Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62009CA0279

    Sprawa C-279/09: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 22 grudnia 2010 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Kammergericht Berlin — Niemcy) — DEB Deutsche Energiehandels-und Beratungsgesellschaft mbH przeciwko Republice Federalnej Niemiec (Prawo do skutecznej ochrony sądowej praw wynikających z prawa Unii — Prawo do sądu — Pomoc prawna — Przepisy krajowe odmawiające pomocy prawnej osobom prawnym w przypadku braku interesu ogólnego)

    Dz.U. C 55 z 19.2.2011, p. 9–10 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    19.2.2011   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 55/9


    Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 22 grudnia 2010 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Kammergericht Berlin — Niemcy) — DEB Deutsche Energiehandels-und Beratungsgesellschaft mbH przeciwko Republice Federalnej Niemiec

    (Sprawa C-279/09) (1)

    (Prawo do skutecznej ochrony sądowej praw wynikających z prawa Unii - Prawo do sądu - Pomoc prawna - Przepisy krajowe odmawiające pomocy prawnej osobom prawnym w przypadku braku interesu ogólnego)

    2011/C 55/15

    Język postępowania: niemiecki

    Sąd krajowy

    Kammergericht Berlin

    Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

    Strona skarżąca: DEB Deutsche Energiehandels-und Beratungsgesellschaft mbH

    Strona pozwana: Republika Federalna Niemiec

    Przedmiot

    Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Kammergericht Berlin -Wykładnia zasady skuteczności — Zgodność z tą zasadą przepisów krajowych, odmawiających pomocy prawnej osobom prawnym w przypadku braku „interesu ogólnego” — Skarga o stwierdzenie odpowiedzialności państwa członkowskiego za przekroczenie terminu transpozycji dyrektyw wspólnotowych

    Sentencja

    Zasadę skutecznej ochrony sądowej ustanowioną w art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, należy interpretować w ten sposób, iż nie jest wykluczone, by powoływały się na nią osoby prawne, oraz że pomoc przyznana na podstawie tej zasady może w szczególności obejmować zwolnienie z uiszczenia zaliczki na poczet kosztów postępowania lub reprezentacji przez adwokata.

    Do sądu krajowego należy natomiast zbadanie, czy przesłanki udzielenia pomocy prawnej stanowią ograniczenie prawa dostępu do sądu, naruszające to prawo w jego istocie, czy ich cel jest zgodny z prawem i czy istnieje rozsądny stosunek proporcjonalności pomiędzy stosowanymi środkami a zamierzonym celem.

    W ramach takiej oceny sąd krajowy może uwzględnić przedmiot sporu, racjonalne szanse wygrania sprawy przez powoda, znaczenie, jakie sprawa ma dla powoda, złożoność przepisów materialnych i proceduralnych mających zastosowanie w sprawie, jak również możliwości skutecznego poprowadzenia sprawy przez powoda. W celu dokonania oceny proporcjonalności sąd krajowy może również uwzględnić wysokość zaliczki na poczet kosztów postępowania oraz może ocenić, czy stanowią one przeszkodę w ewentualnym dostępie do wymiaru sprawiedliwości.

    Odnosząc się konkretnie do osób prawnych, sąd krajowy może uwzględnić ich sytuację. Może zatem wziąć w szczególności pod uwagę formę i zarobkowy lub niezarobkowy charakter działalności danej osoby prawnej, jak również możliwości finansowe jej wspólników lub akcjonariuszy oraz możliwość uzyskania przez nich kwot koniecznych dla wytoczenia powództwa.


    (1)  Dz.U. C 267 z 07.11.2009


    Top