31990R2048

*****

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΟΚ) αριθ. 2048/90 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

της 18ης Ιουλίου 1990

περί λεπτομερειών εφαρμογής του καθεστώτος ενίσχυσης υπέρ των μικροπαραγωγών βάμβακος

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας,

τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1152/90 του Συμβουλίου της 27ης Απριλίου 1990 για την καθιέρωση ειδικού καθεστώτος ενισχύσεως υπέρ των μικρών παραγωγών βάμβακος(1), και ιδίως το άρθρο 3 παράγραφος 2 και το άρθρο 7 παράγραφος 1,

Εκτιμώντας:

ότι το άρθρο 3 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1152/90 προβλέπει τον καθορισμό της μέγιστης εγγυημένης κοινοτικής έκτασης για τις τρεις περιόδους εμπορίας τις οποίες αφορά ο εν λόγω κανονισμός· ότι η έκταση αυτή ισούται με το μέσο όρο των εκτάσεων που είχαν αφιερώσει οι μικροί παραγωγοί στο βαμβάκι κατά τα έτη 1987 και 1988· ότι, λαμβανομένων υπόψη των στοιχείων που ανακοίνωσαν τα κράτη μέλη παραγωγής, είναι σκόπιμο να καθοριστεί η εν λόγω έκταση·

ότι η παράγραφος 1 του εν λόγω άρθρου 3 προβλέπει ότι η ενίσχυση χορηγείται για τις εκτάσεις που έχουν σπαρθεί και συγκομιστεί· ότι, για την ορθή λειτουργία του συστήματος χορήγησης ενίσχυσης, πρέπει να προβλεφθεί σύστημα ελέγχου που παρέχει τη δυνατότητα καθορισμού επιλέξιμων εκτάσεων για τη χορήγηση ενίσχυσης· ότι ενδείκνυται να προβλεφθεί ότι κάθε μικροπαραγωγός υποβάλλει αίτηση για τη χορήγηση ενίσχυσης που περιλαμβάνει τις ελάχιστες ενδείξεις οι οποίες παρέχουν τη δυνατότητα επαλήθευσης ότι οι εκτάσεις που αποτελούν το αντικείμενο της αίτησης για τη χορήγηση ενίσχυσης έχουν συγκομισθεί· ότι πρέπει να προβλεφθεί ότι ο εν λόγω έλεγχος πραγματοποιείται με δειγματοληψία και περιλαμβάνει επαρκώς αντιπροσωπευτικό αριθμό αιτήσεων χορήγησης ενίσχυσης· ότι ενδείκνυται να προβλεφθεί η πραγματοποίηση του εν λόγω ελέγχου επί τόπου· ότι, εντούτοις όσον αφορά τις αιτήσεις που υποβάλλονται στα πλαίσια της περιόδου εμπορίας 1989/90, πρέπει να προβλεφθεί, αντί του επιτοπίου ελέγχου, η επαλήθευση από τα κράτη μέλη του βαθμού στον οποίο υπάρχει αντιστοιχία μεταξύ των εκτάσεων που αποτελούν το αντικείμενο αιτήσεων για τη χορήγηση ενίσχυσης και των ποσοτήτων μη εκκοκκισμένου βάμβακος που έχουν τεθεί υπό έλεγχο στις επιχειρήσεις εκκοκκισμού·

ότι, προκειμένου να διασφαλιστεί η ορθή εφαρμογή του καθεστώτος ενίσχυσης, είναι σκόπιμο να προσδιοριστούν οι κυρώσεις που πρέπει να επιβάλλονται σε περίπτωση αίτησης για τη χορήγηση ενίσχυσης από παραγωγό που δεν δικαιούται ενισχύσεως επειδή υπερβαίνει το όριο της έκτασης των 2,5 εκταρίων που καλλιεργείται με βαμβάκι·

ότι το άρθρο 7 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1152/90 προβλέπει ότι η Επιτροπή διαπιστώνει κάθε υπέρβαση της μέγιστης εγγυημένης εκτάσεως και προσδιορίζει την ανάλογη μείωση του ποσού της ενισχύσεως· ότι, για να διευκολυνθεί η εν λόγω διαπίστωση και ο εν λόγω καθορισμός, πρέπει να προβλεφθεί ότι τα κράτη μέλη παραγωγής ανακοινώνουν στην Επιτροπή τις εκτάσεις που γίνονται δεκτές για τη χορήγηση ενίσχυσης, λαμβανομένου υπόψη του προαναφερθέντος καθεστώτος ελέγχου·

