29.10.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 295/1

(1)

Art. 43 ust. 3 Traktatu stanowi, że Rada, na wniosek Komisji, ma przyjąć środki dotyczące ustalania i przydziału uprawnień do połowów.

(2)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (1) zawiera wymóg ustanowienia środków służących ochronie, z uwzględnieniem dostępnych opinii naukowych, technicznych i ekonomicznych, obejmujących w stosownych przypadkach sprawozdania przygotowane przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa i inne organy doradcze, jak również z uwzględnieniem wszelkich porad otrzymanych od komitetów doradczych oraz wspólnych rekomendacji wydanych przez państwa członkowskie.

(3)

Rada zobowiązana jest do przyjęcia środków dotyczących ustalenia i przydziału uprawnień do połowów, w tym – w stosownych przypadkach – określonych warunków funkcjonalnie z nimi związanych. Uprawnienia do połowów należy przydzielić państwom członkowskim w taki sposób, by zapewnić względną stabilność działalności połowowej każdego państwa członkowskiego w odniesieniu do każdego stada lub rodzaju rybołówstwa, i z należytym uwzględnieniem celów wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb) określonych w rozporządzeniu (UE) nr 1380/2013.

(4)

Rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 określa cel WPRyb polegający na osiągnięciu współczynnika eksploatacji na poziomie maksymalnego podtrzymywalnego połowu w miarę możliwości do 2015 r., a w sposób stopniowy i narastający w odniesieniu do wszystkich stad – najpóźniej do 2020 r.

(5)

Całkowite dopuszczalne połowy (TAC) należy zatem ustalać, zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1380/2013, na podstawie dostępnych opinii naukowych, z uwzględnieniem aspektów biologicznych i społeczno-gospodarczych, przy jednoczesnym zapewnieniu sprawiedliwego traktowania poszczególnych sektorów rybołówstwa, jak również biorąc pod uwagę opinie wyrażane podczas konsultacji z zainteresowanymi stronami.

(6)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1139 (2) ustanawia wieloletni plan w odniesieniu do stad dorsza atlantyckiego, śledzia atlantyckiego i szprota w Morzu Bałtyckim oraz połowów eksploatujących te stada (zwany dalej „planem”). Plan ma na celu zapewnienie, aby eksploatacja żywych zasobów morza pozwalała na odtwarzanie i utrzymywanie populacji poławianych gatunków powyżej poziomów pozwalających zapewnić maksymalny podtrzymywalny połów. W tym celu jak najszybciej, w sposób stopniowy i narastający, do 2020 r. należy dla danych stad osiągnąć docelową śmiertelność połowową wyrażoną w postaci przedziałów. Limity połowowe mające zastosowanie w 2017 r. do dorsza atlantyckiego, śledzia atlantyckiego i szprota w Morzu Bałtyckim należy ustalić z myślą o osiągnięciu celów przedmiotowego planu.

(7)

Zgodnie z planem, jeżeli opinie naukowe wskazują, że biomasa stada tarłowego któregokolwiek z odnośnych stad spadła poniżej punktów odniesienia dla biomasy stada tarłowego zawartych w załączniku II do rozporządzenia (UE) 2016/1139, należy przyjąć wszystkie odpowiednie środki zaradcze w celu zapewnienia szybkiego przywrócenia danego stada do poziomów przekraczających poziom umożliwiający osiągnięcie maksymalnego podtrzymywalnego połowu. Międzynarodowa Rada Badań Morza (ICES) wskazała, że biomasa stada dorsza atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego znajduje się poniżej punktów odniesienia ochrony zawartych w załączniku II do tego rozporządzenia. W konsekwencji uprawnienia do połowów stada dorsza atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego powinny zostać ustalone poniżej przedziału śmiertelności połowowej w załączniku I kolumna B do rozporządzenia (UE) 2016/1139 na takim poziomie, który uwzględnia spadek biomasy. W tym celu należy uwzględnić harmonogram realizacji celów wspólnej polityki rybołówstwa ogólnie oraz przedmiotowego planu – w szczególności oczekiwane skutki podjętych środków zaradczych oraz konieczność zapewnienia korzyści ekonomicznych, społecznych i w zakresie zatrudnienia, zgodnie z art. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

(8)

Należy przyjąć dalsze środki zaradcze. Przedłużenie obecnie obowiązującego sześciotygodniowego okresu zamkniętego o dodatkowe dwa tygodnie zwiększyłoby ochronę skupisk tarłowych dorsza atlantyckiego. Zgodnie z opinią naukową połowy rekreacyjne dorsza atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego przyczyniają się znacznie do ogólnej śmiertelności połowowej tego stada. Biorąc pod uwagę obecny stan tego stada, należy przyjąć pewne środki dotyczące połowów rekreacyjnych. W szczególności zastosowanie powinien mieć dzienny limit na rybaka rekreacyjnego; limit ten powinien być bardziej restrykcyjny w okresie tarła. Pozostaje to bez uszczerbku dla zasady względnej stabilności mającej zastosowanie do komercyjnej działalności połowowej.

