9.8.2011   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 204/19

(1)

Overeenkomstig artikel 6, lid 2, van Verordening (EG) nr. 510/2006 is het verzoek van Italië om goedkeuring van wijzigingen van het productdossier van de benaming „Parmigiano Reggiano” bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie  (2).

(2)

België, Denemarken en de in Bazel (Zwitserland) gevestigde „Association des Importateurs de fromage” (organisatie van kaasimporteurs) tekenden bezwaar aan tegen de registratie, overeenkomstig artikel 7, lid 1, van Verordening (EG) nr. 510/2006. Het bezwaar van België en Denemarken werd ontvankelijk verklaard op basis van artikel 7, lid 3, eerste alinea, onder a) en c), van vorengenoemde verordening. Het bezwaarschrift van de „Association des Importeurs de fromage” werd niet-ontvankelijk verklaard omdat het na het verstrijken van de toegestane termijn werd ingediend.

(3)

Bij brieven van 30 oktober 2009 heeft de Commissie de betrokken partijen verzocht op passende wijze overleg te plegen.

(4)

Het bezwaar van Denemarken luidde dat de eis dat de kaas met de benaming „Parmigiano Reggiano” voortaan in het afgebakende geografische gebied moest worden gesneden, geraspt en verpakt, van iedere rechtvaardiging was gespeend. Ten gevolge van de toelichtingen die Denemarken van Italië in het kader van vorengenoemd overleg mocht ontvangen, heeft dit land zijn bezwaar ingetrokken.

(5)

Ook het bezwaar van België luidde dat de eis dat de kaas met de benaming „Parmigiano Reggiano” voortaan in het afgebakende geografische gebied moest worden gesneden, geraspt en verpakt, van iedere rechtvaardiging was gespeend.

(6)

Aangezien België en Italië geen akkoord hebben bereikt binnen een termijn van zes maanden, moet de Commissie een besluit nemen volgens de in artikel 7, lid 5, derde alinea, en in artikel 15, lid 2, van Verordening (EG) nr. 510/2006 bedoelde procedure.

(7)

In punt 3.6 van het enig document legt Italië er de nadruk op dat „vorengenoemde verplichting is ingegeven door de omstandigheid dat de identificatietekens van de „Parmigiano Reggiano” die op het onaangesneden kaaswiel nog aanwezig zijn, op de geraspte kaas of de porties niet meer aanwezig of niet meer zichtbaar zijn; de verplichting wordt dus verklaard door de behoefte om de oorsprong van het voorverpakte product te garanderen. Een andere verklaring voor vorengenoemde verplichting is dat moet worden gegarandeerd dat de porties zo spoedig mogelijk nadat de kaas in stukken is gesneden, worden verpakt en dat hierbij op zodanige wijze tewerk moet worden gegaan dat de kaas niet uitdroogt en niet oxideert en de oorspronkelijke organoleptische kenmerken van de „Parmigiano Reggiano” dus niet verloren gaan. Met name wanneer een stuk uit het kaaswiel wordt gesneden valt de bescherming die door de korst wordt geboden weg want, sterk uitgedroogd als ze is, biedt deze korst een perfecte afweer tegen omgevingsinvloeden.”.

(8)

Volgens de Commissie is een dergelijke rechtvaardiging die ten doel heeft de oorsprong van het betrokken product te garanderen, het product op optimale wijze te controleren en er de fysische en organoleptische kenmerken van te vrijwaren van dien aard dat niet kan worden gewaagd van een kennelijke dwaling van de bevoegde Italiaanse instanties.

(9)

Bovendien heeft België in zijn bezwaarschrift verwezen naar artikel 7, lid 3, onder c), van Verordening (EG) nr. 510/2006. Volgens dat artikel zijn alleen de bezwaarschriften ontvankelijk „[…] [die] aantonen dat de registratie van de voorgestelde naam schade toebrengt aan een bestaande geheel of gedeeltelijk identieke naam of een handelsmerk, of aan bestaande producten die, te rekenen vanaf de in artikel 6, lid 2, genoemde datum van bekendmaking, ten minste vijf jaar legaal op de markt zijn”.

(10)

België heeft geen concrete gegevens overgelegd met betrekking tot de schade die Belgische ondernemingen eventueel zouden kunnen lijden ten gevolge van de inwerkingtreding van het gewijzigde productdossier.

(11)

Het is evenwel algemeen bekend dat er inderdaad buiten het afgebakende geografische gebied ondernemingen zijn die zich toeleggen op het snijden en/of verpakken van de kaas met de benaming „Parmigiano Reggiano”. Op grond van artikel 13, lid 3, van Verordening (EG) nr. 510/2006 kan in dit opzicht „… een overgangsperiode van maximaal vijf jaar worden ingesteld wanneer een bezwaar ontvankelijk is verklaard op grond van het feit dat bij de registratie van de voorgestelde naam schade zou worden toegebracht aan bestaande producten die sinds ten minste vijf jaar vóór de in artikel 6, lid 2, bedoelde datum van bekendmaking (van bedoelde verordening) legaal op de markt zijn”. Rekening houdend met name met aangegane contractuele verplichtingen die nog moeten worden nagekomen en met de noodzakelijke geleidelijke aanpassing van de markt aan het gewijzigde productdossier van de benaming „Parmigiano Reggiano”, lijkt het opportuun om in dit geval voor de ondernemingen die niet gevestigd zijn in het in het productdossier van de „Parmigiano Reggiano” vastgestelde afgebakende geografische gebied, in een overgangsperiode van één jaar te voorzien aangezien deze ondernemingen vóór 16 april 2009 gedurende ten minste vijf jaar de kaas met de benaming „Parmigiano Reggiano” op legale wijze buiten het vorengenoemde afgebakende geografische gebied hebben gesneden en verpakt. Deze overgangsperiode is even lang als die welke door Italië wordt toegestaan aan ondernemingen die de kaas weliswaar op het Italiaanse grondgebied maar niet in het afgebakende geografische gebied snijden en verpakken.

(12)

In het licht van deze elementen moeten de wijzigingen worden goedgekeurd en moet een overgangsperiode van één jaar worden ingesteld.

(13)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor beschermde geografische aanduidingen en oorsprongsbenamingen,