ότι, προκειμένου να μετριασθούν τα μειονεκτήματα που συνεπάγεται για τους ενδιαφερόμενους η καθυστερημένη καταβολή της ενίσχυσης πρέπει να προβλεφθούν προθεσμίες για τη διαπίστωση κάθε υπέρβασης της μέγιστης εγγυημένης έκτασης, για τον ενδεχόμενο προσδιορισμό της μείωσης του ποσού της ενίσχυσης και για την πληρωμή της εν λόγω ενίσχυσης·

ότι τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της Επιτροπής Διαχείρισης Λίνου και Κάναβης,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Η μέγιστη εγγυημένη κοινοτική έκταση βάμβακος που αναφέρεται στο άρθρο 3 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1152/90 καθορίζεται σε 73 093 εκτάρια.

Άρθρο 2

1. Η ενίσχυση χορηγείται αποκλειστικά για τις εκτάσεις:

α) οι οποίες έχουν πλήρως σπαρθεί και συγκομιστεί και για τις οποίες έχουν πραγματοποιηθεί οι συνήθεις καλλιεργητικές εργασίες ·

β) οι οποίες έχουν αποτελέσει το αντικείμενο:

- δήλωσης των εκτάσεων που έχουν σπαρθεί σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 8 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1201/89 της Επιτροπής (2),

- αίτησης για τη χορήγηση ενίσχυσης σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 3 του παρόντος κανονισμού.

2. Κάθε κράτος μέλος εγκρίνει την ενίσχυση αποκλειστικά για τις εκτάσεις που έχουν συγκομισθεί στο έδαφός του.

Άρθρο 3

1. Κάθε μικρός παραγωγός κατά την έννοια του άρθρου 4 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1152/90 υποβάλλει κάθε χρόνο αίτηση ενίσχυσης, μετά τη συγκομιδή και το αργότερο την 15η ημέρα μετά από την ημέρα θέσεως υπό έλεγχο που αναφέρεται στο άρθρο 9 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1201/89 του συνόλου της συγκομιδής του.

Εντούτοις, κάθε αίτηση πρέπει να υποβάλλεται το αργότερο στις 30 Απριλίου της εν λόγω περιόδου.

2. Για την περίοδο 1989/90, η υποβολή της δηλώσεως των εκτάσεων που έχουν σπαρθεί, η οποία αναφέρεται στο άρθρο 8 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1201/89, κατά περίπτωση, προσαρμοσμένη σύμφωνα με την παράγραφο 2 του εν λόγω άρθρου, ισοδυναμεί με αίτηση ενίσχυσης.

3. Εκτός από περίπτωση ανωτέρας βίας και με την επιφύλαξη της παραγράφου 1 δεύτερο εδάφιο, εάν η αίτηση ενίσχυσης υποβάλλεται:

- μεταξύ της 16ης και της 30ής ημέρας μετά από την ημέρα θέσεως υπό έλεγχο του συνόλου της συγκομιδής, χορηγείται το 66 % της ενίσχυσης,

- μεταξύ της 31ης και της 60ής ημέρας μετά από την ημέρα θέσεως υπό έλεγχο του συνόλου της συγκομιδής, χορηγείται το 33 % της ενίσχυσης.

4. Η αίτηση για τη χορήγηση ενίσχυσης που αναφέρεται στην παράγραφο 1 πρώτο εδάφιο, περιλαμβάνει τουλάχιστον τις ακόλουθες ενδείξεις:

- το ονοματεπώνυμο και τη διεύθυνση του δηλούντος,

- τη συγκομισθείσα έκταση σε εκτάρια και εκατόμετρα,

- την αναφορά στη δήλωση των εκτάσεων που έχουν σπαρθεί, η οποία αναφέρεται στο άρθρο 8 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1201/89,

- την κτηματογραφική αναφορά των εκτάσεων που έχουν σπαρθεί ή την ένδειξη που έχει αναγνωρισθεί ως ισοδύναμη από τον οργανισμό που είναι επιφορτισμένος με τον έλεγχο των εκτάσεων,

- τον τόπο αποθήκευσης του προϊόντος που έχει συγκομισθεί ή, εφόσον έχει παραδοθεί, το ονοματεπώνυμο και τη διεύθυνση του παραλήπτη.

Άρθρο 4

1. Ο οργανισμός που ορίζεται προς το σκοπό αυτό από το κράτος μέλος ελέγχει με δειγματοληψία ότι η έκταση που αποτελεί το αντικείμενο της αίτησης για τη χορήγηση ενίσχυσης έχει συγκομισθεί.

