1.1.

voor de EU: de Europese Commissie, in voorkomend geval via de delegatie van de EU in Madagaskar;

1.2.

voor de Republiek Madagaskar: het Ministerie van Visbestanden en Visserij.

3.1.

Onder Malagassische visserijzone wordt verstaan: de delen van de Malagassische wateren waarin vissersvaartuigen van de Europese Unie op grond van een machtiging van Madagaskar visserijactiviteiten mogen uitoefenen.

3.2.

Alle bepalingen van het protocol en de bijlage zijn uitsluitend van toepassing binnen de grenzen van de in aanhangsel 3 aangegeven visserijzone van Madagaskar, op voorwaarde dat tevens de volgende bepalingen worden nageleefd:

2.1.

De EU dient bij Madagaskar voor elk vaartuig dat op grond van de overeenkomst wil vissen, elektronisch een vismachtigingsaanvraag in, met een kopie aan de EU-delegatie in Madagaskar.

2.2.

De aanvragen worden ingediend overeenkomstig het in aanhangsel 1 van deze bijlage opgenomen formulier.

2.3.

Elke eerste vismachtigingsaanvraag en elke aanvraag naar aanleiding van een wijziging van de technische kenmerken van het betrokken vaartuig moeten vergezeld gaan van:

2.4.

Voor vaartuigen waarvan de technische kenmerken niet zijn gewijzigd, gaat de aanvraag tot verlenging van een vismachtiging in het kader van het huidige protocol uitsluitend vergezeld van het bewijs van betaling van het geanticipeerde forfaitaire visrecht.

3.1.

De visrechten voor vaartuigen voor de tonijnvisserij met de zegen en vaartuigen voor de visserij met de drijvende beug, uitgedrukt in EUR per ton in de visserijzone van Madagaskar gevangen vis, worden als volgt vastgesteld:

3.2.

De vismachtigingen worden afgegeven na overmaking van de volgende geanticipeerde forfaitaire visrechten aan de bevoegde nationale autoriteiten:

3.3.

De forfaitaire visrechten omvatten alle nationale en lokale belastingen, met uitzondering van de havengelden, de rechten voor aanlanding, de rechten voor overlading en de kosten van geleverde diensten.

4.1.

Na ontvangst van de in punt 2 bedoelde vismachtigingsaanvragen, heeft Madagaskar 20 werkdagen de tijd om de vismachtigingen af te geven voor alle vissersvaartuigen van de Europese Unie waarvan de aanvraag in overeenstemming wordt bevonden met de punten 2.2, 2.3 en 2.4.

4.2.

Madagaskar zendt originele vismachtigingen onmiddellijk via de EU-delegatie in Madagaskar toe aan de reders of hun gemachtigde agent.

4.3.

Aan de EU-delegatie en aan de reders of hun gemachtigde agent wordt elektronisch een kopie van de vismachtiging toegezonden. Die aan boord gehouden kopie is geldig gedurende een periode van maximaal 60 kalenderdagen na de datum van afgifte van de vismachtiging. Na die periode moet de originele vismachtiging aan boord worden gehouden.

5.1.

De vismachtiging wordt voor een specifiek vaartuig afgegeven en is niet overdraagbaar.

5.2.

In geval van aangetoonde overmacht, zoals verlies of langdurige immobilisatie van een vaartuig vanwege ernstige technische averij, kan de vismachtiging van een bepaald vaartuig op verzoek van de EU echter worden vervangen door een nieuwe machtiging op naam van een ander vaartuig van dezelfde categorie als het te vervangen vaartuig, zonder dat hiervoor nieuwe visrechten hoeven te worden betaald.

5.3.

In dat geval worden de totale vangsten van beide vaartuigen in de visserijzone van Madagaskar opgeteld om eventuele aanvullende betalingen te bepalen.

5.4.

De reder van het te vervangen vaartuig of diens gemachtigde agent zendt de geannuleerde vismachtiging via de EU-delegatie in Madagaskar terug aan het Visserijcontrolecentrum (VCC) van Madagaskar.

5.5.

De nieuwe vismachtiging gaat in op de datum waarop de geannuleerde vismachtiging aan het VCC van Madagaskar wordt terugbezorgd. De EU-delegatie wordt in kennis gesteld van de overdracht van de vismachtiging.

6.1.

De vismachtigingen worden opgesteld voor een jaarlijkse periode.

6.2.

De looptijd van de vismachtigingen kan worden verlengd.

6.3.

Indien de voorlopige toepassing niet op 1 januari 2015 aanvangt, wordt voor de bepaling van het begin van de geldigheidsduur van de vismachtigingen onder jaarlijkse periode verstaan:

—

de originele vismachtiging; in afwachting van de ontvangst van de originele vismachtiging wordt de in punt 4.3 van dit hoofdstuk bedoelde kopie van de vismachtiging gedurende een periode van 60 kalenderdagen als rechtsgeldig beschouwd;

—

het vaarbewijs van het vaartuig of een gelijkwaardig document dat door de autoriteiten van de vlaggenstaat is afgegeven;

—

het capaciteitsplan van het vaartuig in de vorm van bijgewerkte tekeningen of beschrijvingen van de indeling van het vissersvaartuig, en met name het aantal visruimen, met vermelding van de opslagcapaciteit in kubieke meter.

