Opierając się na białej księdze na temat sportu z 2007 r., komunikat określa listę inicjatyw, które można podejmować na poziomie UE w celu wzmocnienia roli sportu w społeczeństwie, jego wymiaru ekonomicznego oraz organizacji.

Art. 6 TFUE nadaje UE uprawnienia do prowadzenia działań mających na celu wspieranie, koordynowanie lub uzupełnianie działań państw UE w dziedzinach takich jak sport, edukacja i kultura.

Kluczowe zagadnienia

W komunikacie przedstawiono kwestie, którymi należy się zająć na szczeblu UE w ramach trzech szerokich tematów. Inicjatywy, które należy podjąć, mają na celu zapewnienie wartości dodanej przez wspieranie i uzupełnianie własnych działań krajów UE w dziedzinie sportu.

Społeczna rola sportu

Sport może odgrywać pozytywną rolę w promowaniu wzrostu gospodarczego, zatrudniania obywateli i spójności społecznej, pomagając jednocześnie ograniczyć wydatki na ochronę zdrowia. Nadal jednak sport boryka się z zagrożeniami związanymi z dopingiem, przemocą i nietolerancją, przeciwko którym należy podjąć działania mające na celu ochronę sportowców i obywateli.
Stosowanie substancji dopingujących stwarza poważne zagrożenia dla zdrowia publicznego, dlatego konieczne jest zintensyfikowanie działań mających na celu walkę z dopingiem. Najważniejsze strony zaangażowane w sektor sportu wezwały UE do przystąpienia do Konwencji Antydopingowej Rady Europy, a w związku z tym Komisja Europejska ma zaproponować projekt mandatu do negocjacji w sprawie przystąpienia UE do konwencji. Kluczowe jest również wzmocnienie środków przeciwko handlowi substancjami dopingującymi przez zorganizowane sieci. Komisja ma zbadać sposoby, jak to osiągnąć, w tym poprzez wprowadzenie przepisów prawnokarnych. Komisja wspiera już kilka organizacji, które odgrywają ważną rolę w walce z dopingiem, takich jak Światowa Agencja Antydopingowa i będzie nadal wspierać ponadnarodowe sieci antydopingowe.
W wielu krajach UE jakość programów sportowych w instytucjach edukacyjnych nie jest satysfakcjonująca. Jakość ośrodków szkolenia sportowego i ich personelu powinna być wystarczająco wysoka, aby zabezpieczyć moralne, edukacyjne i zawodowe interesy sportowców. Aby wspierać edukację, szkolenia i kwalifikacje w sporcie, Komisja i kraje UE powinny:
- opracowywać europejskie wytyczne w sprawie kariery dwutorowej dla sportowców w celu zapewnienia wysokiej jakości edukacji obok szkolenia sportowego,
- wspierać uwzględnianie kwalifikacji związanych ze sportem w europejskich ramach kwalifikacji,
- wpierać uznawanie i walidację uczenia się pozaformalnego* i nieformalnego* dzięki działaniom związanym ze sportem.
Potrzebne jest europejskie podejście mające na celu zapobieganie i zwalczanie przemocy i nietolerancji, które nadal stwarza problemy w europejskim sporcie. Komisja i kraje UE powinny zatem opracować i wdrożyć rozwiązania w zakresie bezpieczeństwa oraz wymogi bezpieczeństwa obejmujące szeroki wachlarz dyscyplin sportowych (obecnie regulowane są tylko międzynarodowe wydarzenia piłkarskie). Ponadto Komisja ma wspierać walkę z nietolerancją w sporcie i zachęcać kraje UE do pełnego i skutecznego egzekwowania decyzji ramowej 2008/913/WSiSW w sprawie zwalczanie rasizmu i ksenofobii.
Sport ma zasadnicze znaczenie dla zwiększenia aktywności fizycznej, która jest zasadniczym wyznacznikiem zdrowia w dzisiejszym społeczeństwie. Aby wzmocnić prozdrowotną rolę sportu, Komisja i kraje UE pracują nad krajowymi wytycznymi, które mają zachęcić ludzi do włączenia aktywności fizycznej do codziennego życia w oparciu o wytyczne UE dotyczące aktywności fizycznej z 2008 r. Istnieją znaczne różnice między krajami UE w odniesieniu do koncepcji prozdrowotnej aktywności fizycznej. Aby przezwyciężyć te różnice, Komisja powinna wspierać transnarodowe projekty i sieci w tym zakresie.
Włączenie społeczne można zwiększać w sporcie i poprzez sport. Komisja Europejska i kraje UE powinny:
- opracować standardy dostępności sportu na podstawie Europejskiej strategii w sprawie niepełnosprawności,
- dalej promować udział osób niepełnosprawnych w zajęciach sportowych,
- wspierać transnarodowe projekty promujące dostęp kobiet do sportu oraz włączenie społeczne poprzez sport grup znajdujących się w niekorzystnej sytuacji społecznej.

