20.6.2009   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 141/23

—

να ακυρώσει πλήρως την απόφαση του Πρωτοδικείου που αποτελεί αντικείμενο της αιτήσεως αναιρέσεως και να εκδώσει νέα απόφαση κηρύσσοντας σύμφωνη προς το δίκαιο την απόφαση 2005/261/ΕΚ της Επιτροπής, της 30ής Μαρτίου 2004, για το καθεστώς ενίσχυσης που σχεδιάζει να εφαρμόσει το Ηνωμένο Βασίλειο σε σχέση με τη μεταρρύθμιση της φορολογίας εταιριών της Κυβέρνησης του Γιβραλτάρ (1), και

—

να καταδικάσει τους καθών στα δικαστικά έξοδα.

1.

Παράβαση του άρθρου 299, παράγραφος 4, ΕΚ, σύμφωνα με την ερμηνεία του άρθρου αυτού κατά τη νομολογία του Δικαστηρίου. Αφενός, η αναιρεσιβαλλομένη απόφαση παραβιάζει το νομικό καθεστώς του Γιβραλτάρ που απορρέει από τη νομολογία του Δικαστηρίου (αποφάσεις της 23ης Σεπτεμβρίου 2003 και της 12ης Σεπτεμβρίου 2006), διότι δεν αναφέρει το γεγονός ότι το Γιβραλτάρ παραχωρήθηκε από τον Βασιλιά της Ισπανίας στο βρετανικό στέμμα με τη Συνθήκη της Ουτρέχτης το 1713 και περιέχει πολυάριθμα σφάλματα όσον αφορά τον καθορισμό του καθεστώτος αυτού. Αφετέρου, η απόφαση του Πρωτοδικείου παραβαίνει επίσης το άρθρο 299, παράγραφος 4, ΕΚ αναγνωρίζοντας στο Γιβραλτάρ τη δυνατότητα να αποσπασθεί από το Ηνωμένο Βασίλειο στον φορολογικό τομέα, γεγονός το οποίο συνεπάγεται ότι το Ηνωμένο Βασίλειο θα παύσει να αναλαμβάνει τις εξωτερικές σχέσεις του Γιβραλτάρ στον τομέα αυτό και μεταμορφώνει de facto το Γιβραλτάρ σε νέο κράτος μέλος όσον αφορά τον φορολογικό τομέα.

2.

Παράβαση του άρθρου 87, παράγραφος 1, ΕΚ, διότι η απόφαση του Πρωτοδικείου το ερμηνεύει κατά τρόπο που εμποδίζει την εφαρμογή του εκ μέρους της Κοινότητας στο πλαίσιο της καταπολέμησης των φορολογικών παραδείσων που έχουν αναγνωρισθεί από τον ΟΟΣΑ. Για τον ΟΟΣΑ, το Γιβραλτάρ αποτελεί φορολογικό παράδεισο. Η αναιρεσιβαλλομένη απόφαση, κρίνοντας αδύνατη τη σύγκριση μεταξύ της δραστηριότητας των επιχειρήσεων στο Γιβραλτάρ και της δραστηριότητας των επιχειρήσεων στο Ηνωμένο Βασίλειο, αντιφάσκει προς τις αρχές της οργανώσεως αυτής, δυνάμει των οποίων είναι δυνατόν τα μέτρα τα οποία μπορούν να είναι γενικής εφαρμογής στο Γιβραλτάρ να είναι βλαπτικά για τα κράτη μέλη του, μεταξύ των οποίων είναι το Ηνωμένο Βασίλειο. Το άρθρο 87, παράγραφος 1, ΕΚ πρέπει να εφαρμόζεται σύμφωνα με τις αρχές του ΟΟΣΑ και, συνεπώς, η σύγκριση αυτή δεν είναι μόνο δυνατή αλλά είναι, επίσης, αναγκαία.

3.

Παράβαση της κατευθυντήριας γραμμής της ΕΚΤ, της 16ης Ιουλίου 2004, στο πλαίσιο της εφαρμογής του άρθρου 87, παράγραφος 1, ΕΚ. Το Ευρωπαϊκό σύστημα κεντρικών τραπεζών θεωρεί το Γιβραλτάρ, όπως και 37 άλλα εδάφη, ως ένα χρηματοοικονομικό κέντρο εκτός επικρατείας του Ηνωμένου Βασιλείου και διακρινόμενο από αυτό όσον αφορά τις σχετικές με το ισοζύγιο πληρωμών στατιστικές, τη διεθνή επενδυτική θέση και τα συναλλαγματικά διαθέσιμα. Η ανάλυση της αποφάσεως που αποτελεί αντικείμενο της αιτήσεως αναιρέσεως, η οποία εμποδίζει τη σύγκριση μεταξύ της δραστηριότητας των επιχειρήσεων στο Γιβραλτάρ και στο Ηνωμένο Βασίλειο, αντιβαίνει προς τον ορισμό αυτόν που επιτρέπει την εν λόγω σύγκριση και συνεπάγεται εφαρμογή του άρθρου 87, παράγραφος 1, ΕΚ, και παραβαίνει δεσμευτικό κανόνα του κοινοτικού δικαίου, όπως είναι η κατευθυντήρια γραμμή της ΕΚΤ της 16ης Ιουλίου 2004.

4.

