„ZAŁĄCZNIK I

Tekst z obrazka

Tekst z obrazka

Tekst z obrazka

Tekst z obrazka

„ZAŁĄCZNIK II

(Odniesienia poniżej dotyczą artykułów rozporządzenia (UE) nr 604/2013)

WYKAZ A

ŚRODKI DOWODOWE

I.   Procedura ustalenia państwa odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej

1.   Obecność członka rodziny, krewnego lub pokrewieństwo/łączący stosunek (ojciec, matka, dziecko, rodzeństwo, ciotka, wujek, dziadek/babcia, dorosły odpowiedzialny za dziecko, opiekun) wnioskodawcy będącego małoletnim bez opieki (art. 8)

Dowody bezpośrednie

—	pisemne potwierdzenie informacji przez inne państwo członkowskie,

—	wyciągi z rejestrów,

—	zezwolenia na pobyt wydane członkowi rodziny,

—	dostępne dowody na potwierdzenie pokrewieństwa danych osób/łączącego je stosunku,

—	z braku powyższych, jeżeli jest to niezbędne – test DNA lub badanie krwi.

2.   Zgodny z prawem pobyt w państwie członkowskim członka rodziny o uznanym statusie beneficjenta ochrony międzynarodowej (art. 9)

Dowody bezpośrednie

—	pisemne potwierdzenie informacji przez inne państwo członkowskie,

—	wyciągi z rejestrów,

—	zezwolenia na pobyt wydane osobie posiadającej status uchodźcy lub objętej ochroną uzupełniającą,

—	dostępne dowody na potwierdzenie pokrewieństwa danych osób/łączącego je stosunku,

—	zgoda zainteresowanych osób.

3.   Obecność członka rodziny składającego wniosek o objęcie ochroną międzynarodową, w sprawie którego nie wydano jeszcze pierwszej decyzji co do istoty wniosku w państwie członkowskim (art. 10)

Dowody bezpośrednie

—	pisemne potwierdzenie informacji przez inne państwo członkowskie,

—	wyciągi z rejestrów,

—	zezwolenia na pobyt czasowy wydane danej osobie na czas rozpatrywania wniosku,

—	dostępne dowody na potwierdzenie pokrewieństwa danych osób/łączącego je stosunku,

—	z braku powyższych, jeżeli jest to niezbędne – test DNA lub badanie krwi,

—	zgoda zainteresowanych osób.

4.   Ważne dokumenty pobytu (art. 12 ust. 1 i 3) lub dokumenty pobytu, których ważność wygasła w okresie ostatnich 2 lat [oraz data uzyskania ważności] (art. 12 ust. 4)

Dowody bezpośrednie

—	dokument pobytu,

—	wyciągi z rejestru cudzoziemców lub podobnych rejestrów,

—	sprawozdania/potwierdzenia informacji przez państwo członkowskie, które wydało dokument stałego pobytu.

5.   Ważne wizy (art. 12 ust. 2 i 3) oraz wizy, których ważność wygasła w okresie ostatnich 6 miesięcy [oraz data uzyskania ważności] (art. 12 ust. 4)

Dowody bezpośrednie

—	wydana wiza (ważna lub której ważność wygasła),

—	wyciągi z rejestru cudzoziemców lub podobnych rejestrów,

—	pozytywny wynik (»trafienie«) przekazane przez VIS zgodnie z art. 21 rozporządzenia (WE) nr 767/2008,

—	sprawozdania/potwierdzenia informacji przez państwo członkowskie, które wydało wizę.

6.   Legalny wjazd na terytorium przez granicę zewnętrzną (art. 14)

Dowody bezpośrednie

—	stempel wjazdowy w paszporcie,

—	stempel wyjazdowy kraju graniczącego z państwem członkowskim, przy uwzględnieniu trasy, którą przebył wnioskodawca, oraz daty przekroczenia granicy,

—	bilety bezsprzecznie potwierdzające wjazd przez granicę zewnętrzną,

—	pieczęć wjazdu lub podobny wpis w paszporcie.

7.   Nielegalny wjazd przez granicę zewnętrzną (art. 13 ust. 1)

Dowody bezpośrednie

—	pozytywny wynik porównania w bazie Eurodac odcisków palców wnioskodawcy z odciskami pobranymi na podstawie art. 14 rozporządzenia Eurodac,

—	stempel wjazdowy w sfałszowanym lub podrobionym paszporcie,

—	stempel wyjazdowy kraju graniczącego z państwem członkowskim, przy uwzględnieniu trasy, którą przebył wnioskodawca, oraz daty przekroczenia granicy,

—	bilety bezsprzecznie potwierdzające wjazd przez granicę zewnętrzną,

—	stempel wjazdowy lub podobny wpis w paszporcie.

8.   Pobyt w państwie członkowskim przez co najmniej pięć miesięcy (art. 13 ust. 2)

Dowody bezpośrednie

—	zezwolenia na pobyt wydane na czas rozpatrywania wniosku o zezwolenie na pobyt,

—	nakaz opuszczenia terytorium lub nakaz wydalenia wydane co najmniej pięć miesięcy wstecz lub niewykonane,

—	wyciągi z rejestrów szpitali, więzień, ośrodków detencyjnych.

9.   Wyjazd z terytorium państw członkowskich (art. 19 ust. 2)

Dowody bezpośrednie

—	stempel wyjazdowy,

—	wyciągi z rejestrów państw trzecich (potwierdzające pobyt),

—	bilety bezsprzecznie potwierdzające wyjazd lub wjazd przez granicę zewnętrzną,

—	sprawozdanie/potwierdzenie przekazane przez państwo członkowskie, z którego wnioskodawca opuścił terytorium państw członkowskich,

—	stempel państwa trzeciego graniczącego z państwem członkowskim, przy uwzględnieniu trasy, którą przebył wnioskodawca, oraz daty przekroczenia granicy.

II.   Obowiązek readmisji lub wtórnego przyjęcia wnioskodawcy spoczywający na państwie członkowskim odpowiedzialnym za rozpatrzenie wniosku

1.   Wszczęto procedurę ustalenia państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku w państwie członkowskim, w którym wniosek został złożony (art. 20 ust. 5)

Dowody bezpośrednie

—	pozytywny wynik z Eurodac porównania odcisków palców wnioskodawcy z odciskami pobranymi na podstawie art. 9 rozporządzenia Eurodac,

—	formularz złożony przez wnioskodawcę,

—	oficjalne sprawozdanie sporządzone przez właściwe organy,

—	odciski palców pobrane w związku ze złożonym wnioskiem,

—	wyciągi z odpowiednich rejestrów i akt,

—	pisemne sprawozdanie sporządzone przez władze stwierdzające, że złożono wniosek.

2.   Wniosek jest obecnie rozpatrywany lub został złożony wcześniej (art.18 ust. 1 lit. b), c), i d))

Dowody bezpośrednie

—	pozytywny wynik z Eurodac porównania odcisków palców wnioskodawcy z odciskami pobranymi na podstawie art. 9 rozporządzenia Eurodac,

—	formularz złożony przez wnioskodawcę,

—	oficjalne sprawozdanie sporządzone przez właściwe organy,

—	odciski palców pobrane w związku ze złożonym wnioskiem,

—	wyciągi z odpowiednich rejestrów i akt,

—	pisemne sprawozdanie sporządzone przez właściwe organy potwierdzające, że złożono wniosek.

3.   Wyjazd z terytorium państw członkowskich (art. 20 ust. 5; art. 19 ust. 2)

Dowody bezpośrednie

—	stempel wyjazdowy,

—	wyciągi z rejestrów państw trzecich (potwierdzające pobyt),

—	stempel wyjazdowy państwa trzeciego graniczącego z państwem członkowskim, przy uwzględnieniu trasy, którą przebył wnioskodawca, oraz daty przekroczenia granicy,

—	urzędowe potwierdzenie na piśmie, że cudzoziemiec został rzeczywiście wydalony.

4.   Wydalenie z terytorium państw członkowskich (art. 19 ust. 3)

Dowody bezpośrednie

—	urzędowe potwierdzenie na piśmie, że cudzoziemiec został rzeczywiście wydalony,

—	stempel wyjazdowy,

—	potwierdzenie informacji dotyczących wydalenia przez państwo trzecie.

WYKAZ B

DOWODY POSZLAKOWE

I.   Procedura ustalenia państwa odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej

1.   Obecność członka rodziny (matka, ojciec, opiekun) wnioskodawcy, który jest małoletnim bez opieki (art. 8)

Dowody pośrednie (1)

—	dające się zweryfikować informacje przedstawione przez wnioskodawcę,

—	deklaracje właściwych członków rodziny,

—	sprawozdania/potwierdzenie informacji przez organizację międzynarodową, taką jak UNHCR.

2.   Legalny pobyt w państwie członkowskim członka rodziny o uznanym statusie uchodźcy lub objętego ochroną międzynarodową (art. 9)

Dowody pośrednie

—	dające się zweryfikować informacje przedstawione przez wnioskodawcę,

—	sprawozdania/potwierdzenie informacji przez organizację międzynarodową, taką jak UNHCR.

3.   Obecność członka rodziny składającego wniosek o objęcie ochroną międzynarodową, w sprawie którego nie wydano jeszcze pierwszej decyzji co do istoty wniosku w państwie członkowskim (art. 10)

Dowody pośrednie

—	dające się zweryfikować informacje przedstawione przez wnioskodawcę,

—	sprawozdania/potwierdzenie informacji przez organizację międzynarodową, taką jak UNHCR.

4.   Ważne dokumenty pobytu (art. 12 ust. 1 i 3) lub dokumenty pobytu, których ważność wygasła w okresie ostatnich 2 lat [oraz data uzyskania ważności] (art. 12 ust. 4)

Dowody pośrednie

—	szczegółowe i dające się zweryfikować oświadczenia wnioskodawcy,

—	sprawozdania/potwierdzenie informacji przez organizację międzynarodową, taką jak UNHCR,

—	sprawozdania/potwierdzenie informacji przez państwo członkowskie, które nie wydało zezwolenia na pobyt,

—	doniesienia/potwierdzenie informacji przez członków rodziny, towarzyszy podróży itd..

5.   Ważne wizy (art. 12 ust. 2 i 3) oraz wizy, których ważność wygasła w okresie ostatnich 6 miesięcy [oraz data uzyskania ważności] (art. 12 ust. 4)

Dowody pośrednie

—	szczegółowe i dające się zweryfikować oświadczenia wnioskodawcy,

—	sprawozdania/potwierdzenie informacji przez organizację międzynarodową, taką jak UNHCR,

—	sprawozdania/potwierdzenie informacji przez państwo członkowskie, które nie wydało zezwolenia na pobyt,

—	doniesienia/potwierdzenie informacji przez członków rodziny, towarzyszy podróży itd.

