This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62009CN0490
Case C-490/09: Action brought on 30 November 2009 — Commission of the European Communities v Grand-Duchy of Luxembourg
Υπόθεση C-490/09: Προσφυγή της 30ής Νοεμβρίου 2009 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου
Υπόθεση C-490/09: Προσφυγή της 30ής Νοεμβρίου 2009 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου
ΕΕ C 37 της 13.2.2010, p. 21–21
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
13.2.2010 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 37/21 |
Προσφυγή της 30ής Νοεμβρίου 2009 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου
(Υπόθεση C-490/09)
2010/C 37/24
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: G. Rozet και E. Traversa)
Καθού: Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
|
— |
να αναγνωρίσει ότι το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου, διατηρώντας σε ισχύ ως έχουν, αφενός, το άρθρο 24 του Κώδικα Κοινωνικής Ασφαλίσεως, το οποίο αποκλείει την επιστροφή των εξόδων για τις αναλύσεις κλινικής βιολογίας που πραγματοποιούνται σε άλλο κράτος μέλος, προβλέποντας ότι τα έξοδα για τις ως άνω αναλύσεις μπορούν να καλυφθούν μόνον απευθείας από τον ασφαλιστικό φορέα και, αφετέρου, το άρθρο 12 του Καταστατικού της Ενώσεως των ασφαλιστικών ταμείων, το οποίο εξαρτά την επιστροφή των εξόδων για τις αναλύσεις κλινικής βιολογίας που πραγματοποιούνται σε άλλο κράτος μέλος από την πλήρη τήρηση των προϋποθέσεων περιθάλψεως που θέτουν οι λουξεμβουργιανές εθνικές συμβάσεις, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο [49] της Συνθήκης ΕΚ· |
|
— |
να καταδικάσει το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου στα δικαστικά έξοδα. |
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Με την προσφυγή της, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ισχυρίζεται ότι το καθού, διατηρώντας σε ισχύ νομοθετικές διατάξεις που αποκλείουν την επιστροφή των εξόδων για τις εργαστηριακές αναλύσεις κλινικής βιολογίας που πραγματοποιούνται σε άλλα κράτη μέλη, ή εξαρτούν την επιστροφή αυτή από την πλήρη τήρηση των προϋποθέσεων περιθάλψεως που προβλέπει η λουξεμβουργιανή νομοθεσία, παραβίασε τη διαλαμβανόμενη στο άρθρο 49 ΕΚ αρχή της ελεύθερης παροχής των υπηρεσιών.
Η προσφεύγουσα επισημαίνει, παραδείγματος χάρη, ότι οι εθνικές αρχές αναλαμβάνουν τα έξοδα για τις αναλύσεις και τις εξετάσεις μόνο στις περιπτώσεις που αυτές πραγματοποιούνται σε ανεξάρτητο εργαστήριο και σε πλήρη συμφωνία με τις προϋποθέσεις που προβλέπει η λουξεμβουργιανή νομοθεσία. Σε ορισμένα κράτη μέλη, όμως, οι αναλύσεις αυτές δεν γίνονται σε εργαστήριο, αλλά από τους ίδιους τους ιατρούς.
Κατή την Επιτροπή, οι επίμαχοι περιορισμοί δεν δικαιολογούνται από επιτακτικό λόγο γενικού συμφέροντος ούτε συνιστούν μέτρο απολύτως αναγκαίο για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού της προστασίας της δημόσιας υγείας και ανάλογο προς τον σκοπό αυτόν.