Παράβαση του άρθρου 87, παράγραφος 1, ΕΚ, λόγω της μη τηρήσεως της προϋποθέσεως σύμφωνα με την οποία η ενίσχυση πρέπει να χορηγείται από «τα κράτη ή με κρατικούς πόρους». Δεδομένου ότι, σύμφωνα με το άρθρο 299, παράγραφος 4, ΕΚ, το Γιβραλτάρ είναι έδαφος που δεν αποτελεί μέρος κράτους μέλους, η διαπίστωση της αποφάσεως, σύμφωνα με την οποία το πλαίσιο αναφοράς για την εφαρμογή του άρθρου 87, παράγραφος 1, ΕΚ αντιστοιχεί αποκλειστικώς στα γεωγραφικά όρια του εδάφους του Γιβραλτάρ, ισοδυναμεί με την αντιμετώπιση του Γιβραλτάρ ως κράτους μέλους, διότι, διαφορετικά, η προϋπόθεση να υφίστανται ενισχύσεις χορηγούμενες από «τα κράτη ή με κρατικούς πόρους» δεν θα μπορούσε ποτέ να συντρέχει.

5.

Παραβίαση της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων, διότι η αναιρεσιβαλλομένη απόφαση εφαρμόζει αδικαιολογήτως τη νομολογία Αζόρες σε μία διαφορετική περίπτωση από εκείνην επί της οποίας εκδόθηκε η εν λόγω απόφαση. Υπάρχουν δύο διαφορές μεταξύ της αποφάσεως Αζόρες και της υποθέσεως που κρίθηκε με την αναιρεσιβαλλομένη απόφαση. Αφενός, οι Αζόρες αποτελούν έδαφος κράτους μέλους, πράγμα το οποίο δεν συμβαίνει με το Γιβραλτάρ και, αφετέρου, η απόφαση Αζόρες αφορούσε μείωση του φορολογικού συντελεστή όσον αφορά τον φόρο επί των εταιριών, ενώ η σχετική με το Γιβραλτάρ υπόθεση αφορά ένα νέο γενικό σύστημα φορολογίας των εταιριών.

6.

Παράβαση του άρθρου 87, παράγραφος 1, ΕΚ, διότι η απόφαση κρίνει ότι οι προϋποθέσεις κρατικής ενισχύσεως δεν πληρούνται από την άποψη της εδαφικής επιλεκτικότητας. Συγκεκριμένα, το Βασίλειο της Ισπανίας θεωρεί ότι η απόφαση περιέχει νομικό σφάλμα εκτιμώντας ότι οι τρεις προϋποθέσεις της πολιτικής αυτονομίας, της διαδικαστικής αυτονομίας και της οικονομικής αυτονομίας, οι οποίες διατυπώθηκαν με την απόφαση Αζόρες, συντρέχουν.

7.

Νομικό σφάλμα λόγω της αρνήσεως εκτιμήσεως και εφαρμογής της τετάρτης προϋποθέσεως που ανέφερε το Βασίλειο της Ισπανίας κατά την ενώπιον του Πρωτοδικείου διαδικασία. Ακόμη και αν οι τρεις προϋποθέσεις της αποφάσεως Αζόρες θεωρούνταν ότι συντρέχουν, θα έπρεπε να απαιτηθεί μια τέταρτη προϋπόθεση, αυτή της εναρμονίσεως στο πλαίσιο του εθνικού φορολογικού συστήματος του κράτους μέλους που εισήγαγε το μέτρο.

8.

Παράβαση του άρθρου 87, παράγραφος 1, ΕΚ, διότι η απόφαση του Πρωτοδικείου θεωρεί ότι οι προϋποθέσεις κρατικής ενισχύσεως δεν πληρούνται από την άποψη της ουσιαστικής επιλεκτικότητας. Ακόμη και αν θεωρηθεί ότι το Γιβραλτάρ αποτελεί αυτοτελές πλαίσιο αναφοράς για το οποίο συντρέχουν τα κριτήρια της αποφάσεως Αζόρες, η απόφαση παραβαίνει το άρθρο 87, παράγραφος 1, ΕΚ στο πλαίσιο της εξετάσεώς της της ουσιαστικής επιλεκτικότητας, επειδή, στην ανάλυσή του, το Πρωτοδικείο δεν έλαβε υπόψη το γεγονός ότι η φορολογική μεταρρύθμιση των εταιριών που το Γιβραλτάρ επιθυμεί να θέσει σε εφαρμογή δημιουργεί ένα καθεστώς εντός του οποίου 28 798 από τις 29 000 εταιρίες που υφίστανται στο Γιβραλτάρ μπορούν να υποβληθούν σε μηδενικό φορολογικό συντελεστή. Οι εταιρίες αυτές ευνοούνται ιδιαίτερα από το μέτρο και η αναιρεσιβαλλομένη απόφαση, μη αναγνωρίζοντας το γεγονός αυτό, παραβαίνει το άρθρο 87, παράγραφος 1, ΕΚ. Επιπλέον, η Επιτροπή πράγματι προσδιόρισε το κοινό φορολογικό σύστημα, αντίθετα προς τα όσα αναφέρει η απόφαση.

9.

Έλλειψη αιτιολογίας της αποφάσεως δεδομένου ότι δεν εξετάστηκε η τέταρτη προϋπόθεση που ανέφερε το Βασίλειο της Ισπανίας.

10.

Προσβολή του θεμελιώδους δικαιώματος της επιλύσεως της διαφοράς εντός εύλογης προθεσμίας, διότι η ενώπιον του Πρωτοδικείου διαδικασία διήρκεσε ουσιαστικά δύο φορές περισσότερο απ’ ό,τι μία συνήθης υπόθεση, χωρίς να υπάρχει σχετική αιτιολογία, αυτό δε το γεγονός είχε ουσιαστικές επιπτώσεις στη δίκη.

11.

Παράβαση του άρθρου 77, στοιχεία α' και β', του Κανονισμού Διαδικασίας του Πρωτοδικείου, διότι η διαδικασία δεν ανεστάλη τυπικώς μετά την ακρόαση των διαδίκων.