Pojazdy o napędzie elektrycznym i napędzane gazem – punkty tankowania paliwa i ładowania

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Dyrektywa 2014/94/UE w sprawie rozwoju infrastruktury paliw alternatywnych w UE

STRESZCZENIE

JAKIE SĄ CELE NINIEJSZEJ DYREKTYWY?

—	Określa standardowe zasady dotyczące rozwoju infrastruktury paliw alternatywnych* (tzn. stacje ładowania dla samochodów elektrycznych lub stacje tankowania gazu ziemnego) w różnych krajach UE.

—	Ustanawia minimalne wymogi dotyczące rozbudowy infrastruktury paliw alternatywnych, które mają być wdrażane za pomocą krajowych ram polityki każdego z krajów UE.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Kraje UE muszą przyjąć krajowe strategie mające na celu rozwój rynku alternatywnych paliw transportowych i odpowiedniej infrastruktury. Podczas opracowywania tych strategii kraje UE muszą:

—	dokonać oceny obecnego stanu rynku i perspektyw przyszłego rozwoju;

—	ustalić krajowe cele rozwoju infrastruktury i określić działania niezbędne do ich osiągnięcia;

—	wyznaczyć sieci infrastruktury.

Kluczowe daty

Kraje muszą zapewnić utworzenie:

—	do 2020r. – wystarczającej liczby stacji ładowania, co umożliwi użytkowanie samochodów elektrycznych na gęsto zaludnionych obszarach w ramach sieci określonej przez dany kraj;

—	do (końca) 2025r. – wystarczającej liczby stacji tankowania wodoru (dotyczy każdego kraju, który zdecyduje się na włączenie wodoru do swoich ram polityki krajowej);

—	do (końca) 2025r. – wystarczającej liczby stacji tankowania skroplonego gazu ziemnego (LNG) w portach na potrzeby statków napędzanych LNG.

Sprawozdawczość

Kraje UE muszą przedłożyć Komisji Europejskiej sprawozdanie z wykonywania swoich krajowych ram polityki do 2019 r., a po tym terminie co trzy lata.

KONTEKST

Zob. również:

—	Paliwa alternatywne

—	Plan rozwoju zasobooszczędnego systemu transportu (2011)

—	Dyrektywa 2009/28/WE (cel 10% udziału odnawialnych źródeł energii w rynku paliw transportowych)

KLUCZOWE POJĘCIA

*Paliwa alternatywne oznaczają paliwa lub źródła energii, które służą, przynajmniej częściowo, jako substytut dla pochodzących z surowej ropy naftowej źródeł energii. Obejmują one energię elektryczną, wodór, biopaliwa, sprężony gaz ziemny (CNG), LNG lub gaz płynny (LPG).

AKT

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/94/UE z dnia 22 października 2014 r. w sprawie rozwoju infrastruktury paliw alternatywnych

Ostatnia aktualizacja: 09.11.2015