Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62013TN0319

    Υπόθεση T-319/13: Προσφυγή της 11ης Ιουνίου 2013 — Elmaghraby και El Gazaerly κατά Συμβουλίου

    ΕΕ C 245 της 24.8.2013, p. 12–12 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
    ΕΕ C 245 της 24.8.2013, p. 7–7 (HR)

    24.8.2013   

    EL

    Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    C 245/12


    Προσφυγή της 11ης Ιουνίου 2013 — Elmaghraby και El Gazaerly κατά Συμβουλίου

    (Υπόθεση T-319/13)

    2013/C 245/14

    Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

    Διάδικοι

    Προσφεύγοντες: Ahmed Alaeldin Amin Abdelmaksoud Elmaghraby (Κάιρο, Αίγυπτος) και Naglaa Abdallah El Gazaerly (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: D. Pannick, QC, M. Lester, Barrister, και M. O’Kane, Solicitor)

    Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    Αιτήματα των προσφευγόντων

    Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

    να ακυρώσει, καθόσον αφορά τους προσφεύγοντες, την απόφαση 2013/144/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 21ης Μαρτίου 2013, για την τροποποίηση της απόφασης 2011/172/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων λόγω της κατάστασης στην Αίγυπτο (ΕΕ 2013 L 82, σ. 54

    να διαγράψει την κατηγορία ότι οι προσφεύγοντες έχουν παρανόμως ιδιοποιηθεί δημόσια κεφάλαια και ότι έχει ασκηθεί εις βάρος τους δίωξη στην Αίγυπτο, και

    να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

    Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

    Προς στήριξη της προσφυγής οι προσφεύγοντες προβάλλουν πέντε λόγους.

    1)

    Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι το Συμβούλιο παρέβη την υποχρέωσή του να αιτιολογήσει δεόντως και επαρκώς την απόφασή του να συμπεριλάβει τους προσφεύγοντες στα μέτρα που ισχύουν για το 2013.

    2)

    Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι το Συμβούλιο υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη επειδή έκρινε ότι συνέτρεχαν τα κριτήρια καταχωρίσεως ως προς τους προσφεύγοντες, δεδομένου ότι δεν υφίσταται νομική ή πραγματική βάση για την καταχώρισή τους.

    3)

    Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι το Συμβούλιο παρέβη τις σχετικές με τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα υποχρεώσεις που υπέχει βάσει του κανονισμού (ΕΚ) 45/2001 (1) και της οδηγίας 95/46/ΕΚ (2) για την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.

    4)

    Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι το Συμβούλιο δεν διασφάλισε, αφενός, το δικαίωμα άμυνας των προσφευγόντων και, αφετέρου, το δικαίωμά τους σε αποτελεσματική δικαστική προστασία.

    5)

    Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται ότι το Συμβούλιο προσέβαλε, αδικαιολόγητα και κατά τρόπο αντίθετο προς την αρχή της αναλογικότητας, τα θεμελιώδη δικαιώματα των προσφευγόντων, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος προστασίας της περιουσίας τους, των επιχειρηματικών τους δραστηριοτήτων και της φήμης τους.


    (1)  Κανονισμός (ΕΚ) 45/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2000, σχετικά με την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας και σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (ΕΕ 2001 L 8, σ. 1).

    (2)  Οδηγία 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 1995, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (ΕΕ L 281, σ. 31).


    Top