Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32013D0046

Uitvoeringsbesluit 2013/46/GBVB van de Raad van 22 januari 2013 tot uitvoering van Besluit 2010/788/GBVB betreffende beperkende maatregelen tegen de Democratische Republiek Congo

PB L 20 van 23.1.2013, p. 65–69 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

Dit document is verschenen in een speciale editie. (HR)

Legal status of the document In force

ELI: http://data.europa.eu/eli/dec_impl/2013/46/oj

23.1.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 20/65


UITVOERINGSBESLUIT 2013/46/GBVB VAN DE RAAD

van 22 januari 2013

tot uitvoering van Besluit 2010/788/GBVB betreffende beperkende maatregelen tegen de Democratische Republiek Congo

DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE,

Gezien het Verdrag betreffende de Europese Unie, en met name artikel 31, lid 2,

Gezien Besluit 2010/788/GBVB van de Raad van 20 december 2010 betreffende beperkende maatregelen tegen de Democratische Republiek Congo (1), en met name artikel 6,

Overwegende hetgeen volgt:

(1)

De Raad heeft op 20 december 2010 Besluit 2010/788/GBVB vastgesteld.

(2)

Het Comité van de Veiligheidsraad dat is opgericht overeenkomstig Resolutie 1533 (2004) van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties betreffende de Democratische Republiek Congo, heeft op 31 december 2012 de lijst geactualiseerd van personen en entiteiten die onderworpen zijn aan beperkende maatregelen ingevolge de punten 13 en 15 van Resolutie 1596 (2005) van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties.

(3)

De bijlage bij Besluit 2010/788/GBVB moet derhalve dienovereenkomstig worden geactualiseerd,

HEEFT HET VOLGENDE BESLUIT VASTGESTELD:

Artikel 1

De in de bijlage bij dit besluit genoemde personen en entiteiten worden toegevoegd aan de lijst in de bijlage bij Besluit 2010/788/GBVB.

Artikel 2

Dit besluit treedt in werking op de dag van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie.

Gedaan te Brussel, 22 januari 2013.

Voor de Raad

De voorzitter

M. NOONAN


(1)  PB L 336 van 21.12.2010, blz. 30.


BIJLAGE

Lijst van personen en entiteiten bedoeld in artikel 1

a)   Personen

Naam

Ook bekend als

Geboortedatum/geboorteplaats

Nadere gegevens

Motivering

Datum van aanwijzing

BADEGE, Eric

 

1971

 

Volgens een eindverslag van de Groep deskundigen inzake de Democratische Republiek Congo van 15 november 2012, was „…luitenant-kolonel Eric Badege een contactpunt geworden van M23 in Masisi, en voerde hij het bevel over gezamenlijke acties…”, samen met een ander militair leider. Daarnaast kon door „een aantal gecoördineerde aanslagen van luitenant-kolonel Badage in augustus [2012] een aanzienlijk deel van het Masisi-gebied worden gedestabiliseerd…”. „Volgens voormalige strijders stond luitenant-kolonel Badage … onder het bevel van kolonel Makenga toen hij de aanvallen orkestreerde”.

31.12.2012

 

 

 

 

Als militair bevelhebber van M23 is Badege verantwoordelijk voor ernstige schendingen waarbij vrouwen en kinderen het doelwit zijn in gewapende conflicten. Volgens het verslag van de Groep deskundigen van november 2012, hebben zich meerdere grote incidenten van willekeurige moordpartijen van burgers voorgedaan, onder wie vrouwen en kinderen. Sedert mei 2012 hebben de Raia Mutomboki onder het bevel van M23 tijdens gecoördineerde aanslagen honderden burgers gedood. Badege heeft in augustus gezamenlijke aanslagen gepleegd waarbij burgers willekeurig zijn vermoord. In het verslag van de Groep deskundigen van november 2012 staat dat Badege en kolonel Makoma Semivumbi Jacques deze aanslagen gezamenlijk hebben georganiseerd. Volgens het verslag van de Groep deskundigen hebben lokale leiders van Masisi verklaard dat Badege het bevel voerde over deze aanvallen van de Raia Mutomboki.

