Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62013CA0201

Υπόθεση C-201/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 3ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Hof van beroep te Brussel (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Johan Deckmyn, Vrijheidsfonds VZW κατά Helena Vandersteen κ.λπ. (Προδικαστική παραπομπή – Οδηγία 2001/29/ΕΚ – Δικαίωμα του δημιουργού και συγγενικά δικαιώματα – Δικαίωμα αναπαραγωγής – Εξαιρέσεις και περιορισμοί – Έννοια της «παρωδίας» – Αυτοτελής έννοια του δικαίου της Ένωσης)

ΕΕ C 16 της 19.1.2015, p. 3–4 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

19.1.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 16/3


Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 3ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Hof van beroep te Brussel (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Johan Deckmyn, Vrijheidsfonds VZW κατά Helena Vandersteen κ.λπ.

(Υπόθεση C-201/13) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 2001/29/ΕΚ - Δικαίωμα του δημιουργού και συγγενικά δικαιώματα - Δικαίωμα αναπαραγωγής - Εξαιρέσεις και περιορισμοί - Έννοια της «παρωδίας» - Αυτοτελής έννοια του δικαίου της Ένωσης)

(2015/C 016/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hof van beroep te Brussel

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Johan Deckmyn, Vrijheidsfonds VZW

κατά

Helena Vandersteen, Christiane Vandersteen, Liliana Vandersteen, Isabelle Vandersteen, Rita Dupont, Amoras II CVOH, WPG Uitgevers België

Διατακτικό

1)

Η περιλαμβανόμενη στο άρθρο 5, παράγραφος 3, στοιχείο ια', της οδηγίας 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2001, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας, έννοια της «παρωδίας» αποτελεί αυτοτελή έννοια του δικαίου της Ένωσης.

2)

Το άρθρο 5, παράγραφος 3, στοιχείο ια', της οδηγίας 2001/29 έχει την έννοια ότι ουσιαστικά χαρακτηριστικά της παρωδίας είναι, αφενός, ότι αναφέρεται σε υφιστάμενο έργο, εμφανίζοντας παραλλήλως αντιληπτές διαφορές σε σχέση με αυτό, και, αφετέρου, ότι συνιστά εκδήλωση χιούμορ ή διακωμωδήσεως. Η έννοια της «παρωδίας», κατά τη διάταξη αυτή, δεν υπόκειται σε προϋποθέσεις σύμφωνα με τις οποίες η παρωδία πρέπει να έχει δικό της πρωτότυπο χαρακτήρα, πέραν του να παρουσιάζει αντιληπτές διαφορές σε σχέση με το παρωδούμενο πρωτότυπο έργο, πρέπει να μπορεί εύλογα να αποδοθεί σε πρόσωπο άλλο από τον δημιουργό του πρωτότυπου έργου, πρέπει να αφορά το ίδιο το πρωτότυπο έργο ή πρέπει να αναφέρει την πηγή του παρωδούμενου έργου.

Ως εκ τούτου, η εφαρμογή, σε συγκεκριμένη κατάσταση, της εξαιρέσεως λόγω παρωδίας, υπό την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 3, στοιχείο ια', της οδηγίας 2001/29, πρέπει να επιτυγχάνει μια δίκαιη ισορροπία μεταξύ, αφενός, των συμφερόντων και των δικαιωμάτων των αναφερόμενων στα άρθρα 2 και 3 της οδηγίας αυτής προσώπων και, αφετέρου, της ελευθερίας εκφράσεως του χρήστη ενός προστατευόμενου έργου ο οποίος επικαλείται την εξαίρεση λόγω παρωδίας, υπό την έννοια του εν λόγω άρθρου 5, παράγραφος 3, στοιχείο ια'.

Απόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εκτιμήσει, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις περιστάσεις της υποθέσεως της κύριας δίκης, αν η εφαρμογή της εξαιρέσεως λόγω παρωδίας, υπό την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 3, στοιχείο ια', της οδηγίας 2001/29, εφόσον το επίμαχο στην κύρια δίκη σχέδιο συγκεντρώνει τα εν λόγω ουσιαστικά χαρακτηριστικά της παρωδίας, επιτυγχάνει τη δίκαιη αυτή ισορροπία.


(1)  ΕΕ C 189 της 29.6.2013.


Top