6.   Legalny wjazd na terytorium przez granicę zewnętrzną (art. 14)

Dowody pośrednie

—	szczegółowe i dające się zweryfikować oświadczenia wnioskodawcy,

—	sprawozdania/potwierdzenie informacji przez organizację międzynarodową, taką jak UNHCR,

—	sprawozdania/potwierdzenie informacji przez inne państwo członkowskie lub państwo trzecie,

—	doniesienia/potwierdzenie informacji przez członków rodziny, towarzyszy podróży itd.,

—	odciski palców, z wyjątkiem przypadków, w których władze zdecydowały o pobraniu odcisków palców, gdy cudzoziemiec przekroczył granicę zewnętrzną. W takich przypadkach stanowią one dowód bezpośredni określony w wykazie A,

—

bilety,

—	rachunki za hotel,

—	karty wstępu do instytucji prywatnych lub publicznych w państwach członkowskich,

—	karty przyjęć u lekarzy, dentystów itd.,

—	informacje wykazujące, że wnioskodawca korzystał z usług biura podróży,

—	inne dowody poszlakowe tego samego rodzaju.

7.   Nielegalny wjazd na terytorium przez granicę zewnętrzną (art. 13 ust. 1)

Dowody pośrednie

—	szczegółowe i dające się zweryfikować oświadczenia wnioskodawcy,

—	sprawozdania/potwierdzenie informacji przez organizację międzynarodową, taką jak UNHCR,

—	sprawozdania/potwierdzenie informacji przez inne państwo członkowskie lub państwo trzecie,

—	doniesienia/potwierdzenie informacji przez członków rodziny, towarzyszy podróży itd.,

—	odciski palców, z wyjątkiem przypadków, w których władze zdecydowały o pobraniu odcisków palców, gdy cudzoziemiec przekroczył granicę zewnętrzną. W takich przypadkach stanowią one dowód bezpośredni określony w wykazie A,

—

bilety,

—	rachunki za hotel,

—	karty wstępu do instytucji prywatnych lub publicznych w państwach członkowskich,

—	karty przyjęć u lekarzy, dentystów itd.,

—	informacje wykazujące, że wnioskodawca korzystał z usług kuriera lub biura podróży,

—	inne dowody poszlakowe tego samego rodzaju.

8.   Pobyt w państwie członkowskim przez co najmniej pięć miesięcy (art. 13 ust. 2)

Dowody pośrednie

—	szczegółowe i dające się zweryfikować oświadczenia wnioskodawcy,

—	sprawozdania/potwierdzenie informacji przez organizację międzynarodową, taką jak UNHCR,

—	sprawozdania/potwierdzenie informacji przez organizację pozarządową, np. organizację zapewniającą miejsca noclegowe osobom znajdującym się w potrzebie,

—	doniesienia/potwierdzenie informacji przez członków rodziny, towarzyszy podróży itd.,

—	odciski palców,

—

bilety,

—	rachunki za hotel,

—	karty wstępu do instytucji prywatnych lub publicznych w państwach członkowskich,

—	karty przyjęć u lekarzy, dentystów itd.,

—	informacje wykazujące, że wnioskodawca korzystał z usług kuriera lub biura podróży,

—	inne dowody poszlakowe tego samego rodzaju.

9.   Wyjazd z terytorium państw członkowskich (art. 19 ust. 2)

Dowody pośrednie

—	szczegółowe i dające się zweryfikować oświadczenia wnioskodawcy,

—	sprawozdania/potwierdzenie informacji przez organizację międzynarodową, taką jak UNHCR,

—	sprawozdania/potwierdzenie informacji przez inne państwo członkowskie,

—	odnośnie do art.19 ust. 2: stempel wyjazdowy, jeżeli dany wnioskodawca opuścił terytorium państw członkowskich na okres co najmniej trzech miesięcy,

—	doniesienia/potwierdzenie informacji przez członków rodziny, towarzyszy podróży itd.,

—	odciski palców, z wyjątkiem przypadków, w których władze zdecydowały o pobraniu odcisków palców, gdy cudzoziemiec przekroczył granicę zewnętrzną. W takich przypadkach stanowią one dowód bezpośredni określony w wykazie A,

—

bilety,

—	rachunki za hotel,

—	karty przyjęć u lekarzy, dentystów itd. w państwie trzecim,

—	informacje wykazujące, że wnioskodawca korzystał z usług kuriera lub biura podróży,

—	inne dowody poszlakowe tego samego rodzaju.

II.   Obowiązek readmisji lub wtórnego przyjęcia wnioskodawcy spoczywający na państwie członkowskim odpowiedzialnym za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej

1.   Procedura ustalenia państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku wszczęta w państwie członkowskim, w którym wniosek został złożony (art. 20 ust. 5)

Dowody pośrednie

—	dające się zweryfikować oświadczenia wnioskodawcy,

—	sprawozdania/potwierdzenie informacji przez organizację międzynarodową, taką jak UNHCR,

—	doniesienia/potwierdzenie informacji przez członków rodziny, towarzyszy podróży itd.,

—	sprawozdania/potwierdzenie informacji przez inne państwo członkowskie.

2.   Wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej jest obecnie rozpatrywany lub został złożony wcześniej (art.18 ust. 1 lit. b), c), i d))

Dowody pośrednie

—	dające się zweryfikować oświadczenia wnioskodawcy,

—	sprawozdania/potwierdzenie informacji przez organizację międzynarodową, taką jak UNHCR,

—	sprawozdania/potwierdzenie informacji przez inne państwo członkowskie.

3.   Wyjazd z terytorium państw członkowskich (art. 20 ust. 5; art. 19 ust. 2)

Dowody pośrednie

—	szczegółowe i dające się zweryfikować oświadczenia wnioskodawcy,

—	sprawozdania/potwierdzenie informacji przez organizację międzynarodową, taką jak UNHCR,

—	sprawozdania/potwierdzenie informacji przez inne państwo członkowskie,

—	stempel wyjazdowy, jeżeli dany wnioskodawca opuścił terytorium państw członkowskich na okres co najmniej trzech miesięcy,

—	doniesienia/potwierdzenie informacji przez członków rodziny, towarzyszy podróży itd.,

—	odciski palców, z wyjątkiem przypadków, w których władze zdecydowały o pobraniu odcisków palców, gdy cudzoziemiec przekroczył granicę zewnętrzną. W takich przypadkach stanowią one dowód bezpośredni określony w wykazie A,

—

bilety,

—	rachunki za hotel,

—	karty przyjęć u lekarzy, dentystów itd. w państwie trzecim,

—	informacje wykazujące, że wnioskodawca korzystał z usług kuriera lub biura podróży,

—	inne dowody poszlakowe tego samego rodzaju.

4.   Wydalenie z terytorium państw członkowskich (art. 19 ust. 3)

Dowody pośrednie

—	dające się zweryfikować oświadczenia wnioskodawcy,

—	sprawozdania/potwierdzenie informacji przez organizację międzynarodową, taką jak UNHCR,

—	stempel wyjazdowy, jeżeli dany wnioskodawca opuścił terytorium państw członkowskich na okres co najmniej trzech miesięcy,

—	doniesienia/potwierdzenie informacji przez członków rodziny, towarzyszy podróży itd.,

—	odciski palców, z wyjątkiem przypadków, w których władze zdecydowały o pobraniu odcisków palców, gdy cudzoziemiec przekroczył granicę zewnętrzną. W takich przypadkach stanowią one dowód bezpośredni określony w wykazie A,

—

bilety,

—	rachunki za hotel,

—	karty przyjęć u lekarzy, dentystów itd.,

—	informacje wykazujące, że wnioskodawca korzystał z usług kuriera lub biura podróży,

—	inne dowody poszlakowe tego samego rodzaju.

„ZAŁĄCZNIK III

Tekst z obrazka

Tekst z obrazka

„ZAŁĄCZNIK IV

Tekst z obrazka

„ZAŁĄCZNIK V

Tekst z obrazka

„ZAŁĄCZNIK VI

Tekst z obrazka

Tekst z obrazka

„ZAŁĄCZNIK VII

Tekst z obrazka

Tekst z obrazka

„ZAŁĄCZNIK VIII

Tekst z obrazka

Tekst z obrazka

Tekst z obrazka

„ZAŁĄCZNIK IX

Tekst z obrazka

Tekst z obrazka

„ZAŁĄCZNIK X

CZĘŚĆ A

INFORMACJE NA TEMAT ROZPORZĄDZENIA DUBLIŃSKIEGO DLA OSÓB UBIEGAJĄCYCH SIĘ O OCHRONĘ MIĘDZYNARODOWĄ NA PODSTAWIE ART. 4 ROZPORZĄDZENIA (UE) NR 604/2013 (2)

Zwrócili się Państwo do nas z prośbą o udzielenie ochrony, ponieważ sądzą Państwo, że zostali zmuszeni do opuszczenia kraju z powodu prześladowań, wojny lub ryzyka doznania poważnej krzywdy. W przepisach prawa taka prośba jest określana jako »wniosek o ochronę międzynarodową«, natomiast osoba ją składająca nazywana jest »wnioskodawcą«. Osoby, które zwracają się z wnioskiem o udzielenie ochrony, są często nazywane »osobami ubiegającymi się o azyl«.

To, że ubiegają się Państwo o azyl w naszym państwie nie gwarantuje, że wniosek zostanie w nim rozpatrzony. Ustalenie, które państwo rozpatrzy wniosek, odbywa się w ramach procedury przewidzianej przez prawo Unii Europejskiej, w ramach tzw. rozporządzenia dublińskiego. Zgodnie z tym rozporządzeniem tylko jedno państwo jest odpowiedzialne za rozpatrzenie wniosku.

Przepisy te stosuje się na całym obszarze geograficznym, który obejmuje 32 państwa (3). Na potrzeby tej broszury te 32 państwa nazywamy »państwami systemu dublińskiego«.

Jeśli nie rozumieją Państwo informacji, które znajdują się w tej broszurze, proszę zwrócić się do władz naszego państwa o wyjaśnienia.

Zanim możliwe będzie rozpatrzenie wniosku o udzielenie azylu, musimy ustalić, czy jesteśmy za to odpowiedzialni, czy też odpowiada za to inne państwo – postępowanie to nosi nazwę »procedury dublińskiej«. Procedura dublińska nie będzie dotyczyła przyczyn ubiegania się o azyl. Będzie ona dotyczyła wyłącznie tego, które państwo jest odpowiedzialne za podejmowanie decyzji w sprawie wniosku o udzielenie azylu.