8.1.

Op verzoek van de EU en na onderzoek door de Malagassische autoriteiten machtigt Madagaskar de vissersvaartuigen van de Europese Unie met een vismachtiging zich te laten bijstaan door ondersteuningsvaartuigen.

8.2.

De ondersteuningsvaartuigen moeten de vlag van een EU-lidstaat voeren en mogen niet voor de visvangst zijn uitgerust. Bijtanken en overlading van de vangsten worden niet als ondersteuning beschouwd.

8.3.

De in dit hoofdstuk bedoelde procedure voor toezending van de vismachtigingsaanvragen geldt ook voor de ondersteuningsvaartuigen, voor zover deze procedure op deze vaartuigen toepasselijk is. Madagaskar stelt de lijst van gemachtigde ondersteuningsvaartuigen op en deelt deze onverwijld mee aan de EU.

8.4.

De rechten voor ondersteuningsvaartuigen bedragen 3 500 EUR per jaar.

1.

Vissersvaartuigen van de Europese Unie die in de visserijzone van Madagaskar mogen vissen, leven alle technische instandhoudingsmaatregelen, de resoluties en aanbevelingen van de IOTC en de toepasselijke vigerende Malagassische wetgeving na.

2.

In de technische notities in aanhangsel 2 van deze bijlage worden per visserijcategorie de voor de visserijzone, het vistuig en de bijvangsten geldende technische instandhoudingsmaatregelen voor EU-vissersvaartuigen met een vismachtiging vastgesteld.

3.

Tijdens de visserijactiviteiten in de Malagassische visserijzone wordt het gebruik van visserijhulpmiddelen die het gedrag van over grote afstanden trekkende soorten veranderen en met name de concentratie van deze soorten in de nabijheid van of onder het visserijhulpmiddel stimuleren, beperkt tot drijvende, natuurlijke vis aantrekkende voorzieningen (FAD's) en drijvende, kunstmatige, ecologisch genoemde FAD's die zo zijn ontworpen, zijn gebouwd en worden gebruikt dat incidentele vangsten van walvisachtigen, haaien en schildpadden door middel van het visserijhulpmiddel worden vermeden. Deze visserijhulpmiddelen moeten zijn gemaakt van biologisch afbreekbaar materiaal. De hier bedoelde drijvende kunstmatige FAD's worden uitgezet en gebruikt in overeenstemming met de resoluties en aanbevelingen van de IOTC terzake.

1.1.

De kapitein van een vissersvaartuig van de Europese Unie dat in het kader van de overeenkomst vist, houdt een visserijlogboek bij dat in overeenstemming is met de toepasselijke resoluties van de IOTC voor vaartuigen voor de visserij met de drijvende beug en voor vaartuigen voor de zegenvisserij.

1.2.

Het visserijlogboek wordt door de kapitein ingevuld voor elke dag waarop het vaartuig in de visserijzone van Madagaskar aanwezig is.

1.3.

De kapitein noteert elke dag de gevangen en aan boord gehouden hoeveelheid van elke soort (die wordt aangeduid met de FAO-drielettercode) in het visserijlogboek, uitgedrukt in kilogram levend gewicht, of in voorkomend geval, in aantal exemplaren. Voor de belangrijkste soorten vermeldt de kapitein ook de nulvangsten, de bijvangsten en de teruggeworpen hoeveelheden.

1.4.

Het visserijlogboek wordt leesbaar ingevuld, in blokletters, en ondertekend door de kapitein.

1.5.

De kapitein is verantwoordelijk voor de juistheid van de in het visserijlogboek vermelde gegevens.

2.1.

De kapitein meldt de vangsten van het vaartuig door toezending aan Madagaskar van de tijdens de aanwezigheid in de visserijzone van Madagaskar ingevulde visserijlogboeken.

2.2.

In afwachting van de invoering van het in punt 3 van dit deel bedoelde elektronische communicatiesysteem worden de visserijlogboeken als volgt ingediend:

2.3.

De kapitein doet de EU en de bevoegde autoriteit van de vlaggenstaat een kopie van alle visserijlogboeken toekomen. De kapitein verzendt eveneens een kopie van alle visserijlogboeken:

2.4.

Wanneer het vaartuig tijdens de geldigheidsduur van zijn vismachtiging terugkeert naar de visserijzone van Madagaskar, geeft dit aanleiding tot een nieuwe vangstaangifte.

2.5.

