22.12.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

CE 349/25

A.

mając na uwadze, że skutecznie funkcjonujący rynek wewnętrzny jest niezbędny dla stworzenia stabilnego i innowacyjnego środowiska gospodarczego, w którym konsumenci mogą nabywać towary i usługi wysokiej jakości a przedsiębiorstwa tworzyć nowe miejsca pracy,

B.

mając na uwadze, że mimo iż w kwestii rynku wewnętrznego zrobiono już wiele, nadal pozostaje wiele pracy do wykonania, aby rynek wewnętrzny osiągnął pełny potencjał,

C.

mając na uwadze, że rynek wewnętrzny nie może działać właściwie bez poprawnej transpozycji oraz poprawnego stosowania i egzekwowania przepisów prawa Wspólnoty, które mają wpływ na jego funkcjonowanie,

D.

mając na uwadze, że państwa członkowskie muszą dokonać transpozycji prawodawstwa dotyczącego rynku wewnętrznego na czas,

E.

mając na uwadze, że Parlament Europejski i parlamenty krajowe mogą aktywnie przyczynić się do lepszej transpozycji prawodawstwa dotyczącego rynku wewnętrznego poprzez dalszą ścisłą współpracę w procesie negocjacji i transpozycji,

F.

mając na uwadze, że przedstawiciele instytucji UE i państw członkowskich powinni spotykać się regularnie w celu dokonywania oceny procesu wdrażania prawodawstwa dotyczącego rynku wewnętrznego,

G.

mając na uwadze, że opublikowanie tabeli wyników rynku wewnętrznego pomaga ograniczyć braki w zakresie transpozycji prawa, ale że konieczne jest przyjęcie bardziej jakościowego podejścia mającego na celu, wyjście poza dane liczbowe i wskazanie przyczyn tych braków,

H.

mając na uwadze, że chociaż tabela wyników rynku wewnętrznego i tabela wyników rynków konsumenckich stosują różne metody, mają różne kompetencje i różne zestawy wskaźników, to jednak mają one wspólny ogólny cel, jakim jest poprawa funkcjonowania rynku wewnętrznego,

I.

mając na uwadze, że obecny średni deficyt w wysokości 1 % jest zgodny z jednoprocentowym celem ustalonym przez przywódców państw i rządów w 2007 r., jednak dziewięć państw członkowskich nie osiągnęło jeszcze tego celu,

J.

mając na uwadze, że współczynnik fragmentacji wynosi 6 %, co oznacza, że transpozycji 100 dyrektyw nie dokonano co najmniej w jednym państwie członkowskim,

K.

mając na uwadze, że w przypadku 22 dyrektyw przekroczono termin transpozycji o ponad dwa lata, co jest jawnym naruszeniem zasady „zerowej tolerancji” ustanowionej przez przywódców państw i rządów w 2002 r.,

L.

mając na uwadze, że szczególnie istotne jest obserwowanie transpozycji niektórych dyrektyw, mających zasadnicze znaczenie dla rozwoju rynku wewnętrznego,

M.

mając na uwadze, że łatwiej dostępne dla opinii publicznej informacje na temat dyrektyw, które nie zostały przeniesione przez poszczególne państwa członkowskie do prawa krajowego, mogłyby posłużyć jako sposób zwiększania świadomości opinii publicznej oraz wzajemnego wywierania nacisku, np. przez posłów do Parlamentu Europejskiego na posłów parlamentów krajowych,

N.

mając na uwadze, że uporczywie powtarzające się przypadki braku transpozycji lub nieprawidłowej transpozycji niekoniecznie świadczą o złej woli państw członkowskich, ale mogą wynikać z niejasności lub niespójności danego prawodawstwa UE, w związku z czym tabela wyników nie powinna być tylko narzędziem nacisku na państwa członkowskie, ale również narzędziem dialogu, umożliwiającym lepsze zrozumienie trudności napotkanych przez państwa członkowskie w procesie transpozycji,

O.

mając na uwadze, że potrzeba więcej informacji na temat jakości transpozycji,

P.

mając na uwadze ogólne przejście od prawodawstwa do jego wdrażania w przypadku rynku wewnętrznego oraz fakt, że tabela wyników rynku wewnętrznego powinna regularnie dostarczać bardziej szczegółowych informacji na temat stosowania i egzekwowania przepisów dotyczących rynku wewnętrznego, np. za pomocą obiektywnych wskaźników funkcjonowania rynku wewnętrznego, a przez to ułatwiać obserwację wyników i tendencji,

