowiedniej płynności zamierza świadczyć usługi i prowadzić działalność, składa on wniosek o udzielenie zezwolenia do właściwego organu państwa członkowskiego, w którym ma siedzibę.

Odpowiednia płynność może wynikać z dostępu do płynności banku centralnego bądź do mającego zdolność kredytową, rzetelnego banku komercyjnego, lub z połączenia obu tych możliwości dostępu. Dostęp do płynności może wynikać z zezwolenia udzielonego zgodnie z art. 6 dyrektywy 2006/48/WE lub innych odpowiednich uzgodnień.

2.   Zezwolenie obowiązuje na całym terytorium Unii.

3.    Zezwolenie dla CCP jest udzielane wyłącznie na działania związanie z rozliczaniem i wskazuje ono usługi, które może świadczyć CCP, lub działalność, którą może on prowadzić, w tym kategorie instrumentów finansowych objętych zezwoleniem.

4.   CCP spełnia w każdym czasie warunki wymagane dla uzyskania pierwszego zezwolenia.

CCP bezzwłocznie informuje właściwy organ o wszelkich istotnych zmianach mających wpływ na warunki pierwotnego zezwolenia.

5.    W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA, po konsultacji z EBA, opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających kryteria odpowiedniej płynności, o których mowa w ust. 1.

ESMA, po konsultacji z EBA, przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 czerwca 2012 r.

Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania technicznych standardów regulacyjnych , o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. [Popr. 19]

▐

Artykuł 11

Rozszerzenie zakresu działalności i usług

1.   CCP zamierzający rozszerzyć działalność o dodatkowe usługi nieobjęte pierwotnym zezwoleniem bądź działalność nieobjętą tym zezwoleniem składa wniosek o rozszerzenie zakresu zezwolenia. Oferowanie usług rozliczeniowych w innej walucie lub w instrumentach finansowych istotnie różniących się pod względem charakterystyki ryzyka od instrumentów, na których rozliczanie CCP już uzyskał zezwolenie, uznaje się za rozszerzenie zakresu tego zezwolenia.

Rozszerzenie zakresu zezwolenia podlega procedurze określonej w art. 13.

2.   W przypadku gdy CCP zamierza rozszerzyć swoją działalność na państwo członkowskie inne niż to, w którym ma siedzibę, właściwy organ państwa członkowskiego, w którym CCP ma siedzibę, niezwłocznie informuje o tym fakcie właściwy organ tego drugiego państwa członkowskiego.

Artykuł 12

Wymogi kapitałowe

1.   Aby uzyskać zezwolenie na mocy art. 10, CCP musi posiadać stały i dostępny kapitał założycielski w wysokości co najmniej 10 mln EUR .

2.   Kapitał, wraz z zyskami zatrzymanymi i rezerwami CCP, musi być proporcjonalny do ryzyka związanego z działalnością CCP i skali tej działalności . W każdym czasie musi on wystarczać, by umożliwić przeprowadzenie kontrolowanej likwidacji bądź restrukturyzacji działalności w odpowiednim czasie oraz by zapewnić CCP odpowiednie zabezpieczenie przed ryzykiem operacyjnym i ryzykiem resztkowym.

3.    W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA, w ścisłej współpracy z ESBC i po konsultacji z EBA, opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających wymogi dotyczące kapitału, zatrzymanych zysków i rezerw CCP, o których mowa w ust. 2, w tym również częstotliwości lub daty ich aktualizacji .

ESMA, w ścisłej współpracy z ESBC i po przeprowadzeniu konsultacji z EBA , przedstawia te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 czerwca 2012 r.

Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania technicznych standardów regulacyjnych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. [popr. 19]

Artykuł 13

Procedura udzielania zezwolenia i odrzucenia wniosku o udzielenie zezwolenia

1.   Właściwy organ udziela zezwolenia wyłącznie, jeśli jest w pełni przekonany, że CCP wnioskujący o udzielenie zezwolenia spełnia wszystkie wymogi określone w niniejszym rozporządzeniu i wymogi przyjęte zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 98/26/WE z dnia 19 maja 1998 r. w sprawie zamknięcia rozliczeń w systemach płatności i rozrachunku papierów wartościowych (27), oraz pod warunkiem wydania pozytywnej opinii przez ESMA , o której mowa w art. 15.

2.    W celu uzyskania pierwotnego zezwolenia CCP wnioskujący o udzielenie zezwolenia przekazuje wszystkie niezbędne informacje umożliwiające właściwemu organowi stwierdzenie, że dany CCP ustanowił, na dzień udzielenia pierwszego zezwolenia, wszystkie mechanizmy niezbędne w celu wywiązania się z obowiązków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu. Właściwy organ bezzwłocznie przekazuje ESMA i kolegium, o którym mowa w art. 14 ust. 1, wszystkie informacje uzyskane od CCP wnioskującego o udzielenie zezwolenia.

3.    W celu uzyskania pierwotnego zezwolenia w ciągu czterech miesięcy od złożenia kompletnego wniosku właściwy organ informuje na piśmie CCP wnioskującego o udzielenie zezwolenia o tym, czy zezwolenie zostało udzielone.

W celu uzyskania zezwolenia na rozszerzenie zakresu działalności i usług w ciągu dwóch miesięcy od złożenia kompletnego wniosku właściwy organ informuje na piśmie CCP wnioskującego o udzielenie zezwolenia o tym, czy zezwolenie zostało udzielone.

Artykuł 14

Współpraca

1.   Właściwy organ państwa członkowskiego, w którym CCP ma siedzibę, we współpracy z ESMA ustanawia kolegium, którego zadaniem jest usprawnienie wykonywania zadań określonych w art. 10, 11, 46 i 48.

Kolegium przewodniczy ESMA, a w jego skład wchodzi nie więcej niż siedmiu członków , w tym również właściwy organ państwa członkowskiego, w którym CCP ma siedzibę, oraz właściwy organ odpowiedzialny za nadzór nad CCP, a także bankami centralnymi emitującymi waluty o największym znaczeniu dla rozliczanych instrumentów finansowych oraz właściwe organy odpowiedzialne za nadzór nad członkami rozliczającymi CCP mającymi siedzibę w trzech państwach członkowskich przekazujących łącznie największe składki do prowadzonego przez CCP funduszu na wypadek niewywiązania się z zobowiązań, o którym mowa w art. 40.

2.   Bez uszczerbku dla obowiązków właściwych organów wynikających z niniejszego rozporządzenia kolegium zapewnia:

a)	opracowanie opinii ▐, o której mowa w art. 15;

b)	wymianę informacji, w tym wniosków o udzielenie informacji zgodnie z art. 21; ▐

d)	koordynację programów nadzoru na podstawie oceny ryzyka danego CCP;

e)	zwiększenie efektywności nadzoru poprzez wyeliminowanie powielających się wymogów nadzorczych;

f)	jednolitość w stosowaniu praktyk nadzorczych;

g)	określenie procedur i planów awaryjnych przewidujących sposób postępowania w sytuacjach nadzwyczajnych, o których mowa w art. 22.

3.   Podstawą powołania i funkcjonowania kolegium jest umowa na piśmie zawarta pomiędzy wszystkimi jego członkami.

W umowie określone są zwłaszcza praktyczne rozwiązania dotyczące współpracy pomiędzy właściwymi organami i ESMA ; może ona również określać zadania, które mają zostać powierzone właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym siedzibę ma CCP, lub ESMA .

Jeśli większość członków kolegium uzna, że właściwy organ państwa członkowskiego, w którym CCP ma siedzibę, nie wypełnia swoich zobowiązań we właściwy sposób oraz że stanowi zagrożenie dla stabilności finansowej, ESMA podejmuje decyzję dotyczącą tego, czy uważa nadzór sprawowany przez właściwy organ państwa członkowskiego, w którym CCP ma siedzibę, za odpowiedni lub stanowiący zagrożenie dla stabilności finansowej.

Jeśli ESMA uzna, że nadzór ten jest nieodpowiedni, ESMA może zobowiązać właściwe organy od przedsięwzięcia środków naprawczych, zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1095/2010.

3a.     W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA, w ścisłej współpracy z ESCB i po konsultacji z EBA, opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych przewidujących ocenę ryzyka, o której mowa w art. 14 ust. 2 i art. 15 ust. 1.

ESMA, w ścisłej współpracy z ESBC i po konsultacji z EBA, przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 czerwca 2012 r.

Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania technicznych standardów regulacyjnych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. [popr. 19]

Artykuł 15

Opinia kolegium

1.    W celu uzyskania pierwotnego zezwolenia właściwy organ państwa członkowskiego, w którym siedzibę ma CCP, dokonuje oceny ryzyka CCP i przedstawia sprawozdanie ESMA w ciągu czterech miesięcy od złożenia kompletnego wniosku przez CCP .

1a.     W celu uzyskania zezwolenia na rozszerzenie zakresu działalności i usług właściwy organ państwa członkowskiego, w którym siedzibę ma CCP, dokonuje oceny ryzyka związanego z rozszerzeniem zakresu działalności i usług CCP i przedstawia sprawozdanie kolegium w ciągu jednego miesiąca.

Na podstawie tego sprawozdania, w ciągu jednego miesiąca od jego otrzymania, kolegium wydaje opinię dotyczącą tego, czy poziom ryzyka określony w ocenie ryzyka umożliwia bezpieczne funkcjonowanie CCP.

2.    Wydanie pozytywnej lub negatywnej opinii przez kolegium wymaga porozumienia między zwykłą większością jego członków, w tym właściwego organu państwa członkowskiego, w którym CCP ma siedzibę, oraz oceny właściwego organu państwa członkowskiego, w którym CCP ma siedzibę. W przypadku opóźnienia lub braku porozumienia ESMA ułatwia przyjęcie ▐ opinii zgodnie z jego uprawnieniami w zakresie rozstrzygania sporów na mocy art. 19 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 oraz funkcją ogólnej koordynacji na mocy art. 21 tego rozporządzenia. ▐

Artykuł 16

Cofnięcie zezwolenia

1.   Właściwy organ państwa członkowskiego, w którym CCP ma siedzibę , cofa zezwolenie w każdej z następujących sytuacji:

a)	w przypadku gdy CCP nie skorzystał z zezwolenia w ciągu 12 miesięcy, jednoznacznie zrzeka się zezwolenia bądź gdy w ciągu poprzednich sześciu miesięcy nie świadczył usług lub nie prowadził działalności;

b)	w przypadku gdy CCP uzyskał zezwolenie, składając fałszywe oświadczenia lub w jakikolwiek inny sposób sprzeczny z prawem;

c)	w przypadku gdy CCP nie spełnia już warunków, na podstawie których zezwolenie zostało udzielone;

d)	w przypadku gdy CCP poważnie i wielokrotnie narusza wymogi określone w niniejszym rozporządzeniu.

1a.     Procedura podejmowania decyzji dotyczącej cofnięcia zezwolenia wymaga wydania pozytywnej opinii przez to samo kolegium, o którym mowa w pierwotnym zezwoleniu, a także pozytywnej opinii ESMA.

2.    ESMA może w dowolnym czasie zwrócić się do właściwego organu państwa członkowskiego, w którym CCP ma siedzibę, o zbadanie, czy CCP nadal spełnia warunki, na podstawie których zezwolenie zostało udzielone.

3.   Właściwy organ może ograniczyć cofnięcie zezwolenia do określonej usługi, działalności bądź określonego instrumentu finansowego. Decyzja dotycząca cofnięcia zezwolenia obowiązuje na całym terytorium Unii.

Artykuł 17

Przegląd i ocena

Przynajmniej raz w roku właściwe organy dokonują przeglądu uzgodnień, strategii, procesów i mechanizmów wdrożonych przez CCP na potrzeby przestrzegania przepisów niniejszego rozporządzenia i oceny ryzyka rynkowego, operacyjnego i płynności, na jakie jest lub może być narażony dany CCP.

Przegląd i ocena uwzględniają wielkość, znaczenie systemowe, charakter, skalę i złożoność działalności CCP, a także kryteria określone w art. 4 ust. 3 .

Właściwy organ wzywa CCP, który nie spełnia wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu, do przedsięwzięcia koniecznych środków.

CCP podlega kontrolom na miejscu przeprowadzanym przez ESMA.

Rozdział 2

Nadzór nad CCP

Artykuł 18

Właściwe organy

1.   Każde państwo członkowskie wyznacza właściwy organ odpowiedzialny za wykonywanie obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do udzielania zezwoleń CCP mającym siedzibę na jego terytorium i nadzoru nad nimi oraz informuje o tym fakcie Komisję i ESMA.

▐

2.   Każde państwo członkowskie dopilnowuje tego, by właściwy organ posiadał uprawnienia nadzorcze i dochodzeniowe niezbędne do wykonywania swoich funkcji.

3.   Każde państwo członkowskie zapewnia możliwość podjęcia bądź nałożenia odpowiednich środków administracyjnych – zgodnie z prawodawstwem krajowym – wobec ponoszących odpowiedzialność osób fizycznych lub prawnych w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia.

Środki te są skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

4.   ESMA publikuje na swojej stronie internetowej wykaz właściwych organów wyznaczonych zgodnie z ust. 1.

Artykuł 18a

Tajemnica służbowa

1.     Obowiązek zachowania tajemnicy służbowej ma zastosowanie do wszystkich osób, które pracują lub pracowały dla właściwych organów wyznaczonych zgodnie z art. 18, dla ESMA bądź audytorów i ekspertów powołanych przez właściwe organy lub ESMA. Informacji poufnych, w których posiadanie osoby te mogą wejść w trakcie pełnienia swoich obowiązków, nie ujawnia się jakiejkolwiek osobie ani organowi, chyba że w formie skrótowej lub zbiorczej, która uniemożliwia zidentyfikowanie poszczególnych CCP, repozytoriów transakcji lub innych osób, bez uszczerbku dla przypadków objętych prawem karnym lub podatkowym bądź innymi przepisami niniejszego rozporządzenia.

2.     Jeżeli CCP ogłosił upadłość lub podlega przymusowej likwidacji, informacje poufne, które nie dotyczą osób trzecich, mogą zostać ujawnione w postępowaniu cywilnym lub handlowym, jeżeli są one niezbędne do przeprowadzenia postępowania.

3.     Bez uszczerbku dla przypadków podlegających przepisom prawa karnego i prawa podatkowego, właściwe organy, ESMA, podmioty lub osoby fizyczne i prawne inne niż właściwe organy, uzyskujące poufne informacje na mocy niniejszego rozporządzenia, mogą wykorzystywać te informacje wyłącznie do wykonywania obowiązków oraz pełnienia funkcji, w przypadku właściwych organów – w zakresie stosowania niniejszego rozporządzenia, a w przypadku innych organów, podmiotów lub osób fizycznych i prawnych – do celów, do których przekazano im takie informacje, lub w kontekście postępowania administracyjnego lub sądowego odnoszącego się do wykonywania powierzonych im funkcji, bądź w obydwu tych przypadkach. Jeżeli ESMA, właściwy organ lub inny organ, podmiot lub osoby przekazujące informacje wyrażają na to zgodę, organ otrzymujący informacje może je wykorzystać do innych niekomercyjnych celów.