—

Ile czasu potrzeba na podjęcie decyzji co do tego, które państwo rozpatrzy wniosek?

—

Ile czasu potrzeba na rozpatrzenie wniosku?

Jeżeli władze naszego państwa zdecydują, że są odpowiedzialne za rozpatrzenie wniosku o udzielenie azylu, oznacza to, że mogą Państwo w nim pozostać oraz że wniosek ten zostanie w nim rozpatrzony. W takim przypadku procedura rozpatrywania wniosku zacznie się niezwłocznie.

W przypadku podjęcia decyzji, że za rozpatrzenie wniosku odpowiedzialne jest inne państwo, postaramy się Państwa do niego przekazać, tak aby wniosek mógł zostać w nim rozpatrzony. Przeprowadzenie całej procedury dublińskiej, do momentu przekazania do państwa docelowego, może w normalnych okolicznościach potrwać do 11 miesięcy. Wniosek o azyl zostanie następnie rozpatrzony w państwie, które jest za to odpowiedzialne. Okres ten może ulec zmianie, jeżeli będą Państwo ukrywać się przed władzami, a także w przypadku pozbawienia wolności lub zatrzymania lub złożenia odwołania od decyzji o przekazaniu. Jeśli znajdują się Państwo w jednej ze wspomnianych sytuacji, otrzymają Państwo szczegółowe informacje dotyczące czasu trwania postępowania w konkretnej sprawie. Jeśli doszło do zatrzymania, zostaną Państwo poinformowani o przyczynach zatrzymania i dostępnych środkach odwoławczych.

—

W jaki sposób podejmowana jest decyzja, które państwo będzie odpowiedzialne za rozpatrzenie wniosku?

Przepisy określają kilka przesłanek odpowiedzialności danego państwa za rozpatrzenie wniosku. Przesłanki te rozważa się w odpowiedniej kolejności, według stopnia ich ważności określonego przez prawo, zaczynając od tego, czy w określonym państwie systemu dublińskiego przebywa członek Państwa rodziny; czy znajdują lub znajdowali się Państwo w przeszłości w posiadaniu wizy lub zezwolenia na pobyt wydanego przez państwo systemu dublińskiego; czy odbyli Państwo, legalnie lub nielegalnie, podróż do innego państwa systemu dublińskiego lub czy przejeżdżali Państwo przez jego terytorium.

Ważne jest, abyśmy od razu zostali poinformowani o członkach rodziny przebywających w innym państwie systemu dublińskiego. Jeśli mąż, żona lub dziecko ubiega się o azyl lub jeśli osoba ta otrzymała ochronę międzynarodową w innym państwie systemu dublińskiego, państwo to może być właściwe do rozpatrzenia wniosku o azyl.

Możemy podjąć decyzję o rozpatrzeniu wniosku w naszym państwie, nawet jeżeli nie jesteśmy do tego zobowiązani na podstawie kryteriów wskazanych w rozporządzeniu dublińskim. Nie podejmiemy decyzji o przekazaniu Państwa do kraju, w którym w Państwa przypadku może dojść do naruszenia praw człowieka.

—

Co się stanie, jeśli nie zechcę udać się do innego kraju?

Można się sprzeciwić decyzji o przekazaniu do innego państwa systemu dublińskiego oraz odwołać się od niej na drodze sądowej. Można również poprosić o umożliwienie pozostania w naszym państwie do czasu rozpatrzenia odwołania.

W przypadku wycofania wniosku o udzielenie azylu i wyjazdu do innego państwa systemu dublińskiego najprawdopodobniej zostaną Państwo przekazani z powrotem do naszego państwa lub do państwa odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku.

Ważne jest zatem, aby po złożeniu wniosku o azyl pozostali Państwo w kraju, w którym wniosek ten został złożony, dopóki nie zdecydujemy 1) które państwo będzie odpowiedzialne za rozpatrzenie wniosku o udzielenie azylu lub 2) czy wniosek ten zostanie rozpatrzony w naszym państwie.

Należy pamiętać, że jeżeli uznamy, że istnieje duże prawdopodobieństwo ucieczki lub ukrycia się ze względu na chęć uniknięcia odesłania do innego państwa, mogą Państwo zostać zatrzymani (umieszczeni w zamkniętym ośrodku). W takiej sytuacji można będzie skorzystać ze wsparcia ze strony przedstawiciela prawnego. Poinformujemy również o pozostałych przysługujących prawach, w tym o prawie do odwołania się od decyzji o zatrzymaniu.

—

Dlaczego pobiera się ode mnie odciski palców?

Od osób ubiegających się o azyl, które ukończyły co najmniej 14 lat, pobiera się odciski palców, które następnie są przekazywane do bazy danych zwanej »Eurodac«. Procedura ta jest obowiązkowa, ponieważ pobranie odcisków palców jest przewidziane przez prawo.

Jeżeli odciski palców nie są dobrej jakości, także w przypadku, gdy wynika to z celowego uszkodzenia palców, w przyszłości mogą one zostać pobrane ponownie.

Odciski palców zostaną porównane z danymi zawartymi w bazie danych Eurodac w celu sprawdzenia, czy już wcześniej ubiegali się Państwo o azyl lub czy były już od Państwa pobierane odciski palców podczas przekraczania granicy. Ułatwia to ustalenie, które państwo systemu dublińskiego jest odpowiedzialne za rozpatrzenie wniosku o udzielenie azylu.

Odciski palców będą również mogły zostać porównane z danymi zawartymi w wizowym systemie informacyjnym (VIS), który jest bazą danych zawierającą informacje dotyczące wiz przyznawanych w strefie Schengen. W razie posiadania ważnej lub wydanej wcześniej wizy do innego państwa systemu dublińskiego, mogą Państwo zostać przekazani do tego państwa na potrzeby rozpatrzenia wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej.

Złożenie wniosku o udzielenie azylu powoduje, że dane daktyloskopijne będą przechowywane w systemie Eurodac przez 10 lat – po tym okresie zostaną one automatycznie z niego usunięte. Jeżeli wniosek o azyl zostanie rozpatrzony pozytywnie, odciski palców pozostaną w bazie danych do czasu ich automatycznego usunięcia z systemu. Jeżeli uzyskają Państwo obywatelstwo państwa systemu dublińskiego, odciski palców zostaną usunięte z bazy. W systemie Eurodac przechowywane będą tylko odciski palców i dane dotyczące płci, natomiast nazwisko, fotografia, data urodzenia ani informacje na temat obywatelstwa nie zostaną przesłane do tej bazy. Mogą one jednak być przechowywane w krajowej bazie danych.

W dowolnym momencie w przyszłości będą mogli się Państwo do nas zwrócić z wnioskiem o udzielenie informacji na temat danych, które wprowadziliśmy do bazy Eurodac. Jeżeli Państwa zdaniem dane te są nieprawidłowe lub nie powinny być przechowywane, można złożyć wniosek o ich poprawienie lub usunięcie. Informacje na temat organów odpowiedzialnych za przetwarzanie (lub kontrolę) danych w naszym państwie oraz organów odpowiedzialnych za nadzór nad ochroną danych można znaleźć poniżej.

Bazę Eurodac prowadzi agencja Unii Europejskiej o nazwie eu-LISA. Państwa dane mogą zostać wykorzystane wyłącznie do celów określonych przez prawo. Dane te zostaną przesłane wyłącznie do systemu centralnego Eurodac. Jeżeli w przyszłości będą Państwo ubiegać się o azyl w innym państwie systemu dublińskiego, odciski palców zostaną wysłane do tego państwa w celu weryfikacji. Dane przechowywane w systemie Eurodac nie będą udostępniane innym krajom lub organizacjom spoza państw systemu dublińskiego.

Począwszy od 20 lipca 2015 r., odciski palców mogą być przeglądane przez organy takie jak policja i Europejski Urząd Policji (Europol). Organy te mogą zażądać dostępu do bazy danych Eurodac do celów zapobiegania, wykrywania i prowadzenia dochodzeń w sprawie poważnych przestępstw i aktów terroryzmu.

Jakie prawa przysługują mi w okresie, w którym podejmowana jest decyzja co do tego, które państwo będzie odpowiedzialne za rozpatrzenie mojego wniosku o azyl?

Mają Państwo prawo pozostać w naszym państwie, jeżeli to ono jest odpowiedzialne za rozpatrzenie wniosku o udzielenie azylu lub do czasu przekazania do innego państwa, które jest za to odpowiedzialne. Jeżeli nasze państwo odpowiada za rozpatrzenie wniosku o udzielenie azylu, mogą w nim Państwo pozostać co najmniej do momentu wydania pierwszej decyzji w sprawie tego wniosku. Mają Państwo również prawo korzystać z materialnych warunków przyjmowania, takich jak zakwaterowanie, żywność itp., a także z podstawowej opieki medycznej i pomocy medycznej w nagłych wypadkach. Będą Państwo mieć również możliwość przekazania nam informacji na temat swojej sytuacji oraz obecności członków rodziny na terytorium krajów systemu dublińskiego. Informacje te mogą Państwo przekazywać ustnie lub na piśmie, w swoim języku ojczystym lub w innym dobrze znanym języku (można też skorzystać z usług tłumacza ustnego, jeżeli zajdzie taka potrzeba). Otrzymają Państwo odpis decyzji o przekazaniu do innego kraju. Mają Państwo również prawo zwrócić się do nas z wnioskiem o udzielenie dalszych informacji lub też skontaktować się z Biurem Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców (UNHCR) znajdującym się w naszym kraju.

Informacje kontaktowe, w szczególności: (należy wstawić informacje dotyczące konkretnych państw członkowskich)

—	Adres i dane kontaktowe organu odpowiedzialnego za udzielenie azylu

—	Szczegółowe informacje dotyczące krajowego organu nadzorczego

—	Tożsamość administratora systemu Eurodac i jego przedstawiciela

—	Dane kontaktowe urzędu administratora

—	Dane kontaktowe lokalnego biura UNHCR (jeżeli istnieje)

—	Dane kontaktowe organizacji świadczących pomoc prawną/udzielających wsparcia uchodźcom

—	Dane kontaktowe Międzynarodowej Organizacji ds. Migracji

CZĘŚĆ B

PROCEDURA DUBLIŃSKA — INFORMACJE DLA WNIOSKODAWCÓW UBIEGAJĄCYCH SIĘ O OCHRONĘ MIĘDZYNARODOWĄ W RAMACH PROCEDURY DUBLIŃSKIEJ ZGODNIE Z ART. 4 ROZPORZĄDZENIA (UE) NR 604/2013 (5)

Otrzymali Państwo tę broszurę, ponieważ wystąpili Państwo o udzielenie ochrony międzynarodowej (azylu) w naszym państwie lub w innym państwie systemu dublińskiego, a nasze władze mają powody ku temu, aby sądzić, że za rozpatrzenie tego wniosku może być odpowiedzialne inne państwo.