Worden de bepalingen inzake de vangstaangifte niet nageleefd, dan kan Madagaskar de vismachtiging van het betrokken vaartuig opschorten totdat de ontbrekende vangsten zijn aangegeven, en de reder de sanctie opleggen waarin de geldende Malagassische wetgeving voorziet. In geval van recidive kan Madagaskar de verlenging van de vismachtiging weigeren.

2.6.

Madagaskar stelt telkens wanneer het aan de reder meedeelt welke sanctie het in dit verband heeft opgelegd, ook de EU daarvan in kennis.

4.1.1.

Indien het in punt 3 van dit deel bedoelde elektronische systeem voor de melding van visserijgegevens niet operationeel is, deelt de EU Madagaskar vóór het einde van de derde maand van elk kwartaal voor elke in dit protocol vastgestelde categorie de vangst- en inspanningsgegevens (aantal zeedagen) voor de maanden van het voorgaande kwartaal mee volgens het modelformulier in aanhangsel 5 van deze bijlage.

4.1.2.

Deze geaggregeerde gegevens uit de visserijlogboeken worden als voorlopig beschouwd totdat de EU een jaarlijkse eindafrekening van de vangsten en inspanningen meedeelt.

4.2.1.

Voor alle vaartuigen voor de tonijnvisserij met de zegen en alle vaartuigen voor de visserij met de drijvende beug die in de visserijzone van Madagaskar mogen vissen, stelt de EU per soort en per maand een jaarlijkse vangst- en inspanningsaangifte (aantal zeedagen) vast op basis van de door de nationale overheidsinstanties van de vlaggenstaten gevalideerde vangstgegevens en na analyse door de bovengenoemde EU-instituten voor het onderzoek met betrekking tot de visbestanden in de vorm van kruiscontroles van de beschikbare gegevens in de visserijlogboeken, de aanlandingsaangiften, de verkoopdocumenten en in voorkomend geval de wetenschappelijke waarnemingsverslagen.

4.2.2.

De door de EU-instituten voor het onderzoek met betrekking tot de visbestanden gehanteerde methodologie voor de analyse van de omvang en de samenstelling van de vangsten in de visserijzone van Madagaskar wordt gedeeld met de Unité Statistique Thonière d'Antisaranana, het VCC van Madagaskar en de Direction de la Statistique et de la Programmation van het Ministerie van Visbestanden en Visserij van Madagaskar.

5.1.

Op basis van de in punt 4.2 van dit deel bedoelde jaarlijkse vangst- en inspanningsaangiften stelt de EU voor elk EU-vaartuig voor de tonijnvisserij met de zegen en voor elk EU-vaartuig voor de visserij met de drijvende beug dat het voorgaande jaar in de visserijzone van Madagaskar mocht vissen, een eindafrekening vast van de visrechten die het vaartuig verschuldigd is voor het visseizoen van het voorgaande kalenderjaar.

5.2.

De EU dient de jaarlijkse vangst- en inspanningsaangifte en de eindafrekening van de visrechten bij Madagaskar ter bevestiging in vóór 31 juli van het jaar dat volgt op het jaar waarin de vangsten zijn gedaan.

5.3.

Madagaskar stelt de EU in kennis van de ontvangst van deze aangiften en die afrekening en kan de EU om een nadere toelichting vragen.

5.4.

Madagaskar kan de jaarlijkse vangst- en inspanningsaangifte en de eindafrekening van de visrechten op basis van bewijsstukken betwisten binnen een termijn van 30 werkdagen na de in punt 5.3 van dit deel bedoelde datum van kennisgeving.

5.5.

Valt de eindafrekening hoger uit dan het voor de vismachtiging overgemaakte geanticipeerde forfaitaire visrecht, dan maakt de reder het saldo uiterlijk op 30 september van het lopende jaar aan Madagaskar over. Is het bedrag van de eindafrekening lager dan het geanticipeerde forfaitaire visrecht, dan wordt het verschil niet aan de reder terugbetaald.

1.

De kapiteinen van de vissersvaartuigen van de Europese Unie die in het kader van dit protocol actief zijn in de visserijzone van Madagaskar, stellen de bevoegde autoriteiten van Madagaskar ten minste drie uur van tevoren in kennis van hun voornemen om de visserijzone van Madagaskar binnen te varen of te verlaten.

2.

De kapiteinen van de vaartuigen die hun voornemen om de Malagassische visserijzone binnen te varen of te verlaten meedelen, moeten onverminderd deel 2 van aanhangsel 8 terzelfder tijd ook opgave doen van hun positie en de geschatte hoeveelheden van elke gevangen en reeds aan boord aanwezige soort (aangeduid met de FAO-drielettercode), uitgedrukt in kilogram levend gewicht of, in voorkomend geval, in aantal stuks. Deze mededelingen moeten per e-mail, per fax of per radiobericht worden toegezonden aan de in aanhangsel 9 vermelde adressen.

3.

De Malagassische autoriteiten bevestigen per e-mail dat zij de elektronische mededeling hebben ontvangen.

4.

