32001R1453

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1453/2001

z dnia 28 czerwca 2001 r.

wprowadzające szczególne środki dla niektórych produktów rolnych z Azorów i Madery oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1600/92 (Poseima)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 36, 37 i art. 299 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego [1],

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Decyzją 91/315/EWG [2] Rada przyjęła program opcji szczególnych ze względu na oddalenie i wyspiarski charakter Madery i Azorów (Poseima), zgodnie z polityką Wspólnoty wspierania regionów peryferyjnych. Celem programu jest ułatwienie rozwoju gospodarczego i społecznego regionów i umożliwianie im skorzystania z zalet wspólnego rynku, którego są nieodłączną częścią, pomimo czynników obiektywnych pozostawiających je w izolacji geograficznej i ekonomicznej. Program wymaga, aby WPR była stosowana w tych regionach i zapewnia przyjęcie szczególnych środków, w szczególności mających poprawić warunki, w których produkty rolne są produkowane i sprzedawane oraz złagodzić skutki ich wyjątkowego położenia geograficznego i ograniczenia, uwzględnione w art. 299 ust. 2 Traktatu.

(2) Szczególne położenie geograficzne Madery i Azorów powoduje dodatkowe koszty transportu w dostarczaniu niezbędnych produktów przeznaczonych do spożycia przez ludzi, do przetworzenia oraz na surowce rolne. Ponadto, czynniki obiektywne wynikające z wyspiarskiego charakteru nakładają na podmioty gospodarcze i producentów na tych wyspach dalsze ograniczenia, które istotnie utrudniają ich działalność. Trudności te mogą być złagodzone przez obniżenie ceny tych niezbędnych produktów. Właściwym wobec tego jest przyjęcie szczególnych przepisów gwarantujących dostawy na wyspy i wyrównujących dodatkowe koszty wynikające z ich oddalenia, charakteru wyspiarskiego i peryferyjnego położenia.

(3) W tym celu, niezależnie od art. 23 Traktatu, przywóz produktów rolnych z państw trzecich powinien być zwolniony ze stosowanych należności przywozowych. Uwzględniając ich pochodzenie i regulacje celne na mocy przepisów prawa wspólnotowego produkty, które zostały wprowadzone na terytorium obszaru celnego Wspólnoty na podstawie procedury uszlachetniania czynnego lub procedury składu celnego powinny być uważane za przywóz bezpośredni do celów przyznawania świadczeń wynikających z konkretnych uzgodnień ustaleń sprawie dostaw.

(4) W celu osiągnięcia celu obniżenia cen w tych regionach i ograniczenia dodatkowych kosztów wynikających z oddalenia, wyspiarskiego charakteru i peryferyjnego położenia tych regionów, z równoczesnym zachowaniem konkurencyjności produktów Wspólnoty, powinna zostać przyznana pomoc na dostawy na te wyspy produktów pochodzenia wspólnotowego. Przy udzielaniu takiej pomocy powinien być brany pod uwagę dodatkowy koszt transportu na Maderę i Azory, ceny stosowane w wywozie do państw trzecich oraz w przypadku nakładów na produkcję rolną i towarów przeznaczonych do przetwarzania, dodatkowy koszt charakteru wyspiarskiego i peryferyjnego położenia.

(5) Ponieważ ilości, których dotyczą przepisy szczególne dotyczące dostaw są ograniczone do wymogów zapotrzebowania tych regionów na dostawy, uzgodnienia te nie zakłócają sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego. Ponadto, korzyści ekonomiczne konkretnych uzgodnień w sprawie dostaw nie powinny powodować zakłóceń w handlu produktami. Ponowna wysyłka i ponowny wywóz tych produktów z Azorów i Madery powinien być wobec tego zabroniony. Jednakże ten zakaz nie stosuje się do przepływów handlowych pomiędzy regionami Madery i Azorów. Zakaz ten nie stosuje się również do przetwarzania, z zastrzeżeniem niektórych warunków, do eksportu do państw trzecich w celu wspierania handlu regionalnego lub do tradycyjnych wysyłek do pozostałej części Wspólnoty.

(6) Korzyści ekonomiczne wynikające z konkretnych uzgodnień w sprawie dostaw powinny zostać przekazywane tak, aby obniżyć koszty produkcji i ceny w zakresie obejmującym cały łańcuch produkcji i dystrybucji, aż do użytkownika końcowego, osiągając kulminację w obniżeniu cen konsumpcyjnych. Powinny wobec tego być przyznawane tylko pod warunkiem że są przekazywane i w tym celu musi być przeprowadzone monitorowanie.

(7) System pomocy regionalnej dla owoców i roślin jadalnych, korzeni i bulw, kwiatów i roślin żywych okazał się nieodpowiedni, szczególnie ze względu na powolność, złożoność procedur i sposób, w jaki ukształtowana była struktura systemu proponowanej pomocy. Z zachęcających wyników reformy Poseidom w tym sektorze powinny być wyciągnięte wnioski i powinna zostać ustanowiona pomoc w zakresie sprzedaży i przetwarzania, z uwzględnieniem dostaw na rynek Madery i Azorów. Taka pomoc powinna pomóc lokalnej produkcji w konkurencji z produktami innego pochodzenia na rynkach o wysokim wzroście, lepiej spełnić wymagania konsumentów i nowych kanałów dystrybucji, poprawić efektywność produkcji farm i podnieść jakość produktów. Sprzedaż tych produktów, zarówno świeżych jak i przetworzonych powinna być kontynuowana i powinny one być promowane na rynku Wspólnoty. Analiza ekonomiczna każdego regionu powinna pomóc rozwinąć strukturę sektora w tych dwóch regionach.

(8) Z powodów zarówno ekonomicznych jak i środowiskowych koniecznym jest utrzymanie winorośli, najszerzej rozpowszechnionej uprawy na Maderze. W celu wspierania miejscowej produkcji, przyznaje się ryczałtową stawkę pomocy regionalnej na uprawę winorośli do produkcji gatunkowych win wytwarzanych w określonych regionach. Tę pomoc również stosuje się do Azorów.

(9) Podobnie nie stosuje się wobec tych dwóch regionów mechanizmów regulacji rynku i dopłat za odłogowanie.

(10) Producenci rolni Azorów i Madery powinni być zachęcani do dostarczania produktów wysokiej jakości i obrót tymi produktami powinien być wspomagany; w tym względzie, użycie znaku graficznego Wspólnoty może pomóc osiągnąć ten cel.

(11) Tradycyjna hodowla zwierząt hodowlanych powinna być wspierana na Maderze, aby pomóc w spełnieniu wymagań konsumpcji lokalnej. W tym celu konieczne są odstępstwa od niektórych przepisów organizacji wspólnego rynku ograniczających produkcję tak, aby wziąć pod uwagę rozwój i szczególne warunki produkcji lokalnej, które są całkiem różne od warunków panujących w pozostałej części Wspólnoty. Cel ten może być również osiągany pośrednio poprzez finansowanie programów ulepszania genetycznego związanych z zakupem zwierząt rozpłodowych czystej krwi, przez zakup komercyjnych ras lepiej przystosowanych do lokalnych warunków oraz przez uzupełnianie premii za krowy mamki i premii ubojowej; do czasu rozwoju lokalnej hodowli zwierząt hodowlanych powinny zostać przyjęte tymczasowe przepisy dotyczące dostarczania samców zwierząt do tuczenia; liczba takich zwierząt, które mają być dostarczane każdego roku jest określana w taki sposób, aby nie ograniczyć realizacji wspomnianego wyżej celu. Prognozę wymagań lokalnej konsumpcji sporządza się w bilansie okresowym. W celu zapewnienia, że pomoc Wspólnoty może być skutecznie dostarczona, szeroki program pomocy działaniom lokalnym w sektorach zwierząt hodowlanych i przetworów mlecznych powinien umożliwić tym sektorom zdefiniowanie i wdrożenie strategii przystosowanej do lokalnego otoczenia rozwoju ekonomicznego, organizacji przestrzennej produkcji i zwiększenia profesjonalizmu producentów.

(12) Na Maderze pomoc dla spożycia przez ludzi świeżych przetworów mlecznych jest wypłacana mleczarniom. Pomoc ta nie przyczyniła się do zachowania równowagi między dostawami miejscowymi i zewnętrznymi głównie ze względu na poważne trudności strukturalne mające wpływ na ten sektor i jego niską zdolność adaptacji do nowych warunków ekonomicznych. W konsekwencji planuje się skierowanie tej pomocy, w kontekście bilansu dostaw, na zbieranie lokalnej produkcji powiązane z zezwoleniem na produkcję regenerowanego mleka UHT z mleka w proszku pochodzenia wspólnotowego, w celu pełniejszego pokrycia lokalnej konsumpcji.

(13) Potrzeba utrzymania lokalnej produkcji za pomocą bodźców uzasadnia niestosowanie rozporządzenia (EWG) nr 3950/92 [3]. Wyjątek taki powinien być ustanowiony w granicach do 4000 ton odpowiadających obecnej produkcji w wysokości 2000 ton i rozsądnej możliwości zwiększenia produkcji ocenionej obecnie na maksymalnie 2000 ton.

(14) Produkcja ziemniaka ma zasadnicze znaczenie dla Madery, zarówno z przyczyn ekonomicznych, społecznych i środowiskowych. Mała wielkość farm i koszt nakładów powodują bardzo wysokie koszty produkcji. Specjalna pomoc przyznawana jest produkcji ziemniaków do spożycia przez ludzi w celu wspierania miejscowej produkcji zaspokajającej potrzeby wzorców konsumpcji na wyspach.

