This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62010TN0594
Case T-594/10 P: Appeal brought on 21 December 2010 by Luigi Marcuccio against the judgment of the Civil Service Tribunal delivered on 6 October 2010 in Case F-2/10, Marcuccio v Commission
Υπόθεση T-594/10 P: Αναίρεση που άσκησε στις 21 Δεκεμβρίου 2010 ο Luigi Marcuccio κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 6 Οκτωβρίου 2010 στην υπόθεση F-2/10, Marcuccio κατά Επιτροπής
Υπόθεση T-594/10 P: Αναίρεση που άσκησε στις 21 Δεκεμβρίου 2010 ο Luigi Marcuccio κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 6 Οκτωβρίου 2010 στην υπόθεση F-2/10, Marcuccio κατά Επιτροπής
ΕΕ C 55 της 19.2.2011, p. 33–33
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
19.2.2011 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 55/33 |
Αναίρεση που άσκησε στις 21 Δεκεμβρίου 2010 ο Luigi Marcuccio κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 6 Οκτωβρίου 2010 στην υπόθεση F-2/10, Marcuccio κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-594/10 P)
2011/C 55/59
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Διάδικοι
Αναιρεσείων: Luigi Marcuccio (Tricase, Ιταλία) (εκπρόσωπος: G. Cipressa, δικηγόρος)
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα του αναιρεσείοντος
Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
— |
οπωσδήποτε: να εξαφανίσει πλήρως ολόκληρη την αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη, |
— |
να αναγνωρίσει ότι η προσφυγή-αγωγή που ασκήθηκε πρωτοδίκως και επί της οποίας εκδόθηκε η αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη ήταν καθ’ όλα παραδεκτή, |
— |
κυρίως: να δεχτεί πλήρως και χωρίς καμία εξαίρεση τα αιτήματα που είχε υποβάλει πρωτοδίκως ο νυν αναιρεσείων, |
— |
να υποχρεώσει την αναιρεσίβλητη να του καταβάλει όλα τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε κατά τη διάρκεια της εκδίκασης της υπόθεσης σε όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας, |
— |
επικουρικά: να αναπέμψει την υπόθεση στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης (Δικαστήριο ΔΔ), για να την κρίνει με διαφορετική σύνθεση. |
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Η αίτηση αναίρεσης έχει υποβληθεί κατά της διάταξης του Δικαστηρίου ΔΔ της 6ης Οκτωβρίου 2010. Με την εν λόγω διάταξη απορρίφθηκε εν μέρει ως προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει ως αβάσιμη η προσφυγή κατά της απόφασης της Επιτροπής να απορρίψει την αίτηση του νυν αναιρεσείοντος για κάλυψη κατά 100 % των ιατρικών εξόδων τα οποία είχαν σχέση με την ασθένειά του.
Ο αναιρεσείων στηρίζει την αναίρεσή του στον ισχυρισμό ότι είναι παράνομες οι κρίσεις του Δικαστηρίου ΔΔ που αφορούν αφενός το αντικείμενο της προσφυγής και αφετέρου το παραδεκτό της.
Ο αναιρεσείων ισχυρίζεται επίσης ότι το Δικαστήριο ΔΔ ερμήνευσε και εφάρμοσε εσφαλμένα και παράλογα τα άρθρα 90 και 91 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Κατάστασης των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το άρθρο 94 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου ΔΔ, ότι δεν παρέθεσε καμία αιτιολογία και ότι παρέλειψε να αποφανθεί επί ενός αιτήματος που του είχε υποβάλει ο νυν αναιρεσείων.