Vaartuigen die hun aanwezigheid niet bij het VCC van Madagaskar hebben gemeld en bij de uitoefening van visserijactiviteiten worden betrapt, worden beschouwd als vaartuigen zonder vismachtiging en kunnen worden bestraft volgens de vigerende Malagassische wetgeving.

5.

Het e-mailadres, de fax- en telefoonnummers en de radiocoördinaten van het VCC van Madagaskar worden bij de vismachtiging gevoegd.

6.

Madagaskar brengt de EU en de betrokken vaartuigen onverwijld op de hoogte van elke wijziging in het e-mailadres, het faxnummer of de radiofrequentie.

1.

Elke vorm van overlading op zee is verboden.

2.

Nadat het VCC van Madagaskar daarvoor vooraf toestemming heeft gegeven, mag een overlading in de wateren van Madagaskar in een daartoe aangewezen Malagassische haven plaatsvinden onder toezicht van visserijinspecteurs van Madagaskar.

3.

De aangewezen vissershavens waar overlading in Madagaskar is toegestaan, zijn Antsiranana (voor vaartuigen voor de visserij met de zegen) en Toliary, Ehoala, Toamasina en Mahajanga (voor vaartuigen voor de visserij met de drijvende beug).

4.

De reder van een vissersvaartuig van de Europese Unie, of diens vertegenwoordiger, die in een Malagassische haven wil aanlanden of overladen, stelt het VCC en terzelfderijd de havenautoriteit in Madagaskar ten minste 72 uur van tevoren in kennis van:

5.

Na onderzoek van de in punt 4 van dit deel vermelde gegevens verleent het VCC van Madagaskar binnen 24 uur na de kennisgeving aan de reder of aan diens vertegenwoordiger toestemming voor overlading of aanlanding.

6.

Overladen en aanlanden worden beschouwd als het verlaten van de visserijzone van Madagaskar. In dit verband zijn de bepalingen van deel 2 van dit hoofdstuk van toepassing.

7.

Na de aanlanding of overlading deelt de reder of diens vertegenwoordiger mee of het voornemen bestaat om de visserijactiviteiten in de visserijzone van Madagaskar voort te zetten of om de visserijzone van Madgaskar te verlaten.

8.

Een overlading of aanlanding die niet met de punten 1 tot en met 7 van dit deel in overeenstemming is, is verboden in de visserijzone van Madagaskar. Overtredingen worden bestraft met de sancties waarin de geldende wetgeving van Madagaskar voorziet.

9.

Overeenkomstig de toepasselijke IOTC-resolutie worden de bijvangsten van EU-vaartuigen voor de visserij met de zegen die in een haven van Madagaskar aanlanden, zoveel mogelijk beschikbaar gesteld aan plaatselijke verwerkingsbedrijven tegen plaatselijke marktprijzen. Op verzoek van de reders van vissersvaartuigen van de Europese Unie verstrekken de regionale departementen van het Ministerie van Visbestanden en Visserij van Madagaskar een lijst met de contactgegevens van de plaatselijke verwerkingsbedrijven.

10.

De EU-vaartuigen voor de tonijnvisserij die vrijwillig hun vangsten in een haven van Madagaskar aanlanden, krijgen een korting van 5 EUR per ton in de visserijzone van Madagaskar gevangen vis op het in hoofdstuk II, punt 3.1, van deze bijlage vermelde visrecht voor de visserijcategorie waartoe het betrokken vaartuig behoort. Worden de visserijproducten aan een visverwerkingsfabriek van Madagaskar verkocht, dan wordt een extra korting van 5 EUR per ton toegekend.

1.1.

Vissersvaartuigen van de Europese Unie met een vismachtiging zijn uitgerust met een satellietvolgsysteem (Vessel Monitoring System — VMS) dat hun positie ieder uur automatisch meedeelt aan het visserijcontrolecentrum (VCC) van hun vlaggenstaat.

1.2.

Elk positiebericht is opgesteld volgens het model in aanhangsel 7 bij deze bijlage en bevat:

1.3.

De eerste na het binnenvaren van de Malagassische visserijzone geregistreerde positie wordt aangeduid met de code „ENT”. Alle daaropvolgende posities worden aangeduid met de code „POS”, met uitzondering van de eerste na het verlaten van de visserijzone van Madagaskar geregistreerde positie, die wordt aangeduid met de code „EXI”.

1.4.

Het VCC van de vlaggenstaat zorgt ervoor dat de positieberichten automatisch worden verwerkt en, in voorkomend geval, elektronisch worden doorgestuurd. De positieberichten moeten op een beveiligde manier worden geregistreerd en drie jaar lang worden bewaard.

2.1.

De kapitein vergewist zich ervan dat het VMS-systeem van zijn vaartuig te allen tijde volledig operationeel is en dat de positieberichten correct worden doorgestuurd naar het VCC van de vlaggenstaat.

2.2.

EU-vaartuigen met een defect VMS-systeem mogen de visserijzone van Madagaskar niet binnenvaren.