(9)

Jeżeli chodzi o stado dorsza atlantyckiego we wschodniej części Morza Bałtyckiego, w związku ze zmianami jego biologicznego stanu, ICES nie udało się ustalić biologicznych punktów odniesienia i zamiast tego zaleciła ona dla tego stada dorsza atlantyckiego określenie TAC zgodnie z podejściem stosowanym w przypadku ograniczonych danych. Należy zatem – z myślą o przyczynieniu się do realizacji celów planu – ustalić TAC stada dorsza atlantyckiego we wschodniej części Morza Bałtyckiego zgodnie z podejściem ostrożnościowym.

(10)

Jeżeli chodzi o śledzia atlantyckiego w Zatoce Ryskiej, dostępne opinie naukowe wskazują na obecność bardzo silnego rocznika 2015. Ustalenie TAC zgodnie z przedziałem śmiertelności połowowej zawartym w załączniku I kolumna A do rozporządzenia (UE) 2016/1139 doprowadziłoby do znacznego wzrostu biomasy stada tarłowego, który z kolei skutkowałby zwiększeniem konkurencji, jeżeli chodzi o pożywienie, wolniejszym wzrostem, niższym współczynnikiem kondycji oraz ogólnie niższą jakością ryb. W związku z tym, że biomasa stada tarłowego tego stada znajduje się powyżej punktu odniesienia biomasy zawartego w załączniku II kolumna A do tego rozporządzenia, należy ustalić TAC zgodnie z przedziałami śmiertelności połowowej zawartymi w załączniku I kolumna B do tego rozporządzenia, ponieważ jest to konieczne do uniknięcia poważnych szkód dla tego stada spowodowanych dynamiką wewnątrzgatunkową w rozumieniu art. 4 ust. 4 lit. b) tego rozporządzenia.

(11)

Korzystanie z uprawnień do połowów określonych w niniejszym rozporządzeniu powinno podlegać rozporządzeniu Rady (WE) nr 1224/2009 (3), a w szczególności jego art. 33 i 34 dotyczącym zapisu połowów i nakładu połowowego oraz przekazywania Komisji danych dotyczących wyczerpania uprawnień do połowów. W niniejszym rozporządzeniu należy zatem określić kody dotyczące wyładunków ryb ze stad objętych niniejszym rozporządzeniem, które państwa członkowskie mają stosować, przesyłając dane Komisji.

(12)

W rozporządzeniu Rady (WE) nr 847/96 (4) wprowadzono dodatkowe warunki dotyczące corocznego zarządzania TAC, w tym w art. 3 i 4, przepisy dotyczące elastyczności w odniesieniu do zasobów objętych TAC przezornościowymi i analitycznymi. Na podstawie art. 2 tego rozporządzenia, ustalając TAC, Rada ma określić stada, w odniesieniu do których art. 3 lub 4 nie mają zastosowania, w szczególności na podstawie biologicznego stanu tych stad. Ostatnio w art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 w odniesieniu do wszystkich stad podlegających obowiązkowi wyładunku wprowadzono mechanizm elastyczności obejmującej kolejny rok. W związku z tym, w celu uniknięcia nadmiernej elastyczności, która podważyłaby zasadę racjonalnej i odpowiedzialnej eksploatacji żywych zasobów morza, utrudniłaby realizację celów wspólnej polityki rybołówstwa i pogorszyłaby biologiczny stan stad, należy ustalić, że art. 3 i 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96 mają zastosowanie w odniesieniu do TAC analitycznych tylko wówczas, gdy nie korzysta się z elastyczności obejmującej kolejny rok przewidzianej w art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

(13)

W oparciu o nowe opinie naukowe należy na okres od dnia 1 listopada 2016 r. do dnia 31 października 2017 r. ustalić wstępny TAC dotyczący okowiela w obszarze ICES IIIa i wodach Unii obszarów ICES IIa i IV. Rozporządzenie (UE) 2016/72 powinno zatem zostać odpowiednio zmienione. Aby uniknąć zakłócenia działalności połowowej, przepisy dotyczące okowiela powinny być stosowane od dnia 1 listopada 2016 r.

(14)

Aby uniknąć zakłócenia działalności połowowej oraz zapewnić unijnym rybakom środki utrzymania, niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane od dnia 1 stycznia 2017 r. W związku z pilnym charakterem niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu,

1)

„podrejon” oznacza podrejon ICES Morza Bałtyckiego, jak określono w załączniku I do rozporządzenia Rady (WE) nr 2187/2005 (5);

2)

„całkowity dopuszczalny połów” (TAC) oznacza wielkość połowów z każdego stada, którą można złowić w okresie jednego roku;

3)

„kwota” oznacza część TAC przydzieloną Unii, państwu członkowskiemu lub państwu trzeciemu;

4)

„połowy rekreacyjne” oznaczają niekomercyjną działalność połowową, w przypadku której żywe zasoby morza są eksploatowane do takich celów, jak rekreacja, turystyka lub sport.

a)

wymian dokonywanych na podstawie art. 16 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013;

b)

odliczeń i przeniesień dokonywanych na podstawie art. 37 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009;

c)

dodatkowych wyładunków dozwolonych na podstawie art. 3 rozporządzenia (WE) nr 847/96 lub art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013;

d)

ilości zatrzymanych zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96 lub przeniesionych na podstawie art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013;

e)

odliczeń dokonywanych na podstawie art. 105 i 107 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.