 

 

 

 

 

Volgens een artikel van Radio Okapi van 28 juli 2012, „heeft de beheerder van Masisi op zaterdag 28 juli aangekondigd dat de bevelhebber van het 2e bataljon van het 410e FARDC-regiment in Nabiondo — ongeveer dertig kilometers ten noordwesten van Goma in Noord-Kivu — overgelopen is. Zijn inziens was kolonel Eric Badege op vrijdag met meer dan honderd soldaten op weg naar Rubaya, 80 km ten noorden van Nabiondo. Deze informatie is door meerdere bronnen bevestigd.”.

Op grond van een artikel van de BBC van 23 november 2012, is M23 opgericht toen voormalige leden van het CNDP die in de FARDC geïntegreerd waren, begonnen te protesteren tegen de slechte omstandigheden en de bezoldiging, en tegen het feit dat het vredesakkoord van 23 maart 2009 tussen het CNDP en de DRC, dat tot de integratie van het CNDP in de FARDC leidde, niet volledig is uitgevoerd.

 

 

 

 

 

Volgens het IPIS-rapport van november 2012, is M23 betrokken bij actieve militaire operaties om de controle te verwerven over het oostelijke deel van de DRC. Op 24 en 25 juli 2012 hebben M23 en de FARDC slag geleverd voor de controle over verschillende steden en dorpen in het oosten van de DRC. M23 heeft op 26 juli 2012 de FARDC in Rumangabo aangevallen, op 17 november 2012 de FARDC uit Kibumba verdreven en op 20 november 2012 de controle over Goma verworven.

Volgens het verslag van de Groep deskundigen van november 2012 beweren meerdere voormalige M23-strijders dat leiders van M23 standrechtelijk tientallen kinderen hebben geëxecuteerd die poogden te ontsnappen nadat zij door M23 als kindsoldaten waren gerekruteerd.

 

 

 

 

 

Volgens een rapport van Human Rights Watch (HRW) van 11 september 2012, heeft een Rwandese man van 18, die na een rekrutering onder dwang in Rwanda was ontsnapt, HRW meegedeeld dat hij getuige is geweest van de executie van een 16-jarige jongen van zijn eenheid bij M23 die in juni had geprobeerd te vluchten. De jongen werd gevangengenomen en voor de ogen van andere rekruten door strijders van M23 doodgeslagen. Een bevelhebber van M23 die deze moordpartij had bevolen, zou als verklaring voor deze moord de overige rekruten gezegd hebben dat „hij ons wilde verlaten”. Het rapport maakt ook melding van getuigen die beweren dat ten minste 33 nieuwe rekruten en andere M23-strijders bij een ontsnappingspoging standrechtelijkzouden zijn geëxecuteerd. Sommigen werden vastgebonden en voor de ogen van andere rekruten doodgeschoten, als voorbeeld van de straf die hen mogelijk te wachten stond. Een jonge rekruut vertelde HRW het volgende: „toen we bij M23 waren, werd ons gezegd [we hadden de keuze] dat we bij hen konden blijven of sterven. Velen probeerden te ontsnappen. Sommigen werden gevat, en werden onmiddellijk gedood.”.

 

RUNIGA, Jean-Marie Lugerero

 

Rond 1960

 

In een door Sultani Makenga, leider bij M23, ondertekend document van 9 juli 2012, wordt Runiga genoemd als de coördinator van de politieke vleugel van M23. Volgens dat document was de benoeming van Runinga ingegeven door de noodzaak de zichtbaarheid van de zaak van M23 te garanderen.

In berichten op de website van M23 wordt Runiga genoemd als de „president” van M23. Zijn leidersrol wordt bevestigd door het rapport van de Groep deskundigen van november 2012, waarin Runiga de „leider van M23” wordt genoemd.