2.3.

Bij uitval na het binnenvaren van de Malagassische visserijzone wordt het VMS-systeem van het vaartuig binnen vijftien dagen hersteld of vervangen. Lukt dat niet binnen die termijn, dan mag het vaartuig niet langer in de visserijzone van Madagaskar vissen.

2.4.

Vaartuigen die met een defect VMS-systeem in de Malagassische visserijzone vissen, versturen hun positieberichten ten minste om de vier uur per e-mail, radiobericht of fax naar het VCC van de vlaggenstaat en van Madagaskar overeenkomstig punt 1.2 van dit deel.

3.1.

Het VCC van de vlaggenstaat stuurt de positieberichten van de betrokken vaartuigen automatisch door naar het VCC van Madagaskar. De VCC's van de vlaggenstaat en van Madagaskar wisselen hun e-mailadres uit en stellen elkaar onmiddellijk in kennis van iedere wijziging daarvan.

3.2.

De verzending van de positieberichten tussen de VCC's van de vlaggenstaat en Madagaskar geschiedt elektronisch via een beveiligd communicatiesysteem.

3.3.

Het VCC van Madagaskar stelt het VCC van de vlaggenstaat en de Europese Unie in kennis van iedere onderbreking in de ontvangst van de opeenvolgende positieberichten van een vaartuig met een vismachtiging dat niet heeft gemeld dat het de visserijzone zou verlaten.

4.1.

Madagaskar verzekert zich ervan dat zijn elektronische uitrusting compatibel is met die van het VCC van de vlaggenstaat en stelt de Europese Unie onmiddellijk in kennis van elk probleem bij de transmissie en de ontvangst van positieberichten met als doel zo snel mogelijk een technische oplossing te vinden.

4.2.

Eventuele geschillen worden door de gemengde commissie beslecht.

4.3.

De kapitein wordt verantwoordelijk geacht voor iedere bewezen manipulatie van het VMS-systeem van het vaartuig die tot doel heeft de werking ervan te verstoren of de positieberichten te vervalsen. Inbreuken worden bestraft met de in de geldende wetgeving van Madagaskar vastgestelde sancties.

5.1.

Op basis van gefundeerde aanwijzingen voor een overtreding kan het VCC van Madagaskar bij het VCC van de vlaggenstaat een verzoek, met kopie aan de EU, richten om het interval voor het versturen van de positieberichten van een vaartuig voor een bepaalde onderzoeksperiode te verlagen tot dertig minuten.

5.2.

Het VCC van Madagaskar moet deze stavingselementen overleggen aan het VCC van de vlaggenstaat en aan de EU.

5.3.

Het VCC van de vlaggenstaat stuurt de positieberichten onmiddellijk volgens de nieuwe frequentie door naar het VCC van Madagaskar.

5.4.

Het VCC van Madagaskar stelt het VCC van de vlaggenstaat en de EU onmiddellijk in kennis van het einde van de inspectieprocedure.

5.5.

Aan het einde van de onderzoeksperiode stelt het VCC van Madagaskar het VCC van de vlaggenstaat en de Europese Unie in kennis van de eventuele follow-up.

1.1.

Beide partijen erkennen het belang van het nakomen van de verplichtingen van de toepasselijke IOTC-resoluties met betrekking tot het programma van wetenschappelijke waarnemers.

1.2.

Om de naleving van deze resoluties te waarborgen, zijn de bepalingen inzake waarnemers als volgt:

1.3.

Op vaartuigen met een tonnage van 100 BT of minder zijn de bepalingen van dit deel niet van toepassing.

2.1.

Bij afgifte van de vismachtigingen wordt door Madagaskar een lijst opgesteld en, in voorkomend geval, bijgewerkt van vaartuigen die zijn geselecteerd om een waarnemer aan boord te nemen, zulks met inachtneming van het bepaalde in punt 1.2.2.

2.2.

Madagaskar zendt deze lijst onmiddellijk na de opstelling of bijwerking ervan per e-mail naar de EU. Als een van de aangewezen vaartuigen vanwege veiligheidsvoorschriften, en met name die welke verband houden met piraterij, aantoonbaar te weinig ruimte heeft, passen de Europese Unie en Madagaskar de lijst van geselecteerde vaartuigen op grond daarvan aan, zulks onverminderd het bepaalde in punt 1.2.1.

2.3.

Zodra de lijst van vaartuigen die zijn aangewezen om een waarnemer aan boord te nemen, definitief vaststaat, brengt Madagaskar de reders of hun gemachtigde agent van de schepen die tijdens hun aanwezigheid in de visserijzone van Madagaskar een waarnemer aan boord moeten nemen, daarvan gelijktijdig op de hoogte.

2.4.

Zodra de Malagassische autoriteiten samen met de reder van het geselecteerde vaartuig de inschepingsdatum overeenkomstig punt 7.2 van dit deel hebben vastgesteld, stelt Madagaskar de EU en de betrokken reder of diens gemachtigde agent in kennis van de naam en de contactgegevens van de aangewezen waarnemer.