(15) Pomoc dla sektora rumu z trzciny cukrowej na Maderze przyznawana jest na wsparcie lokalnej produkcji trzciny cukrowej potrzebnej do wytworzenia produktów powstałych z jej przetworzenia, w granicach wymogów wynikających z metod używanych tradycyjnie w regionie.

(16) Likiery powinny nadal być wytwarzane na wyspach przy użyciu tradycyjnych metod. W tym celu należy wspomagać kupno skoncentrowanych moszczy i alkoholu winiarskiego wyprodukowanych w pozostałej części Wspólnoty i przez przyznanie pomocy na leżakowanie takich win. Aby wspomóc wysiłki dokonywane w celu zachowania jakości i autentyczności tych produktów, pomoc powinna zostać przyznana na ich sprzedaż.

(17) Pomoc powinna zostać przyznana Maderze na produkcję wikliny, która jest istotna jako dodatek do gospodarki rolnej oraz dostarcza środki egzystencji rodzinnym przedsiębiorstwom rzemieślniczym na najsłabiej rozwiniętych obszarach wysp.

(18) Trudności techniczne i socjoekonomiczne nie pozwoliły na pełną i terminową konwersję obszarów obsadzonych mieszanymi szczepami winorośli zabronionymi przez wspólną organizację rynku wina. Wino produkowane przez takie winnice przeznaczone jest wyłącznie do tradycyjnego lokalnego spożycia; dodatkowy termin pozwoli na konwersję takich winnic z zachowaniem regionalnej struktury ekonomicznej silnie zależnej od uprawy winorośli. Portugalia powinna corocznie notyfikować Komisji o postępach konwersji tych obszarów.

(19) Produkcja mleka i hodowla bydła stanowią oparcie gospodarki rolnej Azorów i w udzielaniu wsparcia dla tego sektora powinno się brać pod uwagę istotne znaczenie tych działalności zarówno w kategoriach społecznych, jak i ekonomicznych, szczególnie dla pomniejszych farmerów. W celu zapewnienia przetrwania tradycyjnej działalności w tym sektorze, premia za krowy mamki i pomoc na krowy mleczne powinna nadal być uzupełniana w granicach dostępnej kwoty lokalnej. Powinno zostać wprowadzone uzupełnienie premii ubojowych i pomocy przyznawanej na zbycie nadwyżki młodych byków, dla których nie można znaleźć rynku zbytu na wyspach i które muszą być wysłane do pozostałej części Wspólnoty, co stanowi istotny dodatkowy koszt, biorąc pod uwagę położenie geograficzne regionu. W celu zapewnienia, że pomoc Wspólnoty może być skutecznie dostarczona, szeroki program pomocy działaniom lokalnym w sektorach zwierząt hodowlanych i przetworów mlecznych powinien umożliwić tym sektorom na zdefiniowanie i wdrożenie strategii przystosowanych do lokalnego otoczenia rozwoju ekonomicznego, organizacji przestrzennej produkcji i zwiększenie profesjonalizmu producentów.

(20) Działalność rolnicza na Azorach jest silnie uzależniona od produkcji mleka. Ta zależność, połączona z innymi trudnościami wynikającymi z peryferyjnego położenia i braku rentownej produkcji alternatywnej, jest niekorzystna dla ich rozwoju ekonomicznego. Potrzeby lokalnego spożycia na tych wyspach zaspokajane przez lokalną produkcję powinny być wzięte pod uwagę i należy dokonać odstąpienia od niektórych przepisów w sprawie wspólnej organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych w zakresie ograniczania produkcji, na okres czterech lat sprzedaży rozpoczynających się w sezonie 1999/2000, uwzględniając poziom rozwoju i lokalne warunki produkcji. Chociaż ten środek stanowi odstąpienie od art. 34 ust. 2 akapit drugi Traktatu, ogranicza się on do producentów mleka na Azorach i ma marginalny znaczenie ekonomiczne w porównaniu do całkowitej kwoty dla Portugalii. Powinno to umożliwić dalszą restrukturyzację sektora na Azorach w czasie stosowania tego środka bez zakłócania rynku mleka i bez widocznego wpływu na prawidłowe działanie systemu opłat na poziomie Portugalii i Wspólnoty.

(21) W odniesieniu do produkcji roślinnej na Azorach, niewielki obszar upraw, niewielki rozmiar i rozdrobnienie farm oraz ekstensywny charakter produkcji powodują wysokie koszty produkcji. Istotnym jest, aby te plony rolne (burak, cykoria, ziemniaki, tytoń, ananasy, winorośl, herbata itp.) były nadal uprawiane jako przeciwwaga dominacji hodowli zwierząt hodowlanych i dla zapewnienia, że pomoc przyznawana lokalnemu przemysłowi przetwórczemu będzie kontynuowana.

(22) Ponadto, produkcja likierów na Azorach przy użyciu tradycyjnych metod powinna być kontynuowana przez przyznanie pomocy na leżakowanie wina "verdelho".

(23) Szczególne problemy związane z klimatem i nieodpowiednimi środkami kontroli stosowanymi na Maderze dotyczą zdrowia roślin pochodzących z plonów rolnych. Powinny zostać wdrożone programy walki ze szkodliwymi organizmami, włączając metody naturalne. Powinien zostać określony finansowy udział Wspólnoty w takich programach.

(24) Rozporządzenie (WE) nr 1257/1999 [4] ustanawia środki dotyczące rozwoju wsi, którym może być przyznane wsparcie Wspólnoty oraz ustala warunki uzyskania takiego wsparcia.

(25) Niniejsze rozporządzenie zmierza do określenia środków prawnych, aby zaradzić trudnościom wynikającym z peryferyjnego i wyspiarskiego charakteru tych regionów.

(26) Struktura niektórych gospodarstw rolnych lub przedsiębiorstw przetwórczych lub handlowych położonych w tych regionach wykazuje poważne niedoskonałości i jest dotykana szczególnymi trudnościami. Wobec pewnych typów inwestycji powinny być przyjęte przepisy w celu odstępstwa od przepisów ograniczających lub zapobiegających przyznaniu pewnych środków pomocy strukturalnej przewidzianych przez rozporządzenie (WE) nr 1257/1999.

(27) Artykuł 29 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999 ogranicza przyznawanie wsparcia dla lasów i obszarów zalesionych, należących do prywatnych właścicieli i jednostek samorządu terytorialnego oraz ich związków. Część lasów i obszarów zalesionych położonych w tych regionach należy do władz publicznych innych niż samorząd terytorialny. W tych okolicznościach, warunki ustanowione w art. 29 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999 powinny mieć bardziej elastyczny charakter.

(28) Udział finansowy Wspólnoty w trzech ze środków towarzyszących, określonych w art. 35 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999 może stanowić do 85 % łącznych uzasadnionych kosztów w regionach peryferyjnych. Z drugiej strony, zgodnie przepisami art. 47 ust. 2 drugi akapit tiret trzecie rozporządzenia (WE) nr 1257/1999, udział finansowy Wspólnoty w środkach rolno-środowiskowych, które składają się na czwarty środek towarzyszący, ogranicza się do 75 % na wszystkich obszarach, których dotyczy Cel 1. Ze względu na znaczenie jakie nadaje się sytuacji rolno-środowiskowej w kontekście rozwoju wsi, stawka udziału finansowego Wspólnoty powinna być zharmonizowana w regionach peryferyjnych dla wszystkich środków towarzyszących.

(29) W art. 24 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999 i w załączniku do rozporządzenia ustala się maksymalne roczne kwoty spełniające warunki pomocy rolno-środowiskowej Wspólnoty. W celu uwzględnienia szczególnej sytuacji środowiskowej niektórych wrażliwych obszarów pastwisk na Azorach i w celu zachowania krajobrazu oraz tradycyjnych cech gruntów rolnych, w szczególności na obszarach uprawy tarasowej na Maderze, w przypadku niektórych szczególnych środków, powinny być przyjęte przepisy umożliwiające zwiększenie kwot tych środków do wysokości dwukrotnej.

(30) Zgodnie z art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1260/1999 [5] każdy plan, Wspólnotowe Ramy Wsparcia, program operacyjny i jednolity dokument programowy powinien obejmować okres siedmiu lat, a bieg okres programowania powinien się rozpoczynać w dniu 1 stycznia 2000 r. W interesie spójności i aby uniknąć różnicowania w traktowaniu beneficjentów tego samego programu, odstępstwa przewidziane w niniejszym rozporządzeniu powinny być wyjątkowo stosowanie do całego okresu oprogramowania.

(31) Odstępstwo od jednolitej polityki Komisji w zakresie niezezwalania na publiczną pomoc operacyjną dla produkcji, przetwarzania i obrotu produktami rolnymi, których dotyczy załącznik I Traktatu, może być przyznane w celu złagodzenia szczególnych ograniczeń, którym podlega gospodarka rolna na Azorach i Maderze w wyniku ich oddalenia, wyspiarskiego charakteru, peryferyjnego położenia, niewielkiej powierzchni, górskiego terenu, klimatu i swojej zależności ekonomicznej od niewielkiej liczby produktów.

(32) Środki niezbędne dla wykonania niniejszego rozporządzenia powinny być przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą procedury wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji [6],

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się szczególne środki w celu złagodzenia trudności spowodowanych oddaleniem, wyspiarskim charakterem i peryferyjnym położeniem Azorów i Madery w odniesieniu do niektórych produktów rolnych.