2. Ο έλεγχος που προβλέπεται στην παράγραφο 1 αφορά τουλάχιστον το 5 % των αιτήσεων για τη χορήγηση ενίσχυσης, λαμβανομένης υπόψη της γεωγραφικής κατανομής των συγκεκριμένων εκτάσεων.

Σε περίπτωση σημαντικών ανωμαλιών που αφορούν το 6 % ή περισσότερο των ελέγχων που έχουν πραγματοποιηθεί, τα κράτη μέλη ανακοινώνουν αμελλητί την πληροφορία αυτή στην Επιτροπή και καθορίζουν το ποσοστό που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο σε 15.

Άρθρο 5

1. Για το δειγματοληπτικό έλεγχο των αιτήσεων για τη χορήγηση ενίσχυσης στα πλαίσια της περιόδου εμπορίας 1989/90, ο οργανισμός ελέγχου επαληθεύει την αντιστοιχία μεταξύ των ποσοτήτων που έχουν τεθεί υπό έλεγχο σύμφωνα με το άρθρο 9 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1201/89 και εκείνων που έχουν ληφθεί εφαρμόζοντας στις εκτάσεις που αποτελούν το αντικείμενο αίτησης για τη χορήγηση ενίσχυσης, τη διαπιστωθείσα απόδοση για την εν λόγω περίοδο εμπορίας στη συγκεκριμένη περιοχή, κατά περίπτωση διαφοροποιημένη προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι εφαρμοζόμενοι τρόποι καλλιέργειας για την παραγωγή μη συσπόρου βάμβακος που έχει ποιότητα υγιή, ανόθευτη και σύμφωνη προς τα συναλλακτικά ήθη.

2. Εφόσον υπάρχουν ενδείξεις ότι η ποσότητα που έχει τεθεί υπό έλεγχο στην επιχείρηση εκκοκκισμού:

α) είναι ίση ή μεγαλύτερη από το 70 % της ποσότητας που προκύπτει από την εφαρμογή των αποδόσεων που αναφέρονται στην παράγραφο 1, ο αρμόδιος οργανισμός αποδέχεται, για τη χορήγηση ενίσχυσης, την έκταση που αναφέρεται στη δήλωση των εκτάσεων που έχουν σπαρθεί, ενδεχομένως προσαρμοσμένη·

β) είναι μικρότερη από το 70 % της ποσότητας που προκύπτει από την εφαρμογή των αποδόσεων που αναφέρονται στην παράγραφο 1, η έκταση που αναφέρεται στη δήλωση των εκτάσεων που έχουν σπαρθεί, ενδεχομένως προσαρμοσμένη και αφού πολλαπλασιαστεί επί έναν συντελεστή ο οποίος προκύπτει από τη διαίρεση των ποσοτήτων που έχουν τεθεί υπό έλεγχο με τις ποσότητες που προκύπτουν από την εφαρμογή της απόδοσης που αναφέρεται στην παράγραφο 1 μετά από μείωση κατά 30 %· εντούτοις, η ενίσχυση χορηγείται για την έκταση που αναφέρεται στη δήλωση των εκτάσεων που έχουν σπαρθεί, ενδεχομένως προσαρμοσμένη, αν έχει παρασχεθεί ικανοποιητική για το κράτος μέλος απόδειξη της συγκομιδής βάσει άλλων στοιχείων.

Άρθρο 6

1. Για το δειγματοληπτικό έλεγχο των αιτήσεων χορήγησης ενίσχυσης στα πλαίσια των περιόδων εμπορίας 1990/91 και 1991/92, πραγματοποιείται κυρίως επιτόπια επιθεώρηση. Ο εν λόγω έλεγχος πραγματοποιείται το αργότερο έξι εβδομάδες μετά την υποβολή της αίτησης ενίσχυσης.

2. Ο έλεγχος περιλαμβάνει μέτρηση των εκτάσεων που έχουν συγκομισθεί. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 7, μπορεί να πραγματοποιηθεί συμπληρωματικός έλεγχος σύμφωνα με το άρθρο 5, ιδίως σε περίπτωση αμφιβολίας σχετικά με τη συγκομισθείσα έκταση.

3. Για κάθε επιθεώρηση συντάσσονται πρακτικά στα οποία πρέπει να αναφέρεται, ενδεχομένως, η έκταση που έχει μετρηθεί, τα χρησιμοποιηθέντα μέσα ή το ότι ο έλεγχος δεν ήταν δυνατό να πραγματοποιηθεί λόγω υπαιτιότητας του δηλούντος.

