1.   De lidstaten die cultuurgoederen invoeren met het oog op bewaring, zetten veilige plaatsen op voor de opslag ervan. Die opslagplaatsen worden specifiek uitgerust om cultuurgoederen te ontvangen en de beveiliging en het behoud in goede staat ervan te waarborgen. Vrije zones als bedoeld in artikel 243 van Verordening (EU) nr. 952/2013 mogen niet als veilige plaats worden aangewezen.

2.   Indien een lidstaat een veilige plaats opzet, wijst hij een overheidsinstantie aan om deze te exploiteren of toezicht te houden op de exploitatie ervan, en uploadt hij de contactgegevens van die autoriteit naar het ICG-systeem. De Commissie maakt deze informatie bekend op het internet.

3.   De lidstaten mogen alleen staats-, regionale of lokale autoriteiten, of publiekrechtelijke instellingen als gedefinieerd in artikel 2, lid 1, punt 4, van Richtlijn 2014/24/EU van het Europees Parlement en de Raad (9) als overheidsinstantie aanwijzen om een veilige plaats te exploiteren of toezicht te houden op de exploitatie ervan.

4.   Cultuurgoederen die behoren tot de in de delen B en C van de bijlage bij Verordening (EU) 2019/880 opgenomen categorieën en van belang zijn voor de archeologie, de prehistorie, de geschiedenis, de letterkunde, de kunst of de wetenschap, mogen tijdelijk in een veilige plaats binnen het douanegebied van de Unie worden geplaatst om te voorkomen dat zij worden vernietigd of verloren gaan wegens een gewapend conflict, een natuurramp of een andere noodsituatie in het derde land in kwestie.

5.   Voor de invoer van cultuurgoederen voor het in artikel 3, lid 4, punt b), van Verordening (EU) 2019/880 bedoelde doel moet een overheidsinstantie van het derde land dat de cultuurgoederen bezit of houdt, haar voorafgaande goedkeuring hechten aan een officieel verzoek voor bewaring van de overheidsinstantie in de Unie die is aangewezen om de veilige plaats waar de cultuurgoederen moeten worden ondergebracht, te exploiteren of toezicht te houden op de exploitatie ervan.

6.   In geval van afwezigheid van een specifieke regeling tussen de partijen worden de kosten van de opslag en het behoud van de in een veilige plaats ondergebrachte cultuurgoederen gedragen door de lidstaat waar die veilige plaats is gelegen.

7.   Voor de douaneregeling waaronder cultuurgoederen kunnen worden geplaatst tijdens hun opslag op een veilige plaats geldt het volgende:

8.   De cultuurgoederen mogen tijdelijk uit de ruimte van de veilige plaats worden vervoerd om te worden tentoongesteld, mits aan de volgende voorwaarden is voldaan:

1.   De tijdelijke invoer van cultuurgoederen overeenkomstig artikel 3, lid 4, punt c), van Verordening (EU) 2019/880 zonder invoervergunning of importeursverklaring is toegestaan voor de volgende doeleinden:

2.   Voor de toepassing van lid 1 biedt de betrokken instelling de nodige waarborgen dat het cultuurgoed in goede staat naar het derde land zal terugkeren en dat het op zodanige wijze kan worden omschreven of gemarkeerd dat er bij de tijdelijke invoer geen twijfel over bestaat dat het ingevoerde goed hetzelfde is als het goed dat aan het einde van de regeling zal worden wederuitgevoerd.

3.   Onverminderd de leden 1 en 2 kunnen de lidstaten particuliere of semi-particuliere inrichtingen of instellingen op hun grondgebied vrijstelling verlenen overeenkomstig artikel 3, lid 4, punt c), van Verordening (EU) 2019/880 voor de in lid 1 bepaalde doelstellingen, mits zij de nodige waarborgen bieden dat het cultuurgoed aan het einde van de regeling tijdelijke invoer in goede staat naar het derde land zal terugkeren.

4.   Om voor de vrijstelling van lid 1 in aanmerking te komen, registreren de overheidsinstanties en de toegestane particuliere of semi-particuliere inrichtingen of instellingen zich in het ICG-systeem. Deze gegevens worden via het ICG-systeem ter beschikking gesteld van de douane in de Unie.

