(1)

In artikel 43 van Verordening (EU) 2022/2065 wordt de Commissie verplicht om aanbieders van zeer grote onlineplatforms en zeer grote onlinezoekmachines jaarlijkse toezichtsvergoedingen in rekening te brengen, waarvan het totaalbedrag alle vooraf in redelijkheid te bepalen kosten moet dekken die de Commissie maakt voor de toezichthoudende taken uit hoofde van die verordening.

(2)

Bij de bepaling van de geraamde kosten voor de in jaar n in rekening gebrachte toezichtsvergoedingen moet rekening worden gehouden met alle personele middelen die de Commissie in jaar n+1 inzet voor de verrichting van de in artikel 43, lid 2, van Verordening (EU) 2022/2065 bedoelde taken, waaronder ambtenaren, tijdelijke en contractuele medewerkers en gedetacheerde nationale deskundigen. Rekening houdend met het feit dat de raming betrekking heeft op toekomstige kosten, moet deze worden gebaseerd op de gemiddelde kosten, uitgedrukt in voltijdequivalenten, vermeerderd met de gemiddelde toepasselijke sociale bijdragen en operationele uitgaven in verband met deze personele middelen. Deze operationele uitgaven moeten derhalve de gemiddelde kosten omvatten die worden gemaakt om een voltijdequivalent van personeel in de IT- en fysieke infrastructuur van de Commissie te laten werken, bijvoorbeeld zoals regelmatig bepaald door de diensten van de Commissie in het kader van de berekening van de gemiddelde personeelskosten in het kader van de financiële memoranda.

(3)

Naast bovengenoemde kosten voor personele middelen moet de Commissie ook andere exploitatiekosten en administratieve uitgaven ramen die specifiek verband houden met de verrichting van de in artikel 43, lid 2, van Verordening (EU) 2022/2065 bedoelde taken, waaronder onderzoek, de inschakeling van deskundigen, enquêtes, dienstreizen, de organisatie van bijeenkomsten of de ontwikkeling of het gebruik van specifieke software- of IT-tools of -diensten. In de jaarlijkse raming van het totaalbedrag moet bovendien rekening worden gehouden met het verschil tussen de geraamde kosten en de werkelijke kosten van het voorgaande jaar, zoals die blijken uit het door de Commissie vastgestelde jaarverslag.

(4)

Het totaalbedrag van de jaarlijks door de Commissie geraamde kosten moet door de aanbieders van zeer grote onlineplatforms en zeer grote onlinezoekmachines worden opgebracht door middel van de toezichtsvergoedingen die elk kalenderjaar in rekening worden gebracht voor de aangewezen diensten waarvoor de toezichtsvergoeding verschuldigd is. Om de samenhang met de aanwijzingsbesluiten ingevolge artikel 33, lid 4, van Verordening (EU) 2022/2065 te waarborgen, moet(en) onder een aanbieder van een of meer aangewezen diensten de partij(en) worden verstaan waaraan het desbetreffende aanwijzingsbesluit of de desbetreffende aanwijzingsbesluiten ingevolge artikel 33, lid 4, van Verordening (EU) 2022/2065 is of zijn gericht. Wanneer het ingevolge artikel 33, lid 4, van Verordening (EU) 2022/2065 vastgestelde besluit tot meer dan één rechtspersoon is gericht, moeten alle partijen waaraan dat besluit is gericht hoofdelijk aansprakelijk zijn voor de betaling van de toezichtsvergoeding voor die dienst of diensten.

(5)

Tot de diensten die in een bepaald jaar n in aanmerking moeten worden genomen, moeten ook de diensten behoren waarvoor reeds aan het begin van het jaar de verplichtingen voor zeer grote onlineplatforms en zeer grote onlinezoekmachines golden, alsmede de diensten waarvoor gedurende dat kalenderjaar een besluit tot aanwijzing of een besluit tot beëindiging van de aanwijzing van kracht zal worden, rekening houdend met het feit dat beide categorieën besluiten vier maanden nadat zij ingevolge artikel 33, lid 6, van Verordening (EU) 2022/2065 aan de aanbieder zijn meegedeeld, van kracht worden. Die termijn moet worden berekend overeenkomstig de algemene regels van Verordening (EEG, Euratom) nr. 1182/71 van de Raad (2) houdende vaststelling van de regels die van toepassing zijn op termijnen, data en aanvangs- en vervaltijden.

(6)

De Commissie moet bij de vaststelling van het totaalbedrag van de toezichtsvergoeding die jaarlijks aan elke aanbieder in rekening wordt gebracht eerst een basisbedrag per aangewezen dienst bepalen. Het basisbedrag per dienst moet worden verkregen door de voor jaar n+1 geraamde totale jaarlijkse kosten te delen door alle in jaar n in aanmerking genomen aangewezen diensten. Bij de bepaling van het basisbedrag moet rekening worden gehouden met het aantal dagen waarop in jaar n de aanwijzing van kracht was. Om vervolgens te waarborgen dat de individuele toezichtsvergoedingen in verhouding staan tot de omvang van de aangewezen dienst, zoals die blijkt uit het gemiddelde aantal maandelijkse actieve afnemers in de Unie, moet de Commissie op het basisbedrag een coëfficiënt toepassen die evenredig is met het aantal actieve afnemers dat blijkt uit de beschikbare informatie.

