(1)

Bij Verordening (EU, Euratom) 2022/2434 van het Europees Parlement en de Raad (2) is Verordening (EU, Euratom) 2018/1046 (hierna “het Financieel Reglement” genoemd) gewijzigd door de vaststelling van de gediversifieerde financieringsstrategie als één financieringsmethode voor de uitvoering van door de Commissie uitgevoerde lenings- en schuldbeheertransacties. Artikel 220 bis van het Financieel Reglement is van toepassing op programma’s voor financiële bijstand waarvoor de basishandelingen op of na 9 november 2022 in werking treden. De gediversifieerde financieringsstrategie is niet van toepassing op bestaande programma’s, in het kader waarvan transacties tot het opnemen en verstrekken van leningen verder moeten worden uitgevoerd volgens de traditionele back-to-backmethode, overeenkomstig artikel 220 van het Financieel Reglement. De back-to-backmethode kan bij wijze van uitzondering ook van toepassing zijn op nieuwe programma’s voor financiële bijstand en is van toepassing op alle Euratom-programma’s.

(2)

Overeenkomstig artikel 220 bis van het Financieel Reglement stelt de Commissie de nodige regelingen vast voor de uitvoering van de gediversifieerde financieringsstrategie. Deze regelingen moeten een governancekader, risicobeheerprocedures en een methode voor kostenallocatie omvatten, die ervoor moeten zorgen dat alle door de Unie gemaakte kosten in verband met financiële bijstand door het begunstigde land worden gedragen. Daarom moeten de regelingen worden vastgesteld die van toepassing zijn op door de Commissie in het kader van de gediversifieerde financieringsstrategie uitgevoerde lenings- en schuldbeheertransacties en op de daarmee verband houdende transacties tot het verstrekken van leningen.

(3)

De Commissie heeft voor het eerst de gediversifieerde financieringsstrategie toegepast op leningstransacties in het kader van NextGenerationEU (“NGEU”), het tijdelijke instrument van de Unie om het economisch herstel na de COVID-19-crisis te ondersteunen. Dit heeft het mogelijk gemaakt middelen vrij te maken voor niet-terugbetaalbare steun en leningen in het kader van Verordening (EU) 2021/241 van het Europees Parlement (3) en andere in artikel 2, lid 2, van Verordening (EU) 2020/2094 van de Raad bedoelde programma’s van de Unie (4).

(4)

Het governancemodel en de processen die nodig zijn voor de uitvoering van de gediversifieerde financieringsstrategie in het kader van NextGenerationEU zijn vastgesteld in overeenstemming met Uitvoeringsbesluit C(2021) 2502 van de Commissie (5). Deze regelingen omvatten onder meer een governancekader, risicobeheer en complianceprocedures. In Uitvoeringsbesluit (EU) 2021/1095 van de Commissie (6) is een methode voor kostentoewijzing ontwikkeld. Het is passend om de regelingen voor de uitvoering van de gediversifieerde financieringsstrategie overeenkomstig artikel 220 bis van het Financieel Reglement te baseren op het governancemodel voor NGEU.

(5)

Hoewel dit besluit voornamelijk van toepassing moet zijn op transacties die in het kader van de gediversifieerde financieringsstrategie worden uitgevoerd, is het passend een aantal van de daarin vervatte regelingen uit te breiden tot transacties die volgens de back-to-backmethode worden uitgevoerd. Deze aanpak zou voor zover van toepassing zorgen voor consistentie tussen de verschillende programma’s. Ook zou gegarandeerd zijn dat alle transacties aan de hoogste normen voldoen, overeenkomstig het beginsel van goed financieel beheer. Dit moet het geval zijn voor regelingen met betrekking tot risicobeheer en complianceprocedures.

