—

stwierdzenie nieważności decyzji EUIPO, doręczonych pismem z dnia 4 czerwca 2018 r., nieuwzględniających podniesionych przez skarżącą w piśmie z dnia 25 stycznia 2018 r. żądań dotyczących:

—

zasądzenie od EUIPO na rzecz skarżącej zadośćuczynienia w stosownej wysokości określonej przez Sąd za krzywdę i szkodę niemajątkową poniesioną przez nią wskutek decyzji EUIPO wskazanej w wyżej wymienionym żądaniu, oraz

—

obciążenie EUIPO kosztami postępowania.

1.

Oczywisty błąd w ocenie, nieskorzystanie przez stronę pozwaną z przysługującego jej uznania, naruszenie zasad niedyskryminacji i równego traktowania oraz naruszenie zakazu arbitralności

2.

Niezgodność z prawem klauzuli dotyczącej rozwiązania umowy z uwagi na naruszenie wytycznych, zasady dobrej administracji, zasad niedyskryminacji i równego traktowania oraz zasady, zgodnie z którą rozwiązanie umowy z członkiem personelu tymczasowego wymaga uzasadnienia („iusta causa”), oraz naruszenie art. 30 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, dyrektywy 1999/70/WE (1), porozumienia ramowego [w szczególności klauzuli 1 lit. b) i klauzuli 5 ust. 1 tego porozumienia] oraz art. 4 konwencji nr 158 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej rozwiązania stosunku pracy z inicjatywy pracodawcy

3.

Naruszenie wytycznych, które stanowi także naruszenie istotnych wymogów proceduralnych, oraz naruszenie zasad niedyskryminacji i równego traktowania, zasady dobrej administracji i należytego zarządzania finansami, prawa do bycia wysłuchanym przed wydaniem niekorzystnej decyzji [art. 41 ust. 2 lit. a) Karty praw podstawowych Unii Europejskiej], ciążącego na stronie pozwanej obowiązku staranności oraz obowiązku uwzględniania uzasadnionych interesów skarżącej, a także oczywisty błąd w ocenie przy wyważaniu interesów skarżącej i interesu służby oraz naruszenie zakazu arbitralności

4.

Z uwagi na naruszenie art. 8 ust. 1 zdania drugie i trzecie WZIP oraz zakaz zawierania kolejnych umów o pracę na czas określony umowa skarżącej ma charakter umowy o pracę na czas nieokreślony bez klauzuli dotyczącej jej rozwiązania

5.

Niezgodne z prawem utrzymanie klauzuli dotyczącej rozwiązania umowy w ramach protokołu powrotu do pracy oraz naruszenie uzasadnionych oczekiwań, uzasadnionych interesów skarżącej i obowiązku staranności z uwagi na zastosowanie spornej klauzuli

6.

Naruszenie uzasadnionych oczekiwań skarżącej, ciążącego na stronie pozwanej obowiązku staranności wobec strony skarżącej oraz nieuwzględnienie uzasadnionych interesów skarżącej ze względu na odmowę przedłużenia umowy o pracę, a także oczywisty błąd w ocenie interesu służby