(7)

Overeenkomstig artikel 43, lid 5, van Verordening (EU) 2022/2065 is een aanbieder van de aangewezen dienst of diensten in geen geval een toezichtsvergoeding verschuldigd waarvan het totaalbedrag zijn economische capaciteit te boven gaat en meer bedraagt dan 0,05 % van zijn wereldwijde jaarlijkse netto-inkomsten. Een verwijzing naar netto-inkomsten, die totale inkomsten minus kosten van de aanbieder met zich meebrengt, moet ervoor zorgen dat rekening wordt gehouden met het vermogen van de aanbieder om te betalen, ook in het geval van verlieslijdende aanbieders. Om dit maximum overeenkomstig toepasselijke standaarden voor financiële verslaglegging te bepalen, moet worden verwezen naar het begrip “totale wereldwijde winst” in het voorgaande boekjaar, die moet worden bepaald op basis van de beste beschikbare cijfers van de aanbieder, blijkend uit de financiële jaarrekeningen, zoals aan de Commissie meegedeeld. Derhalve moet worden verwezen naar de internationale standaarden voor financiële verslaglegging die van toepassing zijn overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1606/2002 van het Europees Parlement en de Raad (3), indien deze door de betrokken aanbieder worden gebruikt, of, in het andere geval, naar de financiële overzichten die zijn opgesteld overeenkomstig de rapportageverplichtingen die gelden krachtens Richtlijn 2013/34/EU van het Europees Parlement en de Raad (4). Wanneer noch internationale standaarden voor financiële verslaglegging, noch Richtlijn 2013/34/EU van toepassing zijn of is op de betrokken aanbieder, moet worden verwezen naar elke andere standaard voor verslaglegging van een derde land die op die aanbieder van toepassing is, waaronder een standaard voor verslaglegging van een derde land die gelijkwaardig wordt geacht aan internationale standaarden voor financiële verslaglegging of enige andere standaard voor verslaglegging van een derde land die in algemene zin aanvaardbaar kan worden geacht voor de toepassing van andere wetgeving van de Unie. Wanneer een aanbieder een geconsolideerde jaarrekening heeft, is de geconsolideerde wereldwijde winst van het concern waarvan die aanbieder deel uitmaakt de beste maatstaf voor de economische capaciteit van die aanbieder en diens vermogen om de toezichtsvergoeding te voldoen, aangezien de aanbieder over de financiële middelen van het concern kan beschikken om het totaalbedrag te dragen van de vergoeding die in rekening wordt gebracht voor alle door die aanbieder aangeboden diensten.

(8)

Indien het basisbedrag dat aan een bepaalde aanbieder in rekening wordt gebracht, of de som van de desbetreffende basisbedragen wanneer een bepaalde aanbieder meer dan één aangewezen dienst aanbiedt, de algemene maximumgrens te boven gaat, moet de uiteindelijke toezichtsvergoeding die aan die aanbieder in rekening wordt gebracht, dienovereenkomstig worden verlaagd. Om te waarborgen dat in alle gevallen de totale jaarlijkse kosten worden opgebracht middels de toezichtsvergoedingen die over alle aangewezen diensten worden geheven, moet het restbedrag dat door de toepassing van de algemene maximumgrens niet aan aanbieders in rekening wordt gebracht, worden opgebracht door de overige aanbieders die onder de maximumgrens zijn gebleven, naar evenredigheid met de formule voor de toerekening van het basisbedrag. De toerekening van restbedragen aan andere aanbieders van aangewezen diensten na toepassing van de algemene maximumgrens moet worden herhaald tot er geen bedrag meer resteert.

(9)