Ustalenie, które państwo jest odpowiedzialne za rozpatrzenie wniosku, odbędzie się w ramach procedury przewidzianej przez prawo Unii Europejskiej, w ramach tzw. rozporządzenia dublińskiego. Postępowanie to jest nazywane »procedurą dublińską«. Ta broszura ma na celu udzielenie odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące tej procedury.

Jeśli nie rozumieją Państwo informacji, które znajdują się w tej broszurze, proszę zwrócić się o wyjaśnienie do odpowiednich władz.

Dlaczego procedura dublińska mnie dotyczy?

Rozporządzenie dublińskie stosuje się na całym obszarze geograficznym, który obejmuje 32 krajów. Do »państw systemu dublińskiego« zaliczamy: Austrię, Belgię, Bułgarię, Chorwację, Cypr, Republika Czeska, Danię, Estonię, Finlandię, Francję, Grecję, Hiszpanię, Irlandię, Litwę, Luksemburg, Łotwę, Maltę, Niemcy, Niderlandy, Polskę, Portugalię, Rumunię, Słowację, Słowenię, Szwecję, Węgry, Włochy, Zjednoczone Królestwo, jak również 4 państwa »stowarzyszone« z systemem dublińskim (Norwegię, Islandię, Szwajcarię, Liechtenstein).

Procedura dublińska umożliwia określenie, które państwo jest odpowiedzialne za rozpatrzenie wniosku o udzielenie azylu. Oznacza to, że mogą zostać Państwo przekazani do innego państwa, które jest odpowiedzialne za rozpatrzenie wniosku.

Procedura dublińska służy realizacji dwóch celów:

—	ma ona zagwarantować, że wniosek o udzielenie azylu trafi do władz państwa, które jest odpowiedzialne za jego rozpatrzenie,

—	ma ona również zapobiec składaniu wniosków o udzielenie azylu w większej liczbie państw w celu przedłużenia pobytu w państwach systemu dublińskiego.

Do czasu ustalenia, które państwo jest odpowiedzialne ze podejmowanie decyzji w sprawie wniosku, władze naszego państwa nie będą go szczegółowo.

UWAGA: Nie powinni Państwo wyjeżdżać do innego państwa systemu dublińskiego. W przypadku wyjazdu do innego państwa systemu dublińskiego zostaną Państwo przekazani z powrotem do naszego państwa lub do państwa, w którym wcześniej ubiegali się Państwo o azyl. Wycofanie wniosku o udzielenie azylu nie spowoduje zmiany państwa odpowiedzialnego za rozpatrzenie takiego wniosku. W przypadku ucieczki istnieje ryzyko, że zostaną Państwo zatrzymani.

Jeżeli przed przyjazdem do naszego państwa przebywali Państwo w przeszłości w jednym z państw systemu dublińskiego, a następnie opuścili obszar państw systemu dublińskiego, należy nas o tym poinformować. Jest to ważna informacja, ponieważ może ona mieć wpływ na to, które państwo będzie odpowiedzialne za rozpatrzenie wniosku. Mogą Państwo zostać poproszeni o udokumentowanie czasu spędzonego poza państwami systemu dublińskiego, np. za pomocą pieczęci w paszporcie, decyzji o powrocie lub wydaleniu lub oficjalnych dokumentów wskazujących, że mieszkali Państwo lub pracowali poza granicami państw systemu dublińskiego.

Jakie informacje należy przekazać władzom? W jaki sposób mogę przedstawić im wyjaśnienia?

W celu określenia, które państwo jest odpowiedzialne za rozpatrzenie wniosku o udzielenie azylu, prawdopodobnie zostanie z Państwem przeprowadzona rozmowa. Podczas tej rozmowy wyjaśnimy, na czym polega »procedura dublińska«. Prosimy o przekazanie nam posiadanych informacji na temat pobytu jakichkolwiek członków rodziny lub krewnych w dowolnym państwie systemu dublińskiego oraz wszelkich innych informacji, które uważają Państwo za istotne, tak aby ustalić państwo odpowiedzialne za rozpatrzenie wniosku (poniżej przedstawiono szczegółowe wskazówki co do tego, które informacje są istotne). Prosimy również o dostarczenie wszelkich posiadanych dokumentów lub zapisków zawierających istotne informacje.

Prosimy o przekazanie nam wszystkich istotnych informacji, które ułatwią określenie, które państwo jest odpowiedzialne za rozpatrzenie wniosku.

Rozmowa odbędzie się w języku, który jest dla Państwa zrozumiały lub który prawdopodobnie Państwo zrozumieją w odpowiednim stopniu i będą się w nim w stanie porozumiewać.

Jeżeli nie rozumieją Państwo języka, w którym prowadzona jest rozmowa, istnieje możliwość skorzystania z usług tłumacza ustnego. Tłumacz ustny może tłumaczyć wyłącznie Państwa wypowiedzi oraz wypowiedzi osoby prowadzącej rozmowę. Nie wolno mu wyrażać własnych opinii. Jeśli mają Państwo trudności ze zrozumieniem tłumacza, proszę nas o tym poinformować lub porozmawiać z adwokatem.

Rozmowa ma charakter poufny. Oznacza to, że żadna z przekazanych informacji, w tym fakt wystąpienia z wnioskiem o udzielenie azylu, nie zostanie przesłana jakimkolwiek osobom lub władzom w Państwa kraju pochodzenia, które mogą w jakikolwiek sposób zaszkodzić Państwu lub członkom Państwa rodziny, którzy nadal przebywają w kraju pochodzenia.

Mogą Państwo zostać pozbawieni prawa do takiej rozmowy jedynie wówczas, gdy informacje te zostały przekazane w inny sposób, po wcześniejszym uzyskaniu wyjaśnienia na temat procedury dublińskiej oraz jej skutków w odniesieniu do Państwa sytuacji. Jeżeli nie przeprowadzono z Państwem rozmowy, mogą Państwo zwrócić się z prośbą o umożliwienie przekazania na piśmie dodatkowych informacji, które mają znaczenie dla podjęcia decyzji o tym, które państwo będzie odpowiedzialne za rozpatrzenie wniosku.

W jaki sposób władze ustalą, które państwo będzie odpowiedzialne za rozpatrzenie mojego wniosku?

Istnieje szereg przesłanek, które wskazują na to, że określone państwo może być odpowiedzialne za rozpatrzenie wniosku. Przesłanki te rozważa się w odpowiedniej kolejności, według stopnia ich ważności określonego przez prawo. Jeżeli jedna z nich nie ma zastosowania, należy rozważyć kolejną, i tak dalej.

Przesłanki te dotyczą następujących okoliczności, w kolejności od najważniejszej do najmniej ważnej:

—	członkowi rodziny (mąż, żona lub dzieci poniżej 18 roku życia) przyznano ochronę międzynarodową lub osoba ta ubiega się o azyl w innym państwie systemu dublińskiego.

Jest zatem ważne, aby poinformować nas o członkach rodziny przebywających w innych państwach systemu dublińskiego przed podjęciem pierwszej decyzji w sprawie wniosku o udzielenie azylu. Żeby trafić do tego samego państwa, zarówno Państwo, jak i członek Państwa rodziny, muszą się na to zgodzić na piśmie,

—	uzyskali Państwo wcześniej wizę lub zezwolenie na pobyt w innym państwie systemu dublińskiego,

—	Państwa odciski palców zostały pobrane w innym państwie systemu dublińskiego (i są przechowywane w europejskiej bazie danych zwanej Eurodac (6)),

—	istnieją dowody, że przebywali Państwo lub przejeżdżali przez inne państwo systemu dublińskiego, nawet jeżeli nie były tam od Państwa pobierane odciski palców.

Jak wygląda moja sytuacja w przypadku, gdy jestem osobą wymagającą opieki lub sprawuję nad kimś opiekę?

Mogą Państwo zostać przekazani do tego państwa, w którym przebywa Państwa matka, ojciec, dziecko, brat lub siostra, jeżeli spełnione zostały wszystkie warunki przedstawione poniżej:

—	osoby te przebywają legalnie w jednym z państw systemu dublińskiego,

—	jedna z wymienionych osób jest w ciąży, opiekuje się noworodkiem, jest poważnie chora, jest niepełnosprawna w wysokim stopniu lub jest osobą starszą,

—	jedna z wymienionych osób wymaga opieki innej osoby, która jest w stanie tą opiekę sprawować.

Państwo, w którym przebywa Państwa dziecko, rodzeństwo lub rodzic powinno w normalnych warunkach przyjąć odpowiedzialność za rozpatrzenie wniosku, o ile odpowiednie więzi rodzinne istniały już w kraju pochodzenia. Poprosimy również o wskazanie na piśmie, że obydwie strony chcą takiego połączenia.

Mogą Państwo wnioskować o taką możliwość, znajdując się już w tym państwie, w którym przebywa dziecko, rodzeństwo lub rodzic, ale też znajdując w innym państwie niż to, w którym przebywają Państwa krewni. W tym drugim przypadku złożenie takiego wniosku oznacza konieczność wyjazdu do tego państwa, chyba że Państwa stan zdrowia powoduje długotrwałą niezdolność do podróży.

Oprócz tego w każdym momencie w czasie trwania procedury azylowej mogą Państwo złożyć wniosek o połączenie z członkiem rodziny ze względów humanitarnych, rodzinnych lub kulturowych. Jeżeli wniosek ten zostanie uwzględniony, będą musieli Państwo wyjechać do kraju, w którym przebywają Państwa krewni. W takim przypadku będą musieli Państwo wyrazić na to zgodę na piśmie. Ważne jest, aby nas poinformować o wszelkich względach humanitarnych przemawiających za rozpatrzeniem wniosku w tym lub innym państwie.

W przypadku powołania się na względy dotyczące relacji rodzinnych, stosunku zależności lub zagadnień humanitarnych, mogą zostać Państwo poproszeni o przedstawienie wyjaśnień lub dowodów na poparcie swoich słów.

Co zrobić, jeżeli jestem chory(-a) lub mam specjalne potrzeby?