Q.

mając na uwadze, że posłowie do Parlamentu Europejskiego powinni informować wyborców o wdrażaniu przepisów dotyczących rynku wewnętrznego, które ich dotyczą, a także o sposobach egzekwowania ich praw,

R.

mając na uwadze, że prace Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów, w postaci sprawozdań z własnej inicjatywy, badań, warsztatów i posiedzeń z udziałem ekspertów, przynoszą użyteczne spostrzeżenia dotyczące wdrażania, transpozycji i egzekwowania najważniejszych przepisów w zakresie rynku wewnętrznego i będą kontynuowane w przyszłości,

S.

mając na uwadze, że szkolenia oraz wymiana transgraniczna, m. in. za pośrednictwem elektronicznych sieci utworzonych przez Komisję, mają zasadnicze znaczenie dla lepszego stosowania przepisów prawa Wspólnoty w zakresie rynku wewnętrznego,

T.

mając na uwadze, że obywatele i przedsiębiorstwa potrzebują skutecznego egzekwowania przepisów dotyczących rynku wewnętrznego, by móc w pełni korzystać z jego potencjału,

1.

z zadowoleniem przyjmuje wspomniane powyżej zalecenie Komisji w sprawie środków na rzecz poprawy funkcjonowania jednolitego rynku; podkreśla, że państwa członkowskie nie powinny wybierać środków, które im najbardziej odpowiadają, lecz wdrażać wszystkie środki;

2.

wzywa państwa członkowskie, by ściśle współpracowały z Komisją oraz między sobą i wykonywały przypadającą na nie część obowiązków i odpowiedzialności za pełne wykorzystanie potencjału rynku wewnętrznego; apeluje do Komisji, aby wykorzystała wszystkie swoje uprawnienia do zagwarantowania skutecznego stosowania przepisów dotyczących rynku wewnętrznego, w tym skutecznego monitorowania rynku, harmonizacji, dalszego uproszczenia przepisów prawnych oraz innych narzędzi na rzecz zmniejszenia obciążeń administracyjnych spoczywających na obywatelach i przedsiębiorstwach;

3.

jest zdania, że należy działać proaktywnie, by zmniejszyć ryzyko wystąpienia braków w zakresie transpozycji, oraz że Komisja powinna bardziej wspomagać państwa członkowskie przez cały okres transpozycji; uważa, że powinno to się odbywać w szczególności poprzez dialog i zwiększoną wymianę informacji, mające na celu uprzedzanie ewentualnych problemów oraz próby ich rozwiązywania przed upływem terminu transpozycji;

4.

w szczególności popiera pomysł znacznego zaangażowania parlamentów krajowych oraz ściślejszej współpracy z innymi zainteresowanymi stronami, np. partnerami społecznymi, w negocjacje i proces transpozycji;

5.

podkreśla znaczenie otwartego dialogu i ścisłej współpracy między parlamentami krajowymi a Parlamentem Europejskim w celu prowadzenia dalszych rozmów i szczegółowego rozważania problemów napotkanych przez państwa członkowskie w procesie transpozycji, ponieważ prawidłowa transpozycja i wdrażanie dyrektyw na szczeblu krajowym to podstawowy warunek skutecznego funkcjonowania rynku wewnętrznego, konkurencji oraz stabilności gospodarczej i społecznej w UE;

6.

apeluje do Komisji o organizowanie dorocznego forum rynku wewnętrznego, w którym uczestniczyliby wspólnie przedstawiciele instytucji UE, państw członkowskich i innych zainteresowanych stron, a którego celem byłoby podjęcie bardziej jednoznacznego zobowiązania do transpozycji, stosowania i egzekwowania prawodawstwa dotyczącego rynku wewnętrznego;

7.

podkreśla, że w ramach takiego forum rynku wewnętrznego powinny odbywać się spotkania na szczeblu grup roboczych oraz na szczeblu ministerialnym, tak aby stanowiło ono ważną platformę wymiany najlepszych praktyk między krajowymi organami administracji;

8.