TYTUŁ I

PRZEPISY SZCZEGÓLNE DOTYCZĄCE DOSTAW

ARTYKUŁ 2

Przepisy szczególne dotyczące dostaw zostają niniejszym wprowadzone dla produktów rolnych wymienionych na liście stanowiącej załącznik I i II do niniejszego rozporządzenia, które są istotne dla spożycia przez ludzi, przetwarzania i jako surowce rolnicze na Azorach i Maderze.

Sporządzona zostanie prognoza bilansu dostaw, określająca ilość produktów rolnych wymienionych na liście stanowiącej załącznik I i II do niniejszego rozporządzenia, aby spełnić coroczne wymogi związane z dostawami. Odrębna prognoza bilansu może być sporządzona dla wymogów przemysłu zajmującego się przetwarzaniem i pakowaniem produktów przeznaczonych na rynek lokalny, na wywóz pod pewnymi warunkami do państw trzecich lub jako tradycyjna wysyłka do pozostałej części Wspólnoty.

Artykuł 3

1. Nie stosuje się ceł w bezpośrednim przywozie na Azory i Maderę produktów objętych konkretnymi uzgodnieniami w sprawie dostaw, o ile produkty pochodzą z państw trzecich, w ramach limitów ilościowych określonych w bilansie dostaw.

Produkty, które znalazły się na obszarze celnym Wspólnoty na mocy procedury uszlachetniania czynnego lub procedury składu celnego, do celów niniejszego tytułu, uważa się za bezpośredni przywóz.

2. W celu zapewnienia spełnienia wymogów ustanowionych zgodnie z art. 2 w zakresie ilości, ceny i jakości, jednocześnie uwzględniając zachowanie udziału Wspólnoty w dostawach, na dostawy na Azory i Maderę produktów znajdujących się w posiadaniu publicznych magazynów interwencyjnych lub dostępnych na rynku Wspólnoty przyznaje się pomoc.

Taka pomoc ustala się z uwzględnieniem dodatkowych kosztów transportu na Azory i Maderę i cen zastosowanych w wywozie do państw trzecich oraz, w przypadku produktów rolnych przeznaczonych do przetworzenia, dodatkowego kosztu wynikającego z wyspiarskiego charakteru i peryferyjnego położenia.

3. Podczas wdrażania konkretnych uzgodnień w sprawie dostaw, bierze się w szczególności pod uwagę następujące czynniki:

- szczególne zapotrzebowanie Azorów i Madery oraz w przypadku produktów przeznaczonych do przetworzenia i surowców rolnych, w szczególności wymogi jakości,

- obroty handlowe z pozostałą częścią Wspólnoty,

- ekonomiczne aspekty proponowanej pomocy.

4. Uprawnienia na mocy konkretnych uzgodnień w sprawie dostaw uwarunkowane są tym, że korzyści ekonomiczne wynikające ze zwolnienia z należności celnych lub z pomocy w przypadku dostaw z pozostałej części Wspólnoty są rzeczywiście przekazywane końcowemu użytkownikowi.

5. Produkty, których dotyczą przepisy szczególne dotyczące dostaw, nie mogą być poddane ponownemu wywozowi do państw trzecich lub poddane ponownemu wysłaniu do pozostałej części Wspólnoty. Ten zakaz nie ma zastosowania do obrotów handlowych pomiędzy Azorami i Maderą.

W przypadku gdy dane produkty są przetwarzane na Azorach i Maderze, powyższy zakaz nie ma zastosowania do wywozu przetworzonych produktów z Azorów i Madery do państw trzecich, zgodnie z warunkami ustalonymi przez Komisję na mocy procedury, określonej w art. 35 ust. 2.

W przypadku gdy dane produkty są przetwarzane na Azorach i Maderze, powyższy zakaz nie ma zastosowania do tradycyjnych wysyłek przetworzonych produktów do pozostałej części Wspólnoty.

Żadna dopłata wywozowa nie zostanie przyznana.

6. Szczegółowe zasady stosowania niniejszego tytułu zostaną przyjęte zgodnie z procedurą, określoną w art. 35 ust. 2. Obejmują one:

- ustalenie pomocy dla dostaw z pozostałej części Wspólnoty,

- przepisy zapewniające, że przyznane korzyści są rzeczywiście przekazywane końcowym użytkownikom,

- jeżeli to konieczne, wprowadzenie systemu licencji importowych lub licencji na dostawy.

Komisja opracowuje bilanse dostaw zgodnie z procedurą określoną w art. 35 ust. 2. Może dokonywać przeglądu tych bilansów i listy produktów w załącznikach I i II zgodnie z tą samą procedurą, w świetle zmian zapotrzebowania Azorów i Madery.

Podczas określania zapotrzebowania Azorów na cukier surowy, pod uwagę bierze się rozwój lokalnej produkcji buraka cukrowego. Ilości, do których odnoszą się uzgodnienia w sprawie dostaw ustala się tak, aby zapewnić, że łączna ilość cukru rafinowanego na Azorach każdego roku nie przekracza 10000 ton.

Artykuł 9 rozporządzenia (EWG) nr 2038/1999 [7] nie ma zastosowania do Azorów.

TYTUŁ II

ŚRODKI WSPIERAJĄCE LOKALNE PRODUKTY

ROZDZIAŁ I

ŚRODKI WSPÓLNE DLA OBU REGIONÓW

SEKCJA 1

Zwierzęta hodowlane

Artykuł 4

1. W sektorze zwierząt hodowlanych, dostawom na Azory i Maderę zwierząt czystorasowych, zwierząt ras komercyjnych, produktów zwierząt hodowlanych pochodzących ze Wspólnoty, z wyjątkiem dostaw byków czystej krwi na Azory, przyznana zostanie pomoc.

2. Warunki przyznawania pomocy ustanawia się, uwzględniając w szczególności wymagania dotyczące dostaw na Azory i Maderę, pozwalające na rozpoczęcie produkcji i genetycznego ulepszania zwierząt hodowlanych oraz zapotrzebowania na rasy najlepiej przystosowane do lokalnych warunków. Ta pomoc powinna być wypłacana za dostawę towarów, które spełniają wymagania określone w przepisach Wspólnoty.

3. Podczas ustalania wysokości pomocy uwzględnia się następujące czynniki:

- warunki i w szczególności koszty dostaw na Azory i Maderę wynikające z ich położenia geograficznego;

- cena produktów na rynku Wspólnoty i na rynku światowym;

- czy na przywóz z państw trzecich są, czy nie są nakładane cła;

- ekonomiczny aspekt proponowanej pomocy.

4. Artykuł 3 ust. 4 i 5 stosuje się do towarów kwalifikujących się do przyznania pomocy na podstawie ust. 1 niniejszego artykułu.

5. Listę produktów objętych pomocą, poziomy przydzielonej pomocy określonej w ust. 1 niniejszego artykułu i szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu przyjmuje się zgodnie z procedurą, określoną w art. 35 ust. 2.

SEKCJA 2

Owoce, warzywa, rośliny i kwiaty

Artykuł 5

1. Pomoc przyznaje się w odniesieniu do owoców, warzyw, kwiatów i roślin żywych wymienionych w rozdziałach 6, 7 i 8 Nomenklatury Scalonej, herbaty objętej kodem CN 0902, miodu objętego kodem CN 040900 oraz owoców gatunku Capsicum i gatunku Pimenta objętych kodem CN 0904, zbieranych lub produkowanych lokalnie i przeznaczonych na dostawy na rynki odpowiednich regionów produkcji. Niniejszej pomocy nie przyznaje się na banany hodowane na Maderze.

Pomoc przyznaje się na produkty, które spełniają wspólne normy ustanowione na mocy ustawodawstwa Wspólnoty lub w przypadku gdy nie obowiązują takie normy, na mocy specyfikacji zapisanych w umowach dostawy.

Przyznanie pomocy jest uzależnione od zawarcia umów dostaw obowiązujących przez rok lub dłużej pomiędzy indywidualnymi producentami, grupami producentów lub organizacjami producentów, określonych w art. 11, 13 i 14 rozporządzenia (WE) nr 2200/96 [8], a przemysłem rolno-spożywczym lub dystrybutorami, restauracjami lub podobnymi, albo władzami lokalnymi.

Pomoc wypłaca się wyżej wymienionym producentom indywidualnym, grupom producentów lub organizacjom producentów w granicach ustanowionych kwot rocznych ustalonych dla każdej kategorii produktów.

Kwotę pomocy ustala się na podstawie stawki ryczałtowej dla każdej kategorii produktów, w odniesieniu do średniej wartości produktów objętych pomocą. Kwota pomocy jest zróżnicowana zależnie od tego, czy beneficjant jest jedną z organizacji producentów określonych w art. 11, 13 i 14 rozporządzenia (WE) nr 2200/96.

2. Niniejszego artykułu nie stosuje się do ananasów produkowanych na Azorach.

3. Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu przyjmuje się zgodnie z procedurą określoną w art. 35 ust. 2. Kategorie produktów i kwoty pomocy, określone w ust. 1, ustala się zgodnie z tą samą procedurą.

Artykuł 6

1. Pomoc przyznaje się dla zawartych rocznych umów dotyczących sprzedaży świeżych i przetworzonych produktów zaliczonych do produktów, określonych w art. 5 ust. 1. W przypadku roślin i kwiatów, pomoc nie zależy od zawarcia rocznej umowy.

