1.

L-Artikolu 27 tar-Regolament (UE) Nru 604/2013 tal-Parlament Ewropew u tal-Kunsill tas-26 ta’ Ġunju 2013 li jistabbilixxi l-kriterji u l-mekkaniżmi biex ikun iddeterminat liema hu l-Istat Membru responsabbli biex jeżamina applikazzjoni għall-protezzjoni internazzjonali iddepożitata għand wieħed mill-Istati Membri minn ċittadin ta’ pajjiż terz jew persuna apolida (iktar ’il quddiem ir-“Regolament Dublin III”) (1), jekk ikun il-każ moqri flimkien mal-Artikoli 47 u 51(1) tal-Karta tad-Drittijiet Fundamentali tal-Unjoni Ewropea, iżda fid-dawl tad-dispożizzjonijiet tad-Direttiva tal-Kunsill 2003/86/KE dwar id-dritt għal riunifikazzjoni tal-familja (2), għandu jiġi interpretat fis-sens li l-Istat Membru rikjest huwa obbligat li jiggarantixxi lill-applikanti, inklużi tfal, li jirrisjedu fl-Istat Membru rikjedenti u li jitolbu li jiġu ttrasferiti skont l-Artikoli 8, 9 jew 10 tar-Regolament Dublin III, jew lill-membri tal-familja tagħhom li jirrisjedu fl-Istat rikjest fis-sens tal-Artikoli 8, 9 jew 10 tal-imsemmi regolament, rimedju effettiv quddiem waħda mill-qrati tiegħu kontra ċ-ċaħda tal-applikazzjoni għal teħid ta’ inkarigu?

2.

Fil-każ ta’ risposta fin-negattiv għad-domanda a.1:

F’dan il-każ, fl-assenza ta’ leġiżlazzjoni suffiċjenti fir-Regolament Dublin III, id-dritt għal rimedju effettiv imsemmi fl-ewwel domanda jirriżulta direttament mill-Artikolu 47 tal-Karta, jekk ikun il-każ moqri flimkien mal-Artikoli 7, 9 u 33 tal-Karta (ara s-sentenzi tas-7 ta’ Ġunju 2016, Ghezelbash, C-63/15, punti 51 u 52 (3), u tas-26 ta’ Lulju 2017, Mengesteab, C-670/16, EU:C:2017:587, punt 58 (4))?

3.

Fil-każ ta’ risposta fl-affermattiv għad-domanda a.1 jew għad-domanda a.2:

L-Artikolu 47 tal-Karta, jekk ikun il-każ moqri flimkien mal-prinċipju ta’ kooperazzjoni leali (ara s-sentenza tat-13 ta’ Novembru 2018, X u X, C--47/17 u C-48/17 (5)), għandu jiġi interpretat fis-sens li l-Istat Membru rikjest għandu l-obbligu li jinforma lill-Istat Membru rikjedenti dwar rikors tal-applikanti għal ażil kontra ċ-ċaħda tal-applikazzjoni għal teħid ta’ inkarigu u li l-Istat Membru rikjedenti għandu l-obbligu, sal-eżitu negattiv tal-proċedura ta’ rikors, li ma jagħti l-ebda deċiżjoni fuq il-mertu rigward l-applikazzjoni għal ażil tal-applikanti?

4.

Fil-każ ta’ risposta fl-affermattiv għad-domanda a.1 jew għad-domanda a.2:

F’sitwazzjoni bħal dik f’din il-kawża, l-Artikolu 47 tal-Karta, jekk ikun il-każ b’teħid inkunsiderazzjoni tal-valuri espressi fil-premessa 5 tar-Regolament Dublin III, għandu jiġi interpretat fis-sens li huwa jobbliga lill-qrati tal-Istat Membru rikjest li jiggarantixxu l-protezzjoni ġudizzjarja fil-forma ta’ proċedura ta’ urġenza? Huma stabbiliti perijodi li fihom il-qrati tal-Istat Membru rikjest għandhom jagħtu deċiżjoni dwar ir-rikors?

1.

It-tielet subparagrafu tal-Artikolu 21(1) tar-Regolament Dublin III, moqri flimkien mal-Artikolu 5(2) tar-Regolament (KE) Nru 1560/2003 kif emendat bir-Regolament ta’ Implimentazzjoni tal-Kummissjoni (UE) Nru 118/2014 tat-30 ta’ Jannar 2014 li jemenda r-Regolament (KE) Nru 1560/2003 li jistabbilixxi regoli dettaljati għall-applikazzjoni tar-Regolament tal-Kunsill (KE) Nru 343/2003 li jistabbilixxi l-kriterji u l-mekkaniżmi biex jiġi determinat l-Istat Membru responsabbli biex jeżamina applikazzjoni għall-protezzjoni internazzjonali ppreżentata f’wieħed mill-Istati Membri minn ċittadin ta’ pajjiż terz (6) (iktar ’il quddiem ir-“Regolament ta’ Implimentazzjoni”), jipproduċi, fil-prinċipju, trasferiment ta’ responsabbiltà, li ma jistax jiġi kkontestat, lill-Istat Membru rikjedenti, jekk l-Istat Membru rikjest jiċħad fit-termini stabbiliti kemm it-talba inizjali tal-Istat Membru rikjedenti kif ukoll it-talba għal eżami mill-ġdid (ara s-sentenza tat-13 ta’ Novembru 2018, X u X, C-47/17 u C-48/17, EU:C:2018:900, punt 80)?

