23.1.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 20/57

(1)

W dniu 15 lutego 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/96/WPZiB (1).

(2)

W dniu 28 lipca 2011 r. Rada przyjęła decyzję 2011/483/WPZiB (2) dotyczącą zmiany oraz przedłużenia obowiązywania decyzji 2010/96/WPZiB o kolejny jednoroczny okres.

(3)

W dniu 14 maja 2012 r. Rada podkreśliła znaczenie, jakie ma ostateczne przekazanie odpowiedzialności za bezpieczeństwo władzom Somalii oraz wzmocnienie w tym celu międzynarodowego wsparcia dla Somalijskich Narodowych Sił Bezpieczeństwa (SNSF). Z uznaniem wyraziła się o wkładzie, jaki wnoszą przeszkoleni żołnierze somalijscy w przywracanie bezpieczeństwa w Somalii, i zobowiązała się nadal wspierać – za pośrednictwem misji wojskowej UE – rozwój SNSF, w tym ich struktury dowodzenia i kontroli, we współpracy z misją Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM), Ugandą, Stanami Zjednoczonymi Ameryki i innymi odpowiednimi podmiotami.

(4)

Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych w swoim sprawozdaniu z dnia 1 maja 2012 r. dla Rady Bezpieczeństwa zalecił, aby zachęcić społeczność międzynarodową do poważnego zaangażowania w długoterminową odbudowę i rozwój Somalii, w tym przez wspieranie umacniania sektora bezpieczeństwa.

(5)

Podczas drugiej konferencji międzynarodowej w sprawie Somalii, która odbyła się w Stambule w dniach 31 maja i 1 czerwca 2012 roku, z uznaniem wyrażono się o Unii za jej wsparcie dla AMISOM i dla somalijskich organów bezpieczeństwa. Na konferencji uznano, że społeczność międzynarodowa powinna nadal wspierać odbudowę profesjonalnego, pluralistycznego, zdyscyplinowanego i dobrze wyposażonego aparatu bezpieczeństwa, w tym somalijskiej armii krajowej, policji, marynarki, straży ochrony wybrzeża i agencji wywiadowczych; pokreślono również potrzebę wpisania wszystkich sił somalijskich w jednolitą strukturę dowodzenia.

(6)

Prezydent Republiki Somalijskiej Hassan Sheikh przyjął sześciofilarową politykę, która ma propagować stabilność, ożywienie gospodarcze, świadczenie usług budowy pokoju, stosunki międzynarodowe i jedność, i w ramach której reforma sektora bezpieczeństwa jest postrzegana jako podstawowy fundament do stworzenia zdolnego do funkcjonowania państwa somalijskiego, oraz zwrócił się do Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (WP) o kontynuację zaangażowania Unii we wspieranie Somalii.

(7)

Rząd Ugandy wyraził zadowolenie z partnerstwa z Unią, opierającego się na misji wojskowej UE, oraz wolę kontynuowania współpracy w tym kontekście.

(8)

W dniu 27 listopada 2012 r. premier Republiki Somalijskiej wystosował do WP zaproszenie do rozmieszczenia misji wojskowej UE, z zadowoleniem odnosząc się do wspierania przez Unię szkolenia somalijskich sił zbrojnych.

(9)

W dniu 10 grudnia 2012 r. Rada zatwierdziła zmienioną koncepcję zarządzania kryzysowego dla misji wojskowej UE.

(10)

Zgodnie z art. 5 Protokołu w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w opracowywaniu i wykonywaniu decyzji i działań Unii, które mają wpływ na kwestie obronne. Dania nie uczestniczy w wykonywaniu niniejszej decyzji i w związku z tym nie uczestniczy w finansowaniu niniejszej misji.

(11)

Misja wojskowa UE powinna zostać przedłużona ze zmienionym mandatem,

1)

art. 1 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 1

Misja

1.   Unia prowadzi szkoleniową misję wojskową, aby przyczyniać się do rozwoju i wzmocnienia Narodowych Sił Zbrojnych Somalii (SNAF), odpowiedzialnych przed krajowym rządem Somalii, zgodnie z potrzebami i priorytetami Somalii.

2.   Aby osiągnąć cele określone w ust. 1, misja wojskowa UE jest rozmieszczona w Somalii i w Ugandzie, aby dostarczać wskazówek władzom Somalii, doradzać im i wspierać je w związku z rozwojem SNAF, realizacją somalijskiego krajowego planu bezpieczeństwa i stabilizacji oraz działalnością szkoleniową SNAF. Misja wojskowa UE jest również gotowa do świadczenia wsparcia innym podmiotom unijnym – w granicach swoich środków i zdolności – w realizacji ich odnośnych mandatów w dziedzinie bezpieczeństwa i obrony w Somalii.

3.   Realizacja działań objętych mandatem w Somalii jest uzależniona od warunków bezpieczeństwa w Somalii oraz wskazówek politycznych udzielanych przez Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa.”;

2)

art. 2 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   Generał brygady Gerald AHERNE zostaje niniejszym mianowany dowódcą misji UE ze skutkiem od dnia 1 lutego 2013 r.”;

3)

art. 3 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 3

Wyznaczenie dowództwa misji

1.   Dowództwo misji początkowo nadal będzie znajdować się w Ugandzie, jednak możliwe jest jego ewentualne przeniesienie do Somalii w trakcie trwania mandatu zgodnie z dokumentami dotyczącymi planowania. Pełni funkcje zarówno dowództwa operacji, jak i dowództwa sił.