Pomoc wypłaca się do wielkości 3000 ton na produkt rocznie, dla każdego z dwóch regionów.

Umowy zawiera się pomiędzy indywidualnymi producentami, grupami producentów lub organizacjami producentów określonymi w art. 11, 13 i 14 rozporządzenia (WE) nr 2200/96, zarejestrowanymi na wyspach, a osobami fizycznymi lub prawnymi, zarejestrowanymi w pozostałej części Wspólnoty.

2. Kwota pomocy wynosi 10 % wartości produkcji sprzedawanej franco miejsce dostarczenia.

3. Pomoc przyznaje się sprzedawcom, którzy zawarli umowy, określone w ust. 1, z podmiotem zarejestrowanym w pozostałej części Wspólnoty.

4. W przypadku gdy środki, określonych w ust. 1 niniejszego artykułu, podejmowane są przez spółki joint venture utworzone w celu sprzedaży produktów zainteresowanych regionów, przez producentów z tych wysp lub organizacje albo związki producentów w tych regionach i osoby fizyczne lub prawne zarejestrowane w pozostałej części Wspólnoty oraz w przypadku gdy partnerzy podejmują się połączyć wiedzę i know-how, konieczne do osiągnięcia celu spółki joint venture przez okres co najmniej trzech lat, kwota pomocy określona w ust. 2 zostaje zwiększona do 13 % wartości wspólnie sprzedawanej produkcji rocznie.

5. Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu zostaną przyjęte zgodnie z procedurą określoną w art. 35 ust. 2.

Artykuł 7

1. Udział Wspólnoty w finansowaniu analizy ekonomicznej i badań dotyczących świeżych i przetworzonych owoców oraz sektora warzywnego w każdym z dwóch regionów, ze specjalnym uwzględnieniem owoców tropikalnych, wynosi maksymalnie 100000 EUR.

Z przeprowadzanych analiz powinna wynikać ekonomiczna i techniczna ocena sektora w każdym regionie. Podczas przeprowadzania analizy przykłada się szczególną wagę do danych dotyczących dostaw i kosztów przetwórstwa oraz bada się warunki i zakres rozwoju i sprzedaży na poziomie regionalnym oraz międzynarodowym, uwzględniając konkurencję na rynku światowym.

2. Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu zostaną przyjęte zgodnie z procedurą określoną w art. 35 ust. 2.

SEKCJA 3

Wino

Artykuł 8

Przepisy rozdziału II tytułu II oraz rozdziałów I i II tytułu III rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 [9] i rozdziału III rozporządzenia (WE) nr 1227/2000 [10] nie stosują się do Azorów i Madery.

Artykuł 9

1. Stawka ryczałtowa pomocy na hektar uprawy zostaje przyznana na ciągłą uprawę winorośli przeznaczoną do produkcji gatunkowych win psr produkowanych w określonych regionach, w tradycyjnych strefach produkcji.

Następujące obszary mogą być objęte pomocą:

a) obszary, na których zasadzono szczepy winorośli należące do szczepów sklasyfikowanych przez Państwa Członkowskie jako nadające się do produkcji każdego z gatunkowych win psr produkowanych na ich terytorium, określone w art. 19 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999,

b) obszary w przypadku gdy plon z hektara jest niższy od wartości maksymalnej ustalonej przez Państwa Członkowskie wyrażonej jako ilość gron, moszczu lub wina, na warunkach przewidzianych w części I załącznika VI do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999.

2. Kwota pomocy wynosi 650 EUR na hektar rocznie. Pomoc jest wypłacana grupom producentów lub ich związkom. Jednakże pomoc jest przyznawana również indywidualnym producentom na okres przejściowy. Podczas tego okresu, cała pomoc będzie wypłacana przez Instytut Win Madery i Komisję Uprawy Winorośli Azorów zgodnie z zasadami ustanowionymi na mocy procedury określonej w art. 35 ust. 2.

3. Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu zostaną przyjęte w razie potrzeby zgodnie z procedurą określoną w art. 35 ust. 2.

Artykuł 10

1. Nie naruszając przepisów art. 19 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, winogrona z pochodzących wprost od producenta zabronionych hybrydowych szczepów winorośli (Noah, Othello, Isabelle, Jacquez, Clinton i Herbemont) zebrane na Azorach i Maderze mogą zostać użyte do produkcji wina, które musi pozostać w tych regionach.

2. Do dnia 31 grudnia 2006 r. Portugalia stopniowo zlikwiduje winnice obsadzone pochodzącymi wprost od producenta zabronionymi hybrydowymi szczepami winorośli, korzystając tam, gdzie stosowne, ze wsparcia przewidzianego w rozdziale III tytułu II rozporządzenia (WE) nr 1493/1999.

3. Portugalia corocznie notyfikuje Komisję o postępie dokonanym w dziedzinie konwersji i restrukturyzacji obszarów obsadzonych pochodzącymi wprost od producenta zabronionymi hybrydowymi szczepami winorośli.

SEKCJA 4

Znak graficzny

Artykuł 11

1. Warunki użycia znaku graficznego wprowadzonego w celu zapewnienia większej świadomości i konsumpcji produktów rolnych wysokiej jakości, naturalnych lub przetworzonych, szczególnych dla Azorów i Madery jako najbardziej oddalonych regionów, są proponowane przez organizacje zawodowe. Władze Portugalii przesyłają takie wnioski wraz ze swoją opinią do zatwierdzenia przez Komisję.

Użycie znaku jest monitorowane przez władze publiczne lub organ zatwierdzony przez właściwe władze Portugalii.

2. Szczegółowe zasady odnoszące się stosowania niniejszego artykułu zostaną przyjęte w razie potrzeby zgodnie z procedurą określoną w art. 35 ust. 2.

ROZDZIAŁ II

ŚRODKI WSPIERAJĄCE LOKALNE PRODUKTY NA MADERZE

SEKCJA 1

Zwierzęta hodowlane i przetwory mleczne

Artykuł 12

1. Do czasu, gdy liczba młodych sztuk bydła nie osiągnie lokalnie poziomu wystarczającego do utrzymania tradycyjnej produkcji wołowiny i w granicach bilansu, określonego w art. 12:

a) ceł określonych w art. 30 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999 [11] nie stosuje się do przywozu bydła z państw trzecich, przeznaczonego do tuczenia na miejscu i konsumpcji na wyspach;

b) pomoc przyznaje się na dostawę zwierząt, określonych w lit. a), pochodzących ze Wspólnoty, obejmującą do 1000 sztuk. Prawo pierwszeństwa przyznaje się producentom hodującym zwierzęta do tuczu, z których przynajmniej 50 % jest lokalnego pochodzenia.

Artykuł 3 ust. 4 i 5 stosuje się do towarów spełniających warunki środków określonych w pierwszym akapicie niniejszego artykułu.

2. Liczbę zwierząt spełniających warunki środków, określonych w ust. 1 niniejszego artykułu, ustala się w okresowej prognozie bilansu dostaw, biorąc pod uwagę rozwój lokalnej produkcji. Te liczby, kwota pomocy, określonej w ust. 1 lit. b) niniejszego artykułu, i szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu, włączając w szczególności minimalną długość trwania okresu tuczu, ustala się zgodnie z procedurą, określoną w art. 35 ust. 2.

Artykuł 13

1. Pomoc, przewidziana w ust. 2 i 3 niniejszego artykułu, jest przyznawana w celu wspierania tradycyjnych działań związanych z produkcją wołowiny i cielęciny oraz środkami poprawy jakości produktu, w granicach potrzeb konsumpcyjnych Madery, zgodnie z szacunkiem dokonanym w kontekście okresowego bilansu dostaw. W bilansie bierze się także pod uwagę zwierzęta hodowlane, dostarczone na mocy art. 4 i zwierzęta, których dotyczą przepisy szczególne dotyczące dostaw przewidziane w art. 12.

2. Dodatek do premii ubojowej przewidzianej na mocy art. 11 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999 wypłaca się producentom każdego ubitego, lokalnie tuczonego zwierzęcia. Wysokość tego dodatku wynosi 25 EUR na głowę. Dodatek do premii przyznaje się corocznie w limicie 2500 ubitych zwierząt.

3. Dodatek do premii za prowadzenie hodowli krów mlecznych, przewidziany w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999 wypłaca się producentom wołowiny i cielęciny. Wysokość tego dodatku wynosi 50 EUR na każdą krowę mamkę hodowaną przez producenta w dniu, w którym złożony zostaje wniosek.

4. Przepisów dotyczących:

a) regionalnego pułapu ustanowionego w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999, dotyczącego premii specjalnej;

b) indywidualnego pułapu dla zwierząt hodowanych w gospodarstwie, ustanowionego w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999, dotyczącego podstawowej premii za krowy mamki;

c) krajowego pułapu określonego w art. 11 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999 dotyczącego podstawowej premii ubojowej

nie stosuje się do Madery w przypadku premii specjalnej, premii dla krowy mamki, premii ubojowej i premii uzupełniającej, określonych w ust. 2 i 3 niniejszego artykułu.

5. Premia podstawowa i premie dodatkowe, określone w ust. 3, są przyznawane każdego roku za maksymalnie odpowiednio: 2000 sztuk byków, 1000 krów mamek i 6000 ubitych zwierząt.

6. Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu przyjmuje się zgodnie z procedurą określoną w art. 35 ust. 2. Dotyczą one sporządzania bilansów, określonych w ust. 1 niniejszego artykułu, i wszelkich przeglądów sporządzanych w celu uwzględnienia zmieniających się wymagań, oraz

a) w odniesieniu do specjalnej premii za byki, przewidują:

- "zamrożenie", w ramach regionalnego pułapu ustalonego w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999, liczby zwierząt na Maderze, na które w roku 2000 przyznana została premia specjalna,

- przyznanie premii w ramach limitu 90 zwierząt na grupę wiekową na rok kalendarzowy i na gospodarstwo;

b) w odniesieniu do premii za krowy mamki, te szczegółowe zasady:

- zawierają przepisy gwarantujące w koniecznym stopniu prawa producentów, którym premia została przyznana na mocy art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999,

- mogą przewidywać ustanowienie szczególnej rezerwy dla Madery i specjalnych warunków przyznawania lub przenoszenia praw, biorąc pod uwagę zamierzone cele w sektorze gospodarki rolnej zwierząt hodowlanych; wielkość rezerwy jest ustalana na podstawie pułapu, określonego w ust. 5 i liczby premii przyznanych w roku 2000;

c) w odniesieniu do premii ubojowej, przewidują:

- "zamrożenie", w ramach regionalnego pułapu ustalonego w art. 38 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2342/1999 [12], liczby zwierząt, na które w roku 2000 przyznana została premia ubojowa.

Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu mogą zawierać dodatkowe warunki przyznania premii uzupełniających.

Komisja może dokonać przeglądu pułapów ustalonych w ust. 5, zgodnie z tą samą procedurą.

Artykuł 14

1. W okresie od 2002 do 2006 r., przyznawana będzie pomoc w celu wdrożenia szerokiego programu wspierania produkcji i handlu lokalną produkcją w sektorach zwierząt hodowlanych i przetworów mlecznych na Maderze.

Program może zawierać środki w celu zachęcenia do poprawy jakości i higieny, sprzedaży, organizacji sektora, racjonalizacji produkcji i struktur handlowych, lokalnej komunikacji w odniesieniu do produktów wysokiej jakości i udostępniane pomocy technicznej. Program może nie zawierać przyznawania pomocy, oprócz premii wypłacanych na mocy art. 13 i 15.

Program zostanie przygotowany i wdrożony przez właściwe władze wyznaczone przez państwo członkowskie, w bliskiej współpracy z najbardziej reprezentatywnymi w danych sektorach organizacjami producentów lub ich związkami.

2. Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu ustanawia się zgodnie z procedurą określoną w art. 35 ust. 2. Projekty programów, które mają obowiązywać przez nie więcej niż pięć lat, przedstawia się Komisji przez właściwe władze. Komisja zatwierdzi je zgodnie z procedurą określoną w art. 35 ust. 2.

3. Corocznie władze Portugalii przedstawią sprawozdanie o wdrożeniu programu. Przed końcem roku 2005, Komisja przedłoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie oceniające zastosowanie środków, określonych w niniejszym artykule, wraz z odpowiednimi wnioskami, jeśli będzie to stosowne.

Artykuł 15

1. Pomoc, określona w ust. 2 jest przyznawana, aby wspomóc tradycyjne działania związane z produkcją krowiego mleka i środków zmierzających do poprawy jakości produktu w granicach potrzeb konsumpcyjnych Madery, ocenionych w kontekście okresowego bilansu dostaw. W bilansie bierze się pod uwagę przetwory mleczne, których dotyczą uzgodnienia w sprawie dostaw, określone w art. 2.

2. Pomoc zostaje przyznana na konsumpcję lokalnie produkowanych świeżych przetworów z mleka krowiego w granicach potrzeb konsumpcyjnych Madery, ocenianych okresowo.

Kwota pomocy wynosi 12 EUR/100 kg pełnego mleka dostarczonego do mleczarni, aby zapewnić sprzedaż powyższych produktów na lokalnym rynku. Pomoc jest wypłacana na rzecz mleczarni.

3. Dodatkowy system opłat mający zastosowanie do producentów krowiego mleka, przewidziany w rozporządzeniu (EWG) nr 3950/92 [13], nie ma zastosowania w stosunku do Madery w ramach limitu lokalnej produkcji wynoszącego 4000 ton mleka.

4. Nie naruszając art. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 2597/97 [14], produkcja na Maderze regenerowanego mleka UHT z mleka w proszku pochodzącego ze Wspólnoty jest dozwolona w granicach wymagań lokalnej konsumpcji, o ile ten środek zapewnia, że lokalnie produkowane mleko jest zbierane i znajduje rynki zbytu. Ten produkt jest przeznaczony tylko do lokalnej konsumpcji.

5. Komisja dokona przeglądu pomocy, określonej w ust. 2 niniejszego artykułu, i przyjmie szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu, zgodnie z procedurą, określoną w art. 35 ust. 2. Szczegółowe zasady określają w szczególności ilość lokalnie produkowanego świeżego mleka włączonego do regenerowanego mleka UHT, określonego w ust. 4 niniejszego artykułu.

SEKCJA 2

Ziemniaki

Artykuł 16

1. Dotacja na hektar uprawy zostaje przyznana na uprawę ziemniaków przeznaczonych do spożycia przez ludzi, objętych kodami CN 07019050 i 07019090.

Kwota pomocy wynosi 596,9 EUR na hektar rocznie.

Pomoc jest także wypłacana do limitu 2000 hektarów uprawianych i takich, z których zbierany jest plon, rocznie.

2. Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu zostaną przyjęte zgodnie z procedurą określoną art. 35 ust. 2.

SEKCJA 3

Trzcina cukrowa – cukier – rum

Artykuł 17

1. Stawka ryczałtowa pomocy dla obszaru jest przyznawana każdego roku producentom trzciny cukrowej.

2. Kwota pomocy wynosi 500 EUR na hektar uprawiany i taki, z którego zbierany jest plon, rocznie. Pomoc jest wypłacana do limitu 100 hektarów.

Artykuł 18

1. Pomoc przyznaje się na bezpośrednie przetwarzanie trzciny cukrowej produkowanej na Maderze na syrop cukrowy (mel de cana) lub rum rolniczy, zgodnie z definicją art. 1 ust. 4 lit. a) rozporządzenia (EWG) nr 1576/89 [15].

Pomoc jest wypłacana na rzecz producentów syropu cukrowego lub zajmujących się destylacją, pod warunkiem że zapłacili producentowi trzciny cukrowej cenę minimalną, która zostanie ustalona.

2. Pomoc jest przyznawana na produkcję rocznej ilości 250 ton syropu cukrowego i 2500 hektolitrów alkoholu o mocy 71,8o, w przypadku rumu rolniczego.

Artykuł 19

Kwota pomocy przewidzianej w art. 17 i 18, minimalna cena płacona producentom i szczegółowe zasady stosowania powyższych artykułów przyjmuje się zgodnie z procedurą określoną w art. 35 ust. 2.

SEKCJA 4

Wino

Artykuł 20

1. Pomoc przewidziana w niniejszym artykule jest przyznawana, aby wspomóc przygotowanie likierów Madera w granicach wymagań, wynikających z metod tradycyjnie używanych w regionie.

2. Pomoc przyznaje się na zakup rektyfikowanych, skoncentrowanych moszczy w pozostałej części Wspólnoty, do użytku w produkcji wina, w celu słodzenia likierów.

3. Pomoc przyznaje się na zakup alkoholu winiarskiego.

Warunki dla tego szczególnego rynku zbytu zostaną ustanawiane tak, aby zapewnić, że rynki alkoholi i napojów spirytusowych we Wspólnocie nie zostaną zakłócone.

4. Podczas ustalania kwoty pomocy bierze się pod uwagę następujące czynniki:

a) warunki, a w szczególności koszty dostawy na Maderę wynikające z jej położenia geograficznego;

b) cenę produktów na rynku Wspólnoty i na rynku światowym;

c) ekonomiczny aspekt proponowanej pomocy.

Nie przyznaje się refundacji eksportu z Madery moszczy i alkoholu winnego.

5. Przyznaje się pomoc na leżakowanie likierów z Madery, w maksymalnej wysokości limitu do 20000 hektolitrów rocznie. Pomoc wypłaca się na likiery, które wymagają pięciu lub więcej lat leżakowania. Pomoc wypłaca się za każdą partię w czasie obejmującym trzy lata sprzedaży.

Kwota pomocy wynosi 0,040 EUR na hektolitr dziennie.

6. Czasową pomoc przyznaje się każdego roku na wysyłkę wina z Madery i jego sprzedaż na rynkach Wspólnoty.

Kwota pomocy wynosi 0,2 EUR na butelkę, do limitu 2,5 miliona litrów rocznie.

7. Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu zostaną przyjęte zgodnie z procedurą określoną w art. 35 ust. 2.

SEKCJA 5

Wiklina

Artykuł 21

1. Stawka ryczałtowa pomocy dla obszarów zostaje przyznana każdego roku producentom wikliny.

2. Kwota pomocy wynosi 575 EUR na hektar uprawianych i takich, z których zbierany jest plon, do limitu 200 hektarów.

3. Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu zostaną przyjęte zgodnie z procedurą określoną w art. 35 ust. 2.

ROZDZIAŁ III

ŚRODKI WSPIERAJĄCE LOKALNE PRODUKTY

SEKCJA 1

Zwierzęta hodowlane i przetwory mleczne na Azorach

Artykuł 22

1. Pomoc przewidziana w niniejszym artykule, jest przyznawana w celu wspierania tradycyjnych działań ekonomicznych w sektorach wołowiny i cielęciny oraz mleka na Azorach.

