27.6.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 224/176

—

uwzględniając wniosek o uchylenie immunitetu Jeana-François Jalkha, skierowany w dniu 14 kwietnia 2016 r. przez francuskiego Ministra Sprawiedliwości w związku z postępowaniem wszczętym przed sądem wielkiej instancji w Nanterre (nr 14142000183) ze skargi z ustanowieniem stowarzyszenia „Maisons des potes – Maison de l'égalité [Dom przyjaciół – Dom równości]” jako strony cywilnej pod zarzutem publicznego nawoływania do nienawiści na tle rasowym lub religijnym oraz ogłoszony na posiedzeniu plenarnym w dniu 8 czerwca 2016 r.,

—

po wysłuchaniu wyjaśnień Jeana-François Jalkha zgodnie z art. 9 ust. 5 Regulaminu,

—

uwzględniając art. 8 i 9 protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej, jak również art. 6 ust. 2 aktu dotyczącego wyboru członków Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich z dnia 20 września 1976 r.,

—

uwzględniając wyroki wydane przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w dniach 12 maja 1964 r., 10 lipca 1986 r., 15 i 21 października 2008 r., 19 marca 2010 r., 6 września 2011 r. oraz 17 stycznia 2013 r. (1),

—

uwzględniając art. 26 Konstytucji Republiki Francuskiej, zmienionej ustawą konstytucyjną nr 95-880 z dnia 4 sierpnia 1995 r.,

—

uwzględniając art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 1 i art. 9 Regulaminu,

—

uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A8-0318/2016),

A.

mając na uwadze, że prokurator przy Sądzie Apelacyjnym w Wersalu skierował wniosek o uchylenie immunitetu parlamentarnego posła do Parlamentu Europejskiego Jeana-François Jalkha w związku z postępowaniem w sprawie zarzutu popełnienia przestępstwa;

B.

mając na uwadze, że wniosek o uchylenie immunitetu Jeana-François Jalkha dotyczy postawionego nieustalonej osobie lub osobom zarzutu publicznego nawoływania do nienawiści na tle rasowym lub religijnym poprzez słowo, pismo, obraz lub elektroniczny, publiczny środek komunikacji, co jest przestępstwem określonym w art. 24 akapit ósmy, art. 23 akapit pierwszy i art. 42 ustawy z dnia 29 lipca 1881 r. oraz art. 93-3 ustawy nr 82-652 z dnia 29 lipca 1982 r., podlegającym karze na podstawie art. 24 akapit ósmy, dziesiąty, jedenasty i dwunasty ustawy z dnia 29 lipca 1881 r. oraz art. 131-26 akapit drugi i trzeci kodeksu karnego;

C.

mając na uwadze, że w dniu 22 maja 2014 r. stowarzyszenie „Maisons des potes – Maison de l'égalité [Dom przyjaciół – Dom równości]” wniosło oskarżenie przeciwko Jeanowi-François Jalkhowi do sądu wielkiej instancji w Nanterre;

D.

mając na uwadze, że zarzucana w skardze wypowiedź została sformułowana w broszurze pt. „Petit guide pratique de l'élu municipal Front national [Mały, praktyczny przewodnik radnego Frontu Narodowego]”, opublikowanej w dniu 19 września 2013 r. i zamieszczonej na oficjalnej stronie internetowej federacji Frontu Narodowego w dniu 30 listopada 2013 r., oraz że nakłaniano w niej przyszłych radnych gminy z Frontu Narodowego, wyłonionych w wyborach w dniach 23 i 30 marca 2014 r., by od pierwszego posiedzenia nowych rad gminy zalecali priorytetowe traktowanie Francuzów („priorité nationale [priorytet narodowy]”) w zakresie przydziału mieszkań socjalnych; mając na uwadze, że Jean-François Jalkh pełnił funkcję dyrektora publikacji, który ponosił redakcyjną odpowiedzialność za wszystkie strony internetowe federacji;

E.

mając na uwadze, że zgodnie z art. 9 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej posłowie do Parlamentu Europejskiego korzystają na terytorium swoich państw z immunitetów przyznawanych członkom parlamentu ich państwa;

F.

mając na uwadze, że zgodnie z art. 26 francuskiej konstytucji żaden członek francuskiego parlamentu nie może być ścigany, poszukiwany, zatrzymany, aresztowany bądź sądzony z powodu wyrażonych poglądów w związku z wykonywaniem swych funkcji lub z powodu głosowania;

G.

mając na uwadze, że zakres immunitetu przyznanego członkom parlamentu francuskiego w istocie odpowiada zakresowi immunitetu przyznanemu posłom do Parlamentu Europejskiego na mocy art. 8 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej; mając na uwadze, że Trybunał Sprawiedliwości orzekł, iż poseł do Parlamentu Europejskiego może skorzystać z immunitetu, jeżeli wyraził opinię w czasie wykonywania obowiązków służbowych, z czego wynika tym samym wymóg związku między wyrażoną opinią a obowiązkami parlamentarnymi; mając na uwadze, że więź między wyrażoną opinią a obowiązkami parlamentarnymi powinna być bezpośrednia i oczywista;

H.

mając na uwadze, że w chwili popełnienia zarzucanego czynu, czyli 19 września i 30 listopada 2013 r., Jean-François Jalkh nie był posłem do Parlamentu Europejskiego, chociaż zarzucane materiały wciąż były dostępne dla każdego zainteresowanego w dniach 23 czerwca i 2 października 2014 r.;

I.

mając na uwadze, że postawione zarzuty w oczywisty sposób nie pozostają w związku z funkcją Jeana-François Jalkha jako posła do Parlamentu Europejskiego, lecz dotyczą działalności o czysto krajowym lub regionalnym charakterze, jako że wypowiedź dotyczyła przyszłych radnych gminy wyłonionych w wyborach samorządowych, które miały się odbyć 23 i 30 marca 2014 r., oraz dotyczą pełnionej przez posła funkcji dyrektora publikacji Frontu Narodowego, który ponosił redakcyjną odpowiedzialność za wszystkie strony internetowe federacji;

J.

mając na uwadze, że zarzucane czyny nie dotyczą opinii wyrażonych lub głosów oddanych w ramach wykonywania obowiązków posła do Parlamentu Europejskiego w rozumieniu art. 8 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej;

K.

mając na uwadze, że nie zachodzi podejrzenie próby zaszkodzenia parlamentarnej działalności Jeana-François Jalkha (fumus persecutionis) w drodze postępowania sądowego, które wszczęto ze skargi złożonej przez stowarzyszenie „Maisons des potes – Maison de l'égalité”, zanim Jean-François Jalkh objął funkcję posła do Parlamentu Europejskiego;

1.

2.