wzywa Komisję do regularnego umieszczania w tabeli wyników rynku wewnętrznego bardziej szczegółowych informacji o stosowaniu i egzekwowaniu prawodawstwa z zakresu rynku wewnętrznego, w tym obiektywnych wskaźników dotyczących funkcjonowania rynku wewnętrznego;

9.

wzywa do jednoczesnego publikowania raz w roku tabeli wyników rynku wewnętrznego, sprawozdania Solvit, opracowań Biura Porad dla Obywateli (Citizens Signpost Service) i tabeli wyników rynków konsumenckich (bez zmiany częstotliwości publikacji) w celu zapewnienia pełnego ogląd sytuacji w zakresie rozwoju rynku wewnętrznego i lepszej koordynacji pracy wykonanej w tych obszarach, przy jednoczesnym zachowaniu szczególnego charakteru tych instrumentów;

10.

wzywa Komisję do poszukiwania nowych sposobów usuwania pozostalych przeszkód stojących na drodze do ukończenia tworzenia rynku wewnętrznego, w tym do stworzenia „testu rynku wewnętrznego”, któremu poddawane będą wszystkie proponowane nowe akty prawne UE w celu zapewnienia, że te proponowane nowe środki nie osłabiają rynku wewnętrznego;

11.

uważa, że tabela wyników rynku wewnętrznego w znacznej mierze pokrywa się z prowadzonym przez Komisję corocznym przeglądem stosowania prawa wspólnotowego; dlatego też zachęca Komisję, by wykorzystywała ten przegląd do celów bardziej strategicznych, skupiając się na pionowych dziedzinach polityki, które mogą zapewnić lepszą analizę jakościową tabeli wyników rynku wewnętrznego;

12.

wzywa Komisję, aby wraz z publikacją tabeli wyników rynku wewnętrznego przedstawiała bardziej przystępny dla czytelnika komunikat prasowy w celu zwiększania wiedzy obywateli o wynikach zawartych w tabeli oraz wywarcia większego nacisku na państwa członkowskie, by dokonywały transpozycji dyrektyw prawidłowo i na czas;

13.

z zadowoleniem odnosi się do faktu, że trzeci raz z rzędu osiągnięto deficyt w zakresie transpozycji w wysokości 1 %; apeluje do dziewięciu państw członkowskich, którym nie udało się osiągnąć tego celu, o podjęcie działań na rzecz poprawy wyniku;

14.

uważa, że istnieje wyraźny związek między punktualną i prawidłową transpozycją dyrektyw dotyczących rynku wewnętrznego a jakością prawodawstwa wyjściowego; dlatego też odnotowuje znaczenie proaktywnej postawy, w tym zobowiązania do przestrzegania zasad lepszego stanowienia prawa oraz konsultowania się we wszystkich przypadkach z państwami członkowskimi w sprawie metod transpozycji i egzekwowania, a także potrzebę dokonywania dogłębnych ocen wpływu i analizy odnośnego orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości przed wystąpieniem z propozycją nowych aktów prawnych;

15.

przypomina, że liczba dyrektyw, które nie zostały przeniesione do prawa krajowego przez co najmniej jedno państwo członkowskie, jest nadal zbyt duża i wzywa Komisję oraz państwa członkowskie do współpracy na rzecz niezwłocznego zmniejszenia tej liczby, zwłaszcza w odniesieniu do dyrektyw, których transpozycja opóźnia się o co najmniej dwa lata;

16.

apeluje do Komisji o zamieszczanie na swojej stronie internetowej bardziej szczegółowych informacji na temat dyrektyw, które nie zostały wdrożone w poszczególnych państwach członkowskich;

17.

wzywa państwa członkowskie do przekazywania Komisji tabel korelacji zawierających szczegółowe informacje o środkach krajowych podjętych w celu transpozycji dyrektyw, aby Komisja dysponowała bardziej szczegółowymi informacjami dotyczącymi jakości transpozycji; wzywa Komisję do wskazania najlepszych praktyk w zakresie punktualnej i prawidłowej transpozycji oraz do przekazania ich państwom członkowskim;

18.

uważa, że państwa członkowskie powinny zacieśniać skuteczną współpracę między władzami krajowymi, regionalnymi i lokalnymi zaangażowanymi w stosowanie przepisów dotyczących rynku wewnętrznego poprzez gwarantowanie i wzmacnianie koordynacji rynku wewnętrznego na szczeblu administracji krajowej;

19.