4.     Wszelkie poufne informacje otrzymane, wymieniane lub przekazywane na mocy niniejszego rozporządzenia podlegają warunkom tajemnicy służbowej ustanowionym w ust. 1, 2 i 3. Warunki te nie zabraniają jednak ESMA, właściwym władzom lub odpowiednim bankom centralnym wymieniania lub przekazywania poufnych informacji zgodnie z niniejszym rozporządzeniem i innym prawodawstwem mającym zastosowanie do przedsiębiorstw inwestycyjnych, instytucji kredytowych, funduszy emerytalnych, UCITS, zarządzającym alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, pośredników ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, zakładów ubezpieczeń, rynków regulowanych lub podmiotów gospodarczych, albo innych, za zgodą właściwych władz lub władzy, lub organu, albo osób fizycznych lub prawnych, które przekazały te informacje.

5.     Ustępy 1, 2 i 3 nie uniemożliwiają właściwym organom wymiany lub przekazywania informacji poufnych, zgodnie z prawodawstwem krajowym, które nie zostały otrzymane od właściwego organu innego państwa członkowskiego.

Rozdział 3

Współpraca

Artykuł 19

Współpraca organów

1.   Właściwe organy ściśle współpracują ze sobą i z ESMA oraz, o ile jest to konieczne, z ESBC . Instytucje UE zapewniają ESMA odpowiednie zasoby w celu umożliwienia temu organowi skutecznego wykonywania zadań przydzielonych mu na mocy niniejszego rozporządzenia.

2.   Wykonując swoje ogólne obowiązki, właściwe organy należycie uwzględniają potencjalny wpływ swoich decyzji na stabilność systemu finansowego we wszystkich innych zainteresowanych państwach członkowskich, w szczególności w sytuacjach nadzwyczajnych, o których mowa w art. 22, w oparciu o informacje dostępne w chwili podjęcia decyzji.

▐

Artykuł 21

Wymiana informacji

1.   Właściwe organy wymieniają między sobą i przekazują ESMA informacje wymagane do celów wykonywania ich obowiązków na mocy niniejszego rozporządzenia.

2.   Właściwe organy i inne podmioty bądź osoby fizyczne i prawne otrzymujące informacje poufne w ramach obowiązków wykonywanych na mocy niniejszego rozporządzenia wykorzystują je wyłącznie do celów służbowych i nie mają prawa do publikowania ani udostępniania w inny sposób żadnej z takich poufnych informacji w jakimkolwiek celu, który nie został jasno określony w niniejszym rozporządzeniu .

3.   ESMA przekazuje właściwym organom odpowiedzialnym za nadzór nad CCP informacje poufne związane z wykonywanymi przez nie obowiązkami. Właściwe organy i inne odpowiednie organy przekazują ESMA i innym właściwym organom informacje niezbędne do wykonywania ich obowiązków określonych w niniejszym rozporządzeniu.

4.   Właściwe organy przekazują informacje bankom centralnym ESBC, w przypadku gdy informacje te dotyczą wykonywanych przez te banki obowiązków.

Artykuł 22

Sytuacje nadzwyczajne

Właściwy organ bądź jakikolwiek inny organ informuje niezwłocznie ESMA i inne odpowiednie organy o sytuacji nadzwyczajnej dotyczącej CCP, w tym o zmianach na rynkach finansowych, które mogą mieć niekorzystny wpływ na płynność rynku i stabilność systemu finansowego w dowolnym z państw członkowskich, w których CCP bądź jego członkowi rozliczający mają siedzibę.

Rozdział 4

Stosunki z państwami trzecimi

Artykuł 23

Państwa trzecie

1.   CCP mający siedzibę w państwie trzecim może świadczyć usługi rozliczeniowe podmiotom mającym siedzibę w Unii wyłącznie jeśli CCP jest uznany przez ESMA.

Udzielanie, rozszerzanie i wycofywanie zezwoleń podlega warunkom i procedurom określonym w art. 10–16.

CCP z państw trzecich podlegają przeglądowi w ramach procesu o wymaganiach zbliżonych do tych, którym podlegają CCP z UE.

Komisja może podjąć decyzję o pełnym bądź częściowym wyłączeniu warunków i procedur udzielania zezwoleń, pod warunkiem że zapewniona jest wzajemność i spełnione są następujące warunki:

a)	Komisja przyjęła decyzję zgodnie z ust 3; oraz

b)	CCP mającym siedzibę w Unii zapewnia się jednakowe odstępstwa w danym państwie trzecim.

2.    W porozumieniu z właściwymi organami w UE oraz z EBA i stosownymi członkami ESBC państw członkowskich, w których dany CCP świadczy lub zamierza świadczyć usługi rozliczeniowe, oraz ze stosownymi członkami ESBC odpowiedzialnymi za sprawowanie nadzoru nad CCP, z którymi zostały zawarte uzgodnienia interoperacyjne , ESMA uznaje CCP z państwa trzeciego po spełnieniu następujących warunków:

a)	Komisja przyjęła akt delegowany zgodnie z ust. 3; lub

b)	CCP uzyskał zezwolenie na prowadzenie działalności w danym państwie trzecim i podlega w nim skutecznemu nadzorowi;

ba)

kraj trzeci podlega decyzji Komisji, w której stwierdzono, że standardy zapobiegania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu są zgodne z wymogami Grupy Specjalnej ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy i równoważne z wymogami określonymi w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/60/WE z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu (28);

bb)

państwo trzecie podpisało porozumienie z państwem członkowskim, w którym CCP z zezwoleniem ma siedzibę, które to porozumienie jest w pełni zgodne ze standardami określonymi w art. 26 modelowej konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku oraz zapewnia skuteczną wymianę informacji w sprawach podatkowych, w tym na temat wszelkich wielostronnych umów podatkowych;

bc)	ESMA dokonał przeglądu standardów zarządzania ryzykiem CCP i ocenił je jako zgodne ze standardami określonymi na mocy tytułu IV;

bd)	istnieją wystarczające dowody, aby stwierdzić, że ramy prawne danego państwa trzeciego nie dyskryminują podmiotów prawnych UE;

be)	dane państwo trzecie stosuje warunki wzajemnego dostępu dla CCP, które mają siedzibę w UE, oraz dane państwo trzecie wdrożyło system wzajemnego uznawania;

bf)	warunki stosowane wobec CCP z państw trzecich nie naruszają równych szans między CCP z UE a CCP z tych państw trzecich.

3.   Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. -68 i na podstawie wspólnej opinii wydanej przez ESMA, EBA, ESBC i właściwe organy odpowiedzialne za nadzór nad trzema członkami rozliczającymi mającymi siedzibę w państwach członkowskich UE, które wpłacają największe składki na rzecz funduszu CCP na wypadek niewykonania zobowiązania , stwierdzając, że ramy prawne i nadzorcze państwa trzeciego zapewniają, iż CCP, którzy uzyskali zezwolenie w tym państwie trzecim, spełniają prawnie wiążące wymogi równoważne wymogom wynikającym z niniejszego rozporządzenia oraz podlegają skutecznemu nadzorowi i egzekwowaniu przepisów prowadzonemu na bieżąco w tym państwie trzecim.

4.   ESMA, EBA, ESBC i właściwe organy odpowiedzialne za nadzór nad trzema członkami rozliczającymi mającymi siedzibę w państwach członkowskich, którzy wpłacają największe składki na rzecz funduszu CCP na wypadek niewykonania zobowiązania , zawierają uzgodnienia o współpracy z odpowiednimi właściwymi organami państw trzecich, których ramy prawne i nadzorcze uznano za równoważne z niniejszym rozporządzeniem zgodnie z ust. 3. Uzgodnienia takie określają co najmniej:

a)	mechanizm wymiany informacji między ESMA, właściwymi organami, o których mowa w ust. 1, a właściwymi organami danych państw trzecich;

b)	procedury dotyczące koordynowania działań nadzorczych.

ba)	procedury odnoszące się do cofnięcia zezwolenia udzielonego CCP.

Tytuł IV

Wymogi w odniesieniu do CCP

Rozdział 1

Wymogi organizacyjne

Artykuł 24

Przepisy ogólne

1.   CCP posiada solidne zasady zarządzania obejmujące jasną strukturę organizacyjną z dobrze określonymi, przejrzystymi i spójnymi obszarami odpowiedzialności, skuteczne procesy służące rozpoznawaniu ryzyka, na które jest lub może być narażony CCP, zarządzaniu ryzykiem, monitorowaniu i zgłaszaniu ryzyka oraz odpowiednie mechanizmy kontroli wewnętrznej obejmujące prawidłowe procedury administracyjne i rachunkowości.

2.   CCP przyjmuje strategie i procedury dostatecznie skuteczne, aby zapewnić przestrzeganie przepisów niniejszego rozporządzenia, w tym przestrzeganie wszystkich tych przepisów przez zarządzających CCP i jego pracowników.

3.   CCP utrzymuje i stosuje strukturę organizacyjną zapewniającą ciągłość działania oraz prawidłowe funkcjonowanie w zakresie świadczenia usług i prowadzenia działalności. Repozytorium transakcji stosuje odpowiednie i proporcjonalne systemy, zasoby i procedury.

4.   CCP utrzymuje wyraźne rozgraniczenie między podległością służbową w odniesieniu do zarządzania ryzykiem a podległością służbową w odniesieniu do innych działań CCP.

5.   CCP przyjmuje, wdraża i prowadzi politykę wynagrodzeń promującą rozważne i skuteczne zarządzanie ryzykiem oraz niesprzyjającą rozluźnianiu standardów ryzyka.

6.   CCP posiada odpowiednie systemy informatyczne pozwalające na uwzględnienie złożoności, różnorodności i rodzaju świadczonych usług oraz prowadzonej działalności, tak aby zapewnić wysokie standardy bezpieczeństwa oraz integralność i poufność informacji.

6a.     CCP dopilnowuje, aby uzyskane przez niego informacje handlowe lub dotyczące klienta związane z kontraktami dotyczącymi instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które są rozliczane zgodnie z wymogami określonymi w niniejszym rozporządzeniu, były wykorzystywane wyłącznie do spełniania wymogów i aby nie były wykorzystywane do celów komercyjnych, chyba że klient, do którego one należą, wyrazi na to jednoznaczną zgodę na piśmie.

7.   CCP nieodpłatnie podaje do wiadomości publicznej zasady zarządzania oraz przepisy regulujące działalność CCP, w tym kryteria dopuszczenia do członkostwa .

8.   CCP podlega częstym i niezależnym audytom. Wyniki tych audytów przekazywane są zarządowi i udostępniane właściwemu organowi.

9.    W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających minimalny zakres zasad i rozwiązań w zakresie zarządzania, o których mowa w ust. 1–8.

ESMA przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 czerwca 2012 r.

Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania technicznych standardów regulacyjnych , o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 . [popr. 19]

▐

Artykuł 25

Kierownictwo wyższego szczebla i zarząd

1.   Kierownictwo wyższego szczebla cieszy się odpowiednio nieposzlakowaną opinią i posiada dostateczne doświadczenie pozwalające na zapewnienie prawidłowego i ostrożnego zarządzania CCP.

2.   CCP posiada zarząd, którego co najmniej jedna trzecia i nie mniej niż dwóch członków jest niezależnych. Klienci członków rozliczających są reprezentowani w zarządzie. Wynagrodzenie niezależnych i innych niewykonawczych członków zarządu nie jest powiązane z wynikami działalności CCP.

Członkowie zarządu, w tym członkowskie niezależni, cieszą się odpowiednio nieposzlakowaną opinią oraz posiadają odpowiednią wiedzę specjalistyczną z zakresu usług finansowych, zarządzania ryzykiem i usług rozliczeniowych.

3.   CCP wyraźnie określa zadania i zakres odpowiedzialności zarządu oraz udostępnia protokoły posiedzeń zarządu właściwemu organowi i audytorom .

Artykuł 26

Komisja ds. ryzyka

1.   CCP ustanawia komisję ds. ryzyka, w skład której wchodzą różne grupy przedstawicieli, w tym przedstawiciele jego członków rozliczających, klientów jego członków rozliczających , niezależnych ekspertów i przedstawiciele właściwego organu CCP, jeśli przedstawiciele klienta nie są przedstawicielami członka rozliczającego . Żadna z grup przedstawicieli nie stanowi większości w komisji ds. ryzyka. Komisja ds. ryzyka może zaprosić pracowników CCP do uczestniczenia w posiedzeniach komisji bez prawa głosu. Opinie komisji ds. ryzyka są niezależne od bezpośredniego wpływu kierownictwa CCP.

2.   CCP wyraźnie określa zakres upoważnienia, zasady zarządzania służące zapewnieniu jego niezależności, procedury operacyjne, kryteria przyjmowania i mechanizm wyboru członków komisji ds. ryzyka. Zasady zarządzania są udostępniane publicznie właściwym organom i przewidują co najmniej, że komisji ds. ryzyka przewodniczy niezależny ekspert oraz że komisja ta bezpośrednio podlega zarządowi lub w przypadku dualnej struktury gremium radzie nadzorczej i odbywa regularne posiedzenia.

3.   Komisja ds. ryzyka doradza zarządowi lub w przypadku dualnej struktury gremium radzie nadzorczej w zakresie wszelkich uzgodnień, które mogą wpłynąć na zarządzanie ryzykiem CCP, takich jak m.in. znacząca zmiana modelu ryzyka, procedury na wypadek niewykonania zobowiązania, kryteria przyjmowania członków rozliczających bądź rozliczanie nowych kategorii instrumentów lub outsourcing funkcji . Opinie komisji ds. ryzyka nie są wymagane w odniesieniu do bieżącej działalności CCP. W sytuacjach nadzwyczajnych należy podejmować uzasadnione wysiłki w celu zasięgnięcia opinii komisji ds. ryzyka.

4.   Bez uszczerbku dla prawa właściwych organów do uzyskania odpowiednich informacji, członków komisji ds. ryzyka obowiązuje poufność. W przypadku gdy przewodniczący komisji ds. ryzyka stwierdzi istnienie faktycznego bądź potencjalnego konfliktu interesów danego członka w odniesieniu do określonej kwestii, członek ten nie może zagłosować w tej kwestii.

5.   CCP niezwłocznie informuje właściwy organ o wszelkich decyzjach, w których zarząd decyduje o nieuwzględnieniu opinii komisji ds. ryzyka.

6.   CCP dopuszcza, by klienci członków rozliczających posiadali status członka komisji ds. ryzyka bądź ustanawia odpowiednie mechanizmy konsultacyjne pozwalające na odpowiednią reprezentację interesów klientów członków rozliczających.

