Dokument je izvleček s spletišča EUR-Lex.
Dokument 62020CA0502
Case C-502/20: Judgment of the Court (Ninth Chamber) of 2 September 2021 (request for a preliminary ruling from the Cour d’appel de Mons — Belgium) — TP v Institut des Experts en Automobiles (Reference for a preliminary ruling — Freedom of establishment — Freedom to provide services — Recognition of professional qualifications — Directive 2005/36/EC — Article 5(2) — Automotive expert established in one Member State who moves to the territory of the host Member State in order to pursue, on a temporary and occasional basis, his profession — Refusal of the professional body of the host Member State, in which he was previously established, to enter him in the register of temporary and occasional service providers — Concept of ‘temporary and occasional provision of services’)
Sprawa C-502/20: Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 2 września 2021 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour d’appel de Mons – Belgia) – TP / Institut des Experts en Automobiles [Odesłanie prejudycjalne – Swoboda przedsiębiorczości – Swoboda świadczenia usług – Uznawanie kwalifikacji zawodowych – Dyrektywa 2005/36/WE – Artykuł 5 ust. 2 – Rzeczoznawca motoryzacyjny mający siedzibę w państwie członkowskim, który przemieszcza się na terytorium przyjmującego państwa członkowskiego w celu tymczasowego i okazjonalnego wykonywania zawodu – Odmowa wpisania jego przez instytucję zawodową przyjmującego państwa członkowskiego, w którym rzeczoznawca miał wcześniej siedzibę, do rejestru usług wykonywanych tymczasowo i okazjonalnie – Pojęcie „świadczenia tymczasowego i okazjonalnego”]
Sprawa C-502/20: Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 2 września 2021 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour d’appel de Mons – Belgia) – TP / Institut des Experts en Automobiles [Odesłanie prejudycjalne – Swoboda przedsiębiorczości – Swoboda świadczenia usług – Uznawanie kwalifikacji zawodowych – Dyrektywa 2005/36/WE – Artykuł 5 ust. 2 – Rzeczoznawca motoryzacyjny mający siedzibę w państwie członkowskim, który przemieszcza się na terytorium przyjmującego państwa członkowskiego w celu tymczasowego i okazjonalnego wykonywania zawodu – Odmowa wpisania jego przez instytucję zawodową przyjmującego państwa członkowskiego, w którym rzeczoznawca miał wcześniej siedzibę, do rejestru usług wykonywanych tymczasowo i okazjonalnie – Pojęcie „świadczenia tymczasowego i okazjonalnego”]
Dz.U. C 462 z 15.11.2021, str. 23–23
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
15.11.2021 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 462/23 |
Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 2 września 2021 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour d’appel de Mons – Belgia) – TP / Institut des Experts en Automobiles
(Sprawa C-502/20) (1)
(Odesłanie prejudycjalne - Swoboda przedsiębiorczości - Swoboda świadczenia usług - Uznawanie kwalifikacji zawodowych - Dyrektywa 2005/36/WE - Artykuł 5 ust. 2 - Rzeczoznawca motoryzacyjny mający siedzibę w państwie członkowskim, który przemieszcza się na terytorium przyjmującego państwa członkowskiego w celu tymczasowego i okazjonalnego wykonywania zawodu - Odmowa wpisania jego przez instytucję zawodową przyjmującego państwa członkowskiego, w którym rzeczoznawca miał wcześniej siedzibę, do rejestru usług wykonywanych tymczasowo i okazjonalnie - Pojęcie „świadczenia tymczasowego i okazjonalnego”)
(2021/C 462/24)
Język postępowania: francuski
Sąd odsyłający
Cour d’appel de Mons
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: TP
Strona pozwana: Institut des Experts en Automobiles
Sentencja
Artykuł 5 ust. 2 dyrektywy 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych, zmienionej dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/55/UE z dnia 20 listopada 2013 r., należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie uregulowaniu przyjmującego państwa członkowskiego w rozumieniu tego przepisu, które zgodnie z jego wykładnią dokonaną przez właściwe organy tego państwa członkowskiego nie pozwala na tymczasowe i okazjonalne wykonywanie przez przedsiębiorcę mającego siedzibę w innym państwie członkowskim zawodu na terytorium przyjmującego państwa członkowskiego ze względu na to, że przedsiębiorca ten w przeszłości posiadał w tym państwie członkowskim siedzibę, że świadczone przez niego usługi mają pewien powtarzalny charakter lub że ustanowił on w tym państwie członkowskim infrastrukturę, taką jak biuro.