wzywa państwa członkowskie do organizowania regularnych szkoleń dla urzędników służby cywilnej i pracowników organów sądowych szczebla krajowego i lokalnego, dotyczących przepisów rynku wewnętrznego, w ramach istniejących programów i sieci Wspólnoty;

20.

podziela opinię Komisji, że państwa członkowskie muszą podjąć niezbędne środki, np. alokację zasobów, w celu zagwarantowania funkcjonowania transgranicznych sieci elektronicznych systemów informacyjnych utworzonych przez Komisję (np. systemu informacji na temat rynku wewnętrznego (IMI), systemu szybkiego informowani o nieżywnościowych produktach konsumenckich (RAPEX), systemu wczesnego ostrzegania o niebezpiecznych produktach żywnościowych i środkach żywienia zwierząt (RASFF) lub sieci współpracy w dziedzinie ochrony konsumentów (CPC));

21.

wzywa Komisję, by postrzegała tworzenie prawodawstwa dotyczącego rynku wewnętrznego jak stały proces, w którym oceny ex post powinny stanowić ważny element wykorzystywany do stwierdzenia, czy prawodawstwo odpowiada pierwotnym ocenom wpływu lub też wykracza poza nie, a jeśli tak nie jest, to do wskazania, jak je zmienić lub przekształcić, by zapewnić realizację pierwotnych celów;

22.

jest zdania, że państwa członkowskie powinny zwiększyć działania w zakresie informowania obywateli i przedsiębiorstw o ich prawach na rynku wewnętrznym, umożliwiając im egzekwowanie tych praw w praktyce; apeluje do Komisji o zakończenie w trybie priorytetowym przedsięwzięcia dotyczącego usług pomocniczych rynku wewnętrznego na rzecz uproszczenia tych usług w zakresie informacji, doradztwa i rozwiązywania problemów, a także na rzecz zwiększenia dostępu do nich;

23.

wyraża opinię, że informacje na temat rynku wewnętrznego, które Komisja umieszcza w internecie, są pełne, ale zbyt rozproszone; wzywa Komisję, by przy udziale sieci Enterprise Europe Network stworzyła i rozwinęła portal „Your Europe – Business” („Twoja Europa - Przedsiębiorczość”) jako elektroniczny punkt kompleksowej informacji dla przedsiębiorstw poświęcony rynkowi wewnętrznemu, w celu uniknięcia zbędnych i kosztownych struktur równoległych i w celu wykorzystania potencjalnych synergii, zwłaszcza jeśli chodzi o informacje, które należy przedstawiać zgodnie z dyrektywą w sprawie usług (7);

24.

podkreśla kluczową rolę sieci Enterprise Europe Network w umożliwianiu małym i średnim przedsiębiorstwom korzystanie z możliwości, jakie oferuje rynek wewnętrzny; zaznacza, że obowiązki biurokratyczne blokują cenne zasoby, a tym samym uniemożliwiają wykonywanie podstawowego zadania sieci Enterprise Europe Network, jakim jest dostarczanie wsparcia dostosowanego do potrzeb małych i średnich przedsiębiorstw; wzywa Komisję, by w większej mierze wykorzystywała sieć Enterprise Europe Network do rozpowszechniania ukierunkowanych informacji i by ograniczyła obowiązki biurokratyczne partnerów sieci Enterprise Europe Network;

25.

uważa, że państwa członkowskie powinny przy wsparciu ze strony Komisji poprawić wydajność mechanizmów służących rozwiązywaniu problemów, w szczególności sieci SOLVIT, w celu zapewnienia bardziej skutecznych sposobów egzekwowania praw; podkreśla, że doświadczenia zdobyte w sieci Solvit należy wykorzystywać w kształtowaniu polityki krajowej i polityki UE, wprowadzając tam, gdzie to konieczne, zmiany strukturalne lub zmiany w przepisach; wzywa państwa członkowskie do dalszego wzmacniania sieci ośrodków SOLVIT, przyznając im dodatkowe zasoby finansowe i ludzkie;

26.

wzywa Komisję i państwa członkowskie do przyjęcia niezbędnych środków w celu wyeksponowania ośrodków SOLVIT i świadczonych przez nie darmowych usług rozwiązywania problemów w świadomości europejskich przedsiębiorstw i obywateli;

27.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie oraz Komisji.