31.12.2012

 

 

 

 

Volgens een artikel van Associated Press van 13 december 2012, heeft Runiga Associated Press een lijst van eisen getoond die aan de Congolese regering zal worden voorgelegd. Het ontslag van Kabila en de ontbinding van het nationale parlement zijn daar onderdeel van. Runiga wees erop dat als de kans zich voordoet, M23 Goma opnieuw zou innemen. „En dit keer zullen we ons niet terugtrekken”, zei Runiga aan Associated Press. Hij verklaarde ook dat als voorwaarde voor de onderhandelingen, de politieke tak van M23 de controle van Goma opnieuw moet overnemen. „Ik denk dat onze leden die in Kampala zijn ons vertegenwoordigen. Te gelegener tijd zal ik daar ook zijn. Ik wacht nog op de organisatie van een aantal zaken en wanneer Kabila daar is, dan vertrek ik ook” verklaarde Runiga.

 

 

 

 

 

Volgens een artikel in Le Figaro van 26 november 2012 heeft Runiga president Kabila van de DRC, op 24 november 2012 ontmoet om besprekingen te beginnen. Los daarvan verklaarde Runiga in een interview met Le Figaro het volgende „M23 bestaat hoofdzakelijk uit voormalige militaire leden van de FARDC die overgelopen zijn uit protest tegen het feit dat de akkoorden van 23 maart 2009 niet zijn nageleefd.” Hij voegde eraan toe: „de soldaten van M23 zijn deserteurs van een leger dat zij met de wapens in de hand ontvlucht zijn. We hebben onlangs een grote hoeveelheid materiaal van een militaire basis in Bunagna buitgemaakt. Daarmee kunnen we voorlopig elke dag terreinwinst boeken en de aanvallen van de FARDC afslaan…Onze revolutie is een Congolese revolutie, onder leiding van de Congolezen en voor het Congolese volk.”.

Volgens een artikel van Reuters van 22 november 2012, heeft Runiga verklaard dat M23 over het vermogen beschikte om Goma te blijven vasthouden nadat de strijdkrachten van M23 werden versterkt door muitende Congolese militairen van de FARDC: „We beschikken over een gedisciplineerd leger, en over de FARDC-militairen die zich bij ons hebben gevoegd. Zij zijn onze broeders en zullen opnieuw getraind en ingezet worden, zodat we met hen kunnen samenwerken.”.

 

 

 

 

 

Volgens een artikel van 27 november 2012, dat in The Guardian is gepubliceerd, heeft Runiga verklaard dat M23 geen gehoor zal geven aan de oproep van regionale leiders van de Internationale Conferentie over het gebied van de Grote Meren om Goma te verlaten, en aldus de weg voor vredesgesprekken te effenen. Runiga verklaarde dat, integendeel, de terugtrekking van M23 uit Goma het resultaat van, maar geen voorwaarde voor onderhandelingen zal zijn.

Volgens het eindverslag van de Groep deskundigen van 15 november 2012, heeft Runiga een delegatie geleid die op 29 juli 2012 naar Kampala is gereisd en daar de laatste hand heeft gelegd aan de 21 agendapunten van de beweging M23, ter voorbereiding van vroegtijdige onderhandelingen tijdens de Internationale Conferentie over het gebied van de Grote Meren.

Op grond van een artikel van de BBC van 23 november 2012, is M23 opgericht toen voormalige leden van het CNDP die in de FARDC geïntegreerd waren, begonnen te protesteren tegen de slechte omstandigheden en de bezoldiging, en tegen het feit dat het vredesakkoord van 23 maart 2009 tussen het CNDP en de DRC, dat tot de integratie van de CNDP in de FARDC leidde, niet volledig is uitgevoerd.

 

 

 

 

 

Volgens het IPIS-rapport van november 2012, is M23 betrokken bij actieve militaire operaties om de controle te verwerven over het oostelijke deel van de DRC. Op 24 en 25 juli 2012 hebben M23 en de FARDC slag geleverd voor de controle over verschillende steden en dorpen in het oosten van de DRC. M23 heeft op 26 juli 2012 de FARDC in Rumangabo aangevallen, op 17 november 2012 de FARDC uit Kibumba verdreven en op 20 november 2012 de controle over Goma verworven.