2.   Do dowództwa misji zalicza się biuro łącznikowe w Nairobi i komórkę wsparcia w Brukseli.”;

4)

art. 7 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 7

Spójność reagowania i koordynacji Unii

1.   WP zapewnia, aby wykonanie niniejszej decyzji było spójne z ogółem działań zewnętrznych Unii, w tym z unijnymi programami rozwojowymi.

2.   Bez uszczerbku dla struktury dowodzenia, dowódca misji UE otrzymuje lokalne wytyczne polityczne od Specjalnego Przedstawiciela UE w Rogu Afryki i od odnośnych delegatur UE w tym regionie.

3.   Misja wojskowa UE utrzymuje i wzmacnia koordynację z misją EUNAVFOR Atalanta i misją EUCAP Nestor. Centrum operacyjne UE, zgodnie ze swoim mandatem określonym w decyzji Rady 2012/173/WPZiB z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie uruchomienia centrum operacyjnego UE służącego misjom i operacji z zakresu wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony w Rogu Afryki (3) ułatwia taką koordynację i wymianę informacji, z myślą o zwiększeniu spójności, skuteczności i synergii między misjami i operacjami Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony w regionie.

4.   Misja wojskowa UE prowadzi działania w ścisłej współpracy z innymi podmiotami międzynarodowymi w regionie, w szczególności z Organizacją Narodów Zjednoczonych, AMISOM, Stanami Zjednoczonymi Ameryki i Ugandą, w myśl uzgodnionych wymogów krajowego rządu Somalii.

5)

art. 10 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 10

Uzgodnienia finansowe

1.   Wspólnymi kosztami misji wojskowej UE zarządza się zgodnie z decyzją Rady 2011/871/WPZiB z dnia 19 grudnia 2011 r. ustanawiającą mechanizm zarządzania finansowaniem wspólnych kosztów operacji Unii Europejskiej mających wpływ na kwestie wojskowe lub obronne (Athena) (4) (ATHENA).

2.   Finansowa kwota odniesienia dla wspólnych kosztów misji wojskowej UE na okres do dnia 9 sierpnia 2011 r. wynosi 4,8 mln EUR. Odsetek kwoty odniesienia, o którym mowa w art. 25 ust. 1 decyzji ATHENA, wynosi 60 %.

3.   Finansowa kwota odniesienia dla wspólnych kosztów misji wojskowej UE na okres od dnia 9 sierpnia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. wynosi 4,8 mln EUR. Odsetek kwoty odniesienia, o którym mowa w art. 25 ust. 1 decyzji ATHENA, wynosi 30 %.

4.   Finansowa kwota odniesienia dla wspólnych kosztów misji wojskowej UE na okres od dnia 1 stycznia 2013 r. wynosi 11,6 mln EUR. Odsetek kwoty odniesienia, o którym mowa w art. 25 ust. 1 decyzji ATHENA, wynosi 20 %, a odsetek dla zobowiązań, o których mowa w art. 32 ust. 2 decyzji ATHENA wynosi 30 %.

6)

art. 11 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 11

Udostępnianie informacji

1.   WP jest upoważniony do udostępniania państwom trzecim, które przyłączą się do niniejszej decyzji, w stosownych przypadkach i zgodnie z potrzebami misji, informacji niejawnych UE sporządzonych do celów misji, zgodnie z decyzją Rady 2011/292/UE z dnia 31 marca 2011 r. w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji niejawnych UE (5):

2.   WP jest również upoważniony do udostępniania Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) i Unii Afrykańskiej (UA), zgodnie z potrzebami operacyjnymi misji, informacji niejawnych UE sporządzonych do celów misji, opatrzonych klauzulą tajności do poziomu „RESTREINT UE/ EU RESTRICTED”, zgodnie z decyzją 2011/292/UE. W tym celu WP oraz właściwe organy ONZ i UA dokonują niezbędnych uzgodnień.

3.   W przypadku szczególnej i natychmiastowej potrzeby operacyjnej WP jest również upoważniony do udostępnienia państwu przyjmującemu wszelkich informacji niejawnych UE sporządzonych do celów misji, opatrzonych klauzulą tajności do poziomu „RESTREINT UE /EU RESTRICTED”, zgodnie z decyzją 2011/292/UE. W tym celu WP oraz właściwe organy państwa przyjmującego dokonują niezbędnych uzgodnień.

4.   WP jest upoważniony do udostępnienia państwom trzecim, które przyłączą się do niniejszej decyzji, wszelkich dokumentów jawnych UE związanych z treścią obrad Rady dotyczących misji i objętych tajemnicą służbową na podstawie art. 6 ust. 1 regulaminu wewnętrznego Rady (6).

5.   WP może przekazywać takie upoważnienia, jak również zdolność do zawierania uzgodnień, o których mowa powyżej, personelowi Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych lub dowódcy misji UE.

7)

art. 12 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   Mandat misji wojskowej UE zostaje zakończony w dniu 31 marca 2015 r.”.