1.   De vrijstelling van artikel 3, lid 5, van Verordening (EU) 2019/880 vindt slechts toepassing als de commerciële kunstbeurs waar de goederen worden gepresenteerd, aan de volgende voorwaarden voldoet:

2.   Om voor de vrijstelling van artikel 3, lid 5, van Verordening (EU) 2019/880 in aanmerking te komen, wordt het cultuurgoed op zodanige wijze omschreven of gemarkeerd dat er bij de tijdelijke invoer geen twijfel over bestaat dat het ingevoerde goed hetzelfde is als het goed dat aan het einde van de regeling tijdelijke invoer zal worden wederuitgevoerd of onder een andere in artikel 2, lid 3, van Verordening (EU) 2019/880 genoemde douaneregeling zal worden geplaatst.

3.   Voor de toepassing van artikel 251, lid 1, tweede zin, van Verordening (EU) nr. 952/2013 wordt de termijn waarbinnen de cultuurgoederen onder de regeling tijdelijke invoer mogen blijven, door de douaneautoriteiten vastgesteld met inachtneming van de tijd die nodig is voor de tentoonstelling en de afgifte van een invoervergunning, indien de goederen na het einde van de commerciële kunstbeurs in het douanegebied van de Unie zullen blijven.

4.   Overeenkomstig artikel 4, lid 1, van Verordening (EU) 2019/880 wordt de aanvraag voor een invoervergunning ingediend bij de bevoegde autoriteit van de lidstaat waar het cultuurgoed het eerst is ingevoerd en onder de regeling tijdelijke invoer is geplaatst.

1.   De geldigheid van een invoervergunning verloopt in elk van de volgende gevallen:

2.   Voor ieder cultuurgoed wordt een afzonderlijke invoervergunning afgegeven.

Indien een zending uit verscheidene cultuurgoederen bestaat, kan de bevoegde autoriteit evenwel bepalen of één enkele invoervergunning betrekking heeft op een of meer cultuurgoederen in die zending.

3.   Alvorens een invoervergunning af te geven, kan de bevoegde autoriteit eisen dat de in te voeren cultuurgoederen voor fysieke inspectie ter beschikking worden gesteld bij het douanekantoor of op een andere plaats in haar rechtsgebied waar de goederen in tijdelijke opslag worden bewaard. Naar het oordeel van de bevoegde autoriteit en indien dit nodig wordt geacht, kan de fysieke inspectie worden uitgevoerd met behulp van een videoverbinding op afstand.

4.   De kosten in verband met een aanvraag voor een invoervergunning komen ten laste van de aanvrager.

5.   Een bevoegde autoriteit kan een door haar afgegeven invoervergunning intrekken indien niet langer aan de voorwaarden voor de afgifte ervan wordt voldaan. Het bestuursrechtelijke besluit tot intrekking van de invoervergunning wordt, samen met een motivering en informatie over de beroepsprocedure, via het ICG-systeem aan de houder van de invoervergunning meegedeeld. De intrekking van een invoervergunning activeert een signalering in het ICG-systeem om de douane en de bevoegde autoriteiten van de andere lidstaten hiervan op de hoogte te brengen.

6.   Het gebruik van invoervergunningen laat de verplichtingen in verband met invoerformaliteiten of daarmee verband houdende documenten onverlet.

1.   De houder van een cultuurgoed waarvoor voorafgaand aan de uitvoer of wederuitvoer uit de Unie een invoervergunning is afgegeven, mag bij een nieuwe aanvraag voor invoer naar die vergunning verwijzen.

2.   De aanvrager toont aan dat het cultuurgoed is uitgevoerd of wederuitgevoerd uit het douanegebied van de Unie, en dat het cultuurgoed waarvoor een invoervergunning wordt aangevraagd, hetzelfde is als het cultuurgoed waarvoor eerder een vergunning was afgegeven. De bevoegde autoriteit stelt vast of aan deze voorwaarden is voldaan en geeft op basis van de elementen van de vorige vergunning een nieuwe invoervergunning af, tenzij zij op basis van nieuwe informatie redelijke twijfel koestert over de rechtmatige uitvoer van het cultuurgoed uit het betreffende land.