(6)

In een jaarlijks besluit tot het opnemen van leningen moeten de elementen van de geplande transacties tot het opnemen van leningen in het kader van de gediversifieerde financieringsstrategie over een periode van één jaar worden uiteengezet. In het besluit moet met name worden bepaald wat de omvang is van de lenings- en schuldbeheertransacties die moeten worden uitgevoerd om de totale blootstelling van de begroting van de Unie en van de begunstigden van leningen te bepalen. Daartoe moet in het besluit een bandbreedte worden vastgesteld voor de maximale uitgiftebedragen van langetermijnfinanciering voor alle doeleinden, een maximaal uitstaand bedrag aan kortetermijnfinanciering, de maximale gemiddelde looptijd van de langetermijnfinanciering van de Unie, een limiet voor het definitieve uitstaande bedrag per uitgifte en, indien van toepassing, het maximumbedrag van de uitgiften van de Commissie die voor eigen rekening kunnen worden aangehouden en kunnen worden gebruikt als aanvullende financieringsbron of ter ondersteuning van de secundaire markt.

(7)

Om ervoor te zorgen dat de nodige middelen beschikbaar zijn om aan de verplichtingen in het kader van de desbetreffende programma’s voor financiële bijstand te voldoen wanneer deze opeisbaar worden voor betalingen, moeten lenings- en schuldbeheertransacties in het kader van de gediversifieerde financieringsstrategie worden uitgevoerd op basis van halfjaarlijkse financieringsplannen. De financieringsplannen zouden deze transacties tijdens deze periode afbakenen aan de hand van de betalingen die moeten worden gedaan om de desbetreffende programma’s uit te voeren. De opstelling van het financieringsplan moet daarom zorgen voor een rechtstreeks verband met de betalingsbehoeften om te voldoen aan de uitgavenvastleggingen die in het kader van de desbetreffende basishandelingen zijn aangegaan. Het financieringsplan moet worden opgesteld op basis van de limieten die in het jaarlijkse besluit tot het opnemen van leningen zijn vastgesteld. Het financieringsplan vormt de basis om marktdeelnemers te informeren over de indicatieve financieringsplannen in de komende periode.

(8)

Door een indicatief maximumbedrag aan leningen vast te stellen dat in de regel een periode van zes maanden bestrijkt, en door bepaalde andere belangrijke parameters van de geplande transacties vast te stellen, zou het financieringsplan ook zorgen voor een grotere voorspelbaarheid van de uitgiften, met behoud van flexibiliteit en transparantie op de markten. De beoogde investeerders hebben behoefte aan informatie over toekomstige uitgiften en een indicatie van het tijdschema voor de voorbereiding van de investeringsplanning.

(9)

Het jaarlijkse besluit tot het opnemen van leningen en het financieringsplan moeten dienen als basis voor de informatieverstrekking door de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad overeenkomstig artikel 220 bis, lid 2, van het Financieel Reglement, alsook voor communicatie met de markten en het publiek. Voorts moet de Commissie overeenkomstig artikel 220 bis, lid 2, van het Financieel Reglement op alomvattende wijze en op regelmatige basis verslag uitbrengen aan het Europees Parlement en de Raad over alle aspecten van haar strategie voor het opnemen van leningen en schuldbeheer.

(10)

De vaststelling van nauwkeurige en zinvolle financieringsplannen in het kader van de gediversifieerde financieringsstrategie hangt af van de regelmatige en tijdige mededeling van informatie door de ordonnateurs die verantwoordelijk zijn voor de uitvoering van de programma’s voor financiële bijstand binnen de termijnen en de bedragen voor verwachte betalingsgoedkeuringen. Deze informatie moet via het instrument voor financiële prognoses van de Commissie worden meegedeeld aan het directoraat-generaal Begroting, als dienst die verantwoordelijk is voor de vaststelling en uitvoering van de financieringsplannen.

(11)

De gediversifieerde financieringsstrategie moet gericht zijn op het verkrijgen van de meest gunstige financiële voorwaarden voor de Unie, door middel van een deugdelijke planning en een vlotte uitvoering van transacties tegen de best mogelijke voorwaarden onder de heersende marktomstandigheden. Gezien de noodzaak om financiering aan te trekken om uitbetalingen aan de respectieve programma’s mogelijk te maken, beschikt de Commissie over een beperkte discretionaire bevoegdheid met betrekking tot de timing van markttransacties. De gediversifieerde financieringsstrategie zou de Commissie voorzien van een breder spectrum van financieringstechnieken, met inbegrip van kortetermijnfinanciering, waardoor zij het marktuitvoeringsrisico kan verminderen wanneer dat nodig is om in ongunstige marktomstandigheden middelen aan te trekken.

