—

stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w zakresie w jakim odmówiono w niej uwzględnienia wniosku o wygaśnięcie prawa do unijnego znaku towarowego STIWELL nr 4 072 542 dla towarów „urządzenia do stymulacji nerwowo-mięśniowej” z klasy 10 i w zakresie w jakim odmówiono w niej ustalenia daty, w której nastąpiło wygaśnięcie prawa do znaku dla wszystkich towarów na dzień przypadający pieć lat po dacie publikacji rejestracji tego znaku towarowego w Biuletynie Znaków Towarowych Unii Europejskiej (dzień 21 lutego 2011 r.);

—

obciążenie EUIPO i spółki Med-El kosztami związanymi z niniejszą skargą.

—

Naruszenie 58 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001 i niewystarczające uzasadnienie decyzji w zakresie w jakim Izba Odwoławcza dokonała błędnej analizy pojęcia rzeczywistego używania znaku towarowego nie przystępując do całościowej oceny biorącej pod uwagę wszystkie czynniki i opierającej się na wszystkich okolicznościach faktycznych;

—

Naruszenie 58 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001 i niewystarczające uzasadnienie decyzji w zakresie w jakim Izba Odwoławcza dokonała błędnej analizy pojęcia rzeczywistego używania znaku towarowego oceniając specyfikę towarów w odniesieniu do działalności właściciela znaku towarowego a nie w odniesieniu do opisu towarów;

—

Naruszenie 58 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001 i niewystarczające uzasadnienie decyzji w zakresie w jakim Izba Odwoławcza dokonała błędnej analizy pojęcia rzeczywistego używania znaku towarowego przyjmując sprzeczne uzasadnienie co do domniemanej specyfiki wspomnianych towarów;

—

Błąd Izby Odwoławczej co do ustalenia daty wygaśnięcia, co do faktu przyjęcia wymogu uzasadnionego powodu i błędnej interpretacji tego uzasadnionego powodu.