Volgens het verslag van de Groep deskundigen van november 2012 beweren meerdere voormalige M23-strijders dat leiders van M23 standrechtelijk tientallen kinderen hebben geëxecuteerd die poogden te ontsnappen nadat zij door M23 als kindsoldaten waren gerekruteerd.

 

 

 

 

 

Volgens een rapport van Human Rights Watch (HRW) van 11 september 2012, heeft een Rwandese man van 18, die na een gedwongen rekrutering in Rwanda was ontsnapt, HRW meegedeeld dat hij getuige is geweest van de executie van een 16-jarige jongen van zijn eenheid bij M23 die in juni had geprobeerd te vluchten. De jongen werd gevangengenomen en voor de ogen van andere rekruten door strijders van M23 doodgeslagen. Een bevelhebber van M23 die deze moordpartij had bevolen, zou als verklaring voor deze moord de overige rekruten gezegd hebben dat „hij ons wilde verlaten”. Het rapport maakt ook melding van getuigen die beweren dat ten minste 33 nieuwe rekruten en andere M23-strijders bij een ontsnappingspoging zouden zijn geëxecuteerd. Sommigen werden vastgebonden en voor de ogen van andere rekruten doodgeschoten, als voorbeeld van de straf die hen mogelijk te wachten stond. Een jonge rekruut vertelde HRW het volgende: „toen we bij M23 waren, werd ons gezegd [we hadden de keuze] dat we bij hen konden blijven of sterven. Velen probeerden te ontsnappen. Sommigen werden gevat, en werden onmiddellijk gedood”.

 


b)   Entiteiten:

Naam

Ook bekend als

Geboortedatum/geboorteplaats

Nadere gegevens

Motivering

Datum van aanwijzing

Forces Democratiques De Liberation Du Rwanda (FDLR)

Forces Democratiques De Liberation Du Rwanda

FDLR.

Force Combattante Abacunguzi

FOCA

Combatant Force for the Liberation of Rwanda

 

Fdlr@fmx.de

fldrrse@yahoo.fr

fdlr@gmx.net

Location: North and South Kivu, DRC.

De Forces Démocratiques De Libération Du Rwanda (FDLR) zijn een van de grootste buitenlandse gewapende groepen die op het grondgebied van de Democratische Republiek Congo (RDC) actief zijn. De groep is opgericht in 2000, en zoals hieronder blijkt, heeft de groep ernstige schendingen van het internationale recht begaan waarbij vrouwen en kinderen het doelwit zijn in gewapende conflicten in de DRC, onder meer moordpartijen en verminkingen, seksueel geweld en gedwongen verplaatsing.

Volgens een rapport van Amnesty International over de mensrechten in de DRC, zijn de FDLR verantwoordelijk voor de moord op 96 burgers in Busurguni, in het Walikali-gebied. Sommigen slachtoffers werden in hun huizen levend verbrand.

31.12.2012

 

 

 

 

Volgens een rapport uit 2010 van Amnesty International over de mensrechten in de DRC, heeft in juni 2010 een medisch centrum van een ngo gerapporteerd dat er in het zuiden van het Lubero-gebied (Noord-Kivu) maandelijks ongeveer 60 gevallen waren van verkrachtingen van meisjes en vrouwen door gewapende groepen, waaronder de FDLR.

Volgens een rapport van Human Rights Watch (HRW) van 20 december 2010, is er gedocumenteerd bewijs dat de FDLR actief kinderen rekruteren. HRW heeft minstens 83 Congolese kinderen jonger dan 18 geïdentificeerd die door de FDLR onder dwang werden gerekruteerd, sommigen daarvan waren amper 14.

 

 

 

 

 

HRW heeft in januari 2012 gerapporteerd dat FLDR-strijders talloze dorpen in het Masisi-gebied hebben aangevallen en daarbij zes burgers hebben vermoord, twee vrouwen hebben verkracht en minstens 48 mensen hebben ontvoerd van wie tot op heden onbekend is waar zij zich bevinden. Volgens een rapport van juni 2012 van HRW, hebben strijders van de FDLR in mei 2012 burgers aangevallen in Kamananga en Lumenje (provincie Zuid-Kivu) maar ook in Chambucha (Walikale-gebied) en in de dorpen in de Ufumandu-zone van Masisi-gebied (provincie Noord-Kivu). Tijdens die aanvallen hebben FDLR-strijders tientallen burgers onder wie talrijke kinderen, met machetes en messen gedood.