2.

Fil-każ ta’ risposta fl-affermattiv għad-domanda b.1:

Dan huwa wkoll il-każ meta d-deċiżjonijiet ta’ ċaħda tal-Istat Membru rikjest ikunu illegali?

3.

Fil-każ ta’ risposta fin-negattiv għad-domanda b.2:

L-applikant għal ażil jista’, fl-Istat Membru rikjedenti, jinvoka kontra l-Istat Membru rikjest trasferiment ta’ responsabbiltà illegali (minħabba n-nuqqas ta’ osservanza ta’ kriterji ta’ responsabbiltà fil-qasam tar-riunifikazzjoni tal-familja – Artikoli 8 sa 11 u 16, kif ukoll l-Artikolu 17(2) tar-Regolament Dublin III)?

1.

L-Artikolu 7(2) u l-Artikolu 20(1) tar-Regolament Dublin III għandhom jiġu interpretati fis-sens li huma ma jeskludux l-applikabbiltà tad-dispożizzjonijiet tal-Kapitolu III u tal-implimentazzjoni ta’ proċedura ta’ teħid ta’ inkarigu skont il-Kapitolu VI, Taqsima II tar-Regolament Dublin III meta l-applikanti kienu diġà ppreżentaw applikazzjoni għal ażil fl-Istat Membru rikjedenti u fejn din ġiet inizjalment miċħuda minħabba inammissibbiltà minn dan l-Istat Membru abbażi tal-Artikolu 33(2)(c), moqri flimkien mal-Artikolu 38 tad-Direttiva 2013/32/UE tal-Parlament Ewropew u tal-Kunsill tas-26 ta’ Ġunju 2013 dwar proċeduri komuni għall-għoti u l-irtirar tal-protezzjoni internazzjonali (7), iżda fejn, minn dak iż-żmien, pereżempju minħabba s-sospensjoni de facto tad-Dikjarazzjoni UE-Turkija tat-18 ta’ Marzu 2016 (ara Answer given by Ms Johansson on behalf of the European Commission Question reference: P-000604/2021, tal-1 ta’ Ġunju 2021), inbdiet proċedura ta’ applikazzjoni sussegwenti ammissibbli fl-Istat Membru rikjedenti?

2.

Fil-każ ta’ risposta fin-negattiv għad-domanda c.1:

Fis-sitwazzjoni deskritta fid-domanda c.1, l-Artikolu 7(2) u l-Artikolu 20(1) tar-Regolament Dublin III għandhom jiġu interpretati fis-sens li ma jeskludux l-applikabbiltà tad-dispożizzjonijiet tal-Kapitolu III u tal-implimentazzjoni ta’ proċedura ta’ teħid ta’ inkarigu skont il-Kapitolu IV, Taqsima II, tar-Regolament Dublin III f’każijiet fejn huma applikabbli kriterji ta’ responsabbiltà fil-qasam ta’ riunifikazzjoni tal-familja (Artikoli 8 sa 11 u 16 tar-Regolament Dublin III)?

3.

L-Artikolu 17(2) tar-Regolament Dublin III jibqa’ applikabbli meta l-applikanti jkunu diġà ppreżentaw applikazzjoni għal ażil fl-Istat Membru rikjedenti u din tkun ġiet inizjalment miċħuda minħabba inammissibbiltà minn dan l-Istat skont l-Artikolu 33(2)(c), moqri flimkien mal-Artikolu 38 tad-Direttiva 2013/32, iżda fejn, minn dak iż-żmien, pereżempju minħabba s-sospensjoni de facto tad-Dikjarazzjoni UE-Turkija tat-18 ta’ Marzu 2016 (ara Answer given by Ms Johansson on behalf of the European Commission Question reference: P-000604/2021, tal-1 ta’ Ġunju 2021), inbdiet proċedura ta’ applikazzjoni sussegwenti ammissibbli fl-Istat Membru rikjedenti?

4.

Fil-każ ta’ risposta fl-affermattiv għad-domanda c.3:

L-Artikolu 17(2) tar-Regolament Dublin III jagħti lill-applikanti għal ażil dritt suġġettiv li jista’ jiġi invokat fl-Istat Membru rikjest? Għal dan il-għan, jeżistu rekwiżiti tad-dritt tal-Unjoni rigward l-eżerċizzju tas-setgħa diskrezzjonali tal-awtoritajiet nazzjonali, bħar-rispett tal-unità tal-familja, l-aħjar interessi tal-wild, jew dan huwa rregolat biss mid-dritt nazzjonali?