4. Εκτός από περιπτώσεις ανωτέρας βίας, εάν ο έλεγχος δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί λόγω υπαιτιότητας του αιτούντος, η αίτηση για τη χορήγηση ενίσχυσης απορρίπτεται.

Άρθρο 7

1. Εάν ο έλεγχος που προβλέπεται στο άρθρο 6 αποδείξει ότι η έκταση για την οποία ζητείται ενίσχυση είναι:

α) μικρότερη από εκείνη που διαπιστώθηκε κατά τον έλεγχο, λαμβάνεται υπόψη η διαπιστωθείσα έκταση. Εντούτοις, εάν η διαπιστωθείσα έκταση είναι μεγαλύτερη από 2,5 εκτάρια, η αίτηση απορρίπτεται και ο αιτών είναι υποχρεωμένος να καταβάλει ποσό ίσο με το 50 % της ενίσχυσης για την εν λόγω περίοδο εμπορίας πολλαπλασιασμένο επί τη διαπιστωθείσα έκταση, εκτός αν η διαφορά θεωρείται αιτιολογημένη από το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος· β) μεγαλύτερη από εκείνη που διαπιστώθηκε κατά τον έλεγχο, με την επιφύλαξη ενδεχομένων κυρώσεων που προβλέπονται από την εθνική νομοθεσία, η έκταση που λαμβάνεται υπόψη είναι η διαπιστωθείσα, αφού μειωθεί κατά τη διαφορά μεταξύ της έκτασης που δηλώθηκε αρχικά και της διαπιστωθείσας. Εντούτοις, στην περίπτωση που η διαφορά θεωρείται αιτιολογημένη από το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος, λαμβάνεται υπόψη η διαπιστωθείσα έκταση.

2. Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή σχετικά με τα μέτρα που έχουν ληφθεί κατ' εφαρμογή της παραγράφου 1 και ιδίως σχετικά με τις αποφάσεις που ελήφθησαν δυνάμει του στοιχείου β) δεύτερο εδάφιο.

Άρθρο 8

Τα κράτη μέλη παραγωγής ανακοινώνουν στην Επιτροπή, το αργότερο στις 15 Ιουλίου κάθε έτους, τον αριθμό των μικροπαραγωγών, την ή τις αποδόσεις που αναφέρονται στο άρθρο 5, καθώς και τα εκτάρια που έγιναν δεκτά για τη χορήγηση ενίσχυσης για τη συγκεκριμένη περίοδο εμπορίας.

Εντούτοις, για την περίοδο εμπορίας 1989/90, η εν λόγω ανακοίνωση πραγματοποιείται το αργότερο στις 15 Αυγούστου 1990.

Άρθρο 9

1. Σε περίπτωση υπέρβασης της μέγιστης εγγυημένης κοινοτικής έκτασης, η διαπίστωση της υπέρβασης και ο καθορισμός που αναφέρονται στο άρθρο 7 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1152/90 πραγματοποιούνται πριν από το τέλος κάθε περιόδου εμπορίας.

2. Η μείωση του ποσού της ενίσχυσης προσδιορίζεται βάσει του ακόλουθου τύπου:

1.2.3.4 // // Α1 x // ΜΕΚΕ

ΣΚΕ // = Α2

όπου:

1.2 // Α1 // = είναι το ύψος της ενίσχυσης που αναφέρεται στο άρθρο 3 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1152/90 // ΜΕΚΕ // = είναι η μέγιστη εγγυημένη κοινοτική έκταση // ΣΚΕ // = είναι η κοινοτική έκταση που έχει σπαρθεί και συγκομισθεί από τους μικροπαραγωγούς για τη συγκεκριμένη περίοδο εμπορίας // Α2 // = είναι η ενίσχυση που πρέπει να καταβληθεί.

Άρθρο 10

Τα κράτη μέλη καταβάλλουν την ενίσχυση, ενδεχομένως μειωμένη κατ' εφαρμογή του άρθρου 9, το αργότερο στις 31 Οκτωβρίου που έπεται του τέλους της περιόδου εμπορίας.

Άρθρο 11

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την επόμενη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Εφαρμόζεται από την περίοδο εμπορίας 1989/90.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 18 Ιουλίου 1990.

Για την Επιτροπή

Ray MAC SHARRY

Μέλος της Επιτροπής

(1) ΕΕ αριθ. L 116 της 8. 5. 1990, σ. 1.

(2) ΕΕ αριθ. L 123 της 4. 5. 1989, σ. 23.