 

 

 

 

 

Volgens het rapport van de Groep deskundigen van juni 2012, hebben de FDLR van 31 december 2011 tot en met 4 januari 2012 verschillende dorpen in Zuid-Kivu aangevallen. Een onderzoek van de Verenigde Naties heeft bevestigd dat tijdens de aanval minstens 33 personen onder wie 9 kinderen en 6 vrouwen vermoord, levend verbrand, onthoofd of doodgeschoten zijn. Daarnaast zijn een vrouw en een meisje verkracht. In het rapport van de Groep deskundigen van juni 2012 staat ook dat een onderzoek van de Verenigde Naties heeft bevestigd dat de moorpartij door de FDLR in mei 2012 in Zuid-Kivu, minstens het leven heeft gekost aan 14 burgers, onder wie 5 vrouwen en 5 kinderen. Volgens het rapport van de Groep deskundigen van november 2012, hebben de VN minstens 106 gevallen gedocumenteerd van seksueel geweld die de FDLR heeft begaan tussen december 2011 en september 2012. In het rapport van de Groep deskundigen van november 2012 staat dat, volgens een VN-onderzoek, de FDLR in de nacht van 10 maart 2012 in Kalinganya (Kabare-gebied) zeven vrouwen onder wie een minderjarige hebben verkracht. De FDLR hebben het dorp op 10 april 2012 opnieuw overvallen en drie van deze vrouwen een tweede keer verkracht. Het rapport van de Groep deskundigen van november 2012 vermeldt ook dat in Bushibwambombo, Kalehe, de FDLR op 6 april 2012 11 mensen heeft vermoord, en dat zij in mei betrokken waren bij 19 moorden in Masisi-gebied, waarbij vijf minderjarigen en zes vrouwen omkwamen.

 

M23

 

 

 

De beweging van 23 maart (M23) is een gewapende groep die actief is in de Democratische Republiek Congo (DRC) en de ontvanger is geweest van wapens en aanverwant materiaal, advies, opleiding en bijstand in verband met militaire activiteiten. Verschillende ooggetuigen verklaren dat M23 algemene militaire uitrusting ontvangt van de Rwandan Defense Forces (RDF) in de vorm van wapens en munitie, naast materiële ondersteuning voor gevechtsoperaties.

31.12.2012

 

 

 

 

M23 is medeplichtig aan en verantwoordelijk voor ernstige schendingen van het internationale recht waarbij vrouwen en kinderen het doelwit zijn in gewapende conflicten, in de DRC, waaronder moordpartijen en verminkingen, seksueel geweld, ontvoering en gedwongen verplaatsing. Op basis van talrijke rapporten, onderzoeken en verklaringen van ooggetuigen is M23 verantwoordelijk voor massamoorden op burgers en voor het verkrachten van vrouwen en kinderen in de verschillende regio’s van de DRC. Uit meerdere rapporten blijkt dat M23-strijders 46 verkrachtingen van vrouwen en kinderen hebben gepleegd, van wie het jongste 8 jaar was. Naast de rapporten over seksueel geweld, heeft M23 ook intensieve campagnes doorgevoerd waarbij kinderen onder dwang in de gelederen van groep zijn gerekruteerd. Naar schatting heeft M23 alleen al in het Rutshuri-gebied (Oost-Congo) sinds juli 2012 146 jonge mannen en jongens onder dwang gerekruteerd. Sommigen slachtoffers waren amper 15 jaar.

 

 

 

 

 

De wreedheden van M23 tegen de burgerbevolking van de DRC en de campagnes voor gedwongen rekrutering, alsook het feit dat M23 de ontvanger is van wapens en militaire bijstand, heeft in aanzienlijke mate bijgedragen tot instabiliteit en conflicten in de regio; de beweging heeft in een aantal gevallen het internationaal recht geschonden.

 


Top