Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62012CN0247

Sprawa C-247/12: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Varhoven administrativen sad (Bułgaria) w dniu 21 maja 2012 r. — Meliha Veli Mustafa przeciwko Direktor na fond „Garantirani vzemania na rabotnitsite i sluzhitelnite” kam Natsionalnia osiguritelen institut

Dz.U. C 235 z 4.8.2012, pp. 7–8 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

4.8.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 235/7


Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Varhoven administrativen sad (Bułgaria) w dniu 21 maja 2012 r. — Meliha Veli Mustafa przeciwko Direktor na fond „Garantirani vzemania na rabotnitsite i sluzhitelnite” kam Natsionalnia osiguritelen institut

(Sprawa C-247/12)

2012/C 235/14

Język postępowania: bułgarski

Sąd krajowy

Varhoven administrativen sad

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Meliha Veli Mustafa

Strona pozwana: Direktor na fond „Garantirani vzemania na rabotnitsite i sluzhitelnite” kam Natsionalnia osiguritelen institut

Pytania prejudycjalne

1)

Czy art. 2 ust. 1 dyrektywy Rady 80/987/EWG (1) z dnia 20 października 1980 r. w sprawie ochrony pracowników na wypadek niewypłacalności ich pracodawcy w brzmieniu zmienionym dyrektywą 2002/74/WE (2) Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 września 2002 r. zmieniającą dyrektywę Rady 80/987/EWG w sprawie zbliżania ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących ochrony pracowników na wypadek niewypłacalności pracodawcy należy w świetle motywu 5 dyrektywy 2002/74 interpretować w ten sposób, że zobowiązuje on państwa członkowskie do ustanowienia gwarancji dla roszczeń pracowników w postępowaniu upadłościowym na każdym etapie tego postępowania aż do ogłoszenia upadłości a nie tylko w chwili wszczęcia takiego postępowania?

2)

Czy przepis krajowy przewidujący możliwość zaspokojenia roszczeń pracowników dotyczących niewypłaconego wynagrodzenia za pracę w ramach stosunków pracy przez instytucję udzielającą gwarancji tylko w takim zakresie w jakim roszczenia powstały do dnia rejestracji orzeczenia o wszczęciu postępowania upadłościowego, gdy w drodze tego orzeczenia działalność spółki będącej pracodawcą nie została zakończona i nie ogłoszono upadłości tejże spółki narusza art. 2 ust. 1 dyrektywy 80/987 w brzmieniu zmienionym dyrektywą 2002/74?

3)

W razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej na poprzednie pytania: czy art. 2 ust. 1 dyrektywy 80/987 w brzmieniu zmienionym dyrektywą 2002/74 jest bezpośrednio skuteczny i może być bezpośrednio stosowany przez sąd krajowy?

4)

W razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej na poprzednie pytania: czy w przypadku braku konkretnych uregulowań krajowych dotyczących terminu na zwrócenie się do instytucji udzielającej gwarancji o zaspokojenie roszczeń pracowników, które powstały do dnia rejestracji orzeczenia ogłaszającego upadłość pracodawcy (i zakończenie jego działalności) można w obliczu zasady skuteczności stosować ustanowiony w prawie krajowym termin 30 dni na wykonanie tego prawa w innych sytuacjach, przy czym za dzień rozpoczęcia biegu terminu uważany będzie dzień wpisu orzeczenia ogłaszającego upadłość do rejestru handlowego?


(1)  Dyrektywa Rady 80/987/EWG z dnia 20 października 1980 r. w sprawie ochrony pracowników na wypadek niewypłacalności ich pracodawcy (Dz.U. L 283, s. 23).

(2)  Dyrektywa 2002/74/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 września 2002 r. zmieniająca dyrektywę Rady 80/987/EWG w sprawie zbliżania ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących ochrony pracowników na wypadek niewypłacalności pracodawcy (Dz.U. L 270, s. 10).


Top