—

να ακυρώσει την απόφαση του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης της 11ης Απριλίου 2022 σχετικά με τον υπολογισμό των εκ των προτέρων εισφορών προς το Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης για το 2022 (SRB/ES/2022/18), συμπεριλαμβανομένων των παραρτημάτων της, εν πάση δε περιπτώσει καθόσον η απόφαση αυτή αφορά την προσφεύγουσα, και

—

να καταδικάσει το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης στα δικαστικά έξοδα.

1.

Πρώτος λόγος: παράβαση ουσιώδους τύπου λόγω ελλιπούς κοινοποίησης της προσβαλλόμενης απόφασης

Η προσβαλλόμενη απόφαση δεν κοινοποιήθηκε πλήρως στην προσφεύγουσα, κατά παράβαση του άρθρου 1, παράγραφος 2, ΣΕΕ, των άρθρων 15, 296 και 298 ΣΛΕΕ καθώς και των άρθρων 42 και 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Χάρτης). Η γνώση των μη κοινοποιηθέντων στοιχείων, ως βασικού συστατικού μέρους της απόφασης, είναι αναγκαία προκειμένου να γίνουν κατανοητοί οι υπολογισμοί των εισφορών και να μπορεί να ελεγχθεί ο τρόπος με τον οποίο ελήφθη υπόψη η ατομική κατάσταση της προσφεύγουσας, κατά τον υπολογισμό των εισφορών, σε σχέση με την κατάσταση όλων των λοιπών οικείων ιδρυμάτων.

2.

Δεύτερος λόγος: παράβαση του άρθρου 102 της οδηγίας 2014/59/ΕΕ (1), του άρθρου 69, παράγραφοι 1 και 2, και του άρθρου 70, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 (2), των άρθρων 3 και 4, παράγραφος 2, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2015/63 (3) καθώς και της αρχής της αναλογικότητας, λόγω εσφαλμένου καθορισμού του επιπέδου-στόχου, διότι το καθού καθόρισε υπερβολικά υψηλό επίπεδο-στόχο, αντιθέτως προς το νομικό πλαίσιο της Ένωσης.

3.

Τρίτος λόγος: παράβαση ουσιώδους τύπου λόγω έλλειψης αιτιολογίας της απόφασης

Η προσβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει προς την υποχρέωση αιτιολόγησης που προβλέπεται στο άρθρο 296, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ καθώς και στο άρθρο 41, παράγραφοι 1 και 2, στοιχείο γʹ, του Χάρτη, διότι γνωστοποιήθηκαν μόνο μερικά επιλεγμένα αποτελέσματα των υπολογισμών. Δεν τηρήθηκαν οι απαιτήσεις σχετικά με την έκταση της υποχρέωσης αιτιολόγησης τις οποίες έθεσε το Δικαστήριο στην υπόθεση C-584/20 P (4). Το καθού δεν έκανε χρήση της δυνατότητας να κοινοποιήσει, σε συνοπτική ή συγκεντρωτική μορφή, στοιχεία τα οποία πρέπει, ως εκ της φύσεώς τους, να τυγχάνουν εμπιστευτικής μεταχείρισης, σύμφωνα με το άρθρο 88, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014.

4.

Τέταρτος λόγος: παράβαση ουσιώδους τύπου λόγω έλλειψης αιτιολογίας σχετικά με την άσκηση της σημαντικής εξουσίας εκτιμήσεως του καθού

Η προσβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει προς την υποχρέωση αιτιολόγησης που προβλέπεται στο άρθρο 296, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ καθώς και προς το άρθρο 41, παράγραφοι 1 και 2, στοιχείο γ', του Χάρτη, διότι, όσον αφορά την εξουσία εκτιμήσεως του καθού, δεν εξηγήθηκαν οι εκτιμήσεις στις οποίες προέβη το καθού ούτε οι λόγοι για τους οποίους προέβη στις εκτιμήσεις αυτές. Επομένως, δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο αυθαίρετης άσκησης της εξουσίας εκτιμήσεως εκ μέρους του καθού.

5.