Gospodarczy wymiar sportu

Sport stanowi duży i szybko rozwijający się sektor gospodarki i w znacznym stopniu przyczynia się do wzrostu gospodarczego i zatrudnienia. Potrzebne są porównywalne dane, które będą mogły służyć jako podstawa do prowadzenia polityki opartej na faktach oraz do stabilnego finansowania sportu, zwłaszcza sportu nienastawionego na zysk.
Prowadzenie polityki opartej na faktach ma zasadnicze znaczenie dla wdrażania przepisów UE dotyczących sportu. Komisja i kraje UE mają utworzyć rachunki satelitarne dla sportu w celu mierzenia jego znaczenia gospodarczego. Komisja ma również zapewniać wsparcie dla sieci uniwersytetów w celu promowania innowacyjnych polityk w dziedzinie sportu, a także zbadać możliwość ustanowienia funkcji monitorowania sportu w UE.
Należy zapewnić stabilność finansowania sportu. Prawa własności intelektualnej są ważnym źródłem dochodów w dziedzinie sportu zawodowego. W związku z tym Komisja powinna:
- zapewnić uwzględnienie praw własności intelektualnej, które mogą wiązać się z relacjonowaniem imprez sportowych przy wdrażaniu inicjatywy Europejskiej agendy cyfrowej (a następnie strategii jednolitego rynku cyfrowego),
- badać finansowanie sportu na szczeblu jak najbliższym obywatelom – na postawie tych badań będą podejmowane przyszłe działania w tej dziedzinie.
Razem z krajami UE, Komisja ma zbadać sposoby wzmocnienia mechanizmów solidarności finansowej w sporcie.
Do tej pory podjęto jedynie kilka decyzji w sprawie zasad UE dotyczących pomocy państwa w odniesieniu do sportu, Komisja ma monitorować przepisy dotyczące pomocy państwa w obszarze sportu i rozważyć wydanie wytycznych, jeśli wzrośnie liczba spraw z zakresu pomocy państwa związanych ze sportem.
Sport jest cennym narzędziem w zakresie rozwoju regionalnego i zdolności do zatrudnienia. Aby to wykorzystać, Komisja i kraje UE będą w pełni wykorzystywać europejskie fundusze strukturalne i inwestycyjne, aby wspierać trwałe struktury sportowe.

Organizacje sportowe

Warunkiem autonomii i samoregulacji organizacji sportowych jest dobre zarządzanie w sektorze sportu. Aby promować dobre zarządzanie w sporcie na poziomie europejskim, Komisja i kraje UE powinny wspierać wspólne standardy poprzez wymianę dobrych praktyk i zapewnienie ukierunkowanego wsparcia konkretnych inicjatyw.
Aby zapewnić, że koncepcja szczególnego charakteru sportu jest stosowana prawidłowo, Komisja ma udzielić wskazówek:
- dla poszczególnych tematów dotyczących relacji między prawem UE a zasadami sportowymi,
- w sprawie przepisów UE dotyczących swobodnego przepływu i narodowości sportowców, z myślą o organizacji niedyskryminacyjnych zawodów w poszczególnych dyscyplinach na poziomie krajowym,
- w sprawie przepisów dotyczących transferów, ponieważ transfery zawodników często budzą wątpliwości co do ich legalności i związanego z nimi finansowania. Komisja miała ocenić zarówno aspekty gospodarcze, jak i prawne dotyczące takich transferów.
Działalność agentów sportowych także rodzi wątpliwości natury etycznej; w związku z tym Komisja zorganizowała konferencję w celu zbadania sposobów możliwości poprawy integralności działalności agentów.
Europejski komitet dialogu społecznego w sektorze zawodowej piłki nożnej został utworzony w 2008 r. Wiele organizacji wzywało do stworzenia europejskiego dialogu społecznego dla całego sektora sportu, te inicjatywy są wspierane przez Komisję. Aby ułatwić ten proces, Komisja zaproponuje fazę testową dla odpowiednich partnerów społecznych.

KONTEKST

Więcej informacji:

Sport (Komisja Europejska)
Wytyczne UE dotyczące aktywności fizycznej z 2008 r. (Komisja Europejska)
Konwencja antydopingowa (Rada Europy)
Sport – zdrowie i uczestnictwo (Komisja Europejska)
Sport – włączenie społeczne (Komisja Europejska)
Sport – statystyki sportowe (Komisja Europejska)
Sport – stabilność finansowania (Komisja Europejska)
Badanie na temat finansowania sportów uprawianych na poziomie podstawowym (Komisja Europejska)

KLUCZOWE POJĘCIA

Uczenie się pozaformalne: zorganizowane kształcenie w oparciu o umiejętności i zdolności danej osoby, często prowadzone przez nauczyciela, ale nie kończące się uzyskaniem formalnego dyplomu.

Uczenie się nieformalne: kształcenie bez formalnego programu czy kredytów, często z udziałem rodziny lub znajomych.

GŁÓWNE DOKUMENTY

Wersja skonsolidowana Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej – Część pierwsza – Zasady – Tytuł I – Kategorie i dziedziny kompetencji Unii – Artykuł 6 (Dz.U. C 202 z 7.6.2016, s. 52–53)

Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów – Rozwijanie europejskiego wymiaru sportu (COM(2011) 12 wersja ostateczna, 18.1.2011)

Ostatnia aktualizacja: 11.06.2018

Top