(12)

Financieringsinstrumenten in het kader van de gediversifieerde financieringsstrategie moeten onder meer een verscheidenheid aan benchmarkobligaties en EU-schuldpapier omvatten. Leningstransacties in het kader van de gediversifieerde financieringsstrategie moeten worden georganiseerd in de vorm van veilingen, gesyndiceerde transacties of onderhandse plaatsingen, naargelang wat het meest geschikt is gezien de omvang en de aard van de transacties.

(13)

De gediversifieerde financieringsstrategie moet het mogelijk maken om instrumenten op korte termijn uit te geven en een liquiditeitsbuffer aan te houden, zodat de Commissie incongruenties in de timing tussen leningen en uitbetalingen kan opvangen en kan voldoen aan een uitbetalingsverzoek in geval van ongunstige financieringsvoorwaarden. Kortlopende leningen via EU-schuldpapier moeten worden uitgevoerd door middel van regelmatige veilingen om flexibiliteit en efficiëntie te bieden. Deze veilingen moeten zodanig worden georganiseerd dat een transparante en voorspelbare status van de Unie als uitgevende instelling en een gelijke behandeling van deelnemers worden gewaarborgd.

(14)

Schuldbeheertransacties in het kader van de gediversifieerde financieringsstrategie maken een beter beheer van renterisico’s en andere financiële risico’s mogelijk. Het is daarom passend het gebruik van derivaten zoals swaps toe te staan om rente- of andere financiële risico’s in verband met leningen aan de begunstigde landen te beheren, met inachtneming van het beginsel van begrotingsevenwicht, of om gewaarborgde of niet-gewaarborgde geldmarkttransacties aan te gaan met de agentschappen voor het schuldbeheer van de lidstaten, supranationale instellingen, nationale overheidsinstanties, kredietinstellingen en beleggingsondernemingen met een passende kredietwaardigheid of centrale tegenpartijen. In dit verband moet de Commissie ook worden gemachtigd om haar eigen obligaties terug te kopen en/of aan te houden met het oog op het liquiditeitsbeheer en de ondersteuning van de liquiditeit op de markt voor EU-obligaties.

(15)

Transacties tot het verstrekken van leningen moeten worden uitgevoerd in overeenstemming met de desbetreffende basishandeling en de desbetreffende leningsovereenkomsten. Het is passend minimumvoorwaarden vast te stellen waaronder leningen worden uitbetaald. Er moet ook voor worden gezorgd dat de begunstigde landen alle kosten in verband met de lening dragen die de Unie heeft gemaakt volgens een door de Commissie in een afzonderlijk besluit vastgestelde methode, aangevuld met gedetailleerde richtsnoeren voor de berekening van die kosten.

(16)

Begunstigde landen moeten de mogelijkheid krijgen om de Commissie te verzoeken leningen te verstrekken tegen een vaste afdekking van de rentevoet. Dit zou de Commissie ertoe verplichten financiële instrumenten zoals renteswaps te gebruiken om leningen met vaste rente aan te bieden. De kosten voor het beheer van risico’s met derivaten moeten door het begunstigde land worden gedragen.

(17)

Transacties tot het opnemen van leningen in het kader van bestaande programma’s voor financiële bijstand worden uitgevoerd in het kader van het “EU-Euratom-programma voor de schulduitgifte”, dat in 2019 is vastgesteld en in 2021 is bijgewerkt (het “schulduitgifteprogramma”). Dit omvat onder meer een prospectus met alle vereiste informatie aan de markten overeenkomstig de toepasselijke wetgeving, en operationele en contractuele regelingen met tegenpartijen die een belangrijke rol spelen bij het opnemen van leningen. Transacties tot het opnemen van leningen in het kader van de gediversifieerde financieringsstrategie moeten worden uitgevoerd in het kader van het schulduitgifteprogramma, na de invoering van de nodige wijzigingen in de bestaande documentatie.