2. Dodatek do premii ubojowej przewidziany w art. 11 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999 jest wypłacany na rzecz producentów każdego ubitego zwierzęcia. Wysokość kwoty tego dodatku wynosi 25 EUR na głowę.

3. Dodatek do premii za prowadzenie hodowli krów mlecznych przewidziany w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999 jest wypłacany na rzecz producentów wołowiny i cielęciny. Wysokość kwoty tego dodatku wynosi 50 EUR na każdą krowę mamkę hodowaną przez producenta w dniu, w którym złożony zostaje wniosek.

4. Przepisy dotyczące:

a) regionalnego pułapu ustanowionego w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999, dotyczącego premii specjalnej;

b) krajowego pułapu ustanowionego w art. 11 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999, dotyczącego podstawowej;

nie mają zastosowania w stosunku do Azorów w przypadku premii specjalnej, premii ubojowej i premii uzupełniającej określonych w ust. 2 niniejszego artykułu.

5. Premie podstawowa i uzupełniająca określone w ust. 2, przyznaje się każdego roku za maksymalnie odpowiednio 40000 sztuk młodych byków i 33000 ubitych zwierząt.

6. Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu przyjmuje się zgodnie z procedurą określoną w art. 35 ust. 2. Obejmują one wszelkie przeglądy, w których bierze się pod uwagę zmieniające się wymagania i przewidują:

a) w odniesieniu do specjalnej premii za byki:

- "zamrożenie", w ramach regionalnego pułapu ustalonego w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1254/2000 liczby zwierząt na Azorach, na które w roku 2000 przyznana została premia specjalna,

b) w odniesieniu do premii ubojowej:

- "zamrożenie", w ramach pułapu ustalonego w art. 38 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 2342/2000 liczby zwierząt, na które w roku 2000 została przyznana premia ubojowa.

Szczegółowe zasady zastosowania mogą zawierać dodatkowe warunki przyznawania premii uzupełniających.

Komisja może dokonać przeglądu pułapów ustalonych w ust. 5, zgodnie z tą samą procedurą.

7. Premia specjalna zostaje przyznana dla utrzymania stada mlecznego do maksymalnie 78000 sztuk.

Dopłatę wypłaca się producentom. Wysokość kwoty dopłaty wynosi 96,6 EUR na krowę hodowaną przez producenta w dniu, w którym złożony zostaje wniosek.

8. Przyznawana jest dopłata do prywatnego składowania tradycyjnie wyprodukowanych serów:

- S. Jorge, mający przynajmniej trzy miesiące,

- Ilha, mający przynajmniej 45 dni.

Wysokość dopłaty ustala się zgodnie z procedurą określoną w ust. 10.

9. Pomoc wprowadza się w celu zbytu w innych regionach Wspólnoty młodych byków urodzonych na Azorach.

Kwota tej pomocy wynosi 40 EUR na wysłaną sztukę i będzie jest przyznana na najwyżej 20000 zwierząt producentom, którzy hodowali te zwierzęta przynajmniej trzy miesiące przed wysyłką.

10. Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu zostaną przyjęte w razie potrzeby zgodnie z procedurą określoną w art. 35 ust. 2.

Artykuł 23

1. W okresie przejściowym obejmującym lata sprzedaży 1999/2000, 2000/01, 2001/02 i 2002/03, do celów podziału między producentów opłat, określonych w art. 2 ust. 1 zdanie drugie rozporządzenia (EWG) nr 3950/92, jedynie producentów, zgodnie z definicją art. 9 lit. c) tego rozporządzenia, zarejestrowani i produkujący na Azorach, których ilości rynkowe przekraczają ilość referencyjną powiększoną o odsetki, określone w trzecim akapicie niniejszego ustępu, uważa się za przyczyniających się do przekroczenia.

Dodatkowe opłaty są należne za ilości przekraczające zwiększoną ilość referencyjną po ponownym rozdysponowaniu nie zużytych ilości z zapasu, wynikającego z tego zwiększenia, wśród producentów, określonych w pierwszym akapicie, i proporcjonalnie do ilości referencyjnej dostępnej każdemu producentowi.

Odsetki, określone w pierwszym akapicie, są równe stosunkowi między ilością 73000 ton a sumą ilości referencyjnych dostępnych w każdym gospodarstwie w dniu 31 marca 2000 r. stosuje się je w stosunku do każdego producenta jedynie do ilości referencyjnych dostępnych dla tego producenta w dniu 31 marca 2000 r.

2. Ilość sprzedanego mleka lub ekwiwalentu mleka, która przekracza ilość referencyjną, ale jest zgodna z odsetkami, określonych w ust. 1 niniejszego artykułu, po ponownym rozdysponowaniu, określonego w ust. 1, nie jest brana pod uwagę przy ustalaniu jakichkolwiek przekroczeń w Portugalii, obliczanych zgodnie z art. 2 ust. 1 zdanie pierwsze rozporządzenia (EWG) nr 3950/92.

Artykuł 24

1. Przed dniem wejścia w życie środków podjętych na podstawie art. 23, Republika Portugalska notyfikuje o nich Komisji.

Artykuł 25

1. Zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 35 ust. 2 Komisja przyjmuje, w miarę potrzeb, środki konieczne do stosowania art. 23.

Artykuł 26

1. W okresie od 2002 do 2006 roku przyznawana będzie pomoc w celu wdrożenia szerokiego programu wspierania produkcji i obrotu lokalnymi produktami w sektorach zwierząt hodowlanych i przetworów mlecznych na Azorach.

Program może obejmować środki w celu zachęcenia do poprawy jakości i higieny, sprzedaży, lokalnej komunikacji odnośnie do produktów wysokiej jakości i udostępniane pomocy technicznej. Program może nie obejmować przyznania pomocy dodatkowej do premii wypłacanej na mocy art. 22.

Program zostanie przygotowany i wdrożony przez właściwe władze wyznaczone przez Państwo Członkowskie, w bliskiej współpracy z najbardziej reprezentatywnymi organizacjami producentów lub ich związkami w danych sektorach.

2. Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu ustanawia się zgodnie z procedurą określoną w art. 35 ust. 2. Projekty programów, które mają obowiązywać przez nie więcej niż pięć lat, zostają przedstawione Komisji przez właściwe władze. Komisja zatwierdza je zgodnie z procedurą określoną w art. 35 ust. 2.

3. Corocznie władze Portugalii przedstawią sprawozdanie dotyczące wdrożenia programu. Przed końcem roku 2005, Komisja przedłoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie oceniające stosowanie środków, określonych w niniejszym artykule, wraz z odpowiednimi wnioskami, jeśli będzie to stosowne.

SEKCJA 2

Ananasy

Artykuł 27

Pomoc przyznaje się na produkcję ananasów objętych kodami CN 08043000 do limitu 2000 ton rocznie.

Kwota pomocy wynosi 1,20 EUR na kilogram.

Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu zostaną przyjęte zgodnie z procedurą określoną w art. 35 ust. 2.

SEKCJA 3

Cukier

Artykuł 28

1. Stawka ryczałtowa pomocy na obszar jest przyznana w celu rozwoju produkcji buraka cukrowego według limitu obszaru odpowiadającego produkcji 10000 ton białego cukru rocznie.

Kwota pomocy wynosi 800 EUR na hektar zasiany i taki, z którego zbierany jest plon.

2. Specjalną pomoc przyznaje na przetwarzanie buraka cukrowego zebranego na Azorach na cukier biały, do ogólnego limitu produkcji 10000 ton rafinowanego cukru rocznie.

Kwota pomocy wynosi 27 EUR na 100 kilogramów rafinowanego cukru. Może być przyjęta zgodnie z procedurą określoną art. 35 ust. 2.

3. Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu zostaną przyjęte zgodnie z procedurą określoną art. 35 ust. 2.

SEKCJA 4

Tytoń

Artykuł 29

1. Na zbiór liści tytoniu odmiany Burley P., do limitu 250 ton, zostanie przyznana premia uzupełniająca, oprócz premii wprowadzonej na mocy tytułu I rozporządzenia (EWG) nr 2075/92 [16]. Kwota premii uzupełniającej wynosi 0,24 EUR na kilogram liści tytoniu.

Szczegółowe zasady stosowania systemu premii ustalone w rozporządzeniu (WE) nr 2848/98 [17], stosuje się do premii uzupełniającej, z wyjątkiem szczególnych odstępstw przyjętych zgodnie z procedurą określoną w art. 35 ust. 2.

2. Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu zostaną przyjęte zgodnie z procedurą określoną w art. 35 ust. 2.

SEKCJA 5

Sadzeniaki ziemniaka, cykoria i herbata

Artykuł 30

1. Pomoc przyznaje się na produkcję sadzeniaków objętych kodami CN 07011000, do limitu 200 hektarów.

Kwota pomocy wynosi 596,9 EUR na hektar.

2. Pomoc przyznaje się na produkcję cykorii objętej kodem CN 12129910, do maksymalnego obszaru 200 hektarów rocznie.

Kwota pomocy wynosi 596,9 EUR na hektar.

3. Pomoc przyznaje się na zawarcie rocznych kontraktów na sprzedaż ziemniaków, określonych w ust. 1 niniejszego artykułu, na tych samych warunkach, co warunki ustanowione w art. 6.

4. Pomoc na hektar przyznaje się na uprawę herbaty.

Kwota pomocy wynosi 800 EUR rocznie na hektar, z którego został zebrany plon.

