—

geen rekening heeft gehouden met de omstandigheid dat de specifieke en precieze schade voor de Europese Unie was vastgesteld op grond van de eerste en de vierde door de Commissie vastgestelde inbreuk. De Commissie had derhalve met betrekking tot die inbreuken een eenmalige financiële correctie moeten toepassen en deze inbreuken niet langer samen met andere inbreuken in aanmerking mogen nemen bij de beoordeling of er een aanzienlijk risico op financieel verlies voor het fonds bestond;

—

ten onrechte direct met elkaar verbonden inbreuken heeft uitgesplitst en zo artificieel een vermeend aanzienlijk risico op verlies voor het fonds heeft gecreëerd;

—

bij de beoordeling van de andere inbreuken die zij had vastgesteld de aard van de inbreuken en de financiële schade voor de Europese Unie onjuist heeft vastgesteld en in aanmerking genomen;

—

ten onrechte een overdreven financiële correctie van 5 % voor 2011 heeft toegepast, aangezien uit de aard van de door de Commissie vastgestelde inbreuken en andere omstandigheden geen aanzienlijk risico op verlies voor het fonds voortvloeit;

—

ten onrechte een financiële correctie van 5 % voor 2012 heeft toegepast, aangezien deze enkel mag worden toegepast in gevallen waarin er een aanzienlijk resulterend risico op verlies voor het fonds bestaat, terwijl uit de controle door de Republiek Litouwen en de verstrekte informatie bleek dat het aantal, de omvang en de aard van de voor 2012 vastgestelde discrepanties en het daaruit voortvloeiende risico voor het fonds aanzienlijk lager zijn in vergelijking met de voor 2011 vastgestelde discrepanties, zodat enkel een klein financieel risico voor het fonds had kunnen ontstaan.

—

geen geldige redenen en geen bewijs heeft aangevoerd voor haar vaststelling van inbreuken of de aard van die inbreuken en het daaruit voortvloeiende risico voor het fonds;

—

niet heeft gemotiveerd waarom de voor 2011 en 2012 vastgestelde discrepanties met het oog op de financiële correctie van 5 % samen werden beschouwd, hoewel het aantal en de aard ervan in elk jaar aanzienlijk verschilden, en, hoe dan ook, niet overtuigend heeft gemotiveerd waarom een uniforme forfaitaire correctie van 5 % moest worden toegepast voor de discrepanties van 2012 en voor die van 2011.