(1)

Kryteria, na podstawie których właściwe organy mogą żądać wprowadzenia zmian w oświadczeniu o zgodności, o którym mowa w art. 26 ust. 3 tego rozporządzenia, powinny uwzględniać charakter przepisów rozporządzenia (UE) 2016/1011, co do których administratorzy pozaistotnych wskaźników referencyjnych mogą postanowić, że nie będą ich stosować, zgodnie z art. 26 ust. 1 tego rozporządzenia. Ponieważ niektóre wymogi określone w tych przepisach dotyczą struktury organizacyjnej administratora, natomiast inne dotyczą danego wskaźnika referencyjnego lub danej rodziny wskaźników referencyjnych, to samo rozróżnienie ma zastosowanie do kryteriów, na podstawie których właściwe organy mogą żądać wprowadzenia zmian w oświadczeniu o zgodności.

(2)

W odniesieniu do wymogów dotyczących struktury organizacyjnej administratora właściwe organy powinny mieć możliwość żądania wprowadzenia zmian w oświadczeniu o zgodności dotyczącym pozaistotnego wskaźnika referencyjnego, jeżeli uważają, że oświadczenie o zgodności nie wskazuje jasno, dlaczego dany administrator uznaje za stosowne nie przestrzegać wymogów, o których mowa w art. 4, 5 i 6 rozporządzenia (UE) 2016/1011. Powinno to mieć miejsce w szczególności w przypadku braku jasności co do: struktury organizacyjnej danego administratora, identyfikacji potencjalnych konfliktów interesów, które mogą powstać między osobami zaangażowanymi w opracowywanie wskaźnika referencyjnego a innymi pracownikami lub częściami organizacji administratora, procesu nadzoru nad opracowywaniem pozaistotnego wskaźnika referencyjnego bądź też ram kontroli opracowywania, publikowania lub udostępniania pozaistotnego wskaźnika referencyjnego.

(3)

W odniesieniu do wymogów dotyczących wskaźnika referencyjnego lub rodziny wskaźników referencyjnych właściwe organy powinny mieć możliwość żądania wprowadzenia zmian w oświadczeniu o zgodności dotyczącym pozaistotnego wskaźnika referencyjnego, jeżeli uważają, że oświadczenie o zgodności nie wskazuje jasno, dlaczego dany administrator uznaje za stosowne nie przestrzegać wymogów, o których mowa w art. 11 oraz art. 13–16 rozporządzenia (UE) 2016/1011. Powinno to mieć miejsce w szczególności w przypadku braku jasności co do: poziomu kontroli nad przekazywaniem danych wejściowych, przejrzystości procedur konsultacji w sprawie każdej istotnej zmiany w metodzie wyznaczania pozaistotnego wskaźnika referencyjnego, procesu zgłaszania przypadków manipulacji lub prób manipulacji pozaistotnym wskaźnikiem referencyjnym, kodeksu postępowania, w przypadku gdy pozaistotny wskaźnik referencyjny opiera się na danych wejściowych pochodzących od podmiotów przekazujących dane, kompetencji administratora do dokonywania przeglądów i przedstawiania sprawozdań dotyczących przestrzegania przez niego metody wyznaczania wskaźnika referencyjnego oraz przepisów rozporządzenia (UE) 2016/1011, a w przypadku gdy dane wejściowe pochodzą od podmiotu nadzorowanego przekazującego dane – czy odbywa się to przy zastosowaniu odpowiednich środków kontroli zapewniających dokładność, rzetelność i wiarygodność danych wejściowych.

(4)

Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA).

(5)

ESMA przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy ewentualnych kosztów i korzyści, które mogą się z nim wiązać, oraz zwrócił się o opinię do Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych powołanej zgodnie z art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 (2).

(6)

W celu zapewnienia spójności z datą rozpoczęcia stosowania art. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2175 (3), na mocy którego do rozporządzenia (UE) 2016/1011 wprowadzono art. 26 ust. 6 tego rozporządzenia, niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie od dnia 1 stycznia 2022 r.,

a)

struktury organizacyjnej danego administratora oraz konfliktów interesów, które mogą powstać w wyniku tej struktury;

b)

identyfikacji konfliktów interesów i zarządzania nimi w odniesieniu do pracowników danego administratora, osób, z których usług korzysta lub które są pod jego kontrolą, oraz osób bezpośrednio zaangażowanych w opracowywanie pozaistotnego wskaźnika referencyjnego;

c)

procesu nadzoru nad opracowywaniem pozaistotnego wskaźnika referencyjnego, z uwzględnieniem podatności danego wskaźnika referencyjnego na manipulację oraz wielkości struktury organizacyjnej administratora;

d)

ram kontroli dotyczących opracowywania lub publikowania pozaistotnych wskaźników referencyjnych lub ich udostępniania, w tym narażenia administratora na ryzyko operacyjne, ryzyko dla ciągłości działania lub ryzyko zakłócenia procesu opracowywania wskaźnika referencyjnego.

a)

poziomu kontroli nad przekazywaniem danych wejściowych oraz tego, czy – biorąc pod uwagę charakter danych wejściowych – ten poziom kontroli jest wystarczający, aby zapewnić dokładność, rzetelność i wiarygodność danych wejściowych;

b)

przejrzystości procedur konsultacji w sprawie wszelkich istotnych zmian w metodzie wyznaczania pozaistotnego wskaźnika referencyjnego, z uwzględnieniem złożoności tej metody i charakteru wykorzystanych danych wejściowych;

c)

procesu zgłaszania przypadków manipulacji lub próby manipulacji pozaistotnym wskaźnikiem referencyjnym, w szczególności w odniesieniu do monitorowania danych wejściowych i podmiotów przekazujących dane;

d)

w przypadku gdy pozaistotny wskaźnik referencyjny opiera się na danych wejściowych pochodzących od podmiotów przekazujących dane – kodeksu postępowania oraz tego czy, biorąc pod uwagę charakter danych wejściowych, zawiera on gwarancje rzetelności wykorzystywanych danych wejściowych;

e)

kompetencji administratora do dokonywania przeglądów i przedstawiania sprawozdań dotyczących przestrzegania przez niego metody wyznaczania pozaistotnego wskaźnika referencyjnego oraz przepisów rozporządzenia (UE) 2016/1011;

f)

w przypadku gdy dane wejściowe pochodzą od podmiotu nadzorowanego przekazującego dane – czy odbywa się to przy zastosowaniu odpowiednich środków kontroli zapewniających dokładność, rzetelność i wiarygodność danych wejściowych.