2.5.

Madagaskar stelt de EU en de betrokken EU-reders of hun vertegenwoordiger van elke wijziging met betrekking tot de aangewezen vaartuigen en waarnemers onverwijld in kennis overeenkomstig de punten 2.1 en 2.3 van dit deel.

2.6.

Madagaskar en de EU trachten, in samenwerking met de andere kuststaten in het zuidwestelijke deel van de Indische Oceaan, tot een gecoördineerde regionale tenuitvoerlegging van de waarnemingsprogramma's, met name op initiatief van de IOTC, te komen.

2.7.

Een vissersvaartuig van de Europese Unie dat overeenkomstig punt 2.1 is aangewezen om een waarnemer aan boord te nemen, is van die verplichting vrijgesteld indien er al een waarnemer aan boord is die daar gedurende de gehele geplande periode verblijft, mits die waarnemer:

2.8.

De waarnemer blijft niet langer aan boord van het vaartuig dan nodig is om zijn taken te verrichten.

3.1.

Onverminderd de gecoördineerde regionale waarnemersprogramma's als bedoeld in punt 2.6 van dit deel, betaalt de reder voor elke waarnemer die door Madagaskar is aangewezen om aan boord van een vissersvaartuig van de Europese Unie te worden genomen, een bijdrage van 20 EUR per dag dat de waarnemer aan boord is. Dit bedrag komt ten goede aan het door het Malagassische VCC beheerde waarnemersprogramma.

3.2.

De kosten van inscheping en ontscheping tussen de haven waar de Malagassische waarnemer aan boord of van boord gaat en diens woonplaats in Madagaskar komen ten laste van de reder.

5.1.

De voorwaarden voor het aan boord nemen van de waarnemer, en met name de duur van zijn aanwezigheid aan boord, worden in onderling overleg tussen de reder of zijn gemachtigde agent en Madagaskar vastgesteld.

5.2.

De waarnemer wordt aan boord als een officier behandeld. Voor zijn verblijf aan boord wordt evenwel rekening gehouden met de technische structuur van het vaartuig.

5.3.

De kosten van het verblijf en de maaltijden van de waarnemer aan boord van het vaartuig zijn voor rekening van de reder.

5.4.

De kapitein neemt binnen de grenzen van zijn bevoegdheid de nodige maatregelen om de fysieke en morele veiligheid van de waarnemer te waarborgen.

5.5.

De waarnemer beschikt over alle faciliteiten die nodig zijn voor de uitoefening van zijn taken. De kapitein van het vaartuig zorgt ervoor dat de waarnemer toegang heeft tot de communicatiemiddelen, tot de documenten aan boord, tot de documenten die verband houden met de visserijactiviteiten van het vaartuig, en met name het visserijlogboek, het verwerkingslogboek en het navigatieboek, en tot de delen van het vaartuig die rechtstreeks verband houden met de uitoefening van zijn taken.

—

zorgt de waarnemer ervoor dat hij de visserijactiviteiten niet onderbreekt of hindert;

—

gaat hij zorgvuldig om met de goederen en installaties aan boord;

—

bewaart de waarnemer geheimhouding over alle aan het vaartuig toebehorende documenten.

7.1.

De waarnemer gaat in een door de reder gekozen haven aan boord.

7.2.

De reder of zijn vertegenwoordiger stelt Madagaskar tien dagen vóór het aan boord nemen van de waarnemer in kennis van de datum, het tijdstip en de haven van inscheping. Indien de waarnemer in een ander land aan boord gaat, zijn de reis- en doorreiskosten (met inbegrip van de kosten van verblijf en maaltijden) tot de haven van inscheping voor rekening van de reder.

7.3.

Als de waarnemer zich niet binnen twaalf uur na de vastgestelde datum en tijd meldt, wordt de reder automatisch ontheven van zijn plicht die waarnemer aan boord te nemen. Het vaartuig mag de haven dan verlaten en zijn visserijactiviteiten aanvangen.

7.4.

Indien de waarnemer niet in een haven van Madagaskar van boord gaat, komen de reis- en doorreiskosten tot zijn Malagassische woonplaats (met inbegrip de kosten van verblijf en maaltijden) voor rekening van de reder.

7.5.

Indien het vaartuig zich niet op het afgesproken tijdstip in een vooraf vastgestelde haven bevindt om een waarnemer aan boord te nemen, komen de kosten die ontstaan doordat de waarnemer in de haven moet wachten (verblijf en maaltijden), ten laste van de reder.

7.6.

Indien het vaartuig niet opdaagt, kan Madagaskar de vismachtiging van dat vaartuig opschorten en de in de geldende wetgeving van Madagaskar vastgestelde sancties toepassen, tenzij het om een aan het VCC gemeld geval van overmacht gaat. In dit laatste geval komt de reder met de Malagassische autoriteiten een nieuwe datum overeen waarop de waarnemer aan boord wordt genomen, en mag het vaartuig geen visserijactiviteiten in de visserijzone van Madagaskar verrichten totdat de waarnemer daadwerkelijk aan boord gaat. Madagaskar stelt de EU en de reder onverwijld in kennis van de maatregelen die in het kader van dit punt zijn genomen.

