29.9.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 339/11

1)

Εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2010/18 (1) σχετικά με την «Αναθεωρημένη συμφωνία-πλαίσιο για τη γονική άδεια», το οποίο καθορίζεται στη ρήτρα 1.2 της εν λόγω συμφωνίας-πλαισίου, η σχέση εργαζομένου-συνεταίρου ενός συνεταιρισμού, όπως η ρυθμιζόμενη στο άρθρο 80 του (ισπανικού) νόμου 27/99 περί Συνεταιρισμών και στο άρθρο 89 του Νόμου 8/2003 περί Συνεταιρισμών της Comunidad Valenciana (Περιφέρεια της Βαλένθια) η οποία, παρότι χαρακτηρίζεται από την εθνική νομοθεσία και νομολογία ως «εταιρική», θα μπορούσε, από απόψεως δικαίου της Ένωσης, να εκληφθεί ως «σύμβαση εργασίας»;

Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης επί του πρώτου ερωτήματος, τίθεται, επικουρικώς, το ακόλουθο ερώτημα:

2)

Έχει η ρήτρα 8.2 της «Αναθεωρημένης συμφωνίας-πλαισίου για τη γονική άδεια» (Οδηγία 2010/18) και, ειδικότερα, η διάταξη κατά την οποία «[η] εφαρμογή των παροχών της παρούσας συμφωνίας δεν αποτελεί, σε καμία περίπτωση, επαρκή αιτιολογία για την υποβάθμιση του γενικού επιπέδου προστασίας των εργαζομένων στον τομέα που καλύπτεται από την παρούσα συμφωνία», την έννοια ότι, ελλείψει ρητής μεταφοράς στο εσωτερικό δίκαιο από το κράτος μέλος της οδηγίας 2010/18, δεν είναι δυνατόν να περιορισθεί το πεδίο προστασίας που εν λόγω κράτος μέλος καθόρισε κατά τη μεταφορά της προγενέστερης οδηγίας 96/34 (2) στο εσωτερικό δίκαιο;

Στην περίπτωση και μόνον που δοθεί καταφατική απάντηση σε κάποιο από τα δύο ως άνω ερωτήματα, με αποτέλεσμα να γίνει δεκτό ότι η οδηγία 2010/18 εφαρμόζεται επί σχέσεως συνεταιριστικής εργασίας, όπως αυτή της προσφεύγουσας, κρίνεται σκόπιμη —για τους λόγους που θα εκτεθούν— η υποβολή των ακολούθων ερωτημάτων:

3)

Έχει η ρήτρα 6 της προσαρτηθείσας στην οδηγία 2010/18 νέας «Αναθεωρημένης συμφωνίας-πλαισίου για τη γονική άδεια» την έννοια ότι ο εθνικός κανόνας ή η εθνική συμφωνία περί μεταφοράς πρέπει να περιλαμβάνουν ρητώς την υποχρέωση των εργοδοτών να «εξετάζουν» και να «διεκπεραιώνουν» τα αιτήματα των εργαζομένων τους για «αλλαγή ωραρίου και όρων εργασίας», κατά την επανένταξη μετά την γονική άδεια, λαμβανομένων υπόψη τόσο των ιδίων αναγκών όσο και εκείνων των εργαζομένων, και ότι δεν μπορεί να θεωρηθεί πληρωθείσα η υποχρέωση μεταφοράς στο εσωτερικό δίκαιο, η οποία πραγματοποιείται μέσω εσωτερικού νομοθετικού ή εταιρικού κανόνα που εξαρτά την πραγματική άσκηση του δικαιώματος αυτού αποκλειστικώς από τη διακριτική και μόνον ευχέρεια του εργοδότη να κάνει δεκτά ή όχι τα εν λόγω αιτήματα;

4)

Έχει η ρήτρα 6 της «Αναθεωρημένης συμφωνίας-πλαισίου για τη γονική άδεια» —υπό το πρίσμα του άρθρου 3 της οδηγίας [2010/18] και των «τελικών διατάξεων» της ρήτρας 8 της συμφωνίας— την έννοια ότι, σε περίπτωση μη μεταφοράς στο εσωτερικό δίκαιο, παράγει «οριζόντιο άμεσο» αποτέλεσμα, ώστε να αποτελεί ελάχιστη κοινοτική προδιαγραφή;