Artykuł 27

Prowadzenie dokumentacji

1.   Przez okres co najmniej pięciu lat CCP przechowuje pełną dokumentację dotyczącą świadczonych usług i prowadzonej działalności, tak aby umożliwić właściwemu organowi monitorowanie spełniania wymogów przez CCP na mocy niniejszego rozporządzenia.

2.   Przez okres co najmniej pięciu lat po rozwiązaniu kontraktu CCP przechowuje kompletne informacje na temat wszystkich zrealizowanych przez siebie kontraktów. Informacje te umożliwiają co najmniej określenie pierwotnych warunków transakcji przed jej rozliczeniem przez CCP.

3.   Na wniosek właściwego organu i ESMA CCP udostępnia im dokumentację i informacje, o których mowa w ust. 1 i 2, a także wszelkie informacje na temat pozycji rozliczonych kontraktów, niezależnie od systemu obrotu, w którym transakcja została zawarta.

4.    W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających szczegóły dotyczące dokumentacji i informacji, które muszą być przechowywane zgodnie z ust. 1 i 2 , oraz – w stosownych przypadkach – dłuższego przechowywania dokumentacji .

ESMA przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 czerwca 2012 r.

Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania technicznych standardów regulacyjnych , o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. [popr. 19]

▐

5.   W celu zapewnienia jednolitych warunków stosowania ust. 1 i 2, ESMA opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych w celu określenia formatu dokumentacji i informacji, które mają być przechowywane. EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia 30 czerwca 2012 r.

Komisji powierza się uprawnienia do przyjęcia projektów wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

▐

Artykuł 28

Akcjonariusze i udziałowcy posiadający znaczne pakiety akcji

1.   Właściwy organ udziela zezwolenia CCP dopiero wtedy, gdy organowi temu zostaną przedstawione dane osobowe akcjonariuszy lub udziałowców, bezpośrednich lub pośrednich, osób fizycznych lub prawnych, posiadających znaczne pakiety akcji, a także dane na temat wartości takich pakietów.

2.   Właściwy organ nie udziela zezwolenia CCP w przypadku, gdy nie jest przekonany o stosowności –uwzględniając potrzebę zapewnienia prawidłowego i ostrożnego zarządzania CCP –akcjonariuszy bądź udziałowców posiadających znaczne pakiety akcji w CCP.

3.   W przypadku bliskich powiązań między CCP i innymi osobami prawnymi lub fizycznymi, właściwy organ udziela zezwolenia tylko wówczas, gdy powiązania te nie uniemożliwiają skutecznego wykonywania funkcji nadzorczych właściwego organu.

4.   W przypadku gdy osoby, o których mowa w ust. 1, wywierają wpływ, który może być niekorzystny dla prawidłowego i ostrożnego zarządzania CCP, właściwy organ podejmuje odpowiednie kroki służące ustaniu tej sytuacji lub wycofuje zezwolenie CCP .

5.   Właściwy organ nie udziela zezwolenia, gdy skuteczne wykonywanie jego funkcji nadzorczych nie jest możliwe z powodu przepisów ustawowych, wykonawczych lub administracyjnych państwa trzeciego mających zastosowanie do jednej osoby fizycznej lub prawnej bądź większej liczby tych osób, z którymi CCP posiada bliskie powiązania, bądź też z powodu trudności w egzekwowaniu takich przepisów.

Artykuł 29

Obowiązki informacyjne wobec właściwych organów

1.   CCP informuje właściwy organ państwa członkowskiego, w którym CCP ma siedzibę, o wszelkich zmianach kierownictwa i przekazuje temu organowi wszystkie informacje niezbędne do stwierdzenia, czy członkowie zarządu cieszą się odpowiednio nieposzlakowaną opinią i mają wystarczające doświadczenie.

W przypadku gdy postępowanie członka zarządu może niekorzystnie wpływać na prawidłowe i ostrożne zarządzanie CCP, właściwy organ podejmuje odpowiednie środki, do których należy m.in. usunięcie tego członka z zarządu.

2.   Każda osoba fizyczna lub prawna bądź większa liczba takich osób działających w porozumieniu (zwana (zwane) dalej „potencjalnym nabywcą”), która postanowiła (które postanowiły) nabyć, bezpośrednio lub pośrednio, znaczny pakiet akcji w CCP lub zwiększyć, bezpośrednio lub pośrednio, taki posiadany znaczny pakiet akcji w CCP, w wyniku czego udział posiadanych praw głosu lub posiadanego kapitału osiągnie bądź przekroczy 10 %, 20 %, 30 % lub 50 % albo CCP stanie się jednostką zależną takiej osoby (takich osób), (co zwane jest dalej „planowanym nabyciem”), uprzednio informuje na piśmie organy właściwe dla CCP, w którym zamierza ona (zamierzają one) nabyć lub zwiększyć znaczny pakiet akcji, o wielkości tego pakietu oraz przekazuje odpowiednie informacje, o których mowa w art. 30 ust. 4.

Każda osoba fizyczna lub prawna, która postanowiła zbyć, bezpośrednio lub pośrednio, znaczny pakiet akcji w CCP (zwana dalej „potencjalnym zbywcą”), uprzednio informuje na piśmie właściwy organ o tym fakcie, informując go o wielkości tego pakietu. Osoba taka powiadamia również właściwy organ w przypadku podjęcia decyzji o zmniejszeniu posiadanego znacznego pakietu akcji w taki sposób, że udział praw głosu lub posiadanego przez nią kapitału spadłby wówczas poniżej poziomu 10 %, 20 %, 30 % bądź 50 % lub CCP przestałby być jej jednostką zależną.

Bezzwłocznie po otrzymaniu powiadomienia określonego w niniejszym ustępie, a najpóźniej w ciągu dwóch dni roboczych od otrzymania tego powiadomienia, jak również od otrzymania informacji określonych w ust. 3, właściwy organ potwierdza odbiór powiadomienia lub informacji potencjalnemu nabywcy lub zbywcy na piśmie.

Właściwy organ ma maksymalnie sześćdziesiąt dni roboczych od dnia pisemnego potwierdzenia odbioru powiadomienia i wszystkich dokumentów, których załączenie do powiadomienia jest wymagane na podstawie wykazu określonego w art. 30 ust. 4 (zwane dalej „okresem oceny”), na przeprowadzenie oceny, o której mowa w art. 30 ust. 1 (zwanej dalej „oceną”).

W chwili potwierdzenia odbioru właściwy organ powiadamia potencjalnego nabywcę lub zbywcę o terminie, w którym upływa okres oceny.

3.   Podczas okresu oceny, lecz nie później niż pięćdziesiątego dnia roboczego okresu oceny właściwy organ może, w razie potrzeby, zwrócić się o dalsze informacje potrzebne do ukończenia oceny. Prośbę tę przekazuje się na piśmie z wyszczególnieniem dodatkowych niezbędnych informacji.

Bieg okresu oceny zostaje wstrzymany na okres od dnia przekazania prośby o informacje przez właściwy organ do dnia otrzymania odpowiedzi od potencjalnego nabywcy. Wstrzymanie to nie może przekroczyć dwudziestu dni roboczych. Właściwy organ może rozważyć wystąpienie z kolejnymi wnioskami o uzupełnienie lub wyjaśnienie informacji, jednak nie mogą one powodować wstrzymania biegu okresu oceny.

4.   Właściwy organ może przedłużyć wstrzymanie, o którym mowa w ust. 3 akapit drugi, do trzydziestu dni roboczych, w przypadku gdy potencjalny nabywca lub zbywca:

(a)	ma siedzibę poza Unią lub jeśli nadzór nad nim sprawuje organ spoza Unii;

(b)

jest osobą fizyczną lub prawną, która nie podlega nadzorowi na mocy niniejszego rozporządzenia lub dyrektywy 73/239/EWG, dyrektywy Rady 85/611/EWG z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (29), dyrektywy Rady 92/49/EWG z dnia 18 czerwca 1992 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do ubezpieczeń bezpośrednich innych niż ubezpieczenia na życie (30) lub dyrektywy 2002/83/WE, dyrektywy 2003/41/WE, dyrektywy 2004/39/WE, dyrektywy 2005/68/WE, dyrektywy 2006/48/WE, dyrektywy 2009/65/WE lub dyrektywy 2011/61/UE.

5.   Jeśli po zakończeniu oceny właściwy organ postanawia wyrazić sprzeciw wobec planowanego nabycia, informuje o tym potencjalnego nabywcę na piśmie w ciągu dwóch dni roboczych, ale przed upływem okresu oceny, podając powody takiej decyzji. Z zastrzeżeniem przepisów krajowych odpowiednie uzasadnienie takiej decyzji może zostać upublicznione na żądanie potencjalnego nabywcy. Państwa członkowskie mogą jednak zezwolić właściwemu organowi na ujawnienie uzasadnienia przy braku wniosku potencjalnego nabywcy.

6.   Jeśli przed upływem okresu oceny właściwy organ nie wyrazi sprzeciwu wobec planowanego nabycia, uznaje się, że planowane nabycie zostało zatwierdzone.

7.   Właściwy organ może ustalić maksymalny termin na sfinalizowanie planowanego nabycia i przedłużyć go w stosownych przypadkach.

8.   Państwa członkowskie nie ustanawiają bardziej restrykcyjnych wymogów w odniesieniu do powiadomienia właściwego organu i zatwierdzenia przez niego bezpośredniego lub pośredniego nabycia praw głosu lub kapitału niż wymogi określone w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 30

Ocena

1.   W ramach oceny powiadomienia przewidzianego w art. 29 ust. 2 oraz informacji, o których mowa w art. 29 ust. 3, właściwy organ, dla zapewnienia prawidłowego i ostrożnego zarządzania CCP, w którym ma nastąpić nabycie, oraz mając na względzie prawdopodobny wpływ potencjalnego nabywcy na CCP, ocenia stosowność potencjalnego nabywcy oraz finansową solidność planowanego nabycia na podstawie wszystkich poniższych kryteriów:

a)	reputacja i finansowa solidność potencjalnego nabywcy;

b)	reputacja i doświadczenie wszelkich osób, które będą kierować działalnością CCP w wyniku planowanego nabycia;

c)	zdolność CCP do (dalszego) przestrzegania przepisów niniejszego rozporządzenia;

d)	czy istnieją wystarczające podstawy by podejrzewać, iż w związku z planowanym nabyciem dokonuje się, dokonano lub usiłowano dokonać prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu w rozumieniu art. 1 dyrektywy 2005/60/WE lub że planowane nabycie może zwiększyć takie ryzyko.

W ocenie solidności finansowej potencjalnego nabywcy właściwy organ poświęca szczególną uwagę rodzajowi prowadzonej i planowanej działalności w CCP, w którym ma nastąpić nabycie.

W ocenie zdolności CCP do przestrzegania przepisów niniejszego rozporządzenia właściwy organ poświęca szczególną uwagę temu, czy grupa, w skład której wejdzie CCP, posiada strukturę umożliwiającą sprawowanie skutecznego nadzoru, skuteczną wymianę informacji pomiędzy właściwymi organami i ustalenie podziału odpowiedzialności pomiędzy tymi organami.

2.   Właściwe organy mogą wyrazić sprzeciw wobec planowanego nabycia jedynie wówczas, gdy na podstawie kryteriów określonych w ust. 1 istnieją ku temu uzasadnione powody lub jeżeli informacje dostarczone przez potencjalnego nabywcę są niekompletne.

3.   Państwa członkowskie nie narzucają żadnych wstępnych warunków dotyczących wielkości pakietów, jakie są nabywane, ani nie umożliwiają swoim właściwym organom oceny planowanego nabycia pod kątem potrzeb ekonomicznych rynku.

4.   Państwa członkowskie publicznie udostępniają wykaz informacji, które są niezbędne do przeprowadzenia oceny i które są przekazywane właściwym organom w chwili dokonywania powiadomienia, o którym mowa w art. 29 ust. 2. Zakres wymaganych informacji musi być proporcjonalny i dostosowany do charakteru potencjalnego nabywcy i planowanego nabycia. Państwa członkowskie nie wymagają informacji, które nie są istotne dla przeprowadzenia oceny ostrożnościowej.

5.   Nie naruszając przepisów art. 29 ust. 2, 3 i 4, w przypadku, gdy właściwy organ otrzyma powiadomienia o dwóch lub więcej planach nabycia lub zwiększenia znacznych pakietów akcji w tym samym CCP, traktuje on potencjalnych nabywców w sposób niedyskryminujący.

6.   Odpowiednie właściwe organy ściśle współpracują ze sobą podczas przeprowadzania oceny, w przypadku gdy potencjalny nabywca jest:

a)

innym CCP , instytucją kredytową, zakładem ubezpieczeń na życie, zakładem ubezpieczeń, zakładem reasekuracji, przedsiębiorstwem inwestycyjnym, operatorem rynku, operatorem systemu rozrachunku papierów wartościowych, spółką zarządzającą UCITS bądź ZAFI posiadającym zezwolenie innego państwa członkowskiego;

b)

jednostką dominującą innego CCP , instytucji kredytowej, zakładu ubezpieczeń na życie, zakładu ubezpieczeń, zakładu reasekuracji, przedsiębiorstwa inwestycyjnego, operatora rynku, operatora systemu rozrachunku papierów wartościowych, spółki zarządzającej UCITS bądź ZAFI posiadającego zezwolenie innego państwa członkowskiego;

c)

osobą fizyczną bądź prawną kontrolującą innego CCP , instytucję kredytową, zakład ubezpieczeń na życie, zakład ubezpieczeń, zakład reasekuracji, przedsiębiorstwo inwestycyjne, operator rynku, operatora systemu rozrachunku papierów wartościowych, spółkę zarządzającą UCITS bądź ZAFI posiadającego zezwolenie innego państwa członkowskiego.

7.   Właściwe organy niezwłocznie dostarczają sobie nawzajem wszelkich informacji niezbędnych lub istotnych dla oceny. Właściwe organy przekazują sobie na wniosek wszelkie istotne informacje, a także przekazują wszelkie niezbędne informacje z własnej inicjatywy. Decyzja właściwego organu, który udzielił zezwolenia CCP, w którym ma nastąpić planowane nabycie, zawiera wszelkie opinie lub zastrzeżenia wyrażone przez właściwy organ odpowiedzialny za potencjalnego nabywcę.

Artykuł 31

Konflikty interesów

1.   CCP wprowadza i stosuje skuteczne, utrwalone w formie pisemnej uzgodnienia organizacyjno-administracyjne na potrzeby wykrywania potencjalnych konfliktów interesów wewnętrznych i zarządzania nimi, w tym dotyczących jego kierownictwa, pracowników bądź wszelkich osób bezpośrednio lub pośrednio powiązanych z nimi stosunkiem kontroli bądź bliskimi powiązaniami oraz dotyczących jego członków rozliczających lub ich klientów, a także konfliktów między nimi. CCP wprowadza i utrzymuje odpowiednie procedury rozstrzygania konfliktów interesów ▐.