8.1.

De waarnemer verricht de volgende taken:

8.2.

Tijdens de activiteiten van het vaartuig in de visserijzone van Madagaskar deelt de waarnemer zijn waarnemingen dagelijks mee per radiobericht, fax of e-mail en geeft hij daarbij ook de aan boord aanwezige hoeveelheden hoofd- en bijvangst op, en voert hij ook eventuele andere taken in opdracht van het Malagassische VCC uit.

9.1.

Alvorens het vaartuig te verlaten, legt de waarnemer de kapitein van het vaartuig een verslag van zijn waarnemingen voor. De kapitein van het vaartuig mag opmerkingen toevoegen aan het verslag van de waarnemer. Het verslag wordt ondertekend door de waarnemer en door de kapitein, die een kopie van dat verslag ontvangt. Wanneer de kapitein het waarnemersverslag weigert te ondertekenen, schrijft hij in dat verslag de redenen van die weigering, met de vermelding „weigert te ondertekenen”.

9.2.

De waarnemer zendt zijn verslag toe aan het VCC van Madagaskar, dat binnen 15 werkdagen na het van boord gaan van de waarnemer een kopie doet toekomen aan de EU.

1.

Vissersvaartuigen van de Europese Unie met een vismachtiging worden op zee of in de haven, op de kade of op de rede in de visserijzone van Madagaskar geïnspecteerd door vaartuigen en inspecteurs van Madagaskar die voor de controle van de visserij zijn beëdigd.

2.

Alvorens aan boord te gaan, stellen de inspecteurs van Madagaskar de kapitein van het vissersvaartuig van de Europese Unie in kennis van hun besluit om een inspectie uit te voeren. De inspectie wordt verricht door de visserijinspecteurs zelf. Vóór de inspectie moeten de inspecteurs hun identiteit, kwalificatie en opdracht aantonen.

3.

De inspecteurs blijven niet langer aan boord van de vissersvaartuigen van de Europese Unie dan nodig is om de inspectietaken te verrichten. Zij voeren de inspectie zo uit dat deze zo weinig mogelijk gevolgen heeft voor het vaartuig, de visserijactiviteit en de lading.

1.1.

Van elke inbreuk die in de visserijzone van Madagaskar is gepleegd door een EU-vissersvaartuig met een vismachtiging overeenkomstig deze bijlage en die het voorwerp is van een inbreukkennisgeving, is in een inspectieverslag melding gemaakt.

1.2.

Bij een inbreuk die in de visserijzone van Madagaskar door een EU-vissersvaartuig is gepleegd, wordt de kennisgeving van de inbreuk en de aan de kapitein of het visserijbedrijf opgelegde accessoire sancties rechtstreeks aan de reder toegezonden overeenkomstig de in de geldende wetgeving van Madagaskar vastgestelde procedures.

1.3.

Een kopie van het inspectieverslag en van de inbreukkennisgeving wordt door Madagaskar binnen 72 uur aan de EU elektronisch toegezonden.

1.4.

De ondertekening van het inspectieverslag door de kapitein laat het recht van verweer van de reder tegen de vastgestelde inbreuk onverlet.

2.1.

Indien ten aanzien van een EU-vissersvaartuig een inbreuk wordt vastgesteld, kan dit vaartuig, als de geldende Malagassische wetgeving daarin voorziet, worden verplicht zijn visserijactiviteit te beëindigen en zich, wanneer het zich op zee bevindt, naar een haven van Madagaskar te begeven.

2.2.

Madagaskar stelt de Europese Unie binnen 24 uur elektronisch in kennis van de aanhouding van een EU-vissersvaartuig. De kennisgeving vermeldt de reden voor de aanhouding en/of de opbrenging en gaat vergezeld van bewijsmateriaal betreffende de betrokken inbreuk.

2.3.

Alvorens tegen het vaartuig, de kapitein, de bemanning of de lading maatregelen te nemen, met uitzondering van maatregelen voor het veiligstellen van bewijsstukken, belegt Madagaskar binnen één werkdag na de kennisgeving van de aanhouding van het vaartuig een informatiebijeenkomst waarop de feiten die tot de aanhouding van het vaartuig hebben geleid, worden toegelicht en de eventuele verdere stappen worden uiteengezet. Aan deze informatiebijeenkomst kan een vertegenwoordiger van de vlaggenstaat en van de reder van het vaartuig deelnemen.

3.1.

De op de geconstateerde inbreuk toe te passen sanctie wordt door Madagaskar overeenkomstig de bepalingen van de geldende Malagassische wetgeving vastgesteld.

3.2.