Overeenkomstig artikel 43, lid 3, van Verordening (EU) 2022/2065 stelt de Commissie jaarlijks individuele uitvoeringshandelingen vast waarin het individuele bedrag wordt bepaald van de toezichtsvergoeding die aan elke aanbieder in rekening moet worden gebracht voor de aangewezen dienst of diensten waarvoor in dat kalenderjaar de toezichtsvergoeding verschuldigd is. De jaarlijkse procedure voor de heffing van de vergoeding moet derhalve zodanig worden georganiseerd dat die uitvoeringshandelingen worden vastgesteld nadat de totale jaarlijkse kosten, die de basis zullen vormen voor de berekening van het totale bedrag van de in rekening te brengen toezichtvergoedingen, zijn vastgesteld zoals aangegeven in het voorbereidende document van de Commissie dat overeenkomstig artikel 41, lid 8, van Verordening (EU, Euratom) 2018/1046 van het Europees Parlement en de Raad (5) over de financiële regels van toepassing op de algemene begroting van de Unie bij de ontwerpbegroting is gevoegd. Bovendien kunnen de afzonderlijke uitvoeringshandelingen pas na een bepaalde datum worden vastgesteld, wanneer het aantal en de omvang kunnen worden vastgesteld van de aangewezen diensten waarop de toezichtvergoedingen van toepassing zijn. In de procedure moet ook rekening worden gehouden met de economische capaciteit in termen van winst van de overeenkomstige aanbieders zoals vastgesteld op basis van de door de betrokken aanbieder verstrekte informatie. Bovendien moet het voorlopige bedrag van de in rekening te brengen vergoeding aan de betrokken aanbieder worden meegedeeld voordat een uitvoeringsbesluit door de Commissie wordt vastgesteld, om die aanbieder in de gelegenheid te stellen op dat voorlopige bedrag te reageren en met die reactie rekening te kunnen houden bij de uiteindelijke vaststelling van de toezichtsvergoeding. Na bestudering van de ingediende opmerkingen moet de Commissie de overeenkomstige uitvoeringshandeling vaststellen tot vaststelling van de individuele toezichtvergoeding die overeenkomstig artikel 98 van Verordening (EU, Euratom) 2018/1046 als schuldvordering verschuldigd is en die aan het einde van datzelfde kalenderjaar moet worden betaald, zodat de nodige middelen beschikbaar zijn om de geraamde kosten voor het volgende jaar te dekken.

(10)

Bij niet-betaling binnen de in de uitvoeringshandelingen bepaalde termijn moet invordering plaatsvinden van het onbetaalde bedrag, tezamen met een achterstandsrente waarvan de rentevoet het door de Europese Centrale Bank op haar basisherfinancieringstransacties toegepaste percentage is, vermeerderd met 3,5 procentpunten, overeenkomstig artikel 99, lid 2, van Verordening (EU, Euratom) 2018/1046.

(11)

Om verantwoording en transparantie te waarborgen van de kosten die de Commissie heeft gemaakt en de inkomsten die zij heeft verkregen voor de toezichthoudende taken die zij verricht krachtens Verordening (EU) 2022/2065, brengt de Commissie daarvan jaarlijks verslag uit aan het Europees Parlement en de Raad en maakt zij dat verslag op haar website bekend. Om te waarborgen dat de raming van kosten en de voor dat jaar werkelijk gemaakte specifieke toezichtskosten met elkaar overeenkomen, moeten in het verslag de desbetreffende bedragen specifiek worden vergeleken, op basis van de betalingen die in de desbetreffende periode daadwerkelijk zijn verricht voor elke betrokken categorie van kosten als bedoeld in artikel 43, lid 2, van Verordening (EU) 2022/2065 en van de eventuele betalingsverplichtingen die gedurende dat jaar zijn aangegaan, ook naar aanleiding van gedurende dat jaar gegeven rechterlijke beslissingen. Verschillen tussen het geraamde bedrag en de werkelijk gemaakte kosten mogen niet van invloed zijn op het bedrag aan toezichtsvergoedingen dat voor het desbetreffende jaar in rekening wordt gebracht, maar moeten in de volgende raming worden verwerkt door de totale geraamde kosten voor jaar n+2 te verminderen met een eventueel overschot of door de totale geraamde kosten voor jaar n+2 te vermeerderen met een eventueel tekort.

(12)

In de kostenraming moeten de kosten worden vermeld die naar verwachting in het volgende kalenderjaar zullen worden gemaakt, om te waarborgen dat vooraf voldoende middelen aan de Commissie beschikbaar zullen worden gesteld. In de periode vanaf de inwerkingtreding van Verordening (EU) 2022/2065 tot 1 januari 2024 zal de Commissie krachtens artikel 43, lid 2, van Verordening (EU) 2022/2065 reeds kosten hebben gemaakt of voornemens zijn te maken die niet door een eerdere toezichtvergoeding konden worden gedekt en derhalve in het algemeen moesten worden gedekt door andere kredieten die zijn opgenomen in de goedgekeurde begroting van de Unie voor 2023. Met het oog op de vaststelling van de totale vergoedingen die in 2023 in rekening moeten worden gebracht, kunnen derhalve alleen kosten die niet reeds door bestaande kredieten in de algemene begroting van de Unie voor 2023 worden gedekt, worden toegevoegd aan de voor 2024 geraamde kosten, overeenkomstig de informatie in het overzicht bij de raming. Voor de vaststelling van eventuele overschotten of tekorten die in de volgende raming in aanmerking moeten worden genomen, mag in het eerste verslag aan het Europees Parlement en de Raad derhalve alleen rekening worden gehouden met de kosten die zijn gemaakt in 2022 sinds de inwerkingtreding van Verordening (EU) 2022/2065 en in 2023 en die nog niet door bestaande kredieten werden gedekt,