Pomoc będzie wypłaca się za najwyżej 100 hektarów.

5. Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu zostaną przyjęte zgodnie z procedurą określoną w art. 35 ust. 2.

Artykuł 31

Pomoc przyznaje się na leżakowanie wina "verdelho" z Azorów do maksymalnie 4000 hektolitrów rocznie. Pomoc jest wypłacana za wino "verdelho", które wymaga trzech lub więcej lat leżakowania. Jest ona wypłacana za każdą partię w okresie obejmującym trzy lata sprzedaży.

Kwota pomocy wynosi 0,08 EUR na hektolitr dziennie.

TYTUŁ III

ŚRODKI DOTYCZĄCE ZDROWIA ROŚLIN

ARTYKUŁ 32

1. Właściwe władze przedstawią Komisji programy kontroli organizmów szkodliwych dla roślin i produktów roślinnych. W programach określa się w szczególności cele, które mają być osiągnięte, środki, które zostaną podjęte, czas trwania ich stosowania i koszt. Programy przedłożone na mocy niniejszego artykułu nie dotyczą środków ochronnych w odniesieniu do bananów.

2. Wspólnota wnosi wkład do finansowania takich programów na podstawie technicznej analizy sytuacji regionu.

3. Decyzja w sprawie finansowego udziału Wspólnoty i kwoty pomocy zostanie podjęta zgodnie z procedurą określoną w art. 35 ust. 2. Środki spełniające warunki finansowania przez Wspólnotę są ustalane zgodnie z tą samą procedurą.

4. Udział finansowy Wspólnoty może pokryć do 75 % uzasadnionych kosztów. Wypłaty będą dokonywane na podstawie dokumentacji przedłożonej przez właściwe władze. W razie konieczności, Komisja może organizować przeprowadzane w jej imieniu przez ekspertów inspekcje, określone w art. 21 dyrektywy 2000/29/WE [18].

TYTUŁ IV

ODSTĘPSTWA STRUKTURALNE

ARTYKUŁ 33

1. Nie naruszając przepisów art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999, łączna wartość pomocy wyrażona jako odsetek od wielkości uzasadnionych inwestycji nie przekracza 75 % dla inwestycji, mających w szczególności zachęcać do dywersyfikacji, restrukturyzacji lub przestawienia rolnictwa na rentowną gospodarkę rolną opartą na gospodarstwach rolnych małych rozmiarów ekonomicznych, które zdefiniuje się w uzupełnieniu programu, określonym w art. 18 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1260/1999.

2. Nie naruszając przepisów art. 28 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999, łączna wartość pomocy wyrażona jako odsetek od wielkości uzasadnionych inwestycji, nie przekracza 65 % dla inwestycji w przedsiębiorstwa zajmujące się przetwarzaniem i sprzedażą produktów rolnych pochodzących głównie z lokalnej produkcji w sektorach, które zdefiniuje się w uzupełnieniu programu, określonym w art. 18 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1260/1999. Łączna wartość pomocy dla małych i średnich wielkości przedsiębiorstw, na tych samych warunkach, nie przekracza 75 %.

3. Ograniczenie ustanowione w art. 29 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999, nie ma zastosowania w stosunku do lasów subtropikalnych lub obszarów zalesionych położonych na Azorach i Maderze.

4. Nie naruszając art. 47 ust.2 trzecie tiret drugiego akapitu rozporządzenia (WE) nr 1257/1999, wkład Wspólnoty w środki rolno-środowiskowe przewidziane w art. 22, 23 i 24 tego rozporządzenia wynosi 85 %.

5. Nie naruszając przepisy art. 24 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999, maksymalne kwoty roczne uzasadnionej pomocy wspólnotowej przewidziane w załączniku do niniejszego rozporządzenia mogą być zwiększona najwyżej dwukrotnie w przypadku środków mających chronić jeziora na Azorach i środków służących zachowaniu krajobrazu i tradycyjnych cech gruntów rolnych, w szczególności konserwację kamiennych murów podtrzymujących tarasy na Maderze.

6. Sumaryczny opis środków planowanych na mocy niniejszego artykułu jest włączany do programów operacyjnych dla tych regionów, określonych w art. 18 rozporządzenia (WE) nr 1260/1999.

TYTUŁ V

PRZEPISY OGÓLNE I KOŃCOWE

ARTYKUŁ 34

Środki konieczne do wdrożenia niniejszego rozporządzenia zostaną przyjęte zgodnie z procedurą zarządzania, określoną w art. 35 ust. 2.

Artykuł 35

1. Komisja będzie wspierana przez Komitet Zarządzający ds. Zboża ustanowiony na mocy art. 22 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 [19] lub komitety zarządzające ustanowione na mocy innych rozporządzeń w sprawie wspólnej organizacji rynków danych produktów.

W przypadku produktów rolnych, określonych w rozporządzeniu (EWG) nr 827/68 [20] i produktów nie objętych wspólną organizacją rynku, Komisję wspiera Komitet Zarządzający ds. Chmielu ustanowiony na mocy art. 20 rozporządzenia (EWG) nr 1696/71 [21].

W przypadku znaku graficznego i w innych przypadkach przewidzianych przez niniejsze rozporządzenia, Komisję wspiera Komitet Zarządzający ds. Świeżych Owoców i Warzyw ustanowiony na mocy rozporządzenia (WE) nr 2200/96.

Do celów wdrożenia tytułu III, Komisję wspiera Stały Komitet ds. Zdrowia Roślin ustanowiony na mocy decyzji 76/894/EWG [22].

Do celów wdrożenia tytułu IV, Komisję wspiera Komitet ds. Rozwoju i Przekształceń Regionów oraz Komitet ds. Struktury Agrarnej i Rozwoju Wsi ustanowiony odpowiednio na mocy art. 48 i art. 50 rozporządzenia (WE) nr 1260/1999.

2. W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu mają zastosowanie art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Jednakże w przypadku tytułu III, stosuje się procedurę ustaloną w art. 18 dyrektywy 2000/29/WE.

Ustala się okres przewidziany wart. 4 ust. 3 decyzji nr 1999/468/WE na jeden miesiąc.

3. Komitety przyjmują ich regulaminy wewnętrzne.

Artykuł 36

Wobec produktów rolnych, objętych załącznikiem I do Traktatu, do których stosuje się art. 87–89, Komisja może zezwolić na udzielanie pomocy operacyjnej w sektorach produkcji, przetwarzania i handlu tymi produktami, w celu złagodzenia skutków szczególnych ograniczeń rolnictwa na Azorach i Maderze wynikających z ich oddalenia, wyspiarskiego charakteru i peryferyjnego położenia.

Artykuł 37

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu, z wyjątkiem art. 33, stanowią interwencję zmierzającą do stabilizacji rynków rolnych w rozumieniu art. 2 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1258/1999 [23].

Artykuł 38

Państwa Członkowskie podejmują niezbędne środki w celu zapewnienia zgodności z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności w odniesieniu do kontroli i kar administracyjnych oraz powiadamiają o tym Komisję.

Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu zostaną przyjęte zgodnie z procedurą, określonej w art.35 ust. 2.

Artykuł 39

1. Portugalia przedstawia Komisji roczne sprawozdanie w sprawie wdrożenia środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu.

2. Nie później niż na koniec piątego roku stosowania systemu, Komisja przedstawi Parlamentowi i Radzie ogólne sprawozdanie przedstawiające wpływ działań podjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia, wraz z odpowiednimi wnioskami, jeżeli będzie to stosowne.

Artykuł 40

Rozporządzenie (EWG) nr 1600/92 [24] niniejszym traci moc. Odniesienia do rozporządzenia (EWG) nr 1600/92 rozumiane są jako odniesienia do niniejszego rozporządzenia i są odczytywane zgodnie z tabelą korelacji przedstawioną w załączniku III.

Artykuł 41

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł 33 stosuje się od dnia 1 stycznia 2000 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 28 czerwca 2001 r.

W imieniu Rady

B. Rosengren

Przewodniczący

[1] Opinia wydana dnia 14 czerwca 2001 r. (dotychczas nie opublikowana w Dzienniku Urzędowym).

[2] Dz.U. L 171 z 29.6.1991, str. 10.

[3] Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3950/92 z dnia 28 grudnia 1992 r. w sprawie ustanowienia dodatkowej opłat w sektorze mleka i produktów mlecznych (Dz.U. L 405 z 31.12.1992, str. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1256/1999 (Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 73).

[4] Rozporządzenie Rady (WE) nr 1257/1999 z dnia 17 maja 1999 r. Ustanawiające przepisy ogólne Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR) (Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 80).

[5] Rozporządzenie Rady (WE) nr 1260/1999 z dnia 21 czerwca 1999 r. w sprawie ustanowienia ogólnych przepisów dotyczących funduszy strukturalnych (Dz.U. L 161 z 26.6.1999, str. 1).

[6] Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

[7] Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2038/1999 z dnia 13 września 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku cukru (Dz.U. L 252 z 25.9.1999, str. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 907/2001 (Dz.U. L 127 z 9.5.2001, str. 28).

[8] Rozporządzenie Rady (WE) nr 2200/96 z dnia 28 października 1996 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku owoców i warzyw (Dz.U. L 297 z 21.11.1996, str. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2826/2000 (Dz.U. L 328 z 23.12.2000, str. 2).

[9] Rozporządzenie Rady (WE) nr 1493/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wina (Dz.U. L 179 z 14.7.1999, str. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2826/2000 (Dz.U. L 328 z 23.12.2000, str. 2).