Wanneer voor de afhandeling van de inbreuk een gerechtelijke procedure vereist is, wordt vóór de inleiding daarvan en voor zover de inbreuk geen strafbaar feit inhoudt, getracht een schikking tussen de Malagassische autoriteiten en het EU-vaartuig tot stand te brengen waarin de aard en de hoogte van de sanctie worden bepaald. De schikkingsprocedure wordt uiterlijk 72 uur na de kennisgeving van de aanhouding van het vaartuig afgesloten.

3.3.

Een vertegenwoordiger van de vlaggenstaat van het vissersvaartuig en van de Europese Unie kan aan deze schikkingsprocedure deelnemen.

4.1.

Indien geen minnelijke schikking tot stand komt en de inbreuk aan de bevoegde gerechtelijke instantie wordt voorgelegd, stelt de reder van het vaartuig dat de inbreuk heeft gepleegd, een bankgarantie bij een door Madagaskar opgegeven bank ter hoogte van een door Madagaskar vast te stellen bedrag dat de kosten van de aanhouding, de geschatte boetesom en de eventuele compenserende vergoedingen dekt. De bankgarantie wordt vrijgegeven wanneer de gerechtelijke procedure is voltooid.

4.2.

Na het vonnis wordt de bankgarantie vrijgegeven en zo snel mogelijk aan de reder terugbetaald:

4.3.

Madagaskar stelt de Europese Unie binnen acht dagen na het vonnis in kennis van de resultaten van de gerechtelijke procedure.

2.1.

Kapiteins van EU-vissersvaartuigen die een vissersvaartuig waarnemen dat mogelijk IOO-visserijactiviteiten uitoefent, mogen zoveel mogelijk gegevens over deze waarneming verzamelen.

2.2.

Deze informatie wordt onverwijld en gelijktijdig toegezonden aan het VCC van Madagaskar en aan de bevoegde autoriteiten van de vlaggenstaat van het vaartuig van waar de waarneming is verricht. Zodra deze bevoegde autoriteiten de desbetreffende informatie hebben ontvangen, sturen zij deze elektronisch door naar de EU.

2.3.

De EU stuurt deze op haar beurt door naar Madagaskar.

1.

De reders van de vissersvaartuigen van de Europese Unie die in het kader van dit protocol actief zijn, streven ernaar onderdanen van Madagaskar of, indien dat niet mogelijk is, van andere ACS-landen aan te monsteren voor de visserij in de visserijzone van Madagaskar. Het aantal Malagassische zeelieden dat op elk vissersvaartuig van de Europese Unie wordt aangemonsterd, bedraagt minimaal twee voor vaartuigen voor de visserij met de zegen en minimaal één voor vaartuigen voor de visserij met de drijvende beug van meer dan 100 BT.

2.

Reders die het in punt 1 genoemde minimumaantal aan te monsteren Malagassische zeelieden niet halen, betalen een forfaitair bedrag van 20 EUR per dag per niet-aangemonsterde zeeman.

3.

De verklaring van de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO) over de fundamentele beginselen en rechten op het werk is van rechtswege van toepassing op zeelieden die op vissersvaartuigen van de Europese Unie zijn aangemonsterd. Het gaat daarbij met name om de vrijheid van vereniging, om de erkenning van het recht op collectieve onderhandeling van werknemers en om de bestrijding van discriminatie in arbeid en beroep.

4.

De arbeidsovereenkomsten van de Malagassische zeelieden, waarvan de bevoegde Malagassische autoriteiten en de ondertekenende partijen een afschrift ontvangen, worden gesloten tussen de vertegenwoordiger(s) van de reders en de zeelieden en/of hun vakverenigingen of vertegenwoordigers. Op grond van deze overeenkomsten zijn de zeelieden overeenkomstig de geldende Malagassische wetgeving aangesloten bij de op hen van toepassing zijnde socialezekerheidsregeling, met inbegrip van een levens-, ziekte- en ongevallenverzekering.

5.

De gage van de Malagassische zeelieden komt ten laste van de reder. De gage moet in onderling overleg tussen de reders of hun vertegenwoordigers en de zeelieden en/of hun vakverenigingen of vertegenwoordigers worden vastgesteld. De bezoldigingsvoorwaarden voor de zeelieden mogen echter niet ongunstiger zijn dan die welke in Madagaskar gelden, en evenmin onder de IAO-normen liggen.

6.

De door reders van vissersvaartuigen van de Europese Unie aangemonsterde zeelieden moeten zich daags vóór de afgesproken datum van aanmonstering melden bij de kapitein van het aangewezen vaartuig. Indien de zeeman zich niet op de voor de aanmonstering vastgestelde datum en tijd meldt, wordt de reder automatisch ontheven van zijn plicht die zeeman aan te monsteren.

7.

De kosten van inscheping of ontscheping tussen de haven waar de Malagassische zeeman aan boord of van boord gaat en diens woonplaats in Madagaskar komen ten laste van de reder.