2.   Jeżeli uzgodnienia organizacyjne lub administracyjne wprowadzone przez CCP w celu zarządzania konfliktami interesów nie są wystarczające, by z należytą pewnością zagwarantować, iż ryzyko naruszenia interesów członka rozliczającego lub klienta nie występuje, CCP wyraźnie informuje członka rozliczającego o ogólnym charakterze lub źródle konfliktów interesów przed zawarciem nowych transakcji w jego imieniu. ▐

3.   Jeśli CCP jest jednostką dominującą bądź jednostką zależną, uzgodnienia pisemne uwzględniają również wszelkie okoliczności, o których CCP wie lub powinien wiedzieć i które mogą prowadzić do konfliktu interesów wynikającego ze struktury i działalności innych przedsiębiorstw, dla których CCP jest jednostką dominującą bądź jednostką zależną.

4.   Pisemne uzgodnienia ustanowione zgodnie z ust. 1 obejmują następujące kwestie:

a)	okoliczności, które stanowią lub mogą wywołać konflikt interesów zagrażający w istotny sposób interesom jednego członka rozliczającego bądź klienta lub większej ich liczbie;

b)	procedury, których należy przestrzegać, i środki, które należy przyjąć, w celu zarządzania przypadkami konfliktów interesów.

5.   CCP podejmuje wszystkie uzasadnione kroki zapobiegające nieuprawnionemu wykorzystywaniu informacji przechowywanych w jego systemach i zapobiega wykorzystywaniu tych informacji na potrzeby innej działalności. Informacje szczególnie chronione zarejestrowane w jednym CCP nie mogą być wykorzystywane w celach komercyjnych przez inną osobę fizyczną lub prawną, stanowiącą dla tego CCP jednostkę dominującą bądź jednostkę zależną.

Artykuł 32

Ciągłość działania

1.   CCP ustanawia, wprowadza i utrzymuje odpowiednią strategię na rzecz ciągłości działania oraz plan przywrócenia gotowości do pracy po wystąpieniu sytuacji nadzwyczajnej, które służą zachowaniu pełnionych funkcji, szybkiemu przywróceniu działalności i wywiązywaniu się z obowiązków. Taki plan pozwala przynajmniej na odzyskanie wszystkich transakcji realizowanych w chwili wystąpienia zakłócenia, tak aby umożliwić CCP dalsze niezawodne prowadzenie działalności oraz ukończenie rozrachunku w wyznaczonych terminach.

1a.     CCP ustala, wdraża i utrzymuje odpowiednią procedurę zapewniającą terminowy i prawidłowy rozrachunek i prawidłowe zbycie aktywów klientów w przypadku cofnięcia zezwolenia na skutek podjęcia decyzji na mocy art. 16.

2.    W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających minimalny zakres planu ciągłości działania i minimalny poziom usług gwarantowany w planie przywrócenia gotowości do pracy po wystąpieniu sytuacji nadzwyczajnej.

ESMA przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 czerwca 2012 r.

Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania technicznych standardów regulacyjnych , o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. [popr. 19]

▐

Artykuł 32a

Przetwarzanie bezpośrednie

1.     W celu propagowania przetwarzania bezpośredniego (STP) na każdym etapie przepływu transakcji CCP wykorzystują w swoich systemach oraz w procedurach komunikacji z uczestnikami i infrastrukturami rynkowymi, z którymi mają styczność, właściwe międzynarodowe procedury komunikacji i standardy dotyczące komunikatów i danych referencyjnych, lub dostosowują powyższe procedury do tych uczestników i infrastruktur, aby ułatwić skuteczne rozliczanie i skuteczny rozrachunek pomiędzy systemami.

2.     W celu zapewnienia spójnego zastosowania, ESMA opracowuje projekt technicznych standardów regulacyjnych określających proces ustalania, które międzynarodowe procedury komunikacji i standardy dotyczące komunikatów i danych referencyjnych należy uznać za istotne z punktu widzenia celów przewidzianych w ust. 1.

ESMA przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 czerwca 2012 r.

Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania technicznych standardów regulacyjnych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. [popr. 19]

Artykuł 33

Outsourcing

1.   W przypadku gdy CCP zleca funkcje operacyjne, usługi czy działalność na zasadzie outsourcingu, pozostaje on w pełni odpowiedzialny za wywiązywanie się ze swoich obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia i spełnia w każdym czasie następujące warunki:

a)	outsourcing nie prowadzi do przekazania odpowiedzialności;

b)	nie zmieniają się stosunek i obowiązki CCP wobec jego członków rozliczających lub, w stosownych przypadkach, ich klientów;

c)	nie następuje faktyczna zmiana warunków udzielenia zezwolenia CCP;

d)	outsourcing nie uniemożliwia pełnienia funkcji nadzorczych, w tym dostępu do związanych z tym informacji na miejscu u usługodawcy ;

e)	outsourcing nie prowadzi do pozbawienia CCP niezbędnych systemów i kontroli zarządzania ryzykiem, na jakie jest narażony;

(ea)	usługodawca stosuje się do wymagań dotyczących ciągłości działania równorzędnych tym, które musiałby spełniać CCP zgodnie z krajowymi ramami nadzorczymi;

f)

CCP zachowuje niezbędną wiedzę specjalistyczną i zasoby pozwalające na dokonanie oceny jakości świadczonych usług oraz zdolności organizacyjnej i adekwatności kapitałowej usługodawcy oraz nadzorowanie zleconych na zasadzie outsourcingu funkcji i zarządzanie ryzykiem związanym z outsourcingiem, a także na bieżąco nadzoruje te funkcje i zarządza tym ryzykiem;

g)	CCP posiada bezpośredni dostęp do odpowiednich informacji dotyczących funkcji zleconych na zasadzie outsourcingu;

h)	w razie konieczności i niezależnie od obowiązku przestrzegania przez CCP wymogów niniejszego rozporządzenia , usługodawca współpracuje z właściwym organem w związku z działaniami będącymi przedmiotem outsourcingu;

i)

usługodawca zapewnia ochronę szczególnie poufnych informacji związanych z CCP oraz jego członkami rozliczającymi i klientami. Jeśli usługodawca ma swoją siedzibę w państwie trzecim, standardy ochrony danych stosowane w tym państwie trzecim są równoważne ze standardami ochrony danych obowiązującymi w Unii.

ia)	usługodawca podlega w swoim państwie równoważnemu systemowi prawnemu co CCP pod względem ciągłości działania i ochrony danych;

ib)	działalność związana z zarządzaniem ryzykiem nie jest zlecana na zasadzie outsourcingu.

2.   Właściwy organ wymaga od CCP wyraźnego podziału oraz określenia w pisemnej umowie praw i obowiązków CCP i usługodawcy.

3.   CCP udostępnia właściwemu organowi na żądanie wszelkie informacje niezbędne temu organowi do oceny, czy przy wykonywaniu działań będących przedmiotem outsourcingu spełnione są wymogi przewidziane w niniejszym rozporządzeniu.

Rozdział 2

Zasady prowadzenia działalności

Artykuł 34

Przepisy ogólne

1.   Podczas świadczenia usług członkom rozliczającym oraz, w stosownych przypadkach, ich klientom, CCP postępuje uczciwie i profesjonalnie w najlepszym interesie takich członków rozliczających i klientów oraz zgodnie z zasadami należytego zarządzania ryzykiem.

2.   CCP dysponuje przystępnymi , przejrzystymi i uczciwymi zasadami dotyczącymi szybkiego rozpatrywania skarg.

Artykuł 35

Wymogi dotyczące uczestnictwa

1.   CCP ustanawia rodzaje dopuszczalnych członków rozliczających i kryteria ich dopuszczenia. Kryteria te są niedyskryminujące, przejrzyste i obiektywne, tak aby zapewnić sprawiedliwy i otwarty dostęp do CCP, oraz wymagają, by członkowie rozliczający posiadali wystarczające środki finansowe i zdolność operacyjną niezbędne do wywiązywania się z obowiązków wynikających z uczestnictwa w CCP. Kryteria ograniczające dostęp do CCP są dozwolone wyłącznie pod warunkiem, że ich celem jest kontrola ryzyka, na jakie narażony jest CCP. Instytucjom finansowym nie ogranicza się w sposób niekonkurencyjny i nieracjonalny możliwości swobodnego uzyskania statusu członka rozliczającego.

2.   CCP zapewnia stałe stosowanie kryteriów, o których mowa w ust. 1, oraz może w odpowiednim czasie uzyskać informacje niezbędne do oceny. Co najmniej raz w roku CCP dokonuje kompleksowego przeglądu przestrzegania przepisów niniejszego artykułu przez członków rozliczających.

3.   Członkowie rozliczający, którzy rozliczają transakcje w imieniu swoich klientów, posiadają niezbędne dodatkowe środki finansowe i zdolności operacyjne na potrzeby realizacji tego działania. Zasady CCP obowiązujące członków rozliczających umożliwiają CCP gromadzenie podstawowych informacji, niezbędnych do identyfikowania, monitorowania i zarządzania skumulowanym ryzykiem związanym ze świadczeniem usług na rzecz klientów. Członkowie rozliczający informują na żądanie CCP o kryteriach i uzgodnieniach, jakie przyjmują, aby umożliwić swoim klientom dostęp do usług CCP. Odpowiedzialność za nadzór oraz zobowiązania klienta pozostaje w gestii członków rozliczających. Kryteria wyboru nie mogą być dyskryminujące.

4.   CCP dysponuje obiektywnymi i przejrzystymi procedurami zawieszania członków rozliczających oraz występowania przez nich z CCP, jeśli nie spełniają oni już kryteriów, o których mowa w ust. 1.

5.   CCP może odmówić dostępu członkom rozliczającym spełniającym kryteria, o których mowa w ust. 1, wyłącznie jeśli zostanie to należycie uzasadnione na piśmie, a podstawą odmowy jest kompleksowa analiza ryzyka.

6.   CCP może nałożyć na członków rozliczających szczególne, dodatkowe obowiązki, m.in. uczestnictwo w aukcjach pozycji członka rozliczającego niewykonującego zobowiązania. Takie dodatkowe obowiązki są proporcjonalne do ryzyka, jakie niesie ze sobą członek rozliczający, i nie ograniczają uczestnictwa do określonych kategorii członków rozliczających.

Artykuł 36

Przejrzystość

1.   CCP ujawnia publicznie ceny i opłaty związane ze świadczonymi usługami. Repozytorium transakcji ujawnia ceny i opłaty za każdą usługę i funkcję świadczoną odrębnie, w tym zniżki i rabaty oraz warunki korzystania z tych zniżek i rabatów. CCP zapewnia członkom rozliczającym i, w stosownych przypadkach, ich klientom, odrębny dostęp do poszczególnych usług.

2.   CCP ujawnia członkom rozliczającym i klientom ryzyko gospodarcze związane ze świadczonymi usługami.

3.   CCP ujawnia członkom rozliczającym i właściwemu organowi informacje o cenach służące do obliczania ekspozycji na koniec dnia wobec członków rozliczających.

CCP publicznie ujawnia wolumeny rozliczonych transakcji w podziale na kategorie instrumentów rozliczane przez CCP w sposób zagregowany .

3a.     CCP publicznie ujawnia wymogi operacyjno-techniczne związane z protokołami komunikacji obejmującymi format i treść wiadomości stosowanych w kontaktach ze stronami trzecimi z uwzględnieniem tych, o których mowa w art. 5.

3b.     CCP publicznie ujawnia wszelkie przypadki naruszenia przez członków rozliczających kryteriów określonych w art. 35 ust 1. i ust. 2, chyba że właściwy organ po przeprowadzeniu konsultacji z ESMA uzna, że takie ujawnienie stanowiłoby zagrożenie dla stabilności finansowej lub zaufania do rynku.

Artykuł 37

Rozdzielanie i przenoszenie

1.   CCP prowadzi ewidencję i rachunkowość, które pozwalają mu, w dowolnym momencie i bez zwłoki, określić i rozdzielić aktywa i pozycje jednego członka rozliczającego od aktywów i pozycji każdego innego członka rozliczającego oraz jego własnych aktywów. W przypadku gdy CCP przechowuje aktywa i środki u strony trzeciej, gwarantuje on, że fundusze i środki należące do członka rozliczającego są przechowywane oddzielnie od aktywów i funduszy należących do CCP, innych członków rozliczających oraz od aktywów i środków należących do strony trzeciej.

2.   Członek rozliczający rozróżnia na oddzielnych rachunkach prowadzonych w CCP pozycje członka rozliczającego i pozycje jego klientów.

2a.     Członkowie rozliczający rozróżniają na oddzielnych rachunkach prowadzonych w CCP pozycje poszczególnych klientów (pełne rozdzielenie). Członkowie rozliczający dają klientom możliwość zarejestrowania ich pozycji na rachunkach zbiorczych prowadzonych w CCP na pisemny wniosek.

3.     CCP i członkowie rozliczający publicznie ujawniają poziomy ochrony i koszty związane z różnymi poziomami odrębności, które zapewniają. Informacje dotyczące poszczególnych poziomów rozdzielenia obejmują opis głównych skutków prawnych, jakie miały odnośne poziomy rozdzielenia, w tym informacje dotyczące właściwego prawa dotyczącego niewypłacalności w odnośnych jurysdykcjach. CCP nakłada na członków rozliczających obowiązek informowania ich klientów o powyższych ryzykach i kosztach.

3a.     CCP prowadzi ewidencję, która pozwala mu w dowolnym momencie i bez zwłoki określić aktywa wniesione w związku z poszczególnymi rachunkami prowadzonymi zgodnie z niniejszym artykułem.

3b.     CCP tworzy strukturę swoich uzgodnień w celu dopilnowania, aby w przypadku, gdy zastosowanie ma pełne rozdzielenie, mógł ułatwić przeniesienie pozycji i zabezpieczenia klientów członka niewykonującego zobowiązania na co najmniej jednego innego uczestnika.

4 .    Pod warunkiem, że klient wybrał pełne rozdzielenie, zastosowanie ma część 2 pkt 6 załącznika III do dyrektywy 2006/48/WE.

5 .     Państwa członkowskie dopilnowują, aby w ich prawie dotyczącym niewypłacalności przewidziano odstępstwa umożliwiające CCP osiągnięcie celów i spełnienie wymagań określonych w tych przepisach.

Zdarzenia, które mogą wystąpić, obejmują niewypłacalność członka rozliczającego, odpowiednie zdarzenia i niewypełnienie istniejących obowiązków.

W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych, które uściślają te zdarzenia.

ESMA przedstawia Komisji te projekt regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 czerwca 2012 r.

Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania technicznych standardów regulacyjnych , o których mowa w akapicie trzecim, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. [popr. 19]

Rozdział 3

Wymogi ostrożnościowe

Artykuł 38

Zarządzanie ekspozycjami

W czasie bliskim rzeczywistemu CCP dokonuje pomiaru ekspozycji na ryzyko utraty płynności i ekspozycji kredytowej oraz ocenia te ekspozycje w odniesieniu do każdego członka rozliczającego, oraz, w stosownych przypadkach, w odniesieniu do innego CCP, z którym zawarł uzgodnienie interoperacyjne. O ile jest to praktyczne, CCP określa i monitoruje potencjalne ryzyko wynikającego z faktu, że członkowie rozliczający rozliczają transakcje w imieniu klienta, oraz zarządza tym ryzykiem. Na potrzeby skutecznego pomiaru swoich ekspozycji CCP dysponuje szybkim i niedyskryminującym dostępem do odpowiednich informacji o kształtowaniu się cen. Odbywa się to z zachowaniem rozsądnego poziomu kosztów i z poszanowaniem międzynarodowych praw własności.

Artykuł 39

Wymogi dotyczące depozytu zabezpieczającego

1.   CCP nakłada depozyty zabezpieczające, wzywa do ich wniesienia i pobiera je w celu ograniczenia ekspozycji kredytowych wobec jego członków rozliczających oraz, w stosownych przypadkach, wobec CCP, z którymi posiada uzgodnienia interoperacyjne. Właściwe organy dopilnowują, aby CCP przestrzegali minimalnych standardów dotyczących depozytu zabezpieczającego, jak określono w ust. 5. Te minimalne standardy są tworzone zgodnie z poziomem ryzyka i podlegają regularnym przeglądom w celu uwzględnienia bieżących warunków rynkowych, a w szczególności w odpowiedzi na sytuacje nadzwyczajne, gdy ustalone zostanie, że takie działanie pozwoli ograniczyć ryzyko systemowe. Depozyty zabezpieczające są wystarczające do pokrycia ewentualnych ekspozycji, których wystąpienie CCP przewiduje przed likwidacją odpowiednich pozycji. Depozyty te są wystarczające do pokrycia strat wynikających z co najmniej 99 % zmian ekspozycji w odpowiednim horyzoncie czasowym i gwarantują, że przynajmniej codziennie CCP w pełni zabezpiecza swoje ekspozycje wobec wszystkich swoich członków rozliczających oraz, w stosownych przypadkach, wobec CCP, z którymi posiada uzgodnienia interoperacyjne.

Zgodnie z art. 9 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 ESMA może w sytuacjach nadzwyczajnych zmieniać wymogi dotyczące depozytów zabezpieczających, jeśli takie działania ograniczą ryzyko systemowe.

2.   Na potrzeby określenia wymogów dotyczących depozytów zabezpieczających CCP przyjmuje modele i parametry uwzględniające charakterystykę ryzyka rozliczanych produktów oraz odstępy czasowe między poborem depozytów zabezpieczających, płynność rynku i możliwość zmian w okresie trwania transakcji. Modele i parametry są zatwierdzane przez właściwy organ i podlegają opinii zgodnie z art. 15.

3.   CCP wzywa do wniesienia depozytów zabezpieczających i pobiera je na podstawie notowań śróddziennych, co najmniej w przypadku przekroczenia określonych z góry progów.

3a.     CCP wzywa do wniesienia depozytów zabezpieczających, które są w stanie pokryć pozycje znajdujące się w ewidencji na poszczególnych rachunkach prowadzonych zgodnie z art. 37 w odniesieniu do konkretnych instrumentów finansowych, a także pobiera takie depozyty. CCP może obliczać wysokość depozytów zabezpieczających w odniesieniu do danego portfela instrumentów finansowych wyłącznie wtedy, gdy korelacja ceny między instrumentami finansowymi w ramach danego portfela jest wysoka i stabilna.

▐

5.    W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA, po konsultacji z EBA, opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających odpowiednie wskaźniki procentowe i horyzonty czasowe, o których mowa w ust. 1, dla poszczególnych kategorii instrumentów finansowych , a także warunki, o których mowa w ust. 3a .

ESMA, po konsultacji z EBA, przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 czerwca 2012 r.

Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania technicznych standardów regulacyjnych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. [popr. 19]

▐

Artykuł 40

Fundusz na wypadek niewykonania zobowiązania

1.    W celu dodatkowego ograniczenia swoich ekspozycji kredytowych wobec swoich członków rozliczających CCP utrzymuje fundusz na wypadek niewykonania zobowiązania na potrzeby pokrycia strat przekraczających straty, które mają być pokryte z wymaganych depozytów zabezpieczających, jak określono w art. 39 , wynikających z niewykonania zobowiązania, w tym wszczęcia postępowania upadłościowego jednego członka rozliczającego lub większej ich liczby.

2.   CCP ustala minimalną kwotę składki na rzecz funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania i kryteria służące obliczaniu składek poszczególnych członków rozliczających. Składki są proporcjonalne do ekspozycji poszczególnych członków rozliczających, w celu zagwarantowania, że składki na rzecz funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania umożliwiają CCP przynajmniej przetrwanie niewykonania zobowiązania przez dwóch członków rozliczających, w odniesieniu do których ekspozycje są największe.

2a.     CCP opracowuje scenariusze skrajnych, ale prawdopodobnych warunków rynkowych. Scenariusze te obejmują okresy charakteryzujące się największymi wahaniami na rynkach, dla których CCP świadczy usługi, a także szereg potencjalnych przyszłych scenariuszy. Uwzględnia się w nich nagłą wyprzedaż zasobów finansowych i szybki spadek płynności rynku. W ramach funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania uwzględnia się depozyty zabezpieczające obliczone zgodnie z art. 39 na podstawie pozycji wynikających z hipotetycznych scenariuszy.

Podczas obliczania ekspozycji kredytowych wobec swoich członków rozliczających CCP bierze pod uwagę:

a)	ekspozycje poszczególnych członków rozliczających znajdujące się w ewidencji dotyczącej poszczególnych rachunków utrzymywanych zgodnie z art. 37; oraz

b)	to, czy zyski z pozycji wynikających z transakcji na własny rachunek mogą być wykorzystane do pokrycia strat na pozycjach klientów.

3.   CCP może ustanowić więcej niż jeden fundusz na wypadek niewykonania zobowiązania dla poszczególnych kategorii instrumentów, które rozlicza.

3a.     W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA, w ścisłej współpracy z ESCB i po konsultacji z EBA, opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających szczegółowe przepisy dotyczące funduszy na wypadek niewykonania zobowiązania, o których mowa w ust. 1 i 3.

ESMA, w ścisłej współpracy z ESBC i po konsultacji z EBA, przedstawia Komisji projekty tych regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 czerwca 2012 r.

Komisji powierza się uprawnienia do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. [popr. 19]

Artykuł 41

Inne kontrole ryzyka

1.   Oprócz kapitału wymaganego w art. 12, CCP utrzymuje wystarczające zasoby finansowe dostępne na pokrycie ewentualnych strat przekraczających straty, które mają być pokryte z wymaganych depozytów zabezpieczających i funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania. Takie zasoby mogą obejmować wszelkie inne fundusze rozliczeniowe zapewniane przez członków rozliczających bądź inne strony, uzgodnienia dotyczące podziału strat, ubezpieczenia, środki własne CCP, gwarancje jednostki dominującej bądź podobne zabezpieczenia. Zasoby te są swobodnie dostępne dla CCP i nie wykorzystuje się ich do pokrywania strat operacyjnych.

2.   ▐ Fundusz na wypadek niewykonania zobowiązania, o którym mowa w art. 40, i inne zasoby finansowe, o których mowa w ust. 1, umożliwiają CCP w każdym czasie przetrwanie potencjalnych strat w skrajnych, ale prawdopodobnych warunkach rynkowych. CCP opracowuje scenariusze takich skrajnych, ale prawdopodobnych warunków rynkowych.

3.    CCP dokonuje pomiaru swojego możliwego zapotrzebowania na płynność. CCP musi mieć nieprzerwany dostęp do odpowiedniej płynności, aby świadczyć usługi i prowadzić działalność. W tym celu CCP uzyskuje niezbędne linie kredytowe lub zapewniane są podobne rozwiązania służące spełnieniu jego potrzeb w zakresie płynności, w przypadku gdy zasoby finansowe, którymi dysponuje, nie są natychmiast dostępne. Każdy członek rozliczający, jednostka dominująca bądź jednostka zależna członka rozliczającego może zapewnić maksymalnie 25 % linii kredytowych, jakich potrzebuje CCP.

4.   CCP może wymagać od wykonujących zobowiązania członków rozliczających udostępnienia dodatkowych środków w przypadku niewykonania zobowiązania przez innego członka rozliczającego. Członkowie rozliczający CCP mają ograniczone ekspozycje względem CCP.

5.    W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA, po konsultacji z EBA, opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających skrajne warunki, o których mowa w ust. 2 i które ma przetrwać CCP.

ESMA, po konsultacji z EBA, przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 czerwca 2012 r.

Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania technicznych standardów regulacyjnych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. [popr. 19]

▐

Artykuł 42

Kaskadowe pokrywanie strat w przypadku niewykonania zobowiązania

1.   Przy pokrywaniu strat CCP korzysta z depozytów zabezpieczających wniesionych przez niewykonującego zobowiązania członka rozliczającego przez skorzystaniem z innych zasobów finansowych.

2.   W przypadku gdy depozyty zabezpieczające wniesione przez niewykonującego zobowiązania członka rozliczającego nie wystarczają do pokrycia strat poniesionych przez CCP, CCP wykorzystuje wyniesioną przez tego członka składkę na rzecz funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania do pokrycia tych strat.

3.   CCP korzysta ze składek na rzecz funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania i innych składek wniesionych przez wykonujących zobowiązania członków rozliczających wyłącznie po wyczerpaniu środków ze składek niewykonującego zobowiązania członka rozliczającego oraz ▐ ze środków własnych CCP, o których mowa w art. 41 ust. 1.

4.   CCP nie może korzystać z depozytów zabezpieczających wniesionych przez wykonujących zobowiązanie członków rozliczających do pokrycia strat wynikających z niewykonania zobowiązania przez innego członka rozliczającego.

Artykuł 43

Wymogi dotyczące zabezpieczenia

1.   CCP przyjmuje wysoce płynne zabezpieczenia, takie jak środki pieniężne, złoto, obligacje rządowe i obligacje korporacyjne wysokiej jakości, o minimalnym ryzyku kredytowym i rynkowym do pokrycia jego pierwotnej i bieżącej ekspozycji wobec jego członków rozliczających. W odniesieniu do kontrahentów niefinansowych CCP mogą akceptować gwarancje bankowe, traktując je jako zabezpieczenie przed ekspozycją na bank będący członkiem rozliczającym. CCP stosuje odpowiednie redukcje wartości aktywów, odpowiadające ich potencjalnemu spadkowi wartości w okresie pomiędzy ich ostatnią wyceną a datą, do kiedy można w uzasadniony sposób oczekiwać ich upłynnienia. CCP uwzględnia również ryzyko utraty płynności po niewykonaniu zobowiązania przez uczestnika rynku i ryzyko koncentracji dotyczące pewnych aktywów, które mogą prowadzić do ustanowienia odpowiedniego zabezpieczenia i odpowiedniej redukcji wartości. Te minimalne standardy są tworzone zgodnie z poziomem ryzyka i podlegają regularnym przeglądom w celu uwzględnienia warunków rynkowych, a w szczególności w odpowiedzi na sytuacje nadzwyczajne, gdy ustalone zostanie, że takie działanie pozwoli ograniczyć ryzyko systemowe.

2.   W stosownych przypadkach i przy zachowaniu wystarczającej ostrożności CCP może przyjąć jako zabezpieczenie służące pokryciu wymogów dotyczących depozytu zabezpieczającego instrument bazowy kontraktu pochodnego lub instrument finansowy generujący ekspozycję CCP.

3.    W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA, po konsultacji z EBA i ESRB, opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających rodzaj zabezpieczenia, które może uznać za wysoce płynne, i redukcje wartości, o których mowa w ust. 1.

ESMA, po konsultacji z EBA i ESRB, przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 czerwca 2012 r.

Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania technicznych standardów regulacyjnych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 . [popr. 19]

▐

Artykuł 44

Polityka inwestycyjna

1.   CCP inwestuje swoje zasoby finansowe wyłącznie w wysoce płynne instrumenty finansowe o minimalnym ryzyku rynkowym i ryzyku kredytowym , np. w rezerwy dowolnego banku centralnego w UE . Inwestycje można szybko upłynnić przy minimalnym spadku ceny.

1a.     Kwota kapitału oraz zyski i rezerwy CCP, które nie zostały zainwestowane zgodnie z ust. 1, nie mogą zostać wykorzystane do celów art. 12 ust. 2.

2.   Instrumenty finansowe wniesione jako depozyty zabezpieczające składane są u operatorów systemów rozrachunku papierów wartościowych zapewniających niedyskryminujący dostęp do CCP i pełną ochronę tych instrumentów. W razie potrzeby CCP dysponuje szybkim dostępem do instrumentów finansowych. CCP ściśle kontrolują lombardowanie zabezpieczenia złożonego przez członków rozliczających, co podlega kontroli ESMA.

3.   CCP nie inwestuje swojego kapitału ani kwot wynikających z wymogów, o których mowa w art. 39, 40 i 41, we własne papiery wartościowe ani w papiery wartościowe jego jednostki dominującej bądź jednostki zależnej.

4.   Podczas podejmowania decyzji inwestycyjnych CCP uwzględnia łączną ekspozycję na ryzyko kredytowe wobec poszczególnych dłużników i dopilnowuje, by łączna ekspozycja na ryzyko wobec poszczególnych dłużników pozostawała w dopuszczalnych granicach koncentracji.

5.    W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA, po konsultacji z EBA, opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających wysoce płynne instrumenty finansowe, o których mowa w ust. 1, i granice koncentracji, o których mowa w ust. 4.

ESMA, po konsultacji z EBA, przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 czerwca 2012 r.

Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania technicznych standardów regulacyjnych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. [popr. 19]

▐

Artykuł 45

Procedury na wypadek niewykonania zobowiązania przez członka rozliczającego

1.   CCP dysponuje szczegółowymi procedurami, które należy stosować w przypadku, gdy członek rozliczający nie spełnia wymogów ustanowionych w art. 35 w terminie i zgodnie z procedurami ustanowionymi przez CCP. CCP szczegółowo opracowuje procedury, które należy stosować w przypadku, gdy niewypłacalności członka rozliczającego nie stwierdza CCP. Procedury te są poddawane corocznemu przeglądowi.

2.   CCP niezwłocznie podejmuje działania mające na celu ograniczenie strat i presji na płynność wynikających z niewykonania zobowiązania i dopilnowuje, by zamknięcie pozycji członka rozliczającego nie zakłóciło działalności CCP ani nie naraziło wykonujących zobowiązania członków rozliczających na straty, których nie mogą przewidzieć ani kontrolować.