(18)

Met het oog op de uitvoering van lenings- en schuldbeheertransacties in het kader van de gediversifieerde financieringsstrategie moet worden voorzien in passende operationele capaciteit, met inbegrip van capaciteit voor de afwikkeling van transacties, een veilingplatform en de mogelijkheid om een beroep te doen op retrocessietransacties en swaps.

(19)

Om lenings- en schuldbeheertransacties in het kader van de gediversifieerde financieringsstrategie en de daarmee verband houdende transacties tot het verstrekken van leningen uit te voeren, moet de Commissie uitsluitend voor deze transacties specifieke rekeningen openen. Voor deze rekeningen moeten dezelfde overwegingen gelden als voor de rekeningen voor NGEU-transacties. Met name om het liquiditeitsrisico dat uit deze transacties voortvloeit, aan te pakken, moet worden voorzien in veilige en speciaal daartoe bestemde liquiditeitsbuffers voor betalingen. Het vereiste om een speciaal daartoe bestemde liquiditeitsbuffer aan te houden vormt een integraal en onmisbaar onderdeel van de risicobeheerbenadering voor een gediversifieerde financieringsstrategie. Om ervoor te zorgen dat deze essentiële kasmiddelen niet onderhevig zijn aan een tegenpartijrisico dat voortvloeit uit het falen van de instelling waarbij deze reserves worden aangehouden, is het absoluut noodzakelijk dat deze liquiditeitsbuffers bij een centrale bank worden aangehouden. Deze kasmiddelen moeten worden aangehouden op een speciale rekening bij de ECB en moeten worden beperkt tot het laagste niveau dat nodig is om te voldoen aan komende betalingen gedurende een korte periode, maar kunnen qua bedrag variëren naargelang van het uitgifte- en uitbetalingsschema. Met de ECB moet een overeenkomst inzake dienstverlening als fiscaal agent worden gesloten die de dekking van de daarmee gepaard gaande kosten mogelijk maakt.

(20)

Voorts moet een risicobeheer en compliancekader voor transacties voor het opnemen, schuldbeheer en verstrekken van leningen zorgen voor de bescherming van de financiële belangen van de Unie en garanderen dat alle activiteiten worden uitgevoerd op een wijze die strookt met de hoogste normen van integriteit, betrouwbaarheid en goed financieel en risicobeheer. In dat verband moet de rol van de Chief Risk Officer die eerder bij Besluit C(2021) 2502 van de Commissie is ingesteld, worden uitgebreid tot alle transacties in het kader van de gediversifieerde financieringsstrategie uit hoofde van dit besluit. De Chief Risk Officer moet bij de uitvoering van zijn taken worden ondersteund door het Risk & Compliance-comité.

(21)

De Chief Risk Officer moet, in overeenstemming met de beste praktijken en erkende internationale normen, een risico- en compliancebeleid op hoog niveau opstellen dat risico- en compliancerichtsnoeren bevat voor de uitvoering van de transacties in volledige onafhankelijkheid.

(22)

De Chief Risk Officer moet er met name voor zorgen dat de transacties in overeenstemming zijn met het risico- en compliancebeleid op hoog niveau en dat de risico’s in verband met deze transacties worden geïdentificeerd, begrepen, beheerd en gerapporteerd aan de Chief Risk Officer. Bij de uitvoering van deze taken moet de Chief Risk Officer worden ondersteund door een Compliance Officer, die rechtstreeks verslag uitbrengt aan de Chief Risk Officer over aangelegenheden in verband met de naleving van de regels, procedures en voorkoming van witwassen en terrorismefinanciering.

(23)

Om ervoor te zorgen dat de regelingen die van toepassing zijn op alle transacties die via de gediversifieerde financieringsstrategie worden uitgevoerd, uniform zijn, is het passend Besluit C(2021) 2502 in te trekken.

(24)

Om ervoor te zorgen dat de komende transacties tot het opnemen van leningen in het kader van het instrument voor steunverlening aan Oekraïne (7) baat hebben bij de gediversifieerde financieringsstrategie, moet dit besluit met spoed in werking treden op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie,