Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62011TN0331

    Sprawa T-331/11: Skarga wniesiona w dniu 16 czerwca 2011 r. — Besselink przeciwko Radzie

    Dz.U. C 238 z 13.8.2011, p. 35–35 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    13.8.2011   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 238/35


    Skarga wniesiona w dniu 16 czerwca 2011 r. — Besselink przeciwko Radzie

    (Sprawa T-331/11)

    2011/C 238/60

    Język postępowania: angielski

    Strony

    Strona skarżąca: Leonard Besselink (Utrecht, Niderlandy) (przedstawiciele: O. Brouwer i J. Blockx, lawyers)

    Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

    Żądania

    Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

    stwierdzenie nieważności decyzji Rady z dnia 1 kwietnia 2011 r. w przedmiocie odmowy udzielenia pełnego dostępu do dokumentu 9689/10 zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. 2001 L 145, s. 43), doręczonej skarżącej w dniu 7 kwietnia 2011 r. pismem oznaczonym znakiem „04/c/01/11”;

    obciążenie Rady kosztami postępowania zgodnie z art. 87 regulaminu postępowania przed Sądem, w tym kosztów ewentualnych interwenientów

    Zarzuty i główne argumenty

    Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

    1)

    Zarzut pierwszy dotyczący oparcia zaskarżonej decyzji na błędnej interpretacji i błędnym zastosowaniu art. 4 ust. 1 lit. a) tiret trzecie rozporządzenia (WE) nr 1049/2001, mówiącego o interesie publicznym w odniesieniu do stosunków międzynarodowych w związku z tym, że:

    Rada błędnie nie uwzględniła okoliczności, że zażądany przez skarżącego dokument ma znaczenie podstawowe;

    Skarżący twierdzi, że dostęp do dokumentu 9689/10 jest również zagwarantowany na podstawie wolności wypowiedzi ustanowionej w art. 11 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej;

    Rada nie wzięła pod uwagę szczególnych okoliczności i przedmiotu niniejszej sprawy; oraz

    Rada błędnie powołała się na hipotetyczne, negatywne skutki ujawnienia przyszłych negocjacji prowadzonych przez Unię.

    2)

    Zarzut drugi dotyczący błędnego zastosowania art. 4 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 oraz naruszenia zasady proporcjonalności w zakresie, w którym Rada nie rozpatrzyła, czy właściwe byłoby przyznanie częściowego dostępu i ograniczenie odmowy do fragmentów dokumentu 9689/10, w przypadku których byłoby to odpowiednie i bezwzględnie konieczne.

    3)

    Zarzut trzeci dotyczący niewykonania przez Radę obowiązku uzasadnienia zaskarżonej decyzji w sposób wystarczający i odpowiedni.


    Top