1.   De aanvrager overlegt het bewijs aan de bevoegde autoriteit dat het cultuurgoed in kwestie uit het betreffende land is uitgevoerd overeenkomstig de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen van dat land, of toont aan dat zodanige wetten en voorschriften niet bestonden op het moment waarop het cultuurgoed van het grondgebied van dat land werd verwijderd. Met name:

2.   De bevoegde autoriteit beoordeelt de in lid 1, punt d), vermelde documenten en andere gegevens naar eigen inzicht, met inachtneming van de omstandigheden en het gepercipieerde risico op illegale handel per geval.

3.   De bevoegde autoriteit kan van de aanvrager verlangen dat hij officiële vertalingen van de in lid 1, punten b) en d), genoemde documenten uploadt in een officiële taal van de betreffende lidstaat.

1.   De bevoegde autoriteit kan binnen de termijn van 21 dagen meermaals om aanvullende gegevens verzoeken, overeenkomstig artikel 4, lid 6, van Verordening (EU) 2019/880.

2.   De aanvrager verstrekt de gevraagde aanvullende gegevens binnen 40 dagen, en wanneer hiervan in gebreke wordt gebleven, volgt afwijzing van de aanvraag. Nadat de aanvrager de gevraagde gegevens heeft verstrekt, onderzoekt de bevoegde autoriteit de aanvraag en neemt zij binnen 90 dagen een besluit. Indien de bevoegde autoriteit om aanvullende gegevens heeft verzocht, begint de termijn van 90 dagen vanaf de indiening van de laatste gegevens door de aanvrager.

3.   Indien een aanvraag voor een invoervergunning is ingediend in een andere lidstaat dan die waar de aanvrager is gevestigd, stelt het ICG-systeem de bevoegde autoriteit van de lidstaat waar de aanvrager is gevestigd daarvan in kennis.

4.   Indien de bevoegde autoriteit die de kennisgeving ontvangt, over gegevens beschikt die zij voor de verwerking van de aanvraag van belang acht, zendt zij deze gegevens via het ICG-systeem door naar de bevoegde autoriteit waar de invoervergunningaanvraag is ingediend.

5.   Indien de aanvraag niet is ingediend bij de autoriteit die overeenkomstig artikel 4, lid 1, van Verordening (EU) 2019/880 tot afgifte van de invoervergunning bevoegd is, zendt de autoriteit die de aanvraag heeft ontvangen, deze onverwijld door naar de ter zake bevoegde autoriteit.

1.   Bij het uitvoeren van douanecontroles overeenkomstig de artikelen 46 tot en met 49 van Verordening (EU) nr. 952/2013 vergewist het douanekantoor waarbij de douaneaangifte voor de invoer van de cultuurgoederen wordt ingediend, zich ervan dat de aangebrachte goederen overeenstemmen met de in de invoervergunning omschreven goederen en dat in de douaneaangifte naar die vergunning wordt verwezen.

2.   Indien cultuurgoederen onder de in artikel 240 van Verordening (EU) nr. 952/2013 genoemde regeling douane-entrepot worden geplaatst, wordt het tariefindelingsnummer van de goederen in Taric in de douaneaangifte vermeld.

3.   Indien cultuurgoederen onder de regeling vrije zone worden geplaatst, worden de in lid 1 bedoelde controles uitgevoerd door het bevoegde douanekantoor waarbij de invoervergunning overeenkomstig artikel 245, lid 1, van Verordening (EU) nr. 952/2013 is voorgelegd. De houder van de goederen vermeldt het tariefindelingsnummer van de goederen in Taric bij het aanbrengen ervan bij de douane.

1.   Importeursverklaringen worden opgesteld aan de hand van het daartoe in het ICG-systeem verstrekte formulier, in een van de officiële talen van de lidstaat waar het cultuurgoed wordt ingevoerd en bij de douane wordt voorgelegd.

2.   Met uitzondering van munten van categorie e) van deel C van de bijlage bij Verordening (EU) 2019/880 wordt voor ieder in te voeren cultuurgoed een afzonderlijke importeursverklaring opgesteld. Conform de specificaties in bijlage I bij deze verordening kan dezelfde importeursverklaring meer dan één munt van eenzelfde munteenheid, materiaal en oorsprong omvatten.