Aby zapewnić odpowiednią opiekę medyczną lub leczenie, władze muszą znać Państwa specjalne potrzeby, także te związane ze stanem zdrowia, a w szczególności wiedzieć o poniższych kwestiach

—	niepełnosprawność,

—

ciąża,

—	poważne choroby,

—	ofiara tortur, gwałtu lub innych poważnych form przemocy psychicznej, fizycznej lub seksualnej.

Jeżeli przekażą nam Państwo szczegółowe dane medyczne i na ich postawie zapadnie decyzja o przekazaniu do innego państwa, zwrócimy się do Państwa o zgodę na przekazanie tych informacji medycznych władzom tego kraju. Jeśli się Państwo na to nie zgodzą, informacje medyczne nie zostaną przesłane, ale nie będzie to skutkowało wstrzymaniem przekazania do państwa, które jest odpowiedzialne za rozpatrzenie wniosku. Należy pamiętać, że jeśli nie wyrażą Państwo zgody na przesłanie informacji medycznych do innego państwa, nie będzie ono w stanie zaspokoić Państwa specjalnych potrzeb.

Proszę zauważyć, że informacje medyczne będą zawsze traktowane jako ściśle poufne przez specjalistów zobowiązanych do przestrzegania tajemnicy zawodowej.

Ile czasu potrzeba na podjęcie decyzji co do tego, które państwo rozpatrzy wniosek? Ile czasu zajmie rozpatrzenie wniosku?

Jeżeli władze naszego państwa postanowią, że jest ono odpowiedzialne za rozpatrzenie wniosku o udzielenie azylu, oznacza to, że mogą Państwo w nim pozostać oraz że wniosek zostanie tutaj rozpatrzony.

Co się stanie, jeżeli okaże się, że za rozpatrzenie mojego wniosku odpowiedzialne jest inne państwo niż to, w którym obecnie przebywam?

Jeżeli dojdziemy do wniosku, że za rozpatrzenie Państwa wniosku odpowiedzialne jest inne państwo, zwrócimy się do tego państwa o przyjęcie odpowiedzialności w terminie trzech miesięcy od dnia złożenia wniosku w naszym państwie.

Jeżeli jednak odpowiedzialność innego państwa zostanie ustalona na podstawie odcisków palców, wniosek do innego państwa zostanie wystosowany w terminie dwóch miesięcy od momentu uzyskania wyników z systemu Eurodac.

—	Jeżeli ubiegają się Państwo o azyl w państwie systemu dublińskiego po raz pierwszy, ale istnieją powody ku temu, by przypuszczać, że wniosek powinien zostać rozpatrzony przez inne państwo systemu dublińskiego, zwrócimy się do tego państwa z wnioskiem o »przejęcie« sprawy.

Państwo, do którego zostanie przesłany taki wniosek, musi udzielić odpowiedzi w terminie dwóch miesięcy od dnia jego otrzymania. Jeżeli państwo to nie udzieli odpowiedzi w tym terminie, oznacza to, że przyjęło odpowiedzialność za rozpatrzenie wniosku.

—	Jeżeli ubiegali się już Państwo o azyl w innym państwie systemu dublińskiego niż to, w którym obecnie przebywają, zwrócimy się do tego państwa z wnioskiem o »wtórne przejęcie«.

Państwo, do którego prześlemy taki wniosek, musi udzielić odpowiedzi w terminie jednego miesiąca od dnia jego otrzymania lub w terminie dwóch tygodni, jeżeli podstawą wniosku były dane pochodzące z systemu Eurodac. Jeżeli państwo to nie udzieli odpowiedzi w tym terminie, oznacza to, że przyjęło ono odpowiedzialność za rozpatrzenie wniosku i wyraża zgodę na wtórne przejęcie.

Jeżeli jednak nie ubiegali się Państwo o azyl w naszym państwie, a poprzedni wniosek o udzielenie azylu złożony w innym państwie został rozpatrzony odmownie na podstawie prawomocnej decyzji, możemy podjąć decyzję o przesłaniu do odpowiedzialnego państwa wniosku o wtórne przejęcie lub też podjąć działania zmierzające do zorganizowania Państwa powrotu do kraju pochodzenia lub stałego pobytu, lub do bezpiecznego kraju trzeciego (7).

Jeżeli inne państwo przyjęło odpowiedzialność za rozpatrzenie wniosku, zostaną Państwo poinformowani o naszej decyzji w sprawie:

—	odmowy rozpatrzenia wniosku o udzielenie azylu w naszym państwie oraz

—	przekazaniu do odpowiedzialnego państwa.

Przekazanie odbędzie się w ciągu 6 miesięcy od dnia, gdy wspomniane inne państwo przyjęło odpowiedzialność lub, jeżeli postanowią Państwo skorzystać ze środków odwoławczych od tej decyzji, w ciągu 6 miesięcy od dnia wydania sądowego orzeczenia w sprawie przekazania do tego państwa. Termin ten może ulec przedłużeniu w przypadku ucieczki lub jeżeli zostaną Państwo pozbawieni wolności.

Jeżeli zostali Państwo zatrzymani lub przebywają w zamkniętym ośrodku w naszym państwie w ramach procedury dublińskiej, zastosowanie mają krótsze terminy (dalsze informacje na ten temat znajdują się w sekcji poświęconej zatrzymaniu).

W odpowiedzialnym państwie będą Państwo traktowani jako osoba ubiegająca się o azyl, mogąc korzystać ze wszystkich związanych z tym praw. Jeżeli nigdy wcześniej nie występowali Państwo z wnioskiem o udzielenie azylu w tym państwie, po przybyciu do niego będą mieli Państwo taką możliwość.

Co się stanie, jeżeli nie zgadzam się z decyzją o przekazaniu do innego państwa?

Mają Państwo możliwość sprzeciwić się decyzji o przekazaniu do innego państwa systemu dublińskiego. Taki sprzeciw jest nazywany »odwołaniem« lub »wnioskiem o ponowne rozpoznanie«.

Mogą Państwo również złożyć wniosek o zawieszenie przekazania na czas rozpatrywania odwołania lub wniosku o ponowne rozpoznanie.

Na końcu tej broszury znajdują się informacje dotyczące organów, z którymi należy się skontaktować w celu skorzystania ze środków odwoławczych od decyzji w naszym państwie.

Po otrzymaniu od władz oficjalnej decyzji w sprawie przekazania, mają Państwo [x dni (8)] na wniesienie odwołania do [nazwa organu odwoławczego (9)]. Bardzo ważne jest, żeby środek odwoławczy (odwołanie lub wniosek o ponowne rozpoznanie) został wniesiony w przewidzianym terminie.

W czasie rozpatrywania odwołania lub wniosku o ponowne rozpoznanie mogą Państwo pozostać w naszym państwie. lub (10)

Przekazanie zostanie zawieszone na okres [y dni (11)], do czasu, gdy sąd rozstrzygnie, czy pobyt w państwie odpowiedzialnym za rozpatrzenie wniosku w trakcie rozpatrywania odwołania jest dla Państwa bezpieczny. lub

Mają Państwo [y dni (12)] na złożenie wniosku o zawieszenie przekazania na czas rozpatrywania odwołania. Sąd niezwłocznie wyda postanowienie w sprawie takiego wniosku. Jeżeli sąd postanowi, że zawieszenie nie przysługuje, zostaną Państwo poinformowani o przyczynach podjęcia takiej decyzji

W czasie tego postępowania mają Państwo prawo korzystać z pomocy prawnej oraz, w razie potrzeby, pomocy tłumacza. Pomoc prawna oznacza, że mają Państwo prawo do korzystania z usług prawnika, który przygotuje niezbędne dokumenty i będzie Państwa reprezentował przed sądem.

Mogą Państwo zwrócić się z wnioskiem o przyznanie bezpłatnej pomocy prawnej, jeżeli nie stać Państwa na opłacenie takich usług. Na końcu tej broszury znajdują się dane kontaktowe organizacji, które udzielają pomocy prawnej.

Czy mogę zostać zatrzymany(-a)?

Zatrzymanie może nastąpić z różnych powodów, ale na potrzeby procedury dublińskiej zatrzymania może nastąpić wyłącznie wówczas, gdy władze naszego państwa uznają, że z Państwa strony zachodzi znaczne ryzyko ucieczki z obawy przed odesłaniem do innego państwa.

Co to oznacza?

Jeżeli władze naszego państwa uznają, że z Państwa strony zachodzi znaczne ryzyko ucieczki, na przykład dlatego, że doszło już do tego w przeszłości lub ponieważ nie wykonują Państwo obowiązków związanych ze składaniem sprawozdań, mogą one w każdej chwili w czasie trwania procedury dublińskiej podjąć decyzję o zatrzymaniu. Dopuszczalne powody zatrzymania zostały określone przez prawo. Na potrzeby zatrzymania nie można powoływać się na żadne inne przyczyny, które nie zostały wskazane w przepisach prawa.

Mają Państwo prawo do otrzymania na piśmie informacji o przyczynach zatrzymania oraz możliwości odwołania się od nakazu zatrzymania. Jeżeli chcą się Państwo od niego odwołać, przysługuje Państwu także prawo do skorzystania z pomocy prawnej.

Jeżeli do zatrzymania doszło w czasie trwania procedury dublińskiej, terminy realizacji tej procedury w Państwa przypadku będą następujące:

—	Zwrócimy się do innego państwa z wnioskiem o przyjęcie odpowiedzialności w terminie jednego miesiąca od dnia złożenia wniosku o udzielenie azylu.

—	Państwo, do którego został skierowany taki wniosek, powinno udzielić odpowiedzi w ciągu dwóch tygodni od jego otrzymania.

—

Przekazania należy dokonać w terminie sześciu tygodni od dnia, gdy odpowiedzialne państwo otrzymało wspomniany wniosek. W razie zaskarżenia decyzji o przekazaniu, termin sześciu tygodni będzie liczony od dnia, w którym władze lub sąd stwierdzą, że przekazanie do odpowiedzialnego państwa na czas rozpatrywania odwołania jest dla Państwa bezpieczne.

Jeśli władze naszego państwa nie zastosują się do terminów złożenia wniosku o przejęcie odpowiedzialności przez inne państwo lub nie dokonają przekazania we wskazanym czasie, zatrzymanie na potrzeby przekazania na podstawie rozporządzenia dublińskiego ulegnie zakończeniu. W takim przypadku zastosowanie mają normalne terminy, o których mowa powyżej.

Co się stanie z przekazywanymi przeze mnie danymi osobowymi? Skąd mam wiedzieć, że nie zostaną one wykorzystane niezgodnie z prawem?