Πέμπτος λόγος: παράβαση ουσιώδους τύπου λόγω μη ακροάσεως της προσφεύγουσας και προσβολής του δικαιώματος ακροάσεώς της

Η προσφεύγουσα δεν έτυχε ακροάσεως πριν από την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης ούτε πριν από την έκδοση της στηριζόμενης σε αυτήν ειδοποίησης καταβολής εισφοράς, αντιθέτως προς ό,τι προβλέπει το άρθρο 41, παράγραφοι 1 και 2, στοιχείο α', του Χάρτη. Η διαβούλευση την οποία πραγματοποίησε το καθού δεν παρέσχε, επίσης, τη δυνατότητα να ληφθεί θέση με πλήρη και αποτελεσματικό τρόπο επί του συγκεκριμένου υπολογισμού των εισφορών.

6.

Έκτος λόγος: παράνομος χαρακτήρας του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2015/63 ως εξουσιοδοτικής βάσης για την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης και παράνομος χαρακτήρας της καθοριζόμενης με τον κανονισμό αυτόν μεθοδολογίας προσαρμογής ανάλογα με το προφίλ κινδύνου καθώς και της εξουσίας εκτιμήσεως που παρέχεται στο ΕΣΕ

Τα άρθρα 4 έως 7 και 9 καθώς και το παράρτημα I του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2015/63, στα οποία στηρίζεται η προσβαλλόμενη απόφαση, δημιουργούν ένα αδιαφανές σύστημα καθορισμού των εισφορών, το οποίο είναι αντίθετο προς τα άρθρα 16, 17, 41 και 47 του Χάρτη και στο πλαίσιο του οποίου δεν διασφαλίζεται η τήρηση των άρθρων 20 και 21 του Χάρτη ούτε η τήρηση των αρχών της αναλογικότητας και της ασφάλειας δικαίου. Το καθού διαθέτει σημαντική εξουσία εκτιμήσεως, της οποίας η άσκηση δεν μπορεί να αιτιολογηθεί κατά τρόπο κατανοητό και επαληθεύσιμο.

7.

Έβδομος λόγος: παράνομος χαρακτήρας του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2015/81 (5) ως βάσης για την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης

Η προσβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει στις Συνθήκες, διότι το άρθρο 8 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2015/81 υπερβαίνει τα όρια που θέτει το άρθρο 70, παράγραφος 7, του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014, σε συνδυασμό με το άρθρο 291 ΣΛΕΕ, και ούτε ο εκτελεστικός κανονισμός ούτε η εξουσιοδοτική βάση συνοδεύονται από αιτιολογία σύμφωνη με το άρθρο 296, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ. Ο παράνομος αυτός χαρακτήρας έχει επιπτώσεις στην προσβαλλόμενη απόφαση.

8.

Όγδοος λόγος: παράνομος χαρακτήρας της οδηγίας 2014/59/ΕΕ και του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 ως εξουσιοδοτικής βάσης για την έκδοση του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2015/63 καθώς και του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2015/81 και, ως εκ τούτου, της προσβαλλόμενης απόφασης

Επικουρικώς, προβάλλεται ο παράνομος χαρακτήρας των διατάξεων της οδηγίας 2014/59/ΕΕ και του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 οι οποίες επιβάλλουν το σύστημα εισφορών που έθεσε σε εφαρμογή ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2015/63 και παρέχουν στο καθού υπερβολικά ευρεία εξουσία εκτιμήσεως. Οι διατάξεις αυτές, καθόσον δεν μπορούν να ερμηνευθούν κατά τρόπο σύμφωνο με το πρωτογενές δίκαιο, αντιβαίνουν στην υποχρέωση αιτιολόγησης των νομικών πράξεων, στην αρχή της ασφάλειας δικαίου καθώς και στις Συνθήκες (ιδίως στο άρθρο 1, παράγραφος 2, ΣΕΕ και στα άρθρα 15, 296 και 298 ΣΛΕΕ) και στον Χάρτη (ιδίως στα άρθρα 16, 17, 41, 42 και 47 του Χάρτη).