3.   Een importeursverklaring wordt opgesteld en ingediend voor iedere volgende wederinvoer van hetzelfde cultuurgoed, tenzij een vrijstelling volgens artikel 3, lid 4, punt a), b) of c), van Verordening (EU) 2019/880 van toepassing is.

1.   De importeursverklaring bevat een ondertekende verklaring waarin de importeur de verantwoordelijkheid aanvaardt en uitdrukkelijk verklaart dat hij de nodige zorgvuldigheid heeft betracht om ervoor te zorgen dat het cultuurgoed dat hij voornemens is in te voeren, rechtmatig uit het betreffende land is uitgevoerd.

2.   De importeursverklaring gaat vergezeld van gestandaardiseerde informatie die voldoende gegevens over deze cultuurgoederen bevat voor de douaneautoriteiten om deze te kunnen identificeren, waaronder kleurenfoto's van de cultuurgoederen tegen een neutrale achtergrond, aan de hand van de in bijlage II opgenomen specificaties.

3.   Indien krachtens de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen van het betreffende land voorafgaande toestemming vereist is voor de uitvoer van cultuurgoederen van het grondgebied van dat land, is de importeur in het bezit van door de bevoegde autoriteit van dat land afgegeven documenten, ten bewijze dat zij de uitvoer van het cultuurgoed in kwestie inderdaad had toegestaan. Die documenten worden op verzoek aan de douane overgelegd.

4.   Andere soorten documenten die de houder van de goederen in bezit kan hebben ter staving van een importeursverklaring, als hij daarom wordt verzocht, zijn onder meer:

5.   De in lid 4 vermelde documenten en andere gegevens worden naar eigen inzicht beoordeeld, met inachtneming van de omstandigheden en het gepercipieerde risico op illegale handel per geval.

6.   De douaneautoriteit kan van de houder van de goederen verlangen dat hij officiële vertalingen van de in de leden 3 en 4 genoemde documenten uploadt in een officiële taal van de betreffende lidstaat.

1.   Bij het uitvoeren van douanecontroles overeenkomstig de artikelen 46 tot en met 49 van Verordening (EU) nr. 952/2013 vergewist het douanekantoor waarbij de douaneaangifte voor de invoer van de cultuurgoederen wordt ingediend zich ervan dat de aangegeven goederen overeenstemmen met de in de importeursverklaring omschreven goederen en dat in de douaneaangifte naar die verklaring wordt verwezen.

2.   Indien cultuurgoederen onder de regeling douane-entrepot wordt geplaatst, wordt het tariefindelingsnummer van de goederen in Taric in de douaneaangifte vermeld.

3.   Indien de cultuurgoederen onder de regeling vrije zone worden geplaatst, worden de in lid 1 bedoelde controles uitgevoerd door het douanekantoor waarbij de importeursverklaring overeenkomstig artikel 245, lid 1, van Verordening (EU) nr. 952/2013 is ingediend. De houder van de goederen vermeldt het tariefindelingsnummer van de goederen in Taric bij het aanbrengen ervan bij de douane.

1.   De lidstaten en de Commissie wijzen contactpunten aan voor het beheer en het sturen van de ontwikkeling van, het vaststellen van prioriteiten voor en het toezicht op de correcte werking van het ICG-systeem.

2.   Het contactpunt van de Commissie houdt een lijst van alle contactpunten bij en stelt die aan alle contactpunten ter beschikking.

1.   Elektronische invoervergunningaanvragen worden ingevuld aan de hand van de in bijlage I opgenomen data dictionary en worden door de houder van de goederen met zijn elektronische handtekening ondertekend.

2.   Elektronische invoervergunningen worden ondertekend door de ordonnateur van de bevoegde autoriteit met zijn elektronische handtekening, verzegeld met een geavanceerd of gekwalificeerd elektronisch zegel van de bevoegde autoriteit van afgifte en vervolgens verzegeld door het ICG-systeem met een geavanceerd of gekwalificeerd elektronisch zegel.