Władze państw systemu dublińskiego mogą wymieniać się danymi, które Państwo przekazali w ramach procedury dublińskiej, wyłącznie w celu wykonywania swoich zobowiązań wynikających z rozporządzenia dublińskiego i rozporządzenia Eurodac. W czasie trwania procedury dublińskiej przysługuje Państwu prawo do ochrony wszelkich danych osobowych oraz udzielanych informacji na swój temat, na temat sytuacji rodzinnej itp. Państwa dane mogą zostać wykorzystane wyłącznie do celów określonych przez prawo.

Będzie Państwu przysługiwało prawo dostępu:

—	do danych, które Państwa dotyczą. Można żądać poprawienia takich danych, włącznie z danymi wprowadzonymi do systemu Eurodac, jeżeli są one nieprawidłowe, lub do ich usunięcia, jeżeli doszło do ich przetwarzania z naruszeniem prawa,

—

do informacji wskazujących, w jaki sposób można sprostować lub usunąć dane osobowe, włącznie z danymi wprowadzonymi do systemu Eurodac. Obejmuje to dane kontaktowe właściwych organów odpowiedzialnych za procedurę dublińską oraz krajowych organów ochrony danych odpowiedzialnych za rozpatrywanie wniosków dotyczących ochrony danych osobowych.

„ZAŁĄCZNIK XI

Informacje dla dzieci bez opieki ubiegających się o ochronę międzynarodową na podstawie art. 4 rozporządzenia (UE) nr 604/2013 (13)

Daliśmy Ci tę broszurę, ponieważ dowiedzieliśmy się od Ciebie, że potrzebujesz ochrony oraz że nie masz ukończonych 18 lat. Jeśli nie masz ukończonych 18 lat, uznajemy Cię za dziecko. Pewnie nie raz usłyszysz, jak urzędnicy mówią o Tobie »małoletni«. W przepisach prawa to znaczy »dziecko«. Urzędnicy lub »przedstawiciele władz« to osoby, które podejmą decyzję dotyczącą Twojej prośby o ochronę.

Potrzebujesz ochrony, ponieważ boisz się, że w kraju, z którego pochodzisz, grozi Ci niebezpieczeństwo. Taka sytuacja nazywa się »ubieganiem się o azyl«. Azyl to bezpieczne miejsce, w którym korzystasz z ochrony.

Jeśli oficjalnie poprosisz urzędników o azyl, w przepisach prawa taka prośba nazywa się »wnioskiem o udzielenie ochrony międzynarodowej«. Osoba, która prosi o ochronę, nazywa się »wnioskodawcą«. Niektórzy będą czasem mówić o Tobie: »osoba ubiegająca się o azyl«.

Dzieci powinny znajdować się pod opieką rodziców. Jeżeli nie jesteś pod opieką rodziców lub jeżeli rozdzielono Cię z nimi podczas podróży, urzędnicy będą Cię nazywali »małoletnim bez opieki«.

W TAKIM PRZYPADKU PRZYDZIELIMY CI »PRZEDSTAWICIELA«, CZYLI OSOBĘ DOROSŁĄ, KTÓRA POMOŻE CI W RÓŻNYCH FORMALNOŚCIACH. OSOBA TA POMOŻE CI PRZYGOTOWAĆ WNIOSEK. MOŻE ONA BYĆ RÓWNIEŻ OBECNA W CZASIE ROZMÓW Z URZĘDNIKAMI. MOŻESZ Z NIĄ POROZMAWIAĆ O SWOICH PROBLEMACH I OBAWACH. PRZEDSTAWICIEL MA ZADBAĆ O TWOJE INTERESY. CHODZI O TO, ŻEBY ZAPEWNIĆ CI TO, CZEGO POTRZEBUJESZ. PRZEDSTAWICIEL TROSZCZY SIĘ O TWOJE BEZPIECZEŃSTWO, DOBRE SAMOPOCZUCIE, ROZWÓJ SPOŁECZNY ORAZ O TO, ŻEBY URZĘDNICY SZANOWALI TWOJE ZDANIE. PRZEDSTAWICIEL ZASTANOWI SIĘ TAKŻE, CZY MOŻNA BĘDZIE POŁĄCZYĆ CIĘ Z RODZINĄ.

JEŻELI CZEGOŚ NIE ROZUMIESZ, POPROŚ O WYJAŚNIENIE SWOJEGO PRZEDSTAWICIELA LUB W ŁADZE NASZEGO PAŃSTWA!

TWÓJ WNIOSEK O AZYL TRAFIŁ DO NASZEGO PAŃSTWA, ALE MOŻE ON BYĆ TEŻ ROZPATRZONY W INNYM PAŃSTWIE.

Tylko jedno państwo może rozpatrywać wniosek o ochronę. Wynika to z przepisów prawa, nazywanych »rozporządzeniem dublińskim«. Według tych przepisów musimy ustalić, czy to my mamy rozpatrzyć złożony przez Ciebie wniosek, czy też jest za to odpowiedzialne inne państwo. Takie postępowanie nazywamy »procedurą dublińską«.

Prawo to jest stosowane na całym obszarze 32 państw (14). W tej broszurze nazywamy te 32 państwa »państwami systemu dublińskiego«.

NIE PRÓBUJ UCIEKAĆ Z NASZEGO PAŃSTWA ANI WYJECHAĆ DO INNEGO PAŃSTWA SYSTEMU DUBLIŃSKIEGO. NIEKTÓRZY MOGĄ Cię DO TEGO NAMAWIAĆ, MÓWIĄC, ŻE JEST TO DLA CIEBIE NAJEPSZE ROZWIĄZANIE. JEŻELI KTOŚ BĘDZIE CIĘ NAMAWIAŁ DO UCIECZKI LUB PROPONOWAŁ WSPÓLNY WYJAZD, OD RAZU POWIEDZ O TYM SWOJEMU PRZEDSTAWICIELOWI LUB WŁADZOM NASZEGO PAŃSTWA.

JAK NAJSZYBCIEJ POWIEDZ URZĘDNIKOM NASZEGO PAŃSTWA O NASTĘPUJĄCYCH SYTUACJACH:

—

Jesteś tu sam lub sama, ale myślisz, że Twoja matka, ojciec, brat lub siostra, ciotka (15), wujek (16), babcia lub dziadek mogą przebywać w jednym z pozostałych 32 państw systemu dublińskiego. — Jeżeli tak, powiedz nam, czy chcesz z nimi mieszkać — Jeżeli przyjechałeś lub przyjechałaś do naszego kraju z inną osobą, powiedz nam, kto to był — Jeżeli wcześniej byłeś lub byłaś w innym z 32 państw systemu dublińskiego — W innym państwie systemu dublińskiego pobrano od Ciebie odciski palców. Odciski palców to obrazy Twoich palców, dzięki którym łatwiej jest Cię zidentyfikować — Złożyłeś lub złożyłaś już wniosek o azyl w innym państwie systemu dublińskiego

PAMIĘTAJ – WSPÓŁPRACUJ Z URZĘDNIKAMI I MÓW PRAWDĘ. TO BARDZO WAŻNE!

Dzięki systemowi dublińskiemu możesz uzyskać pomoc w sytuacji, gdy prosisz o ochronę, a nie ma przy Tobie żadnego z rodziców.

Jeżeli tylko podasz nam wystarczające informacje na temat rodziców lub krewnych, zaczniemy ich szukać w państwach systemu dublińskiego. Jeżeli uda nam się ich odnaleźć, będziemy się starali wysłać Cię do państwa, w którym przebywają Twoi rodzice lub krewni. W takiej sytuacji państwo, w którym osoby te przebywają, będzie zajmowało się Twoim wnioskiem o ochronę.

Jeżeli nie masz żadnej rodziny lub krewnych w innym państwie systemu dublińskiego, Twój wniosek prawdopodobnie rozpatrzymy w naszym kraju.

Możemy również zdecydować, że rozpatrzymy Twój wniosek w naszym państwie, nawet jeżeli według prawa powinno to zrobić inne państwo. Możemy tak zrobić ze względów humanitarnych, rodzinnych lub kulturowych.

W czasie podejmowania decyzji będziemy zawsze działać w Twoim najlepszym interesie. Nie wyślemy cię do kraju, w którym ktoś będzie mógł naruszyć Twoje podstawowe prawa.

Co to znaczy, że musimy zawsze działać w Twoim najlepszym interesie? Oznacza to, że będziemy musieli:

—	sprawdzić, czy można wysłać Cię do kraju, w którym przebywa Twoja rodzina,

—	zapewnić ci bezpieczeństwo. To znaczy, że musimy chronić Cię przed ludźmi, którzy mogą Cię źle traktować lub wyrządzić ci krzywdę,

—	upewnić się, że będziesz dorastać w bezpiecznym i zdrowym miejscu, że będziesz miał co jeść oraz gdzie mieszkać. Zadbamy też o Twoje potrzeby związane z rozwojem społecznym,

—	liczyć się z Twoim zdaniem – na przykład zapytać Cię, czy chcesz mieszkać z krewnymi, czy też nie.

WIEK

Osoby w wieku powyżej 18 lat są uważane za »dorosłych«. Są one traktowane inaczej niż dzieci i młodzież (»małoletni«).

Powiedz nam, ile naprawdę masz lat.

Jeżeli masz przy sobie jakikolwiek dokument, w którym wpisany jest Twój wiek, pokaż go urzędnikom. Jeżeli urzędnicy nie uwierzą w Twoje słowa, będą mogli poprosić lekarza, żeby Cię zbadał i stwierdził, czy masz ukończone 18 lat. Na takie badanie musisz zgodzić się Ty lub Twój przedstawiciel.

NA NASTĘPNYCH STRONACH BĘDZIEMY STARALI SIĘ ODPOWIEDZIEĆ NA NAJCZĘŚCIEJ ZADAWANE PYTANIA NA TEMAT PROCEDURY DUBLIŃSKIEJ. DZIĘKI TEMU DOWIESZ SIĘ, JAK MOŻEMY CI POMÓC I CZEGO MOŻESZ SIĘ SPODZIEWAĆ:

ODCISKI PALCÓW – co to jest? Dlaczego się je pobiera?

Jeśli ubiegasz się o azyl, a masz co najmniej 14 lat, urzędnicy zrobią zdjęcie lub odcisk Twoich palców. Takie obrazy nazywają się »odciskami palców«. Zostaną one wysłane do bazy danych o nazwie »Eurodac«. Musisz się na to zgodzić. Prawo przewiduje, że od każdego, kto ubiega się o azyl pobiera się odciski palców.