3.   CCP niezwłocznie informuje właściwy organ. Właściwy organ niezwłocznie informuje organ odpowiedzialny za nadzór nad niewykonującym zobowiązania członkiem rozliczającym, w przypadku gdy CCP uzna, że członek rozliczający nie będzie w stanie wywiązać się ze swoich przyszłych zobowiązań oraz kiedy CCP zamierza ogłosić niewykonanie przez niego zobowiązania.

4.   CCP ustala, że jego procedury na wypadek niewykonania zobowiązania podlegają egzekwowaniu. CCP podejmuje wszystkie uzasadnione kroki służące zagwarantowaniu, że posiada uprawnienia do likwidacji pozycji wynikających z transakcji na własny rachunek niewykonującego zobowiązania członka rozliczającego oraz do przeniesienia bądź likwidacji pozycji niewykonującego zobowiązania członka rozliczającego należących do klientów.

Artykuł 46

Przegląd modeli, stosowanie testu warunków skrajnych i weryfikacja historyczna

1.   CCP dokonuje regularnych przeglądów modeli i parametrów przyjętych do obliczania wymogów dotyczących depozytów zabezpieczających, składek na rzecz funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania, wymogów dotyczących zabezpieczenia i innych mechanizmów kontroli ryzyka. Modele poddawane są rygorystycznym i częstym testom warunków skrajnych w celu oceny ich odporności w wyjątkowych, ale prawdopodobnych warunkach rynkowych, oraz weryfikacji historycznej w celu sprawdzenia wiarygodności przyjętej metodyki. CCP informuje właściwy organ o wynikach przeprowadzonych testów i uzyskuje zgodę tego organu przed wprowadzeniem jakichkolwiek zmian do tych modeli i parametrów.

2.   CCP przeprowadza regularne testy kluczowych aspektów procedur na wypadek niewykonania zobowiązania i podejmuje wszelkie uzasadnione kroki gwarantujące, że wszyscy członkowie rozliczający rozumieją te procedury oraz dysponują odpowiednimi rozwiązaniami umożliwiającymi reagowanie na przypadki niewykonania zobowiązania.

2a     ESMA udostępnia europejskim urzędom nadzoru informacje na temat wyników testów warunków skrajnych, o których mowa w ust. 1, aby mogły one ocenić narażenie przedsiębiorstw finansowych wobec CCP niewykonujących zobowiązań.

3.   CCP podaje do publicznej wiadomości podstawowe informacje dotyczące swojego modelu zarządzania ryzykiem i założeń przyjętych w celu przeprowadzania testów warunków skrajnych, o których mowa w ust. 1 , a także wyniki testów warunków skrajnych, chyba że właściwy organ po przeprowadzeniu konsultacji z ESMA uzna, że takie ujawnienie informacji stanowiłoby zagrożenie dla stabilności finansowej .

4.    W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających:

a)	rodzaj testów, jakie mają być przeprowadzane dla poszczególnych kategorii instrumentów finansowych i portfeli;

b)	udział w testach członków rozliczających lub innych stron;

c)	częstotliwość przeprowadzania testów;

d)	horyzont czasowy zakładany dla przeprowadzanych testów;

e)	podstawowe informacje, o których mowa w ust. 3.

ESMA, w porozumieniu z EBA, przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 czerwca 2012 r.

Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania technicznych standardów regulacyjnych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. [popr. 19]

▐

Artykuł 47

Rozrachunek

1.   Do rozrachunku transakcji CCP korzysta z pieniądza banku centralnego, o ile jest to wykonalne i o ile jest on dostępny. W przypadku nieskorzystania z pieniądza banku centralnego podejmowane są kroki służące ścisłemu ograniczeniu ryzyka rozliczenia gotówkowego .

2.   CCP wyraźnie określa swoje obowiązki w odniesieniu do dostaw instrumentów finansowych, w tym czy ma obowiązek dokonania lub odebrania dostawy instrumentu finansowego oraz czy wypłaca uczestnikom odszkodowanie za straty poniesione w trakcie dostawy.

3.   Jeżeli CCP ma obowiązek dokonania lub odebrania dostaw instrumentów finansowych, CCP wyłącza ryzyko podstawowe dzięki korzystaniu w jak najszerszym zakresie z mechanizmów „dostawa za płatność”.

Artykuł 48

Uzgodnienia interoperacyjne

1.   CCP może zawrzeć uzgodnienie interoperacyjne z innym CCP jeśli spełnione są wymogi przewidziane w art. 49 i 50.

1a     Aby nie narażać CCP na dodatkowe ryzyko, dla celów niniejszego rozporządzenia uzgodnienia dotyczące interoperacyjności ograniczają się do zbywalnych papierów wartościowych i instrumentów rynku pieniężnego zdefiniowanych w art. 4 ust. 1 pkt 18 lit. a) i b) oraz pkt 19 dyrektywy 2004/39/WE. Do dnia 30 września 2014 r. ESMA przedstawia Komisji sprawozdanie na temat tego, czy rozszerzenie zakresu na inne instrumenty finansowe byłoby wskazane.

2.   Ustanowiwszy uzgodnienie interoperacyjne z innym CCP do celów świadczenia usług określonemu systemowi obrotu, CCP dysponuje niedyskryminującym dostępem do danych tego systemu obrotu, których potrzebuje do pełnienia swoich funkcji, oraz dostępem do odpowiedniego systemu rozrachunku.

3.   Zawarcie uzgodnienia interoperacyjnego lub uzyskanie dostępu do systemu udostępniania danych lub systemu rozrachunku, o których mowa w ust. 1 i 2, może zostać ograniczone, bezpośrednio bądź pośrednio, wyłącznie na potrzeby kontroli ryzyka wynikającego z tego uzgodnienia bądź dostępu.

Artykuł 48a

Dostęp CCP do systemów obrotu

1.     CCP ma prawo do niedyskryminacyjnego dostępu do systemu udostępniania danych każdego konkretnego systemu obrotu oraz do każdego właściwego systemu rozrachunku, który to dostęp jest konieczny do wykonania przez CCP jego obowiązków.

2.     Dla celów sporządzania sprawozdań dla Komisji i Parlamentu Europejskiego, o których mowa w art. 68, ESMA monitoruje dostęp do CCP i wpływ konkretnych praktyk, w tym stosowania wyłącznych praktyk licencyjnych, na konkurencyjność.

Artykuł 49

Zarządzanie ryzykiem

1.   CCP zawierający uzgodnienie interoperacyjne:

a)	wprowadzają odpowiednie strategie, procedury i systemy służące skutecznemu wykrywaniu i monitorowaniu dodatkowego ryzyka oraz zarządzaniu tym ryzykiem, jakie wynika ze wspomnianego uzgodnienia, tak aby mogli terminowo wywiązywać się ze swoich obowiązków;

b)	uzgadniają swoje prawa i obowiązki, w tym prawo właściwe regulujące ich stosunki;

c)	wykrywają i monitorują ryzyko kredytowe i ryzyko utraty płynności oraz zarządzają tymi ryzykami, tak aby niewykonanie zobowiązania przez członka rozliczającego jednego CCP pozostało bez wpływu na CCP, z którym wiąże je uzgodnienie interoperacyjne;

(d)	wykrywają, monitorują i uwzględniają potencjalne współzależności i korelacje wynikające z uzgodnienia interoperacyjnego, które mogą wpłynąć na ryzyko kredytowe i ryzyko utraty płynności związane z koncentracjami poszczególnych członków rozliczających oraz na połączone zasoby finansowe.

Do celów lit. b) akapit pierwszy CCP stosują te same zasady dotyczące odpowiednio momentu wprowadzenia zlecenia przeniesienia do swoich odpowiednich systemów i momentu nieodwołalności określone w dyrektywie 98/26/WE.

Do celów lit. c) akapit pierwszy w warunkach uzgodnienia określony jest proces zarządzania konsekwencjami niewykonania zobowiązania, w przypadku gdy jeden z CCP, który zawarł uzgodnienie interoperacyjne, nie wykonuje zobowiązania.

Do celów lit. d) akapit pierwszy CCP ściśle kontrolują lombardowanie zabezpieczenia złożonego przez członków rozliczających na mocy uzgodnienia, z zastrzeżeniem zezwolenia właściwych organów. W uzgodnieniu określony jest sposób ochrony przed tym ryzykiem, przy uwzględnieniu wystarczającego pokrycia i potrzeby ograniczenia efektu domina.

2.   W przypadku gdy modele zarządzania ryzykiem stosowane przez CCP do pokrycia ich ekspozycji wobec ich członków rozliczających, a także ich wzajemnych ekspozycji, są różne, CCP identyfikują te różnice, oceniają ryzyko potencjalnie z nich wynikające i podejmują środki, w tym poprzez zapewnienie dodatkowych zasobów finansowych, ograniczające ich wpływ na uzgodnienie interoperacyjne, a także ewentualnie konsekwencje pod względem ryzyka wystąpienia efektu domina oraz dopilnowują, by różnice te pozostały bez wpływu na zdolność każdego CCP do zarządzania konsekwencjami niewykonania zobowiązania przez członka rozliczającego.

Artykuł 49a

Przekazywanie depozytów zabezpieczających między CCP

1.     CCP rozdziela zabezpieczenie otrzymane od CCP, z którymi zawarł uzgodnienie interoperacyjne.

2.     Zabezpieczenie otrzymane w formie środków pieniężnych jest składane na oddzielnych rachunkach.

3.     Zabezpieczenie otrzymane w formie instrumentów finansowych jest składane na oddzielnych rachunkach prowadzonych przez operatorów systemów rozrachunku papierów wartościowych notyfikowanych na mocy dyrektywy 98/26/WE.

4.     Zabezpieczenie rozdzielone na mocy ust. 1, 2, i 3 jest dostępne dla CCP wyłącznie w przypadku niewykonania zobowiązania przez CCP, który wniósł zabezpieczenie w ramach uzgodnienia interoperacyjnego.

5.     W przypadku niewykonania zobowiązania przez CCP, który otrzymał zabezpieczenie w ramach uzgodnienia interoperacyjnego, zabezpieczenie rozdzielone na mocy ust. 1, 2 i 3 jest szybko zwracane CCP, który wniósł zabezpieczenie.

Artykuł 50

Zatwierdzanie uzgodnień interoperacyjnych

1.   Uzgodnienie interoperacyjne podlega uprzedniemu zatwierdzeniu przez organy właściwe dla zawierających je CCP. Zastosowanie ma procedura przewidziana w art. 13.

2.   Właściwe organy zatwierdzają uzgodnienie interoperacyjne wyłącznie jeśli zainteresowani CCP mają zezwolenie na rozliczanie na mocy procedury określonej w art. 13 i przez co najmniej trzy lata nieprzerwanie pełnili swoją funkcję w zakresie rozliczania kontraktów na instrumenty pochodne na mocy zezwolenia zgodnie z wymogami nadzorczymi , wymogi określone w art. 49 są spełnione, a warunki techniczne rozliczania transakcji na mocy uzgodnienia umożliwiają sprawne i prawidłowe funkcjonowanie rynków finansowych, natomiast samo uzgodnienie nie zmniejsza skuteczności nadzoru.

3.   Jeżeli właściwy organ uzna, że wymogi określone w ust. 2 nie są spełnione, przedstawia innym właściwym organom i zainteresowanym CCP pisemne wyjaśnienie swoich ustaleń dotyczących ryzyka. Powiadamia on również ESMA, który wydaje opinię w sprawie zasadności ustaleń dotyczących ryzyka jako podstawy odmowy zatwierdzenia uzgodnienia interoperacyjnego. Opinia ESMA udostępniana jest wszystkim zainteresowanym CCP. W przypadku gdy opinia ESMA różni się od oceny odpowiedniego właściwego organu, organ ten rozważy swoje stanowisko, uwzględniając opinię ESMA.

4.   Do dnia 30 czerwca 2012 r. ESMA wydaje wytyczne bądź zalecenia służące dokonywaniu spójnych, skutecznych i efektywnych ocen uzgodnień interoperacyjnych, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 8 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Tytuł VI

Rejestracja repozytoriów transakcji i nadzór nad nimi

Rozdział 1

Warunki i procedury rejestracji repozytorium transakcji

Artykuł 51

Rejestracja repozytorium transakcji

1.   ESMA rejestruje repozytoria transakcji do celów art. 6.

2.   Warunkiem kwalifikowania się do uzyskania rejestracji na mocy niniejszego artykułu jest posiadanie przez repozytorium transakcji statusu osoby prawnej z siedzibą w Unii i spełnianie wymogów tytułu VII.

3.   Rejestracja repozytorium transakcji jest ważna na całym terytorium Unii.

4.   Zarejestrowane repozytorium transakcji spełnia w każdym czasie początkowe warunki rejestracji. Repozytorium transakcji powiadamia niezwłocznie ESMA o wszelkich istotnych zmianach warunków rejestracji.

Artykuł 52

Wniosek o rejestrację

1.   Repozytorium transakcji składa wniosek o rejestrację do ESMA.

2.   W ciągu dziesięciu dni roboczych od otrzymania wniosku ESMA sprawdza jego kompletność.

Jeśli wniosek nie jest kompletny, ESMA wyznacza termin, w którym repozytorium transakcji ma przedłożyć dodatkowe informacje.

Po stwierdzeniu, że wniosek jest kompletny, ESMA powiadamia o tym odpowiednio repozytorium transakcji.

3.    W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających szczegóły dotyczące przedkładanego ESMA wniosku o rejestrację, o którym mowa w ust. 1.

ESMA przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 czerwca 2012 r.

Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania technicznych standardów regulacyjnych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. [popr. 19]

▐

4.   W celu zapewnienia jednolitego stosowania ust. 1 ESMA opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych określających format wniosku o rejestrację przedkładanego ESMA.

ESMA przedstawi Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia 30 czerwca 2012 r.

Komisji powierza się uprawnienia do przyjęcia projektów wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

▐

Artykuł 53

Rozpatrzenie wniosku

1.   W ciągu 40 dni roboczych od powiadomienia, o którym mowa w art. 52 ust. 2 akapit trzeci, ESMA rozpatruje wniosek o rejestrację w oparciu o to, czy repozytorium transakcji spełnia wymogi określone w art. 64–67 i przyjmuje decyzję o rejestracji bądź odmowie rejestracji oraz w pełni ją uzasadnia.

2.   Decyzja wydana przez ESMA na mocy ust. 1 wchodzi w życie piątego dnia roboczego po jej przyjęciu.

Artykuł 54

Powiadomienie o decyzji

1.   Po przyjęciu decyzji o rejestracji, odmowie rejestracji bądź jej cofnięciu ESMA informuje o niej repozytorium transakcji w ciągu pięciu dni roboczych i podaje pełne uzasadnienie swojej decyzji.

2.   ESMA informuje Komisję o każdej decyzji podjętej zgodnie z ust. 1.

3.   ESMA publikuje na swojej stronie internetowej wykaz repozytoriów transakcji zarejestrowanych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Wykaz ten jest aktualizowany w terminie pięciu dni roboczych po podjęciu decyzji zgodnie z ust. 1.

Artykuł 55

Grzywny

1.   ▐ ESMA ▐ może w drodze decyzji nałożyć na repozytorium transakcji grzywnę, w przypadku gdy umyślnie bądź wskutek zaniedbania repozytorium transakcji naruszyło przepisy art. 63 ust. 1, art. 64, 65, 66 i art. 67 ust. 1 i 2 niniejszego rozporządzenia.

2.   Grzywny, o których mowa w ust. 1, są odstraszające oraz proporcjonalne do charakteru i wagi naruszenia, jego czasu trwania oraz możliwości finansowych danego repozytorium transakcji. ▐

3.   Nie naruszając przepisów ust. 2, jeżeli w wyniku naruszenia repozytorium transakcji bezpośrednio lub pośrednio uzyskało wymierne korzyści finansowe, wysokość grzywny musi być co najmniej równa wysokości tych korzyści.

4.    W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających:

a)	szczegółowe kryteria ustalania wysokości grzywny;

b)	procedury dotyczące dochodzeń, środków towarzyszących i zgłaszania, jak również procedury decyzyjne, w tym przepisy w zakresie prawa do obrony, dostępu do akt, reprezentacji prawnej, poufności, a także przepisy tymczasowe oraz zasady ustalania wysokości i poboru grzywien.

▐

ESMA przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 czerwca 2012 r.

Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania technicznych standardów regulacyjnych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. [Popr. 6]

▐

Artykuł 56

Okresowe kary pieniężne

1.    Rada Organów Nadzoru ESMA w drodze decyzji nakłada okresowe kary pieniężne, aby zmusić:

a)	repozytorium transakcji do usunięcia naruszenia;

b)	osoby zaangażowane w repozytorium transakcji lub powiązane strony trzecie do udzielenia kompletnych informacji, których zażądano;

c)

osoby zaangażowane w repozytorium transakcji lub powiązane strony trzecie do poddania się dochodzeniu, a w szczególności do przedłożenia kompletnych dokumentów, danych, procedur i wszelkich innych żądanych materiałów, a także do uzupełnienia i skorygowania innych informacji udostępnionych w dochodzeniu;

d)	osoby zaangażowane w repozytorium transakcji lub powiązane strony trzecie do poddania się kontroli na miejscu.

2.   Przewidziane okresowe kary pieniężne są skuteczne i proporcjonalne. Wysokość okresowej kary pieniężnej jest obliczana za każdy dzień opóźnienia. ▐

2a.     Niezależnie od przepisów ust. 2 wysokość okresowych kar pieniężnych wynosi 3 % średniego dziennego obrotu w poprzedzającym roku obrotowym. Jest ona obliczana od dnia określonego w decyzji o nałożeniu okresowej kary pieniężnej.

2b.     Okresową karę pieniężną nakłada się na okres nieprzekraczający sześciu miesięcy po powiadomieniu o decyzji ESMA. Po upływie tego sześciomiesięcznego okresu ESMA rozważa podjęcie środków.

Artykuł 57

Wysłuchanie zainteresowanych stron

1.   Przed podjęciem decyzji w sprawie nałożenia grzywny lub okresowej kary pieniężnej przewidzianych w art. 55 i art. 56 ESMA zapewnia stronom, które są objęte postępowaniem, możliwość przedstawienia swojego stanowiska w kwestiach, co do których Komisja zgłosiła zastrzeżenia.

Podstawę decyzji ESMA mogą stanowić wyłącznie zastrzeżenia, co do których zainteresowane strony mogły przedstawić swoje stanowisko.

2.   W postępowaniu w pełni przestrzega się prawa zainteresowanych stron do obrony.

Mają one prawo dostępu do gromadzonych przez ESMA akt sprawy, z zastrzeżeniem uzasadnionego interesu innych osób w zakresie ochrony ich tajemnicy służbowej. Prawo dostępu do akt sprawy nie obejmuje informacji poufnych oraz wewnętrznych dokumentów ESMA . [Popr. 8]

Artykuł 58

Wspólne przepisy dotyczące grzywien i okresowych kar pieniężnych

1.    ESMA podaje do wiadomości publicznej każdą grzywnę i okresową karę pieniężną, które zostały nałożone zgodnie z art. 55 i 56.

2.   Grzywny i okresowe kary pieniężne nałożone zgodnie z art. 55 i 56 mają charakter administracyjny.

2a.     Jeżeli ESMA postanowi nie nakładać grzywien ani kar pieniężnych, informuje o tym odpowiednio właściwe organy państw członkowskich, Parlament Europejski i Radę oraz podaje przyczyny swojej decyzji. [Popr. 9 Rev]

Artykuł 59

Kontrola przez Trybunał Sprawiedliwości

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej ma nieograniczone prawo orzekania w zakresie odwołań od decyzji, na mocy których ESMA nałożyła grzywnę lub okresową karę pieniężną. Trybunał Sprawiedliwości może uchylić, obniżyć lub podwyższyć nałożoną grzywnę lub okresową karę pieniężną. [Popr. 10]

Artykuł 60

Wycofanie rejestracji

1.   ESMA wycofuje rejestrację repozytorium transakcji jeśli zachodzi którakolwiek z następujących okoliczności:

a)	repozytorium transakcji wyraźnie zrzeka się rejestracji lub nie świadczyło usług w poprzednich sześciu miesiącach;

b)	repozytorium transakcji uzyskało rejestrację na podstawie fałszywych oświadczeń lub w inny niezgodny z prawem sposób;

c)	repozytorium transakcji przestało spełniać warunki, na podstawie których zostało zarejestrowane;

d)	repozytorium transakcji poważnie lub wielokrotnie naruszyło przepisy niniejszego rozporządzenia.

2.   W przypadku gdy właściwy organ państwa członkowskiego, w którym repozytorium transakcji świadczy usługi i prowadzi działalność, stwierdzi, że jeden z warunków, o których mowa w ust. 1, został spełniony, może zwrócić się do ESMA o sprawdzenie, czy zostały spełnione warunki cofnięcia rejestracji. Jeżeli ESMA podejmuje decyzję o niewycofaniu rejestracji danemu repozytorium transakcji, przedstawia pełne uzasadnienie tej decyzji.

2a.     ESMA podejmuje wszystkie niezbędne działania, aby zapewnić prawidłowe zastąpienie repozytorium transakcji, któremu cofnięto zezwolenie, w tym przeniesienie danych do innych repozytoriów transakcji oraz przekierowanie przepływów sprawozdawczych do innych repozytoriów transakcji.

Artykuł 61

Nadzór nad repozytoriami transakcji

1.   ESMA monitoruje stosowanie art. 64-67.

2.   W celu wywiązania się z obowiązków przewidzianych w art. 51-60 oraz art. 62 i 63 ESMA posiada uprawnienia do:

a)	uzyskania dostępu do wszelkiego rodzaju dokumentów w dowolnej formie i otrzymywania lub pobierania ich kopii;

b)	domagania się informacji od wszelkich osób oraz, w miarę potrzeb, kierowania zapytań do tych osób w związku z uzyskaniem informacji;

c)	przeprowadzanie zapowiedzianych lub niezapowiedzianych kontroli na miejscu;

d)	żądania rejestrów połączeń telefonicznych i przesyłu danych.

Rozdział 2

Stosunki z państwami trzecimi

Artykuł 62

Umowy międzynarodowe

W stosownych przypadkach Komisja przedkłada Radzie wnioski w sprawie negocjowania umów międzynarodowych z jednym państwem trzecim bądź większą ich liczbą w zakresie wzajemnego udostępniania i wymiany informacji na temat kontraktów dotyczących instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, przechowywanych w repozytoriach transakcji mających siedzibę w państwach trzecich, w przypadku gdy informacje te są niezbędne do wykonywania obowiązków właściwych organów na mocy niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 63

Równoważność i uznawanie

1.   Repozytorium transakcji mające siedzibę w państwie trzecim może świadczyć usługi i prowadzić działalność na rzecz podmiotów mających siedzibę w Unii do celów art. 6, jedynie jeśli posiada oddzielną siedzibę w UE i zostało uznane przez ESMA .

2.   ESMA uznaje repozytorium transakcji z państwa trzeciego tylko wówczas , jeśli spełnione są następujące warunki:

a)	repozytorium transakcji uzyskało zezwolenie w państwie trzecim i podlega skutecznemu nadzorowi w tym państwie trzecim;

b)	Komisja przyjęła decyzję zgodnie z ust 3;

c)	Unia zawarła z tym państwem trzecim umowę międzynarodową, o której mowa w art. 62;

d)	poczyniono uzgodnienia o współpracy zgodnie z ust. 4, tak aby zapewnić organom Unii bezpośredni i stały dostęp do wszystkich niezbędnych informacji.

(da)	w stosunku do kraju trzeciego Komisja wydała decyzję, w której stwierdzono, że standardy zapobiegające praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu są zgodne z wymogami Grupy Specjalnej ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy i równoważne ze standardami określonymi w dyrektywie 2005/60/WE;

db)

państwo trzecie podpisało porozumienie z państwem członkowskim, w którym CCP z zezwoleniem ma siedzibę, które to porozumienie jest w pełni zgodne ze standardami określonymi w art. 26 modelowej konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku oraz zapewnia skuteczną wymianę informacji w sprawach podatkowych, w tym na temat wszelkich wielostronnych umów podatkowych;

dc)	właściwe organy państwa trzeciego, które zawarło z Unią umowę międzynarodową, o której mowa w art. 62, zgadzają się pokryć wszelkie wydatki repozytorium transakcji i organów UE związane ze sprawą sądową dotyczącą informacji przekazywanych przez repozytorium transakcji;

dd)	dane państwo trzecie stosuje warunki wzajemnego dostępu dla repozytoriów transakcji, które mają siedzibę w UE, oraz dane państwo trzecie wdrożyło system wzajemnego uznawania.

3.   Komisja ma prawo przyjąć akty delegowane zgodnie z art. -68 , stwierdzając, że ramy prawne i nadzorcze państwa trzeciego zapewniają, iż repozytoria transakcji, które uzyskały zezwolenie w tym państwie trzecim, spełniają prawnie wiążące wymogi równoważne z wymogami wynikającymi z niniejszego rozporządzenia oraz iż repozytoria transakcji podlegają skutecznemu nadzorowi i egzekwowaniu przepisów prowadzonemu na bieżąco w tym państwie trzecim.

4.   ESMA zawiera uzgodnienia o współpracy z odpowiednimi właściwymi organami państw trzecich, których ramy prawne i nadzorcze uznano za równoważne z niniejszym rozporządzeniem zgodnie z ust. 3. Takie uzgodnienia gwarantują, że organy Unii mają bezpośredni i stały dostęp do wszystkich informacji niezbędnych do wykonywania swoich obowiązków oraz bezpośredni dostęp do repozytoriów transakcji pod jurysdykcją państw trzecich . Uzgodnienia te określają co najmniej:

a)

mechanizm wymiany informacji pomiędzy ESMA, innymi organami unijnymi wykonującymi obowiązki zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, ▐ właściwymi organami zainteresowanych państw członkowskich i repozytoriami transakcji zainteresowanych państw trzecich; mechanizm ten obejmuje przeprowadzanie przez ESMA lokalnych inspekcji w repozytoriach transakcji państw trzecich;

b)	procedury dotyczące koordynowania działań nadzorczych.

Tytuł VII

Wymogi dotyczące repozytorium transakcji

Artykuł 64

Wymogi ogólne

1.   Repozytorium transakcji posiada solidne zasady zarządzania obejmujące jasną strukturę organizacyjną z dobrze określonymi, przejrzystymi i spójnymi obszarami odpowiedzialności oraz odpowiednie mechanizmy kontroli wewnętrznej obejmujące prawidłowe procedury administracyjne i rachunkowości, zapobiegające jakiemukolwiek ujawnieniu informacji poufnych.

2.   Repozytorium transakcji ustanawia odpowiednie strategie i procedury zapewniające przestrzeganie wszystkich przepisów niniejszego rozporządzenia przez to repozytorium, jego kierownictwo i pracowników.

3.   Repozytorium transakcji utrzymuje i stosuje odpowiednią strukturę organizacyjną zapewniającą ciągłość działania oraz prawidłowe funkcjonowanie repozytorium transakcji w zakresie świadczenia usług i prowadzenia działalności. Repozytorium transakcji stosuje odpowiednie i proporcjonalne systemy, zasoby i procedury.

4.   Kierownictwo wyższego szczebla i członkowie zarządu repozytorium transakcji cieszą się odpowiednio nieposzlakowaną opinią i posiadają dostateczne doświadczenie pozwalające na zapewnienie prawidłowego i ostrożnego zarządzania repozytorium transakcji.

5.   Repozytorium transakcji posiada obiektywne, niedyskryminujące wymogi dotyczące dostępu i uczestnictwa, które publicznie ujawnia. Kryteria ograniczające dostęp do repozytorium transakcji są dozwolone wyłącznie pod warunkiem, że ich celem jest kontrola ryzyka, na jakie narażone są dane przechowywane w repozytorium transakcji.

6.    Repozytorium transakcji ujawnia publicznie ceny i opłaty związane ze świadczonymi usługami. Repozytorium transakcji ujawnia ceny i opłaty poszczególnych usług i funkcji świadczonych odrębnie, w tym zniżki i rabaty oraz warunki korzystania z tych zniżek i rabatów. Repozytorium transakcji zapewnia podmiotom dokonującym zgłoszeń odrębny dostęp do poszczególnych usług. Ceny i opłaty pobierane przez repozytorium transakcji nie są wyższe niż koszty ponoszone przez repozytorium transakcji .

Artykuł 65

Niezawodność działania

1.   Repozytorium transakcji określa źródła ryzyka operacyjnego i ogranicza je dzięki opracowaniu odpowiednich systemów, kontroli i procedur. Takie systemy są niezawodne i bezpieczne, a także posiadają odpowiednie możliwości przetwarzania otrzymywanych informacji.

2.   Repozytorium transakcji ustanawia, wprowadza i stosuje odpowiednią strategię na rzecz ciągłości działania oraz plan przywrócenia gotowości do pracy po wystąpieniu sytuacji nadzwyczajnej służące zachowaniu pełnionych funkcji, szybkiemu przywróceniu działalności i wywiązywaniu się z obowiązków repozytorium transakcji. W takim planuje przewiduje się co najmniej utworzenie systemów zastępczych.