3.   De volgende stappen in de afgifteprocedure van een elektronische invoervergunning worden voorzien van een gekwalificeerd elektronisch tijdstempel:

1.   De elektronische importeursverklaringen worden met behulp van het ICG-systeem opgesteld in ten minste één van de officiële talen van de lidstaat waar de goederen voor het eerst onder een van de in artikel 2, lid 3, van Verordening (EU) 2019/880 bedoelde douaneregelingen zijn geplaatst. Zij worden ingevuld aan de hand van de in bijlage I opgenomen data dictionary.

2.   Elektronische importeursverklaringen worden ondertekend door de houder van de goederen met zijn elektronische handtekening, en verzegeld door Traces met een geavanceerd of gekwalificeerd elektronisch zegel.

1.   Iedere houder van de goederen heeft toegang tot zijn eigen in artikel 4 bedoelde invoervergunningen, importeursverklaringen en algemene beschrijvingen in het ICG-systeem.

2.   De douane en de bevoegde autoriteiten hebben toegang tot de in artikel 4 bedoelde invoervergunningen waarover een besluit is genomen, importeursverklaringen en algemene beschrijvingen.

3.   Onverminderd het recht van toegang van de Commissie krachtens artikel 14, punt c), hebben autoriteiten die niet betrokken zijn geweest bij de verwerking, productie of verzending van gegevens, informatie of documenten in het ICG-systeem, of personen die niet betrokken zijn geweest bij de desbetreffende invoertransacties, geen toegang tot die gegevens, informatie of documenten.

4.   In afwijking van lid 3 kunnen houders van de goederen via het ICG-systeem aan een volgende houder van de goederen toegang geven tot hun in artikel 4 bedoelde invoervergunningen, importeursverklaringen en algemene beschrijvingen.

1.   De Commissie en de lidstaten worden beschouwd als verantwoordelijk voor de verwerking van persoonsgegevens die nodig zijn voor de instelling, de werking en het onderhoud van het ICG-systeem.

2.   De Commissie:

3.   De douane en de bevoegde autoriteiten van de lidstaten:

4.   De Commissie en de lidstaten komen uiterlijk drie jaar na de inwerkingtreding van deze verordening middels een overeenkomst een gezamenlijke regeling voor verwerkingsverantwoordelijken overeen.

1.   De Commissie en de lidstaten sluiten operationele overeenkomsten waarin de praktische eisen voor de beschikbaarheid en de prestaties van het ICG-systeem en voor de bedrijfscontinuïteit zijn vastgelegd.

2.   Het ICG-systeem is permanent beschikbaar, behalve in de volgende gevallen:

1.   De contactpunten van het ICG-systeem houden een online openbaar register bij met een invulbaar elektronisch sjabloon van alle documenten die in het ICG-systeem kunnen worden ingevoerd.

2.   Indien het ICG-systeem of een van de functionaliteiten ervan meer dan acht uur onbeschikbaar is, kunnen gebruikers gebruikmaken van het in lid 1 bedoelde elektronische sjabloon.

3.   De lidstaten bepalen hun nationale operationele bijzonderheden voor de indiening van importeursverklaringen en de verwerking van aanvragen voor invoervergunningen zolang het ICG-systeem niet beschikbaar is.

4.   Als het ICG-systeem of de onbeschikbare functionaliteit opnieuw beschikbaar zijn, gebruiken de marktdeelnemers de overeenkomstig lid 2 gecreëerde documenten om dezelfde informatie in het systeem op te nemen.

1.   Bij de ontwikkeling, het onderhoud en het gebruik van het ICG-systeem zullen de lidstaten en de Commissie passende veiligheidsmaatregelen vaststellen en handhaven voor de doeltreffende, betrouwbare en veilige werking ervan. Zij zorgen er ook voor dat er maatregelen worden genomen om de bron van de gegevens te controleren en gegevens te beschermen tegen het risico van ongeoorloofde toegang, verlies, wijziging of vernietiging.

2.   Elke invoering, wijziging of verwijdering van gegevens wordt vastgelegd met opgave van de reden voor en het nauwkeurige tijdstip van deze bewerking en van de persoon die deze heeft verricht.

3.   De lidstaten stellen elkaar, de Commissie en in voorkomend geval de betrokken marktdeelnemer op de hoogte van alle daadwerkelijke of vermoede inbreuken op de beveiliging van het ICG-systeem.