W pewnym momencie urzędnicy mogą sprawdzić te odciski palców, żeby zobaczyć, czy już kiedyś ubiegałeś lub ubiegałaś się o azyl lub czy na granicy były od Ciebie pobierane odciski palców. Jeżeli dowiedzą się, że już ubiegałeś lub ubiegałaś się o azyl w innym państwie systemu dublińskiego, mogą Cię do niego wysłać, o ile będzie to dla Ciebie korzystne. Wtedy Twój wniosek będzie rozpatrywało to inne państwo.

Odciski palców przechowuje się przez 10 lat. Po 10 latach automatycznie usuwa się je z bazy danych. Jeżeli Twój wniosek o ochronę zostanie rozpatrzony pozytywnie, Twoje odciski palców pozostaną w bazie danych do momentu, gdy zostaną z niej automatycznie usunięte. Jeżeli w przyszłości zostaniesz obywatelem państwa systemu dublińskiego, Twoje odciski palców zostaną usunięte z bazy. W systemie Eurodac będziemy przechowywać tylko odciski palców i dane dotyczące płci. Twoje nazwisko, fotografia, data urodzenia ani informacje na temat obywatelstwa nie będą nikomu przesyłane ani nie będą w nim przechowywane. Możemy je jednak przechowywać w naszej krajowej bazie danych. Nie będziemy wysyłać danych z systemu Eurodac do innych krajów ani organizacji, które nie są częścią systemu dublińskiego.

Od 20 lipca 2015 r. policja i Europejski Urząd Policji (Europol) mogą przeglądać odciski palców. Chodzi o to, żeby zapobiegać, wykrywać i ścigać poważne przestępstwa i terrorystów.

Jakie informacje na Twój temat powinni mieć urzędnicy?

Urzędnicy mogą chcieć z Tobą porozmawiać, żeby ustalić, w którym państwie powinien być rozpatrywany Twój wniosek o azyl. Podczas tej rozmowy wyjaśnią Ci, na czym polega »procedura dublińska«. Będą też chcieli się dowiedzieć, czy można wysłać Cię do rodziny w innym państwie systemu dublińskiego.

Jeśli wiesz, że Twoi rodzice, rodzeństwo lub krewni znajdują się w innym państwie systemu dublińskiego, koniecznie powiedz o tym osobie, która będzie z Tobą rozmawiała. Podaj jak najwięcej informacji, żeby było nam łatwiej znaleźć Twoją rodzinę. Podaj nam ich nazwiska, adresy, numery telefonów itp.

Urzędnicy mogą Cię też zapytać, czy byłeś lub byłaś już w innych państwach systemu dublińskiego. Mów prawdę!

W czasie rozmowy może towarzyszyć Ci Twój przedstawiciel. Ma on Cię wspierać i służyć pomocą. Przedstawiciel będzie wiedział, jak najlepiej zachować się w danej sytuacji. Jeżeli z jakiegoś powodu nie chcesz, aby w rozmowie uczestniczył Twój przedstawiciel, powiedz to urzędnikom.

NA POCZĄTKU ROZMOWY OSOBA JĄ PROWADZĄCA ORAZ TWÓJ PRZEDSTAWICIEL WYJAŚNIĄ, JAK BĘDZIE WYGLĄDAŁA TAKA ROZMOWA. POWIEDZĄ CI TEŻ, JAKIE SĄ TWOJE PRAWA. JEŻELI CZEGOŚ NIE ROZUMIESZ LUB MASZ INNE WĄTPLIWOŚCI, NIE BÓJ SIĘ ZAPYTAĆ!

Masz prawo do takiej rozmowy. To ważna część ubiegania się o ochronę.

Urzędnik będzie z Tobą rozmawiał w języku, który rozumiesz. Jeżeli nie możesz zrozumieć tego języka, możesz poprosić o pomoc tłumacza. Tłumacz pomoże Ci się porozumieć. Tłumacz może tłumaczyć tylko Twoje słowa oraz to, co powiedział urzędnik. Nie wolno mu wyrażać własnych opinii. Jeżeli nie możesz zrozumieć tłumacza, musisz o tym powiedzieć urzędnikowi prowadzącemu rozmowę lub Twojemu przedstawicielowi.

Rozmowa jest poufna. Oznacza to, że nie przekażemy żadnych podanych przez Ciebie informacji (także o tym, że poprosiłeś lub poprosiłaś o ochronę w naszym państwie), żadnym osobom lub władzom, które mogą w jakikolwiek sposób cię skrzywdzić, albo też skrzywdzić członka Twojej rodziny, jeżeli ciągle przebywa on w kraju, z którego pochodzisz.

TO WAŻNE, ŻEBYŚ I TY, I TWÓJ PRZEDSTAWICIEL WIEDZIAŁ, ILE MOŻE TRWAĆ PROCEDURA DUBLIŃSKA!

Takie informacje podajemy poniżej.

Ile czasu potrwa, zanim dowiesz się, czy konieczny będzie wyjazd do innego państwa czy też będziesz mógł/mogła zostać w naszym państwie?

Co się stanie, jeżeli okaże się, że wniosek musi rozpatrzyć inne państwo?

→

Jeżeli jest to Twój pierwszy wniosek o azyl złożony w państwie systemu dublińskiego, wyjedziesz do innego państwa, bo znajduje się w nim Twoja matka, ojciec, brat, siostra, ciotka, wujek, dziadek lub babcia. Chodzi o to, żeby mogli się oni Tobą opiekować w czasie, gdy rozpatrywany będzie Twój wniosek o azyl (17).

→

Jeżeli złożyłeś lub złożyłaś wniosek o azyl w innym państwie systemu dublińskiego, być może będziesz musiał/musiała do niego wyjechać. Chodzi o to, żeby władze tego państwa mogły zająć się Twoim wnioskiem o azyl (18).

→

Jeżeli nie złożyłeś/złożyłaś wniosku o azyl w tym państwie, a wcześniejszy wniosek o azyl złożony w innym państwie został odrzucony (po wnikliwym rozważeniu), mamy dwie możliwości. Albo będziemy musieli poprosić to państwo o wtórne przejęcie, albo zorganizować Twój powrót do kraju pochodzenia lub stałego pobytu, lub do bezpiecznego kraju trzeciego.

Jeżeli okaże się, że Twoim wnioskiem o azyl musi zająć się inne państwo, a ono się na to zgodzi, urzędnik oficjalnie Cię o tym poinformuje. Powie Ci też, że przekażemy Cię do państwa, które jest odpowiedzialne za zajęcie się tym wnioskiem.

Stanie się to w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym inne państwo zgodziło się zająć wnioskiem lub od dnia, kiedy podjęta została decyzja dotycząca złożonego przez Ciebie odwołania lub wniosku o ponowne rozpoznanie (za chwilę wyjaśnimy, co znaczą te określenia!), jeżeli nie zgadzasz się z decyzją i się od niej odwołasz. Okres ten może być dłuższy i wynosić nawet jeden rok. Tak się stanie w przypadku, gdy znajdziesz się w więzieniu. Jeżeli uciekniesz, okres ten będzie jeszcze dłuższy – będzie to 18 miesięcy.

Co się stanie, jeśli nie chcę wyjechać do innego kraju?

POROZMAWIAJ O TYM ZE SWOIM PRZEDSTAWICIELEM!

Jeżeli zdecydujemy, żeby wysłać Cię do innego państwa, które zajmie się Twoim wnioskiem, a Ty się na to nie zgadzasz, możesz się temu sprzeciwić. Nazywamy to »odwołaniem« lub »wnioskiem o ponowne rozpoznanie«.

Jeśli urzędnicy poinformowali Cię o podjęciu takiej decyzji, masz [x dni (19)] na złożenie odwołania do [organ odwoławczy (20)]. Musisz odwołać się w tym terminie. To bardzo ważne! Twój przedstawiciel powinien Ci w tym pomóc.

—	W czasie rozpatrywania odwołania lub wniosku o ponowne rozpoznanie możesz zostać w naszym państwie. lub (21)

—	Przekazanie zostanie zawieszone na okres [y dni (22)], do czasu, gdy sąd rozstrzygnie, czy będziesz bezpieczny lub bezpieczna w państwie, które ma zająć się wnioskiem. lub

—	Masz [y dni (23)] na złożenie wniosku o zawieszenie przekazania na okres, gdy Twoje odwołanie będzie rozpatrywane. Sąd szybko podejmie decyzję w sprawie takiego wniosku. Jeżeli sąd zadecyduje, że zawieszenie nie jest możliwe, poinformuje Cię, dlaczego tak postanowił.

—	Na końcu tej broszury znajdują się informacje o urzędach, do których można złożyć odwołanie od decyzji w danym kraju.

W czasie rozpatrywania odwołania możesz skorzystać z pomocy prawnika oraz, o ile to konieczne, z usług tłumacza ustnego lub pisemnego. Możesz poprosić o bezpłatną pomoc prawną, jeżeli nie stać Cię na opłacenie takich usług. Na końcu tej broszury znajdują się dane kontaktowe organizacji, które udzielają pomocy prawnej i które mogą Ci pomóc w czasie postępowania odwoławczego.

ZATRZYMANIE

»Zatrzymanie« oznacza, że dana osoba nie może swobodnie podróżować oraz przebywa w zamkniętym budynku, którego nie może opuszczać.

Jeżeli jesteś małoletnim bez opieki, możesz mieszkać w miejscu, w którym obowiązują pewne reguły. Na przykład nie możesz tego miejsca opuszczać nocą czy po zmroku albo też musisz mówić opiekunom o tym, że chcesz wyjść oraz o której wrócisz. Te zasady są po to, żeby zapewnić Ci bezpieczeństwo. Nie oznacza to, że jesteś zatrzymany/zatrzymana.

Dzieci prawie nigdy nie podlegają zatrzymaniu! Czy jesteś zatrzymany/zatrzymana? Jeżeli masz wątpliwości, czy jesteś zatrzymany/zatrzymana, czy nie, jak najszybciej zapytaj o to urzędników, swojego przedstawiciela lub doradcę prawnego (24). Możesz porozmawiać z nimi o swojej sytuacji. Jeżeli okaże się, że jesteś zatrzymany/zatrzymana, możesz odwołać się od decyzji o zatrzymaniu!

Istnieje ryzyko, że w czasie procedury dublińskiej zostaniesz zatrzymany lub zatrzymana. Najczęściej dzieje się to wtedy, gdy urzędnicy nie wierzą, że masz mniej niż 18 lat i obawiają się, że możesz uciec lub ukrywać się ze strachu przed odesłaniem do innego kraju.

Masz prawo otrzymać na piśmie informację o tym, dlaczego Cię zatrzymano oraz o tym, w jaki sposób możesz się odwołać od nakazu zatrzymania. Jeżeli chcesz się odwołać, przysługuje Ci także prawo do uzyskania pomocy prawnej, tak więc jeśli jesteś niezadowolony lub niezadowolona, porozmawiaj o tym ze swoim przedstawicielem lub doradcą prawnym.