[10] Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1227/2000 z dnia 31 maja 2000 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1493/1999 w sprawie wspólnej organizacji rynku wina, w zakresie dotyczącym potencjału produkcyjnego (Dz.U. L 143 z 16.6.2000, str. 1).

[11] Rozporządzenie Rady (WE) nr 1254/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny (Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 21).

[12] Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2342/1999 z dnia 28 października 1999 r. ustalające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1254/1999 w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny odnośnie do systemu premii (Dz.U. L 281 z 4.11.1999, str. 30). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 192/2001 (Dz.U. L 29 z 31.1.2001, str. 7).

[13] Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3950/92 z dnia 28 grudnia 1992 r. ustanawiające dodatkowe opłaty w sektorze mleka i przetworów mlecznych (Dz.U. L 405 z 31.12.1992, str. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1256/1999 (Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 73).

[14] Rozporządzenie Rady (WE) nr 2597/97 z dnia 18 grudnia 1997 ustanawiające dodatkowe przepisy w sprawie wspólnej organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych dla mleka pitnego (Dz.U. L 351 z 23.12.1997, str. 13).

[15] Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1576/89 z dnia 29 maja 1989 r. ustanawiające ogólne przepisy w sprawie definicji, opisu i wyglądu napojów spirytusowych (Dz.U. L 160 z 12.6.1989, str. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 3378/94 (Dz.U. L 366 z 31.12.1994, str. 1).

[16] Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2075/92 z dnia 30 czerwca 1992 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku surowca tytoniowego (Dz.U. L 215 z 30.7.1992, str. 70). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1336/2000 (Dz.U. L 154 z 27.6.2000, str. 2).

[17] Rozporządzenie Rady (WE) nr 2848/98 z dnia 22 grudnia 1998 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2075/92 odnośnie do systemu premii, kwot produkcyjnych i specjalnej pomocy przyznawanej grupom producentów w sektorze surowca tytoniowego (Dz.U. L 358 z 31.12.1998, str. 17). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 385/2001 (Dz.U. L 57 z 27.2.2001, str. 18).

[18] Dyrektywa Rady 2000/29/WE z 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przeciwko wprowadzeniu do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przeciwko ich rozprzestrzenianiu we Wspólnocie (Dz.U. L 169 z 10.7.2000, str. 1). Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2001/33/WE (Dz.U. L 127 z 9.5.2001, str. 42).

[19] Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1766/92 z dnia 30 czerwca 1992 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż (Dz.U. L 181 z 1.7.1992, str. 21). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1666/2000 (Dz.U. L 193 z 29.7.2000, str. 1).

[20] Rozporządzenie Rady (EWG) nr 827/68 z dnia 28 czerwca 1968 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku niektórych produktów wymienionych w załączniku II Traktatu (Dz.U. L 151 z 30.6.1968, str. 16). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 3290/94 (Dz.U. L 349 z 31.12.1994, str. 105).

[21] Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1696/71 z dnia 26 lipca 1971 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku chmielu (Dz.U. L 175 z 4.8.1971, str. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 191/2000 (Dz.U. L 23 z 28.1.2000, str. 4).

[22] Decyzja Rady nr 76/894/EWG z dnia 23 listopada 1976 r. ustanawiająca Stały Komitet ds. Zdrowia Roślin (Dz.U nr L 340 z 9.12.1976, str. 25).

[23] Rozporządzenie Rady (WE) nr 1258/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 103).

[24] Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1600/92 z dnia 15 czerwca 1992 r. w sprawie szczególnych środków dla Azorów i Madery w odniesieniu do niektórych produktów rolnych (Dz.U. L 173 z 27.6.1992, str. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2826/2000 (Dz.U. L 328 z 23.12.2000, str. 2).

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK I

Wykaz produktów, których dotyczą przepisy szczególne dotyczące dostaw przewidziane w art. 3 dla Azorów

Wyszczególnienie | Kod CN |

Zboża i produkty zbożowe przeznaczone do spożycia przez ludzi oraz na pasze dla zwierząt:

Kukurydza | 100510 |

Ryż | 1006 |

Nasiona soi | 12010090 |

Ziarna słonecznika | 12060099 |

Chmiel | 1210 |

Cukier surowy | 17011210 |

Soki owocowe (surowce) inne niż określone w art. 5 niniejszego rozporządzenia | 2009 |

Oliwa z oliwek | 15091090, 15099000, 15090090 |

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK II

Wykaz produktów, których dotyczą przepisy szczególne dotyczące dostaw przewidziane w art. 3 dla Madery

Wykaz | Kod CN |

Zboża i produkty zbożowe przeznaczone do spożycia przez ludzi oraz na pasze dla zwierząt:

Chmiel | 1210 |

Suszona lucerna | 1214 |

Ciasto sojowe | 2304 |

Ryż | 1006 |

Olej roślinny | ex1507 do1516 |

Cukier | 1701 i1702 (z wyjątkiem izoglukozy) |

Konserwy owocowe i skoncentrowane soki owocowe (surowce) inne te, których dotyczy art. 5 niniejszego rozporządzenia | 2007992008 i2009 |

Wołowina lub cielęcina:

Świeża lub schłodzona | 0201 |

Mrożona | 0202 |

Wieprzowina | 0203 |

Mleko i przetwory mleczne:

Mleko w proszku | ex0402 |

Płynne mleko | 0401 |

Masło | 0405 |

Ser | 0406 |

Sadzeniaki ziemniaka | 07011000 |

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK III

Tabela korelacji

Rozporządzenie (EWG) nr 1600/92 | Niniejsze rozporządzenie |

artykuł 1 | artykuł 1 |

artykuł 2 | artykuł 2 |

artykuł 3 ust.1 | artykuł 3 ust. 1 akapit pierwszy |

artykuł 3 ust. 1 akapit drugi |

artykuł 3 ust. 2 | artykuł 3 ust. 2 |

artykuł 3 ust. 3 | artykuł 3 ust. 3 |

artykuł 3 ust. 4 | artykuł 3 ust. 6 |

artykuł 4 | artykuł 4 |

artykuł 5 | artykuł 12 |

artykuł 6 | skreślony |

artykuł 7 | artykuł 3 ust. 4 |

artykuł 8 ust.1 | artykuł 3 ust. 5 akapit pierwszy |

artykuł 3 ust. 5 akapit drugi |

artykuł 8 ust. 2 | artykuł 3 ust. 5 akapit trzeci |

artykuł 9 | artykuł 3 ust. 5 akapit czwarty |

artykuł 10 | artykuł 3 ust. 6 |

artykuł 11 | skreślony |

artykuł 5 |

artykuł 12 | artykuł 6 |

artykuł 13 | artykuł 7 |

artykuł 10 |

artykuł 14 ust. 1 | artykuł 13 ust. 1 |

artykuł 14 ust. 2 | skreślony |

artykuł 14 ust. 3 | artykuł 13 ust. 3 |

artykuł 13 ust. 2 |

artykuł 13 ust. 4 |

artykuł 13 ust. 5 |

artykuł 14 ust. 4 | artykuł 13 ust. 6 |

artykuł 14 |

artykuł 15 ust. 1 akapit pierwszy | artykuł 15 ust. 1 akapit pierwszy |

artykuł 15 ust. 1 akapit drugi i trzeci | artykuł 15 ust. 2 |

artykuł 15 ust. 3 |

artykuł 15 ust. 4 |

artykuł 15 ust. 2 | artykuł 15 ust. 5 |

artykuł 16 | artykuł 16 |

artykuł 17 | artykuł 17 |

artykuł 18 | artykuł 18 |

artykuł 19 | artykuł 19 |

artykuł 20 | artykuł 8 |

artykuł 21 | artykuł 20 |

artykuł 20 ust. 6 |

artykuł 21 |

artykuł 22 | artykuł 9 |

artykuł 23 | skreślony |

artykuł 24 ust. 1 | artykuł 22 ust. 1 |

artykuł 24 ust. 2 | skreślony |

artykuł 22 ust. 2 |

artykuł 24 ust. 3 | artykuł 22 ust. 3 |

artykuł 22 ust. 4 |

artykuł 22 ust. 5 |

artykuł 22 ust. 6 |

artykuł 24 ust. 4 | artykuł 22 ust. 7 |

artykuł 24 ust. 5 | artykuł 22 ust. 8 |

artykuł 22 ust. 9 |

artykuł 24 ust. 6 | artykuł 22 ust. 10 |

artykuł 23 |

artykuł 24 |

artykuł 25 |

artykuł 26 |

artykuł 25 | artykuł 28 |

artykuł 26 | artykuł 29 |

artykuł 27 | artykuł 30 |

artykuł 30 ust. 4 |

artykuł 31 |

artykuł 28 | artykuł 8 |

artykuł 29 | artykuł 9 |

artykuł 30 | artykuł 27 |

artykuł 31 | artykuł 11 |

artykuł 32 | artykuł 33 |

artykuł 33 | artykuł 32 |

artykuł 34 |

artykuł 35 |

artykuł 36 |

artykuł 34 | artykuł 37 |

artykuł 38 |

artykuł 39 ust. 1 |

artykuł 35 ust. 1 | skreślony |

artykuł 35 ust. 2 | artykuł 39 ust. 2 |

artykuł 40 |

artykuł 36 | artykuł 41 |

załącznik I | załącznik I |

załącznik II | załącznik II |

załącznik III |

--------------------------------------------------