Προσφυγή της TV Danmark A/S και της Kanal 5 Denmark Ltd. κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, που ασκήθηκε στις 13 Αυγούστου 2004

(Υπόθεση T-336/04)

(2004/C 262/95)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Οι εταιρίες TV Danmark A/S, Κοπεγχάγη, Δανία, και Kanal 5 Denmark Ltd., Hounslow, Ηνωμένο Βασίλειο, εκπροσωπούμενες από τους δικηγόρους D. Vandermeersch, K. Karl και H. Peytz, με τόπο επιδόσεων στο Λουξεμβούργο, άσκησαν ενώπιον του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στις 13 Αυγούστου 2004 προσφυγή κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Πρωτοδικείο:

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα:

Στην προσβαλλόμενη απόφαση, η Επιτροπή ανέφερε ότι, μεταξύ 1995 και 2002, ο δανικός τηλεοπτικός σταθμός TV2/DANMARK έλαβε κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 87, παράγραφος 1, ΕΚ. Η Επιτροπή συνήγαγε ότι η ενίσχυση είναι συμβατή με την κοινή αγορά σύμφωνα με το άρθρο 86, παράγραφος 2, ΕΚ, εκτός από το ποσό των 628,2 εκατομμυρίων δανικών κορωνών (DKK) που χορηγήθηκε επιπλέον και πρέπει να επιστραφεί από τον TV 2/DANMARK A/S.

Οι προσφεύγουσες ζητούν την ακύρωση του άρθρου 1 της αποφάσεως, κατά το μέτρο που ανέφερε ότι ένα μέρος της ενισχύσεως είναι συμβατό με την κοινή αγορά. Οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι η Επιτροπή, θεσπίζοντας το τμήμα αυτό της ως άνω αποφάσεως, παρέβη τα άρθρα 86, παράγραφος 2, 87 και 88 ΕΚ, καθώς και το Πρωτόκολλο που προσαρτάται στη συνθήκη ΕΚ για το σύστημα δημόσιας ραδιοτηλεόρασης στα κράτη μέλη.

Οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι η Επιτροπή παρέβη τα άρθρα 87 και 88 ΕΚ, καθόσον, αφού διαπίστωσε ότι η ενίσχυση ήταν νέα ενίσχυση, θεώρησε παρά ταύτα ότι η ενίσχυση (εξαιρουμένου του ποσού που χορηγήθηκε επιπλέον) ήταν συμβατή με την κοινή αγορά, ενώ έπρεπε να διαπιστώσει την έλλειψη νομιμότητας της ενισχύσεως στο σύνολό της, λόγω μη κοινοποιήσεως.

Περαιτέρω, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η Επιτροπή παρέβη τα άρθρα 86, παράγραφος 2, 87 και 88 ΕΚ και το πρωτόκολλο, καθόσον θεώρησε ότι όλες οι δαπάνες του TV2 σχετίζονται με υποχρεώσεις δημόσιας υπηρεσίας και μπορούσαν, ως εκ τούτου, να χρηματοδοτηθούν από το κράτος, παρά την έλλειψη αρκούντως ακριβούς ορισμού των υποχρεώσεων δημόσιας υπηρεσίας του TV2. Επίσης, η Επιτροπή παρέβη τα εν λόγω άρθρα, καθόσον ενέκρινε την κρατική ενίσχυση βάσει του κριτηρίου που συνίσταται στην εξέταση του αν ο TV2 επεδίωξε να «μεγιστοποιήσει τα έσοδα» και μετέθεσε στις προσφεύγουσες το βάρος της αποδείξεως. Η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, καθόσον δεν έλαβε υπόψη τα στοιχεία σύμφωνα με τα οποία ο TV2 συναγωνιζόταν έναν μεμονωμένο και ικανό επιχειρηματία προσφέροντας υπηρεσίες σε χαμηλότερο κόστος.

Επίσης, οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 86, παράγραφος 2, ΕΚ και το πρωτόκολλο, καθόσον ενέκρινε την ενίσχυση παρά τις αμφιβολίες της όσον αφορά την τιμολογιακή πολιτική του TV2 και το επίπεδο τιμών στη Δανία. Περαιτέρω, η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 86, παράγραφος 2, ΕΚ, καθόσον δεν εξέτασε αν τα καθαρά έξοδα του TV2 ήσαν ανάλογα προς τις υποχρεώσεις δημόσιας υπηρεσίας και καθόσον δέχθηκε την απουσία οποιουδήποτε δημοσίου ελέγχου στη Δανία ή, επικουρικώς, επαρκούς ελέγχου όσον αφορά την εκ μέρους του TV2 εκπλήρωση της αποστολής του ως δημόσιας υπηρεσίας.