Jeżeli zatrzymano Cię w czasie trwania procedury dublińskiej, terminy, które Cię dotyczą, ulegną zmianie. Będziemy musieli poprosić inne państwo o przyjęcie za Ciebie odpowiedzialności w terminie jednego miesiąca od dnia złożenia przez Ciebie wniosku o azyl. Państwo, do którego wysłaliśmy taki wniosek, powinno odpowiedzieć w ciągu dwóch tygodni. Na koniec, jeżeli przebywasz w miejscu zatrzymania, przekazanie musi się odbyć w ciągu sześciu tygodni od dnia, gdy odpowiedzialne państwo otrzymało wspomniany wniosek.

Jeżeli odwołasz się od decyzji o przekazaniu w sytuacji, gdy przebywasz w miejscu zatrzymania, władze nie muszą wysłać Cię do innego kraju w ciągu sześciu tygodni. Urzędnicy powiedzą Ci, co możesz w takiej sytuacji zrobić.

Jeśli władze nie poproszą innego państwa o przejęcie za Ciebie odpowiedzialności w odpowiednim terminie lub nie dokonają przekazania w odpowiednim czasie, będzie to oznaczało koniec zatrzymania na potrzeby przekazania na podstawie rozporządzenia dublińskiego. W takim przypadku znowu stosuje się terminy przedstawione w sekcji zatytułowanej: »Co się stanie, gdy wniosek musi rozpatrzyć inne państwo?«.

Jakie są Twoje prawa w czasie podejmowania decyzji o tym, które państwo jest za Ciebie odpowiedzialne?

Możesz zostać w naszym państwie, jeżeli to ono jest odpowiedzialne za zajęcie się Twoim wnioskiem o azyl. Możesz w nim również być do czasu wysłania Cię do innego państwa, które ma rozpatrzyć Twój wniosek. Jeżeli państwo, w którym teraz jesteś, ma zająć się Twoim wnioskiem o azyl, możesz w nim zostać co najmniej do momentu podjęcia pierwszej decyzji w sprawie tego wniosku. Możesz też korzystać z tak zwanych »materialnych warunków przyjmowania«, takich jak mieszkanie, jedzenie itp., a także z podstawowej opieki lekarskiej i pomocy lekarza w nagłych wypadkach. Masz również prawo chodzić do szkoły.

Możesz nam również opowiedzieć o swojej sytuacji oraz o członkach rodziny, którzy mieszkają w państwach systemu dublińskiego. Możesz to zrobić ustnie lub na piśmie, w swoim języku ojczystym lub w innym języku, który dobrze znasz. Możesz też skorzystać z usług tłumacza ustnego, jeżeli będzie to potrzebne. Dostaniesz też kopię decyzji o przekazaniu do innego kraju. Możesz też poprosić nas o więcej informacji lub skontaktować się z Biurem Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców (UNHCR) znajdującym się w naszym kraju.

Twój przedstawiciel oraz władze naszego państwa powiedzą Ci więcej o Twoich prawach!

Co stanie się z Twoimi danymi osobowymi? Skąd wiadomo, czy nie zostaną one wykorzystane do niewłaściwych celów?

Władze państw systemu dublińskiego mogą wymieniać się między sobą informacjami, które otrzymały od Ciebie w trakcie procedury dublińskiej jedynie po to, aby wypełnić obowiązki wynikające z rozporządzenia dublińskiego.

Możesz mieć dostęp do:

—	informacji, które Ciebie dotyczą; możesz żądać poprawienia takich danych, jeżeli są one nieprawidłowe lub nieprawdziwe, lub też ich usunięcia, jeżeli były one przetwarzane w sposób niezgodny z prawem,

—	informacji o tym, w jaki sposób można poprawić lub usunąć dane, a także danych kontaktowych właściwych organów, które zajmują się procedurą dublińską w Twojej sprawie, a także krajowych organów ochrony danych zajmujących się ochroną danych osobowych.

KOGO MOŻESZ POPROSIĆ O POMOC? (Należy uzupełnić podając informacje dotyczące danego państwa, w szczególności:)

—	adres i dane kontaktowe organu odpowiedzialnego za udzielenie azylu,

—	nazwa, adres i dane kontaktowe organizacji zapewniających reprezentację dla małoletnich bez opieki,

—	adres i dane kontaktowe krajowego organu do spraw dzieci,

—	adres i dane kontaktowe organu odpowiedzialnego za przeprowadzenie procedury dublińskiej,

—	szczegółowe informacje dotyczące krajowego organu nadzorczego,

—	tożsamość administratora systemu Eurodac i jego przedstawiciela,

—	dane kontaktowe urzędu administratora,

—	informacje o Czerwonym Krzyżu i jego roli,

—	dane kontaktowe lokalnego biura UNHCR (jeżeli istnieje) oraz informacje o jego roli,

—	dane kontaktowe organizacji świadczących pomoc prawną/udzielających wsparcia uchodźcom lub dzieciom,

—	dane kontaktowe Międzynarodowej Organizacji ds. Migracji oraz informacje o jej roli.

„ZAŁĄCZNIK XII

INFORMACJE DLA OBYWATELI PAŃSTW TRZECICH LUB BEZPAŃSTWOWCÓW ZATRZYMANYCH W ZWIĄZKU Z NIELEGALNYM PRZEKROCZENIEM GRANICY ZEWNĘTRZNEJ, NA PODSTAWIE ART. 29 UST. 3 ROZPORZĄDZENIA (UE) NR 603/2013

Jeżeli masz co najmniej 14 lat i zatrzymano Cię w związku z nielegalnym przekroczeniem granicy, zostaną od Ciebie pobrane odciski palców. Przekażemy je do bazy danych o nazwie »Eurodac«. Musisz się na to zgodzić – pobranie odcisków palców jest przewidziane przez prawo.

Jeżeli odciski palców nie są dobrej jakości, także wtedy, gdy wynika to z celowego uszkodzenia palców, w przyszłości mogą one zostać pobrane ponownie.

Jeżeli w określonym momencie w przyszłości będziesz po raz kolejny ubiegać się o azyl, odciski palców zostaną pobrane ponownie. Jeśli ubiegasz się o azyl w innym kraju niż ten, w którym po raz pierwszy pobrano od Ciebie odciski palców, możesz zostać odesłany lub odesłana do kraju, w którym po raz pierwszy pobrano od Ciebie odciski palców.

Odciski palców będą przechowywane przez 18 miesięcy – po tym czasie zostaną one automatycznie usunięte z bazy danych. W systemie Eurodac przechowywane będą tylko odciski palców i dane dotyczące płci. Nazwisko, fotografia, data urodzenia ani informacje na temat obywatelstwa nie zostaną przesłane do bazy ani nie będą w niej przechowywane.

W dowolnym momencie w przyszłości możesz poprosić o informacje o tym, jakie dane przekazane przez kraj pobierający odciski palców zostały zapisane w systemie Eurodac. Możesz również poprosić o poprawienie lub usunięcie danych. Usunięcie danych powinno nastąpić na przykład wówczas, gdy uzyskasz obywatelstwo UE lub kraju stowarzyszonego lub zezwolenie na pobyt w jednym z nich, jeżeli nie ubiegałeś lub nie ubiegałaś się o azyl.

Bazę Eurodac prowadzi Agencja Unii Europejskiej o nazwie eu-LISA. Twoje dane mogą zostać wykorzystane wyłącznie do celów określonych przez prawo. Dane te zostaną przesłane wyłącznie do systemu centralnego Eurodac. Jeżeli w przyszłości będziesz ubiegać się o azyl w innym państwie członkowskim UE lub kraju stowarzyszonym (25), odciski palców zostaną wysłane do tego państwa w celu weryfikacji. Dane przechowywane w systemie Eurodac nie będą udostępniane innym państwom lub organizacjom spoza UE i krajów stowarzyszonych.

Od 20 lipca 2015 r. organy takie jak policja i Europejski Urząd Policji (Europol) mogą przeglądać odciski palców. Organy te mogą zażądać dostępu do bazy danych Eurodac do celów zapobiegania, wykrywania i prowadzenie dochodzeń w sprawie poważnych przestępstw i aktów terroryzmu.

Informacje kontaktowe (należy wstawić informacje dotyczące konkretnych państw członkowskich)

—	tożsamość administratora systemu Eurodac i jego przedstawiciela,

—	dane kontaktowe urzędu administratora,

—	szczegółowe informacje dotyczące krajowego organu nadzorczego (organu odpowiedzialnego za ochronę danych).

„ZAŁĄCZNIK XIII

INFORMACJE DLA OBYWATELI PAŃSTW TRZECICH LUB BEZPAŃSTWOWCÓW PRZEBYWAJĄCYCH NIELEGALNIE W PAŃSTWIE CZŁONKOWSKIM, NA MOCY ART. 29 UST. 3 ROZPORZĄDZENIA (UE) NR 603/2013

Jeśli przebywają Państwo nielegalnie w państwie »systemu dublińskiego« (26), jego władze mogą pobrać odciski palców i przesłać je do bazy daktyloskopijnej zwanej »Eurodac«. Chodzi jedynie o to, żeby sprawdzić, czy już wcześniej ubiegali się Państwo o azyl. Dane dotyczące odcisków palców nie będą przechowywane w bazie danych Eurodac, ale jeśli wcześnie ubiegali się Państwo o azyl w innym państwie, mogą Państwo zostać do niego odesłani.

Jeżeli odciski palców nie są dobrej jakości, także w przypadku, gdy jest to wynikiem celowego uszkodzenia palców, mogą one zostać w przyszłości pobrane ponownie.

Bazę Eurodac prowadzi Agencja Unii Europejskiej o nazwie eu-LISA. Zgromadzone dane mogą zostać wykorzystane wyłącznie do celów określonych przez prawo. Dane te zostaną przesłane wyłącznie do systemu centralnego Eurodac. Odciski palców zostaną również pobrane w celu przesłania do Eurodac jeżeli w przyszłości będą Państwo ubiegać się o azyl w innym państwie systemu dublińskiego. Dane przechowywane w systemie Eurodac nie będą udostępniane innym państwom lub organizacjom spoza UE i krajów stowarzyszonych.

Informacje kontaktowe (należy wstawić informacje dotyczące konkretnych państw)

—	tożsamość administratora systemu Eurodac i jego przedstawiciela,

—	dane kontaktowe urzędu administratora,

—	szczegółowe informacje dotyczące krajowego organu nadzorczego (ochrona danych).