Artykuł 66

Ochrona i rejestrowanie danych

1.   Repozytorium transakcji zapewnia poufność, integralność i ochronę danych otrzymanych na mocy art. 6. Bez zgody obydwu kontrahentów będących stronami do kontraktu na instrumenty pochodne żadnych informacji nie można wykorzystywać do celów handlowych.

2.   Repozytorium transakcji bezzwłocznie rejestruje dane otrzymane na mocy art. 6 i przechowuje je przez co najmniej dziesięć lat po rozwiązaniu danych kontraktów. Repozytorium transakcji stosuje szybkie i wydajne procedury rejestrowania w celu udokumentowania zmian zarejestrowanych informacji.

3.   Repozytorium transakcji oblicza pozycje w podziale na kategorie instrumentów pochodnych i na podmioty dokonujące zgłoszeń, w oparciu o dane dotyczące kontraktów pochodnych przekazane zgodnie z art. 6.

4.   Repozytorium transakcji w każdym czasie zapewnia stronom danego kontraktu dostęp do informacji na temat tego kontraktu oraz możliwość skorygowania tych informacji.

5.   Repozytorium transakcji podejmuje wszystkie uzasadnione kroki zapobiegające nieuprawnionemu wykorzystywaniu informacji przechowywanych w jego systemach i zapobiega wykorzystywaniu tych informacji na potrzeby innej działalności.

Informacje poufne zarejestrowane w jednym repozytorium transakcji nie są wykorzystywane w celach komercyjnych przez inną osobę fizyczną lub prawną, stanowiącą dla repozytorium transakcji jednostkę dominującą bądź jednostkę zależną.

Artykuł 67

Przejrzystość i dostępność danych

1.   Repozytorium transakcji regularnie i w sposób łatwo dostępny publikuje pozycje zagregowane w kontraktach zgłoszonych temu repozytorium transakcji, w podziale na kategorie instrumentów pochodnych , przy czym w miarę możliwości odbywa się to z wykorzystaniem międzynarodowych otwartych standardów branżowych.

Repozytoria transakcji zapewniają wszystkim właściwym organom pośredni i bezpośredni dostęp do takich danych na temat kontraktów na instrumenty pochodne, które są niezbędne do wypełnienia ich obowiązków.

2.   Repozytorium transakcji udostępnia niezbędne informacje następującym podmiotom, pod warunkiem że dostęp do tych informacji jest konieczny do umożliwienia im wypełnienia odnośnych zobowiązań i mandatów :

a)

ESMA;

aa)

ESRB;

b)	właściwym organom nadzorującym przedsiębiorstwa podlegające obowiązkowi zgłaszania na mocy art. 6;

c)	właściwemu organowi nadzorującemu CCP mającego dostęp do repozytorium transakcji;

ca)	właściwemu organowi prowadzącemu nadzór nad systemami obrotu, w których zawierane są zgłaszane kontrakty;

d)	odpowiednim bankom centralnym ESBC;

da)

opinii publicznej cotygodniowo w postaci zagregowanej w zrozumiałym formacie w celu umożliwienia osobom niebędącym uczestnikami rynku uzyskanie odpowiednich informacji o konkretnych wielkościach wolumenu, pozycjach, cenach i wartości oraz tendencjach i ryzyku, a także innych istotnych informacji zwiększających przejrzystość rynków instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym.

ESMA powierza się uprawnienia do określania i zmieniania kryteriów dotyczących publikacji tych informacji oraz do decydowania, czy ich publikowaniem powinny się zajmować właściwe krajowe lub europejskie organy.

3.   ESMA przekazuje innym odpowiednim właściwym organom informacje niezbędne do pełnienia ich obowiązków.

4.    W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających szczegóły dotyczące informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, a także standardy operacyjne niezbędne do agregowania i porównywania danych z różnych repozytoriów, jak również – w razie potrzeby – umożliwiające organom, o których mowa w ust. 2, dostęp do tych informacji . Regulacyjne standardy techniczne gwarantują, że informacje publikowane na mocy ust. 1 nie pozwolą zidentyfikować żadnej ze stron jakiegokolwiek kontraktu.

ESMA przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 czerwca 2012 r.

Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania technicznych standardów regulacyjnych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 . [popr. 19]

▐

Artykuł 67a

W celu umożliwienia repozytoriom transakcji realizacji ich misji są one odpowiednio zorganizowane, aby móc udzielić ESMA i właściwym organom bezpośredniego dostępu do informacji o kontraktach na instrumenty pochodne, jak określono w art. 6.

Tytuł VIII

Przepisy przejściowe i końcowe

Artykuł -68

Akty delegowane

1.     Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych powierzone Komisji podlegają warunkom określonym w niniejszym artykule.

2.     Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 23 i 63, powierza się Komisji na czas nieokreślony.

3.     Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja dokłada starań celem zasięgnięcia opinii ESMA.

4.     Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 23 i 63, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie uprawnień określonych w tej decyzji. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w dniu określonym w tej decyzji. Decyzja ta nie wpływa na ważność obowiązujących już aktów delegowanych.

5.     Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja powiadamia o nim równocześnie Parlament Europejski i Radę.

6.     Akt delegowany przyjęty zgodnie z art. 23 i 63 wchodzi w życie tylko wtedy, gdy Parlament Europejski lub Rada nie wyrażą sprzeciwu w terminie trzech miesięcy od powiadomienia o nim Parlamentu Europejskiego lub Rady bądź przed upłynięciem tego terminu, jeśli Parlament Europejski i Rada poinformowały Komisję o tym, że nie wyrażą sprzeciwu. Z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady termin ten jest przedłużany o trzy miesiące.

Artykuł 68

Sprawozdania i przeglądy

1.   Do dnia 31 grudnia 2013 r. Komisja dokonuje przeglądu uzgodnień instytucjonalnych i nadzorczych określonych w tytule III, a w szczególności zadań i obowiązków ESMA, oraz przedstawia sprawozdanie na ten temat. Komisja przedkłada to sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wraz z wszelkimi stosownymi wnioskami.

W tym samym terminie Komisja, przy współpracy z ESMA i odpowiednimi organami sektorowymi, ocenia znaczenie systemowe transakcji kontrahentów niefinansowych na instrumentach pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym.

2.    ESMA przedstawia Komisji sprawozdania ze stosowania obowiązku rozliczania przewidzianego w tytule II i z możliwych przyszłych regulacji dotyczących uzgodnień interoperacyjnych.

Sprawozdania te przedkłada się Komisji do dnia 30 września 2014 r.

3.   Przy współpracy z państwami członkowskimi i ESMA oraz po zwróceniu się o ocenę do ESBC, Komisja sporządza sprawozdanie roczne, w którym ocenia ewentualne ryzyko systemowe i koszty związane z uzgodnieniami interoperacyjnymi.

Sprawozdanie zawiera przynajmniej informacje o liczbie i złożoności tych uzgodnień oraz adekwatności systemów i modelów zarządzania ryzykiem. Komisja przedkłada to sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wraz z wszelkimi stosownymi wnioskami.

ESBC przedstawia Komisji ocenę ewentualnego ryzyka systemowego i kosztów związanych z uzgodnieniami interoperacyjnymi.

3a.     Do dnia … (31) Komisja, we współpracy z ESMA, przygotuje pierwsze ogólne sprawozdanie oraz pierwsze sprawozdanie na temat szczegółowych elementów związanych z wdrożeniem niniejszego rozporządzenia.

We współpracy z ESMA Komisja ocenia w szczególności zmiany w polityce CCP dotyczące wymogów w zakresie zabezpieczeń i wymogów bezpieczeństwa oraz ich dostosowywania do konkretnych rodzajów działalności i profili ryzyka ich użytkowników.

Artykuł 68a

ESMA uzyskuje odpowiednie dodatkowe środki finansowe w celu skutecznego wykonywania zadań związanych z regulowaniem i nadzorem, które określono w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 69

Procedura komitetowa

1.   Komisję wspomaga Europejski Komitet Papierów Wartościowych ustanowiony na mocy decyzji Komisji 2001/528/WE (32). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającego przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (33).

2.   W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 , z uwzględnieniem art. 8 tego rozporządzenia.

▐

Artykuł 70

Zmiana w dyrektywie 98/26/WE

W art. 9 ust. 1 dyrektywy 98/26/WE dodaje się akapit w brzmieniu:

Artykuł 70a

Strona internetowa ESMA

1.     ESMA dysponuje stroną internetową, na której znajdują się następujące informacje:

a)	kontraktów będących przedmiotem obowiązku rozliczania na mocy art. 4;

b)	grzywien nakładanych w przypadku naruszenia postanowień art. 3-8;

c)

CCP, którzy uzyskali zezwolenia na świadczenie usług lub prowadzenie działalności w Unii i którzy są osobami prawnymi mającymi siedzibę w Unii, a także usługi, które mogą świadczyć, i działalność, którą mogą prowadzić, w tym kategorie instrumentów finansowych objętych uzyskanym przez nich zezwoleniem;

d)	grzywien nakładanych w przypadku naruszenia postanowień tytułów IV i IV;

e)	CCP, którzy uzyskali zezwolenia na świadczenie usług lub prowadzenie działalności w Unii i którzy mają siedzibę w państwie trzecim, a także usługi, które mogą świadczyć, i działalność, którą mogą prowadzić, w tym kategorie instrumentów finansowych objętych uzyskanym przez nich zezwoleniem;

f)	repozytoria transakcji, które uzyskały zezwolenie na świadczenie usług i prowadzenie działalności w Unii;

g)	kar i grzywien nakładanych zgodnie z art. 55 i 56;

h)	rejestr publiczny, o którym mowa w art. 4b.

2.     Dla celów ust. 1 lit. b), c) i d) właściwe władze państw członkowskich prowadzą strony internetowe powiązane ze stroną ESMA.

3.     Wszystkie strony internetowe, o których mowa w niniejszym artykule są publicznie dostępne i regularnie aktualizowane oraz zawierają informacje podane w jasnej formie.

Artykuł 71

Przepisy przejściowe

1.   CCP, który przed datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia uzyskał zezwolenie na świadczenie usług w państwie członkowskim, w którym ma siedzibę, lub CCP z państwa członkowskiego, który uzyskał zezwolenie na świadczenie usług w państwie członkowskim zgodnie z przepisami krajowymi tego państwa członkowskiego, ubiega się o zezwolenie do celów niniejszego rozporządzenia w ciągu … (34) zgodnie z art. 10 lub o uznanie zgodnie z art. 23 .

1a.     Repozytorium transakcji, które uzyskało w państwie członkowskim, w którym ma siedzibę, zezwolenie na gromadzenie i przechowywanie danych dotyczących instrumentów pochodnych przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia, bądź repozytorium transakcji mające siedzibę w państwie trzecim i zezwolenie na gromadzenie i przechowywanie danych dotyczących takich instrumentów pochodnych, które stanowiły przedmiot transakcji w państwie członkowskim zgodnie z prawem krajowym tego państwa członkowskiego przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia, ubiega się o rejestrację na podstawie art. 51 lub o uznanie na podstawie art. 63 w ciągu … (35).

2.   Kontrakty na instrumenty pochodne zawarte przed datą stosowania niniejszego rozporządzenia są zgłaszane repozytorium transakcji w ciągu 120 dni od daty rejestracji tego repozytorium transakcji przez ESMA w zakresie danego rodzaju kontraktów.

2a.     Kontrakty na instrumenty pochodne, które w obiektywny i mierzalny sposób ograniczają ryzyko bezpośrednio związane z wypłacalnością finansową inwestycji systemu emerytalno-rentowego zgodnie z dyrektywą 2003/41/WE lub programu, który na mocy prawa danego państwa członkowskiego jest uznawany za system przeznaczony do planowania emerytalnego, nie podlegają obowiązkowi rozliczania określonemu w art. 3 przez okres trzech lat po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, jeżeli ustanowienie wysoce płynnego zabezpieczenia spowodowałoby nadmierne obciążenie inwestora ze względu na wymogi przeliczenia składników majątku. Jeżeli sprawozdanie, o którym mowa w art. 68, wykaże, że w przypadku takich kontrahentów owo nadmierne obciążenie jest nieproporcjonalne, wówczas Komisja ma prawo poszerzenia zakresu stosowania wyjątku, aby umożliwić rozwiązanie pozostałych kwestii.

Ten wyjątek nie dotyczy podległości służbowej, o której mowa w art. 6, ani obowiązków w zakresie technik ograniczania ryzyka, o których mowa w art. 8 ust. 1b.

2b.     Obowiązki kontrahentów wynikające z art. 3, 6 i 8 zaczynają obowiązywać po sześciu miesiącach od opublikowania technicznych standardów regulacyjnych i wykonawczych oraz wytycznych opracowanych przez ESMA i przyjętych przez Komisję.

Artykuł 71a

Personel i środki ESMA

Do dnia 15 września 2011 r. ESMA dokonuje oceny potrzeb odnoszących się do personelu i zasobów, związanych z przejęciem przez ten organ uprawnień i obowiązków zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, i przedkłada sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji.

Artykuł 72

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. C 54 z 19.2.2011, s. 44.

(2)  Dz.U. C 57 z 23.2.2011, s. 1

(3)  Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 12.

(4)  Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 48.

(5)  Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84.

(6)  Dz.U. L 145 z 30.4.2004, s. 1

(7)   Dz.U. L 96 z 12.4.2003, s. 16

(8)   Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 1

(9)  Dz.U. L 177 z 30.6.2006, s. 1 .

(10)  Dz.U. L 177 z 30.6.2006, s. 201 .

(11)  Dz.U. L 228 z 16.8.1973, s. 3.

(12)  Dz.U. L 345 z 19.12.2002, s. 1

(13)  Dz.U. L 323 z 9.12.2005, s. 1.

(14)  Dz.U. L 302 z 17.11.2009, s. 32.

(15)  Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 1.

(16)   Dz.U. L 235 z 23.9.2003, s. 10.

(17)  Dz.U. L 166 z 11.6.1998, s. 45

(18)  http://WE.europa.eu/internal_market/financial-markets/docs/code/code_en.pdf

(19)  Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.

(20)   Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13.

(21)   Dz.U. L 390 z 31.12.2004, s. 38.

(22)  Dz.U. L 193 z 18.7.1983, s. 1

(23)  Dz.U. L 222 z 14.8.1978, s. 11.

(24)  

+	Numer, data i tytuł rozporządzenia (COM(2010)0726).

(25)   Dz.U. L …

(26)  

++	numer rozporządzenia (COM(2010)0726).

(27)  Dz.U. L 166 z 11.6.1998, s. 45

(28)   Dz.U. L 309 z 25.11.2005, s. 15

(29)  Dz.U. L 375 z 31.12.1985, s. 3.

(30)  Dz.U. L 228 z 11.8.1992, s. 1.

(31)  

+	Trzy lata po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia.

(32)  Dz.U. L 191 z 13.7.2001, s. 45

(33)   Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13

(34)  

+	Dwa lata po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia.

(35)  

++	Jeden rok po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia.